Denk je dat wij geen ruiten kunnen ingooien?'
INEN0M HET HUIS
leren voor de
rijpere mens
EJAARDENDREIGENMETHARDE ACTIE
i:
Kettingen als kragen
BINNENLAND/LAND EN TUINBOUW'
LEIDSE COURANT
DINSDAG 24 AUGUSTUS 1982 PAGINA 7
Congres
Oud
in
Nederland"
'n het Casino in Den
3osch wordt donder-
lag een groot landelijk
:ongres gehouden over
,oud zijn" in Neder-
and. Aanleiding voor
le bijeenkomst is het
nternationale congres
iver de ouderdom, dat
ip initiatief van de
herenigde Naties in
sen Wenen is gehouden
usssen 26 juli en 6 au-
;ustus. De manifestatie
n Den Bosch is toege-
„Jh" neden op de specifie-
fen te situatie van de se-
lioren in ons eigen
scar and en heet dan ook
,Oud in Nederland",
sta- to'n duizend mensen
zie- iemen er aan deel.
hn hen heeft de ene
lëlft beroepshalve met
igjaarden te maken en
ota-s'de andere helft zelf
oliud. Dat de laatste ca-
egorie fel van leer zal
TJ rekken, lijkt geen
loude voorspelling,
ifeeds meer ouderen
dllen actie, desnoods
larde actie, onderne-
b0. nen om voor hun
echten op te komen
n hun belangen te
lS' 'erdedigen. John Ree-
en (66) en Keetje Rui-
veld (76), beiden fo-
imlid tijdens het con-
;res in Den Bosch:
Als de overheid al-
naar doorgaat met. het
loed onder onze na-
vaJels vandaan te halen,
vo3f°rden We net 20
ariJfcressief als de jeugd"
ALBLASSERDAM
Laatst sprak Keetje Ruize-
veld een bejaarde dame
van wie de man al vier
weken in het Dijkzigt-zie-
kenhuis in Rotterdam lag.
De dame vertelde dat ze
alle dagen bij haar man op
bezoek ging.
Keetjes commentaar: ,,Als
je vijftig jaar getrouwd
bent, dan mag dat toch
wel! Maar met de bus van
Alblasserdam naar Rotter
dam kost een rijksdaalder.
Zeven keer een rijksdaal
der is 17,50 in de week.
En als je je hele leven sa
men bent geweest, wil je
ook niet met lege handen
aankomen. Voor een bloe
metje tel je drie, vier gul
den neer. Een trosje drui
ven is nog duurder. Ter
wijl thuis je uitgaven ge
woon doordraaien. Dus
hoe moet dat dan, als je
alleen aow hebt? En dan
willen ze aan die aow nog
gaan knabbelen ook. So
demieter! Van de aow
blijven ze af met hun po
ten!"
Kee Ruizeveld, 76 jaar, mo
dieus gekapt grijs haar, is ac
tievoerster. Aanvankelijk bin
nen de Bond voor Beeldende
Kunstenaars, maar sinds drie
jaar in het bejaardenwerk. Sa
men met haar 66-jarige com
pagnon John Reesen sjouwt ze
stad en land af om te strijden
tegen achterstelling van de se
nioren in onze samenleving.
Een achterstelling die zich
voordoet op allerhande ni
veaus en varieert van de wei
gering van de regering om een
Raad voor het Ouderenbeleid
in te stellen tot de dictatuur
van een Brabantse instellings
kok, die de bejaarden uitslui
tend rauwe kool voorzet.
„Vent, gebruik je hersens nu
toch", hebben Kee en John de
nog jonge man een en ander
maal moeten voorhouden. „Jij
kan wel dénken dat rauwe
kool gezonder is, maar de
mensen hier zijn met gare kool
inmiddels 70 jaar geworden".
De kok is nu om. De overheid
nog niet. Het actieve duo: „In
heel veel opzichten lapt de re
gering de eis van de bejaarden
om volwaardig te kunnen
meedraaien, volledig aan de
laars. En wat wij nu op dat
congres in Den Bosch willen
benadrukken is dat er rare
dingen gaan gebeuren als men
blijft weigeren om naar ons te
luisteren".
Emancipatie
Na de emancipatie van de ar
beiders, de katholieken, de
vrouwen en de homofielen,
lijkt aan het begin van de ja
ren '80 de emancipatie van de
bejaarden te zijn begonnen.
Datum die door toekomstige
historici vermoedelijk als
breuklijn zal worden aangewe
zen: 19 januri 1982, toen de se
nioren hun eisen voor het
eerst kracht bijzetten met een
massale demonstratie. Vierdui
zend ouderen trotseerden weer
en wind om op het Binnenhof
aan te dringen op meer mede
zeggenschap in het bejaarden
beleid en om te protesteren te
gen een onrechtvaardig geach-
Keetje Ruizeveld: „Maar als die figuurlij
ke vuist geen indruk maakt, dan wordt
het een echte vuist".
John Reesen: „We staan sterker naarma
te we beter georganiseerd zijn".
te aantasting van de eigen fi
nanciële positie.
Nog steeds is van inspraak van
de bejaarden in het over hen
gevoerde beleid nauwelijks
sprake: noch op landelijk ni
veau noch in bijvoorbeeld de
verzorgingstehuizen. En wat
de uitholling van de financiële
positie betreft, kunnen de bon
den van ouderen zo een rits
voorbeelden noemen. De plan
nen tot verlaging en later wel
licht afschaffing van de be
jaardenaftrek voor inkomsten
en vermogensbelasting. De
sterke stijging van premies in
de ziektekostenverzekeringen
en de ziekenfondsverzekerin
gen voor ouderen. De invoe
ring van een eigen bijdrage in
de ziekenfondsverzekering
voor taxivervoer en fysiothe
rapie. Etcetera etcetera.
Keetje Ruizeveld: „De huidige
bejaarden zijn ovér het alge
meen nog lankmoedige en
meegaande mensen. Ze zijn
opgevoed in een tijd waarin
men nog respect had voor au
toriteten. De mannen konden
op hun werk alleen maar „ja
baas" zeggen. En de vrouwen
op hun beurt mochten alleen
maar „ja man" tegen hun echt
genoot zeggen. Maar naarmate
de tijd verstrijkt, komen er
steeds meer ouderen bij die
wél hebben geleerd voor zich
zelf op te komen. Die meer
willen dan een dak boven hun
hoofd en een warme hap. Als
de overheid die mensen toch
blijft betuttelen, ja, dan krijg je
botsingen".
Wegpoetsen
John Reesen: „En vergeet niet
dat het aantal ouderen de ko
mende tijd sterk toeneemt.
Momenteel telt Nederland nog
1,6 miljoen mensen die ouder
zijn dan 65 jaar. In het jaar
2000 zullen dat er, zoals het er
nu naar uitziet, 2,1 miljoen
zijn. Het aantal Nederlanders
dat ouder is dan 55 loopt de
komende jaren op tot bijna 3,5
miljoen in het jaar 2000. Een
groep van zo'n omvang kan je
niet meer wegpoetsen".
Maar beschikt die groep ook
over machtsmiddelen om pres
sie uit te oefenen?
Keetje Ruizeveld: „We moeten
Keetje Ruizeveld:en dan zullen ze er van lusten ook. Dan slaan we erop los, dan
John: „Rustig nou Keetje...".
meer de straat op. Demonstre
ren. Momenteel denken de
mensen nog: ik zou best wil
len, maar wat zal de buur
vrouw daarvan zeggen? Maar
als ook de ouderen gewend ra
ken aan het fenomeen „de
monstratie", kunnen we de
overheid echt met zeer massa
le betogingen confronteren.
Natuurlijk kan niet iedereen
meedoen. De mensen die in
een bejaardentehuis zitten,
zullen meetstal verstek moe
ten laten gaan. Maar dat zijn
er niet veel, hoor. Zo'n 85
van de Nederlandse bejaarden
loopt gewoon vrij rond
Demonstraties lijken vaak zo
weinig uit te halen. En staken
kunnen de bejaarden, die im
mers geen baan hebben, ook
niet.
Kee Ruizeveld nu met prie
mende ogen: „Maar we kun
nen ook de ruiten gaan ingooi
en, hoor. We zijn er niet vóór
en we doen het liever niet,
maar als ze maar doorgaan
met ons het bloed onder de na
gels vandaan te halen, worden
we net zo agressief als de
Moeilijk.
„Dan moet je maar eens oplet
ten wat er straks nog allemaal
gaat gebeuren. En ruit inslaan,,
dat is voor mij een kleinigheid,
hoor. En als iemand een steen
naar zijn hoofd wil hebben,
kan-ie 'm ook krijgen. Waar
om zouden mensen van dertig
en veertig dat wél kunnen en
waarom zou ik dat niet kun
nen? En trouwens, als wij ou
deren zelf de kracht niet meer
hebben, kunnen we altijd nog
een knokploeg organiseren. Ik
heb in het jappenkamp geze
ten en ik weet hoe dat moet,
een knokploeg op de been
brengen. Als ik nu alleen
maar even aan mijn familie
denk: ik heb drie kinderen
plus nog twaalf kleinkinderen.
Als ik die tot een knokploeg
formeer, nou, dan heb ik een
lekker zooitje bij elkaar, dat
verzeker ik je!"
John Reesen: „Maar natuurlijk
moeten we hopen dat het zo
ver nooit zal komen. We moe
ten de problemen oplossen in
open overleg. En dan staan wij
ouderen sterker naarmate we
beter georganiseerd zijn. Er
zijn in Nederland drie oude
ren-bonden. De Algemene Ne
derlandse Bond van Ouderen,
de Unie van Katholieke Bon
den van Ouderen en de Pro
testants Christelijke Ouderen
bond. Die werken samen in
het Centraal Orgaan Samen
werkende Bonden van Oude
ren. Nu heeft dat Cosbo nog
maar 400.000 leden. Maar als
alle ouderen zich bij een bond
zouden aansluiten, dan kun
nen we, in figuurlijke zin, een
vuist maken en dat is toch
verre te verkiezen".
Keetje: „Maar als die figuurlij
ke vuist geen indruk maakt,
dan wordt het een echte grijze
vuist, en dan zullen ze er van
lusten ook. Dan slaan we erop
los, dan
John: „Rustig nou Keetje, rus
tig, zover is het nog niet".
WILLEM SCHEER
Het adres van het Centraal
Orgaan Samenwerkende
Bonden van Ouderen in Ne
derland luidt: Postbus 700,
3500 AS Utrecht.
adstenue. Deze imitatie suède mantel met gewatteerde voering
'udt het figuur toch slank 850.-). De plooirok heeft een scha-
iwruit en met de effen blazer zou je van Jagenlook" kunnen
'reken. Maar zo is het niet. Hier is sprake van een functionele
itfit voor koude dagen, die ons zeker te wachten staat. Meneer
eft een klasieke, maar up to date jas aan met raglan mouwen
300.-) en een flanell pak met dubbele sluiting en omslag aan
pijp 375.-), Westbury collectie C en A.
Echtpaar in duolook. Hij draagt een stretchbroek met jasje in
Higginsruit. V-hals pullover en bijpassende das. Mevrouw
koos voor een mantelpak, waarvan het jasje ook in Higggins-
stijl is uitgevoerd. Helemaal Brits!.
Dikgevoerde coats voor deze partners. Mevrouw heeft een
doorgestikte jas met imitatie bontvoering 180.-). Zijn parka
250.-) is teddy gevoerd en heeft suède elleboogstukken. De
ribpantalon van hem kost 85.-. De flanell broek van haar
85.-.
Vrouwen die wat ouder zijn
dan veertig plus moeten be
ducht zijn voor te lange rok
ken, te korte rokken, te nau
we rokken, te wijde rokken,
te strakke blouses, te strakke
pullovers, te' drukke prints, te
hoge hakken, te felle kleuren,
te korte (en zeker) geen mou
wen. Voor de man geldt het
zelfde, geen schreeuwerige
dassen, opzichtige sokken, te
slaafs volgen van de nieuwe
trends.
Het beste bekijkt men de
mode van op een afstand. Ie
mand, die je op tien meter af
stand ziet „aankomen", de
vrouw b.v. in een barokke
outfit, ontleend aan de stijl
1750 met een overdaad van
rijke stoffen, fantasie-details
en uitgesproken voorkeur
voor pracht en praal ziet er
tien jaar ouder uit dan haar
zuster die kiest voor de dit
jaar zeer actuele „hunting" of
„countrylook" als een rustige
goedgesneden mantelpak.
Daarbij kan best een romanti
sche blouse gedragen worden
met een kanten kraag, een ru
che, een jabot of plissé's en sa
tijnen biesjes. Maar de rok
mag geen knie tonen, de voe
ten niet gewrongen in puntige
Mexicaanse half hoge laarsjes.
De mode, die sterk op Engels
klassiek is afgestemd, biedt
het echtpaar van boven de de
vijftig verschillende troef
kaarten. De mantelpakken,
pantalon-ensembles met blou
se of trui over het middel, dat
niet meer met een wespentail
le kan worden vergeleken,
staan uitstekend. Maar u moet
wel over een zeer goed gepro
portioneerd figuur beschik
ken wilt u het truitje of de
blouse „in" de rok dragen.
Vaak krijg je dan een proppe-
rig effect, waarin vetrolletjes
een rol spelen om het effect te
bederven. Bovendien kruipt
de rok op zekere leeftijd vaak
boven de bips op, wat de lijn
van het figuur niet ten goede
komt en heeft de buik wat
meer ronding, dan krijgt die
precies de aandacht door de
benadrukte taille. Een lange
top is het meest aanbevelens
waardig, tenzij u nog een jon-
gemeisjes figuur heeft. Voor
meneer alweer dezelfde vui
stregel. Geen polo in de broek
dragen, die maar al te vaak
puilt over de door een plaatse
lijk teveel aan volume, afzak
kende pantalon. Een riem
doet er geen goed aan. Inte
gendeel, die legt er nog eens
de nadruk op, dat de buik niet
meer plat is zoals bij een at
leet.
Kwaliteit van de kleding is
voor 50-plussers van belang.
Goede kleren zakken niet uit
en behouden hun stevigheid
en dus corrigerend vermogen.
Pas op voor flodderstoffen. Ze
verbergen geen figuurfouten,
maar laten ze juist uitkomen.
Dunne wollen jurken zijn dus
alleen aantrekkelijk voor
dunne, om niet te zeggen ma
gere vrouwen van rijpere
leeftijd. Is het gewicht te laag,
dat kan ook, kan men beter
kiezen voor stoffen met meer
„body".
De folklorestijl leent zich
goed voor het echtpaar, van
wie de kinderen al jaren het
huis uit zijn. Ze voelen zich
nog jong, klimmen nog eens
in trein of vliegtuig en mogen
zich best een rok met folklore
randdessin of een Norfolk jas-
<je aanmeten. Het hele uitbun
dige, waarbij meerdere kle
dingstukken -rokken en
broek- over elkaar worden
gedragen, kunnen ze beter
aan de dochter en zoon over
laten. Bescheiden kleurige- en
gouden accessoires uit de jon-
gerenmode staan erg char
mant. De goud-trend van ko
mende wintermode zal veel
ouderen aanspreken. Ook de
broekrok, al is die minder po
pulair dan vorig jaar, staat
een sportieve wandelaarster
goed. Met een paar laarzen er
bij en een coltrui kan ze zo
het bos in. De broekrokken,
die dit jaar in de winkel han
gen zijn klassiek van -belijning
en zeer geschikt voor de ou
dere generatie.De moderne
herenmode biedt de sportieve
vijftiger ook veel kansen
dank zij de toepassing van de
stretch materialen. Gedistin
geerd moet echter zijn wacht
woord zijn. Malle petten, (wel
mooie in gedekt ruitdessin) en
op-art pullovers sieren de
man van gevorderde leeftijd
niet. Trek hem een goed pak
en een fijne trenchcoat aan en
hij oogt tien keer zo char
mant. De klassieke snit en
stijlvolle dessins zoals visgraat
en Higginsruiten doen 't al
tijd. In de vrijetijdsector is er
voor de AOW-man een enor
me keus aan truien en spor
tieve coats, tweedjasjes met
suède beleg, suède jacks of
(dure) suède jassen, alsmede
een royaal aanbod aan broe
ken. De plusfour uit de derti
ger jaren en de knickerbocker
staan slanke figuren uitste
kend op een fietstocht, op reis
of op bezoek bij gezellige
vrienden van vroeger. Wie te
veel pondjes weegt kan met
de klassieke stretchbroek
even goed uit de voeten. Het
gaat om het „elan" en de hang
naar goed verzorgd zijn, die
de Engelsman „grooming"
noemt.
TINY FRANCIS
Hans Appenzeller (33), siera-
denmaker, die ooit een bril
jant vatte in een rubber arm
band laat vanaf 27 augustus
(tegelijk met de Amsterdamse
Uitmarkt, dit jaar voor het
eerst in de Nes), zijn vertaling
in metaal zien van geweven
armbanden in goud en zilver.
Ze zijn een voortzetting van
zijn voormalige (1981-82) li
neaire ontwerpen, (spiraal
vormige armbanden en hals
kettingen).
Appenzeller is in zee gegaan
met een fabriek die feitelijk
transportbanden van een me
ter breed maakt een puur in
dustrieel bedrijf. Na veel
heen-en-weer gepraat was
men bereid zijn nieuwe
weefselvormen, die de lijn
van het lichaam volgen (een
halsketting hangt als een
soort shawl om de nek) in
messing of roestvrij staal te
maken. Het resultaat was een
aantal soorten basisweefsels
in verschillende uitvoeringen,
van heel fijn tot heel grof. Het
weefselprocédé in metaal is
op zichzelf niet nieuw. In
goud en zilver kennen we dit
soort armbanden (breed) en
kettingen al langer. Ze zijn
dan alleen aanmerkelijk
duurder. De stalen sieraden
komen op rond 95.- tot
ƒ500.- voor een zilveren col
lier, dat zo groot kan worden
gemaakt als een kraag. Ze
zien eruit als „gebreid". „Ik
vind het erg leuk om te wer
ken met s.chakelachtige din
gen, die in elkaar grijpen",
zegt Hans. „Er is ook een serie
van gewezen metaal met
scharnierende onderdelen,
waardoor als het ware scha
kels ontstaan".
De collectie wordt in de grote
„winkel" van Appenzeller ge
toond in samenwerking met
Hans Klasema (schilderingen)
in de vitrine en stoffen van
Koorden van metaal, die kun
nen worden omgeknoopt of
tienmaal om de pols gedraaid
als een armband. Het metaal
is zo soepel als zijde en voegt
zich naar de lichaamsvormen.
Jeroen Vinken. De geweven
sieraden zullen nog een tijd
na de Uitmarkt vast onder
deel van de Appenzeller-col-
lectie vormen.
De Uitmarkt, georganiseerd
door het Amsterdamse Uit
Bureau (AUB) zal drie dagen
(27 tot en met 29 augustus, de
eerste dag alleen in ae avond
uren) een presentatie geven
van alle culturele organisaties
in de hoofdstad. Kraampjes
met informatie theater, mu
seum, muziek-uitvoeringen
geven folders uit, zodat de be
zoekers een overzicht hebben
van wat hen volgend seizoen
aan cultureel amusement in
Amsterdam te wachten staat.
Metalen „kantwerk" in de vorm van een halsketting.
