male
ft
Joop Zoetemelk
voelt zich
weer lekker
Hennie Kuiper gaat zuinig koersen
Nederlanders mikken op etappezeges in Tour de France
ZATERDAG 26 JUNI i<
Het scherm is
een hele troost
Vanaf begin volgende week zal
mijn luxe en van alle gemakken
voorziene WK-fauteuil heiemail
gouden diensten bewijzen. De
voorbije veertien dagen heb ik
veel plezier van gehad tijdens A
voetballen in Spanje. Daar kom
dan straks nog Wimbledon en d
Tour de France bij. Zo'n reeks i
belangrijke evenementen mag d
voor mijn collega 's op de krant
grote problemen met zich
meebrengen een dagblad is
tenslotte niet van elastiek, zoak 1
een gewaardeerde confrater mij „Mich
ooit eens duidelijk maakte v4 ren b:
mij als geïnteresseerd toeschouw geatri
is het een buitenkansje om van
mijn riante stoel optimaal profijt
trekken.
Het is alleen jammer dat het door I
Spaanse voetbalgebeuren zich n jderlar
afspeelt op Zuidamerikaanse un vorige
HOLL
duren'
Michij
pas dan had ik het meubelstuk
helemaal niet meer behoeven u
verlaten. Nu zal ik mij
voornamelijk vanaf het eind va gezien
de middag tot 's avonds laat in ons l£
ding ophouden om van daaruit i en er
mijn draadloze afstandsbedienir, wikke
alle kanalen af te speuren naar «talte
voetbal, tennis en wielrennen.
Waarbij ook mijn video volledii
wordt ingezet, want ze hebben
Spanje de onhebbelijke gewoon
om twee wedstrijden op hetzell j
'tijdstip te laten beginnen. Maar ,.e Kov
geeft niet, ik zie alles. Ik over# v
zelfs om een tweede video-appai SJ^n 1
o r. n /Vo n V, i L. nnl
te schaffen, dan hoef ik ooi
van meer samenvallende
reportages niets te missen
In de loze minuten die ik deze
ichan
week heb gekend en dat wat
er niet veel, want sommige
voetbalwedstrijden bekijk ik w< fl.
een paar keer heb ik mezelf
regelmatig afgevraagd wat ik ni C1 s
leuker vind: voetbal, tennis of
wielrennen? Ik ben er niet
uitgekomen. Ik denk eigenlijk t - tv
ik alle drie sporten even pleziei j tp
vind om naar te kijken.
Het voetballen bevalt me goea wflS q
vanwege het collectieve karaku ^e£
de individuele acties
verrassende wendingen die het
kan nemen. Tennis boeit me,
omdat het een pure krachtmetiïï^
achter*
nate a
Raai te
lus ma
els spi
tussen de ene atleet
andere. Wielrennen vind ik
prachtig door de ongeëvenai
tragiek waarwee een bergetapfö^
gepaard gaat, waarvan de finish i.n
een steenklomp ligt die zelfs et .ig(
solide uitgevoerde middenklas?* -
slechts met de grootste moeite
bedwingen. De heer Lêvitan
aarzelt echter niet om mensen c
een fiets de hemel in te sturen,
doorgaans ter meerdere glorie nOOd
de een of andere 1MB
projectontwikkelaar, die op de I Vanmc
van zo'n uitstulping in het ze
landschap een luxueus uitgevot jand) v
bungalowdorp heeft laten daad I
verrijzen. De finish-reportage hmeril
zo'n bergetappe brengt het oori op tal i
zijn minst een half uur in blauw.
miljoenen huiskamers; geen sle jn het
reclamespot. .Volen
Wat me dit jaar heeft teleurges 't trek
is de afwezigheid van Nederlan |en, u
in zowel Spanje als op Wimble voor e
Graag had ik Krol en consortei cn Cl*
willen zien optornen tegen een Hollan
land als Kameroen, Algerije of (waar
Koeweit. Wat een trammelant i ®t 21
het hebben gegeven als Oranje «rk i
hebben verloren van zo'n ploeg men d
donkere mannen uit een bouw
werelddeel, waarvan we tot voo ragerir
kort dachten dat ze er alleen m Hkaan
op de grote trom konden slaan
olie. konden boren. Dat heb ik WÊÊÊM
helaas moeten missen, evenals A
gemekker over premies, het UTRI
geklaag van spelers die niet
werden opgesteld of de verhalelp
van coaches die eeuwig trachtenreau
recht te praten wat zo krom is, wand
een hoepel. Maar misschien zijn vrage
'er over vier jaar weer bij. Hoeen ee
Tegen die tijd zal Cruijff zich i" (e ke
een door zijn eigen firma u t
geconstrueerde sportwagen nog
slechts als toeschouwer naar de 12
voetbalvelden begeven. En zullt seren,
de nu zo opgehemelde jongeren, van C
verzadigd door een in korte tijd Nedei
vergaard fortuin en blasé van a
juichende publiciteit, ons land K
wellicht hebben verlaten en ziel j!v
contractueel hebben verbonden i "Olkjt
Italiaanse en Spaanse clubs. Die Als h
mijn verbazing in tegenstelling ren.
de onze nooit failliet kunnen ga nog i<
en nog steeds vele miljoenen op gj? i_
tafel kunnen leggen om vedetten
te lijven. 5eiye
Ajax zal dan opnieuw als een Stoinr
talentvol team bekend staan, bij land
Feyenoord zal naren
televisiecommentator Evert ten ge[g
Napel zijn aangetrokken om hel u V
onder Hans Kraay vastgelopen
schip weer los te trekken en Al
zal grote moeite hebben om aan nuljot
dan automatische degradatie vat cent i
de eerste divisie naar de konij]
hoofdklasse van de amateurs te dierei
ontsnappen. PSV zal met Braban j. l
degelijkheid over vier jaar revet
maanden lijstaanvoerder zijn on ai®rei
dan de landstitel alsnog aan FC relati
Utrecht af te staan. Maar de jde ee
bekende gloeilampenfabriek zal noud<
geld in blijven pompen. Maar in
Spanje zijn we nu niet rje j*
En op Wimbledon zijn we nu di J*"
eigenlijk ook niet, Marcella Mes, ^oezer
en de bejaarde Stöve en Okker "J®1"?.0
even buiten beschouwing gelatet
Maar in (hé opnieuw) Brabant CV'®rs
komt een tennisschool. Die naai SJV.* v
vernam overigens al vóór zijn F")1'
opening bijna weer ter ziele is,
omdat de tennisbond zijn zaakje! PMer
weer niet goed had geregeld. De ®^en
eigenbelang nastrevende sponsoi j®Ke"1
zouden de zaak op losse schroef 0l™
hebben gezet, hetgeen de bond ?°rt%
helaas, maar zoals gebruikelijk,a
ontgaan. Daarom zijn we ook o» ,'ervc
vier jaar niet op Wimbledon. B j™")3
over acht jaar waarschijnlijk ooi "Tde
niet Tegen die tijd zal echter ra T*en
WK-fauteuil nog steeds in mijn ref"
huiskamer pronken. En van y
daaruit kan ik dan nog allerlei
buitenlanders over mijn scherm
zien gaan. En dat is een hele trot Wt
TINUS L. BUYS ££n
altijd
beiden ook meedoen aan het
Nederlands wielerkampioenschap
voor profs, morgen in het
Limburgse Geulle. De amateurs
en dames komen vandaag reeds
in actie voor de nationale titels.
menteel slecht gaan, Zoetemelk
verwacht toch zijn tweejarig con
tract bij Mercier te kunnen uitdie
nen. „De firma heeft zich in elk ge
val voor drie jaar verplicht aan de
tweede sponsor, zodat een tussen
tijds vertrek van Mercier niet aan
de orde is. En wat mij betreft: ik
mag zelf bepalen of ik het tweede
jaar daar ook wil uitdienen. Als ik
denk dat het niet meer gaat, dan
stop ik".
Ook de kritiek op de ploeg naar
aanleiding van de geringe presta
ties verandert volgens Joop niets
aan de zaken. Hij wijst er op dat de
formatie achtervolgd is door tegen
slagen en dat het met name in de
Tour allemaal wel in orde zal ko
men. Hij gaat als kopman de Tour
in en kan onder meer rekenen op
Martin in het hooggebergte. Dat
laatste aspect is bijzonder belang
rijk. Martin mag dan misschien
niet zo'n talent zijn als Johan van
der Velde, maar dat zegt niet alles.
Ook de Fransman is in staat een
goede Tour te rijden en Joop Zoete
melk te steunen. Over Van der
Velde vertelt Zoetemelk: „Ik heb
eigenlijk geen hoogte van hem
kunnen krijgen. Soms rijdt hij ver
schrikkelijk goed mee, maar soms
schiet hij ook gewoon te kort. Ik
weet niet hoe dat komt bij Johan.
Iedereen in het peloton doet het op
zijn eigen manier. In zijn eigen stijl.
Hij is nu wat ouder geworden en
misschien sterker. Zou het met Van
der Velde echter mislopen, dan
heeft Post altijd nog Raas om op de
groene trui te mikken".
Zoetemelk, die al weer helemaal
naar het Franse ronde-cirsus toe
leeft („Een goede Tour rijden is
volgens mij vooral een mentale
kwestie"), ziet zichzelf al weer op
een ereplaats. Hinault is voorlopig
volgens hem nog onoverwinnelijk,
omdat hij in de tijdritten nu een
maal te sterk is. En tochten door
het hooggebergte met geweldige
tijdsverschillen zijn in het huidige
tijdperk niet meer mogelijk. Toch
blijft Hinault ook een mens en
daarom zegt Zoetemelk: „Denk er
aan dat er in Bazel een heel andere
Hinault aan de start zou verschij
nen, als hij de Giro niet had ge
wonnen. Dan had hij zijn seizoen
namelijk nog moeten redden en
dan is hij een stuk fanatieker. Hij is
nu eenmaal geen Merckx. Die reed
Altijd om te winnen. Dat doet Hi
nault niet. Hij heeft eigenlijk wel
gelijk ook. Het seizoen is tegen
woordig te lang als je alles wilt
doen. Je moet een rustperiode heb
ben en naar bepaalde duels toele-
Plotseling verandert hij van onder
werp; hij houdt een boek op met de
titel: „Het rijke wielerleven van
Joop Zoetemelk". Grinnikend zegt
hij: „Het is volgens mij allemaal ar
chiefwerk. Ik heb met niemand ge
sproken. Er is mij indertijd alleen
gevraagd of ik er mee akkoord kon
gaan. Ik heb toegestemd. Financië
le eisen heb ik niet gesteld. Ik vind
het allemaal wel goed zo. Het ziet
er trouwens netjes uit. Er staan
mooie foto's in".
PETER VAN PUTTEN
PUTTE Leedvermaak
heeft Hennie Kuiper beslist
niet wanneer collega's het er
gens zwaar laten afweten. Vo
rig jaar heeft hij zelf aan den
lijve moeten ondervinden wat
het betekent met verlamde
benen een bergreus te moeten
beklimmen. De schrik is er
toen zo flink ingeslagen, dat
„Kuipertje" niet meer met een
verlangende blik in de ogen
naar de cols uitkijkt. De
Dauphiné Libéré werd zo
als bekend gevolgd door
een uiterst zwakke Tour de
France waarin het hoogge
bergte wederom een te groot
obstakel bleek. Het einde van
een briljante carrière? Vol
gens velen wel. Hennie Kui
per denkt èr anders over.
Evenals Van der Velde zegt
hij; „Wat mij het meest steekt
is, dat de mensen mij zo snel
hebben laten vallen. Dat het
geloof in mij ineens is ver
dwenen. Ik zal de komende
Tour dan ook moeten probe
ren mijn misser van vorig jaar
goed te majten".
Om die dertigste positie in het
eindklassement te doen vergeten,
heeft Kuiper dit jaar voor een an
dere benadering gekozen. In plaats
van de Dauphiné Libéré kwamen
lange trainingstochten, inclusief
een regelmatig bezoek aan het
Limburgse land, gevolgd door ma-,
tig koersen deze week in de Ronde
van Zwitserland. „Toch heb ik-in
middels weer een paar leuke over
winningen behaald die me vertrou
wen hebben gegeven. Zowel in de
Grote Prijs van Europa als in de
Ronde van Wallonië heb ik een
sterke solo gereden. Ik denk nu
duidelijk meer aan mezelf. In het
verleden heb ik me wel eens in de
problemen gewerkt door toezeggin
gen te doen. Van Roger de Vlae-
minck heb ik echter geleerd dat je
niets met tegenzin moet doen".
Of deze nieuwe kennis hem zal
helpen in de strijd om de gele trui,
moet voorlopig even worden afge
wacht. Het is weliswaar niet denk
beeldig dat de zogenaamde „oudjes"
wederom de dienst zullen uitma
ken, maar of Kuiper voldoende
sterk zal zijn zich weer bij de beste
Op vrijdag 2 juli wordt in Bazel
een begin gemaakt met weer een
Tour de France. Een
wielerspektakel, waarin de
Nederlandse profs de laatste
jaren een belangrijke rol spelen.
Mede door het ontbreken van een
echte kopman in de ploeg van
Peter Post zijn de verwachtingen
ditmaal minder hooggespannen.
Het Nederlandse peloton lijkt dit
keer geen kandidaat te hebhgn
om de absolute favoriet Bernard
Hinault echt te bedreigen. Toch
mag worden aangenomen dat
renners als Joop Zoetemelk,
Peter Winnen, Hennie Kuiper,
Jan Raas en wellicht ook
ondanks alles Johan van der
Velde van zich zullen doen
spreken. Peter Post heeft in elk
geval beslotën met zijn renners
op dagsuccessen te jagen. De
komende weken zal duidelijk
worden waartoe dat allemaal kan
leiden. Bijgaand de eerste twee
verhalen van een serie van onze
speciale verslaggever Peter van
Putten. Hij sprak met Joop
Zoetemelk en Hennie Kuiper, die
PARIJS Zelfs de altijd zo
laconieke Joop Zoetemelk is
duidelijk onthutst Hij veert
van zijn bed op en zegt: „Heb
je dat gelezen in Rits? Daar
schijnt een heel verhaal in te
staan dat ik in financiële
moeilijkheden verkeer. Hoe
komen ze aan die onzin. Het is
te gek om los te lopen". En
vervolgens laat hij zich hoofd
schuddend weer in de kussens
terugzakken, teneinde zijn be
nen optimale rust te gunnen.
Zijn onstemming is begrijpe
lijk. Hoewel het tegenwoordig
een gewoonte lijkt te worden
dat succesvolle sportlieden na
verloop van tijd eens een rian
te bankrekening moeten op
heffen, is dit niet van toepas
sing op de man die twee jaar
geleden eindelijk heeft ge
daan, wat velen niet meer
hadden verwacht: de Tour
winnen. Maar zelfs zonder die
prestatie zou Joop Zoetemelk
financieel niets te kort zijn ge
komen. Hij is wat in de volks
mond wordt genoemd: een ge
vuld man. Een beroepssporter
die zijn schaapjes op het droge
heeft.
Hoewel Zoetemelk er zelf zelden
over praat, is toch uitgelekt, dat hij
de nodige bezittingen heeft. Zijn
hotel in Meaux is de nieuwste aan
winst. Terwijl hij nog steeds door
Europa toert om de nodige contrac
ten af te werken, runt zijn vrouw
in dat fraaie plaatsje aan de toeris
tenroute onder Parijs een heel be
drijf. Zoetemelk daarover: „Wij
hebben tien mensen in dienst. Drie
in de keuken, drie in de bediening,
twee kamermeisjes, een receptio
niste en een nachtwaker. Het is een
hele zorg geweest om goed perso
neel te vinden, maar het is gelukt.
Ik doe er niet veel aan. Je kunt nu
eenmaal geen twee dingen tegelijk
goed doen. En ik fiets liever dan
daar te zijn".
Hij is evenwel best tevreden met
zijn huidige manier van leven. „Ik
heb in elk geval iets om op terug te
vallen", klinkt het. „Het loopt lek-
Hennie Kuipen „Wat mij het meest steekt is, dat de mensen mij zo snel hebben laten vallen".
vijf te nestelen, is nog onbekend.
Alles staat en valt met de vraag
hoe hij de cols van de eerste catego
rie zal verteren. „Als je denkt dat
het niet gaat, kom je er ook niet
over". De 33-jarige Kuiper barst
momenteel van energie en reser
veert deze voor de Tour. Toch gaat
hij „zuinig" koersen. „De mensen
moeten geen doldrieste avonturen
meer van me verwachten. Ik vlieg
er niet meer in zoals vroeger".
Beste vijf
Een plaatsje bij de beste vijf in het
algemeen klassement zou hem bij
zonder tevreden stemmen. Maar
een etappezege spreekt hem ook
nog sterk aan. Vooral als hij praat
over de aankomst in Longwy Haut
wordt duidelijk dat hij in die rit
mogelijkheden ziet. De Tour 1982
wordt trouwens bijzonder belang
rijk voor hem. Eind van dit jaar
loopt zijn contract af bij DAF. Hoe
wel nog onduidelijk is of de spon
sor op de wielermarkt vertegen
woordigd blijft, spreekt het voor
zich dat een gesprek over financië
le zaken beter zal verlopen, wan
neer de resultaten aanleiding geven
tot verheugde gezichten.
Kuiper: „Er is gewoon geen tijd om
aan andere dingen dan wielrennen
te denken. Vroeger is het voor mij
wel eens een zwaar punt geweest
wat ik later zou moeten gaan doen.
Ik heb dat weggeschoven. Pas als
ik stop met fietsen kijk ik wel ver
der. Ik hoop dan iets leuks te vin
den wat bij mij past. Werken in de
natuur spreekt me erg aan. Maar
aan de andere kant besef ik al te
goed, dat een leven zonder wiel
rennen vreemd zal zijn. Ook in de
wielerwereld zie ik wel mogelijk
heden. Niet als ploegleider, maar je
weet nooit wat er is weggelegd.
Wie zou hebben voorspeld dat ik
na tweede achter Thevenet te zijn
geworden, nog eens met hem in de
zelfde ploeg zou zitten en dat ik la
ter bij DAF zou terechtkomen?
Niemand toch".
„Er zijn altijd kansen. Ik zou graag
bijvoorbeeld jonge renners willen
opleiden. Mijn ervaring overbren
gen, vooral op het gebied van de
conditie-opbouw. Ik zou ze graag
willen motiveren, naar een hoger
niveau brengen. De KNWU dóet
weinig op dat terrein. Ik heb wel
eens de indruk dat profs alleen
maar hun licentiegeld moeten beta
len en het verder maar moeten be
kijken. Kijk eens wat er gebeurt bij
Ajax. Het is toch niet toevallig dat
de nieuwe bloeiperiode mede tot
stand komt door de aanwezigheid
van Cruijff. Hij sleurt alles mee.
Zo'n man betaalt zichzelf. Zo zou
het ook kunnen in de wielrennerij.
De profsport is nog altijd de kap
stok. Ik houd echter mijn hart vast
als ik verneem, dat er anderhalf
miljoen in de baansport wordt ge
pompt. Het heeft in mijn ogen het
effect van verkeerde ontwikke
lingshulp. Je moet geen zakken
rijst sturen, maar de betrokkenen
leren zaadjes te poten".
Daverende erelijst
Hennie Kuiper zal de geschiedenis
ingaan als de prof met een dave
rende erelijst zeker gezien het
feit dat hij geen eindsprint heeft
als een Tourrenner van allure (1975
10e; 1976 opgave na twee valpartij
en; 1977 en 1978 uitgevallen met
een gebroken schouder op het mo
ment dat hij derde stond; 1979 4e;
1980 2e; 1981 30ste) en als de man
van de transfers. Rokado, Frisol en
Raleigh zijn de eerste ploegen,
waarvoor hij heeft gereden.
Toch is hij over al die transfers niet
ontevreden. „Je wordt er nooit
slechter van. Je neemt iets mee.
Leert er wat van. Het is altijd goed
je voeten eens onder een andere ta
fel te steken. Bij Raleigh hoorde ik
bij het huishouden. Ik heb er een
mooie tijd gehad. Ik poog zelf altijd
eerlijk te blijven. Dat verwacht ik
ook van anderen, maar jaik ben
toch wel eens ontgoocheld ge
weest".
De tegenslagen hebben hem er ech
ter niet onder gekregen. Het heeft
er alleen toe geleid, dat de weer
stand groter is geworden. „Weet je,
als jong renner ben ik altiid een
idealist geweest. Geestelijk kan ik
er ook nog steeds tegen, altijd weer
te moeten presteren. Eigenlijk ben
ik verbaasd dat ik me zo lang heb
kunnen handhaven".
PETER VAN PUTTEN
ker. Er komen veel Nederlanders,'
Belgen, Duitsers en Engelsen.
Meestal zijn het geen wielerliefheb-
bers. Het zijn echte passanten die
onderdak voor een nacht zoeken".
Hotel Richmond zo heet het en
niet Joophotel, zoals velen menen
voorziet duidelijk in een behoef
te. „Het loopt allemaal vanzelf", al
dus Zpetemelk. „Wij zijn eigenlijk
niet eens officieel opengegaan. Je
moet weten dat het een vrij smal
hotel is van zeven etages met twee
ënveertig kamers. Toen er een paar
etages klaar waren, zijn we begon
nen. En voor we het wisten draaide
de hele zaak".
Vertrek
Over zijn vertrek bij Post is hij eer
lijk. „Ik heb er geen spijt van, maar
misschien had ik het beter toch
niet kunnen doen. Qua organisatie
is het de beste ploeg die er bestaat.
Vroeger is er altijd beweerd dat
een beginnende renner eerst naar
een Franse equipe moest om alles
te leren. Met de Post-ploeg in Ne
derland is dat niet meer nodig. Post
is voortreffelijk. Hij heeft een goe
de achtergrond, weet wat er ge
beurt, maar hij is bovendien beze
ten van zijn vak. Andere ploeglei
ders zijn dikwijls veel gemakkelij
ker. Het programma van de ploeg
is evenwel enorm zwaar. En dan
kwamen er voor mij al die ver
plaatsingen nog bij. Daarom ben ik
maar van TI-Raleigh naar Mercier
overgestapt".
Na die ontboezeming blijft het even
stil. In gedachten zet hij alles dui
delijk nog eens op een rijtje. Te
recht, want hij heeft in de periode
Post toch ongekende sensaties mee
gemaakt. Enerzijds het alsnog be
reiken van die Tourzege, anderzijds
een seizoen, dat hem niet in de
koude kleren is gaan zitten. Vorig
jaar heeft hij geen steen uit de
straat gereden. Sterker nog, het is
voorgekomen dat ploegmaten hem
een wat steile brug hebben moeten
opduwen. Desondanks slaagt die
zelfde Zoetemelk er in, in de Tour
weer vierde te worden.
„Het was toch een slecht jaar. Wat
is vierde nu? Die tweede plaatsen
waren beter. Ik had bij wijze van
spreken liever een mooie etappe
gewonnen. Een bergrit. Ik heb ei
genlijk nooit geweten wat nu de
Over zijn vertrek bij Post is Zoetemelk eerlijk: „Ik heb er geen spijt van, maar misschien had ik het toch
beter niet kunnen doen".
oorzaak van al die ellende is ge
weest. Zelfs nu tast ik nog in het
duister. Ik heb alles gedaan op de
oude vertrouwde manier. Er is ge
sproken over die verplaatsingen,
maar die zijn minder geweest dan
in voorgaande jaren. Medisch ge
zien is het ook een gekke zaak ge
weest. Alle conditietesten hebben
uitgewezen, dat er niets aan de
hand was. Aan dat soort onderzoe
kingen hecht ik dan ook geen
waarde meer. Ik kwam er niet
doorheen. Ik ben blijven sukkelen.
Als ik had geweten wat het was,
zou ik waarschijnlijk zijn gestopt.
Ik zag het einde naderen van mijn
carrière. Ik lag er niet wakker van,
maar onder het rijden heb ik er
wel vaak aan gedacht".
Afzien
Hoewel hij het er zelf niet mee
eens is, heeft hij vorig jaar mis
schien wel de grootste prestatie uit
zijn loopbaan geleverd. In elk geval
zou hij, wanneer er een prijs be
stond voor de renner die hqt best
kan afzien, zeer hoge ogen hebben
gegooid. De pijn, veroorzaakt door
die onwillige benen, is echter ver
dwenen. De twijfels zijn weg en
heel menselijk Joop is alles ei
genlijk al weer vergeten. „Ik heb
tijdens het naseizoen ontdekt, dat
er vooruitgang in zat. Daarom ben
ik gaan crossen, heb de zesdaagse
van Maastricht gedaan en ben via
de wintersport en jagen lekker ac
tief gebleven. Parijs-Nice leek zelfs
nog heel wat te worden, maar ik
viel. Mijn voorjaar werd trouwens
helemaal niet zo best, omdat ik ook
nog ziek werd, maar nu is alles
voorbij. Ik voel me lekker".
Het mag in de fietsenhandel mo-
