\Winfried Veerman verzamelt
78-toerenplaten uit
i,gouwejaren vijftig
im
BENT JONG, MAAR WILTOOK WEL IETS OUDS, SOMS
Aanplant moet kinderen in toom houden
foorstel verplaatsing Prins
Jerhardschool naar Frederiksoord
Ontslagen bij Vihamij Sassenheim
- lIDEN/REGIO
LEIDSE COURANT
WOENSDAG 24 FEBRUARI 1982 PAGINA S
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragén.
in »i a
Usof de duvel ermee
la peelt, maar ik stoorde
gistermiddag, voor de zo-
eelste keer, weer eens
rjemand aan de lunch. Al-
jethans, Winfried had am-
>er z'n bord netjes
phoongeschraapt en een
n ankzeggend kruisje ge-
,es naakt, toen ik hem op z'n
ulak viel. Onder het dak,
eviever gezegd; want zijn
rivé optrekje, waar je,
echtop staande, volop de
3]e;ans krijgt je hoofd te
j toten, bevindt zich onder
dèle hanebalken van het
un woonhuis aan de Halkes-
traat op Langeraars
,D;rondgebied. Eenvoudig
g0 naar smaakvol ingerichte
ijg laap- hobbykamer, met
et en levende, amfibische
aP n knagende, bevolking.
)e soevereine leefruimte
an een blonde knaap op
u older. Als je hem maar
liet onder druk zet. Van
lan loopt ie rood aan.
n leen overdreven poster- en
tickergedoe aan de wanden.
Iet is rustig bij niet rustige
""Winfried Veerman boven. Na
E én klauterpartij, de vlizotrap
ip. Interne bergbeklimming.
liet bijbehorende gilletjes van
.oppassen", en „kijk uit".
4aar het blijft een opgaan
laar een kalmte. En als daar
lenmaal muziek klinkt, ver-*
Iwijnt die rust geenszins, im-
ïers de klanken zijn verstild,
nds ze ongeveer dertig jaar
leden in het bakeliet ge-
irst werden. Jo Stafford
:ingt er van Allentown Jail of
"'hank you for calling,
Todbye. Misschien ook van
y heart's in the Highlands,
y heart is not here. Maar
it weet Winfried niet zo ze-
ier, want hij heeft minstens
"^ien van die Jo Staffordpla-
00 tn.
w Vinfried Veerman is fors op-
[eschoten en 19, zit in de vijf-
d«le van't Bonaventura in Lei-
len. Volgt VWO-A. Heeft dus
log een jaar voor de boeg,
ninstens. Pendelt per bus; is
liet zo gek om dat op de fiets
01 e doen. Wil na het eindexa-
nen een jaar in Frankrijk
aan wonen („prachtige taal")
M
en daarna iets op de Kunsta
cademie doen; tekenen of zo.
Ik mag, tot mijn niet geringe
verbazing, noteren, dat Win
fried Veerman zich niet Lan
geraars voelt, „niet dorps", al
woont hij er al zeventien jaar.
„Ik kom steeds in Leiden;
mijn leven is zowat Leids te
noemen".
Afgezien van het obligate
„muziek draaien" (niets is zo
muzikaal en universeel als de
jeugd, niets bevordert zozeer
goede en kwade luimen) richt
de belangstelling van deze
jonge Veerman zich op het
bijeengaren. Wat je graag doet
heet algauw hobby. Nou, in
dit geval is het verzamelen
van stoffelijke zaken een ge
deeltelijk tijdverdrijf van
Winfried. Voorzichtig, kal
maan, is hij begonnen met an-
dentelijk naast elkaar op een
kastje. „Het begin is er, maar
het gaat niet zo hard".
Veel meer body heeft een an
dere liefhebberij van W.
Veerman gekregen: platen
verzamelen. Sinds een paar
jaar. Een stukje in de krant
kan geen kwaad. Winfried
zoekt geen persoonlijke ver
heffing; eerder mee- en aan
voelende personen, die zijn
collectie zouden kunnen ver
rijken met niet al te zeer ver
grijsde exemplaren. „Ik pro
beer grammofoonplaten, 78-
toeren platen, uit de vijftiger
jaren bij elkaar te brengen.
Die muziek boeit me, ik vind
het gewoon leuke muziek: Jo
Stafford, Frankie Laine, Elvis
Presly, al die vijftigers. Bill
Hailey ook. Maar rock and
roll is moeilijk te krijgen".
Vertier op bakeliet. Erg
breekbaar ook. Winfried
heeft op het moment onge
veer 125 van die „gouwe"
op zolder niet van die afge
dankte platen liggen Vroe
ger heette dat nog „troep",
maar vandaag worden er fik
se bedragen voor geboden.
Omdat het nooit meer terug
komt. Ook dat geeft Winfried
een kick. De oude doos gaat
bij hem niet zo vreselijk ver
terug, maar de iaren '50 heb
ben hem te pakken gekregen.
Sinatra ook, ja zeker, maar
Doris Day komt niet ter spra
Winfried Veerman bij zijn collectie.
ke en Fred Astaire en Gene
Kelly dansten meer dan ze
zongen.
"Die platen heb ik gekregen
van mensen, en ik heb ze ge
kocht op rommelmarkten. Je
blijft ernaar zoeken, natuur
lijk. Maar je komt vaak de
zelfde tegen, en de keuze
wordt minder". Met saffiertjes
draait Winfried zijn gegroefde
schatten op een „oude" pick
up met nog 78 toefen-moge
lijkheid. Op de grond staat
een originele afgepeigerde
koffergrammofoon, maar die
is kaduuk, en de naalden
heeft Winfried gestopt in ori
ginele naaldendoosjes met een
hond erop die luistert naar
His Master's Voice. Voor de
kleine sier in blik.
Het prille begin van de verza
meling lag bij opa Veerman.
Die had thuis ergens platen
met de gebroeders Willy
Derby en Lou Bandy liggen.
Die mocht Winfried hebben.
„Maar die platen van '50 en
van later zijn beter draaibaar,
elektrisch opgenomen en niet
op naalden berekend. Als ze
maar niet helemaal grijsge-
draaid zijn, maar doorgaans
zijn die platen al aardig afge
speeld. Nee, ik neem ze niet
op, op een bandje of zo. Het
gaat me niet alleen om de mu
ziek, maar ook om de plaat
zelf. Nieuwe opnamen, in ste
reo, bestaan best wel, maar
dat vind ik niet leuk".
Winfried Veerman verzamelt
en luistert. Hij moet, ter illu
stratie van dit verhaal, op.de
foto, maar zit niet op z'n ge
mak. Scholier „en plein pu
blic"; dat is even wennen. Al
dat stomme gedoe. Eigenlijk
wel misselijk, in zo'n krant.
Dan kun je beter, in je eigen
burcht, bezig zijn met 78 toe
ren. En op je af laten komen
wat de „jeugd van toen" het
einde vond (maar die term
bestond dertig jaar geleden
ook nog niet). Wat eens was,
leeft toch nog door, in langlo
pende geluidsslierten, en het
is goed nu en dan te ervaren
dat de moderne en zelfs up to
date ouwetjes van onze eigen
jeugd nog niet hebben afge
daan. Winfried Veerman
neemt onze dankbaarheid in
waardering aan. En hij draait
verder. Met een „tijdelijke"
voorkeur vandaag voor: „nou
ja, laat ik maar zeggen, voor
Indian Love Call, voor Jo
Stafford, en I believe van
Frankie Laine. Maar ik ben
net zogoed een aanhanger van
de hedendaagse groep Japan;
als dat u iets zegt".
Nou, dat zegt me inderdaad
weinig. Niets, eigenlijk. Want
„Japan" heeft m'n eigen ge
moedsrust nog niet gestoord,
omdat mijn nakomelingen
meer oor en gezicht hebben
voor Abba en Queen en Ge
nesis (ho, daar hangt iets van
Genesis bij Winfried at the
wall). Ik bedoel maar: wat
niet is, kan nog komen. Bij
Winfried Veerman is dat al
gebeurd, en via de saffiertjes
geniet hij er nog dagelijks
van. „Daar blijf ik bij; al word
ik negentig, of daaromtrent".
Het is niet van levensbelang
zou m'n schoonmoeder zeg
gen en de hemel blijft nog
even ver weg, maar ik kan er
best in komen, in die gedre
venheid van een jonge Lange-
raarse snuiter.
Hij heeft er absoluut niet om
gevraagd, maar ik doe het
toch maar: wie van die ouwe
gouwe 78 toerenplaten uit de
jaren '50 (voor mij Waters
nood, Militaire Dienst, Verlo
ving, L.C., Trouwen en Pre
conciliair, Religieus Afkal
vend Tijdperk met een ste
vig houvast in de God die
mijn jeugd ontegenzeglijk ver
blijd heeft en Esther Wil
liams en ook nog steeds Bing
Crosby) ergens heeft liggen,
en ze toch nooit meer draait,
wel, die kan Winfried Veer
man in Langeraar een eind-
weegs tegemoet komen en ge
lukkig maken ook. Halkes-
straat 24, Langeraar. Halkes
was een Langeraarse pastoor,
maar dat weet Winfried al
leen maar omdat het op het
straatnaambordje staat. Maar
dat is geen bakeliet, en daar
om draait Winfried 'm niet.
:ti EGSTGEEST De o-
m inbare lagere Terwee-
hool aan de Terweeweg
Oegstgeest staat nogal
|Jns bloot aan vernielin-
Jeugdige vandalen
iklimmen de daken van
school aan de achterzij-
en verrichten hun on-
activiteiten.
e gemeente Oegstgeest
- vesteerde vorig jaar
154 gulden om het jonge
espuis van de daken weg
houden. Voor dat be-
ag werd een 24 meter
nge gepende strip aan
de gootdaklijsten aange
bracht en ook werden 12
hemelwaterafvoeren van
een penbeugel voorzien.
Alleen degenen met een
zekere 'fakir-aanleg' zou
den in staat moeten wor
den geacht deze 'spijker
bedden' te omzeilen.
Inmiddels is echter gebleken
dat de vindingrijkheid van de
baldadige jeugd door de ijzeren
barrière niet is af te troeven.
Er zijn nieuwe maatregelen
nodig om de Terweeschool
v.oor vandalisme te behoeden.
De gemeente dacht daarbij
aanvankelijk aan hekwerken
om het complete speelterrein
maar af te sluiten. De bewo
ners van de Juffermanstraat
waren niet al te enthousiast
over dit idee, omdat daarmee
een speelvoorziening voor de
jeugd zou wegvallen. Zij kwa
men daarom met de suggestie
om de moeilijk in het oog te
houden ongunstige inham aan
de noordzijde van de school
van een dichte, ruige en steke
lige beplanting te voorzien. Na
enkele jaren groeien zou deze
natuurlijke afscherming af
doende moeten zijn om
kwaadwillenden op afstand te
houden. Tevens hebben de be
woners voorgesteld het school
plein voor het gymnastieklo
kaal aan de zijde van de Juf-
fermansstraat af te scheiden
met een haag. Deze dient dan
niet om de kinderen buiten te
houden, maar om ze binnen te
houden. Na verloop van tijd
zal deze haag vrij dicht opeen
en hoog zijn opgegroeid en
daardoor beletten dat spelende
kinderen vanaf het school
plein de rijweg ophollen. Het
spelen op het plein zal dan
vooral voor de jongste kinde
ren aanzienlijk veiliger kun
nen worden.
De gemeente Oegstgeest heeft
deze suggesties overgenomen
en zal er zeer waarschijnlijk
5250 gulden in de aanplant
gaan investeren.
IJNSBURG De open-
re lagere Prins Ber-
irdschool wordt ver-
aatst naar de wijk Fre-
Tiksoord. De gemeente-
ad krijgt donderdag-
'ond na zeven jaar dis-
issie het voorstel dit be-
uit te nemen. Belang-
jkste reden voor het be-
ait is de bereidheid van
ft bestuur van de chris-
lijke kleuterschool 'Ze-
insprong' om over enke
jaren vanuit Frederik-
ord te verhuizen naar
ft gebouw van de open-
fre kleuterschool De
ie urven' aan de Ko-
ingin Julianalaan.
e openbare kleuterschool
kan iri Frederiksoord samen
gaan met de lagere school,
zodat een openbare basis
school kan ontstaan. Verder
verwacht de gemeente dat de
nu eenmans kleuterschool in
Frederiksoord kan groeien.
Voor de lagere school is op
het terrein Floralaan/Nas-
saulaan voldoende ruimte
voor de realisering van een
vierklassige school met drie
leslokalen en één gemeen
schappelijke ruimte. Mocht
de school groeien tot een zes-
klassige basisschool, dan is er
ruimte om een extra lokaal
aan te bouwen. De gemeente
geeft de voorkeur aan semi-
permanente bouw, omdat dat
het meest goedkoop is. De lo
kalen in het bestaande nood
gebouw 'Zevensprong' kun
nen eventueel later ook in
semi-permanent worden ver
anderd.
Volgens B en W is het open
baar onderwijs het meest ge
baat met een geïntegreerde
basisschool in Frederiksoord.
De Prins Bernhardschool
staat nu nog aan de Korte-
vaart en kampt nu al met
ruimtegebrek. Het handenar:
beidlokaal moet nu ook
dienst doen als leslokaal.
Verder ontbreken ruimten
voor technisch lezen en een
multifunctionele gemeen
schapscentrum, waarin een
documentatiecentrum zou
kunnen worden geplaatst. De
mogelijkheid tot uitbreiding
op de huidige plaats is nau
welijks aanwezig.
De oudercommissie van de
school drong in februari 1975
al aan op verplaatsing naar
Frederiksoord. Uit een on
derzoek bleek dat de ouders
van 94 al dan niet al leer
plichtige kinderen bereid
waren hun kinderen naar
een openbare school te stu
ren, als deze in Frederik
soord zou komen. Jaren later
bleek dat steeds meer kinde
ren uit die wijk en steeds
minder uit de rest van het
dorp de Prins Bernhard
school bezochten. In 1977
was dat al 50 procent. De
eerder gedane prognoses
over leerlingentoename blij
ken te kloppen en bovendien
wordt nu ook rekening ge
houden met toekomstige be
woning van het plan 'De
Hoek' en eventuele bebou
wing met woningen van hel
oude Floraterrein.
Het Sassenheimse bedrijf aan de Wasbeekerlaan.
SASSENHEIM Zesent
wintig personeelsleden
van de Sassenheimse ves
tiging van de technische
handelsonderneming Vi
hamij komen over enkele
maanden op straat te
staan. De oorzaak hiervan
is reorganisatie van het
bedrijf, waarbij alles zo
veel mogelijk gecentrali
seerd wordt in de Arn
hemse hoofdvestiging.
Voor een deel van het perso
neel van de zeven Vihamij ves
tigingen in Nederland is een
collectieve ontslagaanvrage in
gediend. In maart zullen de
ontslagvergunningen worden
aangevraagd en ongeveer drie
maanden daarna komen de be
treffende personeelsleden op
straat te staan. Bij Vihamij is
volgens de Dienstenbond FNV
het personeelsbestand in de af
gelopen vijf jaar teruggelopen
van 1.200 tot 600. Oorzaak
daarvan is volgens de bond
een 'zwalkend' beleid met mis
kopen en verkeerde inschat
tingen van de afzetmarkt. Al
in 1980 heeft de bond gepoogd
de Raad van Commissarissen
en de Raad van bestuur af te
zetten, maar die poging is mis
lukt.-
Voor de Sassenheimse vesti
ging betekent heeft dit tot ge
volg dat een van de twee ge
bouwen aan de Wasbeekerlaan
wordt gesloten en dat 10 kan
toorkrachten en 16 magazijn
krachten worden ontslagen. In
Sassenheim werken ongeveer
100 personeelsleden. De 17 jaar
oude Sassenheimse vestiging
van Vihamij was een regionaal
verkooppunt, maar wordt na
de reorganisatie een regionaal
verkoopkantoor. Dat houdt in
dat de opslag in Sassenheim
verdwijnt. Het overblijvende
deel van de vestiging neemt
alleen nog maar orders aan en
de produkten worden daarna
rechtstreeks door de Arnhem
se hoofdvestiging geleverd.
