Alphen aan den Rijn is
gezegend met een parkwachter
1 f
Vragen over milieu
gevolgen van komst
TNO-laboratoria
P^mancipatiekommissie bepleit vrouwengezondheidscentrum
brieven
liran
lezers
Woonwagens
moeten aan
Veurseweg
komen"
rAD
LEIDSE COURANT
DINSDAG 27 OKTOBER 1981 PAG1NA5
OUD-MARECHAUSSEE VAN HESSELINK NA Z'N GROENE AMBTSAANVAARDING
r rui
ver \Zo op het oog een
onvervalste
„Jagermeister", een full
time germaanse
^woudloper, die rond
Jberg en dal opereert en
(de bossen doorkruist,
et het dubbelloops
[jachtgeweer klaar om
izijn gezag.te kunnen
[handhaven. Een
raakzame figuur, die
k ^jelk ogenblik
leconfronteerd kan
orden met stroper en,
•ventueel, het
;estroopte object,
lichter bij huis kennen
e deze natuurmens
jocAbeter als de
GorJboswachter". In elk
°r ;eval doet de aanblik
van deze autoriteit
cen JJie nog completer zou
ijn in een loden jas
ns denken aan
•oodwild, slagtanden,
!<rstels, droge en natte
rfstbladeren,
orngeschal,
stgebieden en
ederplaatsen,
emmen en vallen en
verwacht
springende herten, en
n rokende pijp.
f jr
iu. daar lijkt dan H.B.
n Hesselink wel veel op,
lar hij is het niet. Van
sselink, op het moment
landicapt door een
kte, is een bevoegde en
[wassen natuurwachter,
i de gecultiveerde
>nden van Alphen aan
i Rijn onder zijn hoede
gft. Een groenvilten
ed, die in de
ndaarduitvoering
Drzien is van een
ardjesrand en een fier
ersachtig pluimpje opzij:
litair in dienst van Gods
ije creatie en het
iderhorige bos en lommer
in een verstedelijkte
setting.
Sen vrij opvallende
t c/oijestalte in het kreupelhout,
JV/uzaat een groeiende
de ojgefgemeenschap met z'n
>k ee/jele hebben en houen
t zeeiioet opvrolijken en meer
ihoud geven. Maar in het
T^gelijks Alphense leven is
Het functioneren van de
i tachter Van Hesselink een
H.B. van Hesselink: Van alle markten thuis.
nuchtere noodzaak. Hij is
sinds enkele maanden de
eerste officiële bij
gebrek aan bos
„parkwachter" bij de
gemeente Alphen aan den
Rijn. De uitmonstering is
okay en groen en fier, met
tresjes als epauletten en
andere jagersmotieven.
Weliswaar ontbreekt de
pijp, maar het beeld is
volledig: Van Hesselink,
groene wijkagent,
onbezoldigd
politieambtenaar, die in de
groene Alphense dreven
toezicht houdt en
voorlichting geeft. Of men
dat nu op prijs stelt of niet.
Meestal weet de
parkwachter zich gesteund
door de publieke opinie,
alleen zet men hem wel
eens de voet dwars bij zijn
conserverende en
preventieve
werkzaamheden.
Een paar maanden geleden
begon H.B. aangesteld te
tippelen. Hij wist meteen al
aardig van wanten, immers
in het verleden trad Van
Hesselink al regulerend op
als marechaussee in 's rijks
dienst, en de zuidelijke
Veluwezoom is hem niet
onbekend. Nu dan
„onbezoldigd" werkzaam
in Alphen, maar zo
onbezoldigd zal dat ook
weer niet zijn. En bijna
onmiddellijk al geveld en
in de ziektewet liggend, in
Alphen aan den Rijn, waar
een nieuwe toekomst
gloorde. Maar dat is een
onvolkomendheid die
iedereen kan overvallen.
Je zou mogen stellen, dat
iedere lastpost en
natuurvernieler voorlopig
weer z'n gang kan gaan in
en rond Alphen, nu de
parkwachter onthand aan
zijn huisadres gekluisterd
ligt. Tuurlijk niet waar,
want de opvoedende
maatregelen hebben al
voorgewerkt: H. B. van
Hesselink is dermate
enthousiast begonnen, dat
men in vrije brede
inheemse lagen al weet
waar de parkwachter en de
gemeente prijs op stellen.
Tot voor kort zag men Van
Hesselink (en na z'n
herstel begint ie van voren
af aan) zich, in dienst van
Openbare Werken en neus
in de wind, op fiets of
bromfiets bewegen door de
Alphense parken,
plantsoenen en wijdse
recreatiegebieden. „Kijk",
zei hij nog onlangs, „kijk
(en we keken), het grootste
deel van mijn werk bestaat
uit het toezicht houden op
alles wat gemeentelijk
groen is, ook al is dat in
deze tijd helemaal
verkleurd. Ik moet het
Alphense publiek in dat
groen beter wegwijs
maken, hoe er met het
groen moet worden
omgesprongen. En ik moet
ook vertellen, gaandeweg,
hoe het niet moet.
Natuurlijk". Als iedereen
zich netjes zou gedragen
kon H. B. z'n stevige pak
wel in de zak van Max
Tailleur kunnen stoppen.
Aan één kant is H. B. dus
verheugd, dat er aan
verschillende kanten een
loopje met het
gemeentelijk natuurbeleid
wordt genomen, anders
moest hij weer naar een
andere baan uitzien.
Maar goed: nog steeds
gedraagt niet een ieder
zich netjes, richt men nog
onverminderd
vernielingen aan, fietst
Op mijn omwegen door\Stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch verhel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
men waar dat niet mag.
Nogmaals, als men zich aan
de regels hield, kon de
parkwachter wel
afdruipen. Maar Van
Hesselink lacht in z'n
beroepsvuistje, daar in de
praktijk van alledag nog
steeds heel wat mensen in
de fout gaan. Ik vind dat
toch maar een vreemd
beroep: leven van het
corrigeren van wat niet
mag, in de hoop dat men
bekeerd is, en toch maar
hopen dat er iets valt bij te
stellen. Maar Van
Hesselink is optimistisch:
zijn aanstelling wekt het
vertrouwen dat de
overtredingen wel blijven
bestaan, maar ook mag
worden aangenomen dat
men lering trekt uit het
waarschuwend en
bestraffend rondgaan van
de parkwachter.
„Het onjuist gebruiken van
openbaar groen is een
slechte zaak, vooral in deze
economisch mindere tijd",
zo verkondigde de
parkwachter, tijdens een
confrontatie met de
Alphense buitenwacht. „Er
is een tekort aan
mankracht en geld, en
vernielingen kunnen niet
zo snel gerepareerd
worden als we dat gewend
waren. Ik hoop nu, dat het
publiek me niet als een
soort groene boeman gaat
beschouwen, die ergens
achter een boom staat te
wachten tot hij een
bekeuring uit kan delen,
want zo voel ik me
helemaal niet. In
tegendeel. Ik zal m'n
uiterste best doen, zo min
mogelijk en als het even
kan liefst nooit een
bekeuring uit te delen. Het
is veel beter dat je de
mensen aanspreekt, uitlegt
wat ze fout doen, als je ze
wijst op de
herstellingskosten, en
verder basta. In de hoop,
dat het een volgende keer
niet meer zal gebeuren".
Ga heen, m'n zoon, en
zondig niet meer.
Maar als de parkwachter,
bijvoorbeeld in het
Bospark, vaker iemand
tegenkomt die steeds
hetzelfde geintje uithaalt,
dan zal die parkwachter
niet schromen hem of haar
uiteindelijk een bon te
bezorgen. „Misschien dat
dat dan wel helpt". Zonder
moeite kan de
parkwachter een aantal
voorbeelden opnoemen
„van waar het publiek
allemaal fout zit". „Je mag
niet fietsen in het Bospark,
alleen op de fietspaden.
Brommen dus helemaal
niet. Maar het gebeurt nog
steeds. De bejaarden die
daar lopen hébben het niet
meer en zijn er hun leven
niet zeker. Toch hebben
die mensen evenveel recht
op een ongestoorde
wandeling als wie dan ook.
Er zijn mensen die snel uit
de voeten kunnen, maar
lang niet allemaal. Daar zal
ik vaker opletten, vooral
op de jeugd die daar fietst.
Ik zal ze vertellen dat het
zo niet verder kan".
„En wacht dacht u van de
knuppels die in een
kastanjeboom worden
gegooid om kastanjes te
kunnen rapen Knuppels,
die dan in een boom
blijven hangen, die zul je
maar op je hoofd krijgen.
En tuinvuil in de
plantsoenen storten, zodat
de mensen van de
plantsoenendienst niet uit
de voeten kunnen Dat
kan natuurlijk ook niet.
Volgens mij kun je met
voorlichting een eind
bereiken. Iedereen die iets
over groen en plantsoenen
wil weten kan het aan mij
vragen. En als ik het, met
mijn groene hoedje op, niet
weet, zijn er genoeg
mensen binnen Openbare
Werken die het antwoord
wel weten". Verder is de
nieuwe parkwachter, in
zijn groene pak, iemand
die vertrouwen wil
wekken. Oom groene
wijkagent, die het zeer
heeft verdroten als hij „er
één heeft geschoten".
Toezicht houden, dat is
H.B.'s taak; zeker in het
begin. Daar is verder een
taakomschrijving die er
niet om liegt: letten op de
flora en fauna, op de
„planten en beestjes" in en
rond Alphen. Hij zal ook
een open oog moeten
hebben voor overtredingen
van de op de minst
onvermoede plekken in
acht te nemen Jachtwet, de
Vogel wet en de
Visserijwet. Misschien, dat
de parkwachter 's avonds
de pantoffels kan
aantrekken bij een poging
alle wetten te vergeten als
de Familie Haamstee of
een andere
aanschouwelijke
verstrooiing op het
teeveescherm komt. Maar
een wachter blijft
signaleren. Ook in Alphen
aan den Rijn: een
opkomend natuurgebied
dat nog niet een hechte
aaneensluiting vertoont.
Maar ook hier geldt een
adagium, met variatie:
„wat tussen het riet u
biedt, dat vindt z'n weerga
niet...
„Kijk", zegt de
parkwachter. En we kijken
weer, vermoeid. „Kijk, ik
moet natuurlijk van al die
wetten wel precies weten
hoe de vork aan de steel
zit. En dat geldt ook voor
de (ja, ik weet wel, dat dit
allemaal bijna
onverteerbaar is voor de
parkbezoekers)
gemeentelijke
verordeningen, de APV, de
Algemene Politie
Verordening, de EHBO;
hoe je schaderapporten en
andere processen-verbaal
moet opmaken". Van
Hesselink aan de betere
hand wil van alle
markten thuis zijn, zodat
hij z'n werk in Alphen
„met plezier kan gaan
doen, en van alle markten
thuis".
legd in het eerste deel van
de emancipatienota.
„Vrouwelijke hulpverle-
Gezien de
te in de hulpverle-
ïgeviiaan vrouwen op li-
Lte wielijk en geestelijk
snwdd moet er een vrou- ners zullen adequaat hulp
vooiezondheidscentrum kunnen verlenen aan
•ijsvr$n. Dit is de conclusie vrouwen, die door hun
ers \iie Leidse werkgroep maatschappelijke positie
um. cipatie zoals neerge- en roltoewijzing in de pro
blemen zijn gekomen", al
dus de groep.
De werkgroep emancipatie
werd naar aanleiding van de
begrotingsbehandeling vorig
jaar opgericht. De groep be
staat uit vertegenwoordigers
van de politieke partijen in
de Leidse gemeenteraad en
wordt geleid door VVD-wet-
houder J. Fase. De werk
groep liet onlangs een eerste
rapportage het licht zien, er
volgen er nog meer.
Belangrijkste conclusie van
de werkgroep: De gemeente
moet meer geld beschikbaar
stellen voor emancipatieakti-
viteiten. Zo zouden vaste
krachten in clubhuizen moe
ten worden aangetrokken,
die zich speciaal bezig gaan
-houden met vrouwen in ach
terstandsituaties en buiten
landse vrouwen. Door uit
breiding van het cursussen-
pakket zouden vrouwen een
grotere kans maken op de
arbeidsmarkt. Voor buiten
landse vrouwen wordt spe
ciaal aanbevolen van ge
meentewege meer tolken be
schikbaar te stellen. Schrijf-
en leeslessen dienen te wor
den uitgebreid.
De sociale dienst moet vol
gens de werkgroep soepeler
optreden tegen vrouwen in
de bijstand, bijvoorbeeld ten
aanzien van de werkver-
plichting. Vrouwen zouden
juist meer in de gelegenheid
gesteld moéten worden om
studies te volgen en bij te
scholen.
De politie moet een minder
bagatelliserende houding ten
aanzien van het vrouwelijk
geslacht innemen. Bovendien
dienen er meer vrouwelijke
rechercheurs en agenten
aangetrokken te worden.
Tenslotte vindt de werk
groep, dat de gemeente
kunstuitingen van en voor
vrouwen dient te bevorde
ren.
Illlllllllllllllll!
iiiiiimiiiiiiiiüiiiiii
■in
j3rieven graag kort en
Juidelijk geschreven. De
edactie behoudt zich
iet recht voor ingezon
den stukken te bekorten.
het fiiatsin2 tijdens de Vre-
nnrWk van de kraam van
ren ditoul3ruSse Vredestich-
Afeereèai"t 1981' op het door
D V f-
tsenpi
,|r van de R.K. Goede
eeld vfkerk gehuurde ter-
t af va,*n de Van Woudeweg
=rk vePt in strijd met artikel
kou van Algemene Poli-
dden. Irdening en ook niet
is tevfet erfvredebreuk-arti-
im vokboek van Strafrecht,
n. Vodk L.C. 23-10).
meninjande feiten zijn:
Ie naa| bewuste grasstrook
juist is] njet aan het begrip
"h dde z'n van de APV en
d i daarvan ook geen
het tfl' Selet op de inhoud
>ark tJomschrÖvinS en die
ontsluit delict; het zogenaam
de indplaatsartikel. Door
'ebied irbaliserend op te tre-
een de rijkspolitie vol-
i juist gehandeld.
2. De RK-Kerk heeft haar
gebruiksrechten op de grond
geheel overgedragen aan de
Spar. Het huurcontract regelt
niets en sluit niets uit. De
huurder heeft zijn verleende
toestemming aan de Vredes
tichters nooit ingetrokken.
3. Burgemeester D. Brouwer
de Koning en wethouder
Haasbroek verkeerden en
verkeren nog steeds door
het optreden van gemeente
secretaris H. J. Hoogenboom,
tevens vice-voorzitter van
het RK-kerk bestuur, in
dwaling over de strafbaar
heid van de gestelde feiten.
Conclusie: De fractievoorzit
ter van de PvdA-afdeling
Woubrugge, de heer Leen
Vos, heeft in de raadsverga
dering van 22 oktober de on
nodige heisa, aantasting van
zijn goede naam door de
VVD en de bedoelingen van
de Vredestichters, zoals het
een goed bestuurder be
taamd, juist verdedigd en
daarna geseponeerd.
De Vredesstichters -Start '81
weten zich gesteund door de
sympathie van de heer Bar,
vicaris-generaal van het bis
dom Rotterdam, die het op
treden van de RK-kerk in
Woubrugge door toedoen
van de heer Hoogenboom af
keurt.
C.N. Verhagen,
lid Vredestichters-Start 1981,
Woubrugge
PVDA VOORSCHOTEN IN BRIEF
AANRAAD
VOORSCHOTEN De
afdeling Voorschoten van
de Partij van de Arbeid
dringt in een brief aan de
Voorschotense gemeente
raad aan op de spoedige
komst van een woonwa
genstandplaats aan de
Veurseweg. Dit ondanks
de vele bezwaren die er
van de omwonenden bin
nengekomen zijn, die als
reden de mogelijke aan
tasting van het land-
schapsschoon van het be
schermd buitengebied
aanvoeren. Volgens de
PvdA is er geen sprake
van aantasting van het
landschap bij de komst
van drie standplaatsen
voor woonwagens, die aan
de rand van het gebied
tussen bedrijfsgronden en
de reeds bestaande bebou
wing langs de Veurseweg
zouden moeten komen.
„Aan de bezwaren van om
wonenden wordt een on
evenredig grote waarde toe
gekend", vindt de Voorscho
tense PvdA. „Een waarde die
niet opweegt tegen het be
lang van een spoedige ver
wezenlijking van de stand
plaats. Elk alternatief zal
weer leiden tot bezwaar
schriften van anderen. Het
enige gevolg is dat er vertra
ging optreedt. Het is de afde
ling bekend dat er wordt
overwogen om af te zien van
de Veurseweg en de drie
woonwagens in afwachting
van een lokatie in Starren-
burg te plaatsen op het tracé
van de rijksweg 11. Dat
brengt hoge kosten met zich
mee en bovendien bestaat de
kans de de tijdelijke voorzie
ning een permanente wordt.
Van een evenwichtige sprei
ding van de woonwagenbe
volking over Voorschoten is
dan geen sprake meer. Dit
alles getuigt nauwelijks van
de wil de woonwagenproble-
matiek daadwerkelijk op te
lossen. Wij adviseren de raad
dan ook te volharden in het
in gang gezette beleid en te
trachten alsnog een woonwa
genstandplaats aan de Veur
seweg gerealiseerd te krij
gen", aldus de Voorschotense
socialisten.
LEIDEN De directeur-
beheerder van de Gor-
laeuslaboratoria aan de
Wassenaarseweg, dr.S.J.
Roorda, wil graag meer
duidelijkheid over de ge
volgen van de aangekon
digde mogelijke komst
van TNO-laboratoria op
het aangrenzende Leeu-
wenhoekterrein. Hij wil
met name weten of er al
oplossingen zijn gevonden
voor de opslag van het af
val dat van de chemische
en radiologische TNO-la
boratoria vrijkomt.
De heer Roorda vraagt zich
verder af of er al milieudes
kundigen zijn geraadpleegd
ei> of er voorschriften zijn
waaraan de te bouwen labo
ratoria moeten gaan voldoen.
Voorts verwondert hij zich
over het plan om de TNO-
gebouwen toch weer dichtbij
de geplande woningen in het
Leeuwenhöekgebied te gaan
plaatsen.
Deze vragen, die hij gistera
vond in de universiteits
raadsvergadering stelde, zul
len voor het grootste gedeel
te schriftelijk worden beant
woord door het college van
bestuur. In een mondelinge
reactie van de kant van het
college werd alvast meege
deeld dat er binnen een
straal van 150 meter van de
bestaande laboratoria in elk
geval géén woningen zullen
worden gebouwd, maar
eventueel wel laboratoria en
kantoren. Deze zöne van 150
meter werd als het „veiligst"
aanbevolen door de regionale
inspectie voor de volksge
zondheid.
Vorige week heeft de Leidse
universiteit in deze zónes
grond aangeboden aan TNO
die van plan is met name het
geneeskundige onderzoek te
gaan centraliseren. Voor de
gemeente Leiden betekent
de komst van TNO werk
gelegenheid; volgens wet
houder Waal mogelijk voor
500 mensen. Wanneer TNO
elders in het land wil gaan
centraliseren - Utrecht wordt
als alternatief genoemd - dan
verliest de Sleutelstad het
Gaubiusinstituut van TNO
aan de Herenstraat dat aan
zestig mensen werk biedt
