Werkverenigingen als bron van nieuwe arbeidsplaatsen REGIO NIEUW RECEPT WERKENDE JONGEREN CNV Wassenaars actiecomité blijft zich verzetten tegen komst woonwagens In verenigingsverband een bedrijfje runnen LEIDSE COURANT ZATERDAG 3 JULI 1982 PAGINA 4 T Hazerswoude ziet af van adoptie ontwikkelingsland HAZERSWOUDE De meerderheid van de raadscom missie algemene zaken en fi nanciën van de gemeente Ha zerswoude is er géén voorstan der van dat een initiatief wordt genomen een gemeente in een ontwikkelingsland te adopteren. Dit besluit, dat het resultaat was van een discussie in genoemde commissie, is als advies aan het college van burgemeester en wethouders ter kennis gebracht. PvdA-er Cees de Best was tot de con clusie gekomen dat de ge meente financiële steun mag geven aan een land uit de Der de Wereld, mits dit een bedrag is, dat maximaal gelijk is aan de door de inwoners ingeza melde som geld. Hij bracht op de vergadering van de com missie te berde, dat ook de so ciaal-democraten uit Hazers- woudes Duitse zustergemeente Waldkappel niet onwelwillend staan tegenover een initiatief ten aanzien van adoptie van een gemeente in een ontwik kelingsland. CDA'er M. de Boer meende, dat aan het par ticulier initiatief afbreuk wordt gedaan, indien De Best's voorstellen worden doorge voerd. Verscheidene fondsen geven al geld aan ontwikke lingshulp, aldus De Boer. VVD'er G. de Ruiter wilde het advies van De Best niet bezien in het kader van de jumelage tussen Hazerswoude en Wald kappel. „Ik zie hier geen taak voor de gemeente." Iets wat De Best natuurlijk bestreed. CDA'er E. van Elderen meen de dat het doel wordt voorbij geschoten, omdat indirect ie dere inwoner wordt verplicht een bijdrage te geven aan doe len waarachter niet iedereen zal staan. Volgend liberaal De Ruiter is het door de linkse groepering geopperde idee om trent adoptie ook besproken in de Vereniging tot Bevordering van Europese Betrekkingen. Ook daar is men geen voor stander van het financieel steunen van een adoptiepro ject De Ruiter toonde zich wel een voorstander van het van gemeentewege ambtelijk on dersteunen van bepaalde pro jecten. WASSENAAR Het comité Plan Ter Weer, Deijlerweg, Ammonslaantje en omgeving is opnieuw een offensief be gonnen tegen de beslissing van de gemeente om woonwagens aan de Ammonslaan te zetten. „Zolang de woonwagens er nog niet staan, gaan wij door met de strijd", aldus Ammons- laanbewoner drs. Smit van het comité dat een AROB-proce- dure tegen de beslissing van de gemeente om zeven wagens aan het Amonslaantje te plaat sen heeft ingesteld. Om nog meer druk achter het offensief te zetten, heeft het comité een elf pagina's tellen de notitie naar de gemeente gestuurd met daarin de bezwa ren tegen de woonwagens. De notitie stamt al uit december 1980. Volgens Smit is dat ech ter geen probleem. „Feitelijk is er sinds die tijd weinig veran derd". Hij verwacht dat de ge meenteraad binnenkort het raadsbesluit tot plaatsing van zeven woonwagens aan het Ammonslaantje terug moet gaan draaien. Omdat de raad in plaats van de geplande twaalf, begin dit jaar besloot maar zeven wagens op het Ammonslaantje te plaatsen, moet Wassenaar nu nog vijf andere woonwagens onder brengen. Dat er op het Am monslaantje zeven wagens ko men, is dankzij de felle opposi tie van de bewoners van het laantje, de VVD en Partij Wassenaar. De notitie van het comité zet nogmaals alle be zwaren op een rijtje. De ge meente heeft volgens het co mité voor de plaatsing van de wagens expres een buurt met een laag opleidingsniveau ge kozen, omdat daar minder weerstand wordt verwacht. Ook staat in de notitie dat er van integratie van de woon wagenbewoners geen sprake kan zijn als er zoveel wagens komen te staan. Om en aan het Ammonslaantje staan nu ongeveer dertig huizen. In to taal komen er zeven woonwa gens. In de notitie van het co mité staat dat bijvoorbeeld grote steden voor de spreiding van etnische minderheden naar maximaal een op de twintig Hollandse gezinnen wordt gestreefd. Het comité verwacht dat bij zo'n grote groep wagens, de woonwagen bewoners zich niets van het handjevol omwonenden aan trekt. „En de overheid trekt zich niets aan van de klachten van de Ammonslaan-bewo- ners, want zij zijn al lang blij dat de woonwagens ver van de nette buurten staan. Terwijl nu in Wassenaar over het Am monslaantje gesproken wordt als over een vriendelijk lande lijk laantje met vriendelijke eenvoudige bewoners, zal dat heel snel veranderen: het Am monslaantje wordt een achter buurt", aldus de notitie. Onder redactie van Ton Pieters. HINDELOOPEN: „In te genwoordigheid van de plaatselijke autoriteiten opende de burgemeester (1) de nieuwe badplaats". De badgenoegens zijn niet waarneembaar. de leden van de werkvereni gingen". Even later onthult Aat wat lacherig: „Ik ben zelfs met een koffertje naar het hoofdkan toor van de NMB in Amster dam geweest om te praten. Nee, niet in een net pak. Ge woon zoals ik er altijd bijloop". Aat is er de man niet naar om een stropdas even beneden de adamsappel om de keel te snoeren. „Ik denk dat het bij de NMB en ABN wel zal luk ken. De RABO-bank stelt zich wat gereserveerd op. Maar ook deze bank heeft de mogelijk heid voor het verstrekken van beginkapitaal opengelaten Het WJ-CNV heeft ook een afspraak gemaakt met de Ge meentelijke Sociale Diensten in Zuid-Holland. De werkloze leden van een werkvereniging krijgen tijdens de beginperio de, de eerste drie tot zes maan den, hun uitkering doorbe taald. „Hebben we zwart op wit", zegt Aat met onverholen trots. „Verder doen we een be roep op de lokale overheid om startsubsidies en bedrijfspan den beschikbaar te stellen. We hebben hierover al goede con tacten met het Haagse ge meentelijke bureau werkloos heidsbestrijding. De werkvere nigingen krijgen eventueel slooppanden voor het onder dak tijdens de eerste jaren on derdak. Zo'n pand, dat meestal nog wel een paar jaar blijft staan voordat de sloper komt, wordt dan voor een schappelij ke prijs verhuurd". Fonds In het statuut staat dat de overwinst van de werkvereni ging in een fonds moet worden gestort. Aat: „We hebben hier voor de stichting „Fonds Be drijvigheid" in het leven ge roepen. In het bestuur van deze stichting zitten de leden van de werkvereniging en het WJ-CNV. Beginnende werk verenigingen kunnen een be roep doen op dit fonds. We hebben namelijk ontdekt dat in de voorbereidingsperiode ook uitgaven gedaan moeten worden, waarvoor geen geld te krijgen is van de overheid of bank. Verder komt het voor dat een vereniging meer dan zes maanden voorbereiding nodig heeft. De leden komen dan, doordat de uitkering van de sociale dienst stopt, zonder inkomsten te zitten. En dan kan het fonds uitkomst bie den". „Verder doen we ook een be roep op particulieren en in stanties om geld in het fonds te storten. Zo hebben we door bemiddeling van de Haagse in dustriepastor Baas al vierdui zend gulden gekregen van mgr. Bër, hulpbisschop van Rotterdam. Ook de HAELLA Stichting, die onder meer geld verstrekt voor maatschappelij ke projecten in Nederland, heeft een bedrag gestort, plus minus 17000 gulden".. Den Haag kent momenteel al drie werkverenigingen. De vereniging „Rondhout", een club van vijf jongemannen, die kleine meubels gaan maken, de werkvereniging „De Kof fieboon", met zeven leden (zes meisjes en een jongen), die een koffiehuis annex goedkoop eethuisje willen beginnen, dat 24 uur van de dag open is, en de werkvereniging „De Post duif". De Postduif wordt ge dragen door drie jongeren zon der baan, die een transportbe drijfje willen opzetten. Aat: „Zij hebben als enige al een pand van de gemeente, aan de Hobbemastraat. Een auto heb ben ze nog niet omdat ze nog niet precies weten wat ze wil len gaan vervoeren. Alle werkverenigingen zitten ove rigens nog in de voorbereiden de fase. Rondhout, de oudste, hoopt in oktober te kunnen draaien. De twee anderen be ginnen wat later. De leeftijd van de leden schommelt rond de 23 jaar. Gemiddeld zijn ze een jaar werkloos. We gaan er vanuit dat de verenigingen .nadat ze eenmaal draaien, zich op zeer korte termijn zelf kunnen bedruipen". De WJ-CNV beperkt zich niet. uitsluitend tot Den Haag. Aat: „We willen ook in Leiden, Gouda en Dordrecht werkver enigingen op poten zetten. Overigens gaat het nog om een proef. We hebben ons een jaar gegeven om een en ander uit te proberen. Als het lukt, daar ga ik voorlopig vanuit, trek ken we ons terug. Dan wordt onze functie overgenomen door het Fonds Bedrijvigheid. We blijven overigens wel lid van het bestuur van dit fonds". Het klinkt allemaal veelbelo vend. Maar Aat is realistisch genoeg om te onderkennen dat zijn geesteskind niet het ei van Columbus is om de jeugdwer kloosheid te verdrijven. „Maar misschien is dit wel een moge lijkheid om een aantal werklc ze jongeren aan werk te hel pen. Onze oplossing is in ieder geval veel goedkoper dan die peperdure werkloosheidspro jecten van het ministerie van economische zaken. Je kunt natuurlijk wel het moede hoofd in de schoot leggen en zeggen dat je toch niets aan de werkloosheid kunt doen. Maar dan bereik je ook nooit iets De drie werkvereniging en de stichting Fonds Bedrijvigheid worden op dinsdag zes juli of ficieel opgericht. De passeren de statuten de notaris. Het WJ-CNV viert dit met een so bere receptie in het pand aan de Huygensstraat. Al filisofe- rend zegt Aat: „Misschien is de werkverenigingen wel het middel om de crisis te overle ven. Wie weet". GÉ ANSEMS Deze keer (het is alweer eind i'uni 1912) ben ik even gedo- cen in de correspondentie van Johan, de Raadselredac teur van het „Geïllustreerd Zondagsblad". Echt een heel gemakkelijke knaap moet hij niet geweest zijn. Johan kon best, nu en dan, wat geïrri teerd uit de hoek komen. Daar sta je van te kijken, soms. Vooral omdat uit de woorden van Johan niet au tomatisch valt op te maken dat hij het tegen zijn Beste Vriendjes en Vriendinnetjes heeft. Eerder zou je denken dat hij volwassenen de les leert. Zoals nu weer, in die Correspondentie: „N.S. te B. Zijt U nu tevre den dat Uw naam onder de prijswinners staat? En voor taan Uw eigen naam opgeven H.B. te H. 't Is bij de eerste oplossing gebleven, hoe zit dat? Zoo gaf het niets! B.A. te R. Ik heb in den laatsten tijd zooveel brieven van U ontvangen, dat ik geen tijd heb om daar uitvoerig op te antwoorden. Misschien doe ik dat nog een keer afzonder lijk. U deed er beter aan, zich wat te beperken. En U hebt drukwerk ontvangen van een onbekende? Als die mijn heer er belang bij heeft om antwoord van U te ontvang en, dan zal hij zijn naam en adres wel willen opgeven, denkt ge ook niet? Hierdoor meen ik aan Uw verzoek te hebben voldaan. De inzendingen zullen te hunner tijd wel een plaatsje krijgen. Mijn hartelijken dank, en mijn groeten aan Uw ouders!" Johan exit, en wellicht op weg naar z'n hal ve maatje jonge klare, op de zaterdagavond. Nu valt mijn oog op de ru briek „Allerlei", waarin spra ke is van „Een Eldorado voor paarden". Dat gaat zo: „Wij len admiraal Evans was be kend om zijn scherp, bijtend sarcasme. Maar de adiraal was tevens een snaak. Een commies aan het departe ment van Marine verhaalt het volgende van hem: Eens werd de admiraal rondgeleid door de stallen van Vander- bilt in New York. Met trots toonde men hem de door zichtige glazen wanden en vloeren, de marmeren eet- en drinkbakken, en de zil veren kettingen. Ten slotte vroeg men hem of hij iets had af te keuren. „Nee, niet het minste", antwoordde daarop de admiraal, „alleen ontbreekt, diinkt me, nog een gemakkelijke leunstoel voor elk paard, en een humoris tisch blad of een of ander tijdschrift, waarmede de beesten zich zouden kunnen vermaken!" Puntig, niet? Vlak ernaast staat een fotootje van een „Valschen Rijksdaalder", zo als die in vrij groten getale in omloop was, „vooral in de Haarlemmermeer". Door de G van gulden loopt loodrecht een streep, en de U in „munt"(van het Konincryk der Nederlanden 1862) is on duidelijk. Men lette hierop! HINDELOOPEN ALS BADPLAATS: „Hlnde- loopen, het bekende Frie- sche stadje, gaat ook mededingen in de rij der Nederlandsche badplaat sen. De nieuwe Zuider zeebadplaats is met eeni- ge feestelijkheid voor het eerste badseizoen geo pend, van welke plechtig heid wij een foto geven. Hierbij een aantal Hinde- loopensche schoonen in het pittoreske, histori sche costuum, dat zoo schilderachtig aandoet". AMERIKAANSCHE RIVIERSTOOMERS, IN NEDERLAND AANGEBOUWD: „Onze foto geeft een der twaalf rivierstoomers weer, die dienst moeten doen op de groote rivieren van Zuid-Amerika, en die hier in Holland worden gebouwd: als een huis zo groot, met z'n drie dekken. GALANTERIE UIT DEN DIRECTOIRETIJD (voor een goed begrip: de Di- rectoiretijd, dat waren de jaren der Franse revolutie dat „directeuren" het ra dicale heft in handen hadden): „of: de rups als aanknooplngspunt van een gesprek". Rups: op linkermouw der jongeda me. Aat Plugge:„Werkvereniglngen oplossing voor deel jeugdwerklozen DEN HAAG/LEIDEN Hij stopt eerst een verse pijp. „Ze zeggen op con gressen wel eens: je rookt toch in 's hemelsnaam niet die stinkpijp hè! En weet je wie dat zeggen? Mensen die zelf de ene si garet na de andere weg- paffen. Daarom trek ik me er ook niets van aan". Aat Plugge, met het voor komen van een forse Scandinavische zeeman, compleet met rode baard als een natuurlijke omhei ning van het brede gelaat, is niet van de pijp weg te branden. Met dezelfde bij na Friese koppigheid, bindt hij als bestuurder van de afdeling werkende jongeren van het CNV (WJ-CNV), district Zuid- Holland, de strijd aan te gen de jeugdwerkloos heid. Uit zijn creatieve ko ker borrelde het idee op werkverenigingen op te richten, een nieuw recept om arbeidsplaatsen te scheppen. In een persbericht schreef Aat provocerend: „Werkverenigin gen als oplossing van de jeugd werkloosheid". Maar in WJ- CNV-pand aan de Huygens straat in Den Haag, in het so bere donkere vergaderzaaltje met eeuwig zoemend neon licht, relativeert hij deze al te verwachtingsvolle stelling. Het heet nu „een oplossing voor een deel van de jeugdwerklo zen". De zoveelste tot verdam ping gedoemde druppel op de gloeiende plaat. Het recept is deels bekend: Als de bestaande bedrijven niet meer in staat zijn om nieuwe arbeidsplaat sen te scheppen, moet de werkloze, die niet eindeloos zijn hand wil ophouden, zelf met een bedrijfje beginnen. Aat treedt de kritische twijfe laar begripvol tegemoet. „Ik weet het, het is de zoveelste poging. Maar het nieuwe is dat wij verenigingen in het leven roepen, die gaan ondernemen. Dat is nog niet eerder ver toond. Deze verenigingen, er zijn er in Den Haag al drie, zijn erop gericht arbeidsplaat sen te scheppen in plaats van winst na te streven. Er moet natuurlijk wel wat winst ge maakt worden om de noodza kelijke kosten te dekken". Advertentie „Hoe we te werk gaan? We lanceren een idee voor een be- in contact met instanties, die financieel hulp kunnen bie den. Maar de vereniging moet op den duur zelfstandig gaan draaien, dus onafhankelijk van ons". Bij een werkvereniging is nie mand de baas. De leden bepa len samen het beleid. Zo staat het ook in het door het WJ- CNV ontworpen statuut, dat voor alle verenigingen van toepassing is. Aat komt hier la ter nog op terug. Banken Het WJ-CNV heeft zelf geen geld om de werkverenigingen aan het onontbeerlijke begin- drijfje, waarvan wij denken dat er een markt voor is. We zetten dan een soort personeel sadvertentie in de krant waar op werkloze jongeren, ze hoe ven geen lid te zijn van een vakbond, kunnen reageren. Wij zoeken dan de geschikte kandidaten uit en die begin nen dan onder ons auspiciën in verenigingsverband een be drijfje. De kandidaten, die we selecteren, moeten in teamver band met elkaar kunnen wer ken. Dat is ons belangrijkste criterium. Uiteraard kijken we ook nog naar de individuele mogelijkheden van de sollici tant. Bijvoorbeeld naar zijn op leiding en achtergrond. De werklozen vormen samen de werkvereniging. Zij maken zelf een ondernemersplan en treffen alle noodzakelijke voorbereidingen om h^t be drijfje van de grond te tillen. Wij helpen hen dan op weg. Wij brengen hen bijvoorbeeld kapitaal te helpen. En werklo ze jongeren beschikken in de regel ook niet over liggende gelden. En de bank ziet je al aankomen als werkloze. „Me neer ik ben werkloos en zou graag geld willen hebben om een bedrijfje te beginnen....". Aat trekt eens stevig aan de pijp. Dan blaast hij de scepsis in één keer van de tafel: „We hebben de Nederlandse Mid- denstandsbank (NMB), de RABO-bank en de Algemene Bank Nederland (ABN) bena derd. Zij hebben ons toegezegd de werkverenigingen even tueel financieel te helpen. Maar dan moet er wel een goed ondernemersplan kun nen worden overlegd. Ja, ze willen het risico-dragend kapi taal verstrekken geld dat mogelijk niet kan worden te rugbetaald om de onderne ming van de grond te tillen. De banken zijn dus bereid een stuk vertrouwen te geven aan

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1982 | | pagina 4