Aubergine
rukt op
I
Auto is wegwerpartikel
IN EN OM DE KAS
MG Metro - Metro Van den Plas Rem-olie elke
Beter rijden na lange rit bestaat niet
Toekomstplannen autofabrieken in museum Drunem
Veilen importprodukten
garantie jaarrondpakket
binnen de perken
Rozen
LAND EN TUINBOUW/VERKEER
LEIDSE COURANT
ZATERDAG 19 JUNI 1982 PAGINA 10"
twee jaar
verversen
In navolging van de niet al te
sportief ogende Mini Metro
heeft British Leyland nu een
Metro MG en een Metro Van
den Plas uitgebracht. De Me
trolijn wordt hier mee gecom-,
pleteerd. Met de onlangs inge
gane prijsverlagingen heeft
BL nu een volwaardige serie
kleinere wagens op de markt.
De sportieve en luxe-versie
hebben beide dezelfde techni
sche wijzigingen ondergaan.
Uitgangspunt is de 1,3 S mo
tor, die een hogere compres-
sieverhouding, gewijzigde ci-
linderkop en nieuwe in- en
uitlaatspruitstukken kreeg.
Voor de veiligheid kwam er
tevens een oliekoeler bij en
nieuwe schijfremklauwen
voor. De motor van de Metro
MG en de Van Den Plas ont
wikkelt zestig paardekrach-
ten. Dat leidt tot aantrekkelij
ke prestaties, vooral omdat de
totale wagen massa op enkele
tientallen kilo's na gelijk
blijft. Een top van meer dan
160 kilometer en acceleratie
tot 100 kilometer in net geen
11 seconden. Daarbij blijft het
verbruik niet meer dan onge
veer 1:13 en valt ook nog eens
te merken, dat vooral bij ho
gere toerentallen de motor
stiller is geworden. Opvallend
is wel dat het kleine spoilertje
rond de achterruit van de MG
Metro al een duidelijke in
vloed op het brandstofver
bruik heeft. Het onderstel
bleef vrijwel ongewijzigd, al
kwamen er wel lichtmetalen
bredere velgen die echter de
zelfde bandenmaat dragen als
de 1,3 S. Onder de motorkap
vindep we overigens ook het
zelfde lichtmetalen klepdek-
sel als in de Cooper Metro.
De uiterlijke wijzigingen zijn
net als die op technisch ge
bied, merkbaar, maar beschei
den. Natuurlijk is er luxueu
zere bekleding, in de MG ge
accentueerd döor iets gewij
zigde stoelen (zonder dat het
nauwsluitende „sportstoelen"
werden) en in de Vanden Plas
door een houten lijst op de
deuren. Het dashboard bleef
gelijk, alleen hebben beide
versies een stuur met dikke,
leerbeklede rand dat zeer
prettig in de hand ligt.
Daar de twee specials tech
nisch identiek zijn, geldt dat
dus ,ook voor de rij-eigen-
schappen. Geen sportief-stug-
ge vering dus in de MG, maar
ook geen uitzonderlijk com
fort in de Vanden Plas; vooral
door de prettige stoelen heb
ben beide een gewoon vol
doende veercomfort. Nog
steeds staat dus ook het stuur
wat merkwaardig hoog in het
interieur en blijft de schake
ling iets aan de vage kant.
Al met al wijken deze nieuwe
versies niet echt veel af van
een gewone Metro; ze zijn
duidelijk bedoeld voor ie
mand die niet in de gewone
Metro wil rijden, maar een
beetje persoonlijk accent
zoekt. Dat krijgt de automobi
list bij de MG Metro en Metro
Vanden Plas die in prijs rond
de negentien mille zitten.
Vergeleken bij de Renault 5
Alpine en de Golf GTI zijn dit
zonder meer redelijke prijzen.
Nog dit jaar wil Leyland met
een Metro-Turbo op de markt
komen.
De nieuwe MG Metro
Veel automobilisten denken
dat tiidens de vakantiereis na
een flink aantal uren achter
een rijden het moment komt
dat ze opeens beter gaan rij
den. Oftewel dat ze over een
„dood" punt heen zijn. Uit on
derzoek is gebleken dat juist
na dit gevoel het gevaar snel
toeneemt.
Op zo'n moment moet de au
tobestuurder rust nemen.
Slaap is het beste middel om
met de vermoeidheid af te re
kenen. Een van de belangrijk
ste vermoeidheidsverschijnse
len is de. toenemde nervosi-
teitvan de bestuurder. De au
toradio die bijvoorbeeld net is
aangezet, wordt opeens weer
uitgezet. Ook het langzaam
van snelheid verminderen
zonder dat de automobilist het
inde gaten heeft, of het agres
sief reageren op medewegge
bruikers duiden op vermoeid
heid.
Net als de motorolie eens in
de zoveel tijd ververst moet
worden, is ook de remvloeis
tof na een bepaalde tijd aan
vervanging toe. Veel autobe
zitters weten dat niet, of den
ken dat het zo'n vaart niet
loopt. Ook veel garages ver
versen de vloeistof niet auto
matisch. Alleen bij reparaties
aan de remcylinders gaat er
meestal nieuwe vloeistof in.
Het niet om de twee jaar ver
versen van de vloeistof kan
gevaarlijk zijn. De vloeistof is
speciaal ontwikkeld om tegen
hoge temperaturen bestand te
zijn. Verse remvloeistof is be
stand tegen 260 graden Celsi
us. Een vervelende eigen
schap van rem-olie is echter
dat zij water aantrekt. Binnen
een jaar tijd kan er al twee tot
drie procent water in het
remsysteem (van ongeveer
een liter) terecht zijn geko
men. Het kookpunt is dan al
gezakt tot rond de 160 graden.
Een jaar later is dat nog eens
dertig graden lager.
Bij bijvoorbeeld een lange af
daling of een file worden de
remmen heel zwaar belast. De
schijven en trommels worden
roodgloeiend en geven de
warmte af aan alles wat in
verbinding staat met de rem
men. Dus ook aan de vloeistof
die er (onder druk) voor zorgt
dat de remklauwen of rem
schoenen tegen de trommels
en schijven gedrukt worden.
Ligt het kookpunt van de
vloeistof laag, dan ontstaan
door de kokende vloeistof
luchtbellen in de remleiding.
Gevolg: de remmen weigeren
dienst. Dat kan bij een lange
afdaling met een caravan ach
ter de wagen vervelende ge
volgen hebben.
Het is dus zaak eens na te
f;aan wanneer er voor het
aatst nieuwe vloestof in de
remmen is gedaan. Op gara
gerekeningen staat dat vaak
gespecificeerd. Bij een twee
dehandsauto is het aan te ra
den voor de zekerheid de olie
voor eén lange (hete) autorit
te laten verversen. Veel kost
het overigens niet. Afhanke
lijk van de wagen gaat het
tussen de twintig en veertig
gulden kosten. Zelf verversen
is voor de meeste doe-het-zel-
vers niet aan te raden. Het ge
vaar bestaat al snel dat de
lucht die in het systeem komt
door het aftappen van de
vloeistof, er moeilijk weer uit
te krijgen is.
De heren Van Doorn (I) en Louwman met „oud en nieuw".
pio
Het automobielmuseum Au-
totron in Drunen (NB) heeft
een tentoonstelling opgezet
over de auto's in de toe
komst. Een aantal grote au
tomobielfabrikanten als
Ford, Volkswagen en Bri
tish Leyland hebben een
stand ingericht over de ont
wikkelingen in hun bedrij
ven. In de hallen van het
museum zijn een aantal pro
totypes van nieuwe wagens
neergezet. De tentoonstel
ling is open tot 19 septem
ber.
TNO geeft op de tentoon*
stelling een indruk van haar
wetenschappelijk onderzoek
naar het voorkomen van li
chamelijk letsel bij ver
keersongevallen. Ter ver
duidelijking is een gebotste
personenwagen met een pop
in een gordel neergezet.
In een poging meer bezoe
kers te trekken, heeft de di
rectie van het museum twee
miljoen gulden geïnvesteerd dit elf dagen durende fei el
in een aantal atracties. Zo is door tien oude wagens t
d(
Dat wordt gevierd met 4e
elfstedentocht voor old Lj
mers. Niet de bekende Kir
se steden maar de provincie
hoofdsteden worden tijd^nl
er een speelboerderij opge
zet, een verkeerstuin en een
klein race-cicuit aangelegd.
Het museum bestaat overi
gens deze maand tien jaar.
het museum aangedaan.
een juli komt de karava
door Den Haag. De totale f
stand voor de old timer^50*1
3500 kilometer. I°st
Bij het ontwerpen van auto's
voor de tweede helft van de
jaren '80 zijn zuinigheid en
duurzaamheid troef. En dat
moet wel. De auto is een weg
werpartikel geworden. De ge
middelde levensduur is maar
maximaal tien jaar. Dewze
korte levensduur doet een
aanslag op onze grondstpffen.
Daarom werkt de auto-indus
trie aan wagens die twee- of
driemaal langer meegaan.
Door de toepassing van kunst
stoffen, materialen die niet
roesten en betere lakken kan
worden voorkomen, dat auto's
al in de folder staan te roes
ten.
Ook motoren die het gemak
kelijk een half miljoen kilo-
meters volhouden komen bin
nen bereik. Dankzij construc
ties met een relatief laag toe
rental, minder bewegende de
len en. betere smeringen gaat
de levensduur omhoog. Ook
het rendement wordt opge
voerd. Voor de oorlog werd
van de .brandstof hooguit vijf
tien procent in bewegingse
nergie omgezet. Dankzij de
turbo, computergestuurde car-
buratie, electrische ontsteking
en tal van andere snufjes uit
de technische trucendoos, is
het rendement opgevoerd tot
ongeveer 30 procent (bij die
selmotoren 35 procent).
Op dit moment leggen de
auto-ontwerpers het accent
vooral op de zuinigheid. Als
de stroomlijn van een auto
perfect is, gaat de motor heel
wat minder gulzig met kost
bare brandstof om. Voorbeel
den daarvan zijn bijvoorbeeld
de experimentele auto van
Volkswagen (de Auto 2000) en
van Ford (de Probe 3). Bij een
constante snelheid van 100
km per uur loopt de experi
mentele Ford 1 op 22,2. De
Talbot Samba en de Austin
mini Metro komen overigens
al zeer dichtbij deze waardes.
De Auto 2000 van Volks
wagen gunt ons epn aardig
kijkje in de komende tijden.
Deze toekomst-Golf (aan het
testmodel hangt een prijs
kaartje van 32 miljoen gul
den) loopt nu reeds 1 op 30.
Maar voor deze wagen is voor
de jaren '90, 1 op 40 haalbaar.
Bij een topsnelheid van 180
km is het verbruik 1 op 13,5.
De aërodynamische carrosse
rie is door een computer gete
kend. De luchtweerstand is
laag. Een computergestuurde
start-stopinstallatie zorgt er
voor dat de motor wordt uit
geschakeld als de rijder het
gaspedaal loslaat of de ver
snelling in „vrij" zet. Dit
snufje is op de VW Passrd'
overigens al leverbaar. ÏJ8'
lichte aanraking van het jr.ul
pedaal is voldoende om '9
motor onmiddellijk te latj"
aanslaan. Daarvoor zorgt fde
continu draaiend vliegwp.1'
dat -als langer wordt gestdVJ
op toeren blijft dankzij
electromotor. f?"
hm
Onverslijtbare auto's heb00
ook nadelen. De autoindusB
gaat minder auto's verkopd,<
De werkgelegenheid ktf131
daarmee in het gedrang.
is het zo dat de mode een
langrijke rol speelt in de aV0
handel. Veel mensen wir
de nieuwste modellen metttui
laatste snufjes. Als een ade
pas na twintig of dertig jhe
een laatste rustplaats op de
autokerkhof vindt, zal ri e«
het dus langer met een ouorst
wets model moeten stellenl g
Onlangs is door de bloemenveiling CCWS onderzocht welk
type kopers voornamelijk importprodukten kop>en, die via deze
klokken worden geveild. In 1981 werd voor een bedrag van
22.800.000 aan geïmporteerde snijbloemen door de CCWS ge
veild. Het aankooppatroon van de import wijkt duidelijk af
van dat van het totale pakket snijbloemen. De export-groot-
handel koopt plm. 40% van alle import, maar dat is 10% minder
dan het totale pakket. De expiort-groothandel koopt minder,
omdat veel snijbloemen vanuit andere landen dan Nederland
rechtstreeks hun buitenlandse klanten worden aangeboden.Te-
vens importeren enkele exporteurs zelf. De exporteur-lijnrijder
koopt relatief méér import zo wordt geconstateerd. De aanko
pen van lijnrijders-exporteurs bestaan voor plm. 5,6% uit im
portprodukten. De exporteur-lijnrijder exporteert hoofdzake
lijk naar, West-Duitsland. Het marktaandeel van Nederland in
West-Duitsland is 75%. Dat wil zeggen, dat, 25% van alle in
Duitsland geïmporteerde snijbloemen uit andere landen dan
Nederland komt.De export-lijnrijder koopt slechts importpro
dukten omdat hij deze bloemen beslist nodig heeft als aanvul
ling van zijn pakket. Hij wil de Duitse detaillist een volledig
pakket leveren tegen concurrerende prijzen. In de winter kan
dat alleen als hij tevens importprodukten kan aanbieden.
De commissionair en exporteur uit andere veilingen kopen
nauwelijks import. Dat is begrijpelijk omdat „Flora" en de
VBA méér import veilen dan de CCWS. Wat voor de expor
teur-lijnrijder geldt, is ook van toepassing voor de binnenland
se groothandel, voor de binnenlandse lijnrijder en de detaillist.
Ter completering van het assortiment worden importproduk
ten gekocht. Het aandeel van de importprodukten ligt bij deze
kopers rond de 5%. De kopers aan ae CCWS hebben de geïm
porteerde bloemen dus nodig ter aanvulling van hun assorti
ment. Dit geldt in het bijzonder voor de exporteur-lijnrijder en
exporteur-groothandel, die in West-Duitsland hun klanten het
gehele pakket willen leveren om andere leveranciers buiten de
deur te houden. De kracht van de Nederlandse bloemisterij be
staat uit vakkundige, gespecialiseerde produktiebedrijven, het
Veilingwezen en een dynamische onafhankelijke exporthandel.
Door het veilen van de importprodukten biedt de Nederlandse
export een jaarrondpakket aan, zomer en winter. Dit is belang
rijk bij het handhaven en vergroten van het marktaandeel op
alle buitenlandse markten. Alleen een sterke handel kan voor
de grote hoeveelheden Nederlandse snijbloemen een plaats
blijven vinden op de buitenlandse markten. Hierop vestigde
onlangs ook de voorzitter van de CCWS de aandacht in diens
openingswoord in de algemene vergadering, waar ook kritiek
viel te beluisteren op de bloemenimport.
In het eerste kwartaal van dit jaar had de CCWS een omzet-
waarde van 14 miljoen aan importbloemen. Aan de top staat
Aalsmeer met bijna 35 miljoen. Het zijn nog steeds de Israëli
sche kwekers die de markten met hun produlcten overstromen.
Doordat enkele weken geleden de Nederlandse import min of
meer aan banden is gelegd, vindt in het hoogseizoen een be
perkter import plaats. Volgens de jongste mededelingen woedt
er in Israël momenteel een felle onderlinge concurrentiestrijd
tussen de exporteurs.
Bij de wet van 1976 werd de Flower Board als exclusieve ex
porteur van tuinbouwprodukten uit Israël aangewezen, maar
later werden daar nog achttien exporteurs .aan toegevoegd,
waarvan er zes zich met de bloemenexport bezighouden. Er
zijn wel bepaalde beperkingen, ook wat het assortiment betreft.
Tussen beide genoemde groeperingen is nu een felle strijd
gaande. Ieder wil het gebied uitbreiden, maar men komt daar
bij al spoedig in strijd met voorschriften. Het betekent echter
wel dat ook de Nederlandse kweker op zijn hoede moet zijn en
zijn eigen terrein moet verdedigen!
In de afgelopen tien jaar
is de teelt van aubergines
in Nederland uitgebreid
van acht hectare tot thans
zestig hectare. Ruim tien
jaar geleden werd dit ge
was hoofdzakelijk door
een aantal families in
Poeldijk geteeld die hun
eigen selectie hadden.
Door het vrijgeven hier
van kon de teelt zich uit
breiden. Ér wordt thans
zo'n achtduizend ton per
jaar aangevoerd met een
handelswaarde van vier
entwintig miljoen gulden.
Hiermee is deze teelt op
geklommen naar de zesde
plaats in de ranglijst van
glasgroenten.
De afzet op de binnenlandse
markt is slechts gering, vooral
door onbekendheid van het
grote publiek. Van de aanvoer
wordt tachtig procent geëx
porteerd, van deze tachtig
procent gaat er vijftig procent
naar West-Duitsland. Op de
Westduitse markt moet het
Hollandse produkt de strijd
aanbinden met Italië, de
grootste concurrent. In hoe
veelheden verliest Nederland
dit, maar in prijs behaald het
de overwinning. Dit is moge
lijk door de uitstekende kwa
liteit. Zo werd er op de groot
handelsmarkten in West-
Duitsland op zestien juni voor
het Italiaanse produkt gemid
deld 2.50 DM per kilo betaald.
Terwijl het Hollandse produkt
3.50 DM opbracht. Behalve de
export naar West-Duitsland is
er een groeiende export naar
Engeland en Frankrijk. Sinds
1980 heeft de teelt op .steen
wol zijn intrede gedaan met
als gevolg een aantal opval
lende ontwikkelingen zoals
een opmerkelijke vervroeging
van de teelt, produktieverho-
ging per vierkante meter en
minder problemen met bo-
demziekten. In combinatie
met energiescherm bij de
vroege stookteelten zijn er
aanzienlijke besparingen, op
energieverbruik mogelijk.
Gezien al deze ontwikkelin
gen is het een teelt met per
spectieven. In de afgelopen
tering 300/400 veranderde na
genoeg niet en bracht 2,40
per kilo op. Het ziet er naar
uit dat het aantal gelijk blijft
of wat afneemt, naar ver
wacht belooft de prijs verder
op.
Komkommers
Op de komkommermarkt was
er de afgelopen, week sprake
van een prijsherstel. Alle sor
teringen liepen in prijs op. de
prijsstijging was bij de zwaar
ste sorteringen het grootst. Zo
variëerde de prijs voor de sor
teringen van 36 tot 76 van 35
cent tot 73 cent per stuk. In
de er aan voorafgaande week
waS het tot 30 cent tot 61 cent
per stuk. Het herstel werd
mogelijk door een geringere
concurrentie en een afgeno
men aanbod. De aanvoer kan
nog wat kleiner worden en er
wordt op gelijke of op hogere
prijzen gerekend.
Tomaten
De aanvoer van ronde toma
ten is op het ogenblik zey
groot van omvang. De week-
aanvoer schommelt op de vijf
tien grootste veilingen in Ne
derland tussen de 20 en 25
miljoen kilo. De concurrentie
van beperkte omvang, het
prijsverval moet voor een
groot deel toegeschreven wor
den aan het grote aanbod.
Daarnaast is het ook nog zo
dat de ronde tomaat terrein
verliest door de groeiende
aanvoer van vleestomaten. De
invoerheffing die van kracht
was voor tomaten uit Albanië
en Bulgarije is met ingang
van 12 juni vervallen. De
commissie van de Europese
Gemeenschap heeft de in
voerheffingen voor de herfst-
teelten vastgesteld. In de pe
riode van 11 juli tot 31 augus
tus is dit 89,67 per 100 kilo
(was 82,45). Voor de maand
september is een heffing van
97,74 vastgesteld (was
89,88). Voor de maanden
oktober, november en decem
ber is dit 102,26 (was
Achtduizend ton per jaar: zoveel aubergines worden er
thans in Nederland aan de veilingen aangevoerd.
vorig seizoen, het is daarom
beste opvallender dat de prijs
wist te handhaven. Er werd
vor de sortering BBB 2,27 er
kilo betaald (vorig seizoen
2,16). Het aanbod van ronde
tomaten lijkt wat kleiner te
worden. Er mag daarom op
enig prijsherstel gerekend
worden.
Paprika's
Op de paprikamarkt veran
derde er voor de groene sorte
ringen weinig, de gemiddelde
prijs schommelde rond 2,87
per kilo. Bij de rode sorterin
gen moest er echter meer in-
gleverd worden, na een korte
opleving in de week ervoor.
De gemiddelde prijs daalde
van f 6,80 naar 4,85. Van
zowel rood als groen wordt er
op grotere aanvoeren gere
kend. Voor beide sorteringen
neemt de prijsdruk toe.
week liep de prijs voor de sor
tering 250/300 op naar f 2,85
per kilo. De prijs voor de sor
taald. De aanVoer van vlees
tomaten is thans ruim 1 mil
joen kilo per week groter als
Overige gewassen gj
De aanvoer van bloemkool
neemt nog steeds toe. De prijs
varieerde van 68 cent tot
f' 1,63 per stuk. Met grotere
aanvoeren in het vooruitzicht
moet er op lagere prijzen ge
rekend worden. Prei bleef
ook in de afgelopen stevig aan
de prijs, er werd gemiddeld
2,62 per kilo betaald. Het
duurt echter niet lang meer of
de teelt van zomerprei zal in
het aanvoerspatroon meer be
tekenis gaan krijgen. Er
wordt op lagere prijzen gere
kend. Het aanbod van bos-
peen is groot, er werd gemid
deld 95 cent per bos betaald.
Voor de komende week wordt
er in aanvoer en prijs weinig
verandering verwacht. De
aanvoer van spitskool is op
zijn hoogtepunt en de prijs op
het dieptepunt met 31 cent
per kilo. Hier lijkt de komen
de week nog niet veel in te
veranderen. Er worden re-
cordhoeveelheden natuursla
aangevoerd, de prijs beweegt
zich op zeer laag niveau er
wordt 13 cent per krop be
taald. Door het kleinere wor
den aanbod van spinazie liep
de prijs op naar 1,22 per
kilo. Het aanbod neemt ver
der af en de prijs kan verder
oplopen. Bij andijvie overtreft
het aanbod de vraag, er werd
49 cent per kilo betaald. Deze
prijs lijkt zich de komende
week niet te kunnen handha
ven. Chinese kool raakte in
de afgelopen week verder uit
de gratie, de prijs brokkelde
af naar 57 cent per kilo. Het
ziet er niet naar uit dat er aan
de verder prijsdaling valt te
ontkomen. Voor koolrabi liep
de prijs weer wat op. Er werd
;emiddeld 31 cent per stuk
>etaald, er worden hogere
prijzen verwacht. Bij radijs
was er ook sprake van enige
opleving, er werd 46 cent per
bos betaald. Waarschijnlijk zet
deze ontwikkeling de komen
de week door. IJsbersla ligt
helemaal in de goot, er werd
20 cent per stuk betaald. Al
leen een kleiner aanbod kan
hier uitkomst brengen. Tuin
bonen werden de gfgelopen
week stuk goedkoper, de ge
middelde prijs daalde naar 70
cent per kilo. Deze ontwikke
ling zet zich de komende
week in een verhoogd tempo
voort. Postelein liep in prijs
op naar 81 cent per kilo.
„De koningin der bloemen" heten ze alom en dat is wel tf®'l
pelijk. Rozen immers hebben nogal wat innemende eigensr0<
pen: en fraaie vorm, schitterende kleuren en bovendien no^ 1
aangename geur. Moeten we ons nog verbazen over de grol" v
pulariteit van de roos? p11
We kunnen ons eigenlijk maar moeilijk voorstellen, dat irne
ver verleden in onze contreien slechts twee „soorten"
voorkwamen en dan ook nog in het wild: de rose bloeiend?""'
lantier en de hondsroos. Wat die egelantier betreft, de rodjj
tels van deze roos werden en worden nog gebruikt om e?'
van te maken, het gehalte aan vitamine C is namelijk ergl—-
De eerste „import"-rozen moeten ooit eens door krüisvaa™
zijn meegebracht uit het Midden-Oosten, dat waren rode D; i
cenerrozen. Hieruit maakte men heel vroeger al rozenolij
melijk door miljoenen rozenblaadjes te overgieten met olij
In landen als Iran en Bulgarije worden nog steeds op \k
schaal rozen gekweekt om er rozenolie van te maken. De i!™
kwekers daar beschikken vaak over eigen distilleerderijen
der wordt ook rozenolie gestookt in Zuid-Frankrijk.
Er was in de geschie
denis één hoogge
plaatste dame, die
veel gedaan heeft
voor de rozencultuur
in Europa. Dat was
Joséphine de Beau-
harnais, de eerste
echtgenote van de
grote Napoleon. Toen
het huwelijk kinder
loos bleef, zette de
keizer haar trouwens
de paleisdeur uit,
maar dat is een an
der verhaal. Joséphi-
ne was verzot op ro
zen en zij liet bij haar
paleis een later be
roemd geworden ro
sarium aanleggen.
Joséphine liet rozen
komen uit praktisch
heel de wereld en
men wist al gauw
nieuwe rassen te
winnen. Dat is overf-
gens niet zo eenvou
dig. Er is op Antibes
een grote rozenkwe- De koningin der bloemen.
kerij, waar elk jaar e j
tachtigduizend rozen uitgezaaid worden en na een jaar of r\rei
tien levert dat misschien(!) twee of drie volkomen nieuwe d
op. Haastwerk is het dus bepaald niet, dat kweken van nL
rozenrassen. En vooral vroeger moest je er een hoop liefheLjaj
in hebben, want verscheidene kwekers van nieuwe, wereldrar
verende rassen werden daar nog geen cent beter van óók.jer,
hebben de rozenkwekers de koppen bij elkaar gestoken q
leidde in 1961 tot een internationale overeenkomst, waarj 0I
rechten van kwekers van nieuwe rozenrassen beschermd; d
den. bn
Wat velen niet weten: het „stamland" van heel wat roz4n
wereld is.... Oost Groningen, Hier worden namelijk hondeijij,
zenden wilde rozenstammetjes gekweekt, die betrokken wj^
door de rozenkwekers. Die onderstammetjes worden naf0ff
gebruikt om er „goede" soorten op te enten. Bij de meeste
struiken is ook later de veredelingsplaats -vlak boven deg n
als een verdikking te zien. k. p
Tip: zorg er voor, dat tegen de winter de rozenstruik wat aet
aard is of bedek vooral deze veredelingsplaats een beetje: %ori
de roos namelijk het meest vorstgevoelig. »pr
Rozen doen het op de meeste grondsoorten: ze willen welfo
een zonnig plaatsje en de grond mag niet te nat of drassifen
Het zijn zonnekinderen, die rozen, en de bloemen kunnen
tegen een fikse regenbui. Overigens: aanbevolen!
