Horecaf- voorzitter Gerard van derVeen: „BV Nederland" jaagt klanten deur uit" kerk wereld GEWEST VERHOGING VAN BTW GAAT NEDERLANDSE HORECA TENMINSTE 6600 BANEN KOSTEN Soesmf a1 Si Priesterraad bisdom Rotterdam ontstemd over benoemingsprocedure hulpbisschop Paus sluit week va gebed voor eenhe Prof. Van Holk overleden In beleidsvisie Karmel wordt kant van de armen geko zen Korte metten lodse courant dinsdag 26 januari 1982 pag® 7ia «3 (Vervolg van voorpagina 0X DEN HAAG ..Hoe k, B heer Reeser van het Ji kinderziekenhuis nu tocl gen dat via de telefoftjj,, ernst van het geval niet - getaxeerd kon worden' geloof ik best, maar ik leen gevraagd of ik met ma naar het ziekenhui komen, zodat ze dan de tie konden beoordelen, niet", aldus de hevig geëi neerde vader, de heer P. ladsingh. Dit weekeinde hij een wanhopige toch zijn doodzieke dochten maakt langs het Wes Ziekenhuis, de dokters dienst en het Juliana-k ziekenhuis. Bij de ziel zen werd Soesma niet pen, omdat de vader g( wijskaart kon tonen. He overleed zaterdagmorgei half zes. „Achteraf denk je toch, maar zus of had ik maar daan. Ik kan me wel voi kop slaan, dat ik Soesn gewoon bij het ziekenhi gebracht met de medt dat ik voor de behandeli betalen. Dat ik dus net ik particulier ben ven Dan was ik beslist metej holpen. Het is ook geeÉ ment bij me opgekomehT" misschien beter de polit[ kunnen inschakelen". )e: Advocaat ite De heer PrahladsinghL zich inmiddels tot eenr caat gewend. Hij wil d|t tot de bodem laten uitzl Vandaag heeft hij bij en specteur van de volkss v< heid en bij de medischeLu raad klachten ingedienc de huisarts van de lfn dokter Reis, het WeP™ Ziekenhuis, het Julian" il derziekenhuis en de bd doende arts van de d(ja nachtdienst, dokter Ed „Zoiets mag nooit meer komen", aldus de heer1^ ladsingh. „Ik heb ook ifcl probeerd de naam te acl|ze ten van degene van djOO tersnachtdienst, die mij|j nisch de tweede keer te^ stond. Toen ik belde <f steeds slechter werd meni ma, kreeg ik een ande>&< ter aan de lijn. Maar t(d de papieren erbij haall uj hij, dat er waarschijnlijk, veranderd was aan de. van het kind en dat iFe rustig moest gaan slapef teraf wilde men mij |ck naam van die dokter giel pn Verwijskaart m Is Soesma nu slachtofP1' het verwijskaartensyst^1"2 worden? De heer Ridcïl. de Vereniging van Neci se Ziekenfondsen: „Ktth beurt vaak genoeg dat i oj wijskaart achteraf worfn strekt, bijvoorbeeld in |g val van verkeersslacteai Maar in een situatie alsferi het de vraag of de bettfie ziekenhuizen de nodig— vuldigheid in acht hebl nomen bij het beoordel* de toestand van het kif! je het namelijk formal benaderen in dit soort kom je er niet. In de p blijkt het systeem goed' tioneren. Er komen n| vooral in de nacht enj einden duizenden mensf der verwijskaart". Op d of de heer Prahladsingi af was geweest, als hij f lier was verzekerd: maar de vraag. In het1 huis zouden ze misschie informatie willen hebb de behandelende huisaf maal zijn. Maar het is een per tinente leugen om te beweren, dat hij over de hele lijn onder de maat is". „Toch wordt bijvoorbeeld het vak van kelner nog steeds hardnekkig door een groot gedeelte van de Nederlandse bevolking ondergewaardeerd. In de trant van: Als je ner gens voor deugt, kun je altijd nog in een vettig pak con sumpties gaan uitventen. En dót, terwijl je tegenwoordig een middelbare beroepsoplei ding moet hebben gevolgd om in dit vak te kunnen slagen. Ik erger me wild aan die on derschatting van een beroep, waarvoor niemand zich be hoeft te schamen". Na deze vreugdeloze litanie, die als motregen over zijn gast is neergedaald, misstaat het vermoeden geenszins, dat Van der Veen het voorzitterschap van Horecaf op een moment van geestelijke absentie heeft aanvaard. Het lijkt immers ondenkbaar, dat je anders aan zo'n klus begint. Het blijkt een misvatting te zijn. Van der Veen blaakt juist van strijdlust en ziet tot zijn intens genoegen, hoe zijn agenda gestadig dichtslibt met gordiaans knoopwerk, dat door hem ontward dient te worden. Niet langer kamers mét en zonder bad verkopen, maar belangen van landgeno ten verdédigen, lobbyen bij de overheid, de própagandatrom- pet aan de lippen zetten, een robbertje knokken met de vakbond: het zijn werkzaam heden, waar hij nu reeds pap van lust. Insiders hadden trouwens niet anders verwacht van deze man, die als actief lid van de wielerclub DOF waartoe ook dolle Dries van Agt behoort zichzelf regel matig een ferme trap na geeft. Je hoeft hem dan ook niet meer te leren, hoe je een te genstander op stang jaagt en een spaak in zijn wiel steekt. Op het Haagse schaatscen- trum De Uithof bewijst hij elke zaterdagmorgen ook nog, dat hij zich op glad ijs won derwel staande weet te hou den. Met enkele sportieve vrienden traint hij daar voor de Elfstedentocht, die, naar hij vurig hoopt, ditmaal niet voortijdig kopje onder zal gaan in het wak van een kwakkelwinter. „Als ie doorgaat", roept hij, „bestaat er voor mij die dag geen Horecaf meer. En reken er op, dat ik de finish in Leeuwarden zal halen. Al is het met de tong op mijn schoenen. Ik heb alvast een zaklantaarn, een speciale bril tegen sneeuwblindheid en een paar Viking-schaatsen aange schaft. Mij kan niks gebeu ren". IJs en weder dienende zit het er dus dik in, dat Van der Veen ook zijn baan bij Hore caf volledig zal uitrijden. LEO THURING Foto's: MILAN KONVALINKA WASSENAAR/DEN HAAG Ofschoon je toch zou mogen verwach ten, dat de Wassenaarder Gerard van der Veen als kersverse, eerste full time voorzitter van Hore caf linea recta in een op gemaakt bed kon stap pen, is inmiddels overdui delijk gebleken, dat hem voorlopig slechts een mi nuscuul hazeslaapje tus sen een baaierd van tij drovende activiteiten ge gund zal worden. In het kloeke bondskantoor aan de Haagse Balistraat, waar hij met zijn algemeen secretaris, drs. Jac Conings, nu al een spraakmakend paar-apart vormt, werd hem gelijk bij binnenkomst het zwaard van Damocles aange reikt Gulle gever van dit oor spronkelijke geschenk was het ministerie van economi sche zaken, dat het voorne men kenbaar maakte om de btw op logies en maaltijden van vier naar achttien pro- cent op te schroeven. „Een heilloos plan", heeft Van der Veen inmiddels na enig huiswerk becijferd. „Als dat inderdaad doorgaat, zijn bedrijfssluitingen in onze sec tor niet te voorkomen en zul len er tenminste 6600 banen verloren gaan. Dat is de kei harde realiteit. De BV "Ne derland" jaagt op die manier zijn klanten weg en schuift de zwarte piet door naar de ho reca, die nota bene tot nog toe de snelst groeiende industrie van ons land is". Aan de andere kant van de tafel zorgt secretaris Conings onmiddellijk met enige secon den van grommende bijval voor een passend geluidsde cor. Vervolgens heft de voor zitter de handen in een zege nend gebaar en vervolgt hij: „Het is een onbegrijpelijke zaak. De Horecaf is gelukkig nog steeds kerngezond en onze leden hebben vorig jaar met een totale omzet van 1,25 miljard opnieuw een fantasti sche bijdrage aan onze natio nale economie geleverd. Maar als de overheid nu meent, dat onze bedrijfskoe een wonder koe is, die je straffeloos kunt blijven uitmelken, is van onze kant een waarschuwing op zijn plaats". De dreigende, drastische ver hoging van het btw-tarief, die automatisch een prijsexplosie in de Nederlandse hotels, res taurants en cafés zal veroor zaken (om over de aanver wante bedrijven nog maar te zwijgen) wordt door Van der Veen gekarakteriseerd als: „Een domme maatregel, die indruist tegen het algemeen belang". „Ik ben een simpele jongen met een boerenverstand", waarschuwt hij met een door merg en been gaande glim lach, „maar zelfs ik begrijp, dat een Horeca-ondernemer gegarandeerd klanten ver liest, als hij met het mes op de waar hij als directeur in ver bluffend tempo een aantal ambitieuze nieuwbouwprojec ten realiseerde. Gerard van der Veen (45), de nieuwe voorzitter van Horecaf heeft nu reeds bewezen, dat hij zich op glad ijs wonderwel staande weet te houden. Op het Haagse schaatscentrum De Uithof, waar hij al jaren elke zaterdagmorgen traint voor de Elf stedentocht zijn grote jeugddroom, die hij nu eindelijk eens wil verzilveren wordt zijn ravitaillering in stijl verzorgd door Individualisten een ober, annex melkbrigadier van Des Indes. Van dat hotel was hij zelf eens algemeen directeur. keel gedwongen wordt om zijn prijzen op onverantwoor de wijze op te jagen. Als hij straks tientallen guldens meer moet vragen voor zijn dien sten, kan hij zijn zaak wel sluiten. De vreemdeling houdt ons land dan terecht voor ge zien. En de Nederlanders zul len en masse hun duiten in het buitenland uitgeven". „Uitgerekend gebeurt dat op een moment, dat voor het eerst sinds vele jaren onze reis-verkeersbalans wat posi tiever is uitgevallen. In de eerste negen maanden van 1981 hebben buitenlanders in ons land 3,3 miljard gulden gespendeerd. En dat was maar liefst 32 procent meer dan in dezelfde periode van 1980. Naar schatting is 40 pro cent daarvan terecht geko men bij de Nederlandse Hore- ca-bedrijven. De Nederlan ders hebben vorig jaar echter in het buitenland hetzelfde bedrag uitgegeven als in 1980. En daardoor is het negatieve saldo 750 miljoen gulden klei ner geworden. En dót is toch mooi meegenomen, zou ik zo denken". Het is de visie van een door gewinterde rot, wiens carrière vele gerenommeerde hotels binnen- en buitenland naar een steeds hoger niveau is ge schut. De nu .45-jarige van der Veen domicilie houdende te Wassenaar, maar Amster dammer in hart en nieren, „zelfreizende" wereldburger in de rest van zijn organen studeerde in de jaren vijftig aan de Hogere Hotel Vak school in Den Haag en was daarna werkzaam in een handvol hotelpaleizen, waar onder het beroemde Savoy aan de rivier de Theems in Londen. Het is een jeugdlief de, die hem nog steeds ver leidt tot lyrische loftuitingen. In 1964 trad hij in dienst van de inmiddels gekapseisde Ex ploitatie Maatschappij Scheve- ningen en tien jaar later werd hij door de Haagse golden wonderboy Verwoerdt als kroonprins binnengehaald in diens hotelimperium Clingen- dael. Toen deze groep, waar toe ook Des Indes in Den Haag behoorde, in 1979 door de Engelse Crest-groep on derdeel van de Britse biergi gant BASS werd overgeno men, nam hij een overstapje naar de Golden Tulip Hotels, En nu dus Horecaf. De 91-ja- rige bond van professionele gastheren. In de vorige eeuw van start gegaan met 84 leden en nu comfortabel leunend op een aanhang van 1100 begena digde individualisten, die op donderdag 28 januari tijdens een receptie in Kasteel Oud Wassenaar in grootse stijl af scheid zullen nemen van hun part-time voorzitter G. E. van Goor. Bij die gelegenheid zul len ze in één moeite door voor zijn opvolger hun problemen op de cadeautafel deponeren. Daar zit gegarandeerd het alarmerende feit bij, dat de Nederlandse horeca in 1981 danig heeft ingeteerd. In geld uitgedrukt steeg de totale om zet weliswaar met een scha mele 0,15 procent. Maar om dat de prijzen met 5,2 procent stegen, hinkte de horeca tocl? in springprocessie 5,1 procent achteruit „Voor het eerst in twintig jaar", moet Van der Veen met tegenzin toegeven, „is er spra ke van achteruitgang in onze sector. Weliswaar zitten we allang in de hoek, waar de klappen vallen denk alleen maar aan de lonen, die inmid dels tussen de veertig en vijf tig procent van de omzet op souperen maar die konden tot nog toe steeds worden op gevangen dank zij scherpe kostenbewaking, een grotere produktiviteit en een betere marketing". Is de geachte voorzitter bereid om dan nu het rampenplan te tonen, waarmee de dreigende dijkbreuk in de lage Horeca- landen kan worden afge wend? Van der Veen monstert zijn gast een wijle hoofdschud dend. Zegt dan gebiedend: „Als u bedoelt, dat Horecaf rijp is voor doemdenken, moet ik u helaas teleurstellen. Daarvoor is ons produkt te goed en te solide". „Het kan naar mijn mening wel wat agressiever aan de man worden gebracht. Niet afwachten dus, jezelf wijs ma ken dat de klanten toen wel komen, maar in hechte sa menwerking met belangheb benden KLM, vakbonden, NBT en gebruik makend van moderne promotietech nieken, de consument in bin nen- en buitenland interesse ren voor onze bedrijven". En misschien gelijk wat aan de service sleutelen. Dat kan ook geen kwaad, meneer de voorzitter. Dienstbetoon is nu eenmaal niet de meest in het oog springende deugd van ons volk. Weer dat zorgelijk hoofd schudden. En dan zijn ant woord zonder recht op verde re discussie: „De service in de Nederlandse Horeca-bedrij- ven zal heus niet altijd opti De priesterraad van het bis dom Rotterdam zal in de eerstvolgende vergadering (10 februari) praten over de vraag of het „nuttig en dienstbaar" is om door te gaan. De raad is daarover sterk verdeeld. Dit kwam tot uiting in de bijeenkomst vorige week, toen een be langrijk deel van de raad het er niet mee eens bleek te zijn, dat de bisschop de raad niet heeft ingelicht en geen advies heeft gevraagd over zijn voornemen om een hulpbisschop te vragen. Volgens een mededeling uit de priesterraad wil een be langrijk deel van de leden praten over de vraag of de raad op deze wijze nog wel zin heeft. Ontstemming was er ook over het feit, dat en kele vergaderingen terug een gesprek over herinde ling van het bisdom op de agenda werd gezet, hetgeen nu door de benoeming van een hulpbisschop geen zin meer heeft. Een aantal leden zei begrip te hebben voor de argumen ten van de bisschop de raad niet te raadplegen, omdat het om personen gaat, maar een belangrijk deel van de leden vond de argumenten onvoldoende. Gewezen werd vooral op het gebrek aan vertrouwen van de kant van de bisschop, die het ont breken van een klimaat, waarin zaken in groot ver trouwen kunnen worden be sproken, als een van de re denen had genoemd. Mgr. Bór, de nieuwe hulp bisschop, zei, dat de priester raad met de bisschop deze zaak moet aangrijpen om wegen te vinden waardoor dit soort dingen niet meer behoeven te gebeuren. Als de vertrouwelijkheid ge waarborgd wordt, leek het hem niet bezwaarlijk om alle zaken die belangrijk kunnen zijn, in te brengen in de priesterraad. De bisschop, mgr. Simonis, zei beslist niet van de pries terraad af te willen. In een gezuiverde situatie wil hij de raad zien als „permanent ge weten", dat hem met de werkelijkheid van het bis dom confronteert voor het nemen van beslissingen. De raad maakte nog met een applaus duidelijk, dat de be zwaren tegen de procedure waren gericht en niet tegen de persoon van dr. Bör. Paus Johannes Paulus II heeft gistermiddag in de basiliek Sint-Paulus-buiten-de-muren in Rome de week van i voor de eenheid van de christenen gesloten. Hij noemde feit, dat de christenen samen bidden een genade op zich ei? waarborg van genade in de toekomst, „teken van een ze m hoop". 1 f Hij riep in herinnering, dat paus Johannes XXIII drieën^ tig jaar eerder in dezelfde kerk het begin van het tweede I caans concilie had aangekondigd en zeven jaar later de ode lievaders en de waarnemers van andere kerken samen vofi< eenheid hadden gebeden en paus Paulus VI enkele maaida daarna de anglicaanse aartsbisschop van Canterbury hadle^ helsd. „De herinnering aan deze laatste gebeurtenis", aldus de pg{ „is in het bijzonder ontroerend voor mij, nu ik mij voorbP56 op mijn bezoek aan Groot-Brittannië dit jaar, waar eef»d mengde anglicaans-katholieke commissie aan de ondery den autoriteiten een belangrijk document heeft voorgele^ 1 In De Bilt is, 88 jaar oud, overleden {>rof. dr. L. J. van Holk, emeritus-hoog- eraar te Leiden en een van de meest vooraanstaande figuren in de Remon strantse Broederschap, waarin hij talrij ke functies heeft vervuld. In 1921 promoveerde hij aan de Leidse universiteit tot doctor in de theologie op een proefschrift over de betekenis van Bergson voor de wijsgerige theolo gie. Na een studieperiode in Genève werd hij in 1931 benoemd tot hoogle raar in Leiden om onderwijs te geven in de zedekunde, wijsbegeerte van de godsdienst en de encyclopedie van de godsdienst. Hij bleef dat tot zijn emeri taat in 1964, met uitzondering van zijn gijzelaarsschap in Haaren en St.-Mi- chielsgestel gedurende de oorlog. Tij dens het tweede Vaticaans concilie was hij een van de waarnemers. Prof. Van Holk, die vele publikaties op zijn naam heeft staan, was ridder in de orde van de Nederlandse Leeuw. De Geschoeide Karmelieten en Karme lietessen hebben in een nota getiteld „Onze naaste toekomst" een beleidsvisie ontwikkeld voor de ontwikkelingen die in hun orde gewenst zijn. In de nota zeg gen zij het als een appèl te beschouwen daadwerkelijk te gaan staan aan de kant van de armen. Vele leden van de orde hebben de afge lopen jaren een scherper beeld gekregen van de verhouding rijk-arm in het ge heel van de wereld en in de eigen sa menleving, aldus de nota. Meer dan voorheen zijn zij vragen gaan stellen naar de consequenties daarvan voor het eigen leven. Het inzicht werd verscherpt door het contact, dat is gegroeid tussen de Karme lieten op de Filippijnen en de Neder landse Karmelprovincie. De eersten be sloten te kiezen, voor deelname aan de bevrijdingstrijd in hun land. Sinds de staat van beleg in 1972 kiezen de Filip pijnse Karmelieten voor deelname aan de bevrijdingsstrijd van boeren, vissers, arbeiders en minderheidsgroepen. De nota „Onze naaste toekomst" bevat een analyse van de eigen samenleving, gericht op vier punten: de verhouding tussen armoede en rijkdom in de wereld, de verschraling van het mens-zijn, de re- ligieuze crisis en de crisis van de reli-1 gieuzen. In de komende tijd hoopt de Karmelprovincie (Verdistraat 87, 5343 VD Oss) op basis van deze nota tot een nadere bezinning op leven en werken te komen. De twee nieuwe hulpbis schoppen van Utrecht, mgr. J. Nienhaus en mgr. dr. J. de Kok, zullen op zaterdag 6 maart worden gewijd in de kathedraal van Utrecht De plechtigheid begint om half elf. De consecratoren zijn de aartsbisschop van Utrecht, kardinaal J. Willebrands, zijn voorganger, kardinaal B. Al- frink en de bisschop van Groningen, mgr. dr. J. Möl- ler. De wijding van mgr. Cas termans, hulpbisschop van Roermond is, als gemeld, op zaterdag 13 februari en die van mgr. Bar van Rotterdam op 20 maart Het actiecomité „Een mil joen handtekeningen voor Russische joden" heeft ge meld, dat tot nu toe in Ne derland ruim driehonderd duizend handtekeningen zijn verzameld. De handtekenin genlijsten zijn verzonden naar onder meer kerken, middelbare scholen, zieken huizen en pedagogische aca- demies. Op het ogenblik ko men per dag dertigduizend handtekeningen binnen. De sluitingsdatum voor de actie is verschoven naar 15 februa ri. De lijsten zijn nog steeds verkrijgbaar via postbus 7211, 1007 JE Amsterdam. De volgende vergadering van de Europese bisschop penconferentie zal van tien tot vijftien oktober te Rome worden gehouden. Onder werp is „de collegiale verant woordelijkheid van de bis schoppen en de bisschoppen conferenties voor de evange- lisering van Europa". Alle bisschoppenconferenties in Europa, vertegenwoordigers van het Vaticaan, gedele geerden van priesters- reli gieuzen- en lekenorganisa ties, alsmede van de (protes tantse) Conferentie van Eu ropese Kerken worden hier voor uitgenodigd. Tijdens de vergadering zal eerst de evangelisatie van Europa worden bekeken en vervol gens de verantwoordelijkheid van de bisschoppen daarin. Aan het slot zullen aanbeve lingen worden geformuleerd. De kerken in het gebied van de Stille Zuidzee zullen met regeringen en andere or ganisaties van een tot zeven maart een „week ter bevrij ding van de Stille Zuidzee van kernwapens" organise ren. Deze actie vloeit voort uit een besluit van de raad van kerken in de Stille Zuid zee om de ledenkerken op te roepen veel aandacht aan dit probleem te schenken. Fi nanciële steun voor een en ander komt van de raad van kerken in Australië en een katholieke hulpverleningsor ganisatie, eveneens in [en stralië. M „Honger is onrecht" i%s thema, dat is gekozen vo£ej „zondag voor het werety conaat" op 7 februari. Vit werelddiaconaat steuntiA- Nederlandse hervormde i h< een groot aantal projf van kerken en organii in de derde wereld en landen van Zuid- en Europa. Het betreft proji in de gezondheidszorg, bouw, bewustwording en scholing, vluchtelii hulp, rampenhulp en lijke. Dit jaar is daarv< na acht miljoen guldertn groot Mede in verbandio] de collecte op 7 febru«jjc een krant uitgegeven L het Algemeen Diaconaar reau van de Gereformfei Kerken in Nederland, d^> nerale Diaconale Raad T Nederlandse Hervo(e Kerk en de Stichting C menische Hulp aan Kftui en Vluchtelingen. 1

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1982 | | pagina 6