apiteinWabeke:We hebben hulp van bovenaf gehad
Vredesmars: staalkaart veelsoortige protesten
an vindt u mij maar een curieuze man
£eidóc6oma/nt
roep Leidse Raad Novib: „diefstal van de armen
^TERDAM VERWACHT 300.000 BETOGERS
Politiek in zijn hemd
Gemiste kans
NADA WEIGERDE BERGING PRINSENDAM
GENLAND
LEIDSE COURANT
VRIJDAG 20 NOVEMBER 1981 PAGINA 9
eplaai) De Leidse gemeenteraad roept de bevolking van
de k|p morgen deel te nemen aan de demonstratie. Een
leid van de raadsleden stelde zich achter een motie
bevolking wordt aangespoord morgen naar Amster-
in. Vier leden van het CDA stemden tegen omdat zij
dat een dergelijk, landelijk, onderwerp niet in de
id behandeld dient te worden. PvdA-raadslid Elker-
)r9aaijjde tegen omdat hij het niet eens is met de IKV-aan-
n hij werd gesteund door de VVD-raadslieden.
rtgelijk
DEN HAAG De Novib zal
onder de leus „Wapenwed
loop diefstal van de ar
men" morgen in Amsterdam
aan de vredesdemonstratie
deelnemen. De Novib heeft
minister Van, Dijk van ont
wikkelingssamenwerking
opgeroepen zich bij deze leus,
afkomstig van wijlen paus
Paulus VI, aan te sluiten.
Daarbij gebruikt de Novib
als argument: elke 2 secon
den sterft een kind aan de
honger, elke 2 seconden wor
den er in de wereld 70.000
gulden uitgegeven aan bewa
pening. Minister Van Dijk
zegt in zijn antwoord dat de
leus „een overigens moeilijk
te definiëren waarheidsele
ment bevat, maar tevens
eenzijdig is". Dat hij morgen
niet aan de demonstratie
deelneemt en zich niet aan
sluit bij de actiepunten is
volgens minister Van Dijk
niet uit gebrek aan instem
ming met de uiteindelijke
doelstelling. Hij meent dat er
andere, wellicht betere we
gen zijn naar de vrede.
lit
:embRDAM De or-
veèren van de massa-
jsmars morgen in
n we«am gaan er, sa-
ïet a t het stadsbestuur
olitie, van uit dat
festatie een orde-
fyoop zal hebben,
nog nooit zoveel
nders op zo weinig
ers bijeen zijn ge-
Camjfde prognose be-
zich rond de
betogers), heeft
t vertrouwen dat
en van enige om-
chterwege zullen
ling is dat de duizend
in gebrachte politiea-
11e weekendverloven
trokken) hun optre-
>n beperken tot het
an de verwachte ver
en tot dienstverle-
'erlejgs de route. Ze zijn
iniitgerust met speciale
catiemiddelen. De or-
Bying binnen de giganti-
t wordt overgelaten
egertje van 500 orde-
dat de organisatoren
(erecruteerd. Ze zijn
ar aan en witte band
arm met daarop het
embleem van de vredesmars:
de boze dame van politiek te
kenaar Opland, eigentijdse vi
sie op de Nederlandse maagd.
In Amsterdam echter weet
men het nooit. Nog vorige
week probeerde de vereniging
van ex-gedetineerden de in
tocht van Sinterklaas i te ge
bruiken om hun eiseri kenbaar
te maken. Morgen zal in de
hoofdstad een veelvoud van
dat soort onlustgevoelens sa
mengebald zijn. Ofschoon vre
desbewegingen als IKV, Pax
Christi, Stop de Neutronen
bom, Vrouwen voor Vrede,
Kerk en Vrede en het Cen
trum voor Geweldloze Weer
baarheid plus de progressieve
politieke partijen het beeld
van de manifestatie zullen be
heersen, hebben met name de
militante kraakbeweging en
verschillénde strijdbare mi
lieugroepen aangekondigd dui
delijk aanwezig te willen zijn,
terwijl boven de stoet door het
Oud Strijders Legioen
gehuurd reclamevliegtuigje de
raadgeving zal voortslepen:
„Demonstreer eens in Mos
kou". In kringen van midden
stand en grootwinkelbedrijf
heerst boosheid omdat de beto
ging een derving van zaterda
ginkomsten betekent die naar
schatting meer dan twintig
miljoen gulden beloopt.
Voorzorg
Zo zal de hoofdstad morgén
een staalkaart te zien geven
van een veelheid aan soms
botsende ongenoegens en pro
testen. Binnenskamers ver
heelt de politie zich niet dat de
conflictsituaties voor het opra
pen liggen. Welke voorzorgs
maatregelen daartegen geno
men zijn, blijft echter het best
bewaarde geheim van het iaar.
Bekend is slechts dat gebou
wen van Amerikaanse instel
lingen en bedrijven langs de
routé (altijd geliefde doelwit
ten van demonstranten) extra
bewaking krijgen. Voor de rest
luidt het officiële devies van
de politie: We denken dat het
om een vredesdemonstratie
gaat, dus vatten we het ook zo
op, tot het tegendeel mocht
blijken. Waarnemers van de
Amsterdamse politie die het
verloop van vredesmarsen el
ders (Brussel, Londen, Helsin
ki, Bonn met een recordaantal
van 300.000) hebben geanaly
seerd, zijn de voorzichtige me
ning toegedaan dat het ook in
Amsterdam zonder incidenten
zou moeten kunnen lukken.
Vijftienhonderd bussen, tot in
België en Duitsland toe
gehuurd, (vanuit Leiden al
leen al 80, waarvan alle plaat
sen al zijn gereserveerd), zul
len de betogers aanvoeren. Ze
worden naar speciale parkeer
terreinen geleid vanwaar gra
tis pendeldiensten van het ge
meentelijk vervoerbedrijf (100
man extra op de been) naar
het Weteringcircuit voeren, in
een loopafstand van het Mu
seumplein, start en eindpunt
van de manifestatie. Dezelfde
regeling geldt voor wie per
trein op een van de vier Am
sterdamse stations arriveert.
De Nederlanse Spoorwegen
hebben een veelheid aan extra
treinen en speciaal verlengde
treinen lopen, met een totale
capaciteit van 75.000 zitplaat
sen.
Advies: probeer het vooral
niet met eigen vervoer, want
vannacht wordt heel de bin
nenstad autovrij gemaakt en
daarna komt er geen particu
lier motorvoertuig meer in.
Ander advies: streef er naar
om uiterlijk half 11 's morgens
in Amsterdam te zijn en niet
voor half 8 's avonds te ver
trekken.
Advies van de Spoorwegen:
koop uw treinkaartje al van
daag, want zaterdag wordt het
voor de loketten een gedrang
van jewelste.
Advies van de organisato
ren: doe bij eventueel meelo
pende kinderen een kaartje
met hun naam en adres in de.
jaszak zodat ze niet verloren
kunnen raken (en opvang van
vermiste kinderen wordt inge
richt in het Rijksmuseum).
Advies van weerman Jan
Pelleboer: neem afdoende re
genkleding mee, want een
zware depressie met een druk
van 980 millibar is onderweg.
Advies van uw verslagge
ver: zorg zo mogelijk een
transistorradiootje bij u te heb
ben om te kunnen luisteren
naar Radio Stad Amsterdam
(FM 94,3) die vanaf 9 uur
's morgens dankzij extra zend
tijd regelmatig in de lucht is
voor het geven van nuttige in
formatie. Ook de VARA Radio
zal via Hilversum I voortdu
rend vanaf het demonstratie-
terrein te beluisteren zijn.
En tenslotte dit advies: hoed
u voor zakkenrollers; de poli
tie vreest dat die massaal hun
slag zullen proberen te slaan.
Wanneer de stoet inderdaad
tot 300.000 of meer betogers
mocht uitgroeien, heeft dit een
eigenaardige consequentie. De
marsroute is slechts zes kilo
meter lang, hetgeen betekent
dat de eerste 70.000 deelne
mers al op het Museumplein
terug zullen keren, wanneer
de overige 130.000 betogers
nog van start moeten gaan. Uit
vrees voor de resulterende
chaos hebben de organisatoren
ijlings een tweede, alternatieve
route uitgezet die in tegenge
stelde richting voért, rondom
het Vondelpark door heel
Oud-Zuid. Demonstranten die
daarhèen worden geleid, mis
sen dan wel de vele evene
menten die langs de oorspron
kelijke route naar de Dam en
terug worden georganiseerd
om de mars een zo aantrekke
lijk en vreedzaam mogelijk
aanzien te geven met name
de twaalf podia waarop onge
veer 100 artiesten en popgroe
pen doorlopende voorstellin
gen zullen geven. De twaalf
sprekers van de dag echter,
kopstukken uit de kerkèn, de
politiek, de vakbeweging en
andere maatschappelijke gele
dingen, zal niemand hoeven te
missen. Het hele traject is af
gebakend met luidsprekers
waaruit hun vredesboodschap
duidelijk en vele malen her
haald zal opklinken.
Zelfs de thuisblijvers worden
niet vergeten. Vanaf kwart
over 3 zendt de televisie via
het eerste net rechtstreeks
beelden van de gebeurtenissen
uit. Zeven camera's en ruim
100 medewerkers ziin ingezet
en ook zal er een helikopter
met een camera boven de stoet
hangen.
11
'AAG „Nee, ik
hetts. Ik kan nu echt
d®- eggen". Het was
lagavond in de
Kamer. Premier
klemde de kaken
elkaar, nadat hij
uiteen had gezet,
hij in het debat
regeringsverkla-
oorlopig van het
afzag. Een enkele
dende journalist
et hem op in de
van de ministers-
Van Agt hield
voet bij stuk, ook
ezichten om hem
inigszins wrevelig
„Dan vindt u mij
en curieuze man",
»ij eruit.
meer in de tien jaar
iu in de Haagse poli-
istapt, typeerde Dries
t zichzelf weer met
land. Want het was
k zeer bijzonder, wat
ist gepresteerd had.
»ok maar met iemand
eggen, zelfs niet met
beide vice-premiers,
zijn besluit genomen,
nen daarvan werden
en brief aan ka-
zitter Dolman. Hij zou
inde tijd hebben ge-
f het formuleren van
oorden, temeer omdat
imige zaken nog poli
tiek overleg gevoerd zou moe
ten worden.
Tot zover was het nog goed te
volgen. Maar het zinnetje
daarna maakte dat er om
streeks 17.15 uur een bom leek
in te slaan in de Kamer. „Dat
overleg zal mede betrekking
moeten hebben op de opval
lende onwelwillendheid,
waarmee ik met name door de
'woordvoerders van de rege
ringsfractie D'66 vandaag ten
bejegend". Wat was er in vre
desnaam aan de hand CDA-
fractieleider Ruud Lubbers
verschafte opheldering. „Nee,
het was niet alleen Engwirda
(financiëel specialist van D'66),
maar ook Brinkhorst (fractie
voorzitter D'66). En het ging
maar door, het ging maar
door aldus Lubbers tame
lijk geëmotioneerd.
Van Agt bleek dus boos, zeer
boos over de^ toon, waarop
vooral de Democraten hem de
les hadden proberen te lezen.
Een enkel citaat van Laurens
Jan Brinkhorst: „In zijn ant
woord wekte de minister-pre
sident de indruk een beroeps-
wielrenner te zijr>, die bezig is
aan zijn zoveelste klassieker
maar het eigenlijk verder wel
gelooft. En dat terwijl hij er
stond als jeune premier van
een nieuw kabinet". Maarten
Engwirda noemde de antwoor
den van de premier teleurstel
lend en sloot zich vervolgens
aan bij hetgeen zijn fractie
voorzitter had gezegd. Even
later had hij het over een
„lauw antwoord", van het
soort dat hij „van de vorige
minister-president" (ook Van
Agt dus) gewend was geweest.
De pest in
Dat deed Ruud Lubbers naar
de interruptiemicorofoon snel
len. „Welk politiek doel dient
de heer Engwirda met deze
kwalificatie De geachte
afgevaardigde kan mijnentwe
ge zakelijk best kritiek uitoe
fenen, maar hij geeft het op
slof was geschoten. „Zag je dan
niet, dat hij (Van Agt) zwaar
de pest in kreeg
De D'66'ers hadden dat inder
daad niet opgemerkt. De frac
tie der Democraten, die om
even na zessen in de eigen De
Savornin Lohmankamer op
Brinkhorst zat te wachten, was
verbijsterd. „Gerrit, kun jij al
vast beginnen met je analy
se riep iemand tegen dr.
Mik, die van huis uit psychia
ter is. Maar toch leidde die
verbijstering tot niets anders
dan dat Brinkhorst later in de
vergaderzaal zijn „teleurstel
ling" over de gang van zaken
kwam uitspreken. O ja, en hij
vertelde ook nog dat hij geen
reden zag iets terug te nemen
van wat hij gezegd had. Na af
loop vertelde hij de om hem
heen drommende de journalis
ten, dat hij diezelfde avond
nog zou proberen de zaak met
de premier uit te praten.
Collega
Een andere D'66'er die veel
pers op zich af zag komen was
vice-premier Jan Terlouw.
Waarom had hij zich naast
Van Agt gezet, terwijl toch
diens brief aan de orde was?
Terlouw ontkende heftig dat
hij daarmee instemming be
toonde met de kritiek aan het
adres van zijn fractie. „Het
was alleen om aan te geven
dat er geen sprake was van
ernstige politieke problemen
in het kabinet. Zou ik dat niet
hebben gedaan, dan was die
dreiging, die in de brief zat.
blijven bestaan". De andere
vice-premier, Joop den Uyl,
gaf dezelfde reden voor zijn
aanwezigheid ter rechterzijde
van de minister-president.
Half grappend voegde hij er
nog aan toe: „Ach, als een col-
Terwijl Van Agt en Den Uyl enkele stukken doornemen lega in moeilijkheden ver-
tijdens het kamerdebat luistert minister Van Mierlo toe. keert, ga je ernaast zitten".
Dat brengt ons dan eindelijk
die manier een algemene ge- In de wandelgangen legde de tot de kernvraag: waarom ac-
voelswaarde, waarvan ik niet CDA-voorman uit aan Eng- cepteerde bijna iedereen op
wirda, waarom hij zo uit zijn het Binnenhof dat Van Agt op
zie welk doel het kap dienen".
deze manier D'66 „de oren
waste", zoals VVD-leider Wie
gel het noemde? Gesprekken
met diverse leden van de rege
ringsfracties brachten enige
verheldering. Er werd op ge
wezen dat er maar één alter
natief was geweest, namelijk
het eisen van het aftreden van
de premier. Maar daarvoor
was ook de meerderheid der
Democraten teruggeschrok
ken. Zo'n houding zou immers
automatisch een echte crisis
hebben betekend in het kabi
net, dat toch vooral D'66 zo
vurig had nagestreefd. De
fractie van het CDA zou het
niet geaccepteerd hebben dat
haar politiek leider in zo'n po
sitie was gebracht. D'66 en ook
de PvdA, die doodsbang is
voor nieuwe verkiezingen,
moesten dus buigen voor het
feit, dat Van Agt nog altijd een
schier onaantastbare positie
.heeft in de vaderlandse poli
tiek.
Jos Brink
Met het bovenstaande bedoe
len we niet dat alle schuld bij
Van Agt ligt. Want zoals altijd:
waar er twee kijven, hebben'
er twee schuld. PvdA en D'66
wisten wat ze deden, toen ze
Van Agt aanvaarden als ook
hun premier. De man had in
middels wel honderd keer la
ten merken dat hij geen trek
had in een kabinet met de pro
gressieven. Laat men zich door
zoiets niet weerhoüden, dan
moet men oök nemen wat er
voor staat. Van Agt is geen
man als alle anderen.
Dat toonde hij woensdag nog
eens door de „curieuze" ma
nier, waarop hij de Kamer
beantwoordde. Lichtvoetig en
luchthartig, het fijne gouden
brilletje op als de lettertjes erg
klein waren, gleed hii ook
over zeer ernstige aangelegen
heden heen, of het nu jeugd
werkloosheid was of de nood
zaak de verzorgingsstaat aan
te tasten. Dat valt slecht bij
Kabinet en Kamer hebben het gisteren gepresteerd d&»~
grote problemen waar ons land mee worstelt achteloos terzij
de te schuiven door alle aandacht te vestigen op een ordinai
re en nog niet eens diepgaande persoonlijke ruzie tussen eni-"""
ge politieke heren. Het ontbreekt kabinet en Kamer aan de
zelfdiscipline die nodig is om geloofwaardig over te komen.'
Het politieke bedrijf heeft zichzelf opnieuw een stevige deuk
toegebracht.
Wat ging er fout? PvdA en in meerdere mate D'66 blijken
nog steeds niet echt in staat ruiterlijk te erkennen dat Van
Agt hun premier is. Daarvan gaven zij tijdens de algemene
beschouwingen blijk, waarbij moet worden opgemerkt dat
Meijer (PvdA) veel meer dan Brinkhorst (D'66) in staat bleek
de werkelijkheid onder ogen te zien en zich van daaruit re
delijk loyaal op te stellen. Het is niet helemaal onbegrijpelijk
dat de volgende dagj woensdag, de premier er niet in slaagde
zich enthousiast en met volle inzet met het verdere verlor
van het politiek gebeuren bezig te houden. Maar met zijn ge 0
veinsde onverschilligheid, overgoten met een humoristisch
sausje, ging hij herhaaldelijk veel te ver. Dat weer een dag •-
later, donderdag, de D'66-woordvoerders in hun kritiek hier
op niet de juiste toon wisten te treffen was de volgende ont-
wikkeling in een steeds hoger oplopend geruzie.
De onverkwikkelijkheden bereikten echter pas een hoogte
punt toen Van Agt gistermiddag de Kamer liet weten niet te
komen antwoorden, mede door noodzakelijk geworden poli
tiek vooroverleg in verband met de wijze waarop D'66 hem
had bejegend. Dat was schieten met een kanon op een vlieg
Zakelijke argumenten en- tijdnood waren waarschijnlijk
mede oorzaak van het uitstel, maar Van Agt zal de passage
over D'66 zeker niet per ongeluk in zijn brief hebben gezet
Daarmee is de schijn gewekt, dat persoonlijke geraaktheid
belangrijker wordt geacht dan een voortgaande behandeling
van de gigantische problemen. De brief van Van Agt had
nooit zo geschreven mogen worden. De politiek staat er mee
in zijn hemd.
Het wekenlang heen en weer gepraat tussen het organise
rend comité van de anti-kernwapendemonstratie en hel
CDA-bestuur heeft slechts een negatief resultaat opgeleverd.
Het image van beide organisaties is er zeker niet beter op
geworden.
TERECHT heeft het CDA op de demonstratie van zich wil- -
len laten horen binnen de hoofddoelstelling ervan, namelijk
verontrusting over de enorme groei van het aantal kernwa
pens. Die bereidheid lag temeer voor de hand, omdat het or
ganiserend comité enige tijd geleden de doelstelling ver
breedde: aanvankelijk richtte men zich alleen tegen de wa
pentoename in het Westen, maar tenslotte besloot men tot de
oproep tot wapenvermindering in heel Europa, dus in Oost
en West. Toen de grootste eenzijdigheid in de benadering
van het comité was weggenomen, lag deelname van ook het
CDA voor de hand.
NlET begrijpelijk echter is, dat het CDA de laatste weken
zo met zich heeft laten sollen. Het heeft de indruk gewekt
zich te willen onderwerpen aan een vorm van ballotage door
het organiserend comité. Het CDA had ter wille van de dui
delijkheid van het begin af aan de organisatoren de voor
waarden waaronder men wilde deelnemen duidelijk onder
de aandacht moeten brengen.
Het is echter evenmin begrijpelijk dat de organisatoren
menen zich zo merkwaardig te kunnen opstellen. Een comité
dat van de grootste partij in dit land het aanbod van steun op
hoofdlijnen krijgt, zou zich immers zeer moeten verheugen.
Want hoe 'breder de beweging is die zich achter het doel
schaart, hoe meer de zaak daarmee wordt gediend. Dat de
organisatoren veel bekrompener blijken te denken is jam
mer. Het vormt een aanwijzing dat de vredesbeweging in dit
land in handen is van mensen die althans op dit mo
ment te veel getuigen en te weinig op het beoogde resul
taat (namelijk vredesbevordering) aansturen. Een gemiste
kans dus.
mensen als Brinkhorst en
Engwirda, die politiek niet
vereenzelvigen met grappen
en grollen. Maar het typische
is dat er in D'66 en PvdA toch
ook weer mensen zijn, die zich
af en toe tranen lachen om de
manier, waarop Van Agt „over
de kist hangt", zoals de pre
mier zelf zijn aanwezigheid
achter de verplaatsbare kathe
der pleegt te omschrijven. De
socialiste Ina Müller-Van Ast
bijvoorbeeld vergeleek de mi
nister-president deze week
met Jos Brink.
Leren
Maar ja, mevrouw Müiler
woont dan ook niet voor niets
in dezelfde provincie als waar
de premier geboren en getogen
is: Noord-Brabant. Toch zou
het goed zijn als ook haar par
tijgenoten en de D'66'ers van
boven de grote rivieren zou
den leren dezelfde waardering
op te brengen voor de roerse
len van de ziel van „Jos" van
Agt. Dat zou hun eigen leven
een stuk veraangenamen en
de levenskansen van dit toch
wel zeer heterogene kabinet
aanzienlijk vergroten. Boven
dien zou het de mogelijkheid
doen ontstaan dat de premier
nog eens lol krijgt in het rege-
ren met socialisten en Demo
craten.
Dan zou het land voortaan ook
een intens triest tafereel be
spaard blijven als zich afgelo
pen donderdag via de tv on
trolde. Want triest vonden wij
het en wij merkten dat ook dat
ook op tegen vice-premier Den
Uyl. Deze vertrok het gezicht
in een pijnlijke grimas en zei: -
„You are telling me (zeg dat
wél)".
RIK IN 'T HOUT
ERDAM „We
hulp van bovenaf
De redding van
'varenden is prach-
ukt". Een emotio-
aoment voor kapi-
kes Wabeke (53),
n op de vierde dag
Raad voor de
'aart in Amster-
ramp behandelde
gezonken Neder-
itilliaanse passa-
ip de „Prinsen-
'se gezagvoerder had
°eite zijn tranen te be-
toen de Raad hem op
af vroeg of hij zich na
-laagde reddingsoperatie
opgelucht voelde. „Opgelucht
niet. U moet bedenken dat het
heel erg is voor een kapitein
als hij z'n schip kwijtraakt".
De heer Wabeke wist dat z'n
cruiseschip nog te redden was
geweest als er niet zoveel din
gen tegen hadden gezeten.
Brandbluspompen die weiger
den èn te elfder ure het ver
bod van de Canadese autoritei
ten de kreupele Prinsendam
toe te laten in de beschutte
wateren voor de kust. De
vrees dat het drijvende wrak
olie - zou verliezen lag ten
grohdslag aan dit besluit van
d^ Canadezen.
De Prinsendam zonk op zater
dag 11 november 1980 in de
Golf van Alaska, precies een
week nadat in de machineka
mer brand was uitgebroken.
Het bergingsschip „Commode-
re Straits" had het cruiseschip
tot 50 zeemijlen voor de kust
van Canada gesleept. Het
wachten was op het verlossen
de woord van de autoriteiten
aldaar om de Prinsendam in
rustiger vaarwater te mogen
tergen. Dat antwoord kwam
pas zes dagen later.
Slagzij
De ruimen van de Prinsendam
stonden vol zeewater dat door
de verbrijzelde patrijspoorten
naar binnen was gestroomd.
De schuit begon steeds meer
slagzij te maken. Een poging
om het water af te zuigen mis
lukte, omdat de pompinstalla-
tie niet meer werkte. Ook
twee nieuwe brandbluspom
pen die helikopters aan boord
hadden gehesen, begaven het
na verloop van tijd. Hun zuig
kracht was te gering om de
slangen aan dek te vullen.
Toen de pompen hierna bui
tenboord werden gehangen
om ze makkelijker water te la
ten opnemen, gingen ze al snel
kopje-onder en waren daarna
niet meer aan de praat te krij
gen. Een lid van de beman
ning: „Je kon er zelfs geen wc-
pot meer mee leeghalen".
Alle 319 passagiers en 204 be
manningsleden hadden de
Prinsendam op zaterdagoch
tend 4 oktober veilig verlaten.
Het inschepen in de reddings
sloepen was aanleiding ge
weest tot het uiten van vrij
veei Kritiek. De lagere beman-
ninsleden, meest matrozen uit
Indonesië en de Fillipijnen,
zouden zich met duwen en
schelden als eersten een plaats
in- de reddingsboten hebben
veroverd. Voorts zaten de
zwemvesten (veel kindermaat
jes) vaak te strak om nog vol
doende bewegingsvrijheid
over te houden in de neerge
streken sloepen. Hierdoor is
mede de indruk ontstaan dat
de boten metjeen zitcapaci-
teit voor 46 tot 99 schepelin
gen veel te klein waren.
Kapitein Wabeke zei hierover
dat het gered worden hem op
dat moment toch wel belang
rijker leek dan het hebben van
comfort „Bijna iedereen was
zeeziek. De zee was ruw, het
mistte en het heeft 's morgens
ook nog flink geregend".
Angstige situatie
Passagiers klaagden evenzeer
hun nood over hun latere lot
gevallen ter zee in de haast
weerloze reddingsscheepjes.
De verste boot was tot twee ki
lometer van de brandende
Prinsendam afgedreven. En
kelen vonden dat een angstige
situatie. Een bejaarde dame
vertelde dat haar man door de
spanning een hartaanval had
gekregen. Pas na het droppen
van medische hulp in de boten
raakten de gemoederen wat
gekalmeerd. Aan het adres
van de bemanningsleden wer
den verwijten gemaakt in de
zin dat zij niet bekwaam ge
noeg waren voor hun taak of
dat ze voorzieningen als nood-
voedselpakketten nergens
konden terugvinden in de bo
ten. Ongelukkigerwijs brak
van een motorboot tijdens het
rieerlaten ook nog het roer af.
De door de Raad ter verant
woording geroepen scheepsof
ficieren konden zich een en
ander in een dergelijke situatie
allemaal heel goed voorstellen.
Dé verwarring maakte zich
soms ook van de zeelieden ^elf
meester.
Walkapitein A. van Noort,
oud-gezagvoerder van de
Prinsendam en thans aan wal
werkzaam voor de Holland
Amerika Lijn, begeleidde de
hele reddingsoperatie in naam
van zijn maatschappij. Hij
sprak waarderend over al het
werk dat collega Wabeke op
het rampschip heeft verricht.
„Het zit in de zeeman om alles
te doen om zijn schip van de
ondergang te redden. Hij blijft
zoeken, hij blijft proberen. Tot
aan de hoogste instanties is ka
pitein Wabeke bezig geweest
de Prinsendam naar veiliger
wateren te mogen brengen."
De Raad voor de Scheepvaart
heeft het officiële onderzoek
thans afgesloten. Alle belang
rijke getuigen zijn gehoord.
Vandaag was het woord aan
de inspecteur voor de scheep
vaart, de heer A. Visser, die de
Raad zal adviseren al dan niet
tuchtmaatregelen op te leggen
aan de verantwoordelijke
scheepsofficieren. De hoge be
manningsleden laten zich in
deze zaak verdedigen door
raadsman mr F. Buzek, zelf
ooit kapitein op een groot
schip. De uitspraak van de
Raad volgt over enkele we
ken.
PETER VIERING
