Floris is niet met elke baas tevreden hond huis ZATERDAG 17 OKTOBER 1981 PAGINA 5 LEIDSE COURANT boekjes over dit boeiende stukje Zuid-Holland opengedaan. Dat hij tezijnertijd ook de dorpen Oud Ade en Rijpwetering zou betrekken in zijn op de historie gerichte gedrevenheid, had men al zien aankomen, want de overige deeldorpen van de gemeente Alkemade werden al opgezadeld met boekjes vol oude prenten. Vandaag dan ruim honderd foto's van Oud Ade en de Rip die beeldend vertellen van het dorpse wedervaren in de twintigste eeuw. En al bladerend kom je al gauw tot de conclusie, dat Van der Wereld weer eens heeft raakgeschoten. Ook voor niet-Rippers en -Oud- Adenaars is dit kostelijk kijkvoer. Twee Veense dorpjes, gebonden in een harde band: „Oude prenten vertellen over Rijpwetering en Oud Ade". Verschenen bij Repro- Holland b.v., Alphen aan den Rijn, na een jaar van voorbereiding; niet alleen omdat de oude foto's overal vandaag gehaald moesten worden, maar ook vanwege het feit, dat Van der Wereld, als hij in oudheidkundig opzicht de geest krijgt en dat gebeurt vaak met verschillende boeken en publikaties tegelijk bezig is. Maar nu ligt het verleden der twee kerkdorpen dan toch voor ons. Vooral Oud Ade moet Van der Wereld hoofdbrekens hebben gekost, maar veel inwoners hebben hem daarbij met bijdragen ter zijde gestaan. Hans van der Wereld heeft ook van de nood een deugd gemaakt: hij kwam met een heel stel Oud Adese pastoors aanzetten, ten eerste wegens Het oude Rijpwetering in het groen. Jipse Paardenbrug in 1907, met café Rustoord. 'hale r 198 5 ote Wie herkent wie? Een Oudadese schoolklas d.d. 6 mei 1909 logeerde". Ook Oud Ade laat (in 1909) geflankeerd door de samensteller heel wat gewichtig en wat bars ogen vertellen. Maar juist omdat meesters en juffen en de het zo klein is, maar in pastoor met bonnet als baas „plaatjes-evenwicht" met boven baas. De Rijpwetering moest blijven, missienaaikrans en werd het dorpje aan de paramenten, het „centrum" Leidse weg zowat van Oud Ade omstreeks uitgeknepen, en dan de 1900 met de was spoelende pastoorsplaatjes, die vulden vrouwen in een water dat heel wat gaatjes. De bushalte toen nog redelijk schoon bij de kerk werd vroeger moet zijn geweest; een door buschauffeurs weieens houten brug, waar eens „Oud Ade centrum" auto's doorheen konden genoemd. Ook hier de zakken, en de schoolklassen met het grut onvervangbare, niet te eenstemmig aangekleed en overtreffen Vrouwvennemolen, prooi voor fotografen. Een prentenboek waaraan veel Rippers, Oud Adenaars en vele anderen vreugde aan kunnen beleven. En als men niet te lang naar de oude prenten kijkt, kan het boekje net uit zijn tegen de tijd dat Hans met „Polder Vierambacht" op de proppen komt. „Oude prenten vertellen over Rijpwetering en Oud Ade" is te bestellen bij H. v.d. Wereld, Kerkstraat 24, Hoogmade; de prijs is 25 gulden. >or astoor Van der Plaatstraat, met de bekende belangstelling voor de kiek, in 1905. Drie smeden (Jan Waasdorp, zoon Bert en Jan van der Hulst) in 1908 in Rijpwetering de staartbalk van een molen reparerend. Pastoor Ouwendijk met z'n katten Ka, Tho en Liek. Wokelijks verschijnt in de Leidse Courant de rubriek „Hond zoekt huis". In deze rubriek wordt een hond (of soms ook wel een kat) beschreven die in het asiel ver blijft om daar een zekere dood tegemoet te gaan.» tenzij het dier een goed tehuis vindt. De in de rubriek beschre ven honden zijn óf gevonden, óf door hondenbezitters naar het asiel gebracht. Ze worden om uiteenlopende re denen afgestaan, vaak begrijpelijk, maar soms ook vol slagen onzinnig. De in „hond zoekt huis" beschreven die ren zijn alle goed gezond, hebben een wormkuur onder gaan en zijn volledig ingeënt. Tegen betaling van circa 60 gulden ten bate van zwerfdieren zijn ze af te halen. Adres: Nieuw Leids Dierenasiel, Besjeslaan 6b, Leiden. Tel.: 411670. Geopend di. t/m vr. 10-12 en 14-17 uur, za. 10 tot 12 en 14-16 uur. Zondag en maandag gesloten. LEIDEN Een eerste kennismaking met de hond van deze week ver loopt zeer rustig. Hij loopt rond in zijn buiten- hok, maar bij het horen van zijn. naam, komt hij via het kleine luik naar binnen en steekt nieuws gierig zijn neus tussen de tralies van het hok. Hij blaft niet, beweegt niet, maar kijkt alleen maar. Floris is de naam van het beest. Hij lijkt zich af te vragen of er iemand voor hem staat, die hem uit zijn gevangenschap komt verlossen. Zover is het nog niet. Erg veel ongeduld is ook niet helemaal op zijn plaats: Flo ris zit pas sinds 1 oktober in het asiel. Andere honden zit ten soms maanden op een nieuwe baas te wachten. Bij het openen van het hok, wordt duidelijk dat Floris een enthousiaste hond is. Hij is blij, dat hij de vrijheid krijgt en springt rond. On middellijk blijkt ook, dat hij goed luistert: nadat hij ver manend is toegesproken gaat hij rustig zitten. Floris is anderhalf jaar oud. Aan zijn rasnaam Heide- wachtel te zien, lijkt hij oorspronkelijk afkomstig uit Duitsland, maar duidelijk is dat niet Voor zover bekend huist dit soort honden (een witte vacht met flinke zwarte vlekken) al eeuwen in Euro pa, er zijn zelfs aanwijzingen dat de Heidewachtel van oor sprong gedeeltelijk Neder lands bloed heeft. Het hondje is meer dan bekend van schilderijen van oude mees ters. Floris lijkt zo van een dergelijk schilderij afgelopen. Heidewachtels werden altijd voor de jacht gebruikt. Het is dan ook niet zo verwonder lijk dat Floris waaks is. Floris heeft een aardige reis gemaakt, voordat hij in het Leidse asiel terecht kwam. Hij is afkomstig uit het plaatsje Dalen in Drente. Zijn vroegere bazin wilde hem echter niet in het asiel in Drente onderbrengen, omdat hij via een aldaar verschij nende krant aan de man ge bracht zou worden. Het leek haar geen pretiig idee Floris in de krant terug te zien. Flo ris was bij zijn oude baas niet langer te handhaven, omdat hij jaloers was op de pas ge boren dochter des huizes. Een nieuwe eigenaar moet er rekening mee houden, dat Floris de tijd nodig heeft om aan zijn nieuwe omgeving te wennen. Hij is geen alle mansvriend. Wanneer hij het niet goed met zijn baas kan vinden, krijgt hij een beetje de neiging niet altijd even gehoorzaam te zijn. Floris houdt niet van katten, met andere honden gaat het rede lijk en autorijden vindt hij prima. n en snspe ngerf en. ondt aden Caesar Caesar, de Ierse Setter van vorige week, is niet afge haald. Er was wel flinke belangstelling voor hem, maar het bleek om honden- liefhebbers te gaan die een flat bewonen. En daar kan Caesar niet tegen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1981 | | pagina 5