Hennie Stamsnijder is nog steeds ambitieus orm in glas water rond benoeming begeleider bij kano de Zw inève h Zwfr O' n uitin ïn bete werd cj hof uit. in. Del Justriel lis in hl ontwil :onstail tellietel 3t honl omrinl ren ,.zl Tien zil I's kan van dd ift dusj jke opl leden I 3 het eem. :z is d 's nietj etensd of uiti voorgi onnen; 3es z| bare voord i word 'indt d in de id in I moet zonni te vooi LEIDSE COURANT ZATERDAG 9 JANUARI 1982 PAGINA 32 P Ar - Het is die dag lijk koud. Maar Stamsnijder, de ■kampioen veldrij- de beroepsrenners s een dag sportman t jaar, wijkt deson- liet af van zijn ge- trainingsprogram- tia vijf jaar geleden j voor een bestaan tenner, hoewel hij kelijk in naam nog r bleef. Na de sche Spelen van eigde hij zichzelf te rerschatten. Als re- tuccesvol sportman hij het zich te j i permitteren de rant uit te hangen. I enoot Bert Boom j |m juist op tijd tot. j ;e. De vraag van j de weretdkam- >ij de amateurstay- i 1969, was even ls duidelijk: „Wat nou eigenlijk, een oureur worden of fT' >tamsnijdcr besloot tot ige met de wielersport 1 vaste voornemen »er tot een dergelijke hoeven worden ge- I. Al in de eerste •an 1977 veroverde hij te nationale titel vel- waarvan er in 1979 en twee zouden volgen, beende hij met forse oor de modderpoel in tliaanse Saccolongo, A het met zilver bij het 5 ampioenschap moest 2 ,c'at voor eigen pu- ■^M^redende Vito di Tano behendiger steltloper ars naar de mondiale Stamsnijder daarmee al nadrukkelijk ge- 150 Z€'in beslissing om in Belastingen in Almelo, j werkte, vaarwel te n ruil voor een carriè- niet als je er i is ,aan naast hebt") was èèn° *35°eddeels gehonoreerd, lor met dj: °fien.van zijn ou- cc Me' enige zoon toch onstaat stelden voor de pin<ï<a p kiezen, iets wat voor goederl" dat.°°k,n0? ackt deze n zo n simPe»e ind van .moeKl JÜJ geweest, els wer<^er heeft het ,n hem Banki vertrouwen echter pin.0lchaamd, stelde zich tevreden met het zil- le amateurs, maar sol- ijverig naar een a i beroepsrenner. Fred lijfde hem tenslotte zeqels toen hi) ook n°S zal h'onaa* kampioen op de om »wgeworden door in een «,iKprc.}adiutn van de race drie imPosante s°l° aan te y Te tenslotte door nie- pareren bleek. Begin rikaanc] ZÜn eerste jaar ah Wr, rukte hij op naar fjdtop bij de fietsers om rn hetgeen bleek uit aest bronzen medaille in perse Wetzikon en vo- de wereldtitel in het naar niToloSa' naar oi uit Auimpel •en, vl >ol zijn tn maanden geleden is 40 ctsiddels, dat de 27-jarige Kwiatl coureur uit Enter zijn geslaag de machtsgreep pleegde. In de tweede helft van februari ver dedigt de sinds september met plaatsgenote Mieke Averdijk gehuwde Hennie Stamsnijder zijn regenboogtrui in het on der de rook van Brest gelegen Franse Lanarvily. Hij beseft dat de opdracht niet simpel is. Een wereldkampioen kan im mers niet altijd zijn eigen plan trekken, heeft ook te maken met de vergrote belangstelling voor zijn persoon. Stamsnijder moet daarnaast vooral dit sei zoen oogsten van wat hij ja renlang heeft gezaaid. Hennie Stamsnijder gaat de strijd ech ter niet uit de weg. Aan ambi- tie heeft hij niet ingeboet. Dat is duidelijk na bijna zeven uur lang in zijn nabijheid te heb ben vertoefd, hem intensief te hebben zien trainen en bezield over zijn vak te hebben horen praten. Om kwart over twaalf volgt voor Hennie Stamsnijder het tweede part van "de trainings sessie. Ditmaal komt er geen fiets aan te pas. De ook uit En ter afkomstige amateur Ben te Wierike heeft zich dan al bij hem thuis gemeld om met „Stammie" in de auto te krui- gïn. Onderweg worden ook ertus Boom, in Markelo, en diens broer Hans opgepikt Stamsnijder voert zijn auto naar de Herikerberg, waar het viertal zich een uur lang uit leeft in bepaald pittige oefe ningen, gedoceerd door Bert Boom, die een gebrek aan con centratie bij zijn „pupillen" di rect signaleert en met luide stemn veroordeelt. Stamsnij der hoeft hij overigens amper te corrigeren, diens inzet is ronduit voorbeeldig. Verschillende Hennie Stamsnijder over de invloeden die de wereldtitel de afgelopen tien maanden op hem heeft uitgeoefend: „Ieder een verwaèht dat als ze de wereldkampioen zien, dat die dan ook wint. Maar zo is het natuurlijk niet. Er zijn renners met heel verschillende aspira ties. Je hebt er die zo veel mo gelijk koersen willen winnen. Anderen bouwen hun seizoen langzaam op. Als wereldkam pioen moet je je echter altijd laten zien, een afgang kun je je niet veroorloven. Met die trui aan heb je dan ook echt wel eens last van faalangst, maar gelukkig heb ik më daar tot nu toe aardig overheen kun nen zetten". „Zelf ben ik sinds Tolosa, denk ik, niet veranderd. Al leen gaan de mensen je anders zien. Gisteren staat er opeens een man voor me die zegt: nou zie ik het pas, jij" bent Hennie Stamsnijder. En dat is het nou. ledereen kent je, maar bijna niemand durft met je te pra ten. Ik snap niet waarom trou wens. Gek, dan blijkt dat de mensen je plotseling heel an ders gaan zien dan je zelf ei genlijk wel wilt zijn. Want ik ben nog steeds gewoon Hennie Stamsnijder, datzelfde kereltje van vorig jaar, toen die wereldkampioenschappen nog moesten komen. En door die regenboogtrui ben ik als mens heus niet meer waard gewor den. Ik geloof niet dat ik door die wereldtitel meer vrienden heb gekregen. Een paar jaar geleden wilde na een succes iedereen wel graag kameraad van je zijn, maar toen het min der ging kende niemand je meer. Ik durf te stellen, dat de supporters die ik nu heb, de. echte zijn. Die blijven ook over als je eens niet presteert". „Winkels openen en dat soort geintjes heeft Bert Boom alle maal bewust afgehouden door gewoon veel geld te vragen als ze me daarvoor wilden heb ben. Niet omdat het me in de bol geslagen is, maar meer als afschrikmiddel. Ga je namelijk overal op in, dan sta je op een gegeven moment wel op de markt pepermunt te verkopen. Voor een paar dingen hebben ze me best kunnen krijgen, maar voor commerciële toe standen heb ik me niet laten gebruiken. Ik heb niet het ge voel dat ik door zo te handelen me groter voordoe dan ik ben. Als dat wel zo zou zijn dan mogen ze me ook gerust een klootzak vinden. Trouwens, er zullen altijd mensen zijn die van mening zijn dat de roem me naar het hoofd is gestegen, omdat ik bepaalde dingen wei ger, maar ik ben natuurlijk wel wielrenner van beroep en geen autoverkoper of wat dan ook". Andere contracten „Je krijgt natuurlijk nu wel andere contracten, kunt meer verdienen, dat is duidelijk. Maar je moet toch ook incalcu leren dat je sinds 1976 zo veel hebt geïnvesteerd. En smeer je alles over die jaren uit, dan -blijft er in feite nog niet zo gek veel over. Want veldrijden kost natuurlijk wel een smak geld. Reken maar eens uit wat je aan verzekeringen en dat soort toestanden kwijt bent. Je moet verder in een behoorlijke auto rijden, omdat je nogal grote afstanden aflegt. Zo'n ding schaf je echt niet aan om dat je zo graag in luxe wilt ba den. Maar als je bijvoorbeeld vrijwel elk weekeinde in Zwitserland rijdt, zoals ik, en daarvoor een kilometertje of 2.000 op de weg zit, dan moet je geen Vagen hebben waar je aan het eind van een rit ge radbraakt uit komt. Want de mensen verwachten wel van je dat je ook nog eens presta ties levert als je op je fiets klimt. En terecht. Kijk, ik zal ook best wel eens een slechte dag hebben, die heeft iedereen immers, maar ik vind het be langrijk als de organisatoren na een wedstrijd tegen me zeg gen: bedankt en tot volgend jaar. Ik wil terug kunnen ko men, dat is mijn reclame. Mijn handelsmerk". Hennie Stamsnijder over 1982, het jaar waarin hij de te klop pen man zal zijn, in Nederland en daarbuiten: „Misschien ben ik er nog meer wat bewuster mee bezig, ben ik lichamelijk weer wat- sterker geworden. Misschien gaat het nu ook al weer wat beter dan vorig jaar omdat er na mijn trouwen nog wat meer rust in mijn leven is gekomen. Eerlijk gezegd zou ik het niet precies weten. Ik heb niets aparts gedaan en de zelfde voorbereiding doorge maakt als vorig jaar. Voor mij zelf heb ik ook nog niet het idee dat de vorm er al is. Ik denk dat die nou net begint te komen. De weg gaat bij mij ge woon nog steeds omhoog. Elk jaar weer en blijkbaar ook nu. Ben ik straks een keer aan mijn plafond, dan denk ik dat ik dat nog hoger kan brengen door de grote ervaring die ik dan inmiddels heb opgedaan". „Het programma is er op ge richt dat ik dit seizoen einde lijk wat terugverdien voor al- Op dit parkoers van Tolo sa greep Hennie Stamsnij der (rechts) vorig jaar de wereldtitel. les wat ik er zo veel jaren heb ingestopt. Daarom zeg ik ook: als ik over twee maanden in Frankrijk niet opnieuw wereldkampioen word, dan weet ik waaraan het waar schijnlijk heeft gelegen. Dan had ik napielijk eigenlijk mijn programma anders moeten in delen dan ik nu gedaan heb, minder zware wedstrijden moeten rijden. Maar ik moet nu mijn trui wel te gelde ma ken. Er heeft jaren geld bij ge moeten. Waarmee ik niet wil zeggen dat dat wereldkam pioenschap me geen lor inte resseert, begrijp me alsteblieft goed, want als het aan mij ligt wil ik die trui nog wel een jaartje houden". WILLEM PFEIFFER gel vai chtwerl Savrd^JTER Buiten I. de zejl werd Eppie Stor- kel. saig7) middelpunt van jr19e v,.eel in de kanobond irepubMi Deventernaar Weneronlangs door het 5. 3.- niestuur naast honds tand. d Karei Muys be- oom g< tot vaste ploeglei- zowel de dames, de heren als de jeugd. Voor Bas van der Ster, voorzitter van de technische commissie vlakwater (BTCV), was dat aanleiding op te stap pen, terwijl de BTCV als geheel haar werkzaamhe den opschortte. Eppie Stormink begreep die trammelant niet. Voor hem was het veel geschreeuw en weinig wol. Het meest kwalij ke van de situatie vond hij, dat er door niemand binnen de NKB met argumenten werd aangetoond waarom hij niet voor die taak berekend zou zijn. In wezen, meent Eppie Stormink, veranderde er met zijn aanstelling als ploegleider weinig. Alleen het functione ren van de A-ploegen wordt beter gestructureerd. In het verleden gingen beurte lings verschillende personen als ploegleider mee naar een grodt evenement. Het pro bleem was, dat die persoon be perkt was in zijn mogelijkhe den en niet altijd wist wat nu Erecies zijn verantwoordelijk- eden waren. Vooral op ver zoek van de selectie zelf, wilde Stormink de nieuwe kenobegeleider: begreep niets van al die trammelant het bondsbestuur daar veran dering in brengen. Daarbij ga ven de kanoërs te kennen be hoefte te hebben aan iemand, die naast de bondscoach als praatpaal dienst kan doen. Nieuwe taak Dat Eppie Stormink die nieu we taak gaat uitvoeren was de oorzaak van de ellende. Bas van der Ster had andere kan didaten op het oog en verdacht NKB-voorzitter Evert Leb bink, diens zoon Gertjan en Eppie Stormink ervan de be noeming onder elkaar gere geld te hebben. Eppie Stor mink vindt dat een uiterst zwak argument en bestrijdt het ten stelligste. „De leden van de topploeg zelf hadden mijn naam genoemd. Voor zo ver ik weet, wenste zeker 90 procent van de selectie mij als ploegleider. Het hoofdbestuur heeft het besluit genomen en Lebbink had als voorzitter niet anders te doen dan dat uit te voeren. Ik begreep die sten nis ook niet. Ik ben als ploe gleider mee geweest naar de Olympische Spelen in Moskou en op uitdrukkelijk verzoek van de NKB naar de wereld kampioenschappen in Notting ham. Waarom zou ik dan nu niet geschikt zijn"? Bevoegdheden Met zijn benoeming tot vaste ploegleider was volgens Eppie Stormink de BTCV niet gepas seerd. Integendeel, zij bleef haar bevoegheden houden. De reactie van de BTCV was vol gens Stormink ook niet op zijn plaats. „De BTCV heeft nog nooit wat met de topploegen te maken gehad. Die zaken wer den geregeld door de commis sie topsport, waarvan de voor zitter en een lid van de BTCV, alsmede de bondscoach deel uitmaken. De enige wijziging is dat ik als ploegleider ook in de commissie topsport kom, maar de BTCV daar in verte genwoordigd blijft", aldus de nieuwe ploegleider. Dat Eppie Stormink de baas van bondscoach Kdrel Muys is geworden is volgens de De venternaar volledig uit de lucht gegrepen. Hij deelt mee er wel voor te waken om Muys op technisch gebied de les te lezen. Met dat aspect zal Stormink zich in het geheel niet bezig gaan houden. „Dat laat ik wel uit mijn hoofd", al dus Eppie Stormink. „Ik moet alles buiten de technische za ken gaan regelen. In het ver leden was dat nogal moeilijk, omdat de taken en de verant woordelijkheden niet duidelijk waren. Die worden nu alle maal op papier gezet, zodat mijn werkzaamheden voor het grootste deel controleerbaar zijn, iets wat ik overigens ook wilde. De enige echte veran dering is, dat ik de bevoegd heid heb gekregen met het be schikbare budget te werken. Voor die uitgaven ben ik dan ook verantwoordelijk. Dat is alleen maar een verbetering, want in het verleden werd er op dat terrein veel langs el kaar gewerkt". Beleidsplan Eén van Storminks taken is een beleidsplan op te stellen. Daarover heeft hij inmiddels met Karei Muys gesproken en tot overeenstemming geko men. Het enige bezwaar van de bondscoach was dat hij niet geheel gepasseerd wilde wor den als praatpaal. Muys vond, dat ook hij voor problemen van de kanoërs aanspreekbaar moest blijven. Stormink had daar geen moeite mee. Hij meent dat die keus aan de le den van de selectie zelf moet worden overgelaten. In het beleidsplan moeten vol gens Eppie Stormink tevens de selectienormen worden aange geven en duidelijk gemaakt worden hoe de medische bege leiding moet functioneren. „Belangrijk is ook dat er in komt te staan welke criteria zullen worden gehanteerd bij de samenstelling van de K 2's en K 4's en of de kanoërs daar inspraak bij moeten hebben. Persoonlijk denk ik van wel, omdat zij samen moeten wer ken. Het is daarom belangrijk. dat die personen elkaar liggen. Verder kan er in komen aan welke wedstrijden zal worden deelgenomen, waar en wan neer trainingskampen worden gehouden. Als dergelijke za ken vast liggen weet iedereen wat er moet gebeuren en waar men aan toe is", aldus Eppie Stormink, die daaraan toe voegt dat een klein kanoland als Nederland het zich niet kan veroorloven om talenten te verspillen. „Op de weinigen die we hebben, moeten we zui- ning zijn", zegt hij Simpel Voor Evert Lebbink, voorzit ter van de NKB, ligt de zaak vrij simpel. De BTCV kwam op een laat tijdstip met het voorstel niet een ploegleider, maar een begeleidingsgroep aan te stellen. Dat was ruim twee maanden, nadat het da gelijks bestuur de BTCV had gevraagd zich uit te spreken over de benoeming van een ploegleider. Lebbink: „Het dagelijks be stuur achtte het beter voor de organisatie rond de topploeg, dat de lijn via één ploegleider liep. Daarom werd besloten tot de aanstelling van Stormink over te gaan. Over het op schorten van de werkzaamhe den door de BTCV heeft in middels een gesprek plaats ge vonden. De zaak is uitge praat". De NKB-voorzitter wijst er te vens op, dat voor Stormink ge kozen is aan de hand van een profielschets en na overleg met de topploeg en de bonds coach. „Hij was degene die binnen de geringe keuzemoge lijkheden het best aan de eisen voldeed. Belangrijk is, dat Ep pie Stormink tijdens de Olym- Eische Spelen en de wereld- ampioenschappen goed heeft gefunctioneerd'aldus Evert Lebbink, die de veronderstel de samenwerking over de be noeming tussen hem en zijn zoon Gertjan en Stormink een aperte leugen noemt". Een storm in een glas (kano)water derhalve. HENK STOUWDAM Alles op (4 en plot) Lonkt u naar een glanzen de sportcarrière, maar dan vanuit uw tv-stoel met de benen op de salontafel? Dat kan. De Amerikaanse sportexpert Martin Abramson, wiens voorspel lingen tot 1992, opgenomen in het „Book of predic tions", de vorige weck al werden vermeld, meent dat er over een halve eeuw zul ke geperfectioneerde elec- tronische sportspelletjcs zullen bestaan, dat er offi ciële competities voor be roepsspelers kunnen wor den opgezet. Niet lichaams kracht en conditie zullen tot succes leiden, maar reactievermogen en behen digheid. Het Amerikaanse football zal zelfs in zijn ge heel door robots worden gespeeld. Hierna somt het boek weer te verwachten recordverbe teringen in de diverse tak ken van sport op en wordt geschat dat in het jaar 2030 in Alaska een vis van 1350 kilogram zal worden ge vangen, de zwaarste vis ooit door een mens met een. hengel uit het water ge sleept. (De gewone sport visser zal terecht vrezen dat hij in de volgende: eeuw visjes van slechts honderd kilo terug moet gooien in het kader van de bescherming van onder maatse kieuwachtigen). Het gegeven van robotten in de sport is echter te in teressant om nu al los te laten, in tegenstelling tot de eigen fantasie die we nu - zonder hulp van het boek aan het werk kunnen zet ten. Vormloze robots worden als brein al geruime tijd ingezet bij schaken en dammen. Maar zet u in ge dachten eens een robot in op de loopafstanden. Voor al op de marathon moge het duidelijk zijn dat er van een draadloze bestu ring sprake moet zijn, wil men vermijden door de aanschaf van een verlengs noer te veel op kosten te worden gejaagd. En een voetbalelftal met spelers die uit louter plaatwerk, schroeven en electronische apparatuur zijn opgetrok ken, zal voortaan rustig zonder arts naar de tegen stander kunnen afreizen. In de dug-out zullen naast elf afstandbedieners ook een HTS-student, een uit- deuker en een regisseur- /coach moeten plaatsne men. Het is niet onwaar schijnlijk dat een doping- wet wordt opgesteld, die het gebruik van kruipolie, staalpillen en extra batte rijen zal tegengaan. Spel- verruwing lijkt onvermij delijk, tenzij de voetballen de robots worden voorzien van elkaar afstotende mag netische velden. Robots zullen niet geschikt zijn voor elke tak van sport. In een zwembad zal een uit Fe-deeltjes samen gestelde zwemmer naast zijn te groot soortelijk ge wicht ook onoverkomelij ke hinder ondervinden van corrosie en kortsluiting. Korfbal is door haar tweeslachtigheid ook geen afdeling waarbij een onzij dige robot zich thuis zal voelen. Net zomin zal een caféhouder het op prijs stellen dat een metaals- plintersverspreidend staal- mens zich met een keu over zijn kostbare biljart laken buigt In de door gaans tijdrovende cricket- matches moet een robot er voor waken niet reeds vóór de thee door metaalmoe heid te worden geveld. Waar de automatische sportmensjes wel worden ingezet, zal in elk geval geen stuiver te verdienen zijn voor de momenteel florende handel in modege- voelige sportkleding. Een robot hoort grijs te zijn volgens Jules Verne, en een rood-groen streepjes- shirt met bijpassend wit broekje en dito sokken zal van de automaat een nog potsierlijkere figuur ma ken, dan deze in feite al is. Zijn groeiende aanwezi- geid biedt hoe dan ook geen aanlokkelijk toe komstbeeld. De automati sering in het arbeidsproces heeft al voor veel onvrede gezorgd, als we nu ook niet meer zelf hoeven te sport en is het eind in zicht. 'Laat het dan ook maar een robot zijn die naar een robot kijkt' zal de mens anno 1982 nog terecht den ken. En. alles op een rijtje, heeft hij gelijk.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1982 | | pagina 13