iegleszwendel trekt spoor lellende door ons land *en illusie armer is erger dan die centen. Voor zo'n jongen beroerd' WORDT PILOOT! v' cF Tientallen cursisten volkomen berooid terug uit Amerika HANUJ 1 factie ais HOL Halverwege 1980 verschenen er advertenties in alle dagbladen, die in de maanden daarop een spoor ïende door talloze families in ons land trokken. Een be- Jat onder verschillende fraai klinkende namen opereerde, [jonge mensen om in de Verenigde Staten opgeleid te i tot piloot en garandeerde hun daar tevens een baan. Er en honderden reacties op. Vol illusies trokken tientallen mensen, veelal schoolverlaters die zo'n opleiding heie kagen zitten, naar Amerika. ww p 'v O,,"™''" inig) cv^,uk haclt,en vlogen ze daar inder- L-vorifi Paar uurtjes, maar de meesten iken. bijiin eenvoudige appartementen aan byruimte® gehouden en kwamen met be let, mod^ de Nederlandse consul na enige aste trap ij| naar ons |anCj terug. Be- n al hun illusies en volkomen mis- f 168.0(7 aanlokkelijke advertenties troffen ging zelfs zover het vliegbrevet binnen dertig dagen te beloven tegen een totaal prijs van 8900,- inclusief reis- en verblijf kosten in de Verenigde Staten. „Het inter nationaal Nederlands erkende brevet sportvliegtuigen is dan uw eigendom", zo stond er zwart op wit in de veelbelovende advertentie De advertenties speculeerden stuk voor huis kij thuiskomst ook nog hun ou- *n schuufr'nancië,e zorgen aan. omdat die stuk op een flink stuk onbekendheid met iiet, trapkiopleiding een persoonlijke lening de vliegwereld, want zelfs met een officieel ifgesloten of een extra hypotheek Amerikaans vliegbrevet van een erkende hadden genomen. Door inten- erk van de Afdeling Luchtvaart ien van de Rijkspolitie Dienst Amerikaanse vliegschool begin je in Ne derland helemaal niets! Het brevet wordt in heel veel landen erkend, maar niet in art op Schiphol beëindigden in an- West-Europa. J Moerenhout, hoofd van (aar tijd niet minder dan zes van het Bureau Toezicht Vliegend Personeel f 248.00te bedrijven hun activiteiten, maar Luchtvaartinspectie van de RLD weet daar kerend hdplete adressenbestand verdween alles van, want hij gaat over de brevetten, n achteras en werd vermoedelijk doorver- Hij noemt de praktijken van deze malafide n schuur^ valt dus te vrezen dat men ondernemingen dan ook „één grote puin- laat wëer benaderd wordt en dat etparke?ike advertenties weer op gaan iernekeulin de landelijke pers. Want de •kamers,boosdoeners lopen nog steeds omdat kennelijk geen enkele offi- hoop". „De moeilijkheid met dit soort za ken is, dat je niet a priori kunt stellen dat je met een stelletje zakkenkloppers te ma ken hebt", meent hij. „Pas als er gedu peerden zijn kun je iets doen. Als je ziet grote tok justitie deze complexe en uiterst dat zo'n bedrijf aan het beginnen is sta je 'te bewijzen zwendel aandurft, ep uit de advertenties toont aan eerst machteloos, maar je speelt het wel gelijk door naar de Rijkspolitie en die volgt raaie beloften argeloze jongeren de ontwikkelingen dan op de voet!" Het is f 265.00{>iegeld krijgen „Wordt piloot! den tuin.p energieke jongemannen bestaat d.: hal, Mogelijkheid om na >en haardjegen opleiding in ^Meen functie als be- Lh i te bekomen", «triakfjWe Dutch Aviation 3 i Centre uit St. Mi stel. Kosten voor f 179.00bpleiding slechts arage, 3 (dollar. „Leer vlie- stige liggieertien dagen met nkamer rj^jne Flight Course, i'--i s,aapiuwe snelle basis- 'ncL zonfeiding voor privé- aldus een ander lijk aanbod van drijf dat alleen on- n telefoonnummer m^èrde, maar in zijn nties behalve vlieg- f 475.00(<je USA ook vlieg- ïstaande de erkende vlieg- B verhuui Hilversum garan- mterstaili Bovendien zou dit bedrijf het offi- ;amen afgenomen door de Rijkslucht- ist (RLD). Dit alles f f Ween bedrag van Het South ^0^stitute of Aviation vroeg eveneens ïensen tussen 18 en 26 jaar om ionele piloten in de Verenigde Sta- worden, maar beloofde alleen dat uwe cursus spoedig zou starten, ten ander bedrijf onder de fraaie Europe Flight Centre daarentegen kompleet vliegprogramma ten be- ran het beroepsbrevet in de USA te irerzorgen. „Waarom zou u in Ne- oerenf UW beroepsbrevet halen als dit in fc eenvoudiger, sneller, goedkoper plezieriger kan?", zo luidde de ad- miiiijc van dit bedrijf in Oss. Het bleek SSjjffijffijachte die heel veel jongeren aan- i Voor het luttele somrhetje van jdollar garandeerde men niet alleen luren in de USA, maar ook een ge- :orgde reis, drie maanden hotèl iension en theorieles in Nederland. :ala van mogelijkheden voor gebre- wdde beroepspiloten", zo werd aspi- irlingen voorgespiegeld. Sommige nties gingen vergezeld van vlieg- »'s. Dutch Aviation Training Centre, eg het grootste bedrijf van allemaal. dan ook daaraan te danken dat de meest recente poging tot een dergelijke groot- _>a /2d°( De Piper Seminole, een van de vliegtuigen voor tweemotorenbe- voegdheid, waarmee les wordt gegeven bij het I.A.C. Waarom trekken zoveel jonge mensen naar de Ver enigde Staten voor een beroepsvliegopleiding Vaak omdat de eisen hier zo buitensporig hoog zijn dat maar een heel klein percentage door de selec tie komt. Soms ook omdat ze tijdens hun luchtmach topleiding merken dat ze het laatste stukje agressi viteit voor jachtvlieger mis sen. Of, zoals in Caroliens geval om de simpele reden dat ze als meisje niet in aanmerking komen. Bo vendien kan de financiële kant van de zaak doorslag gevend zijn. Een beroeps opleiding kost je in ons land twee ton (als je hem voor eigen rekening moet nemen) en in Amerika rond de 50.000 gulden. scheepse zwendel onmiddellijk de kop werd ingedrukt. Toen kortgeleden de eer ste advertentie van Transworld Aviation Company in de kranten opdook, kreeg dit bedrijf zo'n warme belangstelling van de kant van de Rijkspolitie Dienst Luchtvaart en de RLD, dat het zichzelf weer snel op hief. Helaas was toen het adressenbestand al doorverkocht. Hoewel deze laatste po ging beter was opgezet dan alle vorige, blijkt steeds weer dat de organisatoren bitter weinig van de vliegwereld afweten en stuk voor stuk een puur criminele ach tergrond hebben. Kapitein R. Schnitker, hoofd van de Afde ling Luchtvaartonderzoeken. en recher cheur W. Roeffel, die deze zaken behan deld hebben, willen graag kwijt hoe alles in zijn werk is gegaan. „Een aantal bedrijf jes begon min of meer gelijktijdig te ad verteren", legt Schnitker uit, „later bleken daar dan ook vaak dezelfde mensen ach ter te zitten, die soms samenwerkten, maar elkaar ook vaak tegenwerkten. De werkwijze was steeds dezelfde. Ze begon nen met een proefadvertentie om de markt te verkennen. Er kwam een stort vloed van reacties van vooral jonge men sen die zo'n opleiding graag wilden. Ze kregen dan een brochure toegezonden, waarin men liet doorschemeren eigen vliegtuigen, eigen instructeurs en een ei gen onderhoudsafdeling te hebben. Daar was uiteraard geen sprake van. Ze hielden een prachtig verhaal, maar hun luchtvaart kennis was vrijwel nihil, want als ze het hadden over een van de modernste vlieg tuigen bleek dat bijvoorbeeld een DC-3 te zijn, een vliegtuig uit 1933. Zo slecht wa ren ze op de hoogte. Ze zeiden dat hier in Nederland theorieles gegeven zou worden en dat men daarna in de Verenigde Staten zou gaan vliegen. Maar omdat er totaal niets geregeld was, kwamen die bedrijfjes al gauw in de problemen. Daarom veran derden ze voortdurend van naam". Dutch Aviation Training Centre bijvoorbeeld ope reerde ook onder de namen World Wide Trading and Manufacturing Company en Industrial Sales and Engineering Com pany. Deze maatschappijen bestonden zo genaamd in Amerika en hadden hier doch terondernemingen, maar het bleken volko men papieren firma's te zijn. Steeds weer werden dezelfde folders gebruikt voor de werving, alleen de firmanaam werd aange past. Soms werd er aan de theorie-avon den nog wel eens iets gedaan. „Er werd dan les gegeven door instructeurs tussen aanhalingstekens", vertelt Schnitker. „Mensen die geen enkel examen in die richting hadden afgelegd, maar vaak zelf nog bezig waren. Toch stonden ze daar al voor de klas, wat natuurlijk een zotte zaak Naijver Tijdens het grootscheepse onderzoek, dat meer dan een jaar in beslag nam, bleek ook de enorme onderlinge strijd. Het per soneel dat aangetrokken werd was meest al wel te goeder trouw en vertrok weer als bleek hoe slecht hun baan betaald werd. Het aantal mensen achter de schermen bleek maar een handjevol directeuren van middelbare leeftijd te zijn, dat in diverse bedrijfjes tegelijk zat. De onderlinge naij ver blijkt bijvoorbeeld uit de volgende men berooid en beroofd van al hun illusies anekdote van rechercheur Roeffel: „Eèn achter in Amerika. Ze kwamen tot de ont- van hen gaf een informatiemiddag in het dekking dat het onmogelijk was' om met Jaarbeursgebouw in Utrecht. Een ander hun studentenvisum aan de toegezegde had daar de lucht van gekregen en een werkvergunning te komen en de consul paar etages lager een verdieping af- moest eraan te pas komen om hen terug gehuurd, waar een jongedame met choco- te krijgen naar ons land. De zaak kwam laatjes geïnstalleerd werd. Deze ving de aan het rollen toen ze hier naar de politie mensen op, die dus nooit boven bij de stapten. Meteen al in het begin bleek dat concurrent aankwamen". het een gigantische affaire ging worden. Om zo geloofwaardig mogelijk te zijn Alleen al aan Dutch Aviation Training Cen- schermden de bedrijven met allerlei te- tre heeft de Afdeling Luchtvaartonderzoe- lexen en adressen in Amerika, die stuk ken van de Rijkspolitie Dienst Luchtvaart voor stuk fictief bleken te zijn en als ze wel maandenlang haar handen vol gehad. Dit bestonden van niets wisten. Zodra de the- bedrijf in St. Michielsgestel heeft verreweg orielessen begonnen, moesten de aspi- de meeste slachtoffers gemaakt. Er werd rant-leerlingen geld storten. Er werd ook voor meer dan 140.000,- aan cursusgeld een vertrekdatum vastgesteld voor de reis geïnd en de directeur had met zijn naaste naar Amerika, maar deze ging een paar medewerkers dan ook een leven als een maal niet door onder het mom dat er te veel deelnemers waren afgevallen. De mensen die later daadwerkelijk naar de USA vertrokken kwamen niet in de beloof de luxe hotels terecht, maar in eenvoudige appartementjes. Intussen werd het bedrijf verkocht en bleven de gedupeerden volko- 1*^VEN Ewout was zestien toen hij f I Vherika ging. Hij had net de techni- Kr. ifïhool achter de rug, omdat het zijn praktischer leek als hij een behoor- leerde en dan via de Mammoetwet kwam. Ewout echter had één grote het sportvliegen en toen hij vijftien 5i hij tegen zijn vader: „Pap, ik wil isvlieger worden!" Nou is techni- ^■■^hool natuurlijk ten enenmale onvol- euwt e om toegelaten te worden tot de prtjMnlchtvaartschool of de vliegopleidin- de marine en de luchtmacht. Maar "™\wist wel een manier om toch vlieger IQJuMlen. Hij reageerde op een adverten- '^f de Amerikaanse vliegschool Aim IT0N>n in Mount Pleasant, om via deze ICHUf*'eve we9 'n de luchtvaart te k0" ILlysder belde het Amerikaanse consu- liUMp om naar deze school te informe- TTINrOor geen van mijn andere kinderen sngapwdie enorme investering hebben dur- m-' .7^>en", vertelt hij, „maar dat heb ik tri°mk naderhand gerealiseerd. Mijn zoon >tw!Bij£t ze'f al allemaal uitgevlooid en op piaatatfnsulaat zei men: „Och, die meneer "f6"- h is als een vader voor die jongens kunt u rustig aan betalen". Maar itosteMl* weet zo'n consulaat van kwaliteit nis t>«wiegscholen af. Na anderhalve maand oo®dkcfEwout al op en zei: „Papa, het gaat fout. Ze vliegen met verschrikkelijk tateriaal, echt levensgevaarlijk en ik it daar helemaal niet meer zitten". :ei ik: „Jongen, er is betaald en je je maar kapot. Zie maar dat je zo- nogelijk vlieguren maakt, want die i krijg je toch niet meer terug". Maar was nog zo jong en na een paar ien heb ik hem maar voor een korte vakantie terug laten komen. Terwijl hij hier was las ik in de krant dat de eigenaar de boel in brand had gestoken, dus toen hoefde het allemaal niet meer". Een groot aantal jongens bleef door de brand volkomen berooid achter. De 21-ja rige Carolien van de Weygaert, die op dat moment net klaar was met haar opleiding bij Aim Aviation herinnert zich nog precies hoe dat gegaan is: „We kwamen heel erg in de kou te staan met onze immigratiepa pieren, want je zit dan onmiddellijk illegaal in het land. Voor mij was dat minder erg dan voor de anderen, omdat ik al een baan had. Maar zij werden voortdurend bedreigd met: als jullie voor die en die da tum niks hebben moet je het land verla-J ten". Omdat de opleiding van tevoren betaald was waren ze allemaal hun geld kwijt en moesten de jongens via karweitjes aan wat zakgeld zien te komen. Mensen ter plaatse startten acties, samen met de ou ders in Nederland en daardoor konden een paar jongens hun opleiding afmaken aan andere scholen. Maar door de misera bele opleiding zijn er uiteindelijk maar twee in de vliegerij terecht gekomen, van wie Carolien er één is. Tijdens haar korte vakantie in ons land vertelt ze, dat ze mo menteel een baan heeft als vlieg-instructri- ce en bezig is met een werkvergunning. Daarmee kan ze solliciteren naar een baan als co-piloot. Volgens deze 21-jarige door- zetster zijn er factoren die de Amerikaanse vliegopleidingen bemoeilijken. „Je wordt met dertien, veertien man tegelijk in één huis gestopt en dat wordt natuurlijk een puinhoop. Op veel scholen zitten ze ook met zes a zeven in een caravan. Dan word je veel te veel afgeleid en kom je niet aan leren toe. Verder zit je verdomd ver van huis en gaat heimwee vaak een rol spelen. Er was niemand om je op te vangen". Campagne De vader van Ewout, Bert Verduyn, ging in Amerika kijken, kwam door een toeval met Carolien in contact en besloot er in Neder land iets aan te doen. Zelf was hij voor bij na twintigduizend dollar het schip inge gaan, maar zoals hij het zelf uitdrukt: „Een illusie armer is erger dan die centen, want die heb je toch al ingecalculeerd en die ben je toch kwijt. Voor zo'n jongen is het veel beroerder!" Hij ging met de Rijks luchtvaartdienst praten om een campagne tegen het vliegen in Amerika te starten. „Zo'n anti-campagne was mij uit het hart gegrepen. Maar ja. hier in Nederland kost het twee ton om een beroepsvliegoplei ding voor eigen rekening te nemen. Er zijn al eens plannen geweest om op Curapao jongens op te leiden, maar dat is nooit wat geworden. Omdat ik zelf in de sportvliege- rij heb gezeten, voelde ik wel met die jon gens mee dat op deze manier een alterna tieve weg geblokkeerd zou worden en dus is die anti-campagne nooit doorgegaan. Maar samen met Moerenhout van de RLD hebben we met de natte vinger wat regels opgesteld, met in mijn achterhoofd de er varingen van mijn zoon. Een vliegschool moet bijvoorbeeld sowieso met nieuw ma teriaal vliegen en niet met oude rotzooi, zoals in Amerika zo vaak gebeurt". Bert Verduyn ging energiek aan de slag-erv daardoor kwam er uit de hele affaire toch nog iets positiefs voort. Samen met ande re gedupeerde ouders richtte hij een stich ting op, „De Stichting tot Behartiging van Belangen van Ouders en Leerlingen I.A.C.". Het IAC (International Aviation Center) werd een opleidingsinstituut voor jonge mensen vanaf 17 jaar, dat hun de mogelijkheid biedt om gedeeltelijk in ons land en gedeeltelijk in de Verenigde Sta ten opgeleid te worden voor het in veel landen van de wereld (buiten Europa) er kende Amerikaanse beroepsbrevet, aan gevuld met de bevoegdheden instrument- vliegen, meermotorig vliegen, vlieginstruc- teur algemeen en instructeur instrument- vliegen. Enthousiast Het IAC toog aan het werk. In Amerika werden twee goede vliegscholen gevonden waar de leerlingen naartoe gaan voor het praktische gedeelte. In Leusden krijgen ze een soort vooropleiding zodat ze niet on beslagen ten ijs komen. De eerste cursus sen werden gegeven door mensen die in Amerika hun opleiding hadden gehad, maar daarna werd in gezamenlijk overleg besloten het theoriegedeelte in ons land zwaarder te maken. Een van de ouders kwam met een goed idee: „Luister eens, laten we een goede leerling van de Rijks luchtvaartschool proberen, die een paar jaar moet wachten om naar de KLM te gaan. Die heeft zoveel theorie gehad en daar zit het nog zo fris in. Bovendien is het niet te duur", ledereen was enthousiast over de resultaten van dit experiment en morhpnteel wordt overwogen om zo ie- r mahd ook als mentor in Amerika te instal leren om zodoende het instructiepeil nog méér op te schroeven. De RLD bij monde van J. Moerenhout noemt het IAC „het enige redelijke alter natief" naast de officiële vliegopleidingen die ons land kent, hoewel beneden Neder landse maatstaven. Nou zijn die maatsta ven ook buitensporig hoog. „Te hoog", vindt Verduyn, „maar niet op het hele vlak. Je krijgt een ontstellende hoeveel heid theorie. Aan de andere kant schort het daar in Amerika juist volkomen aan, vandaar dat we er hier zoveel aandacht aan besteden". Het is een van de redenen waarom het gros van de IAC-leerlingen in Amerika zonder problemen een baan krijgt. Van de 44 jongelui die het instituut tot nu toe heeft opgeleid zijn er 42 in Ame rika werkzaam. „Wie wil die heeft werk!", verzekert Bert Verduyn enthousiast, „ze worden instructeur om sportvliegers op te leiden, want ze moeten ervaring opdoen. Maar omdat ze ook de bevoegdheid in- strumentvlieg-instructie hebben, kunnen ze een dubbelfunctie vervullen. Dat is erg aantrekkelijk voor Amerikaanse vliegscho len". „Als een vent vlieger wil worden, moet hij een redelijk stel hersens hebben en de vaste wil om te leren vliegen, want anders moet zo'n knaap er niet aan beginnen", meent Verduyn zeer nadrukkelijk, „dan is elke cent die ouders uitgeven weggegooid geld. Het speelt geen rol of een vent athe neum of havo heeft. Iemand met mavo en een enorme dosis wil en doorzettingsver mogen heb ik liever dan een vent met atheneum die denkt: och vliegen lijkt me ook wel leuk. Daar moet je niet aan begin nen, want er komt gegarandeerd een hoop gelazer van. Ze zitten in een verschrikkelijk groot land en er zitten een hoop haken en ogen aan". vorst. De schulden in de vorm van onbe taalde rekeningen van auto's, feesten, ad vertenties en hotels liepen in de tiendui zenden guldens. Alle betrokkenen bleken al een stelletje faillissementen en een uit gebreid crimineel verleden achter de rug te hebben. Als een bedrijf failliet ging, dichtten ze zichzelf een vorstelijk salaris toe, stapten naar de sociale dienst en kre gen een ruime uitkering. Aan het onder zoek, dat overigens nog steeds gaande is, kwam dan ook niet alleen de Afdeling Luchtvaartonderzoeken van de Rijkspolitie te pas, maar ook de plaatselijke politie en recherche, de sociale recherche, de Crimi nele Recherche Informatiedienst en de af deling Fraude van de belasting. Inmiddels hebben gedupeerden een advocaat in de arm genomen en een aanklacht wegens oplichting ingediend tegen dit bedrijf. An dere bedrijfjes bleken nog moeilijker aan te pakken. Sunshine Flight Course heeft zegge en schrijve één leerling gehad. Flight Centre Holland heeft alleen gead verteerd en Europe Flight Centre heeft precies één dag bestaan. De RLD raadt trouwens aan om het sport vliegen gewoon in ons eigen land te leren, omdat je er hier meteen de Nederlandse wetgeving bij gedoceerd krijgt en leert vliegen onder typisch vaderlandse weers omstandigheden. Voor zo'n 9000,- heb je ook in ons land een beperkt A-brevet. Alleen beroepsvliegen is in de Verenigde Staten stukken goedkoper. Minder draag krachtige. serieuze belangstellenden doen er goed aan om het theoriegedeelte in ons eigen land te doen, dan vliegervaring op te doen in Amerika en vervolgens de prakti sche examens weer hier af te leggen. De RLD is bereid daar alle inlichtingen over te geven. Dat voorkomt hoogst onverkwikke- lijke mislukkingen en teleurstellingen, want er is veel verkeerde en misleidende voor lichting. Bovendien is er veel kaf onder het koren van de in ons land wervende Ameri kaanse vliegscholen. CORRY VIS Telefoonnummers: Rijksluchtvaartdienst Schiphol 020- 5169111 Rijkspolitic Dienst Luchtvaart 020-174555

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1982 | | pagina 17