erby bezegelt lot van PSV cfdpersonen a de auze afwezig AJAX ONSTUITBAAR Het ongelijk van Björn Borg Het feuilleton Björn Borg begint zo langza merhand een lachwek-' kende omvang aan te nemen. De laatste epi sode bracht aan het licht dat de Zweed niet aan Wimbledon deel neemt, omdat de orga nisatie in Londen hem geen gratis entreebiljet (wild card) wil geven. Dat zou hebben bete kend dat Borg kwaiifi- katiewedstrïjden zou moeten spelen voor het toernooi dat hij vijf maal achtereen op zijn naam bracht. Een bela chelijke situatie op zich natuurlijk. Maar Wimbledon hanteert de reglementen geheel juist, want als men Borg wel zo maar zou toelaten terwijl hij niet voldoet aan de richtlij nen van de internatio nale federatie riskeert Wimbledon zelf proble men. En waarom zou men dat doen? De richtlijnen zijn hele maal niet zo onrecht vaardig ten aanzien van de spelers, van wie slechts wordt verlangd dat ze tien toernooien per jaar spelen om op rechtsgeldige wijze toegang te krijgen tot de evenementen. Die regel is ooit ingesteld om de vedetten nog een redelijk aantal ke ren voor het voetlicht te krijgen bi] het pu bliek dank zij wie ten slotte de heren aan hun goed gevulde bankrekeningen kun nen komen. Borg wil een Uitzonde ringspositie. Jarenlang kon hij die claimen op grond van zijn spor tieve prestaties, maar reglementen zijn nu eenmaal reglementen en daar heeft zelfs een man als Borg zich aan te houden. Bovendien gaat het in dit geval niet louter om het star hanteren van de voor schriften - als dat zo zou zijn ware het te be treuren dat een speler van het kaliber Borg nu nauwelijks te zien zal zijn -, maar om de kon- sekwenties van het maken van een uitzon dering. Als Borg zou worden toegestaan om minder dan tien toer nooien per jaar te spe len en toch alle rech ten op uitkomen in alle evenementen zou be houden is het zeer voor de hand liggend dat andere topspelers een zelfde koers zouden varen. Ook spelers als Lendl, Vilas, Connors, McEn roe, Gerulaitis etc. etc. zouden dan uiteindelijk wellicht slechts exhibi ties afwerken naast de vier of vijf grote toer nooien als Parijs, Wim bledon, Flushing Mea dow, Australië. Met dat soort showmatige op tredens zouden de ve detten genoeg verdie nen en de normale toernooien, die tegen woordig toch ook al niet meer voor een habbekrats kunnen worden georganiseerd zouden dan zijn opge scheept met louter tweede garnituur. Daar komt het publiek niet op af en dat zou het hele draagvlak van het Internationale gebeu ren wel erg wankel ma ken. De sterren maakt dat niets uit, die heb ben inmiddels hun schaapjes uitgebreid op het droge en stellen zich eenvoudig op het standpunt 'na ons de zondvloed'. Dat ze daarmee de nog immer florerende sporttak waarschijnlijk definitief de nek omdraaien deert ze niet. En in dat licht bezien is het goed dat Borg geen carte blance krijgt in zijn nogal egoïstische en eigengereide stel- lingname. De vraag is hoe lang Borg dit vol houdt. Voorlopig kan de eigenzinnige Zweed nog even teren op zijn oude roem en stromen de invitaties nog bin nen om lucratieve ex hibities te spelen. Als Borg echter tijdens de grote toernooien ver stek laat gaan luwt de publiciteit rondom hem ook en wordt zijn marktwaarde navenant minder. Borg heeft al te kennen gegeven nog zo'n vijf jaar te willen blijven spelen. Het is afwachten of Borg zijn halatarrige houding zo lang kan volhouden. ergedi .munt kunt i bodel |s1 b.v..: 171-14 iRDAM - Sören Lerby j er zo 'gewoon' moge- te kijken, maar Innerlijk 'ntfn gisteren bij hem de u,triomfantelijke klanken t/m a n geklonken. Juist hij t voor verantwoordelijk ax de waarschijnlijk be ide demarrage heeft ge- t ten opzichte van PSV formiaitweemaal uit een vrije nde b te scoren. Die treffers en stelden niet alleen het lot ArbspSV in dit met zo veel itelling tegemoet gezie- ook daadwerkelijk ge- treffen. maar hielp Ajax -4rstaanbaar over de !f nJlel. Waarbij natuurlijk de treffer van cruciale be- óndvfc was, want tot dat mo- 3 Hen drie minuten na de pau- 47- L d Ajax meer tegen zich- pen voetballen dan tegen „Het ging inderdaad erg slecht met ons in de eerste helft", vertelde Sören Lerby. die voor de pauze ook nauwelijks de aandacht op zich had kunnen vestigen. „Daarom was die 0-0 bij de rust voor ons een goede zaak. Toen al voelde ik overi gens dat het in de tweede helft beter zou gaan. nee beter moest gaan". Dat Sören Lerby. die jarenlang met Frank Arne- sen een gezichtsbepalende fi guur was bij Ajax maar na het vertrek van zijn landgenoot naar Valencia de rol van spel maker niet bleek te kunnen vervullen, daarbij de beslissen de stoot gaf tot de hergeboor te van zijn team kon de blonde Deen ook nauwelijks bevroe den. En, naar hij zelf na afloop zei, maakte hem dat ook ei genlijk niet eens zo gek veel uit. „De bedoeling was dat we als geheel team het publiek iets moesten laten zien. Vooral na wat we de laatste weken hebben gepresteerd. En dat ik nu toevallig die eerste goal maak is leuk, maar niet be langrijk. Het had ook een an der mogen zijn". Die bescheidenheid sierde Sö ren Lerby, maar de Deen kon er toch niet onderuit dat het juist voor hem een hele plezie rige zaak was, omdat het sei zoen tot dusver voor hem niet zo bijster succesvol was verlo pen. Eerst die mislukte rol als spielmacher, vervolgens een schorsing en daarna een ziekte wierpen hem ver terug onder zijn mogelijke niveau. En de laatste 'tegenslag' bij Ajax was de terugkeer van -Johan Cruijff, over wie de meeste Ajacieden overigens nauwelijks bereid zijn uitgebreid te praten. Ook Lerby wenste niet in te gaan op de nadelige uitwerking van Cruijffs aanwezigheid, vooral voor zijn persoonlijke ontplooi ing. Want doordat Cruijff er wél in slaagde de gang van za ken naar zijn hand te zetten, degradeerde hij daarmee te vens ploegmaats, onder wie ook Sören Lerby, tot waterdra ger en uitvoerder van de op drachten. „Ach", aarzelde Lerby desgevraagd, „ik geloof niet dat het slecht was voor mij persoonlijk dat Cruijff zo na drukkelijk aanwezig was. Het was in ieder geval goed voor de ploeg". Magistraal Een ploeg die gisteren na die mislukte eerste helft pas ging draaien nadat Cruijff zijn hielen had gelicht met een kniebles sure en Lerby zijn magistrale treffer had gescoord. „Ik had helemaal niet speciaal geoe fend op die vrije trappen"*, ver telde Lerby later. „Normaal gesproken ben ik ook niet de man die de vrije trappen neemt. Maar doordat Cruijff weg was probeerde ik het maar, zo hard mogelijk en met de ogen dicht. Ik heb ook hele maal niet gezien of die bal dóór de muur ging of er over heen. Ik zag alleen maar dat ie in de kruising zat. Ja, je moet een beetje geluk hebben. Die tweede vrije trap ging heel an ders. Die nam ik met de bin nenkant van de voet en effect. Maar hij ging er net zo mooi in, gelukkig. Het was m'n zevende en achtste doelpunt dit seizoen en ik ben er wel gelukkig mee. Maar nogmaals,"ook iemand anders had die doelpunten mogen maken", aldus Sören Lerby. FRANK WERKMAN STERDAM Ajax-PSV speelde zich na rust af der twee hoofdpersonen van de eerste helft, ié van de Kerkhof, de veruit beste Elndhovense valler, moest vier minuten voor de pauze van veld worden gedragen na een grove, maar door Iter Jan Keizer niet bestrafte overtreding van Ophof. Johan Cruijff was kort daarvoor ge- Iseerd geraakt in een duel met zijn bewaker Ig Moo Huh, hinkte de eerste spelperiode nog I uit, maar keerde na de hervatting niet meer in |veld terug. vel zijn trainers Kurt Linder en Aad de Mos meldden ie gisteren niet echt in beeld komende spelbepaler last van dezelfde knieblessure die hem tot donderdag be de trainingen te volgen, is er volgens Cruijff zelf spra- an een nieuwe kwetsuur. „Er is een knieband geraakt en iets lagere plaats dan waar ik al last had. Het zal wel een tijdje pijnlijk blijven, maar hopelijk kan ik zater- tegen Go Ahead Eagles weer gewoon spelen. Cruijff S overigens de ijver van Huh om hem overal te volgen Ie ver gaan. Op een gegeven moment richtte hij zich tot trainer Thijs Libregts van PSV. De maëstro: „Wat het nou voor zin om iemand in z'n eigen strafschop- J te gaan dekken?" ver doorgevoerde persoonlijke bewaking door de verrassend belaste Koreaan wenste Cruijff niet de iring te zien voor het onrustige Amsterdamse spel van ite helft. Volgens Cruijff had het matige voetbal van vooral te maken met de speelbal. Daarover: „We wil- er graag een mooie wedstrijd van maken, maar voor lukte dat niet erg, omdat diverse mensen problemen den met het rondspelen van de bal. Er zit namelijk een ftic laagje op dat ding, waardoor hij niet goed wil rollen er makkelijk over struikelt". Jn goed woord van de Kerkhof had geen goed woord over voor de i waarmee Edo Ophof hem dwong de arena vroegtijdig verrekte enkelbanden te verlaten. De Eindhovenaar, pijn cipier regelmatig de hielen liét zien: „De bal was al weg toen Ophof die veel te hoge sliding inzette. Geluk- is er niets gebroken, maar dat neemt niet weg dat ik V>on de wedstrijd uitgeschopt ben". Ophof was zich, zoals te verwachten viel, van geen iad bewust. „René neemt meestal de bal aan om dan te Wen op snelheid om je heen te gaan. Ik schermde hem pf, dat hij niet binnendoor kon. Toen bleef hij staan, rdoor ik hem nog raakte. Opzet, nee hoor, geen sprake Gewoon een ongelukje". faerde speler, die het einde van de eredivisietopper niet jpschonden haalde, was voorstopper Ernie Brandts van Enkele minuten voor tijd raakte zijn hand in een pittig bekneld tussen zijn lichaam en dat van de tegenstan- Brandts speelde de ontmoeting met de nodige pijn uit. èfloop werd de diagnose gesteld dat de Brabander een flenhandsbeentje gebroken had. Brandts zelf was pessl- jischer. Met zijn hand volledig In het verband verpakt »lj somber: „Volgens mij is er met de hele hand wat willem Pfeiffer Sorên Lerby heeft voor de tweede keer doeltreffend uitgehaald uit een vrije trap. AMSTERDAM Met nog vijf duels voor de boeg lijkt Ajax onstuitbaar op de landstitel af te stevenen. PSV, de grote concurrent, bleek gisteren in het uit verkochte Olympisch Sta dion (voor het laatste ge beurde dat in 1977 bij de wedstijd Ajax-Feyenoord) niet in staat de Amster damse Jacht naar succes te stoppen. Een halve wedstrijd hebben de Eind- hovenaren uitzicht gehad op een redelijk resultaat, na de pauze sloeg de thuisclub ongenadig hard toe door twee vrije trap pen van Lerby en een goal van Schoenaker. Op de overwinning valt niets af te dingen, maar het spelver- loop werd niet gedirigeerd door regisseur Cruijff of door de flitsende acties van René van de Kerkhof. Het werd wel door beiden bepaald. Zowel Cruijff als Van de Kerkhof moest het veld verlaten. Het verlies van de vedette werd bij de thuisclub aanmerkelijk be ter opgevangen dan bij de aas ten. Cruijff kreeg een onscnul- dige tik van zijn permanente bewaker Huh, kwam zeif ver keerd terecht en liep een scheurtje in de knieband op. Een ongelukkige samenloop van omstandigheden. René van de Kerkhof, tot op dat mo ment veruit de beste en ge vaarlijkste PSV-aanvaller, werd ordinair door zijn bewaker Op hof onderuit geschopt. Het zijn twee "bepalende acties in het verloop van de wedstrijd geweest. Ajax kwam door de straffe mandekking van Cruijff nimmer in zijn eigen ritme. PSV speelde in de mandekking met Willy van de Kerkhof als een diep gaande libero. De Amsterdammers waren sinds de komst van Cruijff nog nim mer zo consequent aangepakt en wisten zich nauwelijks raad met het door Thijs Libregts uit gedokterde systeem. Vooral de voortdurende dekking van de Koreaan Yung Moog Huh op Cruijff drukte een stempel op de wedstrijd. Libregts: „Huh heeft in het verleden ook goed in de mandekking op Wim van Hanegem gespeeld. Bovendien moest ik Poortvliet op het mid denveld vrij houden voor het loopwerk van Dick Schoena ker". Bijzonder nerveus Zonder de grote Inbreng van Cruijff, die de hele week al met een knieblessure kampte, speelde Ajax bijzonder ner veus. Ajax' coach Kurt Under „Er werd veel te klein ge speeld. Met de bal aan de voet waren onze spelers te onrus tig". PSV daarentegen joeg zijn tegenstander op, dwong Ajax snel te spelen en pro beerde van de hieruit voort vloeiende fouten te profiteren. Dat spelletje leverde echter een weinig interessante verto ning op.» Met respectievelijk Ung voor Cruijff en Geels voor René van de Kerkhof in de ploeg begon de wedstrijd daarna pas goed. De eerste klap was voor Ajax een daal der waard. Willy van de Kerk hof had de uitblinkende Wim Jansen gevloerd en uit de vrije trap joeg Sören Lerby onhoud baar en bijna onzichtbaar hard de bal achter doelman Pim Doesburg. Ajax leek bevrijd van al zijn remmingen. De opbouw van achteruit gebeurde weer via de zijkanten (Olsen-Ling) afgewis seld met dieptepases op de opkomende mensen als Boeve, Ophof, Schoenaker (onver moeibaar) die ongrijpbaar wa ren voor de PSV-defensie. Zo schoot Ung van dichtbij tegen de voeten van Doesburg, strandde Kieft op de Eindho- vense goalie, poeierde Lerby tegen de paal en kopte Kleft rakelings naast. Onnavolgbaar Ajax speelde als gold het een oefenduel op de stranden van Copacabana. Wat te denken van die ene onnavolgbare be weging van Frank Rijkaard, waarmee hij Wildschut en Ste vens In de luren legde. Onver moeibaar droegen de Ajacie den de munitie aan. De kansen de Nederlandse velden voorzien van een zeer ngent volgende bewaker, de Koreaan Huh. stapelden zich op. PSV bleef, zij het wankelend, overeind. Voorin brachten de miljoene naankopen Thoresen-Geels en Koolhof er niets van' terecht. Wat dat betreft zijn de Amster dammers betere kooplui. Ondertussen moest de veel te lankmoedige scheidsrechter Keizer attent zijn op de genie pigheden in het veld. Adrie van Kraay werd door Ophof fel geattaqueerd en de Ajacied kreeg daarom van Poortvliet een koekje van eigen deeg. Maar Keizer, die vaak te ver af stond, reageerde nauwelijks. Ajax bleef het hoofd koel hou den. Conditioneel vielen- de PSV'ers sterk terug. Linder weer: „Dat ligt opgesloten In ons spel. We dwingen onze te genstanders veel loopwerk te verrichten. Dat is een tijd lang vol te houden. Het laatste half uur zat PSV echter kapot. Daar hebben we van geprofiteerd". Dood spelmoment Er vielen inderdaad gaten In de Eindhovense defensie, waar door doélpunten nauwelijks konden uitblijven. Ling kreeg volop de gelegenheid zich waar te maken. Verder dan een knal op de vuisten van Doesburg kwam hij evenwel niet. Ajax' tweede doelpunt viel echter weer uit een dood spelmo ment. De doorgebroken Olsen werd In het strafschopgebied door Stevens neergelegd. Maar arbiter Keizer, hij was weer in geen velden of wegen te bekennen, legde de bal er arrogant buiten. Opvallend dat hij niet door zijn grensrechter werd gecorrigeerd. Lerby zorg de voor gerechtigheid door met een schitterende draaier de bal langs de foutief opge stelde PSV-muur te sturen. In de laatste minuut werd het zelfs nog 3-0. Lerby stuurde Ling alleen weg langs de dood vermoeide PSV'ers. Aan de achterlijn schoof hij de bal te rug op Schoenaker, die via zijn scheenbeen het leer langs Doesburg zag rollen. Thijs Libregts, die vooral het uitvallen van René van de Kerkhof („Ons concept viel toen helemaal in duigen") als oorzaak van de nederlaag aan stipte, mag vooraf dan gezegd hebben dat deze uitslag niet bepalend is voor de titel, de mentale klap bij zijn spelers kwam hard aan. Willy van de Kerkhof: „Door het betere doelsaldo van Ajax staan we In feite drië punten achter. Ik ge loof niet dat Ajax die voor sprong nog uit de handen geeft". HENK WAGEMAN Scoreverloop: 48. Lerby 1-0; 79. Lerby 2-0; 89. Schoenaker 3-0. Scheidsrechter: Keizer; toeschou wers: 59.500. Ajax: Galjó; Ophof; Jansen, Rijkaard, Boeve; Schoenaker, Cruijff (Ung), Lerby; Vanenburg, Kleft. Olsen (Mole- PSV: Doesburg; Stevens, Brandts. W.v.d. Kerkhof, Wildschut; Van Kraay (Landsbergen). Huh, Poortvliet; Kool hof. Thoresen, R.v.d.Kerk hof (Geels). Doelman Doesburg Is kansloos. Ajax leidt met 2-0.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1982 | | pagina 11