2 '67 wijkt
liet voor
Honkbalteam
wisselvallig
Aanvallend Ajax
de
show
ènnistitelstrijd,
lies
is
anders
MAANDAG 16 AUGUSTUS 1982 PAGINA 9
*••*-
Werper Bart Volkerijk (rechts), die de plaats van achtervanger Paul Smit heeft over
genomen, tikt Brad Winkler van Mississippi uit op de thuisplaat.
HAARLEM Na de eerste
de beste wedstrijd van de
twaalfde Haarlemse Honk-
balweek leek er voor het
Nederlandse team nog
maar weinig verkeerd te
kunnen gaan. Een onver
wachte overwinning (9-8)
tegen de redelijk hoog In
geschatte universiteits-
ploeg van Mississippi, was
precies het succesje waar
op zeker de organisatie
had gehoopt. Want hoe
pijnlijk zou het niet zijn als
Oranje de acht dagen lou
ter figurerend zou moeten
doorbrengen.
De angst daarvoor bestond
wel degelijk, want op papier
wachtte Haarlem één van de
sterkst bezette toernooien
sinds jaren. Bovendien is het
gebrek aan diepte in de wer
persstaf een bekend Neder
lands euvel, dat zich vooral
wreekt in langdurige toernooi
en. Maar nu kon al voor het
duel van gistermiddag met de
Verenigde Staten worden vast
gesteld dat de helft van de be
groting (40.000 toeschouwers)
was overschreden. Dat een
paar uur later bondscoach Jim
Stoeckel wat triest moest mel
den dat zijn team de slechtste
wedstrijd sinds zijn komst had
gespeeld, kon bijna niemand
meer verontrusten. Toch gaf
de prestatie tegen Stoeckels
landgenoten te denken, want
de nederlaag van 11-4 was het
gevolg van uiterst pover honk
bal.
Hijzelendoorn faalde als star
tende werper, Giroldi (van eer
steklasser Odiz) deed het nau-
welijk beter en Erik de Vries en
Tromp konden de schade niet
meer herstellen. Urbanus
maakte evenals tegen Missis
sippi geen sterke indruk op het
eerste honk, waar hij eigenlijk
niet thuishoort, maar toch
werd verkozen boven de niet
eens geselecteerde Bill Groot.
Daarnaast had de slagploeg
weinig in te brengen tegen pit
cher Swift, die de Amerikaanse
nationale ploeg op z'n akkertje
leidde. Drie van de vier Neder
landse punten waren ook nog
eens het gevolg van Ameri
kaanse fouten, waarbij achter
vanger Bell zich onderscheidde
door het eerste honk met een
aangooi op meters te missen.
Trouw
Het Nederlandse honkbalteam
toonde zich dus uiterst wissel
vallig in het eerste weekeinde,
waarin de traditionele regen bij
elkaar voor ruim anderhalf uur
oponthoud zorgde. Honkbal-
publiek is echter nogal trouw
en zeker daarom was het niet
zo plezierig om te zien hoe
weinig geïnspireerd er tegen
de Verenigde Staten werd ge
bald. Goed daarom, dat er za
terdag was gewonnen van Mis
sissippi, al behoeft die presta
tie wel enige kanttekeningen.
Half juni eindigde de universi-
tietscompetitie in Amerika en
daarna dwarrelden de spelers
van Mississipi wat rond door
vooral Venezuela. Pas in het
vliegtuig naar Schiphol zagen
de speler elkaar weer. Dat ge
brek aan ritme en voorberei
ding werd door Nederland
meteen in de eerste inning af
gestraft: 5-0. Verbazing alom.
Misstap
maar naarmate de strijd vor
derde, werd Mississippi weer
een beetje een team en moest
de goed werpende Bart Vol
kerrijk (veertien honkslagen te
gen, maar erg verspreid over
de innings) plaats maken voor
Bertil Haage. Toen was Missis
sippi al teruggekomen tot 8-7
en Haage kon de gelijkmaker
niet tegenhouden. In de verlen
ging sloeg Urbanus tweede-
honkman Bos na diens drie-
honkslag over de thuisplaat.
Een aantrekkelijker start van
de Haarlemse Honkbalweek
was nauwelijks denkbaar. Ne
derland kon zich daardoor bo
vendien nog wel een misstap
tegen de Verenigde Staten
veroorloven, maar dient zich
morgen (Tokió) en woensdag
(Sullivans) wel degelijk te reha
biliteren.
Jim Stoeckel voelde dat ook
aan. ,,lk denk, dat de Verenig
de Staten het beste team van
dit toernooi is, maar toch ben
ik teleurgesteld over een paar
dingen. Ik had niet verwacht,
dat Jan Hijzelendoorn zo zwak
zou werpen, waardoor we al
snel met 4-0 achterstonden.
Met dit soort sterke tegenstan
ders kom je dan vrijwel nooit
meer terug. Bovendien móet je
nu je sterkste spel spelen, wil
je meekomen. En dat bete
kent. dat in elk geval de wer
pers geen fouten mogen ma
ken. Maar we moeten ons ver
der maar niet te veel laten be
ïnvloeden door dit soort wed
strijden. De ploeg moet nu to
nen wat ze werkelijk waard is".
DICK HOFLAND f
Ver. Staten 1 -3-2-1-2-1-1 -0-x 11
Werpcijfers: Werpcijfers:
Nederland: Volkerijk (8 1/3 Inn) 11-3-14-3; Haage (2 2/3 Nederland: Hijzelendoorn (1 2/3 inn 2 man) 1-1-4-1; Gl-
inn) 2-2-1-0. roldi (1/3 inn 2 man) 1-0-2-0; Eric de Vries (4 2/3 Inn
Mississippi: Herzog (5 inn) 2-1-9-2; D'ercole (2 inn) 0-2-0- 2 man) 5-3-5-2; Tromp (1 1/3 Inn) 1-0-0-0.
0; Smith (4 inn) 4-1-3-0. Ver. Staten: Swift 7-6-6-3.
Stand: 1. Ver. Staten 1-2; 2. Nederland 2-2; 3. Sullivans 2-
ten aanval. De verdediging
werd bij tijd en wijle knap ver
waarloosd, wat uiteraard inher
ent was aan de offensieve da
dendrang van de Amsterdam
mers. Van Veen, aangetrokken
als libero, stond meer in de
spits en de Deense aanwinst
Mölby, normaal voorstopper,
joeg eveneens achter zijn voor
hoede aan. Slechts Molenaar
en Ophof moesten de razend
snelle uitvallen van AZ'67 zien
te elimineren. Dat maakte de
klus voor Galjè er natuurlijk
niet gemakkelijker op. Ajax
had geen andere keus en
dwong het geluk af. Snel stond
het door een kopbal van Rijk
aard al 3-1 en toen Schoena
ker in de 26e seconden van de
tweede helft, na een slippertje
van De Koning 3-2 liet noteren,
stond het Olympisch Stadion
definitief op zijn kop.
AZ'67 werd af en toe wegge
speeld. Het wachten op de ge
lijkmaker was trouwens een
kwestie van minuten. Rijkaard
ramde de pal na een schitte
rende combinatie Olsen-Mölby
en ook Vanenburg had een
kans op de gelijkmaker. Een
uitblinkende Olsen nam die
voor zijn rekening. Doelman De
Koning kwam in zijn eigen
strafschopgebied met gestrek
te been in op Van Basten (in
gevallen voor Vanenburg).
Geurds besloot tot een indi-
rekte vrije trap. Lerby gaf het
tikje en Olsen draaide de bal
keurig tegen de touwen.
De strijd om de derde en vier
de plaats tussen FC Köln en
Tottenham Hotspur moest ook
door strafschoppen worden
beslist. Doordat Tony Schuma
cher, de meest verguisde goa
lie van dit moment, drie penal
ties stopte, werd de equipe
van Rinus Michels uiteindelijk
derde.
HENK WAGEMAN
Ajax—AZ '67 3-3 (1-3). 7. Oberacher
0-1. 14. Anema 0-2, 28. 0-3, 33. Rijk
aard 1-3, 46. Schoenaker 2-3, 79. Ol
sen 3-3. Scheidsrechter: Geurds.
Toeschouwers: 34.500. Gele kaart:
Reijnders (AZ '67). AZ '67 wint door
strafschoppen.
Ajax: Galjè; Molenaar. Van Veen.
Mölby. Ophof; Rijkaard. Vanenburg
(Van Basten). Schoenaker. Lerby;
Kieft (Van 't Schip). Olsen.
AZ '67: De Koning; Van der Meer.
Reijnders. Eigenbrod. Steinmann;
Weysters. Arntz (Filippo), Anema. Tik
tak; Oberacher. Tol.
MLOGIE VOOR HUUB VAN BOECKEL
IVO
SCHEVENINGEN Zelfs
de weergoden begrepen
uiteindelijk dat de Neder
landse tenniskampioen
schappen te lang in het
zonnetje hadden gestaan.
Zoals een donkere wolk
reeds lang over het slappe
beleid van de KNLTB trekt,
zo meldden zich gisteren
op de Metsbanen keer op
keer regenbuien die het
kampioensfeest van Astrid
Suurbeek (35) (enkelspel
en damesdubbel met Tine
Zwaan) en Huub van Boec-
kel (enkelspel, gemengd-
dubbel met Marcella Mes-
ker en herendubbel met
Marc Albert) tot een som
ber gebeuren degradeer
den. Jammer voor Suur
beek, die na zeges op de
„bondsdames" Marcella
Mesker en Karin Moos, ten
slotte Marianne van der
Torre met 6-4, 6-3 over
klaste. Spijtig ook voor
Van Boeckel, die een per
fect toernooi speelde en
tegen de verrassende fina
list Ton Sie de winnende
cijfers 6-3, 6-0, 6-1 liet no
teren. Het weer dwong de
te vroeg uitgeschakelde
favorieten en de bestuurs
leden van de KNLTB zich
te verstoppen onder para
plu's, de resultaten dwon
gen hen zich te verschuilen
achter excuses. Scheve-
ningen beleefde de Alles is
Anders-Show.
Aan het tijdperk Louk Sanders
kwam dank zij Ton Sie einde
lijk een einde, maar dat hield
helaas niet in dat de Neder
landse top nu op een hoger
plan is gekomen. Sanders lijkt
het nu wel zat te zijn. Na zijn
nederlaag met 6-4, 2-6, 6-4, 6-
4 in de halve eindstrijd, zei de
nauwelijks aangedane San
ders: ,,lk speelde mat, was
moe in m'n hoofd. Ik kon me
niet vastbijten in de -bal. Acht
jaar lang was ik kampioen. Ik
weet nog niet wat nu over
heerst: opluchting of teleurstel
ling".
Een mentaal vermoeide Ton
Sie kon daarna met zijn door
gaans rustige spelletje niet op
tegen Huub van Boeckel, die
de finale had bereikt door het
talent en zijn vaste trainings
partner Menno Oosting met 6-
3, 6-0, 6-3 de les te lezen. Sie
speelt niet spectaculair, maar
bereikte alles op eigen kracht.
Fred Hemmes verklaarde dat
de bond de 26-jarige bedwin
ger van Albert, Wilborts en
Sanders voor de fase 7-trai-
ning zal uitnodigen. Selecteren
voor internationale wedstrijden
is pas in januari aan de orde
nn kon de bonds
coach op dit moment nog niets
zinnigs zeggen.
Vlak daarvoor, in december,
komt de kersverse kampioen
Huub van Boeckel uit militaire
dienst. Een contract met de
bond zal de Haagse soldaat
eerste klasse dan niet meer
aangaan. „Ik heb duidelijk een
keus gemaakt en blijf bij Henk
van Hulst. Deze heeft mij in de
afgelopen twee jaar enorm ge
holpen. Vroeger kende mijn
spel pieken en veel dalen. Nu
mijn techniek is bijgeschaafd,
voel ik me veel zekerder, ook
als het even tegenzit. Vooral
mijn forehand gaat geweldig.
Daarmee kon ik de supersnelle
Ton Sie vandaag drie sets lang
volkomen onder druk houden.
Hij moest daardoor veel lopen,
waardoor de natte baan in zijn
nadeel werkte".
„Er zit veel progressie in mijn
spel en ik bekijk tot volgend
jaar augustus ik ga op eigen
houtje naar het buitenland
of die lijn zich voortzet. Dan
weet ik of ik full-proftennisser
blijf of er wat ga bijdoen, een
studie afmaken of zo". Van
Boeckel gaat nu op zoek naar
een sponsor.
Veel spelers keerden de bond-
straining of begeleiding al de
rug toe. Zonder verplichtingen
betere resultaten boeken,
heette het. Eric Wilborts bleef
bij Hemmes en schijnt daar nu
eindelijk spijt van te hebben.
Hij overweegt zich te wenden
tot de Tsjechische trainer Si-
mek, die ook Michiel Schapers,
Frits Don en René en Karin
Moos bezielend bijstaat. Het
grote talent Judith Warringa is
pas 17 maar wil ook van de
bond niets weten en kiest voor
de vrijheid bij Henk en Janice
van Hulst.
En dan kampioene Astrid
Suurbeek. Haar spel werd al
lengs beter en zij speelde de fi
nale tegen Van der Torre, die
zei zich niet te kunnen concen
treren, zelfs erg goed. Maar
wat hebben zij (35) en de
KNLTB nog aan elkaar. Suur-
beeks terugreis naar haar huis
in Amerika is al betaald door
haar competitieclub Leeuwen-
bergh.
HERMAN JANSEN
men U
.00 tol
"STERDAM Aan de
ravond van de compe-
hebben Ajax en AZ'67
visitekaartje afgege-
In een moordend tem
en de bij vlagen schit-
'ind staaltjes voetbal
met name Amster-
ise zijde, blijkt voetbal
zonder Johan Cruijff
te leven in Nederland,
na het nemen van
ttien strafschoppen
'e AZ '67 beslag op het
iterdam 707-toernooi.
't Schip, ingevallen
Wim Kieft, miste de
ttiende strafschop, na-
in de normale speeltijd
stand op 3-3 was blij
ven steken en de verlen
ging ook geen uitsluitsel
bracht.
AZ '67 stond binnen zeven mi
nuten al op een voorsprong.
Een voorzet van de voortreffe
lijke Weijster liet Hans Galjè uit
de handen glippen en Obera
cher was ter plekke om het
karwei af te maken. De fout
van de Ajax-doelman was een
kostbare. Trainer Aad de Mos
had zowel hem, als Piet Schrij
vers, die vrijdag tegen de
Spurs stond opgesteld, een
duel de kans gegeven zich te
bewijzen. Galjè sprong zeven
minuten later opnieuw in de
fout. Een knal van Van der
Meer liet hij van zijn borst
springen, waarna Anema voor
2-0 zorgde. Daarmee lijkt de
keus voor de Ajax-coach niet
moeilijk meer, ofschoon Galjè
later in de wedstrijd nog enke
le keren fraai redde.
De snelle voorsprong gaf de
Alkmaarders het nodige zelf
vertrouwen om het uitgekiende
counterspelletje slim te blijven
uitvoeren. Met snelle mensen
voorin als Oberacher, Tiktak
en Tol (later Zwart), bleef de
druk op het Amsterdamse doel
onverminderd voortduren.
Oberacher profiteerde daar la
ter knap van, hoewel aan zijn
doelpunt een buitenspel-luch
tje zat. Arbiter Geurds, die
goals van Kieft, Olsen en Va
nenburg wél had afgekeurd,
wenste op de Amsterdamse
protesten niet in te gaan.
Daarna trok Ajax nog furieuzer
chteijdrievoudige triomftocht van Huub van Boeckel werd
lechile finale tegen Ton Sie liefst zevenmaal onderbroken
ibracBevolg van regenval.
t°.p»(5-jarige Astrid Suurbeek wijst naar de bal terwijl zij
pannekoekracquet zwaait om te smashen. Zij is te-
Marianne van der Torre op weg naar een Neder-
Tennisstrijd
triester dan
ooit tevoren
Juist in de week dat dan
eindelijk het geboorte
kaartje van de tennis-
school door de KNLTB
werd afgegeven leverde
de nationale titelstrijd
een triester beeld op
dan ooit.
Twee volslagen outsi
ders, Astrid Suurbeek
bij de dames en Ton Sie
bij de heren, legden de
ongelooflijke bloedar
moede bloot van wat
doorgaans gemakshalve
wordt aangeduid als va
derlandse top. Wat daar
onder moet worden ver
staan is de afgelopen
week op de Metsbanen
in Scheveningen pijnlijk
duidelijk geworden. En
wat nog het meest pijn
lijk was, was de verkla
ring van de 35-jarige
Suurbeek na het beha
len van haar tweede ti
tel. In tegenstelling tot
wat jarenlang ars vast
staand gegeven in ons
land werd aangenomen,
namelijk dat het door
gaans aan de techniek
van de Nederlandse ten
nisster niet mankeert
maar dat het aan de
juiste mentaliteit schort,
verklaarde de nieuwe ti-
telhoudster dat in ieder
geval bij de dames het
slagenrepertoir tekort
schiet. De Nederlandse
speelsters (en reken
daar ook de heren maar
bij) zijn niet in staat om
vanuit een verdedigende
positie voldoende tech-
nisch-tactische maatre
gelen te nemen om on
der de druk uit te ko
men, verklaarde Suur
beek.
Daarmee de diverse
coaches een niet onaan
zienlijke portie kritiek
toezwaaiend. Coaches,
die het toch al redelijk
zwaar te verduren heb
ben, want aan de „ge
vestigde orde" is de vo
rige week behoorlijk ge
knaagd. Suurbeek toon
de mentale zwakte aan
van achtereenvolgens
Mesker, Moos en Van
der Torre, Sie deed dat
zelfde met Albert, Wil
borts en Sanders. De
laatste mag nu gevoe-
geljk worden be
schouwd als uitgeran
geerd. Op grond van zijn
reeks nationale titels,
die tenminste nog de
schijn hadden bij de
beste speler van het
land te zijn terecht ge
komen, dwong de Leide-
naar de laatste jaren
nog plaatsen in verte
genwoordigende teams
af. Na de laatste deba
cles tegen Rusland en
Denemarken riep zelfs
bondscoach Fred Hem
mes al dat het passé
was met Sanders. Die
niet van emotionele ele
menten ontblote opmer
king moet nu als defini
tief worden aangemerkt.
Maar wat te doen met
aanzienlijk jongere spe
lers als Wilborts en Al-
bert? Als opvolgers of
plaatsvervangers nu
zouden staan te trappe
len zou de beste oplos
sing zijn met anderen
door te gaan. Maar er is
niemand. Zelfs de vorige
week doorgebroken
Menno Oosting verklaart
nu al dat hij zijn studie
laat prevaleren boven
een sportcarrière. Op
zo'n manier komt er
nooit en te nimmer iets
terecht van het Neder
landse (heren)tennis.
Een gang van zaken
waaraan de bond ook
danig zijn steentje bij
draagt. Een buitenland
se coach voor tweemaal
vier weken aantrekken
heeft, het zij herhaald,
geen enkele zin. Ook
Wilborts liet zich in die
richting al uit. De Neder
landse coaches vinden
het best, hun positie
komt in zo'n opzet niet
in het geding. Maar het
tennis is er niet mee ge
baat en de bond beseft
dat niet. Het is toch ty
perend genoeg dat de
nieuwe Nederlandse
kampioen Huub van
Boeckel (door zijn titel
het enige lichtpunt van
de nationale kampioen
schappen) nu al zegt dat
hij een bondscontract
onder geen beding ac
cepteert, omdat dit zijn
ontplooiing zou stagne
ren. Op zich een goed
argument, maar zijn be
slissing om onder de
hoede van tennisschool-
baas Henk van Hulst
(die toch gebonden is
aan zijn standplaats) te
blijven opereren zou een
beletsel kunnen zijn bij
langdurige buitenlandse
trips. Met als mogelijke
consequentie dat ook
Van Boeckel een poten
tiële kandidaat is voor
de inmiddels lange lijst
van nationaal geslaag
den maar internationaal
nooit doorgebroken Ne
derlandse spelers.
m
