Referentieprijs voor komkommers ingesteld uzuki SJ 410 groter n meer geciviliseerd Ascona verstandig en zonder franje N EN OM DE KAS btnnen de perken Gereedschap *rh „„„ND EN TUINBOUW/VERKEER LEIDSE COURANT/ ZATERDAG 20 FEBRUARI 1982 PAGINA 13 lomkwekerij in Engeland lervindt nodige kritiek jchrijver van een ingezonden stuk in een Engels vakblad gde er onlangs over, dat de Engelse boomkwekers maar |een voorbeeld moesten nemen aan de boomkwekers in loop met betrekking tot het vernietigen van tweedehandse, minderwaardige, bomen en heesters. Hij argumenteerde pening door te wijzen op de vele brandstapels die men in erland kan aantreffen bij het vernietigen van de afwijken- "dukten. Hij vond de aanpak in Nederland leerzaam voor Engelse kwekers. In Engeland schijnt men niet beter te pen doen dan steeds weer dezelfde 5 of 6 soorten in massa planten. onze kwekers niet alleen eerste kwaliteit aanbieden in [uitgebreid sortiment, zullen de Nederlandse produkten ^eur houden en Engeland blijven binnen stromen. En dat en we alleen aan onszelf te wijten", vermaande de schrij- it verband valt een mededeling op van „Garden Centre", ten bezig is een coöperatie te vormen, die tot doel heeft dé ïotie in de detailhandel van herfstaanplant. Op het ogen- wordt alleen met vooxjaars-aanplant rekening gehouden, T bij een natte lente betekent dat afzetverlies. Bovendien er beter verkoopondersteunend materiaal voor de tuin- •a komen en ook de gemeentelijke diensten voor plantsoe- behoren meer aandacht te krijgen. naai aanwijzingen dat men in Engeland over de gang van n in het kwekersbedrijf niet zo gelukkig is. Ook in dit ver is de National Farmers Organisation voornemens meer acht te besteden aan het kweken van eerste kwaliteit ro- chrysanten en anjers. is pompen of verzuipen", zo wordt geconstateerd. Maar 'it wordt dat niet dezelfde fout wordt gemaakt als door de lkwekers, die probeerden tweede kwaliteit als eerste kwa- te verkopen. het vak inhaakt op de plannen voor teeltverbetering en iddelen beschikbaar stelt, dan zijn er ongekende mogelijk- n. Gebeurt het niet, dan verdienen de bedrijven dat ze ten r gaan. ry waar was je" is het commentaar op genoemde plannen, y is namelijk Harry Wright, een kweker die vroeger be- I stond om protest tegen welke maatregel in de tuinbouw ook. Er had beter iemand bij kunnen zijn die falikant te- alles was dan de lauwe ontvangst die het voorstel nu al ten viel. Als er niet meer steun komt voor het plan, gaat het st de mist in. Ook op de Engelse Kanaaleilanden worden we plannen tot uitvoering gebracht, iwer Trade Journal" maakt er namelijk melding van dat in rnsey en Jersey de organisaties het eens zijn geworden het onderbrengen van snijbloemen in een „afzet-streepje". plan wil de kwekers aanmoedigen via goedgekeurde afze- inisaties te leveren. In totaal kan een bonus van 56.000 fcd worden gegeven. De vrachtkosten van snijbloemen van by zijn enige tijd geleden met 12 procent gestegen. Een j irissen naar Glasgow kost nu 99 tegen 88 pennies voor- De irissenprijzen stortten in. Er ging bij de Engelse bloe en weinig om. Jersey Association probeerde de handel via het grootwin- fedrijf te stimuleren. Een bedrijf wilde freesia's nemen te- een vaste prijs. Als de huidige recessie voorbij is, zouden Janten een goede kans maken. Maar er zijn op Jersey geen ~?cialiseerde kwekers. weer 65% van de bloemenexport van Jersey gaat via de ve zeeroute. Er worden gekoelde container-lorries ge it. De Nederlandse verzendmethode in speciale contai- rlorries in water wordt bestudeerd. Ie proefboerderii van het (era en leeuwenbekken. Engelse „Tree Council" heeft er bij de regering op aange- •gen te helpen de iepen-populaties in Noord-Engeland te len. Dode iepen rooien brengt hoge kosten mee zegt de missie en als die ziekte bestreden wordt, gaan de kosten pmlaag. Zo ziet men dat het in Engeland ook niet allemaal het bekende leien dakje gaat! We hopen vurig, dat de tuin- liefhebbers de goede raad ter harte hebben genomen, die wij in de herst nogal eens uitde len, namelijk deze: maak het tuingereedschap goed schoon, geef het een dun likje vaseline en zet het droog weg. Wie dat niet gedaan heeft, wordt in het prille voorjaar misschien ge confronteerd met roestig ge reedschap en dat werkt min der prettig. Goed gereedschap is het halve werk. En wat tuingereedschap betreft, is er zo langzamerhand een enorm groot aanbod. Maar zo erg veel hebben we heus niet nodig! Een spa of schop, ze zijn in di verse modellen te krijgen en het is eigenaardig, dat men in verschillende delen des lands aan verschillende modellen de voorkeur geeft. Let op de lengte van de steel, voor som mige werkjes is een lange steel handiger; vooral als we bij voorbeeld een wat diepere kuil moeten graven. Maak een schop na elk gebruik goed schoon, een roestige schop be tekent, dat de aarde er aan blijft koeken en dat werkt „stroef". We houden de schop ook goed scherp; we kunnen ze scherpen, hetzij op de be kende amarilsteen, hetzij met een vijl. Wat die steellengte betreft, hetzelfde geldt voor harken en schoffels. Koop ze los, zonder steel dus en koop er vervolgens stelen bij van een lengte die ge handig vindt. Vaak hebben harken en schof fels eigenlijk een wat te korte steel en dat betekent, dat er in een licht gebogen houding mee gewerkt moet worden dus.... is rugpijn het resultaat! Een hark- of schoffelsteel mag rustig twee meter lang zijn! 't Kan best zijn, dat ge persoon lijk nog langere steel prettig vindt. Het lijkt misschien wat overdreven, maar is het niet: behandel nieuwe stelen van tuingereedschap eens met een paar laagjes blanke lak. Ze worden gladder, liggen pretti ger in de hand. Zijn beter be stand tegen nattigheid en wor den minder gauw vuil! Wat schoffels betreft, geldt hetzelfde als voor spaden: houdt ze roestvrij en scherp! Een schop, een hark, een schoffel, dat zijn wel zowat de drie „hoofdzaken"; dat wil zeggen, minder kan het eigen lijk niet. Dit assortiment kun nen we naar hartelust uitbrei den met: een graskantenste ker, pootlijntje, strepentrek- ker, bladhark, gereedschap voor ons gazon, heggenschaar, snoeischaar en snoeimes, sproeiartikelen, mogelijkheden genoeg. Grasmaaiers zijn er tegen woordig in allerlei soorten en de oude machientjes, die je zelf moest duwen, schijnen een beetje te verdwijnen. Je ziet veel electrische machines, de eenvoudigste hebben een hori zontaal rondzwiepend mes en een electromotortje. Bij duur dere en grotere machines is een tweetakt benzinemotortje gemonteerd, maar je moet al een flinke lap tuin hebben, als zo'n grote grasmaaier op zijn plaats is. Wat de elektrische machines betreft: die zijn er ook in de bekende uitvoering met mes- senkooi. Wij geven daar aan eigenlijk nog steeds de voor keur, ook al, omdat je via een grasbak het afgemaaide gras meteen kunt verzamelen. Electrische machines stinken niét en maken ook minder la waai. Je moet alleen oppassen dat je niet over de kabel maait, want die is in een mum van tijd kapot, de messen doen hun werk goed. In feite komt alleen het sim pele onderstel, met twee star re assen aan bladveren en trommelremmen rondom, overeen met de LJ. De car rosserie, wielbasis en spoor breedte zijn echter groter, en datzelfde geldt voor de motor. Dat is weer een watergekoel- de viercilinder, nu met 970 in plaats van 797 cm3. Die krachtbron is afkomstig uit de SC 100 Coupé, maar levert minder vermogen en koppel (resp. 33,5 kW-47 pk en 73,5 Nm) ten gunste van een gro tere souplesse. Als in de LJ is de motor gekoppeld aan een zeer licht schakelende vier- bak met eveneens probleem loos te bedienen tussentrans- missie voor hoge en lage over brenging op twee of vier wie len. Als een klipgeit Doordat de opzet van LJ en SJ hetzelfde is bleven ook de terreineigenschappen geheel behouden. Wist de LJ al te verbazen door het gemak waarmee het toch wel erg kleine motortje de wagen door alle mogelijke terrein- omstandigheden sleepte, de SJ doet het met nog wat meer gemak. Ondanks de grotere afmetingen is de SJ nauwe lijks zwaarder dan zijn kleine broertje (815-850 kg), terwijl de grotere motor duidelijk soepeler en stiller is. Helaas deed zich niet de gelegenheid voor om de SJ 410 eens op de gewone weg te proberen, want juist daar kon de LJ 80 niet meer dan het hoogst noodzakelijke bieden. Hier zal de grotere motor ongetwijfeld zorgen voor wat betere pres taties en vooral een lager ge luidsniveau. Een grote verbetering vormen ook ongetwijfeld de standaard radiaalbanden, want met zijn eenvoudige onderstel en dia gonaalbanden had de LJ 80 een wel wat beperkte weg- vastheid. Daarbij komt nog dat de SJ 410 stofbekleding op de stoelen heeft en daardoor ook al wat meer comfort kan bieden. De uitrusting is als in de LJ: compleet instrumenta rium (inclusief ruitewisser-in- terval) en een behoorlijke verwarming-ventilatie. Hoe wel er in de SJ meer ruimte is, blijft de achterbank rudi mentair en kan deze ruimte beter benut worden voor eventuele bagage, die door een zijwaarts openslaande deur of klep ingeladen kan worden. Als bij de LJ is er een geheel gesloten versie en een uitvoering met linnen kap, „halve" deuren en neer- klapbare voorruit, of als tus senoplossing een linnen kap, vaste voorruit en hele deuren met neerdraaibare ramen. Tevens zijn er bedrijfswagen- uitvoeringen, waaronder een nog extra verlengde pick-up met neerklapbare zijkanten van de laadbak. De puur als vrijetijdswagen geschikte SJ 410 met neerklapbare voor ruit kost 15.995,-, de 410 Q met vaste voorruit die al meer voor dagelijks gebruik ge schikt is kost ƒ300,- meer, en voor 16.995,- is er tenslotte een geheel gesloten 410 V. De bedrijfswagens kosten tussen de 14.500,- en 16.000,-. Dat scheelt dus ruwweg ƒ3000,- met de overeenkomstige LJ 80 versies, een alleszins rede lijke meerprijs en voor een echte terreinwagen nog altijd een koopje. Als hij niet gebaseerd was op de Kadett en daardoor minder „nieuw", dan was de Opel Ascona waar schijnlijk auto van het jaar geworden. Dat hij nu nog de tweede plaats be haalde, achter de Renault 9, heeft hij puur aan zijn eigenschappen en niet aan zijn „nieuwigheid" te danken; je zou hem im- mérs best gewoon een vergrote Kadett kunnen noemen. Ook de Kadett is inmiddels wel geaccepteerd en zelfs flink geprezen om zijn eigen schappen. Dezelfde eigen schappen moet de Ascona ook hebben, daar motor, transmis sie en wielophanging over eenkomen met die van de Ka dett. Dat wil dus zeggen: een zeer compacte, dwars voorin geplaatste viercilinder van 1,3 of 1,6 liter met als bijzonder heid hydraulische klepstoters. Onder invloed van de moto roliedruk zorgen die voor de juiste klepspeling, waardoor ze onderhoudsvrij zijn en bo vendien geluiddempend. Via een vierversnellingsbak, al even nieuw als de motor, worden de met McPhersonpo- ten opgehangen voorwielen aangedreven. De aan langsar- men opgehangen achterwie len worden geveerd met door Opel uitgevonden tonvormige schroefveren. Op zich bete kent deze constructie al een enorme winst aan binnen ruimte ten opzichte van de oude Ascona, met langsge- plaatste motor en achterwiel aandrijving. Bovendien heeft de nieuwe Ascona nog een langere wielbasis (2,574 in plaats van 2,52 meter), al is de carrosserie een paar centime ter korter. Daarentegen is er nu wel een carrosserie met schuine achterkant en grote klep (en vier dueren) die na tuurlijk meer binnenruimte biedt dan de klassieke sedan- vorm. De testwagen had die carrosserie, en de sterkste 1,6 liter motor van 66 kW-90 pk. Sober Die carrosserie heeft een zon der meer aantrekkelijke lijn, of het nu om de sedan of de „hatchback" gaat. De goede stroomlijn en goede afwer king blijkt wel uit de afwezig heid van windgeruis tot op hoge snelheden. Dat valt des te duidelijker te constateren, omdat juist dan ook de motor erg stil te werk gaat, terwijl hij zich bij lage of extreem hoge toerentallen duidelijk laat horen. Erg stil waren Opel-motoren overigens toch meestal niet, zodat de nieuwe krachtbronnen wat dat be treft nog steeds een duidelijke verbetering zijn. Ook het in terieur is netjes afgewerkt, tot en met een behoorlijk beklede bagageruimte en hoeden- plank. Zoals te verwachten is er voor- en achterin volop ruim te en een goede instap, met een bijpassende variabele ba gageruimte. Jammer alleen, dat niet zoals bij de Kadett de achterklep tot aan de bumper doorloopt. Het was naar de bestuurder toe gebogen dash board is een toonbeeld van overzichtelijkheid, maar ook van soberheid zelfs een klokje kon er niet af. Die soberheid kenmerkt de hele auto; al het nodige is er, maar ook echt niets meer. Wel ruitewissers met interval, maar geen mistachterlicht of van binnenuit verstelbare spiegel. Daarvoor moet men al ƒ2000,- extra investeren in een „Luxe"-versie de „hatchback" kost overigens ook al 1000,- meer dan een vierdeurs sedan. Perfect De Ascona mag zijn inzitten den dan niet baden in luxe, alles wat er wel is werkt dan ook perfekt. De verwarming heeft een enorme capaciteit, er zijn vele verstelbare venti- latie-openingen, alle bedie ningsorganen werken even licht en precies. Wel zouden de remmen wat minder pe- daaldruk mogen vragen, ter wijl juist het stuur best wat zwaarder maar dan ook direc ter mocht gaan. De versnel lingsbak doet alleen in koude toestand wat stug aan, maar dat is niet meer dan een Wie in het najaar de vaselinepot heeft gehanteerd kan nu prettig werken met tuingereedschap zonder roest. schoonheidsfoutje bij een ver der uitstekende bediening. De wegligging wist Opel ge lijk te maken aan die van de Kadett, hetgeen wil zeggen: uitnemend. Van onderstuur is nauwelijks sprake. De Ascona is niet zo buitengewoon snel (al wil de nogal overdrijvende snelheidsmeter dat wel laten geloven), maar de 16S motor heeft wel bij elk toerental een behoorlijke trekkracht. Hij komt moeiteloos op toeren en zorgt zonder veel dramatiek voor zeer voldoende presta ties. Zouden nu de stoelen wat minder hard zijn, dat zou er op het zitcomfort weinig aan te merken zijn. Iets langere zittingen zou ook wel kunnen, terwijl lange mensen waar schijnlijk wel zouden willen dat het stuur niet zo laag ge monteerd was. Wel beschik ken de stoelen over goed ge vormde leuningen en in twee richtingen verstelbare hoofd steunen. Komen we tenslotte aan een zeer belangrijke vraag: wat verbruikt-ie? Wel, uitgespro ken licht is de Ascona niet met zijn massa van rond de 1000 kg, maar hij heeft een behoorlijke stroomlijn en een pittige maar moderne (en dus economische) motor. In de ge- steste snelste versie was zon der moeite ruim 1:10 haal baar, iets rustiger rijdend zit 1:11 er ook nog wel in. En dan zijn er nog versies met 13N, 13S of 16N motor, die alle nog zuiniger horen te zijn. De geteste uitvoering komt op praktisch ƒ22.000,-, terwijl de prijzen van het hele Ascona- gamma liggen tussen 19.500,- en ƒ27.500,-. Als voorheen zal de inruilprijs vast gunstig zijn. Een heel verstandige wagen dus, zonder enige franje, maar wel gebouwd op alle dagelijks ge- en misbruik. Met ingang van afgelopen woensdag heeft de Commissie van de Europese Gemeen schap besloten om een invoer heffing toe te passen van 30,72 per 100 kg voor kom kommers uit Griekenland. Deze maatregel zal er waar schijnlijk toe bijdragen dat de grote stroom komkommers uit Griekenland wat ingeperkt wordt. In de tweede week van februari voerde West- Duitsland ruim 3000 ton uit Griekenland in. Het Holland se aandeel werd iets groter, dit groeide van 7 ton naar 24 ton. Het prijsverschil tussen de Hollandse en Griekse komkommers op de West- Duitse groothandelsmarkten is vrij beperkt. Zo werd er voor de Griekse komkom mers 1.10 DM betaald en voor de Hollandse 1.30 DM. Het aanbod van komkommers blijft groeien, maar door de ingestelde invoerheffing mag verwacht worden dat het prijsverval binnen de perken blijft. Sla Op de slamarkt was er ook de afgelopen week weer sprake van een zeer ruim aanbod. Dagaanvoeren van 1 miljoen stuks vormden geen uitzonde ringen.'De prijzen bleven on der zware druk want deze va rieerden van 15 tot 32 cent per stuk. Wat wel op viel was dat de concurrentie in de tweede week van februari te rug viel van 862 ton naar 365 ton. Zowel Frankrijk als Bel gië leverden minder sla aan West-Duitsland. Toch leverde deze afgenomen concurrentie niet een te verwachten prijs herstel op. Het ziet er naar uit dat een groot deel van de sla in de afgelopen weken ge ruimd is. Vooral omdat er de komende weken weer veel heteluchtteelten van tomaten van start zullen gaan. Volgens oogstramingen zal de Franse sla-aanvoer in de tweede helft van februari kleiner gaan uit vallen. Gezien deze gegevens, een geringere concurrentie en een afnemend binnenlands aanbod, lijkt het er op dat de vooruitzichten voor de ko mende week wat minder som ber zijn. Prijsherstel lijkt nu tot de mogelijkheden te beho ren. Andijvie snijden: het Overige gewassen De aanvoer van radijs lijkt in de afgelopen week zijn diep tepunt gepasseerd te zijn. Hal verwege de afgelopen week waren er nog prijsuitschieters tot boven de 1,40 per bos. Tegen het eind van de week werd de prijsdruk groter, zo werd er op donderdag 18 fe bruari gemiddeld 92 cent per bos betaald. Door een groter wordend aanbod lijkt de prijs verder te dalen. Het aanbod van andijvie neemt verder toe, de prijsdruk werd in de afgelopen week duidelijk gro ter. De gemiddelde prijs daal de van ƒ2,05 naar ƒ1,82 per kilo. De aanvoer zal de komende weken verder groeien, hier door zal er op dalende prijzen gerekend moeten worden. Prei werd in wat bescheide ner hoeveelheden aange voerd. Dit zorgde er voor dat de prijs weer aantrok. Er werd gemiddeld 1,72 per kilo betaald. De aanvoer kan nog wat verder afnemen, ho gere prijzen zijn daarom voor neemt verder toe. dit gewas niet uitgesloten. Een kleiner aanbod van spruiten zorgde ervoor dat de prijs zich wist te handhaven. Voor de A-sortering liep de prijs op naar 1,85 per kilo. Door het verder afnemen van de aanvoer ziet het er naar uit dat de prijzen nog wat aan zullen trekken. Bij witlof bleef het verwachte prijsher stel uit. De aanvoer werd wel kleiner maar deze bleek toch nog te groot voor de vraag. Er moest de afgelopen week zelfs nog ingeleverd worden. Voor de sortering I werd er 1,85 per kilo betaald en voor de sorte ring II kwam de prijs uit op 1,55 per kilo. Het aanbod zal geleidelijk wat kleiner wor den, hierdoor kan de prijs wat oplopen. Door de gedaalde temperaturen van de afgelo pen week bleek een gewas als boerenkool erg in trek. Er werd gemiddeld ƒ1,07 per kilo betaald. Bij aanhoudend lage temperaturen zal boeren kool een goed betaalde groen te blijven. De aanvoer van spinazie wordt wat groter, toch wist de prijs zich redelijk te handhaven, want er werd gemiddeld ƒ3,45 per kilo be taald. Kwaliteitsverschil Voor een kwalitatief goed ge- wós zal er een goede prijs be taald worden. Want uit de veilingprijzen blijkt dat er prijsverschillen bestaan van 1 gulden per kilo. Deze ver schillen worden veroorzaakt door kwaliteitsverschil. Voor een gewas als veldsla werd er vorige week nog een prijs van ruim 6 gulden per kilo be taald. Door een groter aanbod daalde de prijs in de afgelo pen week naar 5,10 per kilo. Dit gewas zal geleidelijker goedkoper worden. Er wor den thans al weer enkele we ken behoorlijke hoeveelheden aardbeien uit Israël geïmpor teerd. Zo werd er op dinsdag 16 februari 1800 kilo inge voerd. Deze. werden op de, groothandelsmarkt in Rotter dam verhandeld tegen een prijs van 1,40 per doosje van 250 gram bric H kl' één van de weinige mocht Suzu- de ontwikkeling het marktaandeel in het van jaar om- het geval was meeste Japanse toen de yen zo was. Die tijd is duidelijk voorbij, ook Japanse mer- met teruglo- verkopen. Behalve Suzuki, al weet men ook best te relative- In 1980 had men im- alleen de SC 100 te bieden, een leuk maar bepaald geen brld-beater". Daar eerst de opmerke- kleine LF 80 jeep bij; ir het grote succes van 1 zorgde echter de io als eerste „normale" h bleef de LJ 80 terrein- jen in 1981 zijn populari- behouden, ondanks het dat de prijs nogal opliep rdat de wagen niet meer .bedrijfswagen" (met lager stingtarief) verkocht ■ht worden als er een ach- ank in gemonteerd was. r een „personenwagen" het kleine jeepje echter wat Spartaans, zodat Su- i eind 1981 een grotere en r geciviliseerde versie :ht. Die SJ 410 is dan nu in Nederland te koop. wel hij afgeleid is van de zie je er al meteen aan dat het een heel andere i is. Richtte het LJ-uiter- zich nog duidelijk op de sieke Willys jeep, de SJ it meer aansluiten bij de ce-jeeps" als een Range er of Mercedes G. In ver- jking daarmee is de SJ ïswaar nog erg klein en rtaans, maar ook nog ds veel goedkoper.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1982 | | pagina 13