Bo Derek stuurt
sssssss Tarzan het hos in
7eer derby tussen
fhs en Algemene
iale KNZB-heker
ZIJL/LGBin
Orie leden van trimclub naar
Warschau om weeshuis te helpen
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in 'deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
Filmpremière
Derek.
begi
'e ki
plaal
eesfto Ooit kwamen
De Algemene al
;en elkaar uit in
•mpetitiewedstrijd.
de noodcompeti-
'45 speelden de
weer in de eigen
mori KNKB terwijl er
fusie in de begin-
""leventig een feit
►n groot klassever-
ppte. De Algemene
fig seizoen echter
rden\ de eerste klasse
Rijn promoveerde juist
lejo] tweede klasse. De
toben van zaterdag-
■iks temidden van
lagploegen zorgde
[otte voor dat de
elkaar nu weer
tn: Fiks fds debu-
dcjDe Algemene als
it. Voor beide
een goede graad-
toe de ontwikke-
er zal gaan.
der Weij, sinds de
ran dit seizoen werk-
ialf i trainer bij De Alge-
efipmt zijn selectie een
tig opbouw. „We hebben
le selectie sterk ver
in de heren zijn al-
i van Vliet en Aad
j/s^jovergebleven van de
)e ^rde en Yvonne Up-
\idd$ovy Sjardijn zijn de
les die nog op erva-
ïen bogen. Met daar-
I mensen die al eens
ïegespeeld hebben en
butanten". Uiteinde-
jonging het enige al-
dat De Algemene er
weer bovenop kan helpen
meent Van der Weij, daarin
volledig gesteund door oudspe
ler Jan Sjardijn die de coa
ching van de ploeg voor zijn
rekening neemt. Deze combi
natie is niet gebruikelijk in de
korfbalwereld, maar werkt
perfect vindt Van der Weij.
„We doen het beide voor het
eerste jaar, Jan als coach ver
antwoordelijk voor de zondag
en ik als trainer voor doorde
weeks. We kunnen altijd op
elkaar terugvallen. Met z'n
tweeën weet je gewoon meer".
De prestaties van het nieuwe
De Algemene zijn tot nu toe
niet bepaald groots geweest.
De degradant uit de eerste
klasse behaalde uit de vier
duels slechts twee punten,
goed voor een voorlaatste
plaats. In zo'n situatie wordt
snel geroepen dat de ouderen
maar weer terugmoeten. Van
der Weij onderkent deze drei
ging terdege. „De roep om de
oude gardezal zeker komen
als we onderaan blijven han
gen. Maar ik wil niet te gauw
gaan morrelen. Je moet de
jeugd een kans blijven geven.
De ploeg draait bovendien best
goed, maar ze pakken de pun
ten niet. Meestal wordt er zelfs
een voorsprong genomen,
maar dan stokt ineens een
aanvalsvak. Dat werkt na een
tijdje fnuikend. De verdedi
ging gaat meer risico's nemen
en dan vliegen de doelpunten
bij jou om de oren". Johan van
der Weij ziet in dat alleen
winstpunten de kritiek zullen
onderdrukken. Zaterdag ligt
er in de wedstrijd tegen Fiks
een eerste mogelijkheid. Hij
kent de Oegstgeester tegen
stander al uit de tijd dat hij bij
Velocitas de tweede training
verzorgde. „Voor Velocitas
was Fiks altijd de ploeg van de
getructheid en de irritatie. Ve
locitas kon daar niet zo goed
.tegen. Zuurmond de coach
van Fiks vertelde in de
voorbeschouwing op de cc
petitie dat zondagploegen zo
anders zouden spelen dan za-
terdagploegen. Maar wat dat
betreft past Fiks al heel goed
tussen de zondagploegen". De
Oegstgeester coach zelf, gecon
fronteerd met deze uitspraak,
reageert allerminst ontken
nend. „Als je zes uit vijf haalt
is dat zeker een teken dat je
mee kan draaien. Verliespar-
tijen zoals tegen Ten Donck
zitten er natuurlijk altijd in.
Mdar inderdaad, zondagploe
gen hebben kennelijk meer
problemen met ons, dan wij
met hen. We zullen problemen
daar optimaal van te profite
ren". Óf dat zaterdag ook het
geval zal zijn tegen De Alge
mene betwijfelt Zuurmond
echter. „Qua spel hoeven we
niet bang te zijn. Maar het is
een streekderby en het roem
rijke verleden van De Alge
mene komt een beetje boven.
Er zal door de jongeren wel
licht een beetje tegen die sta
tus worden aangehikt. Maar
wat mij betreft gaan ze ge
woon winnen".
Programma voor de Leidse regio:
Zaterdag (aanvang 15.30 uur):
TOPRozenburg, Menneweg; Fiks-
De Algemene, De Voscuyl; Veloci
tasODO (M), De Bloemerd.
Zondag (aanvang 14.00 uur): De Da
naïdenDOS, Montgomerystraat; Fi
des PactaAchilles, Zoeterwoudse-
singel; CrescendoTerheijden, Saf
fierstraat; KNSODO (M), De Vos
cuyl.
Ook de
'B is erin ge-
zich te plaatsen
finalewedstrij-
de KNZB-beker.
etabad de Zijl ver
zij DZV met 8-1.
e doelpuntenmachine
'igenlijk twee parten
il- In de tweede en
iriode werden totaal
Zijl/LGB speelden press. Deze
conditieslopende taktiek bleek
uiteindelijk in het voordeel
van het sterkere team van Rob
Schouten te werken. Het eer
ste doelpunt van de Zijl/LGB
viel pas in de tweede periode.
Dit was tevens de mooiste aan
val. Henk Harteveld vond Al-
bert Spijker in een schotrijke
positie. Deze paste verrassend
op Stan van Belkum, die ver
volgens de eerste van zijn to
taal vier treffers scoorde. Met
HZC/de Robben, AZC/Micro-
lifex en ZIAN/ Vitesse heeft de
Zijl/LGB zich geplaatst v
de finale wedstrijden die
plaats vinden in het weekend
van 31 oktober in het Lim
burgse Maastricht.
Scoreverloop: 1-0 Stan van
Belkum; 2-0 Martin Vreeburg;
3-0 Stan van Belkum; 4-0 Alex
van Helkum; 5-0 Stan.van Bel
kum; 6-0 Henk Harteveld; 7-0
Stan van Belkum; 8-0 Jan
Jaap Korevaar; 8-1 Nieuwhuis.
Onder het toeziend oog
van haar 55-jarige echt
genoot John, die.de regie
en het camerawerk voor
zijn rekening nam, heeft
filmproducente Bo De-
rek het gewaagd voor de
zoveelste maal Edgar
Rice Burroughs' oer
woudheid Tarzan op het
witte doek te brengen.
Of liever gezegd in deze
geëmancipeerde tijd de
rollen volledig om te
draaien, want Tarzan is
nu een wat onhandige
body-builder geworden,
terwijl zijn Jane door
Bo zelf gespeeld de
aanvallende partij is.
Het is dan ook niet zo ver
wonderlijk, dat de erven Ed
gar Rice Burroughs, die al zo
boos waren over Picha's gete
kende hoofdfilm „Tarzoon,
shame of the jungle", dat de
naam Tarzoon uit de film
moest verdwijnen, nu ook
heftig protest aantekenden.
Er is trouwens wel meer met
het verhaal gesold, vergele
ken bij de eerste geuidsversie
uit 1932 met Johnny Weis-
smuller en nog altijd een van
de beste Tarzan-films.al werd
ook toen reeds bijvoorbeeld
Tarzan's afstamming com
pleet verwaarloosd.
Zo zien we dat Jane's vader
in 1932 nog een keurige
Britse gentleman-ontdek-
kingsreiziger gespeeld door
C. Aubrey Smith nu in
handen van Richard Harris
een ijdele, excentieke exhibi
tionist is geworden, die op
zijn tocht een eigen fotograaf
heeft meegenomen (John
Philip Law).Het olifanten
kerkhof waar hij naar op
zoek is, bereikt hij nooit.
Het accent ligt nu ook niet
meer op het filmavontuur
dan wel op de grappen, als je
tenminste telkens in het wa
ter vallende mensen dolver-
een paar maal uitkleden,
maar waarschijnlijk is bij die
opnamen de rest van de fil
méquipe even het bos inge
stuurd.
Wat de apen betreft, de slot
beelden doen vermoeden dat
zij de onhandige Tarzan te
slim af zijn en er met Bo
vandoor zullen gaan.
MILO
'AGjjO LEIDSE COURANT
^EIDSE PARTICULIEREN GAAN DE ZAAK AANPAKKEN
met de oud-
eleeuwse vurige en
in Wepende kreet „God wil
opis men °°k in ons land
e bahn .i^ndere kruistocht"
>graj men. Zoals de ouden
rf 6ePn ..Naar Polen willen
hom »izen" of iets van die
king zo trekken eind
karavanen oostwaarts,
[ertochten in
keerde richting. Van
verladen supermarkt
het rijk der ontbering;
eftSVexpe dities met een
snelheid van 80, 90
neter per uur, naar
g de bevrachting
it. Weekeindreisjes van
ervloed naar een grote
Afstand: tussen de
en 1200 km. In
rikaanse termen
ÏCn 'cht: naar de buren om
>ek. Toch staan hier, in
;n en omstreken, onze
s fout of
lelgeparkeerd om de
rdi/ivrachten aan
de o ichappen 's zaterdags te
de en inladen. Ginds, niet
n, d >p tientallen kilometers,
i sahosten van het
ndw berlijnse
mal rialistische Walhalla,
'ehoist stille wanhoop, doffe
enheid. Daar staan
rijen mensen uren te
iten op een pakje boter,
een andere onnozele,
de rf ^aar 6erantsoeneerde
gu t elfsprekendheid. De
rveidel nog geheven, maar
js n de religieuze en
10 (h schappelijke frontlinie
honger en gebrek. De
zelf spreken er niet
over; ze zijn koppig en
rd en trots. Maar „het
en" is van het leed op
oogte, en hulp wordt
de Neisse en de
hem ische grens dankbaar
■n vvaartj Bijna met
nebi imte. Maar hulp is hard
*roenrd nodig,
igen welvaart heeft,
ank, de vonk van het
el van
■verantwoordelijkheid
gedoofd. Europa heeft
obei al z'n uithoeken de
lur. de van '40-'45 gekend,
ibide „hongerwinter" van
makelijk vindt. De beste grap
zit nog in het beginbeeld als
de Metro Goldwyn Mayer-
leeuw een Tarzan-yell laat
horen in plaats van te brul
len.
De arme Tarzan, gespeeld
door Miles O'Keefe, heeft
een bijrol. Hij mag met een
wurgslang stoeien en ligt dan
meteen knock out en verge
leken bij Weissmuller's tijd
zijn de krokodillen en lianen
wel erg schaars geworden.
Eenmaal nog mag hij te hulp
snellen om de nek van een
inboorlingen-opperhoofd te
breken leuk filmpje voor
alle leeftijden en dat doet
hij aan het hoofd van een
kudde (Indische olifanten.
Maar ja, de opnamen werden
in Shri Lanka gemaakt.
John Derek, vlak na de
Tweede Wereldoorlog be
kend door rollen als jeugdig
delinquent of als atletische
schermer la Douglas Fair
banks totdat hij in 1966 een
paar onbeduidende filmpjes
regisseerde, heeft echtgenote
Bo duidelijk naar voren ge
schoven. Ze mag zich zelfs
VRIJDAG 16 OKTOBER 1981 PAGINA 5
'44 is in vrij brede lagen van
de Nederlandse bevolking
nog niet geheel vergeten.
Daar ligt dan nu, min of
meer plotseling, Polen,
tussen twee ijzeren
Oostbloktangen geklemd.
Uitzonderlijke positie:
economisch geknakt, aan de
bedelstaf bijna gebracht,
onder de machteloze ogen
van De Partij. En zie:
Nederland springt in,
Leiden springt bij. Er valt
niets aan te verdienen. Dat
is geen flauwekul, dat is een
groeiende wil tot een zekere
inzet.
Volgende week donderdag
keert een zware Leidse
delegatie terug van een
oriënterende Polen-reis.
Men heeft dan op bestuurlijk
gemeentelijk en universitair
niveau, op basis van een in
het leven geroepen stichting,
„de structuren verkend,
teneinde een hulpverlening
verantwoord op stapel te
kunnen zetten". Het gaat om
een door Leiden en
omgeving te „adopteren
zustergemeente": Torun,
universiteitsstad als Leiden
(het moet 't liefst een
universiteitsstad zijn, zoals
Oxford, om banden mee aan
te knopen), met om en nabij
de 170.000 inwoners. Die
stad dan (inclusief de Poolse
wodka) is tegen die tijd
onder een „vergrootglas"
komen te liggen, opdat de
bevolking uit de Leidse
regio precies te weten komt
waar en bij wie haar geld
terecht komt.
Welnu, Anton, Piet en Kees
gaan 't even anders
aanpakken. Wassenaarse
leraar Anton Hengel en de
Leidse ondernemertjes Piet
Pot en Kees Strijk klimmen
volgende week
vrijdagochtend omstreeks
vier uur in Kees' limousine
met-aanhangwagen.
Misschien niet eens
nagezwaaid door hun
vrouwen, maar wel vol
goede moed en met het vaste
voornemen zondagnacht
weer terug te zijn. Want het
gaat hier niet om een
vakantiereisje, en de
business sf. iat maandag weer
te wachten. Leuke, gezellige
jongens hoor. Na gedane
arbeid altijd klaar voor wat
ontspanning. Met een heel
stel vrienden en bekenden
vormen ze een trimclub, om
bij te komen. Feitelijk heet
die club KNA Koffie Na
Afloop, maar het is ook
weieens BNA, wat dan
uiteraard neerkomt op een
borrel na afloop. Geen
kwaad bij, bij die jongens
(vrouwen en kinderen
worden niet toegelaten); ze
werken hard, en kijken niet
op 50 of 60 uur in de week.
Piet Pot (links) en Kees
Strijk Anton Hengel
moest lesgeven
staan te popelen om
naar Warschau te kun
nen wegrijden.
Maar dan mag je weieens
een keertje trimmen met
elkaar, of niet soms
Nu treft het toeval, dat de
club dezer dagen
twaalfeneenhalf jaar bestaat.
Dat gaan ze vieren, als
trimmende en Na Afloop
knapen, in een ruimte op
het Waard-eiland. Maar ze
zijn ook wel vrij serieus, die
clubleden. Kort en goed:
men besloot, bij dit jubileum,
iets te gaan doen voor Polen.
Anton had kennissen daar,
was er enkele malen
geweest en wist „Bescheid"
(want in het Pools was „de
weg weten" nog te moeilijk).
Piet, Kees en Anton hebben
het bestek uitgezet en tuffen
volgende week naar
Warschau.
Piet Pot,
transportondernemer in
gematigde afmeting: „We
hebben de taken verdeeld,
en ik ging met een busjes de
klanten langs; geld
wegrommelen, hier en daar.
Voor dat geld kopen we
goederen. Dat moet
volgende week gebeurd zijn.
Anton kent lui, daar in
Warschau, en we hebben
een adres dat onze druppel
op een gloeiende plaat best
kan gebruiken". Kees Strijk
is de eerste chauffeur in
deze keten van
hulpverlening: „De
medewerking die we tot nu
toe hebben ondervonden is
al formidabel. Bedrijven
stonden ons goederen af en
onze club heeft uit de kas
ook een duit in het Poolse
zakje gedaan".
Pot, Hengel en Strijk: ze zijn
tot nog toe geen strijk en zet,
in de Help Polen-
onderneming, maar ze doen
hun best. En er komt een
beetje sport om de hoek
kijken ook. Hün echtgenotes
toonden zich aanvankelijk
nogal gereserveerd, „maar
nu zijn ze nog enthousiaster
bijna dan wij zelf", aldus
geestdriftige Kees Strijk. Via
Anton, met z'n contacten in
Warschau, gaat het transport
naar een buitenwijk. Naar
de St. Anna-parochie (klinkt
bijna Fries), waar de Poolse
meneer pastoor een
weeshuis op het oog heeft
voor onmiddellijke
hulpverlening. Enfin, daar
gaan ze dan, met z'n drieën,
gesponsored door
bedrijfsleven en trimkas.
Rijden tot ze een ons wegen,
en dan weer terug. Over
niet al te beste wegen rijden,
24 uur heen en 24 uur terug
(met inbegrip van tegenslag
en oponthoud). Met vier
reservebanden en -velgen,
en met weet ik hoeveel
extra benzine.
Een uitgeplozen belading
wordt meegenomen, van
Leiden naar Warschau. Het
vergaarde geld Wordt
omgezet, volgende week, in
goederen. Goederen, die in
het weeshuis van St. Anna
het minst bekend en 't
schaarst in omloop zijn:
zeeppoeder, toiletzeep,
tandpasta, vetten of
margarine, babyvoeding.
Alles bijeen ongeveer voor
600 kilo. Meer kan Bruin,
althans de mini-expeditie
van KNA niet trekken. Kees
Strijk: „Dit is eenmalig, wat
we doen. We moeten het een
keer aanzien. Misschien, dat
we daarna doorgaan. Het is
een proef, moet je maar
denken. We gaan onze
spullen zelf naar het
weeshuis brengen. We
maken foto's en laten die
later in Leiden zien, in een
fotoboek. Dan kan iedereen
zien waar de hulp terecht is
gekomen. De pastoor mag
best zeggen waar we terecht
kunnen, maar we gaan zelf
onze bijeengegaarde
artikelen brengen".
Piet Pot: „Dit is geen
aardigheidje. Het idee werd
meteen al verdraaid serieus
opgezet. We kunnen ons
geen extra vakantiedagen
veroorloven, en daarom
maken we- er een haastklus
van. Misschien, dat we het
een keer overdoen. Het is
een proef nu. Een druppel
ook op de gloeiende plaat.
Maar, en dat is niet eens zo
erg vreemd, wat we nu
kunnen doen voor onze
medemensen is dichter bij je
bed dan, bijvoorbeeld, India
of Tsjaad of Zambia of
Nabimië of, of wellicht
Mozambique, of Equatoriaal
Afrika of Tibet, of welk deel
van Midden- of Zuid-
Amerika ook. Het is naast je
bed; in je eigen Europa. En
zoiets moet je toch wel iets
zeggen. Je kunt solidair zijn
met alle ellende-plekken
over de hele wereld heen,
maar je moet uiteindelijk
oog hebben voor wie je van
nature het dichtst na aan het
hart liggen. Nou, dat is
vandaag Polen. Daar
proberen we zelf iets
daadwerkelijk aan te doen.
En geld overmaken is wel
erg gemakkelijk hè
