Huiskamergeleerde"
Bolten neemt afscheid
van Alkemade
Afscheidsfeest
Brandweer
1^3*. I
LEIDSE COURANT
WOENSDAG 26 MEI 1982 PAGINA 9
fet maakt mij niet uit van welke partij men
fik heb sowieso een hekel aan partijpoli-
1. Het vertroebelt 20 enorm. Waar het om
Kt zijn de ideëen die men naar voren
Ingt".
..Alkemade is een fijne gemeente met een
milde bevolking. Natuurlijk zijn er wel eens
botsingen, ook in de raad, maar dat geeft
niets. Dat houdt de zaak levendig".
„MIJN VADER
HEEFTME
DESTIJDS
LETTERLUK
NAAR DE
SECRETARIE
GESCHOPT
IMADE Eigen-
wilde Petrus Joan
's Bolten arts worden,
uderen.' De slechte fi-
tnciële situatie thuis
ed hem echter op de
meentesecretarie van
~\t Noordhollandse Ur-
belanden. Het be-
van een ambtelijke
ipbaan, die hem via
ervingen uitein-
ijk naar Alkemade
Tde. Daar kent men
al zeven jaar als
•gemeester P.J. Bol-
Doctorandus P.J.
ilten, want wat op ne-
intien-jarige leeftijd
Set mogelijk was,
Krd later in de avond-
ren ingehaald. Alke-
Iiade neemt binnen
kort afscheid van de
'Ver Bolten. Het berei-
en van de pensioenge-
tchtigde leeftijd ligt
Tjpfaraan ten p-ondslag.
Jkort voor zijn afscheid
kt Bolten terug. Een
in het verleden
een man, die wars
van partijpolitiek, de
bouw een warm
toedraagt, zegt
iit kwaad te kunnen
irden, zichzelf be-
I empeld als een „huis-
1 imcrgeleerde" en als
lig kind een schietge-
idje deed later een
'J£oot gezin te krijgen.
en gebed dat werd
ïrhoord.
W
C,
'lord
gn werkkamer in
:t gemeentehuis van
Ikemade is nogal so
it ingericht. Zware
eubels, grote lede-
in fauteuils, enkele
hilderijen aan de
nd en op tafel een
m met een zich bij
en wijle driftig
lerende goudvis. In
|n laatste dagen als
jirgemeester van Al-
ïmade is de heer
plten, vader van
tht dochters en drie
inen, een druk bezet
an. Zijn agenda ver-
tont zeer weinig
[aatjes" en hij heeft
>k eigenlijk „bitter
einig tijd voor een
iterview". „Ik ben
rijwel altijd druk be-
g geweest. Mijn
rouw en kinderen
Igen hun man en va-
ïr eigenlijk nooit
3or elf uur 's avonds.
tja, je kan het bur-
tmeesterschap op
vee manieren ver
dien: De kantjes er
lopen of hoege-
lamd dag en nacht
1 touw zijn. Ik hou
u eenmaal meer van
ie laatste aanpak".
Petrus Joannes Bolten werd
op 31 mei 1917 in Oost Blok
ker, Noord Holland, geboren
als enig kind van Joannes Bol
ten en Geertruida Cornelia Jo
hanna Bolten-Verberne. Vijf
enzestig jaar later, rustig ach
terover zittend in een comfor
tabele fauteuil, glimlacht hij
als hij het over zijn geboorte
plaats heeft. „Steeds als ik te
gen iemand zeg, dat ik in
Blokker geboren ben, merk ik
dat de ander geen flauw idee
heeft waar dat ligt. En toch is
het een bekende plaats", zo
zegt de heer Bolten. Een bewe
ring, die hij baseert op een in
Italië opgedane ervaring. De
heer en mevrouw Bolten wa
ren op vakantie in de Italiaan
se hoofdstad en zagen daar een
affiche waarop kond werd ge
daan van de wereldtoernee,
die de bekende Amerikaanse
jazz-muzikant Benny Good
man zojuist was begonnen.
Goodman zou te zien zijn in
New York, Rome, Tokio en
Blokker („of all places").
Na de lagere school te hebben
doorlopen, bezocht de jonge
Bolten het rooms katholieke
Lyceum in Alkmaar. Gezien
de afstand tussen zijn woon
plaats en de Kaasstad ging
Bolten in de kost en werd hij
later,, spoorstudent". Op acht
tien jarige leeftijd verliet hij
het lyceum met een HBS-met-
latijn diploma op zak. Over het
kiezen van een beroep behoef
de Bolten niet lang na te den
ken. Hij wilde arts worden.
Het is er echter nooit van ge
komen. Vader Bolten raakte
zijn baan als administrateur bij
de gemeente kwijt en van het
wachtgeld was het moeilijk
rondkomen. Bolten senior
vond dat zijn zoon maar eens
geld moest gaan verdienen en
zo belandde de toen 19 jaar
oude Petrus Johannes op de
gemeentesecretarie van het
Noord Hollandse Ursem. „Dat
stond me echt ontzettend te
gen, maar mijn vader heeft me
letterlijk naar de secretarie ge
schopt. Ik was dus een crisis-
slachtoffer".
Het uitbreken van de oorlog
had aanvankelijk geen invloed
op Bolten's dagelijkse gang
naar de gemeentesecretarie
van Ursem. Vier jaar later
werd dat anders. Bolten was
gedurende de oorlog actief in
het verzet. Over die periode
maakt de heer Bolten overi
gens weinig ophef. Hij ziet het
meer als vanzelfsprekend. In
het landsbelang. Hoe het ook
zij, door zijn illegale werk liep
Bolten gevaar. Toen het vuur
hem te na aan de schenen
kwam, besloot hij onder te
duiken. In totaal heeft hij zich
vijftien maanden verborgen
moeten houden.
Na de oorlog, in 1948, verkaste
het echtpaar Bolten en hun
vijf kinderen. Ursem werd
verruild voor Uithoorn. Ook
daar bekleedde de heer Bolten
een baan op de secretarie. De
avonden werden in die dagen
boven de boeken doorge
bracht, want Bolten wilde ver
der komen. Hij deed zijn ge
boorteplaats (een echte blok
ker) eer aan, want al ras be
haalde hij zijn vakdiploma's.
Daar wilde hij het echter niet
bij laten. Hij wilde rechten
gaan studeren, maar dat bleek
met zijn schooldiploma HBS-
latijn niet mogelijk. Het werd
wijsgerige sociologie. Een stu
die, die hij in 1963 na negen
jaar avondstudie afsloot.
Burgemeester
De jaren van studie leverde
succes op, want hetzelfde jaar
waarin nij afstudeerde, werd
de heef Bolten voor de Katho
lieke Volkspartij Partij uitver
koren als burgemeester van
het Zuid-Hollandse Schiplui
den. Daarbij doceerde hij wijs
gerige sociologie en filosofie
aan de Katholieke Kweek
school voor meisjes in -Den
Haag. De heer Bolten zou tot
zijn pensioen burgemeester
van Schipluiden gebleven zijn,
ware het niet dat het finan
cieel aantrekkelijker was voor
een aantal jaren eerste burger
van een grotere gemeente te
zijn. Het salaris en dus ook
het pensioen van een bur
gemeester hangt immers mede
af van het aantal inwoners dat
de gemeente telt. Gelijk een
prof-voetballer, die in de na
dagen van zijn loopbaan op de
velden nog een veel geld ople
verende transfer maakt, be
landde de heer Bolten in 1975
als opvolger van de heer
Smolders in Alkemade. Zijn
docentschappen moest hij we
gens tijdgebrek opzeggen. Echt
vervelend vond hij dat niet,
want: „Alkemade is een fijne
gemeente met een milde be
volking. Natuurlijk zijn er wel
eens botsingen, ook in de raad,
maar dat geeft niets. Dat
houdt de zaak levendig".
Partijpolitiek
Bij zijn komst, zeven jaar gele
den, werd de heer Bolten ge
confronteerd met een gemeen
teraad, die twee partijen telde;
het toen nog officieel niet
bestaande CDA en de Vere
niging Gemeentebelangen Al
kemade. Door toetreding van
PvdA. PPR en VVD telt de
Alkemadese raad inmiddels
vijf partijen. Gevraagd naar
het belang van die differentia
tie in de raad zegt de heer Bol
ten: „Het maakt mij niet uit
van welke partij men is. Ik
heb sowieso .een hekel aan
partijpolitiek. Het vertroebelt
zo enorm. Waar het om gaat
zijn de ideeën, die men naar
voren brengt. Vroeger was ik
echt fanatiek partijpoliticus,
maar tegenwoordig interes
seert de landelijke politiek me
niets meer. Men is te veel met
de eigen uitgangspunten en
stellingen bezig, in plaats van
aan het landsbelang te den
ken. En dat keur ik af. Zeker
omdat de problemen er op het
moment toch niet om liegen".
Na een korte stilte zegt hij:
„Misschien heeft mijn opvat
ting wel iets met de oorlog te
maken
Tuinbouw
De heer Bolten is zich er ter
dege van bewust, dat de eco
nomische neergang ook Alke
made niet ongemoeid zal laten.
De gevolgen daarvan zijn nu
reeds te merken. Het aantal
bijstandsuitkeringen neemt toe
en de op handen zijnde recon
structie van het tuinbouwge
bied zal, naar het zich laat
aanzien, ook gevolgen hebben.
„Ingrijpende gevolgen", zo
hield de voormalige minister
van landbouw Braks zijn ge
hoor tijdens een bezoek aan de
regio voor. Een opmerking die
bij de heer Bolten kwaad bloed
zette. „Toen ik hier zeven jaar
geleden kwam, werd er al ge
fluisterd dat de tuinbouw in
Alkemade een aflopende zaak
zou zijn. Ik heb me er steeds
sterk voor gemaakt, dat dat
niet bewaarheid zou worden.
De opmerking van Braks, dat
ondanks de reconstructie één
op de drie tuinders het veld
zal moeten ruimen, stak me
dan ook". Burgemeester Bol
ten verweet Braks destijds lou
ter over economie te praten en
te vergeten dat het om mensen
gaat, die door keihard werken
Run hoofd boven water trach
ten te houden. „Het riep ver
gelijkingen op met het afslui
ten van de Zuiderzee, eens een
bron van inkomsten voor vis
sers. Een reconstructie is na
tuurlijk nodig, want anders
verpaupert het gebied, maar
het kan en mag eenvoudig niet
gebeuren, dat zoveel mensen
daardoor toch hun bedrijven
op zullen moeten geven", zegt
Bolten bewogen, terwijl hij op
het puntje van zijn stoel gaat
zitten. „Ik heb het dan ook al
tijd als mijn taak gezien de
tuinbouw, maar ook de veiling
E.M.M., support te geven. De
tuinders hebben nu eenmaal te
weinig bestuurlijke kracht,
omdat er zo hard gewerkt
moet worden. Ze komen niet
aan andere zaken dan de dage
lijkse portie werk toe".
Gevraagd naar de benoeming
van de heer Wagenaar (60) als
zijn opvolger zegt Bolten:
„Wagenaar is een persoonlijke
vriend van me. Ik ben zeer blij
voor hem. Ook ik geloof dat
zijn benoeming belangrijk is
voor de gemeente Alkemade.
Hij kent de situatie, hij kent de
bevolking en heeft daarom
geen inwerkperiode nodig.
Meestal moet een burgemees
ter daar toch wel een jaar voor
uittrekken. Dat is in zijn geval
niet nodig, hij kan meteen aan
de slag. Het enige nadeel van
de heer Wagenaar is zijn leef
tijd. Je kan er niet omheen dat
hij aan de „oude kant" is".
Pontveer
Burgemeester Lolten blijkt
zeer tevreden met de manier
waarop de kwestie rond het
Kaagse pontveer is opgelost
In april ging dit veer over in
particuliere handen. Voorheen
was de verbinding tussen de
Buitenkaag en Kaageiland een
z3rg van de gemeente. „Ik ben
blij dat het achter de rug is
voor mijn opvolger zijn op
wachting maakt. De nu ontsta
ne situatie moet toch alle par
tijen tot tevredenheid stem
men; de inwoners van de Kaag
behouden hun pont en de ge
meente is van een last af", zo
meent Bolten, die vervolgens
stelt, dat Alkemade eigenlijk
geen grote problemen kent.
„Herindeling bijvoorbeeld,
voor heel wat gemeenten een
dreigende maatregel, treft ons
niet, omdat we meer dan
10.000 inwoners hebben. Wat
ons wel aangaat, is de beslis
sing dat er in onze gemeente
geen woningen meer gebouwd
mogen worden. Dat kan na
tuurlijk niet. Wij hebben daar
dan ook fel tegen geprotes
teerd". Voorts laat de heer
Bolten weten een voorstander
van deelname aan het recrea
tieschap voor het Noord- en
Zuidhollandse Plassengebied
te zijn. Naar zijn mening kun
nen de daarin gedane voorstel
len juist voor Alkemade met
zijn recreatieve mogelijkheden
werkgelegenheid opleveren.
„Ik denk dat Alkemade daar
toch naar toe moet. Een ver
schuiving van werkgelegen
heid van de tuinbouwsector
naar de recreatieve sector".
Hoogtepunt
„Als ik er nu aan terugdenk, is
dat behalen van het doctoraal
examen het hoogtepunt in
mijn loopbaan geweest. Het
gaf echt een fijn gevoel, dat ik
onder bepaald niet eenvoudige
omstandigheden kans had ge
zien op toch wel late leeftijd
m'n studie te volbrengen. Dat
was immers iets, wat ik vroe
ger al zo graag wilde, maar
niet kon. Overigens moet ik
wel zeggen, dat ik het moeilijk
vjjid om van een hoogtepunt
Alkemadese brandweer
nam gisteravond afscheid
van haar baas, burge
meester drs. P.J. Bolten.
Gezeten in een blusboot
voeren de burgemeester
en commandant Vesseur
door de Ringsloot naar het
gemeentehuis. Daar ston
den alle brandweervoertui
gen van de blusgroepen
Roelofarendsveen, Rijpwe-
tering en De Kaag met
blauwe zwaailichten en si
renes aan, opgesteld. Na
het aanschouwen van een
prachtig watergordijn be
gaf het gezelschap zich
naar „De Alkeburcht" voor
diverse bijzonder originele
toespraken, het overhandi
gen van afscheidscadeaus
en het uitreiken van diplo
ma's aan brandweerlieden.
te spreken. Ook mijn benoe
ming tot burgemeester van
Schipluiden zou je als zodanig
kunnen bestempelen", zo zegt
de heer Bolten, die onlangs
werd benoemd tot ridder in de
orde van Oranje Nassau. „Tsja,
die onderscheiding kreeg ik
uitgereikt op 29 april. Die da
tum schijnt nogal bijzonder
voor mij te zijn. Want de dag
waarop ik afstudeerde was
eveneens 29 april".
Gat
Binnenkort neemt Alkemade
afscheid van de heer Bolten.
Niet alleen als burgemeester,
maar ook als inwoner van de
gemeente. De heer en me
vrouw Bolten gaan in het
West-Friese Baarsdorpermeer
wonen. In een huis dat en
dat klinkt vreemd gekocht
werd voor het geval Bolten
mocht komen te overlijden.
„We zaten eens te denken hoe
het nou verder zou gaan als ik
weg zou vallen. Een burge
meestersgezin woont nu een
maal in een ambtswoning. Als
mij iets zou overkomen, zou
mijn gezin die woning moeten
verlaten. Dat vond ik een be
nauwende gedachte. Vandaar
dat we negen jaar geleden een
stuk grond in Baarsdorper
meer hebben gekocht en daar
op een huis hebben laten bou
wen. De overgang van het
drukke leven in Alkemadc
naar de rust van Baarsdorper
meer zal groot zijn. Het is echi
een gat. Geen winkels, geen o-
penbaar vervoer en aansluitin
gen op het gasnet zijn nog
maar net tot stand gekomen
Ik heb er eigenlijk nog nie
over nagedacht hoe het zal zijr
om de hele dag „niets" U
doen. Misschien ga ik we
weer studeren".
MAARTEN NOOTE1
