ONDAGSBLAD
Voorschotense Stichting
'Met de lange naam'
wordt democratischer
Wendy en Merel: een paar apart
Kritiek Milieubeheer
op Hazerswouds
bestemmingsplan
S)e Cekbclie Contant
A
Wekelijks verschijnt in de Leidse Courant de rubriek
„Hond zoekt huis". In deze rubriek wordt een hond (of
soms ook wel een kat) beschreven die in het asiel ver
blijft om daar een zekere dood tegemoet te gaan... tenzij
het dier een goed tehuis vindt. De in de rubriek beschre
ven honden zijn óf gevonden, óf door hondenbezitters
naar het asiel gebracht. Ze worden om uiteenlopende re
denen afgestaan, vaak begrijpelijk, maar soms ook vol
slagen onzinnig. De in „hond zoekt huis" beschreven die
ren zijn alle goed gezond, hebben een wormkuur onder
gaan en zijn volledig ingeënt. Tegen betaling van circa 60
gulden ten bate van zwerfdieren zijn ze af te halen.
Adres: Nieuw Leids Dierenasiel, Besjeslaan 6b, Leiden.
Tel.: 411670. Geopend di. t/m vr. 10-12 en 14-17 uur, zs. 10
tot 12 en 14-16 uur. Zondag en maandag gesloten.
Australische
film week in
Voorschoten
VOORSCHOTEN
De Filmliga Voorscho
ten organiseert van 21
tot en met 25 maart
een filmfestival met
recente Australische
films. Plaats van han
deling is het Voor-
schotsense Greenway
Theater aan de School
straat 69.
Op zondag 21 maart wordt
de film 'The Last Wave'
van Peter Weir uit 1977
gedraaid, op maandag 22
maart 'Money Movers' van
Bruce Beresford uit 1978.
Deze film wordt voorafge
gaan door een documen
taire over de Australische
filmindustrie, getiteld 'The
Passionate Industry'. Op
dinsdag 23 maart wordt
"'My Brilliant Career' van
.Gillian Armstrong uit 1979
vertoond, op woensdag 24
maart 'Don's Party' van
Bruce Beresford uit 1976
en op donderdag 25 maart
tenslotte 'Harlequin' van
Simon Wincer uit 1980. De
films beginnen steeds om
kwart voor negen s'a-
vonds, de toegangsprijs
voor alle filmvoorstellin
gen is acht gulden. Men
kan telefonisch reserve
ren: 01717-4354/2566. Er
worden Australische wij
nen geschonken geduren
de het festival.
REGIO LEIDSE COURANT
VOORSCHOTEN De
Stichting Tot het Behoud
van Oud, Groen en Leef
baar Voorschoten gaat een
andere fase in. Sinds 1966
waakt deze Stichting over
alles dat volgens haar een
historische betekenis
heeft of van belang is in
verband met het karakter
van het dorp. De Stichting
lag in het verleden regel
matig dwars bij de plan
nen van het gemeentebe
stuur, die haar steeds aan
duidde als 'De Stichting
met de lange naam'. Naar
buiten bestond de Stich
ting uit een klein select
groepje burgers, en be
langstellenden kwamen
niet verder dan een even
tueel donateurschap zon
der enige invloed te kun
nen uitoefenen op het be
leid. De Stichting heeft de
afgelopen jaren diverse
successen geboekt daar
waar het ging op het ter
rein van de planologie.
Eén van de grote succes
sen is het behoud van Ter
Wadding en de drie boer
derijen aan het eind van
de Leidseweg bij het be
gin van Voorschoten.
Door het ontbreken van iedere
vorm van inspraak of mede
zeggingschap van de niet be
stuursleden werd het beleid
van de Stichting ook onttrok
ken aan controle door de
Voorschotense gemeenteraad.
De gemiddelde burger merkte
alleen iets van het voortduren
de gekrakeel tussen gemeente
bestuur en Stichtingsbestuur;
verschillen van mening wer
den regelmatig via een kroon-
procedure beslecht. In die
werkwijze komt thans veran
dering. Voorzitter S. Klooster
man verklaart dat de Stichting
zichzelf gaat aanpassen bij de
veranderde omstandigheden.
De meeste monumenten wor
den thans door de decentrali
satie van het bestuur een ge
meentelijke aangelegenheid,
het rijk krijgt alleen de zorg
over nationale monumenten.
Gezien de krapte van de over
heidsfinanciën zal het behoud
van monumenten veelal een
particuliere zaak worden en
dat bracht de Stichting op het
idee het maatschappelijke
draagvlak te verbreden, de
statuten aan te passen en meer
een beroep te gaan doen op
particulieren.
Zeggenschap
Omdat het accent verlegd
wordt van de planologie naar
de particulier, wil de Stichting
de particulieren ook meer zeg
gingschap geven in het beleid
van het bestuur en daarom
wordt een raad van donateurs
gevormd, die het bestuur
eventueel ter verantwoording
kan roepen. Een raad van do
nateurs betekent volgens voor
zitter Kloosterman dat de han
den ineen geslagen worden bij
het werk tot het behoud van
waardevolle zaken in Voor
schoten. De invloed van de do-
nateursraad zorgt ervoor dat
het beleid van de Stichting ge
dragen kan worden door een
grote groep van burgers, die
het beste voor hebben met het
dorp waarin zij wonen. Voor
de particulier betekent het dat
wensen en ideeën ingebracht
kunnen worden en eventueel
door het bestuur van de Stich
ting uitgewerkt kunnen wor
den. De algemene financiële
moeilijkheden van deze tijd
manifesteren zich in vermin
dering van de aandacht voor
monumenten, leefbaarheid en
milieu, aldus de heer Klooster
man, die meent dat bij een
goede samenwerking tussen
particulieren veelal nog meer
bereikt kan worden dan door
de overheid. Maandagavond 22
maart worden belangstellen
den uitgenodigd om een ver
gadering van de Stichting in
De Werf bij te wonen. De ver
gadering begint om kwart
over acht en na een uiteenzet
ting volgen twee films, name
lijk 'Monumenten, ons een
zorg' en 'Rietland in de Rand
stad'.
Het bestuur van de Stichting
bestaat thans uit S. Klooster
man, voorzitter; P. G. Geurts,
secretaris; mevr. M. E. Bloem
bergen-Munters, penning
meester en W. J. Berghuis.
ZATERDAG 20 MAART 1982 PAG1N
Hondenliefde voor haasje
De Noorse landhond van Nico
en Eva Laterveer in Voorscho
ten heeft de zorg op zich geno
men van een haasje, dat zij on
geveer een week geleden in
slechte conditie vond in het
bos. Freuja, zoals de hond
heet, vond het diertje van
slechts enkele dagen oud
langs de kant van de weg en
bracht het, als volleerd mollen-
vanger, ongeschonden naar
haar baasjes. Die merkten al
gauw dat het haasje Freuja als
zijn moeder begon te zien. Het
volgt de hond overal waar ze
gaat en zoekt ook constant
haar bescherming. Freuja, die
door haar baasjes wordt om
schreven als 'een goede lob
bes', vindt alles goed. Nico en
Eva, die overigens verder nog
een zindelijke duif, een konijn
en een Sint Bernhardshond in
huis hebben lopen, zijn wel van
plan het haasje na verloop van
tijd terug te zetten in de na
tuur.
HAZERSWOUDE Werkgroep Milieubeheer Leiden
heeft bij de gemeente Hazerswoude bezwaar aangete
kend tegen een aantal onderdelen van het ontwerp-be-
stemmingsplan 'Landelijk Gebied'.
De werkgroep maakt ernstig bezwaar tegen de door de gemeen
te in het bestemmingsplan opgenomen rijksweg 11. Milieubeheer
vraagt de gemeente deze bestemming te wijzigen in een agrari
sche. Hazerswoude gaat er namelijk van uit dat de complicaties,
die zich voor de boeren zullen voordoen als de weg wordt aan
gelegd, kunnen worden opgelost door ruilverkaveling. De werk
groep zet echter vraagtekens bij de haalbaarheid daarvan. Men
meent, dat de aanleg van de weg voor de meeste boeren „niets
minder dan een gedwongen bedrijfsbeëindiging" inhoudt. Dat
zelfde verhaal gaat op voor de gedeeltelijke verdubbeling van
het spoorbaanvak Leiden-Alphen. De werkgroep heeft boven
dien grote twijfels over het nut van het aanleggen van én een
weg én een extra spoorbaan. Uit een Parallalel studie van de
Openbaar Vervoerbedrijven is gebleken, dat als gevolg van de
aanleg van de weg het aantal treinreizigers met tientallen pro
centen zal afnemen, zo schrijft de werkgroep aan Hazerswoudse
gemeenteraad. Voorts is de werkgroep van mening, dat in het
bestemmingsplan duidelijk moet worden aangegeven, dat de
aanleg van veetunnels onder de spoorbaan mogelijk zal zijn. Mo
menteel moeten Rijndijkse boeren, die zowel voor als achter de
spoorbaan landerijen hebben, hun vee dagelijks over de spoor
baan brengen. Het tijdsinterval tussen het voorbijrijden van
twee treinen is nu zo'n tien minuten. Bij een verdubbeling van
het baanvak en dus een frequentieverhoging van het treinver
keer, wordt die tijd teruggebracht tot vier minuten. Tekort om
het vee over te brengen, zo vinden zowel de boeren als de werk
groep. Beiden zijn van mening, dat wanneer boerderijverplaat
sing onmogelijk blijkt, er veetunnels moeten worden aangelegd.
Dennis
LEIDEN Zoals uit de
foto's blijkt, gaat het deze
week om twee honden.
Deze uitzondering op de
regel dat in de rubriek
„Hond zoekt huis" één
hond dan wel poes wordt
aangeprezen, heeft te ma
ken met de clubmatch,
die de Kynologenvereni-
ging Rijnland afgelopen
zondag hield in de Groe-
noordhallen. Het Nieuw
Leids Dierenasiel was
daar met vijftien honden
present. Twee honden,
Wendy en Merel zagen
met lede ogen hoe der
tien honden met een
nieuwe baas uit de Groe-
noordhallen vertrokken,
zelf bleven ze eenzaam
achter. Niemand wilde ze
hebben. Vandaar dat zij
als een paar apart ten to
nele worden gevoerd.
Merel is niet de makkelijkste
hond die je in huis kan halen.
Het lijkt meer op het tegen
deel. Hij heeft al eerder zon
der tesultaat de krant ge
haald. Merel is een Duitse
Staander. Het beest heeft zijn
roepnaam te danken aan de
associatie, dat zijn zo nu en
dan recht op staande oren lij
ken op de oren van een vogel,
en met het nestje dat twee
merels eens bouwden in de
goot van het hok van de
hond. Hij is in het asiel beland
toen een boer uit de omgeving
van Gouda genoeg van hem
had.
Het probleem met Merel is
dat hij niet van kinderen
houdt. Hij is erg jaloers op
kinderen, met name omdat hij
zelf veel aandacht wil. Hij
heeft het zelfs al eens gepres
teerd een kind zonder
schadelijke gevolgen overi
gens te bijten. Merel is een
hond die de ruimte nodig
heeft. Op een flat is niets ge
daan. Een huis met eeri tuin
of een flink stuk grond zal
veel beter voldoen. Merel zit
nu al een paar maanden in
het asiel en daarom is dit de
laatste kans voor hem. Anders
rest niets dan Merel te laten
inslapen.
Met Wendy is het een heel
stuk beter gesteld. Wendy is
een straathond met een her
der als één van de verre voor
vaderen. Wendy is vijf jaar
oud. Haar eerste kennisma
king met het asiel dateert al
van ruim een jaar geleden. Ze
werd toen zwervend aan de
Haarlemmerweg gevonden.
Na ruim acht maanden bij een
Leids gezin te hebben doorge
bracht, werd ze weer naar het
asiel teruggebracht. Wendy
bleek schijnzwanger en had
er geen zin meer in dat de
dochter des huizes van ander
half jaar oud haar als paard
gebruikte en aan haar plukte.
Dat ze schijnzwanger is, is
trouwens wel opmerkelijk,
omdat Wendy gesteriliseerd
is. Een combinatie van deze
twee komt zelden voor. Wil
Thiele, de beheerder van het
asiel, verwacht dat Wendy
binnen een week weer de
oude is. Wendy is een lief
dier. Wanneer ze aan een
nieuw woonomgeving gewend
is, wordt ze waaks. Ze is
speels en erg vriendelijk.
Dennis, de hond van vorige
week is via het hondenfeest
in de Groenóordhallen naar
een gezin in Leiden gegaan.
Wendy is een lieve speelse hond.
Onder redactie van TonPieters.
Vorige week, herinner ik me
nog, verbaasden we ons, aan
de hand van een verduister
de foto, over een vangst in de
Zuiderzee: een walvisachtige
narwal, een zeemonster, een
nautische „weerwolf", die in
maart 1912 via het „Geïllu
streerd Zondagsblad" onder
onze ogen van 1982 was ge
komen. De Zuiderzee is al
een jaar of vijftig geen zee
meer, en het IJsselmeer gaf
sindsdien heel wat stof tot
het opvoeren van de oude
naam Flevo, waarmee een
gans nieuwgewonnen land
nu gesierd wordt. Maar we
gaan verder door; zeventig
jaar terug dan. Pasen nader
de, destijds, en volgens „het
strenge voorschrift van onze
Moeder de H. Kerk is elk ha-
rer kinderen verplicht min
stens eens per jaar in een
rouwmoedige belijdenis zij
ner zonden met zichzelf in
het gericht te treden en ern
stig zich voor te nemen zijn
wil te versterken om het
kwaad te weerstaan en het
goede te doen tot zijn eeuwig
heil". Geen woord nog over
„hare zonden", en God hoef
de ook nog geen tweeslachtig
wezen te wezen, zoals het be
vrijdend feminisme van van
daag verlangt.
In alle rouwmoedigheid van
die vastentijd, evenwel, bleef
ook in 1912 de geschiedenis
haar actuele voortgang vin
den. Natuurlijk, in „De erfge
naam van een Troon" wrong
de oude dienaar zich nog im
mer wanhopig de handen en
vroeg zich tevens af „of niet
een booze ihtrige mij mijn
geheim zoekt te ontfutselen";
daar waren nog andere zaken
aan de orde afgezien van
de Raadselredacteur, die
Kees liet vragen: „Pa, wat is
die heer eigenlijk van beroep
Vader: „rechtsgeleerde,
jongen". Kees: „Hé pa, zijn er
dan ook linksgeleerden
ja, het waren me wel tijden.
Tegen de ontijden aan.
Hoewel: toch wel al allemaal
lammetjes in de wei, en
joechhei, en vee, dat net zo
bont was als tegenwoordig,
tegen een tentoonstelling
aan; zoals de beste rijstier
van 1912, „zwartbont Ho
landsch veeslag". En in Hi
legom brak men het hoo:
over „het raadselachtige ga c
op het bloembollenland va»
H. Walkers. Een knecht spi i
te daar werktuigelijk, en zi j
spade verdween in een plo
seling ontstaan gat in
grond. „Schuiten vol steene
en grond zijn erin gestoi
doch het gat is even onpei
baar diep gebleven. Voor
heerscht er een hoogere ten
peratuur, en staat het ga
hoewel vlak naast een slot
gelegen, daarmee niet in ve
binding! Men heeft al gezeg 1
dat het correspondeert m
de bronnen in de Haarlen
mermeer, doch ook dat is e
blijft even raadselachtig".
Maar er was nog zoveel,
dan niet raadselachtigs, mee
im die maartse dagen van '1
Deze keer geen politieke ve
wikkelingen, maar plaatji
die de verbeelding genot
prikkelen vandaag de da
We gaan eerst als de teel
niek het toestaat naar h 1
gat van Hillegom. 6
1
BLOEMENTIJD IN DE HOt
LANDSCHE „BOLLE
STREEK": „de bloementijd
weer op het drukst, en o
de handel in afgesneden hy i
cinthen uit de bollenstred
waarvan manden vol naar a i
oorden worden verzondei
neemt weer groote afmetiil
gen aan. Onze fotograaf nai
hierboven een aardig kiety
daarvan" (beneden). fi
TEGEN DE ONTVOLKING VAN FRANKRIJK: „Het schrikke
ke kwaad dat Frankrijk ontvolkt en snel doet achteruitgaan
de rij der volkeren, vindt gelukkig ook zijn bestrijders, die i>
onder den naam van „de vaders van groote huisgezinne
hebben aaneengesloten. Deze vereeniging hield onlangs t
groote betoging te Parijs, waar tegen de ontvolking v
Frankrijk ernstige en harde woorden werden gesproken".
HET RAADSELACHTIGE Gr
TE HILLEGOM: men kon
geen touw aan vastknopL
(links).
EEN AARDIG KIEKJE VAN DE PRACHTIGE PAASKOE: „Een kolossus van circa 1000 po
die door den slager A. J. Pontje te Langeraar werd aangekocht bij den heer Cors Kroft te
Aar".
KONINGSKROON OP NON
ACTIVITEIT: „De Poolsche
koningskroon, of liever een
trouwe copie ervan, daar de
echte door Poolsche patriot
ten, die altijd nog eens op
een herstel van het Polenrijk
hopen, wordt verborgen ge
houden".
l!«M.
