Op weg naar schoon poolfust Toyota Carina en Celica: vernieuwing, geen revolutie Veel keuze op Twee wieier RAI Fietsen: ook goed voor reumapatiënten binnen de perken Drugs LAND EN TUINBOUW/VERKEER LEIDSE COURANT ZATERDAG 6 FEBRUARI 1982 PAGINA 8 Op de nog niet zo lang geleden gehouden Tokyo Motor Show viel de nieu we, eigen stijl op van de al of niet voor produktie bedoelde modellen wat futuristisch en zeer scherp gesneden carrosse rieën. Het eerste voor proefje daarvan voor Eu ropa levert Toyota, met een nieuwe Carina-Celi- Twee jaar geleden vond de laatste modelwisseling in deze serie bij Toyota plaats, waarbij het vooral om een nieuw ui terlijk ging. Dat is er ook deze keer, maar daarnaast is de techniek en de indeling van het programma eens bekeken. Toyota is er het merk niet naar om met volledig nieuwe modellen te komen; er wordt vrij sterk aan traditie gehecht, ook nu weer zijn de nieuwe modellen een duidelijke voortzetting van het oude concept. Bij Toyota dus geen revolutio naire ommezwaai naar voor wielaandrijving. Vandaar ook dat de Carina ziin wat onop vallende stijl behield, al ziet hij er door de hoekiger car rosserie met korte, hoge ach tersteven weer wat moderner uit. Bij gelijkgebleven wielba sis werd de wagen wat korter en breder. De hoge achterkant is bepa lend voor de vernieuwing. Enerzijds onderstreept hij het streven naar een lage lucht- weerstand (volgens Toyota tien procent lager dan bij het oude model), dat verder tot uiting komt in details als de glad afgewerkte neus van halfverzonken ruitewissers. Anderzijds zorgt die nieuwe achterkant voor een heel an dere binnenruimteverdeling, met naar achter geschoven achterbank en toch meer ba gageruimte. Het wat hogere en scherp afgesneden dak zorgt tevens voor meer hoofd ruimte op de achterbank, naast de winst in beenruimte. Zodoende kan de Carina nu gelden als een ruime midden klasser. Aparte stijl Veel verder ging Toyota met de sportieve Celica, die met zijn lijn, waar de stroomlijn- vorm gewoon vanaf straalt, wel erg verschilt van zijn voorganger. Als we de fabriek mogen geloven heeft die Celi- Toyota Celica 2.0 Liftback XT ca een Cw (luchtweerstands waarde) van 0,34. Dat zou een werkelijk zeer goede prestatie zijn, en helemaal onwaar schijnlijk lijkt dat helemaal niet als we de gladde vorm van vooral de neus met zijn typische opklapkoplampen bekijken. Daarbij zorgt weer de verhoogde daklijn voor meer binnenruimte achterin, al is de Celica nog steeds geen echte vierpersoons wagen. Uiteraard zijn er ook nieuwe interieurs gekomen in Carina en Celica, waarin vooral de hoogwaardig uitziende stofbe- kleding opvalt Ze zijn zoals gebruikelijk redelijk prak tisch ingedeeld, met een en kele misser zoals de wel wat ingewikkelde bediening van verwarming en ventilatie (links en rechts apart regel baar wat betreft luchthoeveel- heid). Waarom nu in de Celi ca een hele rij schuiven en in de Carina een mengsel van (wel handige) draaiknoppen en schuif regelaars? Natuurlijk ook weer hier en daar een grapje een aparte asbak voor de passagier en bestuur der voorin de Carina, één achter het stuur en één in de deur. Of bij de Celica twee ronde „doosjes" aan het dash board, het linker een munten- bakje met klep, het rechter een centrale bediening voor de achterruit met daarin de verwarmingsschakelaar en een schakelaar voor de ruite- wisser, die heel attent zowel een intervalstand heeft als een stand voor permanent wissen. Een verstelbaar stuur heeft de Celica nu ook, zodat de zitpositie beter kan worden ingesteld. Bij de tijd Toyota Carina 1.6 DX De technische veranderingen zijn niet echt ingrijpend, maar wel voelbaar. Zo reageert de auto veel exacter op het stuur, dat overigens nog even licht en wat indirect werkt Daar mee stuurt de Carina, die nu ook als stationcar schroefve- ren en vier reactiearmen aan de starre achteras heeft in plaats van bladveren, veel prettiger. Heel goed is nu het wat onderstuurde maar heel voorspelbare bochtgedrag te merken, dat zelden proble men zal opleveren. Datzelfde gedrag kenmerkt de Celica Coupé, het Ameri kaans en niet erg sportief ogende basismodel van Toyo ta's sportwagenreeks. De Lift back heeft nu standaard onaf hankelijke achterwielophan ging voor een wat neutraler stuurgedrag. Motorische verfijningen aan de 1588 cc (Carina-Celica Coupé) en tweeliter motoren (Celica Liftback) zorgden voor iets meer vermogen en trekkracht bij een wat lager verbruik, dat mede veroor zaakt wordt door de betere stroomlijn. Bovendien lopen de motoren nu bij hoge toe rentallen wat stiller, hetgeen mooi aansluit bij het vermin derde windgeruis (alweer stroomlijn). Een ander nieuw tje is de automaat, die voor de Celica Liftback verkrijgbaar is. Deze beschikt naast de nor male drie versnellingen over een apart inschakelbare elek trische overdrive. Het lijkt mij echter logischer om die automaat meerprijs 2000 aan te bieden voor de Carina, die het nu tegen meerprijs met een gewone au tomaat moet doen. Celica Supra Vooralsnog weet importeur Louwman en Parqui het nieu we jaar met een goed voorne men te beginnen: de nieuwe Carina zal nauwelijks duurder zijn dan de oude, met een prijs van 18.590 voor de 1.6 DX. De Celica-serie is wat in gekrompen en telt nu nog maar vier modellen: een 1.6 Coupé voor 21.745 als begin- model en dan drie Liftbacks met tweeliter motor voor 26.750 tot 31.995. Er is wel meer op komst: Louwman en Parqui heeft toestemming gekregen om de eigenlijk alleen voor de Ame rikaanse en Japanse markt bedoelde Supra in te voeren. Dat is een zeer luxueuze Celi ca met een nog lagere neus en 2,8 liter zescilinder motor, le verbaar omstreeks het begin van de komende zomer. Wie goed wil kunnen kiezen uit de talloze fiet sen op bijvoorbeeld de Tweewieler RAI die van 22 tot en met 28 februari wordt gehouden in Am sterdam, is het boekje „Wat voor fiets?" uitgege ven. Het geeft uitvoerige en onpartijdige voorlich ting en vertelt precies waarop gelet moet wor den. Door overmaking van 8,50 op postgiro 234567 is het boekje aan te vragen bij de Stichting Fiets! in Amsterdam. An dere handige boekjes voor fietsers: „Fietsva kantie in het buitenland" „Goede raad voor fiets tochten". De titels spre ken voor zich. Verkrijg baar bij ANWB-kantoren of door overmaking van resp. ƒ7,00 of ƒ6,40 op hetzelfde postgironum mer en bij dezelfde stich ting. Zweefzadel In samenwerking met een orthopedist is in Duitsland een nieuw zweefzadel ont wikkeld, dat speciaal geschikt is voor mensen met rugklach ten en dat een anatomisch een ideale aanpassing geeft. Het zadel, vervaardigd van een soort integraalschuim, wordt in Nederland op de markt ge bracht door De Haans Han delsonderneming Allright in Amsterdam. Voorkom een lekke band Een lekke band is een van de meeste hinderlijke zaken voor een fietser, maar tegenwoor dig bestaat er een nieuw mid del om een lekke band te voorkomen. OKO is de naam van een nieuw middel dat eenmaal in de band gespoten, non-actief blijft totdat er een lek ontstaat. De ontsnappende lucht perst dan het produkt in het gat en vormt zo een per manente afdichting. Hoog stens moet dan de band weer Ding-Dong Op elke fiets moet een bel zit ten, die over een afstand van 25 meter nog goed hoorbaar is. In Duitsland heeft een ver keersdienst ontdekt dat de twee-klank ding-dong (zo'n grote ronde bel die vroeger op de brommers zat gemonteerd), het meest geschikt is om an dere verkeersdeelnemers te waarschuwen. Dit geluid valt het meeste op en schijnt bo vendien niet als agressief te worden ervaren. Reumapatiënten kunnen extra profijt hebben van de bewegingen die het li chaam maakt bij het fiet sen. De gewrichtsvlakken en -banden, de slijmvlies bekleding en de slijm- beurzen van de gewrich ten worden door flink en regelmatig bewegen be ter doorbloed. Dat zuive re bloed zorgt voor een betere beweeglijkheid, terwijl de gewrichten soe peler worden naarmate de weefsels van de om ringende spierbundels zelf beter ontwikkeld zijn. Een mond vol, maar het gaat er vooral om dat de gewrich ten juist lekker soepel worden door de typische fietsbewe- gingen. Het ziin bovendien dezelfde gewrichten die veel al verwaarloosd worden bij een zittend leven op bijvoor beeld kantoor. Deze aanbeve ling staat in het in Nederland se vertaling verschenen boek „Reuma en homeopathie". Volgens de schrijver, de Fran se arts Maury, kan de reuma patiënt met het fietsen ook van zijn minderwaardigheids gevoelens afkomen. Met de fiets blijft hij mobiel, wordt hij lichamelijk sterker en heeft hij het gevoel „er nog volop bij te horen". Een psy chische factor van betekenis om met deze ziekte te kunnen leren leven. Brussel toont dieselversies van Opel Kadett en Ascona Traditioneel opende de tentoonstelling in de Pa leizen op de Heizei te Brussel het nieuwe auto- jaar, vlak op de voet ge volgd door Genève in maart. Zoals steeds bood de „show" in Brussel voornamelijk een over zicht van wat het vorig jaar is uitgekomen, ter wijl de echte primeurs voor Genève gereser veerd blijven. Het echte, nog nooit vertoonde nieuws bestond uit diesel- versies van de Opel Ka dett en Ascona, een ver nieuwde Rover met ook een kleinere motor en een nieuwe serie Ameri kanen van General Mo tors, de zogeheten A-bo- dies. Tevens waaide er wat nieuws over van de tentoonstelling die afgelopen najaar in Tokio plaatsvond en dat nog slechts zeer weinigen al hebben ge zien: Mazda's 929 sedan-coupé en een serie Mitsubishi's met turbo-motor. Verder maakten vele exposanten van de gele genheid gebruik om nieuwe uitvoeringen te brengen, zoals bij Renault de 5 TX en de 18 GTX, bij Datsun de Cherry met nieuwe motoren of bij Leyland goedkopere versies van de Metro. Bij het nieuws dus voor elk wat wils. Wie in economie geïnteresseerd is (wie niet?) zal de komst van de nieuwe Opel diesel toejuichen. Hij is uiteraard gebaseerd op de ui terst moderne 1,3-1,6 liter benzinemotor die voor Kadett en Ascona werd ontwikkeld. Dat wh zeggen: een zeer kom- pakte motor met lichtmetalen cilinderkop en bovenliggende nokkenas met snaaraandrij ving. Ook nam men de hy draulische, onderhoudsvrije klepstoters over, een unicum voor een Europese diesel dat meteen voor minder mecha nisch motorgeluid zorgt. Een zeer soepele motor die zowel goed is voor een behoorlijke top van dik 140 kilometer per uur als voor een verbruik van rond 1:14. Argentijnse bloemkwekers zijn niet te benijden In het Duitse tijdschrift „Zierpflanzenbau" heeft Werner Hoffmann, die een aantal jaren in Latijns Amerika heeft ge woond, een beschouwing gegeven over de sierteelt in dat ge bied. In 1957 - twee jaar na de val van Peron - ging het in de Argentijnse sierteelt betrekkelijk goed, zo constateert hij- Maar over de huidige gang van zaken sinds 1980 zegt de schrijver: „Na een aantal chaotische jaren, heeft de regering de import volledig vrij gegeven. Een paardemiddel waarbij Margaret Thatcher's politiek nog sociaal afsteekt!". De bloemkwekers zijn niet te benijden zo stelt schrijver. Alle kleine bedrijven leggen het loodje. De ruïnes van kassen zijn met onkruid overwoekerd. Daarnaast is er een hypermodern Hollands bedrijf, tot de nok gevuld met uit Nederland geïm porteerde groene planten. Argentinië is een importland ge worden. Er is nog een azalea-bedrijf bij gekomen waar ook andere bloeiende planten en orchideeën worden gekweekt. Voor de toerist is Argentinië volgens de schrijver niet meer zo aantrekkelijk. Een hotelkamer kost er net zoveel als in Duitsland en in dit vleesexporterende land betaalt men voor een biefstuk al bijna evenveel als daar. In 1966 hadden de toenemende moeilijkheden bij de invoer van grondstoffen bij het grootste rozenbedrijf geleid tot om schakeling op azalea's. Goedkope invoer uit Japan drukte de rozenprijzen. De druk op de prijzen deed de bedrijven zich op de export toeleggen. Met anjers ging het niet, maar langza merhand kwam de uitvoer van goede kwaliteit rozen op gang. In 1970 begon de teelt op die in ontwikkelde landen te lijken. Betere wegen brachten gebieden met een gunstig klimaat dichterbij. In San Carlos hadden twee Duitse immigranten eindelijk een klimaat gevonden waar tulpen konden worden vermeerderd. Per vliegtuig gingen de bloemen van de open grond naar Buenos Aires, waar ze dezelfde prijzen maakten als de importbloemen. De winterteelt van gladiolen verdrong de anjer van de eerste plaats. Op de groothandelsmarkt Bue nos Aires waren de eerste anjers van Columbia te zien. Zij bewezen dat de Argentijnse kwekers het verkeerd hadden gezien. De kosten waren dubbel zo hoog als de Argentijnse anjers en zij vlogen dan ook weg. De teelt van rozen leed on der een bureaucratie. Over Columbia vertelt Werner Hoff mann dat in 1960 een anglo-colombiaan het goede plan kreeg om bloemen te kweken. Het land moest minder afhankelijk worden van de koffie-export. In het nieuwe vier-jarenplan voor 1971-1974 staan bloemen dan ook genoemd als exportbe- vorderingsprodukt. De teelt op de hoogte van Bogota heeft veel voordelen, veel werkgelegenheid, een gunstig klimaat en dicht bij de internationale luchthaven. De anjers en chrysan ten zijn de voornaamste produkten en zijn in drie uur vliegen in Miami. De jonge planten komen uit U.S.A. In 1980 heeft de werke lijkheid de optimistische planning verre overtroffen. De ga lopperende inflatie maakte export echter zorgen. De teelt on der plastic is tot 800 ha gegroeid. Dagelijks stijgen er drie Boeing's 707 vol bloemen van het vliegveld El Dorado op. Daarnaast worden de vrachtruimen van de lijnmachines met bloemen gevuld. Naast de export is er ook een belangrijke binnenlandse markt. De tijd van de snelle groei is echter voorbii. De eerste jonge planten van eigen produktie werden in 1980 naar Europa gezonden. Tenslotte: in het oosten van de bondsstaat Mexico is het klimaat gunstig. Er wordt uitsluitend in de open grond geteeld van anjers, gladiolen en rozen. Langs goede asfaltwegen is de oogst snel op de groothandels markt in de hoofdstad. Van daaruit wordt het hele land be diend. Gesteld wordt dat de teelten wel gepaard gaan met ziekten van plantenkundige aard. De VPZ pakt het vuil fust-probleem grondig aan. Tot die conclusie moet iedereen komen die op de Barendrechtse vei ling de nieuwe wasstraat heeft gezien. De letteraf- korting VPZ staat, zoals bekend voor Coöperatie ve Nederlandse Veiling- fust- en Palletpoolvere- niging. Het is de eige naar van de poolfust en als zodanig verantwoor delijk voor de reinheid ervan. Hoge investeringen Voor de wasstraat op de vei ling Zuid-Holland-Zuid werd een speciaal gebouw neerge zet, investering ƒ1.450.000.-. De wasstraat zelf kostte f 1.350.000.-. De gebruikers van het fust (telers en hande laars) zullen deze lasten via de huur moeten opbrengen. Het ziet er naar uit, dat de reinigingskosten een verho ging per uitgifte zal mee brengen van acht tot tien cent. De VPZ heeft al jaren gele den het probleem van de vui le bakken onderkend, maar door de technische proble men en onvoldoende mede werking van de gebruikers het fust schoon te houden, viel het niet mee grote vor deringen te boeken. De tech niek kon dankzij de ervarin gen met de oudere wasma chines oplossingen bieden voor de verwijdering van het losse vuil (dozen, papier, kar ton, schillen) en het vaste vuil (aangekoekte grondres- ten). Perslucht speelt in het eerste geval de hoofdrol en hoge druk waterstralen in het tweede. Op grond van de in de afgelopen maanden op gedane ervaringen mag wor den aangenomen dat er in 1982 op deze nieuwe installa tie ruim drie miljoen kisten zullen worden gewassen. Het aantal circulaties ligt echter op een 50 miljoen. De mede werking van alle gebruikers blijft dus een vereiste voor het welslagen van het schone kistenplan. Grote bereidheid Na de felle anti-vuil-fust- campagne via de persmedia, die eind vorig jaar door de georganiseerde detailhandel in aardappelen, groente en fruit is ontketend, blijkt de bereidheid geld in deze goede" ontwikkeling te steken veel groter dan voorheen. In „Grootebroek" en „Utrecht" staan nog de oude wasinstal- laties. Daarnaast beschikt de VPZ over een verplaatsbare machine die rouleert over meer veilingen. Op de twee genoemde veilingen komt nog dit jaar* een wasstraat. Bovendien wordt gedacht aan zo'n moderne installatie ^in „Breda" of op de KZIJ. De drie nieuwe wasstraten ver gen een investering van een half miljoen per stuk. Bij in levering van poolfust wordt er nu een selectie gemaakt tussen schoon en vuil. Nu kan alleen nog het vervuilde fust gereinigd worden. Dat betekent extra transport als de veiling niet over zo'n wa- sinstallatie beschikt Een re den te meer om extra scherp op de overtreders te letten. Bij de eerste overtreding krijgt de gebruiker (misbrui ker!) een waarschuwing, maar daarna moet hij voor de. hoge reinigingskosten op draaien. Telers die hun pro dukt in vuil fust aanvoeren riskeren de afkeuring van de gehele partij. Nieuwe kist Over anderhalf tot twee jaar komt er een nieuwe poolkist met een gladde en sterke bo dem. Alle waservaringen zijn in dit model verwerkt. Ook dit is een goed bericht da^ hierop wijst: de tuinbouw is De bakken draalen de waslnstallatle In. i5SSRI schoon poolfust. CHR vos Overzicht grotvullverwljderlng. t\ UêUtoUUékUÈÈiMÉtÈtéaéiiêtdè* Tegenwoordig bestaan er klaarblijkelijk geen heksen meer^a maar onze voorouders hebben daar kennelijk heel wat mee t#r stellen gehad. Getuige bijvoorbeeld de nog overgebleven hek€e senwaag in het plaatsje Oudewater. Want die heksen of wafts daarvoor doorging werden te vuur en te zwaard bestreden erfn om hals gebracht.... 8j>£ In het Spaanse stadje Calahorra bijvoorbeeld was het in de zesfte tiende eeuw weer eens zo ver. Men had daar maar liefst dertig heksen weten te vangen, die op de nominatie stonden voor dd« brandstapel. De bisschop Sandoval echter wilde wel eens wetenp hoe dat nou precies in elkaar zat met die hekserij en hij beloofdè'® een van die heksen de vrijheid, als zij hem haar geheim preciefla uit de doeken deed. Nou, dat kon," maar dan moest de bisschop.al haar wel het doosje met zalf teruggeven, dat men haar had ont- J nomen. Dat gebeurde, de vrouw wreef zich op verschillend^ plekken in met het geheimzinnige smeerseltje, beklom vervolde gens de kerktoren van Calahorra en kroop toen langs de buitenfl- kant van dit bouwsel en met het hoofd omlaag weer naar onderj F en.... Daar spreidde zij de armen wijd uit, steeg ineens op en verjig dween al vliegend in de lucht.... (al De nieuwsgierige bisschop wist toen nog net zo veel; maar ge lukkig weten wij er tegenwoordig wat meer van. Tachtig pro* cent van dat heksengeloof schijnt te berusten op hallucinaties, iti We komen nu bij onze tuin. Er zijn nogal wat planten, die bei paalde stoffen bevatten, die wij met een geleerd woord: hallucil* nogenen noemen. Ze werden en worden in de geneeskunl°F de wel gebruikt; in de duistere middeleeuwen echter deden ze al" dienst als „drugs". Die heksen nu wisten uit allerlei planten een zalf te maken; w( noemen er een aantal op, die ook nu nog bij ons inheems ziin en misschièn in uw eigen tuintje groeien: de maanvaren, ijzerhard"1 bingelkruid, huislook, heliotroop, venushaar. Trouwens: wat t^ denken van de papaver, waaruit opium bereid wordt en dat is toch ook zo'n „drug". Het gekke is nu, dat die middeleeuwse verhalen blijkbaar wat verkeerd overgekomen zijn. We kunnen ons namelijk voorstellen, dat eventu ele toeschouwers onder de invloed van het een of andere smeerseltje bepaalde vreemde din gen zouden kunnen zien. Maar het zal wel niet zó geweest zijn, dat vrouwen min of meer „gewichtsloos" werden door het gebruik van zo'n „heksenzalf". Toch meende men dat, getui ge de heksenwagen; hier werden verdachte warmere regionen... „gewogen en bevonden". Elders smeet men toverkollen gewoon in het water. Dreven ze, danfe waren ze schuldig, alleen de onschuldigen zonken (en verdron-sn ken dan nogal eens, maar tja, dat was het risicovc Heel bekend is in dit opzicht de hennep geworden. Ze leverha hasjiesj, tegenwoordig bekend als „soft drug". Nu is het eigen-fr aardig, dat de bij ons geteelde hennep maar een slechte en slap*rn; pe kwaliteit hasjiesj schijnt op te leveren; de goeie hasjiesj komt; H van hennepplanten in warmere regionen, zoals India, Noord-A-aa frika. Het heeft dus niet zo veel zin, hier hennep te gaan ver s bouwen om zelf hasjiesj te gaan winnen.... En met de papaver-i plant en de opiumwinning is het al net zo. Trouwens: we zouden de tabak er misschien nog bij kunnen noemen, want eigenlijk i! s dat toch ook een soort van „soft drug". De beste tabak komt ooltui van overzee'er

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1982 | | pagina 8