]uitse pers haalt hard uit
rofstrijd bedroevende vertoning
Jncini glibbert naar zege in
frontaal
flELERTITELS VOOR VAN DER VELDE, BOOM EN TOP
ACK MIDDELBURG VERGEET BANDEN TE WISSELEN
FIFA
misbruikt macht
MAANDAG 28 JUNI 1982
(Van onze correspondent)
^NN Zelfs de vroegtijdige
jchakeling bij het WK in Ar-
jntinië. vier jaar geleden, en
f sensationele nederlaag te-
i Algerije aan het begin van
- toernooi, hebben niet zo
jel woede en verbittering te-
jeggebracht in West-Duits-
ld als de blamabele zege te-
fen Oostenrijk op de 'zwarte
Kjjdag van Gijon'.
ipvallend daarbij is dat vrijwel de
jhele Duitse pers als een man
ter spelers en functionarissen is
Lngevallen en dat niemand ook
faar een greintje begrip toont voor
L goedkope uitvluchten waarmee
ten deze anti-voetbalshow pro-
fcért te verdedigen. Vooral de laffe
lacties van trainer Jupp Derwall en
arrogante goedpraterij van
3-voorzitter en FIFA-bestuurslid
Hermann Neuberger („Een elftal
mag toch zelf bepalen, of het lang
zaam speelt of niet") moeten het
ontgelden.
Zonder uitzondering werd gespro
ken van schande en schandaal,
zelfs wanneer formeel geen af
spraak zou zijn gemaakt om na het
enige Duitse doelpunt zich te be
perken tot een slaapverwekkend el
kaar de bal toetrappen. De 22
duurbetaalde professionals (de
Duitsers kregen elk 20.000 D-Mark
voor het behalen van de volgende
ronde) hadden natuurlijk ook geen
afspraak nodig om te weten wat
hen te doen stond. Daarnaast
heerste in de Duitse pers en in de
media algemeen een gevoel van
schaamte over wat de nationale
vertegenwoordigers van de Bonds
republiek bij het WK in Spanje had
den laten zien, een schaamtegevoel
dat ook bij talloze voetbalfans tot
uitdrukking kwam.
Na deze eerste verbolgen reacties,
kwamen in het voetballoze week
einde ook gedachten naar voren
wat de uitwerking van het schan
daal zou zijn. In eerste instantie
moet het Duitse elftal nu bang zijn
voor de 'grote woede' die zich over
hen uit zal storten, zodra zij op
nieuw de grasmat in Madrid betre
den. Hetzelfde geldt uiteraard ook
voor de Oostenrijkers, met dit ver
schil dat de Duitsers in hun groep
tegen de gastheren uit Spanje moe
ten aantreden.
Maar veel ernstiger dan deze on
middellijke nadelen beschouwen
waarnemers en commentatoren de
schade op lange termijn voor het
aanzien van het Duitse voetbal. Elf
voetballers zijn er in geslaagd, zo is
ongeveer de teneur, om tijdens een
uur voor lange, lange tijd in heel de
wereld weer het beeld van de 'hass-
lichen Deutschen' op te roepen. De
oud-international Willi Schulz ver
tolkte dan ook de mening van zeer
velen toen hij schreef dat zelfs
sportieve resultaten daar aan niets
kunnen veranderen: „De schade
van het blamabele spel van vrijdag
is niet te overzien".
AMI VAN VREE
IERSEN De strijd om het Nederlands
pioenschap wielrennen bij de profs gaf
r het bekende beeld te zien. De ploeg
Peter Post heerste als vanouds en leg-
voor de vijfde achtereenvolgende keer
ilag op de rood-wit-blauwe trui. Ditmaal
is het Johan van der Velde die zich in het
or de meeste Nederlandse beroepsren-
rs onbereikbare tricot mocht hullen.
Brabander deed dat gis-
en overigens voor de
keer, maar was er
iondanks enorm blij mee.
et is een stimulans voor
komende Tour. Uiteinde-
heb ik in deze trui ook
jn beste Franse ronde ge-
den". Johan van de Velde
sul op het erepodium ge-
inkeerd door Peter Winnen
en Joop Zoetemelk
Brde). Zo op het oog dus
n uitstekende uitslag, die
i kunnen doen vermoeden
het in de wielrennerij in
i land allemaal „botertje
de vis" is. De werkelijk-
d wilde ook gisteren ech-
anders.
nationale titelstrijd was
i bedroevende vertoning,
n de 67 gestarte renners
alden er 50 de eindstreep
Niet zo verwonderlijk,
nt vele uitvallers verdien-
het eigenlijk al bij voor
at niet' om met een profli-
ntie op zak door het leven
gaan. Van de uiteindelijk
overgebleven coureurs
het slechts een tiental
nd in de finale mee te
en. De eerste schifting
plaats na ongeveer 140
Winnen, Zoetemelk,
mertink, Pronk en Adrie
Houwelingen kregen de
te, maar tevens het ge-
hap van vijf Raleigh-ver-
.woordigers, te weteri
Pirard, Raas, Van der Velde,
Lubberding en Wijnands.
Een duidelijke overheersing
dus. Bovendien werd de
tweede groep gecontroleerd
door Knetemann, die in die
periode ook nog eens kon
rekenen op de steun van Ha-
negraaf, Rooks en Van 't
Vliet. Voor Theo de Rooy,
die na zijn succes in Zwitser
land met veel verwachting
naar Meerssen kwam, was
het meteen bekeken.
Ontevreden was uiteraard
Hennie Kuiper. Na het echec
in de Ronde van Zwitserland
gebruikte hij het kampioen
schap om er eens flink aan
te trekken. Redelijk snel na
de start ging hij met Van
Meer en Pirard aan de haal
om het na zo n 20 ronden
(110 km) voor gezien te hou
den. Van dit trio hield Pirard
het langste stand. Zelfs
maakte hij uren later nog
deel uit van de toen tien ren
ners tellende kopgroep. Een
lekke band wierp hem terug.
Dat overkwam eveneens Jo
han Lammertink.
Toen de strijd eenmaal in de
beslissende fase was geko
men, demarreerden de vol
gelingen van Post om beur
ten. Adje Wijnands leek in
gewonnen positie te komen,
maar verzwakte naarmate er
meer kilometers waren afge
legd. Johan van der Velde
Amateur Hans Boom uit Markelo gaat zegevierend over de streep in Geulle.
nam toen het zekere voor
het onzekere en liet de twee
laatst overgebleven rivalen
Winnen en Zoetemelk alsme
de zijn ploegmakker Raas in
de steek. In een hoog tempo
achterhaalde hij Wijnands,
waarna de weg naar pe
tweede nationale titel open
lag.
„Ik vertrouwde het niet".
verklaarde de winnaar later.
„Wijnands had het door en
zijn voorsprong werd kleiner.
Ik vreesde dat wij hem zou
den inlopen en dan had Win
nen op de laatste klim van
de Slingerberg nog gevaar
lijk kunnen worden". Het
was duidelijk. Winnen en ook
Zoetemelk werden serieus
genomen. En daarvoor was
alle reden. Winnen maakte
een goede indruk, oogde
nog fris en mocht inderdaad
in staat worden geacht het
de coureurs van Post moei
lijk te maken. Maar ook Zoe
temelk mocht gisteren niet
worden onderschat. Winnen
over hem: „Hij reed enorm
sterk. Het was grandioos wat
hij presteerde".
Inderdaad was het verschil
met vorig jaar ongelooflijk
groot. Toen was hij een cou
reur die de titelstrijd niet kon
uitrijden. Nu een prof die
klaar bleek voor het grote
karwei dat Tour de France
heet. Zoetemelk: „We waren
als „buitenlanders" natuur
lijk kansloos, maar ik ben te
vreden. Ik heb vooral gere
den met het oog op de Tour.
Ik moet erkennen dat het ge
wicht van het kopmanschap
bij mijn huidige ploeg minder
zwaar weegt dan bij Post".
Er was zaterdag overigens
nog wel contact geweest tus
sen de in buitenlandse dienst
rijdende Nederlanders. Maar
toen het puntje bij het paal
tje kwam, bleken de ge
maakte afspraken niet haal
baar. Het eigen belang woog
te sterk.
Peter Post liet even een
klaagzang horen, maar on
danks zijn klaagzang kon hij
gisteren toch tevreden zijn.
Voor het eerst sinds tijden
functioneerde het „systeem"
- wie wint is niet belangrijk,
als het maar een eigen man
is - weer goed. Het kon ech
ter niet verbloemen dat het
met het nationale profwieler-
bestand in zijn totaliteit maar
droevig was gesteld.
Amateurs
„Als je vroeger een lucifer bij
hem hield, ontplofte hij.
Maar nu hij een deeltijdbaan
heeft bij het gasbedrijf van
de gemeente Hengelo en
niet meer alleen met wielren
nen bezig is, is hij veel rusti
ger", sprak Henk Boom, lut
tele seconden voordat zijn
broer Hans in het zonover
goten Limburgse Geulle een
ijzersterke periode afsloot
met het veroveren van de
nationale wegtitel bij de
amateurs.
Henk Boom kan het weten.
Want hij is niet alleen een
broer van Hans en (oud-we
reldkampioen stayeren) Bert,
maar hij reed ook een paar
jaren samen met hem in het
peloton. De minst sportieve
vruchten dragende tak van
de wielerboom - al won hij
een paar jaar geleden wel de
klassieke Ronde van de Ach
terhoek - is sinds enige tijd
echter uit competitie.
In het kampioenschap van
1981 moest Hans Boom zijn
eigen kansen opofferen, toen
ploegmaat René Koppert in
de finale op winst kwam te
staan. Voor de Markeloër
resteerde „slechts" de derde
plaats. De „Raleighaanse"
tactiek van Jan Gisbers"
keurkorps pakte nu voor
Hans Boom voordelig uit. De
paarse brigade, met twaalf
man kwantitatief en kwalita
tief verreweg het sterkst ver
tegenwoordigd. controleerde
de koers volledig en be
schermde (dus) ook de
vlucht die Hans Boom vijf
ronden voor het einde inzet
te. De Markeloër, die in het
verleden al verschillende
bergklassementen van be
langrijke koersen als de Giro
delle Regioni en de LSB-
Rundfahrt won. voelde zich
op de glooiingen van de Slin
gerberg in z'n element.
Dames
Bij de dames behaalde Hen-
ny Top (Wekerom) haar der
de nationale titel op rij. Zij
legde de 70,4 kilometer af in
2 uur en 45 seconden. Op
twee seconden volgden Van
der Lienden uit Bosch en
Duin en Wil Bezemer uit Al
phen aan de Rijn. Stella van
Kuyen uit Naaldwijk en Els
van Leeuwen uit Lisse ein
digden respectievelijk als
zesde en tiende.
PETER VAN PUTTEN
iSEN Zeven ronden waren er in de zwaarste li-
klasse van de TT van Assen afgelegd, toen wed-
ijdleider Jaap Timmer tot de slotsom kwam dat
der rijden niet langer verantwoord was. Afvlag-
i, besliste hij. Een juiste maatregel, want de enor-
stortbui die op dat moment het circuit van Drente
terde, maakte motorracen tot een levensgevaar
bezigheid.
2 overleg met de
billende teamleiders
I bepaald dat de Grote
Nederland in twee
"Iten uiteen zou vallen,
zowel de klassering
b eerste als in de tweede
"he mee zou gaan tellen
de eindrangschikking,
unicum in de 42-jarige
i van de Dutch TT, die
>or toch wel een ietwat
vredigend einde kreeg,
e persoon van Franco
'ini kreeg de race overi
geen onbevredigende
aar. De Italiaanse Suzu-
ureur bewees in Assen
v dat hij als voor-
e kandidaat moet
aangemerkt om de
dkroon van zijn landge-
flarco Lucchinelli over
nemen. Kenny Roberts
Jgde als tweede, Barry
"ne als derde. Boet van
F was met een zesde
ts de beste Nederlander.
Jack Middelburg ging in de
tweede manche onderuit. En
dat terwijl Jumping Jack, die
zijn bijnaam de laatste we
ken weer alle eer aandoet, in
het eerste gedeelte van de
race nog zo indrukwekkend
had gepresteerd.
Barry Sheene spoot in die
eerste manche, toen donke
re wolken hun schaduw al op
de Drentse hei wierpen, als
eerste weg. op de voet ge
volgd door Franco Uncini,
Jack Middelburg, Kenny Ro
berts en al die anderen. De
eerste keer voorbij start en
finish had King Kenny de lei
ding van Sheene overgeno
men, een positie die hij in de
tweede ronde moest prijsge
ven aan Uncini, terwijl even
later ook Jack Middelburg
de drievoudige ex-wereld
kampioen uit Amerika pas
seerde. De Honselersdijker,
die vooral door toedoen van
Uncini een fabrieksfiets tot
zijn beschikking had gekre
gen, voorzag de Italiaan van
uit die tweede positie van
rugdekking.
Totdat het begon te rege
nen. Eerst nog aarzelend,
maar al snel zonder enige
schroom. Met bakken tege
lijk stortte het regenwater
naar beneden. Glibberend
en glijdend vervolgden de
coureurs aanvankelijk nog
hun weg, totdat Jaap Tim
mer besloot aan deze hache
lijke onderneming een einde
te maken. Voor een aantal
rijders kwam het besluit om
de wedstrijd stil te leggen
overigens te laat. Kenny Ro
berts gleed in de laatste ron
de onderuit, waarbij zijn mo
torfiets brandschade opliep.
Een lot dat ook was wegge
legd voor Freddy Spencer.
De „wonderboy" uit Shreve-
port Louisiana, slaagde er
eveneens niet in zijn kracht
bron op de spiegelgladde
baan overeind te houden.
Een paar ronden eerder was
ook Graham Crosby al on
vrijwillig afgestapt.
Winnaar van de eerste man
che werd Kenny Roberts, die
weliswaar verderop ten val
kwam, maar op het moment
van doorkomst van die cruci
ale zesde ronde juist de lei
ding van Uncini had overge
nomen. Sheene lag toen der
de, Middelburg vierde en
Freddie Spencer, die verder
op eveneens horizontaal
ging, vijfde. Boet van Dui
men had zich na een minder
geslaagde start op weten te
werken naar de achtste
plaats.
Deen voldoening
De stal van Honda zal overi
gens niet met veel voldoe
ning op Assen terug kijken.
Eerst moest Spencer met
een kapotte balhoofdpen het
rennerskwartier na de „pau
ze" opzoeken en later ver
dween ook de tweede troef
van deze Japanse gigant
vroegtijdig met mechanische
problemenuit de strijd.
Sheene kwam In de tweede
manche, die over tien ronden
ging, opnieuw als beste uit
de startblokken, maar kon
niet verhinderen dat Jack
Middelburg hem al in de
eerste ronde voorbij stak. De
vreugde bij Neerlands groot
ste hoop duurde echter maar
kort, want al in de tweede
ronde nam Middelburg weer
eens te veel risico en maakte
op hardhandige wijze kennis
met het asfalt. „Ik ben ver
geten om er voor de tweede
manche andere banden on
der te laten zetten", ver
klaarde hij later teleurge
steld. „Als een band een
keer goed heet is geweest,
zoals in de eerste manche,
kun je hem eigenlijk geen
tweede keer gebruiken. Dat
hebben we duidelijk over het
hoofd gezien. Ik merkte al
vrij snel dat de banden te
hard waren, maar ik wilde
persé Sheene voor blijven.
Het is juist daarom zo jam
mer, omdat het in die eerste
manche vreselijk goed ging".
Zonder Jack Middelburg en
mét Barry Sheene zes ron
den lang aan de leiding, ver
volgde de meute haar weg.
In de slotfase kreeg de En
gelsman echter problemen
met zijn stuurinrichting („het
voorwiel slingerde alle kan
ten op") en kon daardoor
zijn koppositie niet vasthou
den. Eerst ging Uncini hem
voorbij, even later gevolgd
door Crosby en Roberts.
Franco Uncini bleef tot het
eind voorop, al kwam de
eindstreep voor hem als een
verlossing. Uncini: „Het had
geen ronde langer moeten
duren, want de remleiding
van mijn motorfiets lag er
van achteren helemaal af".
Crosby hield Roberts achter
Kenny Roberts (links) en Jack Middelburg leveren
heftig strijd.
zich en werd daardoor twee
de. Sheene eindigde als vier
de, Boet van Duimen legde
beslag op een keurige vijfde
plaats, een klassering waar
mee hij in de eindrangschik
king zesde werd. „Ik ben dik
tevreden", vertelde de man
uit Ammerzoden, die in As
sen voor het eerst met de
vroegere fiets van Roberts in
actie kwam. „Ik heb Roberts
vandaag een beetje kunnen
helpen door Mamola terug te
houden en dat is ook de re
den dat ik deze fiets voorlo
pig mag houden. Ik krijg nu
alle vrijheid om hem te tes
ten. Deze fiets is een win
naar, als hij tenminste voor
honderd procent bij mij is
aangepast".
Niet lang na zijn buiteling
maakte Jack Middelburg
overigens alweer een opge
wekte indruk. De reden:
evenals bij Boet van Dulmèn
het geval is, is ook hem de
toezegging gedaan dat hij
voor de rest van het seizoen
de bechikking blijft houden
over een fabrieksmachine.
„Volgende week in Franco-
champs heb ik weer nieuwe
kansen", sprak Middelburg.
Een waarheid als een koe,
tenminste als Jumping Jack
er in slaagt om op zijn mo
torfiets te blijven zitten.
De lichtere literklasse lever
de overwinningen op voor:
Stefan Dorflinger in de 50 cc.
Angel Nieto in de 125 cc,
Anton Mang in de 250 cc, en
Jean Francois Balde in de
350 cc en Rolf Biland en
Kurt Waltisberg bij de zij
spannen.
JAN MENNEGA
De FIFA is een supermachtige instan
tie, een soort multi-national in de voet
balwereld. De dienst wordt uitgemaakt
door een paar hoge functionarissen,
die op die plaats slechts terecht kon
den komen na een inspannende en
meestal veel geld kostende lobby.
Eenmaal op hun zetel beginnen de be
jaarde heren met het gebruiken en
misbruiken van hun macht. Juist de
topmannen van de FIFA, met voorop
praeses Joao Havelange, lopen nogal
te koop met hun macht en zijn als de
dood die kwijt te raken. Het WK in
Spanje is daarvan een prachtig voor
beeld. Dertien dagen, oftewel de eerste
ronde, zijn inmiddels achter de rug en
daarin is de rol van de hoogste voet
balinstantie in een kwalijk daglicht ko
men te staan.
De loting voor het evenement in Span
je was destijds al een kwalijke bedoe
ning met een lootje dat door vice-voor-
zitter Hermann Neuberger weer werd
teruggestopt omdat anders «en „on
plezierige" indeling het gevolg was ge
weest. Achteraf bezien moet dat een
aanwijzing zijn geweest voor wat er al
lemaal tijdens de Mundial zou gaan
gebeuren. Voor wie eerlijkheid nog iets
te betekenen heeft, is het WK tot nu
toe een misselijk makende bezigheid
geworden.
De landen uit de „Derde Wereld" de
den mee en dat was aanvankelijk een
succes. Havelange, initiatiefnemer
daarvan, schreeuwde dat dagelijks van
de daken. Maar inmiddels zijn ze alle
maal al weer afgereisd en mag slechts
Noord-lerland, toch een zeer Westers
land, als verrassing worden aange
merkt. Het vertrek van Algerije, dat
zijn officieel protest dit weekeinde zag
afgewezen, heeft eigenlijk pas echt de
gemoederen los gemaakt. De walgelij
ke vertoning die West-Duitsland en
Oostenrijk zich meenden te kunnen
permitteren en waarvan de Algerijnen
het slachtoffer werden, is direct de
schuld van de FIFA. Die bepaalde het
speelschema waardoor de twee favo
riete landen het resultaat op hun ge-
makkie konden bekijken. Franz Bec-
kenbauer maakte een verstandige op
merking door te zeggen dat groeps
wedstrijden gelijktijdig dienen te wor
den gespeeld. Dan zijn dit soort schan
dalen zo goed als uitgesloten.
Maar wil de FIFA dat wel? Natuurlijk
niet, want een wereldkampioenschap
is geen kwestie van sportieve presta
ties, maar doodgewoon een zakelijke
gebeurtenis. En wie zaken doet, wil
winst maken, het liefst zoveel moge
lijk. Dus huichelde Havelange toen hij
zei dat hij de gelukkigste man ter we
reld zou zijn als Algerije-Kameroen de
finale werd. De kleine landen zijn inte
ressant zolang het echte spel nog niet
is begonnen.
En dan zijn we op het markantste punt
van dit WK aangeland. Spanje moest
en zou de tweede ronde worden inge
loodst. Dat was moeilijk, want het
gastland had een zwakke ploeg. Ten
eerste diende er daarom een zo voor
delig mogelijke indeling te worden ge
arrangeerd. Geen favorieten in de
groep van Spanje. Dat lukte, op papier,
voortreffelijk. Maar je weet maar nooit,
dus moest er ook zeer nauwkeurig
worden gelet op de aanstelling van de
scheidsrechters. Er mochten vooral
geen topmensen naar Valencia worden
gestuurd.
Die dubbele bodem bleek toereikend.
Honduras was veel sterker dan ver
wacht, maar de scheidsrechter niet,
dus kon een onmachtig Spanje nog via
een strafschop tot 1-1 komen. Veel er
ger was de Deense arbiter Sörensen,
die Joegoslavië op een werkelijk ver
schrikkelijke manier de nek omdraaide
en de Spanjaarden zomaar een straf
schop cadeau gaf. Het gevolg van al
die laakbare handelingen is ook nog-
geweest, dat Spanje is uitgegroeid tot
een in het wilde weg schoppend team,
dat bijna alles mag. Zo ook tegen
Noord-lerland, dat zich wel mocht
kwalificeren, maar veel geel kreeg en
ook nog rood omdat iemand een Span
jaard van zich afduwde. Ondertussen
roept Havelange, dat het prima gaat
met de arbitrage. Toch heeft de FIFA
maar besloten zes dubieuze scheids
rechters voor de volgende ronden weg
te sturen en enkele anderen slechts
een bijrol te geven.
De kwalificatie van Spanje behoedt de
FIFA voor een nog groter verlies. Met
sport heeft het allemaal heel weinig te
maken. De uitlatingen van Havelange,
maar zeker ook van vice-voorzitter
Neuberger, die zich in de „kwestie Al
gerije" ineens als een angsthaas ach
ter de reglementen verschool, zijn
kwetsend. Er spreekt enorme minach
ting uit voor mensen die het goede
voor hebben met het voetbal en nog
idealen bezitten over sportiviteit. Maar
dat zijn meestal de mensen zonder
macht, die zoet worden gehouden om
dat ze mee mogen doen, maar vooral
geen hoofdrol mogen spelen. Die sjeik
van Koeweit, door zijn rijkdom buiten
het terrein van de FIFA een zeer mach
tig man, wist waarover hij sprak toen
hij een vergelijking maakte tussen de
FIFA en de Mafia. Hij wist ook, dat met
zijn geld een wereldtitel niet te koop
is, omdat zoiets té opzichtig is. Zodra
Koeweit wereldkampioen wordt, weet
de wereld dat er bedrog in het spel is
en zijn de dagen van de FIFA-bonzen
geteld. Zaken als de affaire Algerije, de
aanstelling van scheidsrechters en het
indelen van landen is dat al veel sub
tieler en in elk geval niet bewijsbaar.
Het tast de macht van de FIFA in het
geheel niet aan. Het initiatief van Alge
rije om de Afrikaanse landen te mobili
seren en de FIFA onder druk te zetten,
lijkt bij voorbaat tot mislukken ge
doemd. Machteloosheid tegenover een
machtsblok. Het WK bewijst eens te
meer hoe de FIFA sportieve normen
ondergeschikt maakt aan zakelijke be
langen en eigenbelang. Misbruik van
macht dus.
