18e Eeuwse successen bepalen
imago van porseleinfabriek Meissen
Elektronischs,
topper" van
Ton Bruy
Goede jongen William Holden overleden
Ammonslaantje
of Ruigelaan
KjJNST
LEIDSE COURANT
DINSDAG 17 NOVEMBER 1981 p)>T
SANTA MONICA De Amerikaanse filmacteur William
Holden, die in meer dan 40 films is opgetreden en daarin
veelal de typische Amerikaanse „goede jongen" speelde,
is dood aangetroffen in zijn woning in Santa Monica bij
Los Angeles. Hij is 63 jaar geworden en stierf een natuur
lijke dood.
Holden, die in 1953 een Oscar van de Amerikaanse filmindu
strie had gewonnen voor zijn rol in „Stalag 17", is wellicht het
best bekend geworden door „Sunset Boulevard" met Gloria
Swanson en „Network", die hem beide nominaties voor een
Oscar opleverden, alsmede „Love is a many splendored thing"
en „Picnic".
William Holden, wiens echte naam William Beedle was, had
zijn naam gevestigd met de bokser in „Golden Boy" uit 1939.
Behalve filmacteur was Holden een man die zich inzette voor
het behoud van het milieu en de flora en fauna in Afrika en
Azië. In Kenia richtte hij de Mount Kenya Safariclub op.
Holden had in de jaren veertig en vijftig de naam van een
rebel, toen de almachtige filmmaatschappijen sterren aan
langdurige contracten bonden. Hij wilde niets weten van „fan-
clubs" en sloot zijn privéleven af als een zaak die hem alleen
aanging.
Hij was op 17 april 1918 geboren in Ofallon in Illinois, zoon
van een welgesteld fabrikant van chemische middelen. Het
gezin verhuisde naar Pasadena in Californië, toen William
nog een kind was. Hij ging er naar school, werkte bij zijn va
der in zijn vrije tijd, speelde klarinet, zong in een kerkkoor en
studeerde aan de toneelschool van Pasadena.
Het toneelspel leidde tot een filmproef en een langdurig con
tract met Paramount, waar William Beedle William Holden
werd. Hij werd de tegenspeler van enkele beroemde filmvrou
wen, zoals Grace Kelly, Audrey Hepburn, Jennifer Jones en
Kim Novak. In de tweede wereldoorlog deed Holden dienst in
de Amerikaanse luchtmacht. Hij ging erin als soldaat en
kwam er vier jaar later uit als eerste-luitenant.
Landbouwprijs voor
Gertie Evenhuis
DEN HAAG „Het Ka-
ninklijk Nederlands Land-
bouwcomité KNLC heeft
zijn prijs 1981 toegekend aan
de schrijfster van kinderboe
ken Gertie Evenhuis uit
Amsterdam.
Voorzitter ir. D. Luteijn heeft
haar gisteren tijdens de alge
mene vergadering van het
KNLC de prijs uitgereikt. Dit
huldeblijk, bestaande uit een
oorkonde en een geldbedrag, is
bestemd voor personen of or
ganisaties die bij buitenstaan
ders het begrip voor land- en
tuinbouw bevorderen.
Mevrouw Evenhuis schrijft,
over kinderen op het platte
land, ook over kinderen op
Een imposant* Jochtboker, die
in 1741 door de beroemde
Meissener Kindier ontworpen
werd en die nog steeds in de
manufactuur wordt gemaakt.
Omdat „Meisen" over een
voor een buitenstaander nau
welijks toegankelijk uiterma
te gedocumenteerd archief be
schikt, is men in staat alle suc
cesstukken van de 18e eeuw te
reproduceren. Niet alleen op
het gebied van de plastiek,
maar evenzeer aangaand* sar-
vlezen.(links)
Een schilder van „opgaand
goed" aan het werk aan een
grote dekselvaas met chinoise
rie-motieven als decoratie. Ook
dit ontwerp stamt uit de 18e
eeuw.(rechts)
Luchtig en speels Is deze por
seleinen pendule, die Johann
Joachim Kandler (1706 - 1775)
ontwierp. Zowel qua vormge
ving als kleurgebruik Is dit oen
van do meest sprekende voor
beelden waarop de Meissener
manufactuur zijn roem bas-
seerde. De produktie van deze
pendules wordt tot op de dag
van vandaag voortgezet.(uiterst
links)
AMSTERDAM Nadat gedu
rende de Tweede Wereldoor-
belangrijke delen van de
ontwerpers van buiten aan
trekken om vorm te geven aan
maatschappelijke veranderin-
fabriek vernietigd c.q. ernstig gen en ontwikkelingen, daar
beschadigd waren, werken heeft „Meissen" een vijf man
vandaag de dag niet minder tellend arbeiderscollectief uit
dan 1100 mensen (van wie 450
schilders-decorateurs) in Euro
pa's oudste porselein-manufac
tuur, die van Meissen. Het
de eigen gelederen gerecru-
teerd, dat voor de taak staat
het bedrijf minder dan tot nu
toe op traditie te baseren,
Meissener porselein, gemerkt maar misschien is het de lei-
met twee in blauw uitgevoerde ding van de Meissen-manufac-
gekruiste zwaardjes, heeft in
belangrijke mate bijgedragen
aan de Europese
tuur toch niet begonnen om te
zeer afstand te nemen van na
men als Kandler en Höroldt,
felcultuur. Als zodanig heeft die in de achttiende
het dan ook een belangrijke roem van „Meissen" voor eens
en altijd vestigden. Zozeer
zelfs dat ook nu nog de ont
werpen en het kleurenpalet
tot in het laatste detail worden
toegepast en uitgevoerd. Het
zijn en blijven echter de 20sté
eeuwse reprodukties van 18e
eeuwse ontwerpen. Eenzelfde
functie vervuld voor andere
manufacturen, zoals Berlijn,
Fürstenberg, Nymphenburg,
Frankenthal, Ludwigsburg,
Fulda, enz. om alleen maar en
kele Duitse te noemen. Tot en
met 21 november is bij de Am
sterdamse firma Focke en
Meltzer een verkoop)expositie wijze van werken wordt toege
ingericht van „Meissen",
waarvoor naast de hedendaag
se produkten, enkele bijzonde
re stukken uit de DDR
past in de Volksrepubliek Chi
na, waar o.a. de beroemde
paarden en kamelen uit de
T'ang-dynastie exact worden
Meissen ligt in Oost-Duitsland nagemaakt, evenals andere;
naar de PC. Hooftstraat befaamde porseleinen uit de
zijn verhuisd.
De manufactuur van Meissen
is altijd al een buitenbeentje
geweest in het Europese porse
lein-gebeuren. Zo ook nu nog.
Waar andere fabrieken vaak
Ming- en C'hing-dynastieën.
„Alhoewel technisch perfect,
zijn ze echter niet precies het
zelfde gemaakt als de originele
stukken uit de 18e eeuw", zegt
Je huis
in de krant
brengt mensen
over de vloer.
Vermiste koe
wellicht
gestolen
AARLANDERVEEN Een
roodbonte koe met een waarde
van 3200 gulden, die op een
weiland aan het Zuideinde
graasde, wordt vermist.
Het dier is eigendom van vee
houder Van Kempen. Daar
niemand de koe Tonia ge
naamd heeft zien rondlo
pen, vermoedt de Alphense
politie met veedieven te ma
ken te hebben. Eerder deze
maand werden uit een wei
land in Woubrugge een pink
en een schaap ontvreemd. Het
is niet uitgesloten, dat de ver
dwijning van Tonia verband
houdt met het in Woubrugge
vermiste vee.
WOONWAGENKAMP IN WASSENAAR:
WASSENAAR „Naar onze mening moet de keus van
de 12 woonwagenstandplaatsen gaan tussen de locaties
Ruigelaan en het Ammonslaantje". Dat schrijft het col
lege van B en W van Wassenaar aan de raad.
Wassenaar moet volgens de normen zorgen voor 12 standplaat
sen voor woonwagens. De Ruigelaan, waar nu nog vijf woonwa
genstandplaatsen zijn, ligt bijna drie kilometer van de „bewoon
de wereld" en voldoet niet aan de normen, die door CRM opge
steld zijn. Het ligt te ver van winkels en scholen. De woonwa
genbewoners kunnen zo niet integreren. Ook de provincie Zuid-
Holland schrijft dat de Ruigelaan niet aanvaardbaar is. De Hoge
Klei, een andere mogelijke locatie, is blijkbaar afgevallen. Het
Ammonslaantje ligt op gemeentegrond, de Hoge Klei niet. De
Hoge Klei heeft ook een andere bestemming, namelijk bedrijf
sterrein. Tegen zowel het Ammonslaantje als de Hoge Klei zijn
door buurtbewoners een groot aantal bezwaren ingebracht. Was
senaar heeft de woonwagenstandplaatsen aan de Ruigelaan ver
waarloosd, mede omdat verwacht werd, dat de standplaatsen
toch binnen afzienbare tijd weg moesten.
A.L. den Blaauwen, directeur
van het Rijksmuseum in Am
sterdam. „Je ziet verschil. Dat
kan trouwens ook niet anders,
want ze worden nü gemaakt,
door mensen van nü en met
materialen van nü".
Anachronismen
Op de keper beschouwd zijn
het „hopeloze" anachronis
men: de harlekino's, de vogel-
handelaren, de herderinnetjes
en de dames-in-hoepelrok met
hun aanbidders. Allemaal fi
guren, die qua kleding passen
in de 18e eeuw van toen, toen
Mozart zijn Zauberflöte com
poneerde en de Franse filosool
Jean-Jacques Rousseau zijn te-
rug-naar-de-natuur filosofie
op papier zette.
Maar omdat de figuurtjes van
porselein zijn en onder „de
voet" twee kleine, blauwe ge
kruiste zwaardjes hebben, telt
het begrip tijd ineens niet
meer. Het is „Meissen" gewor
den, het wereldberoemde por
selein uit de oudste manufac
tuur van Europa.
Bekend over de gehele wereld
zijn de kleine, weergaloos
knap geschilderde poppetjes.
Ze zijn ooit gemodelleerd door
ontwerper Johann Joachim
Kandler (1706-75) en hun
roem is zo groot dat ze heden
ten dage nog op precies dezelf
de wijze als vroeger worden
vervaardigd.
Niet alleen de 18e eeuwse plas-
tiekjes worden in de VEB
Staatliche Porzellan-Manufak-
tuur, zoals de fabriek in Meis
sen thans heet, vandaag de dag
in hoge ere gehouden. Hetzelf
de gaat op voor de prachtig ge
decoreerde serviezen en ande
re tafelstukken. Slechts 15
procent van de Meissen-pro-
duktie bestaat uit eigentijds
ontwerpen.
Commercieel succes
Met het oog op artistiek ver-
nieuwingsélan in kunst en
kunstnijverheid is het min of
meer tragisch te moeten con
stateren dat de manufactuur in
het Oostduitse Triebischtal
niet geworden is tot een ele
ment van waar impulsen uit
gaan voor een nieuwe, heden
daagse porseleincultuur. An
derzijds is het terug vallen op
de aloude Meissen-traditie een
waarborg voor commerciële
successen, die de DDR de
broodnodige harde valuta (de
viezen) in het laadje brengt.
Bij Focke en Meltzer komt die
tweeslachtigheid duidelijk tot
uiting. Vanzelfsprekend wordl
het eigentijdse ontwerp „Gros-
ze Ausschnitt" uitgevoerd
in tien decors getoond.
Maar het overgrote deel van
de tentoonstelling is toch ge
wijd aan replica's van vroege
re successtukken. Duidelijk
wordt dat Meissen zijn leiden
de rol op artistiek gebied niet
heeft kunnen handhaven c.q.
terugveroveren, die het met
name in het begin van de 18e
eeuw had. Toen was het werk
van Kandler (ontwerper) en
Höroldt (arcanist en schilder)
toonaangevend in de gehele
Europese porseleincultuur,
waarin op een gegeven ogen
blik zelfs het begrip porse-
leinsculpture ontstond. Welis
waar was de decoratie in het
begin de manufactuur werd
in 1710 gesticht door August
de Sterke, koning van Polen
en keurvorst van Saksen, na
dat enkele jaren daarvoor Jo
hann Friedrich Böttger achter
het geheim van de samenstel
ling van porselein was geko
men nog (sterk) beïnvloed
door Chinese motieven, later
ontstond in Meissen een ge
heel eigen „handschrift".
Aanvankelijk geïnspireerd
door de barok, later zijn artis
tiek hoogtepunt vindend in de
joyeuze rococo-stijl beleeft de
porselein-manufactuur gedu
rende de eerste helft van de
18e eeuw zijn grootste culture
le bloei. De Europese adel gaat
in navolging van August de
Sterke porseleinkasten aan
schaffen, waarvan de inhoud
een nieuwe dimensie toevoegt
aan de tafelcultuur van die da
gen. August zelf is zo bezeten
van porselein dat hij op een
gegeven ogenblik een regi
ment Saksiche dragonders
ruilt tegen een collectie Chi
nees porselein, waaronder een
monumentale dekselvaas. Hij
koopt in 1717 het twee jaar
daarvoor gereed gekomen
„Hollands kasteel" aan de Elbe
nabij Dresden, verbouwt het
en richt het vervolgens in met
een weergaloze collectie porse
lein (Japans, Chinees en Euro
pees d.w.z. uit Meissen afkom
stig), afgewisseld met zijden
tapijten, kostbaar zilver en
schitterend Oostaziatisch lak
werk. Zozeer neemt met name
de porselein-verzameling in
omvang toe dat de koning op
dracht geeft tot de bouw van
een nieuw slot. In zijn gedach
ten ziet hij in dit „Japans pa-
waren een poging van „Meis
sen" tot iets nieuws te komen
en de inmiddels beroemd ge
worden manufactuur van Sè
vres te volgen. Maar omdat de
nieuwe ontwerpen commer
cieel niet aansloegen, ging
men zich al gauw weer toeleg
gen op het reproduceren van
oude, vertrouwde successtuk
ken.
Mannheimer
Dat het oorspronkelijke werk
van „Meissen" inderdaad blijk
geeft van een hoog artistiek
peil zowel wat vormgeving
als decoratie betreft bewijst
de permanente collectie Sak
sisch porselein in het Rijksmu
seum. Het gaat in feite om de
dr. Mannheimer-collectie, die
de Nederlandse Staat na afloop
van de oorlog in 1945 ver
wierf. Deze in Nederland wo
nende Duitse bankier had op
zijn beurt de verzameling na
de opkomst van Hitler in 1933
gekocht van de Joodse Berlij-
ner Oppenheimer. Als bijzon
derheid geldt dat Oppenhei
mer een verzameling Meisser
had aangelegd, waarvan de
decoratie uit louter chinoise
rie-motieven bestond. Het is
een unieke collectie, waarin
zich o.m. stukken bevinden,
die destijds gemaakt zijn voor
het Tsaristische hof in Rus
land; Sommige zijn versierd
met het keizerlijke wapen van
de Romanovs. Verder bevin
den zich in Amsterdam be
langrijke stukken uit het be
roemde Zwanenservies, dat
rond 1740 in Meissen in pro
duktie werd genomen.
Het hedendaagse porselein uit
Meissen is niet „Epochema-
chend", zoals het dat wèl was
ten tijde van Kandler en Hö
roldt. Het ontwerp „Grosze
Ausschnitt" is daardoor te his
toriserend, ondanks de onder
scheidingen die het in de DDR
heeft gekregen. Wel zijn de
twee gekruiste zwaardjes sy
noniem voor topkwaliteit op
technisch gebied. Want alle
decors worden nog steeds van
de eerste tot en met de laatste
penseelstreek met de hand ge
schilderd; sjabloonwerk is er
tot op heden niet bij. Het Meis
sener porselein behoort dan
merciële succes bleef uit, het- ook tot een van de prestige-ob-
geen graveur Stange in 1903 in j^cteq van het huidige Oosb
een brief aan de directie deed
opmerken dat Van de Velde
leis" zalen vol Chinees en Ja
pans porselein met op de twee
de verdieping de produkten
uit Meissen, waarvan hij zelf
de grondlegger was. Maar al
vorens zijn plannen gereali
seerd kunnen worden, sterft
August de Sterke (1733). Wel
iswaar voert zijn opvolger
zijn zoon August III een
deel van de plannen uit, maar
na 1740 gaat diens animo ver
loren, waarna hij de verzamel-
stukken van Meissen aan tafel
gaat gebruiken. Het Chinese
en Japanse porselein blijft
„vergeten" achter in het pa
leis; alle aandacht is voortaan
gericht op de produkten van
eigen, Europese bodem.
Rijksm useum
Volgend jaar zal in Dresden
ter gelegenheid van de 300-ste
geboortedag van Johann Frie
drich Böttger een tentoonstel
ling worden gehouden van o.a.
diens bruine steengoed en wit
porselein, terwijl ook andere
vroege Meissen-porseleinen
geëxposeerd zullen worden.
De Dresden-verzameling
wordt als 's werelds belang
rijkste museum-collectie be
schouwd, hoewel het Amster
damse Rijksmuseum op dit ter
rein evenzeer een belangrijke
rol speelt. Ter gelegenheid van
de expositie bj Focke Melt
zer heeft museumdirecteur
A.L. den Blaauwen naast de
(permanente) colleotie een
drietal vitrines met begin 20-
ste eeuws Meissen-porselein
(Jugendstil) gevuld.
Het gaat om een stijlperiode,
waarin bijvoorbeeld het Ne
derlandse Rozenburg-porselein
excelleert, maar waarin voor
Meissen ondanks het aantrek
ken van de Vlaamse ontwer
per Henry van de Velde (1863
-1957) geen grote (verkoop
successen zijn weggelegd. Het
servies dat deze ontwierp
moest de plaats gaan innemen
van o.a. het beroemde blauw
„Zwiebelmuster", waarvan zo
veel goedkope versies elders
werden geproduceerd, dat de
verkoopcijfers van dit decor
belangrijke terugliepen. Welis
waar oogstte het ontwerp van
Van der Velde velerlei bewon
dering, maar het grote com-
Duitsland, waarvoor de 18de
eeuwse bourgeois-traditie nog
nogal eens mistastte in zaken steeds een schier onuitputtelij-
het produktieproces betreffen- ke inspiratiebron blijkt te zijn.
de. De Jugendstil-decoraties
KLAAS GOINGA
is h(
I bei
listri
reed
d de
00.6
baan
Derde concert in de serie „Elektro
nische concerten". Werken van Ton
de Leeuw, Jaap Spek, Jan Boerman,
Peter Schat, Jos Kunst, Peter Smith
en Ton Bruynel. Klankregie: Boer
man en Bruynël. Piano: Rob Nas-
veld. Koninklijk Conservatorium,
Den Haag.
„Toppers van eigen bodem":
die nare reklamekreet uit de
eerste aankondiging was ge
lukkig weggelaten. Het heet
te nu: „bloemlezing van Ne
derlandse elektronische mu
ziek van 1957 tot heden". Dat
was een betere titel want
wie wil, juist bij de nog zo
inpopulaire elektronische
muziek, van „toppers" spre
ken? En wie zou durven aan
wijzen welke stukken, in
kwalitatief opzicht, de „top
pers" uit de eerste kwart
eeuw van het medium had
den moeten zijn? Ik zou
zelfs niet durven zeggen of
de bloemlezing al dan niet
representatief genoemd mag
worden.
Wel demonstreerden de geko
zen werken, meer of minder
duidelijk, een ontwikkeling en
het slotnummer Ton Bruy-
nèls „Toccare" voor klankspo
ren en piano bevestigde de
nogal verbreide mening dat
elektronische muziek het ge
nietbaarst zou zijn in samen
hang met „live" muziek, hetzij
gezongen, hetzij gespeeld. Ook
al zegt dat niets over de kwali
teit van de compositie, hij
wordt door de combinatie stel
lig bevattelijker.
De klanksporen voor „Tocare"
werden gemaakt met snaren
van diverse metalen en ver
schillende dikten, op een mo-
nochord door elektrische im
pulsen aangedreven en in
klanklagen bewerkt. In deze
ritmisch vrij tokkelende klan
ken speelt de pianist zacht en
tastend tremolo's en repete
rende noten. Een heel dichter
lijke evocatie!
Jan Boerman die algemeen
geldt als onze beste elektroni
sche componist en daarom
zojuist de Matthijs Vermeulen-
diL
prijs voor dit jaar h/
gen, was vertegi
met „Alchemie" (K1 3
eenzijdig gerichte r'
gen zeggen daardot
te" studie in klankl
ging. Het is Boeri
zuiver elektronischi
tie die in de ballet'
Rudi van DanlzigT"
ment voor een gest»*™
gen" over de hele',
uitgevoerd maar
samenhang met het!
laas nauwelijk aandkli
steed.
Voor mij waren di]
pers". De „Studie"
Ton de Leeuw die d<
toon-systeem, de tei
nie en de klank]
langzame glissam
sound" bewerkstelli
steeds interessant
voornamelijk een
zoals dat ook het g
de „Impulsen" (19i
naar Amerika
Jaap Spek die „de
rug toekeerde, en
die Peter Schat in 1
van een band uit
„Labyrinth". Het
mag in de stenen
moskee in Cairo
sen, in het werk
hier intrigeert dat ni
Mede door de ingec
stilte fascineerde n<Lpc
„Studie" (1977)
Smith hoewel ik di|et
venals trouwens alle^-,,
al van platen kend
kend waren voor ml j
pulsion"-variaties L_j{
Kunst die ik méér dapje
sant vond. |st
Heeft het zin zo'n cLpj,
te wonen als je de toj^
geblikte" muziek Loe
blikt" in huis hebt? jl g
de zaal en in de H y,
van Boerman werkjrar
even anders en frann
Afgezien dan van he^
kelijke werk van Br,opr
zelf de klankregie
de piano in goed v^em'
kon overlaten aan e^n
kende executant. j
JOHN KAT
■4sc(
e el
Stijging geboortenaanf
E
is noodzaak om omvani
bevolking op peil te hoi
(Bii
WAGENINGEN In ons land niet dat dit wordt gC?''6
worden zo weinig kinderen constateert in haar pj?an
meer geboren dat de bevol- dat de overheid bewuf®
kingsomvang op lange termijn volkingspolitiek voertr"^
zal dalen. Wil men die bevol- voor haar onderzoelcP
kingsomvang in de toekomst gebruikt van het in V:
gelijk houden, dan moet een ac- den nationale onder? er
tieve bevolkingspolitiek zich vruchtbaarheid en ou{°°'
meer. Maar door de huidige op- Volgens haar kunner^1
vattingen over huwelijk en ge- keuzemogelijkheden
zin in Nederland zal het kinder- geen kinderen), nog
tal eerder af- dan toenemen. Dit als twee gelijkwaardig,
stelt de Wassenaarse sociologe tieven worden gezien.
M. Niphuis-Nell op basis van en gezin zijn voor d-,
een uitgebreid onderzoek naar mensen onlosmakelijk
de motivatie voor ouderschap. kaar verbonden; een jer
der kinderen is niet l.
Mevrouw Niphuis-Nell gelooft weinig gehuwde vroir*
dat zelfs het kleine gezin in de procent), kiest voor |g
komende jaren ondèr druk zal kinderloosheid. De ejf
komen te staan, een ontwikke- meent dat er pas bij L.
ling die volgens haar overeen kind sprake is van Le
komt met het overheidsbeleid, keuze van de ouders, <T
Die streeft naar gelijkblijvende tweede kind meestal ni
bevolkingsomvang. Daarvoor logisch gevolg wordt ajn
zou het gemiddelde kinderaan- het eerste: men wil ryo
tal per gezin moeten stijgen tot kind" zoveel mogelijh j
2,1, maar de sociologe gelooft den.
40 bejaardenwoningen
Wiegmanweg Wassenaar
WASSENAAR CDA-wet-
houder A.J.M. van der
Klaauw van Maatschappelijke
Voorzieningen gaat ervoor
zorgen, dat er toch 40 wonin
gen voor bejaarden aan de
Wiegmanweg in Wassenaar
worden gereserveerd.
Hij deed dat op aandringen
van D'66-fractieleider R.A.
Nieuwenhoven. Deze betoogde
aan de hand van de notulen
dat de raad zich inden
minstens 40 bejaardq
gen had uitgesproken.!
voor de wethouder rf
ders over dan zich aall
van de raad te houti
commentaar: „Tja, alsl
aan gehouden ben. da|
het maar". In de hui<|
deling blijft er voor I
nauwelijks iets over. I
den 91 woningen aan dpe
manweg gebouwd.
Antwerpen heeft
Rubenianum
ANTWERPEN Het grootste
documentatiecentrum ter we
reld betreffende de Vlaamse
schilder Peter Paul Rubens is
vandaag in Antwerpen geopend.
Het instituut, genaamd 'Rube
nianum', ligt naast het huis
waar Rubens heeft gewoond.
Men zal er al het studiemate
riaal kunnen raadplegen dat de
grote Rubens-kenner Ludwig
Burchard (1886-1960) aan de
stad Antwerpen heeft vermaakt
en het bevat tevens een 'Natio
naal centrum van beeldende
kunsten uit de 16e en 17e eeuw'
dat duizenden boeken in ver
scheidene talen telt
Recordprijs voor
'De Kusvan Rodin
ZÜRICH Op een veiling bij
Koller in Zürich heeft een van
de zeven kopieën van het be
roemde beeld 'Le Baiser' van
Auguste Rodin (1840 1917)
de recordprijs van 500.000
Zwitserse franken (ongeveer
680.000 gulden) opgebracht.
Het was de persoonlijke kopie
van de beeldhouwer die hij bij
zijn dood had vermaakt aan
zijn nicht Mathilde Jacquard.
De naam van koper en verko
per zijn niet bekend gemaakt.
De Kus' is een reproductie in
groter formaat van een onder
deel dat Rodin eerder maakte
voor zijn 'Hellepoort'.
Literatuurlijkvoor
onbekende letterkundigen
DEN HAAG Jongeren, die op een of andere
manier creatief zijn op literair gebied kunnen hun
werk laten beoordelen. Het Alegmeen Nederlands
Verbond (ANV) heeft hiertoe het project „Litera
tuurlijk" opgezet. Het is geen wedstrijd. Elk werk
stuk wordt bekeken en van commentaar voorzien
teruggestuurd. Het ANV, dat ook zijn vertakkin
gen heeft in Belgiseh-Vlaanderen, verwacht van
deelnemers aan „Literatuurlijk" dat ze tussen de
17 en 30 jaar zijn en hun werk nog dit jaar inzen
den. Het werk moet bestaan uit vijf gedichten of
een prozawerk, waarvan de auteurs niet zeker zijn
of het iets waard is. Mensen met literaire ervaring
beoordelen het ingezonden werk. Het ANV kon
digt voorts aan, dat er contactdagen komen om
met elkaar en met de juryleden te praten. Uit het
werk wordt een bundel samengesteld, die het
ANV op ruime schaal wil verspreiden.
Musici zetten zich in
voor Russische collega
PARIJS De dirigenten Pierre Boulez en
Daniel Barenboim en de pianisten Alfred
Brendel en Maurizio Poll in i hebben zich
in Parijs ingezet voor de Sowjet-Russische
pianist Wladimir Feitsman. De musici
hebben hun naam gegeven aan een comité
ter ondersteuning van Feitsman, dat van
de Russische autoriteiten eist dat zij Feits
man laten spelen waar hij wil.De pianist
vroeg in mei 1979 en november 1980 een
uitreisvisum voor Israël, waarbij hij 'per
soonlijke en familie-omstandigheden' aan
voerde. Sindsdien is aan de carrière van
de winnaar in 1971 van de Franse pianis
tenwedstrijd (Marguerite) Long-(Jac
ques) Thibault een einde gemaakt, aldus
het comité in Parijs.
record!
prijs vc
werk vt
anders
zorn
STOCKHOLM
een veiling in
holm heeft het
rij 'Omnibus'
Zweedse kur
Anders Leonaifevi
het recordbedi ler
1,2 miljoen kroners
geveer 525.000
opgebracht,
maakte 'Omnillijl
1891 in Parijs.
bel
