Jtenotti ekt harde jn door Theo Custers heeft zijn zin gekregen MET BELGIE IN TOERNOOI OM WERELDTITEL ZATERDAG 12 JUNI 1982 enavond begint het toernooi om de wereldtitel voetbal in België en Argentinië bijten het spits af in wat in vele iten spelpeil, arbitrage, poule-belang een duel met betekenis zal worden. Op deze pagina een portret van de sche doelman Theo Custers en de Argentijnse coach César Menotti. nte César Luis Menot- is sinds vier jaar een [tastbaar man in Argen- De voetbaltrainer, aan- tot bondscoach op 1 er 1974, maakte zijn elf- vier jaar wereldkam- en het behoort, weer aar later, tot de favorie- oor Spanje. Het zal het toernooi zijn voor „El (de dunne) zoals de Ar- nen hem kozend noe- Een aanbod om nog eens aar aan te blijven, heeft n de hand gewezen. Me- die langer aan het be is dan de militaire rege- in ook minder tegenstan- ïeeft, wil na Spanje even ld nemen van het werk hij kettingrokend ;aat. >t mogelijk een nieuwe toe- in de sportjournalistiek. Hij ien pak aanbiedingen op zak die hem graag de techni- iding in handen zouden wil- ven. Menotti heeft er geen voorlopig. „Ik wil wat af- Iffi nemen, mij opnieuw oriënte- het voetbal in de wereld". ÉJirgentijnse voetbalbond heeft [obleem van de opvolging van |ti nog niet werkelijk ter W genomen. Het lijkt mogelijk M na Spanje Carlos Griguol zal «n benoemd. Hij werkt op dit m jent bij Ferrocaril Oeste, een jrf i de topclubs in Buenos Aires, itdtór niet is vertegenwoordigd eil de selectie voor Spanje van Me- D da Poging van Menotti is ook wernzo moeilijk, omdat Argen- voo bondscoaches, die voor El tian verkten, geen succes hadden Zo' ear in snel tempo opvolgden. TiU|Ociacion del Futbol Argenti- schi sleet tussen 1960 en 1974 vijf- DDndstrainers. Geen van hen alle gde in zich de combinatie ;(jr innis, geluk en autoriteit, die ti groot heeft gemaakt. „De is zelf geen werkelijk groot lier geweest. Hij speelde Rosario Central, Racing en uniors, was een tijdje prof in renigde Staten en voetbalde e oor FC Santos in Brazilië, de )r van Pele. Argentinië koos va fier keer in de nationale ploeg :haj ntdekte" hem als trainer in i Met Huracan Buenos Aires I d hij nationaal kampioen en uit gste loeg kwamen de internatio- H louseman, Babington, Carras- bie en Brindise voort. Menotti No in feite het onmogelijke ge- Ika erd. Hij maakte van de su- ^oiüidividualistisch ingestelde Ar- ,'e I nen een elftal, waarin de ve- )ki zich ondergeschikt maakte kri et collectief. Ongeveer gelij- h 1 deed Coutinho in Brazilië n? I fde. Maar Menotti had het idd geluk dat zijn ploeg wereldkam pioen werd en Brazilië met Coutin ho niet verder kwam dan de derde plaats. Zijn harde aanpak van de groep en de langdurige trainings kampen, die aan het toernooi van 1978 vooraf gingen, waren effectief gebleken. Volmachten Acht jaar geleden ontleende Me notti het recht om te werken zoals hij wilde aan zijn functie. Hij had grote volmachten van de bond ge kregen, die een eind wilde maken aan de trainers-estafette uit de voorgaande jaren. Hij kreeg boven dien alle steun van het bewind, dat zowel voor intern als extern ge bruik alle belang had bij een spor tief succes van het eerste toernooi om de wereldtitel dat in eigen land werd gehouden. Menotti zette een harde lijn uit, waarvoor hij langdu rige trainingskampen nodig achtte om de discipline op peil te brengen en kameraadschap binnen de ploeg te verkrijgen. De clubs aanvaard den die lijn, zij het soms tegenspar telend. Een enkele speler had er wel eens moeite mee. Diego Mara- dona bijvoorbeeld in de voorberei ding op het toernooi in Spanje. De ster-speler die voor het kampioen schap van 1978 door Menotti nog te jong werd bevonden, meende dat de coach hem onrecht had aange daan en ging in het begin van dit jaar nog eens, zij het kort, dwarslig gen. Een late reactie op maatrege len uit de periode rond het eerste wereldkampioenschap waaraan Menotti had gewerkt. De coach im mers had hem niet alleen uitge schakeld voor het kampioenschap in Argentinië, maar hem boven dien de weg versperd naar het bui tenland dat onderhandelaars in bosjes naar Buenos Aires stuurde om de „nieuwe Pele" te contracte ren. De voetbalbond vaardigde ech ter, op suggestie van Menotti en met volledige steun van de rege ring, een „uitvoerverbod" uit voor de voetballer. Andere ster Met Maradona en met de andere ster uit het wereldkampioenschap van de junioren van 1979 in Japan, Ramon Diaz, kon Menotti verder gaan op de weg naar Spanje. Vol gens dezelfde lijn die hij vier jaar eerder had gebruikt. In een twin tigtal wedstrijden testte hij alle spe lers, die maar enigszins in aanmer king zouden kunnen komen voor de nationale ploeg. Begin februari had hij zijn definitieve selectie rond en al in het midden van die maand verzamelde hij zijn troepen in een trainingskamp. Slechts twee spelers waren vrijgesteld van de verplichtingen, Osvaldo Ardiles, die bij Tottenham Hotspur speelde en Daniël Bertoni van Fiorentina. Luis Cesar Menotti: „Voetbal is als een deken. In dit geval een deken die iets te klein is. Wanneer je de schouders warm wilt houden moet je voor lief nemen dat de voeten koud worden". De oefencampagne voor Spanje verliep niet foutloos. Pas tegen Bul garije werd half mei de serie van zeven wedstrijden zonder overwin ning afgesloten en daarna werd, kort voor het vertrek naar Spanje, nog een oefenduel tegen Roemenië met 10 gewonnen. Het Argentijn se volk morde, Menotti leek niet werkelijk ongelukkig. Hij vlijde zich comfortabel in de mand die feitelijk voor de underdog bestemd is. Eerder al had hij laten weten dat de aanvalskracht van zijn formatie iets beneden de verwachtingen was gebleven. Dat de aanvulling van de ploeg die wereldkampioen werd en die in defensie en middenveld vrij wel ongewijzigd was gebleven, toch niet helemaal voorspoedig was ver lopen omdat Ramon Diaz als schut ter „droog" stond. „Voetbal is als een deken", verklaarde de coach. „In dit geval een deken die iets jte klein is. Wanneer je de schouders warm wilt houden, moet je voor lief nemen dat de voeten koud worden, of dat je je in onmogelijke bochten moeten gaap wringen om alles warm te hebben. Kies je voor warme voeten, dan moet het bo venlichaam een bepaalde prijs be talen. Indien een voetbalelftal alles op de aanval zou zetten, gaat dat ten koste van de verdediging. Zou een ploeg zich voor alles concentre ren op alleen de verdediging, een tactische ontwikkeling die de laat ste tijd vrij algemeen wordt aan vaard, dan zal dat ten koste van de aanvalskracht gaan. Ik heb gepro beerd te zoeken naar een deken waar helemaal onder gelegen kan worden en ik geloof dat ik daarin geslaagd ben. Argentinië zal op nieuw tot de sterkere landen, de beste vier schat ik, van het wereld- kampioenschapstoernooi behoren". Niet snel dof De schittering van een kampioen schap wordt niet snel dof. Zeker niet in de voetbalwereld waar slechts één keer in de vier jaar om de wereldtitel wordt gestreden. Door het van 1978 daterende succes van Argentinië behoren de Zuida merikanen tot het beperkte kringe tje favorieten. De vraag lijkt echter gewettigd of die rol op grond van de prestaties na het finaleduel in Buenos Aires tegen Nederland wel gerechtvaardigd is. In vriendschap pelijke wedstrijden toonde Argenti nië verschillende zwakke plekken. De kritiek wordt in eigen land niet onder stoelen of banken gestoken. De wereldkampioen schiet te kort in aanvalskracht, harmonie op het middenveld en zekerheid in de verdediging. Na een nederlaag te gen Polen (12) en een puntende- ling in de Argentijnse hoofdstad te gen Tsjecho-Slowakije (11) moest een half jaar geleden ook Menotti erkennen, dat hij in de problemen In die wedstrijden miste de langha rige oefenmeester echter zijn zorg vuldig gekoesterde troef, Diego Maradona. Vier jaar geleden nog te jong (zeventien jaar) voor het grote werk, wordt de vorige week naar FC Barcelona getransfereerde Ma radona vooral in Europa gezien als de ware opvolger van het Brazili aanse fenomeen Pele. Menotti zal de kleine middenvelder niet snel overschatten, zoals het bestuur van de steenrijke Catalaanse club naar alle waarschijnlijkheid heeft ge daan. FC Barcelona legde voor de getalenteerde Argentijn dertien miljoen dollar neer. Menotti: „Ma radona is goed, maar hij moet in dienst van het elftal spelen. Ge beurt dat niet, dan heb ik niets aan hem". De voetbalfilosofie van Me notti is de laatste vier jaar niet ge wijzigd en staat nog steeds in fel contrast met het door artisticiteit, improvisatievermogen en indivi duele acties gekenmerkte voetbal van Brazilië en het op taai verdedi gen gebaseerde spel van de Argen tijnse verenigingen. Kracht en snelheid, benut om aanvalsactivi- teiten te ontplooien, zijn nog steeds de voornaamste elementen in het spel van de wereldkampioen. Opnieuw overbrugd De tegenstelling tussen deze twee voetbalconcepties in Argentinië is opnieuw overbrugd met een lang durig trainingskamp. Weer was de Argentijnse voetbalbond bereid de competitie opzij te schuiven voor wat het nationaal belang wordt ge noemd. In afzondering is beoogde titelprolongatie voorbereid. Naast de opbouw van kracht en snelheid moest er veel worden gesproken. Kempes, die vier jaar geleden Ne derland de genadeslag toebracht, kwam al enige tijd moeilijk tot sco ren. Aanpassing bij Valencia in Spanje was mislukt, maar in eigen land kon de 28-jarige topscorer ook niet meer aarden. De excessieve aandacht voor de 21-jarige Marado na werd door zijn medespelers met wantrouwen en jaloezie gadegesla gen. Daarbij kwam nog de golf van hoon die op Menotti neerdaalde. Kritiek op de zwakke economie en de politieke onzekerheid in Argen tinië werd de trainer door de ge zagsgetrouwe pers niet in dank af genomen. Met negen voetballers van het Ar gentijnse elftal van vier jaar gele den en de duurste WK-speler is Menotti naar Spanje gekomen. Na de openingswedstrijd morgen in Barcelona tegen België, treft Ar gentinië in groep 3 Hongarije en El Salvador. Van de Belgen heeft Me notti geen geringe verwachtingen. Speciaal voor de laatste oefenwed strijd van onze zuiderburen, vorige week tegen Ajax, wipte hij even over naar Brussel. Het viel niet mee. Desondanks stelt hij: „België is onze gevaarlijkste tegenstander". Ramon Diaz (22) en Diego Marado na (21) zijn „nieuw" in het elftal dat in Spanje zijn wereldtitel komt verdedigen. Negen man heeft Cé sar Luis Menotti nog over van de ploeg die, ten koste van Nederland, bewees hoezeer het thuisspelende land in de eindronde van een we reldkampioenschap bevoordeeld is. Fillol, Passarella, Olguin, Galvan, Tarantini, Gallego, Ardiles, Bertoni en Kempes staan, net als vier jaar geleden, toen de Argentijnen door Peru de finale binnengesjoemeld werden, klaar voor een toernooi om de coupe Jules Rimet. Custers belandde als doel- oiger op een zijspoor, kwam /A! !mond Sport weer tot bloei afhoort nu tot de Belgische se in Spanje. BARCELONA Theo Cus ters heeft zijn zin gekregen. Guy Thijs, de Belgische bondscoach, selecteerde hem voor de WK-selectie zonder iemand anders daarvoor voor het hoofd te stoten. Doelman Michel Preud'homme van Standard Luik, ook een se rieuze kandidaat, is afgevallen omdat hij zijn hand heeft ge broken en niet meer op tijd fit kan zijn teneinde met de Rode Duivels naar Spanje te reizen. Theo Custers, de doelman van Es- paftol, Genkenaar van geboorte, ac tief geweest voor Thor Waterschei, FC Antwerp en Helmond Sport, zal dus een belangrijke raadgever zijn voor Guy Thijs. Custers spreekt al een aardig mondje Spaans, kent de gewoonten en gebruiken in Spanje en is een en ander gewend wat be treft het harde spel van de Span jaarden. Hij is aangewezen als de derde doelman van de selectie, om dat vooralsnog Pfaff en Munaron de voorkeur van Thijs zullen krij gen, maar het tij kan snel keren in een WK-toernooi. Bovendien is Custers niet op zijn mondje geval len, hetgeen hem wel eens mensen tegen zich in het harnas heeft doen jagen. Theo Custers heeft iets weg van een Noorman. Groot en breed van postuur, een wilde bos rode krullen boven een markante kop, die ge sierd wordt door een majestueuze snor. Een opvallende verschijning in Barcelona, waar hij dan ook snel herkend wordt. Theo Custers weet de weg in de Catalaanse miljoenen stad, stuurt zijn- Alfa Romeo Alfetta 2000 (met Belgisch nummerbord) met speels gemak door de kleinste straatjes, zonder zich een keer te vergissen. Daar waar de autoradio moet zitten, is een zwart, open gat. Ze hebben al twee radio's uit z'n afgesloten auto gestolen, de der de heeft hij thuis liggen voor de da gen dat hij naar België rijdt of in zijn geboorteland op vakantie is. Hoewel Theo Custers onlangs in Spanje werd uitgeroepen tot twee de beste buitenlandse voetballer (achter Alan Simonsen), heeft het lang geduurd vooraleer hij ook weer in eigen land werd geëerd. Na zijn vertrek bij FC Antwerp en na het EK-toernooi in Italië had hij het vooral bij de Belgische voetbal bond verbruid door zijn uitspraken over de verdiensten van zijn colle ga's tijdens het EK in Italië. Hij heeft in elk geval geen behoefte om geheimzinnig te doen over zijn verdiensten bij Espaftol. Op de kop af 8 miljoen pesetas (ruim twee ton) bedraagt zijn salaris, exclusief de wedstrijdpremies. Een niet gering bedrag aangezien de Spaanse belas tingen niet zo veeleisend zijn. Maar hij behoort met dit salaris nog lang niet tot de top tien in Spanje, want voetballers als Schuster en Simon sen van Barcelona en Frank Arne- sen van Valencia verdienen zeker het dubbele van het bedrag dat Custers elk jaar opstrijkt. „In Span je zijn de bedragen die voetballers verdienen geen geheim. Alle kran ten publiceren die gewoon. Ieder een weet precies wie wat verdient. Daar worden geen problemen van gemaakt", vertelt hij. Goed bevallen Theo Custers heeft zijn eerste sei zoen bij Espaflol er nu op zitten en het Spaanse voetbal is hem uitste kend bevallen. De twee seizoenen die hij nog onder contract staat bij de tweede club van Barcelona, ziet hij dan ook met veel optimimisme tegemoet, te meer daar hij nu voor de tweede maal tot de Belgische nationale selectie behoort tijdens een belangrijk voetbaltoernooi. De „Mundial" wordt zijn eerste WK-toernooi en hij hoopt dat Bel gië de eerste ronde doorkomt, zodat heel misschien nog eens een beroep op hem wordt gedaan. „Weet je", zegt hij veelbetekenend, „de tweede ronde van het WK speelt zich gedeeltelijk af in het stadion van Espanol. Ik ken daar de weg, het veld, de kleedkamers en de supporters. Dat is toch een voordeel voor de Belgen. Trou wens, alle andere landen die naar Spanje komen, hebben hun buiten landers in de selectie opgenomen, zeker degenen die nu in Spanje hun boterham verdienen" Op de hoogte Dat hij veel weet over het Spaanse voetbal en een aantal Spaanse voet ballers, bewees hij op de dag dat Standard Luik in Barcelona arri veerde. Theo Custers meldde zich in het hotel van de Luikse spelers groep en klampte hulptrainer Leon Semmeling aan. „Jullie zullen moe ten oppassen voor de vrije, trappen van Barcelona", vertelde Custers hem. „Barcelona wacht niet op het muurtje, het voert de vrije trappen zo snel mogelijk uit. Zorg dus dat er iemand voor de bal blijft staan tot dat het muurtje is geformeerd". Semmeling knikte eens en geloofde het blijkbaar wel. Maar een feit was wel dat de zegevierende treffer voor Barcelona overeenkomstig Custers' voorspelling tot stand kwam. Simonsen bereikte uit een vrije- trap het hoofd van Quini vóórdat Standard de muur had dichtgemetseld. Risico's „Ik ben van heel ver teruggeko men, van een eerste divisieclub naar Espafiol en de nationale Belgi sche selectie", vertelt Custers die avond in restaurant C'an Fuste, een etablissement waar je ham kunt eten, die qua smaak zijn weerga in Spanje niet heeft. „Ik heb veel risico's genomen in mijn carrière en daarom durf ik nu te zeggen dat ik wat ik nu heb be reikt aan mezelf heb te danken. Ik kreeg ruzie met voorzitter Wouters van Antwerp, een gevecht dat ik verloren heb. Want bij Antwerp kwam ik niet meer aan de bak, ik mocht vertrekken en zocht dus een andere club. Via Kay Consten kwam ik in contact met Helmond Sport. Consten belde me op een avond, vlak voor nieuwjaar 1981, op en vroeg of ik interesse had om naar Helmond te komen. Ik zei: Helmond? Waar is dat? Nou weet ik waar het ligt en ik zal Helmond nooit meer vergeten. Ik kwam daar van de hel in de hemel, eerlijk. Ik heb een bijzonder goede tijd gehad bij Helmond Sport. Neem voorzit ter Piet van Lier: hij is de grootste prof die ik ooit ben tegengekomen. Jan Notermans heeft bewust zijn spelers gekozen en hij heeft loon naar werken gekregen. Allen, die ik in Helmond heb ontmoet en met wie ik heb gewerkt, waren toffe gasten. Ik heb voor die ploeg tien duels gespeeld en er slechts één verloren. Ik ben in al die duels slechts driemaal gepasseerd. Toen al heb ik gezegd: Helmond Sport wordt volgend seizoen kampioen. Derde beste Ik heb me altijd voor honderd pro cent gegeven voor Helmond Sport, want mijn devies is: je bent pas een echte prof als je je volledig geeft voor de club waarvoor je speelt en waardoor je wordt betaald". Theo Custers heeft het geweldig naar zijn zin in Barcelona. Hoewel het even duurde voordat hij werd geaccepteerd door zijn Spaanse col lega's, wordt hij nu door dezelfde mensen op handen gedragen. „Ik heb er hard voor moeten knokken om geaccepteerd te worden", zegt hij achterom kijkend, „maar het heeft de moeite geloond. Ik ben dit seizoen ook nog uitgeroepen tot derde beste doelman van Spanje, achter Arconada en Urruti. Daar om ben ik zo blij dat ik in Spanje terugkeer als derde doelman van België. Het is een eerste kleine stap op een nieuwe weg, want de oude was met doornen bezaaid. Twee jaar geleden heb ik mijn laatste in terland voor België gespeeld. Op 6 juni 1980 in de Heizei tegen Roe menië (2-1). Daarvoor heb ik met de nationale ploeg de laatste drie kwalificatiewedstrijden gespeeld voor het EK-toernooi in Italië. Te gen Portugal (2-0) en tweemaal te gen Schotland (2-0 en 1-3). De kwa lificatie dus zeker gesteld. Vervol gens heb ik nog vriendschappelijk gespeeld tegen Luxemburg (5-0), Uruguay (2-0), Polen (2-1) en Roe menië dus. Niet één interland ver loren. Maar in Italië, toen de Rode Duivels tegen Engeland speelden (1-1), zat ik toch op de reservebank. Thijs had gekozen voor Jean-Marie Pfaff. Dat was een tegenslag, die ik echter ook te boven ben gekomen". THEO VAESSEN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1982 | | pagina 21