?astoor André Saers rooit het tussen zijn schapen en n het volkstuintje 'DEREGEN VAN PRIESTERFEESTEN EVEN ÏHUILEN IN DE VEENSE „PRESENTATIE" poggenpohl ïmeentewerken Leidschendam: „Onderzoek Eiffkeerslawaai ministerie onvoldoende' LEIDSE COURANT WOENSDAG 26 MEI 1982 PAGINA 5 Öp mijn omwegen door stad en land kom ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel len wie u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar toestel 18 vragen. regent deze weken jgjkerfeesten. Ditmaal r«il ik met de last van nu teelden en de para van Henk de Ie nog in de schoe- maar bij pastoor aan het Pastoor plein in het „nieu- Roelofarendsveen. oor Saers is ook zo'n ergerlijke man die kfl volgende maand de parochianen van Presentatie ge- gaat worden. Het- hij gelaten over zal laten komen. Het nmogelijk om alle irale jubilarissen in ïuwen af te lopen; ze te talrijk. Het was blind prikken, fr ik prikte priester veertig jaar gele- sr i gewijd door bisschop nnes Petrus Huibers e Haarlemse kathe- van St. Bavo. Tij- een luchtalarm. I oorlogspriester, die fcr wist wat hem bo- hoofd hing, be- die vliegtuigen, ttg arbeidzame jaren èn heen. aag zitten we in de ma- jpastorie. Gré komt er n i|ig bij. Gré van der Poll, Huishoudster, die sinds 15 o aiiet meer bij haar baas is dc\<e slaan. Dezulken vind t ntt licht meer, die echte liejrsen. Gré zocht haar pracht bij pastoor Saers pij, als kapelaan, in Lis- icmd, aan de Beekbrug, Engel zeg maar. Daar k: zij ook vandaan, als een engelbewaarder, en je haar daar ook vaak nog l»n. Maar we komen nu vaide pastoor, hoor. v aarjr, zegt de pastoor. „Je krejnaar". Eén van de din- ik altijd ik ken andft van zijn Lodewijkstijd >d. iden bij pastoor Saers- leest bewonderd heb, is Sophisticated bril, die professoraal maakt, on- et golvende grijs dat die nog versterkt. Een een montuur dat ei- geen montuur is. Een .iv, dacht ik altijd. Als imtt de zou afzetten, jiij meteen geen Saers Hooguit André. et go eet .®Tiet e ge U 4. d, h kraait de haan van de nan. De buurhaan. „Om n(j ür 's morgens slaat het al aan. Ach nee, het is natuurlijk, maar 3 ^,2ou ik niet altijd zo of jH>ewekt willen worden, ïje weten. Petrus had ervaringen met Dan is er de Gré; in kleine room en klontjes, n achter me staat een ^kluiten gewassen elek- of elektronisch orgel —HHgend niets te doen. nond, zeiden we vroe- jyDit is dan een Solina. ïisrfstuk van de familie Ier Plas: „drie oude tan- |j5enj)ude^)lin^ die naar Wassenaar gingen nadat er twee gestorven wa ren". Alsof het parkieten wa ren. Pastoor Saers speelt er nauwelijks of nooit op, op dat solide instrument. Gré hele maal niet, hoewel de pastoor zou wensen dat ze het leerde. „Ik ben niet zo lerig", zegt Gré, onmiddellijk paraat. Het blauw gekafte boek van Folk Dean met de eerste vingeroe feningen zal wel gesloten blijven, vrees ik. „Ik ben dus Saers. André: meer niet. Geboren in Rot terdam, 1916. Als ik in Lei derdorp in het ziekenhuis kom, hoor ik weieens: hé, ka pelaan Saers! Dat is dan vast iemand uit Langeraar, denk ik dan, waar ik 25 jaar gele den ook het H. Hartbeeld in- troniseerde. Of een Lisse- naar, van de Beekbrug. Vorig jaar heb ik m'n eerste AOW opgemaakt. Dit jaar kreeg ik voor 't eerst vakantiegeld van het rijk. Jawel, een pa reltje in de verzorgingsstaat. Enfin, ik begon als kapelaan in Middelharnis. Was toen spergebied, tot '45. De H. Geest en pastoor Boekei uit Tuitjehorn bestuurden de kerk in Middelharnis. Zeker. Daar kwam ik nota bene ook terecht, in Tuitjehorn, boven Alkmaar. Toen heb ik zes jaar bij pastoor Halkes in Langeraar gezeten. Ook een figuur, hoor. De zielzorg bleef me boeien. Nee, ik had er geen andere functies bij, zoals collega Paap, met z'n hele waslijst. En de Beekbrug hè, tot 15 jaar terug. En van De Engel naar Vlaardingen. Als kapelaan nog steeds. Op de Hoogstraat, St. Jan de Do- Team Vandaan trok kapelaan Saers naar Den Haag: „Komende zondag wordt die kerk, de Gerardus Majella, gesloten. Heel erg. Maar goed. In '67 werd ik pastoor in Rotterdam Spangen (even „thuis"), in de Nicolaaskerk. Ik kwam daar in een team terecht en kreeg als pastoor als onderdeel het bezoeken van bejaarden. Een paar jaar later was André pastoor af, toen was ik ge woon pastor in het team. En daarna werd het meneer; meneer Saers". Maar het daagde, in het westen. In '71 werd het de Lodewijksparo- chie in Leiden en het was weer pastoor Saers. „Met de Hartebrugkerk was de Lode- wijk ëen bedreigde parochie in de stad. Maar ze werd ge red. De Lodewijk heeft m'n hart gestolen. Wat ik, overi gens, nog steeds onbegrijpe lijk vind, is dat mijn opvolger pastoor Albert Vreeburg in zes jaar tijd de hele schuld van de kerk heeft weten af te lossen". Praten over de Lodewijk. Met z'n „hoofd"-verwarming bovenin, die je koude voeten 14et houden. Gré zet nu haar werkgever in het zonnetje: „Joh, je was daar niet alleen pastoor, maar ook de glazen wasser en de loodgieter. Wat die man allemaal niet bered derd en gerepareerd heeft!" „Goed dan, ik ben daar 5 jaar geweest, tot augustus '76. Van horen zeggen wist ik, dat de Veen vrijkwam. En, trou wens, rector Vreeburg zat al Pastoor Saers voor de Maria Presentatie. larig bestaan, en dichters jaren lang te dringen om in de Lodewijk pastoor te mo gen worden. De Lodewijk: een aparte kerk, een kerk apart. Zonder veel parochia nen, maar met een „buiten landse" aanloop tot en met. Zelfs de Rotary Leiden vier de in dat mooie kerkje z'n 50- ja> hielden er een verwarrende woordenwedstrijd. Daar heb je toen nog over geschreven; het schijnt dat het een beetje uit de hand liep, en het was: pastoor Saers, dat had je nooit mogen doen. Weet je nog?" Helaas, mijn memorie schiet tekort, maar er staat me nog wel iets van bij. Wat niet wegneemt, dat André Saers graag in de Lodewijk gestaan heeft. „Ik ben daar ook zo'n beetje de bedevaartman ge weest: Lourdes en Santiago de Compostella in Spanje, voor iedere christen in de middeleeuwen één van de grote trekpleisters. Ik heb er. uit Santiago, een kazuifel vandaan gehaald. Volgens een niet te noemen opposant had ik dat als een „rover" naar Nederland gebracht. Dat vond ie maar schunnig. Maar ik heb dat kazuifel wel degelijk betaald. Een rood kazuifel was het, een „viool kist", zoals we dat zeggen; zo'n romaans type. Ja, een apostelkazuifel. Het rood der martelaren. Nietwaar, Jaco bus is ook om zeep gebracht". Zes jaar alweer de Presenta tie in de Veen. Met een rui me kerk en een pastorie, die ook de functie van drukkerij heeft. Want André Saers stencilt er het maandelijkse parochieblaadje „Info"; 1050 exemplaren die huis aan huis in de parochie worden afge zet. En ..Rondom Maria Pre sentatie", het wekelijkse bul letin, achter in de kerk ver krijgbaar, rolt er ook van de persen. „Dat vinden ze hier wel aardig, en het versterkt ook de band in de parochie. Een mooie parochie; een flo rissante zaak. Nu weer is de eerste steen gelegd voor de tweede parochieschool. Maria Presentatie staat tussen de kinderen. In 25 jaar tijd ben ik hier de zevende pastoor geweest. Pastoor Onel gaf 31 jaar geleden 1000 gulden voor een nieuwe kerk, als het maar een Maria-kerk zou worden. En dat werd het". De pastoor mag vandaag dan wel midden in de Pinkster noveen zitten en in zijn bul letin aanmoedigen tot gebed om de komst van de Geest te bespoedigen, toch zegt hij: „De pastoor heeft alles uit handen gegeven. Althans, het gaat meer samen, zoals bijna overal. We hebben ein delijk weer eens een Lof, zoals met Oudejaar, het olie bollen-lof. Ja, zes jaar in de Veen, met augustus. Een pa rochie, met op loopafstand twee andere parochies. Veel import ook. van buiten. Vroeger had je „de Googh". Dat noemden ze destijds het „uitschot" van de Veen. Dat was niet zo best, in die dorps mentaliteit. Maar dat is over; helemaal. En dan die Nieuwe Wetering, een geheel eigen gemeenschap, met meer ka tholieke leerlingen op de christelijke school dan pro testantse. We hebben beste relaties met onze reformato rische broeders en zusters. Soesa Nee, pastoor André Saers heeft geen opvolger straks. „Dat zit er op het moment niet'in. Ik heb wel een assis tent, pater Komen. Maar ja, die zal ook wel een keer gaan. Als er iemand na mij zou wezen, zou ik opkrassen en in de buurt gaan zitten en mee blijven doen. Net zoals straks Eddy Paap van Stompwijk. Maar ik zou dan van de soesa af zijn. Ze ko men immers toch om alles naar de pastorie toe". Inder daad, de pastorale klussen zijn niet gering, heb ik de in druk: 60 dopelingen per jaar (ik noem maar wat), onge veer 25 huwelijken, jaarlijks door de bank genomen 15 sterfgevallen. Een gezonde parochie, hoor. André Saers: „Pastoor Wortel, van de Pe trus' Banden in de oude Veen, heeft 't wat dat betreft veel drukker, met dat bejaar denhuis en zo. Ach, het is even doorploeteren, zolang de Heer te leven geeft, 't Liefst ging ik naar Dene kamp, in Twente, maar Greet hier wil niet zo ver van De Engel weg". Het geestelijk leven in de Veen, bij de kudde van her der Saers. is goed; „En wordt steeds beter ook, met die werkgroepen en die betrok kenheid van de mensen in de verschillende wijken". Maar er zijn nog meer aangename dingen rond de Presentatie, zoals de biest van de koe van de buurman-met-de-haan; als de koe gekalfd heeft. En dan heeft de pastoor nog z'n volk stuintje, achter het kerkhof. „Daar kijk ik zo op, vanuit de slaapkamer. Doet me niks hoor; er liggen twee voorgan gers van me begraven. Ik kom daar ook nog wel. Maar het is er vol nou. „Ze moeten op hun kant", zegt onze full time koster Cor van Velzen". Reliëf Als de zielen van de Presen tatie nu per se een cadeau aan hun herder willen geven, zou de jubilaris die Saers is, het hartstikke leuk en mooi vinden, als dat parochiege schenk een reliëf van Maria Presentatie was. „Dat reliëf (maar hou me ten goede: ik wil niks) zou dan boven de ingang van de kerk en onder het raamrozet tegen de vlak ke voorgevel kunnen. Daar is nu nog een loze, grote steen die niets zegt en doet. Ja man, onze kerk is een prachtkerk. Als er iets te doen is, en dat gebeurt nogal eens, staat ie vol bloemen. Bloemen, daar weten ze wel raad mee hier, en de koster verzorgt ze uitstekend". Alles is op. Ook de bokke- pootjes van presenterende Gré. Ik ga met pastoor Saers (die wel nonchalant op de foto wil) naar de bloemen in de kerk kijken: lente-toeven, hoog opgetast; nog van een zilveren huwelijksfeest. Een priesterkoor als een plaatje, onder de hemelhoge gewel ven van de boerderijkerk. In de pastorie terug vond ik altijd al zo spannend: bin nenshuis doorlopen naar de kerk passeren we een spierwitte gesteven superplie op een zwarte toog. Óp een staand „knaapje" of heet dat zo niet Kant in het rond. Opzij een vertrek, waarvan je best een redelijke eetkamer zou kunnen ma ken. Maar het is het mortua rium, waar de doden een wij le staan opgebaard (zoals zojuist), en waar ook de dope lingen in het boek worden ingeschreven, ten hemelse le ven bevochtigd en opgewekt. En dan, vlak bij de voor deur, hangt er die slanke gravure van de Lode wijk, de sierlijke, de ele gante, de speelse. André Saers, die in de Veen gaat jubelen, tikt op het beschermend glasplaatje; „De Lodewijk, de Lode wijk blijft de mooiste kerk van het bisdom, en dat mag iedereen we ten!" Een variabele keuken van Poggenpohl, waarmee u eindeloos kunt spelen. Beugelgrepen, lichtlijsten, onderlijsten, plinten en werkbladen zijn namelijk verkrijgbaar in een heel scala van fraaie kleuren. Zodat u naar hartelust kunt combineren met de twee basisk.euren wit en beige of nog eens kunt veranderen. Ook de vormgeving is typisch Poggenpohltijd loos en afgeronde, dus veilige hoeken. De prijs van de Poggenpohl Combicolor- keuken zal u beslist mee vallen. Ga maar eens in formeren bij de Poggenpohl- specialist b.v. Gebr. RolfTs Handelmij. Industrieweg 14 De Grote Polder Zoeterwoude-Rijndijk Tel. 071-899206 Winkelcentrum Babyion Den Haag Tel. 070-851308 dsvf. n vk I nv lie CHENDAM De in die featie van bestaande :t Afeeerslawaaipunten in noléndam, zoals die in reg t van het Ministerie an ksgezondheid en Mi- P°s gne door DHV Raad_ jP ^Ingenieursbureau BV jteld, wordt door ge- een yer^en van Leid- van m a^s onvoldoende ,erdl fietst. Direkteur >r di ïpgendoorn heeft het ;hool !aten weten dat de 900 fingen zijn opgesteld 1 vflfcand van drie jaar ge- n hOor de gemeente ver- tftgegevens over het i tesaanbod en dus niet ïbou» op geluidsmetingen ide ttse. Uit de resultaten d g®mputerkaarten komt fferte volgens hem een aantal on verkwikkelijke zaken naar voren. Langs routes waar bijvoor beeld een hoge geluidsbelas ting heerst zijn hele woonwij ken buiten beschouwing gela ten of gebleven terwijl naast gelegen woningen wel aange duid zijn met een (te) hoge ge luidsbelasting. Verder is bij de inventarisatie uitgegaan van verkeersintensiteiten van al weer drie jaar geleden en is geen rekening gehouden met toekomstverwachtingen voor verschillende wegen. Ook is het geluid van het rail verkeer buiten beschouwing gelaten. Directeur Hogendoorn is het niet eens met de consta tering dat verder akoestisch onderzoek naar de geluidsbe lasting overbodig is. Het on derzoek zou worden gebruikt voor aanvragen van subsidie volgens het zogenaamde Indi catief Meerjaren Programma Geluid, maar directeur Hogen doorn zou daarvoor eerst aan vullend akoestisch onderzoek willen. Het ministerie heeft een com plete computer-uitdraai ver-' strekt van woningen, scholen, verpleeginrichtingen en be jaardentehuizen in Leidschen dam die geluidsbelastingen on dervinden van meer dan 60 decibel. In een toelichting wordt gezegd dat de cijfers een volledig inzicht geven in de problematiek van het ver keerslawaai. Het totaalbeeld zou van groot belang zijn voor stadsvernieuwings- en renova tieplannen, bij het stellen van prioriteiten voor verbetering en voor verkeers- en vervoer plannen. Het geluidbeeld zou verder akoestisch onderzoek overbodig maken. Nader on derzoek kan beperkt blijven tot het treffen van maatrege len om het verkeerslawaai te beperken, aldus het ministerie. Verder wordt Leidschendam er op gewezen dat voor de uit voering van sanering van ver keerslawaai al het mogelijke is gedaan om het geluidspro bleem bij de bron, namelijk het verkeer, aan te pakken. In het algemeen zal eerst een verkeers- en geluidsplan moe ten zijn gemaakt, aldus het mi nisterie.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1982 | | pagina 5