?astoor André Saers rooit het
tussen zijn schapen en
n het volkstuintje
'DEREGEN VAN PRIESTERFEESTEN EVEN
ÏHUILEN IN DE VEENSE „PRESENTATIE"
poggenpohl
ïmeentewerken Leidschendam: „Onderzoek
Eiffkeerslawaai ministerie onvoldoende'
LEIDSE COURANT
WOENSDAG 26 MEI 1982 PAGINA 5
Öp mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
regent deze weken
jgjkerfeesten. Ditmaal
r«il ik met de last van
nu teelden en de para
van Henk de
Ie nog in de schoe-
maar bij pastoor
aan het Pastoor
plein in het „nieu-
Roelofarendsveen.
oor Saers is ook zo'n
ergerlijke man die
kfl volgende maand
de parochianen van
Presentatie ge-
gaat worden. Het-
hij gelaten over
zal laten komen. Het
nmogelijk om alle
irale jubilarissen in
ïuwen af te lopen; ze
te talrijk. Het was
blind prikken,
fr ik prikte priester
veertig jaar gele-
sr i gewijd door bisschop
nnes Petrus Huibers
e Haarlemse kathe-
van St. Bavo. Tij-
een luchtalarm.
I oorlogspriester, die
fcr wist wat hem bo-
hoofd hing, be-
die vliegtuigen,
ttg arbeidzame jaren
èn heen.
aag zitten we in de ma-
jpastorie. Gré komt er
n i|ig bij. Gré van der Poll,
Huishoudster, die sinds 15
o aiiet meer bij haar baas is
dc\<e slaan. Dezulken vind
t ntt licht meer, die echte
liejrsen. Gré zocht haar
pracht bij pastoor Saers
pij, als kapelaan, in Lis-
icmd, aan de Beekbrug,
Engel zeg maar. Daar
k: zij ook vandaan, als een
engelbewaarder, en je
haar daar ook vaak nog
l»n. Maar we komen nu
vaide pastoor, hoor.
v
aarjr, zegt de pastoor. „Je
krejnaar". Eén van de din-
ik altijd ik ken
andft van zijn Lodewijkstijd
>d. iden bij pastoor Saers-
leest bewonderd heb, is
Sophisticated bril, die
professoraal maakt, on-
et golvende grijs dat die
nog versterkt. Een
een montuur dat ei-
geen montuur is. Een
.iv, dacht ik altijd. Als
imtt de zou afzetten,
jiij meteen geen Saers
Hooguit André.
et go
eet
.®Tiet e
ge
U 4. d,
h kraait de haan van de
nan. De buurhaan. „Om
n(j ür 's morgens slaat het
al aan. Ach nee, het is
natuurlijk, maar
3 ^,2ou ik niet altijd zo
of jH>ewekt willen worden,
ïje weten. Petrus had
ervaringen met
Dan is er de
Gré; in kleine
room en klontjes,
n achter me staat een
^kluiten gewassen elek-
of elektronisch orgel
—HHgend niets te doen.
nond, zeiden we vroe-
jyDit is dan een Solina.
ïisrfstuk van de familie
Ier Plas: „drie oude tan-
|j5enj)ude^)lin^
die naar Wassenaar gingen
nadat er twee gestorven wa
ren". Alsof het parkieten wa
ren. Pastoor Saers speelt er
nauwelijks of nooit op, op dat
solide instrument. Gré hele
maal niet, hoewel de pastoor
zou wensen dat ze het leerde.
„Ik ben niet zo lerig", zegt
Gré, onmiddellijk paraat. Het
blauw gekafte boek van Folk
Dean met de eerste vingeroe
feningen zal wel gesloten
blijven, vrees ik.
„Ik ben dus Saers. André:
meer niet. Geboren in Rot
terdam, 1916. Als ik in Lei
derdorp in het ziekenhuis
kom, hoor ik weieens: hé, ka
pelaan Saers! Dat is dan vast
iemand uit Langeraar, denk
ik dan, waar ik 25 jaar gele
den ook het H. Hartbeeld in-
troniseerde. Of een Lisse-
naar, van de Beekbrug. Vorig
jaar heb ik m'n eerste AOW
opgemaakt. Dit jaar kreeg ik
voor 't eerst vakantiegeld
van het rijk. Jawel, een pa
reltje in de verzorgingsstaat.
Enfin, ik begon als kapelaan
in Middelharnis. Was toen
spergebied, tot '45. De H.
Geest en pastoor Boekei uit
Tuitjehorn bestuurden de
kerk in Middelharnis. Zeker.
Daar kwam ik nota bene ook
terecht, in Tuitjehorn, boven
Alkmaar. Toen heb ik zes
jaar bij pastoor Halkes in
Langeraar gezeten. Ook een
figuur, hoor. De zielzorg
bleef me boeien. Nee, ik had
er geen andere functies bij,
zoals collega Paap, met z'n
hele waslijst. En de Beekbrug
hè, tot 15 jaar terug. En van
De Engel naar Vlaardingen.
Als kapelaan nog steeds. Op
de Hoogstraat, St. Jan de Do-
Team
Vandaan trok kapelaan Saers
naar Den Haag: „Komende
zondag wordt die kerk, de
Gerardus Majella, gesloten.
Heel erg. Maar goed. In '67
werd ik pastoor in Rotterdam
Spangen (even „thuis"), in de
Nicolaaskerk. Ik kwam daar
in een team terecht en kreeg
als pastoor als onderdeel het
bezoeken van bejaarden. Een
paar jaar later was André
pastoor af, toen was ik ge
woon pastor in het team. En
daarna werd het meneer;
meneer Saers". Maar het
daagde, in het westen. In '71
werd het de Lodewijksparo-
chie in Leiden en het was
weer pastoor Saers. „Met de
Hartebrugkerk was de Lode-
wijk ëen bedreigde parochie
in de stad. Maar ze werd ge
red. De Lodewijk heeft m'n
hart gestolen. Wat ik, overi
gens, nog steeds onbegrijpe
lijk vind, is dat mijn opvolger
pastoor Albert Vreeburg in
zes jaar tijd de hele schuld
van de kerk heeft weten af
te lossen".
Praten over de Lodewijk.
Met z'n „hoofd"-verwarming
bovenin, die je koude voeten
14et houden. Gré zet nu haar
werkgever in het zonnetje:
„Joh, je was daar niet alleen
pastoor, maar ook de glazen
wasser en de loodgieter. Wat
die man allemaal niet bered
derd en gerepareerd heeft!"
„Goed dan, ik ben daar 5 jaar
geweest, tot augustus '76. Van
horen zeggen wist ik, dat de
Veen vrijkwam. En, trou
wens, rector Vreeburg zat al
Pastoor Saers voor de Maria Presentatie.
larig bestaan, en dichters
jaren lang te dringen om in
de Lodewijk pastoor te mo
gen worden. De Lodewijk:
een aparte kerk, een kerk
apart. Zonder veel parochia
nen, maar met een „buiten
landse" aanloop tot en met.
Zelfs de Rotary Leiden vier
de in dat mooie kerkje z'n 50-
ja>
hielden er een verwarrende
woordenwedstrijd. Daar heb
je toen nog over geschreven;
het schijnt dat het een beetje
uit de hand liep, en het was:
pastoor Saers, dat had je
nooit mogen doen. Weet je
nog?"
Helaas, mijn memorie schiet
tekort, maar er staat me nog
wel iets van bij. Wat niet
wegneemt, dat André Saers
graag in de Lodewijk gestaan
heeft. „Ik ben daar ook zo'n
beetje de bedevaartman ge
weest: Lourdes en Santiago
de Compostella in Spanje,
voor iedere christen in de
middeleeuwen één van de
grote trekpleisters. Ik heb er.
uit Santiago, een kazuifel
vandaan gehaald. Volgens
een niet te noemen opposant
had ik dat als een „rover"
naar Nederland gebracht.
Dat vond ie maar schunnig.
Maar ik heb dat kazuifel wel
degelijk betaald. Een rood
kazuifel was het, een „viool
kist", zoals we dat zeggen;
zo'n romaans type. Ja, een
apostelkazuifel. Het rood der
martelaren. Nietwaar, Jaco
bus is ook om zeep gebracht".
Zes jaar alweer de Presenta
tie in de Veen. Met een rui
me kerk en een pastorie, die
ook de functie van drukkerij
heeft. Want André Saers
stencilt er het maandelijkse
parochieblaadje „Info"; 1050
exemplaren die huis aan huis
in de parochie worden afge
zet. En ..Rondom Maria Pre
sentatie", het wekelijkse bul
letin, achter in de kerk ver
krijgbaar, rolt er ook van de
persen. „Dat vinden ze hier
wel aardig, en het versterkt
ook de band in de parochie.
Een mooie parochie; een flo
rissante zaak. Nu weer is de
eerste steen gelegd voor de
tweede parochieschool. Maria
Presentatie staat tussen de
kinderen. In 25 jaar tijd ben
ik hier de zevende pastoor
geweest. Pastoor Onel gaf 31
jaar geleden 1000 gulden
voor een nieuwe kerk, als
het maar een Maria-kerk zou
worden. En dat werd het".
De pastoor mag vandaag dan
wel midden in de Pinkster
noveen zitten en in zijn bul
letin aanmoedigen tot gebed
om de komst van de Geest te
bespoedigen, toch zegt hij:
„De pastoor heeft alles uit
handen gegeven. Althans,
het gaat meer samen, zoals
bijna overal. We hebben ein
delijk weer eens een Lof,
zoals met Oudejaar, het olie
bollen-lof. Ja, zes jaar in de
Veen, met augustus. Een pa
rochie, met op loopafstand
twee andere parochies. Veel
import ook. van buiten.
Vroeger had je „de Googh".
Dat noemden ze destijds het
„uitschot" van de Veen. Dat
was niet zo best, in die dorps
mentaliteit. Maar dat is over;
helemaal. En dan die Nieuwe
Wetering, een geheel eigen
gemeenschap, met meer ka
tholieke leerlingen op de
christelijke school dan pro
testantse. We hebben beste
relaties met onze reformato
rische broeders en zusters.
Soesa
Nee, pastoor André Saers
heeft geen opvolger straks.
„Dat zit er op het moment
niet'in. Ik heb wel een assis
tent, pater Komen. Maar ja,
die zal ook wel een keer
gaan. Als er iemand na mij
zou wezen, zou ik opkrassen
en in de buurt gaan zitten en
mee blijven doen. Net zoals
straks Eddy Paap van
Stompwijk. Maar ik zou dan
van de soesa af zijn. Ze ko
men immers toch om alles
naar de pastorie toe". Inder
daad, de pastorale klussen
zijn niet gering, heb ik de in
druk: 60 dopelingen per jaar
(ik noem maar wat), onge
veer 25 huwelijken, jaarlijks
door de bank genomen 15
sterfgevallen. Een gezonde
parochie, hoor. André Saers:
„Pastoor Wortel, van de Pe
trus' Banden in de oude
Veen, heeft 't wat dat betreft
veel drukker, met dat bejaar
denhuis en zo. Ach, het is
even doorploeteren, zolang
de Heer te leven geeft, 't
Liefst ging ik naar Dene
kamp, in Twente, maar
Greet hier wil niet zo ver
van De Engel weg".
Het geestelijk leven in de
Veen, bij de kudde van her
der Saers. is goed; „En wordt
steeds beter ook, met die
werkgroepen en die betrok
kenheid van de mensen in de
verschillende wijken". Maar
er zijn nog meer aangename
dingen rond de Presentatie,
zoals de biest van de koe van
de buurman-met-de-haan; als
de koe gekalfd heeft. En dan
heeft de pastoor nog z'n volk
stuintje, achter het kerkhof.
„Daar kijk ik zo op, vanuit
de slaapkamer. Doet me niks
hoor; er liggen twee voorgan
gers van me begraven. Ik
kom daar ook nog wel. Maar
het is er vol nou. „Ze moeten
op hun kant", zegt onze full
time koster Cor van Velzen".
Reliëf
Als de zielen van de Presen
tatie nu per se een cadeau
aan hun herder willen geven,
zou de jubilaris die Saers is,
het hartstikke leuk en mooi
vinden, als dat parochiege
schenk een reliëf van Maria
Presentatie was. „Dat reliëf
(maar hou me ten goede: ik
wil niks) zou dan boven de
ingang van de kerk en onder
het raamrozet tegen de vlak
ke voorgevel kunnen. Daar is
nu nog een loze, grote steen
die niets zegt en doet. Ja
man, onze kerk is een
prachtkerk. Als er iets te
doen is, en dat gebeurt nogal
eens, staat ie vol bloemen.
Bloemen, daar weten ze wel
raad mee hier, en de koster
verzorgt ze uitstekend".
Alles is op. Ook de bokke-
pootjes van presenterende
Gré. Ik ga met pastoor Saers
(die wel nonchalant op de
foto wil) naar de bloemen in
de kerk kijken: lente-toeven,
hoog opgetast; nog van een
zilveren huwelijksfeest. Een
priesterkoor als een plaatje,
onder de hemelhoge gewel
ven van de boerderijkerk. In
de pastorie terug vond ik
altijd al zo spannend: bin
nenshuis doorlopen naar de
kerk passeren we een
spierwitte gesteven superplie
op een zwarte toog. Óp een
staand „knaapje" of heet
dat zo niet Kant in het
rond. Opzij een vertrek,
waarvan je best een redelijke
eetkamer zou kunnen ma
ken. Maar het is het mortua
rium, waar de doden een wij
le staan opgebaard (zoals
zojuist), en waar ook de dope
lingen in het boek worden
ingeschreven, ten hemelse le
ven bevochtigd en opgewekt.
En dan, vlak bij de voor
deur, hangt er die slanke
gravure van de Lode
wijk, de sierlijke, de ele
gante, de speelse. André
Saers, die in de Veen
gaat jubelen, tikt op het
beschermend glasplaatje;
„De Lodewijk, de Lode
wijk blijft de mooiste
kerk van het bisdom, en
dat mag iedereen we
ten!"
Een variabele keuken van
Poggenpohl, waarmee u
eindeloos kunt spelen.
Beugelgrepen, lichtlijsten,
onderlijsten, plinten en
werkbladen zijn namelijk
verkrijgbaar in een heel
scala van fraaie kleuren.
Zodat u naar hartelust
kunt combineren met de
twee basisk.euren wit en
beige of nog eens kunt
veranderen.
Ook de vormgeving is
typisch Poggenpohltijd
loos en afgeronde, dus
veilige hoeken. De prijs van
de Poggenpohl Combicolor-
keuken zal u beslist mee
vallen. Ga maar eens in
formeren bij de Poggenpohl-
specialist
b.v. Gebr. RolfTs Handelmij.
Industrieweg 14 De Grote Polder
Zoeterwoude-Rijndijk
Tel. 071-899206
Winkelcentrum Babyion
Den Haag Tel. 070-851308
dsvf.
n vk
I nv
lie CHENDAM De in
die featie van bestaande
:t Afeeerslawaaipunten in
noléndam, zoals die in
reg t
van het Ministerie
an ksgezondheid en Mi-
P°s gne door DHV Raad_
jP ^Ingenieursbureau BV
jteld, wordt door ge-
een yer^en van Leid-
van m a^s onvoldoende
,erdl fietst. Direkteur
>r di ïpgendoorn heeft het
;hool !aten weten dat de
900 fingen zijn opgesteld
1 vflfcand van drie jaar ge-
n hOor de gemeente ver-
tftgegevens over het
i tesaanbod en dus niet
ïbou» op geluidsmetingen
ide ttse. Uit de resultaten
d g®mputerkaarten komt
fferte
volgens hem een aantal on
verkwikkelijke zaken naar
voren.
Langs routes waar bijvoor
beeld een hoge geluidsbelas
ting heerst zijn hele woonwij
ken buiten beschouwing gela
ten of gebleven terwijl naast
gelegen woningen wel aange
duid zijn met een (te) hoge ge
luidsbelasting. Verder is bij de
inventarisatie uitgegaan van
verkeersintensiteiten van al
weer drie jaar geleden en is
geen rekening gehouden met
toekomstverwachtingen voor
verschillende wegen.
Ook is het geluid van het rail
verkeer buiten beschouwing
gelaten. Directeur Hogendoorn
is het niet eens met de consta
tering dat verder akoestisch
onderzoek naar de geluidsbe
lasting overbodig is. Het on
derzoek zou worden gebruikt
voor aanvragen van subsidie
volgens het zogenaamde Indi
catief Meerjaren Programma
Geluid, maar directeur Hogen
doorn zou daarvoor eerst aan
vullend akoestisch onderzoek
willen.
Het ministerie heeft een com
plete computer-uitdraai ver-'
strekt van woningen, scholen,
verpleeginrichtingen en be
jaardentehuizen in Leidschen
dam die geluidsbelastingen on
dervinden van meer dan 60
decibel. In een toelichting
wordt gezegd dat de cijfers een
volledig inzicht geven in de
problematiek van het ver
keerslawaai. Het totaalbeeld
zou van groot belang zijn voor
stadsvernieuwings- en renova
tieplannen, bij het stellen van
prioriteiten voor verbetering
en voor verkeers- en vervoer
plannen. Het geluidbeeld zou
verder akoestisch onderzoek
overbodig maken. Nader on
derzoek kan beperkt blijven
tot het treffen van maatrege
len om het verkeerslawaai te
beperken, aldus het ministerie.
Verder wordt Leidschendam
er op gewezen dat voor de uit
voering van sanering van ver
keerslawaai al het mogelijke is
gedaan om het geluidspro
bleem bij de bron, namelijk
het verkeer, aan te pakken. In
het algemeen zal eerst een
verkeers- en geluidsplan moe
ten zijn gemaakt, aldus het mi
nisterie.