Toerisme is en innerlijk erlangen naar jlet Andere 4 |*5. Engelen: ider: maal per jaar, even regelmatig :t ritme der inen, valt rland bijna il stil. Zo'n i miljoen rlanders en met miljoenen andere f>eanen, trekken jver eikaars ien: op vakantie. Langzamerhand is dat gebeuren zo vanzelfsprekend geworden, dat de vraag naar het waarom van vakantie haast ongepast lijkt. Bovendien lijkt het antwoord ook zo eenvoudig. Nieuwsgierigheid. Lust naar avontuur. Ontspanning. Of een beloning, omdat er het hele jaar hard voor is gewerkt Dergelijke drijfveren verklaren echter niet waarom juist onze tijd deze in de geschiedenis zo unieke toeristenlegers kent vergelijking van de huidige vakantietrek met de grote Jhuizingen van vroeger, gaat natuurlijk niet op. De hten van eeuwen geleden hadden een economische ach- De nomaden wilden meer land, meer voedsel en soms igsbuit. Bovendien waren het er destijds niet meer dan onderdduizenden die gedurende een paar eeuwen van- Iden- en Oost-Europa naar het Zuiden trokken; de meer- 1 bleef gewoon thuis. e tijd gaat het er heel anders aan toe. Tegenwoordig trekt iedereen in lange files naar het Warme Zuiden, temidden e uitlaatgassen. Een paar hete weken temidden van dui- n landgenoten in een vakantiekolonie met hoogbouw, om gens weer een heel jaar te werken. Zouden al die mensen u echt leuk vinden? ien dat de mensheid zich over een eeuw of vijftien af- wat de miljoenen reizigers van onze tijd heeft bezield, het gaat nu niet om landuitbreiding, noch om een vette sbuit. Maar wat dan wel? Welk heilig moeten drijft de n over de grens? Is vakantie ontspanning, ontsnapping, of in een misverstand? nomaden eur Toerisme van de ANWB, drs. D. Engelen, meent dat lendaagse toeristen toch moderne nomaden zijn te noe- Volgens hem zit er evenals vroeger een drijfveer achter erandering en avontuur. innerlijk verlangen naar wat ik Het Andere noem. Ik dat men tegenwoordig op stap gaat om de tegenstelling et werk en het huishouden te zoeken, iets anders dan de in de dagelijkse gang van zaken". ;n benadrukt, dat velen van weekeind naar weekeind of akantie naar vakantie leven; de druk moet zo nu en dan ketel om het gevoel van onvrijheid buiten de vrije tijd te n accepteren. Volgens hem heeft dit te maken met het ;e bestaan van tegenwoordig en de druk die het werk neebrengt. Vooral in de Randstad ligt het werktempo ho is de manier van leven haastiger dan in landelijke stre- egt hij. Onderzoeken tonen aan dat de bewoners van de e Randstad veel vaker op vakantie gaan dan de bevolking ;t meer gemoedelijke Oosten, het Noorden en het Zuiden. NWB heeft in het Westen veel meer leden dan in de rest et land. Wie in een flat woont wil er eerder tussenuit dan lerderii-bewoner". zichtig avontuur e vakantie gebruikt als „uitlaatklep" zal dus wel met volle b genieten van de reis, de nieuwe indrukken en het avon- |n die vrije periode? „Toch niet", zegt Engelen. Hij wijst op itionale vakantiekolonies van onze tijd, zoals Torremolinos pidorm, waar de toeristen de biefstuk met patat en dop- ès in het Nederlands willen bestellen. En de grote cam- waar landgenoten hutje bij mutje hun vrije dagen opma- jVaarom proberen zoveel reizigers, eenmaal op hun vakan- k aangekomen en vaak duizenden kilometers van huis, uit nacht om de omstandigheden van thuis te imiteren? Wat laar te genieten Ien: „De tegenstelling tot het werk mag dan een drijfveer n feite ontbreekt de ware pioniersgeest Met andere woor iet avontuur mag nu ook weer niet te avontuurlijk worden, het verzorgende karakter van de welzijnsmaatschappij van ïtste vijftien jaar wil men ook in den vreemde van zeker- 9 genieten, moet daar ook een omgeving zijn die vertrou- piedt. Ik denk, dat velen een beetje lui en verwend zijn ikt door de verzorging van de wieg tot het graf. De zin om p ondernemen is erdoor op de achtergrond geraakt en het n naar nog meer zekerheid en luxe dan er al is, staat op de p plaats. Je ziet, dat er gewoon weinig creativiteit is. Men brt elkaar ook: bij de Nederlanders is Mallorca al lang in de 1. bij de Engelsen is dat bijvoorbeeld het Portugese Algarve. jt geeft het karakter van een volksverhuizing". „Ook zie je het „claim-bewustzijn" hand over hand toenemen. Een tijd geleden zou vrijwel niemand er aan gedacht hebben om, laat ik zeggen, een tijdens de vakantie verloren badpak bij de verzekering te claimen. Tegenwoordig wel, onze samenleving geeft er aanleiding toe". Een ander voorbeeld van „claim-bewustzijn": de mogelijkheid om een vakantieverzekering af te sluiten tegen regen! Al lijkt het de vraag of een verzekeringsmaatschappij dat ook voor een vakantie in Nederland wil doen. Engelen onderkent overigens, dat het massale karakter van de moderne kampplaatsen ook een praktische achtergrond heeft De gebieden waar veel toeristen tegelijk terecht kunnen en waar met vrij grote zekerheid de zon zal schijnen, zijn in Europa zo dun gezaaid, dat ze al gauw vol zitten. Mobiel blijven Het zit er niet in, dat de mensen zich door bezuinigingen en het duurdere leven van hun vakantie zullen laten afhouden. Een vorig jaar gehouden onderzoek van het Nederlands Research In stituut voor Recreatie en Toerisme heeft aangetoond, dat huis houdelijke uitgaven het meest concurrerend zijn voor de vakan tie-uitgaven. Men is bereid om op de vakantie-artikelen zoals ca ravan en tent te bezuinigen, maar veel minder op de vakantie l§j||||gf Twee weken zon en een mens S WÊÈA ken er weer drie maanden te- gen aan". Dat zegt prof. Tromp in deze krant en die is biome- teorotoog. Daarom, ondanks de barre tijden van het mo ment en de economische ijs tijd, die naar men zegt, nog komen gaat, toch weer een krant vol reizen en trekken. Misschien wordt het voor de mees ten geen reis d la Marco Polo naar de grenzen van de aarde, of a/s Phineas Fogg, maar meer als de Fransman Lavarêde, die met een kwartje dé wereld rondging. Wordt het een strand, gedeeld met hon derdduizend, of wordt het een mand met ooft als gezelschap? Wordt het „hoe meer zielen hoe meer vreugd" of „hoe minder zielen hoe meer fruit"? Hoe dan ook, deze bijlage moge op deze pagina de lucht spiegeling geven van een zo mers beeld vol melk en honing, een sugestle doen om weg te zelf. Pas wanneer de normale huishouduitgaven in het gedrang komen, denkt men aan bezuinigen op de vakantie-uitgaven. Het niet kopen van een nieuwe versterker, televisie, wasmachine of kleding, is daar dus al aan vooraf gegaan. Engelen: „Na de eerste levensbehoeften zoals voedsel, zetten Ne derlanders de auto op de tweede plaats en komt de vakantie op de derde. In Duitsland is dat net andersom, daar staat de vakan tie op de tweede en de auto op de derde plaats. Nederlanders willen blijkbaar, koste wat het kost, mobiel blijven om er op uit te kunnen, ook met een inkomen dat er netto op achteruit is gegaan. De massaliteit van het toerisme zal voorlopig dus niet veranderen, maar wel de manier, waarop men op vakantie gaat De gezinnen met kinderen tussen de' zes en zeventien jaar en jongeren van zo rond de twintig, dat is een groep die zeker zal blijven gaan. Het is al jaren zo, dat deze mensen zeer aan vakan tie hechten. En verder heeft de ANWB de verwachting uitge sproken, dat het toerisme met de tent en de caravan volgende zomer, flink zal aantrekken". Actief en ontspannen Engelen zegt, dat hij met vrij grote zekerheid de veranderingen in het vakantiepatroon van de komende jaren kan voorspellen. Letterlijk vertaald betekent het Engelse woord voor vakantie, holydays, heilige dagen. Dat waren vroeger de vrije dagen voor het volk, vakantie bestond nog niet; de burgers hadden hun ontspanning bij wijze van spreken in het voorportaal van de kerk. Voor de Tweede Wereldoorlog was vakantie vaak een gunst van de werkgever of een soort statussymbool, een voorrecht van de welgestelden. Men ging naar badplaatsen en Kurorte om in aangenaam gezelschap aan de gezondheid te sleutelen. Vlak na de oorlog, in '46, '47, werd het recht op een week vakantie voor grote groepen werknemers vastgelegd in een cao. Gedurende de jaren vijftig, met het groeien van de welvaart en de stijgende inkomens, werd de vakantieperiode allengs langer. Niet veel later zag de eerste serie chartervliegtuigen het daglicht en dat betekende het startschot voor een toeristenindustrie die zijn weerga niet kent. Vakantie neemt men tegenwoordig steeds vaker tweemaal, zelfs driemaal per jaar. De vakantie is inmiddels even vanzelfsprekend aanvaard als ingeburgerd in het sociale en economische leven. Denk maar aan vakantiegeld. Of aan de complete toeristenindustrie: de duizenden werknemers in die sector, het fijnmazige, tienduizenden kilometers lange wegennet, de armada chartervliegtuigen, de foto- en filmindustrie, kledingindustrie, de verzekeringen. Kortom, de miljarden die er mee gemoeid zijn. Alleen al vanuit Nederland gaan negen miljoen inwoners jaarlijks naar het buitenland. Toerisme brengt geld in de la. Sommige landen lévep ervan. Het is ook iets typisch Europees. De Amerikanen bijvoorbeeld hebben duidelijk voorkeur voor het geregeld houden van lange weekends. Tegenwoordig is vakantie in Europa al geen luxe meer. Eerder een van de verworven rechten van de welvaartsstaat Misschien zelfs een plicht voor velen, om de meewarige blik van de buren te voorkomen. Want als je niet gaat en niet bruin wordt lijkt het wel of je een soort sociale invaliditeit hebt opgelopen. De toeristen zullen zich op verschillende manieren veel actiever gaan gedragen. Ze zullen veel meer zelf naar hun vakantieplek gaan zoeken en ook meer van eigen vervoer gebruik maken. „Het vakantiepakket voor de korte vakantie: volledig vervoer naar de plek van bestemming, waar de rand van het zwembad wacht en vervoer naar huis, is een afnemend verschijnsel. De moderne communicatietechnieken zullen hier een handje bij helpen: het wordt voor iedereen in de nabije toekomst veel makkelijker om zelf informatie te krijgen over de gekozen va kantiebestemming". Over de tweede verandering, die hij een direct gevolg van de economische teruggang noemt, kan hij kort zijn: men zal net als afgelopen jaar al min of meer het geval is, erg dicht bij huis blij ven. De derde verandering, die duidelijk samenhangt met de eerste, heeft zich al aangekondigd, zegt Engelen. „Veertien dagen aan de rand van een zwembad, dé tegenstelling tot het werken of de sleur en de dagelijkse gang van zaken, zal veel minder gewoon worden. Actief ontspannen, dat wordt het parool. Jongeren die gaan parachutespringen, ouderen op cam pings met veel mogelijkheden voor sportbeoefening, zoals ten nisbanen en zwembaden. En vooral wandeltochten zullen zeer in trek raken. Het ANWB-plan „Actief en Anders", speelt hier al op in". Volgens de ANWB-diiecteur zal de auto populair blijven, omdat deze in vergelijking met andere vervoermiddelen toch voordeli ger is. „Twee derde gaat nu met de auto op vakantie, dat zal zo blijven en misschien nog iets uitgroeien. Iemand die al een auto voor de deur heeft staan gaat toch geen extra kosten maken door met de trein op vakantie te gaan?" Engelen meent, dat vliegen het beste vervoer zal blijven voor de mensen die alleen een korte tijd weg kunnen en de zon boven aan de verlanglijst zetten. „Zij het dat ook dit minder georgani seerd zal gaan Minder bang In feite zegt Engelen, dat de avonturiersgeest weer terugkomt Leidt gedwongen versobering dan tot een geestelijke ontspan ning, tot meer durf, meer activiteit en minder angst voor onze kerheid? Engelen: „De welvaart neemt af, we leven onderhand al met veel minder zekerheden. Je bent niet meer zeker van je huis, van je baan, je inkomen, je uitkering. Het lijkt er sterk op, dat de mensen weer zullen moeten knokken voor hun bestaan, dat de handen weer uit de mouwen moeten. De samenleving zal minder aanleiding geven tot passief gedrag en inderdaad zal dat de veerkracht geven om zelf weer wat te doen. Men zal probe ren weer aan het werk te gaan, zelf de schouders er onder te zetten. En hoe gek het misschien ook klinkt, minder zekerheid en meer actie maken d? mensen weerbaarder. De angst voor het vreemde wordt minder, men durft gebaande paden te verlaten. Er komt meer ruimte en'zin in het doen van eigen dingen, men is minder bang. Zo zal het ook met de vakantiebesteding gaan". HENK ENGELENBURG Zoek de zon „Wie bet zich financieel en qua gezinsomstandigheden kan permitteren, heeft bet grootste gelijk van de wereld wanneer bij zich een winter- sportvakantle gunt Er be staat geen betere manier om de accu van lichaam en geest even bij te laden", zegt op pagina 2 prof. dr. S. W Tromp, biometeoroloog. Op deselfde pagina een troost prijs voor degenen, die niet kunnengaan: drieënnegen- tig compleet verzorgde groeps- dagtochten in Nederland Mode Op pagina 3 een aantal tips daarvoor, waarbij blijkt, dat de' „mode 1982 door veel combi neren bepaald" wordt Op de zelfde pagina iets over het nut van het leren van talen vóór men op vakantie gaat Drachenfels Talen leren, zo blijkt uit pagi na 3 is niet strikt nodig als men naar de Drachenfels gaat Die berg wordt door zo veel landgenoten beklommen, dat bij kan doorgaan voor de Jjoogste berg van Neder land". Eveneens op pagina 5 iets over de aantrekkelijke combinatie van een fiets met een kasteel. Wandelen Wie van wandelen houdt vindt iets van zijn gading op pagina 7 waar verhaald wordt van de succesvolle pogingen van twee pittige dames om 450 kilometer wandelpad in Ne derland in kaart te brengen van Pieterburen in het noor den tot de Pietersberg bij Maastricht Het pad heet dan ook het ,J>ieterpad". Op de zelfde pagina ook iets over Munsterland, leuke streek voor wie niet ver weg wil dit jaar. Noorwegen Daar boren jongeren waar schijnlijk niet bij. Voor beo dan op pagina 9 een tip voor een avonturen vakantie in Noorwegen: een kanotocht, die een halsbrekend tijdver drijf blijft te zijn. Sauerland Wie een gezinsvakantie prefe reert kan worden gewezen op Sauerland. Dat gebeurt op pa gina 10 waar blijkt, dat Sauer land een paradijs voor wande laars is, een dorado voor stevi ge eters en een goed land voor de kinderen. Bali Op pagina 11 tenslotte wat suggesties voor wie het ver willen zoeken: een beschou wende beschrijving gewijd ft?— Bali dat zal moeten kie zen tussen eigen cultuur en vreemde valuta. En een arti kel over Camp America", een mogelijkheid voor een vakan tie van negen weken voor jon ge Nederlanders, die behalve •ook kritisch

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1981 | | pagina 17