ïlvdA.CDA en D^66 hebben Enige kans: storende pets geheims" afgesproken forceren formatie heeft zich snel gewroken Genland IING REGEERAKKORD TE VERBETEREN u w CeidócSotwcMit Ml elementen uit kabinet Wiegel is mi jn naam, kom ik hier al van pas? weer LEIDSE COURANT VRIJDAG16 OKTOBER 1981 PAGINA 13 G „Uit het RKjik hier zo rustig moed voor u sta, ipmaken dat het partij betreft it". Deze geheim- woorden sprak Den Uyl van- het verlaten van rtement van Al- Zaken. De PvdA- ig er ook opge- wat gezien het kort voor vijf •en het feit dat arvoor het kabinet jtyas gekomen, een .merkwaardige in- Jakte. In welk op- Op het de Partij van ijid in vredesnaam JJwind gaan? jeurwerk leverde een jl op van één van de welijke PvdA-staats- sen: „Er is in het ka- geheims afgespro ken alle drie de par- jat dan wel, kon of 'bewindsvrouwe niet Volgens een andere ■knoest echter gezocht h de richting van een reconstructie van coalitie. CDA. PvdA tuden uiteindelijk ge- fcben voor de moge- lot bijstellen van het toord. Maar omdat 1 een mogelijk is, als ikabinet de demissio- jtus heeft gekregen, ^•^mier Van Agt dus Jkl een droeve bood- j\r de koningin, aldus -bron. I 'denkbare" pSjoot ook aan de uit- tp Den Uyl, dat CDA, D'66 nog steeds de I Btiek denkbare com- ïjÉ et een parlementaire leid is". Dat wees er 3f,:val op dat (nog) niet SHJ/crwogen de Tweede ftjjUe ontbinden en nieu- Éjjliezingen uit te schrij- opzicht inhoudelijk met Van Agt eens was. wel oren gehad zou hebben naar doorregeren met het CDA. De vraag was dus of alleen de zes PvdA-mi- nisters of alle vijftien minis ters hun portefeuille ter be schikking zouden stellen. Het zou vooral defensieminister Hans van Mierlo geweest zijn. mede daartoe gestimuleerd door de meerderheid in zijn fractie, die ervoor zorgde dat het laats.te geschiedde. „Hij heeft op een aantal mensen, onder wie Terlouw. ingepraat om ze ervan te overtuigen dat een rompkabinet echt niet kon," aldus een D'66'er. Erfenis De problemen tussen PvdA en D'66 waren van diverse aard. Er was de kwaadheid van Ter louw, minister van economi sche zaken, over de aankondi ging van Den Uyl, de minister van sociale zaken en werk gelegenheid, dat het staatsaan- deel in de gaswinsten vergroot zou moeten worden. De olie maatschappijen en hun win sten ressorteren immers onder Terlouws portefeuille. Ook waren alle drie D'66-ministers het met hun CDA-collega's eens dat het gezond maken van de economie prioriteit verdiende boven het direct scheppen van arbeidsplaatsen. Terlouw, Van Mierlo en Zee- valking konden er wel mee le ven dat Den Uyl uiteindelijk slechts een schijntje zou krij gen voor het onmiddellijk creëren van banen. Nog een belangrijke reden voor de PvdA-leider om tevre den te zijn, was dat zijn partij nu uitzicht heeft gekregen op een ander en voor haar beter regeerakkoord. De woordvoer der van de PvdA-fractie ver telde in de loop van de nacht dat nu eindelijk „boven water is gekomen wat het vorige ka binet aan erfenis heeft nagela ten". Hij doelde daarmee op het feit dat pas de laatste we ken is gebleken hoeveel schul den (2,8 miljard gulden) de vo rige ministersploeg heeft nage laten. „Als we dat van tevoren hadden geweten, zouden we natuurlijk niet hebben inge stemd met het omlaag brengen van de staatsschuld met één procent per jaar", aldus de woordvoerder. Volgens hem zal de PvdA nu eisen dat „de boeken helemaal opengaan, zodat we exact weten waar we financieel aan toe zijn". Hij veronderstelde zelfs dat zijn partij een onderzoek van de Algemene Rekenkamer zou ei sen, opdat op onpartijdige wij ze de grootte van de staats schuld wordt vastgesteld. Volgens andere PvdA'ers ver langt Den Uyl des te meer naar een ander regeerakkoord, omdat het voorliggende on werkbaar is gebleken en om dat het hem in ernstige moei lijkheden heeft gebracht. „Op een paar punten moet er ver heldering komen," aldus de PvdA-leider. De onwerkbaar heid van de afspraken tussen CDA, PvdA en D'66, vooral op financieel- en sociaal-econo misch gebied, was het gevolg van het verenigen van het on verenigbare. „Je kunt niet te gelijk de staatsschuld verklei nen, de lasten (premies en be lastingen) gelijk houden en dan ook nog geld uittrekken voor het scheppen van banen," aldus een CDA-lid. Maat vol Tot die conclusie was men in het kahinet zo langzamerhand ook gekomen, althans de De mocraten en christen-demo craten. De socialisten daaren tegen bleven zeer lang vastbe sloten het uiterste te doen om er toch een werkbare rege ringsverklaring uit te distille ren. In hun vastberadenheid slikten ze tenslotte zelfs een bezuiniging van vijf miljard gulden alleen al in het begro tingsjaar '81-'82. Den Uyl en zijn staatssecretaris Dales na men daarvan maar liefst 1,8 miljard voor hun rekening (op de sociale zekerheid). En toen CRM-minister Van der Louw ook nog liet doorschemeren dat het kabinet wel voelde voor het tewerkstellen van jeudige WW'ers, was voor de fractie de maat vol. Voorzitter Wim Meijer kwam eens infor meren of enige heren wellicht stiekem lid waren geworden van de VVD. Fractie en bewindslieden slaagden erin na enige hartige discussie de klokken gelijk te zetten. Het leeuwendeel van de bezuinigingen werd geac cepteerdop voorwaarde dat Den Uyl tenminste een klein miljard zou krijgen voor direc te werkgelegenheid. CDA en D'66 wilden echter niet verder gaan dan driehonderd miljoen en daarmee was het pleit in feite beslecht. „Ik wens het CDA te toetsen aan zijn be reidheid iets te doen op het ge bied van directe werkgelegen heid", legde Wim Meijer van nacht uit aan zijn D'66-collega Laurens-Jan Brinkhorst, ter wijl zij samen in een gang in de Tweede Kamer ijsbeerden. Informateur Te verwachten is nu dat ko ningin Beatrix een informa teur laat nagaan of het regeer akkoord tussen CDA, PvdA en D'66 op sociaal- en financieel- economisch gebied verbeterd kan worden. Zo ja, dan komt er een tweede kabinet-Van Agt-Den Uyl-Terlouw en moet VVD-leider Hans Wiegel in de oppositie blijven. Zo nee, dan behoort ook een tweede kabi net-Van Agt-Wiegel weer tot de mogelijkheden, al zou dat dan alleen kunnen regeren met de steun van klein rechts. Maar voordat de CDA-fractie daarmee instemt, zal er' heel water door de Maas gestroomd zijn. Daarom is het nu, in 's lands belang, te hopen dat CDA, PvdA en D'66 elkaar snel zullen vinden in een ak koord, dat wel reële mogelijk heden biedt tot een (heldere) regeringsverklaring. RIK IN 'T HOUT ontkende ^^et klem dat er een 8" net van twee partijen en overblijven. Par est, onder wie de al ge- taatssecretaris, beves- T7* het CDA in de loop 'Irond en de nacht ge had D'66 daartoe te Een dergelijk kabi- redeneerde men bij k .y kunnen rekenen op l/3in van de VVD in lment. „Dat gebeurt zekerheid kan ik u ;n. Nee, ik kan u niet hoe ik dat weet, trouwt u mij maar", |J| Uyl. lyjn D'66 vertelden dat fan Agt zelf pogin- ;t werk gesteld had 'ee progressieve par ikaar te spelen. Het voor de PvdA was irlouw, die het in fi- sociaal-economisch De minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid Den Uyl, naar zijn zeggen „rustig en welgemoed" na een kleine twintig uur vruchteloos vergaderen. Premier Van Agt had zijn bed nog maar nauwelijks ge zien, toen hij vanmorgen even na tien uur op Huis ten Bosach arriveerde. PH Premier Van Agt vanmorgen in alle vroegte na afloop van het mislukte marathonoverleg op weg naar een paar uurtjes slaap. Foto's: Milan Konvallnka en Cees Verkerk. HOE het ook gelopen is en wat de oorzaken ook zijn, één ding staat vast: de excellenties die gisteren een kleine twintig uur met korte onderbrekingen in vergadering bijeen waren, hebben het aanzien van politiek en bestuur met het resultaat van die bijeenkomst ernstig geschaad. Want wat moet men wel niet denken van een koppel stoer aantredende ministers dat, na nog geen maand plannen maken, volslagen onmach tig blijkt het zo broodnodige beleid te gaan voeren? Daar kan men niets positiefs van denken. Het vertrouwen in de politiek en in ons parlementaire systeem, heeft er een forse deuk door opgelopen. En dan te bedenken dat dit alles voor een goed deel terug te voeren valt tot louter persoonlij ke tegenstellingen, op de kennelijke onwil om persoonlijk en met elkaar er in het landsbelang iets van te maken. Wat nu? De diep ingrijpende r^aatregelen die voor de sa nering van de economie nodig zijn, vroegen en blijven vra gen om een kabinet dat stoelt op een brede basis. Bovendien is duidelijk dat er zo spoedig mogelijk een krachtig kabinet dient te zitten, omdat er anders weer een jaar verloren dreigt te gaan. En voor de dringend noodzakelijke sanering van de economie kan ons land zelfs geen dag missen. DiE beide constateringen leiden automatisch tot een plei dooi voor een lijmpoging. Een poging de coalitie, die er nog niet eens aan toekwam zichzelf met een beleid aan het parle ment en daarmee aan de bevolking te presenteren, te her stellen. Maar voor het welslagen van zo'n lijmpoging geldt wel één belangrijke voorwaarde: er moet nadrukkelijk geke ken worden naar de personele samenstelling van het kabi net, waarbij niet geschroomd moet worden individuele be windslieden, waarvan is gebleken dat hun houding het team van het Tweede Kabinet Van Agt ontregelt, aan de kant te zetten. DEN HAAG Pas laat op de donderdag avond exact vijftien jaar na de nacht van Schmelzer, waarin het kabinet-Cals ten val kwam verzamelen zich op het Binnenhof een groot aantal journalisten en fotografen. De meesten hebben zich reeds gestoken in winterse kledij teneinde goed voorbereid le zijn op een lange en koude nacht. Een toeval lige passant blijft enige tijd belangstellend toekijken, maar als blijkt dat er toch niets te zien is, loopt hij weer verder. Een aantal persmensen heeft inmiddels ontdekt dat een tegen de Ridderzaal opgebouwde restauraties teiger een zeer nuttige uitkijkpost blijkt te zijn met een goed uitzicht op het gebouw van Algemene Zaken, waar achter de ramen van de eerste etage het voltallige kabinet verga dert. Voor het oog van de buitenstaanders spelen zich in deze ruimte nogal vreemde taferelen af. De camera's klikken onafgebroken. Wat gebeurt daar achter de ramen? Het blikveld beperkt zich helaas tot een deel van de gang en de geopende toegangsdeuren van de erachter gelegen „Trêveszaal". Om een uur of twaalf 's nachts zijn alleen drie D'66-ministers in de vergaderzaal over gebleven: Terlouw, Zeevalking en Van Mier lo. De een loopt wat heen en weer, terwijl de ander verdiept is in een dagblad. Waar was de rest? Het kabinetsberaad was geschorst, zo bleek later. 00.22 uur: Joop Den Uyl en Fons van der Stee verschijnen plotseling voor de ramen. Joop lijkt de ander te willen overtuigen van iets. Dan komt Terlouw erbij met een gevuld longdrinkglas in zijn hand. Vier minuten la ter krijgen zij de journalisten in de gaten, die buiten in het veel te koude oktoberweer staan te kleumen. Weer vijf minuten later verdwijnt Den Uyl van het toneel. Joop is nog niet weg, of daar begint Van der Stee te genover zijn D'66-makker heftig te gebaren en te praten. Na enige tijd krijgen de bewind- sieden ook de pers op de steiger in de gaten. Niet lang daarna is het afgelopen met de in teressante blik op het gebeuren daarbinnen; een overijverige bode sluit de gordijnen van de ramen. Om vier uur is er nog geen zicht op het uit eindelijke resultaat van het beraad. De in middels behoorlijk verkilde volhouders hou den de moed erin met de nodige grappen en snedigheden. Zo kan het gebeuren dat om tien over vier een der aanwezige radiovers laggevers op de deurbel van het ministerie drukt en zich vervolgens via de bij de deur ingebouwde luidspreker presenteert met de woorden: „Wiegel is mijn naam, kom ik hier al van pas?" 04.25: De ministers Terlouw en De Ruiter zijn de eersten die zich opmaken om naar huis te gaan. Geen commentaar, vraag het maar aan de minister-president, zo laat een getergde Terlouw weten. Tien minuten later komt Van Dam naar buiten, die de pers laat weten volledig uitgeput te zijn. Toch zien wij hem een kwartier later terug in de bar van het perscentrum Nieuwspoort, evenals zijn D'66- collega Van Mierlo. De laatste doet zijn best het gebeurde van de afgelopen nacht nog eens helder uiteen te zetten. Marcel van Dam zet uiteen dat er binnen het kabinet een bot sing is opgetreden tussen voorstanders van een economisch beleid a la Reagan en de sup porters van een beleid a la Mitterrand. „En wij zijn voor de Fransen", aldus Van Dam. Dan heft hij een variant aan op de beroemde eerste regel van het Franse volkslied, waarbij het woord „gloire" (glorie) wordt vervangen door „boire" (drinken). FRANS WEERTS G „Het stond al weken geleden in als een mogelijk - |t fluisterde een on- marathonvergade- ichtend nog tame- [ende premier Van hij om even over Kr de auto stapte. Hij Wr de daarmee op de i\ deze kabinetscrisis ig voorspelbaar was "Van Agt gaf welis- PR dat zijn ploeg na >ngen uitstel van de ■^(verklaring opnieuw 1 te beurt had ge baar hij gaf in feite rbloemd te kennen iet veel anders had Het forceren van tie heeft zich snel Het was immers i Agt zelf die met 'ren de bui al in het tadium zagen han- sociaal-economische igen van de ver- coalitiepartners en van wat moei- s overeengekomen, leef zo verschillend el snel tot een fron- ng moest komen. de regeringsploeg beëdiging ging zet- et concreet uitstippe- een sociaal-econo- eid, werd gaandeweg lidelijker wat voor insistent en onuit- sociaal-economische door de informa- bers en Van Thijn in van de formatie in getimmerd. „Een onmogelijke zaak". >e verklaarde een van de sociaal- economische experts uit de CDA-fractie enkele uren voor dat het kabinet over de bestrij ding van de werkloosheid zou vallen. Voor zover de minis ters vanochtend vroeg bereid waren tot een kort commen taar, verwezen zij ook vrijwel allen naar de onwerkbaarheid van dit onderdeel van het re geerakkoord. De voorwaarden voor het so ciaal-economisch beleid die in het regeerakkoord waren vast gesteld, persten het kabinet in een veel te nauw keurslijf. De collectieve lastendruk moest gelijk blijven en het financie ringstekort moest met zeker drie miljard gulden terug. Voor nieuw beleid moest eerst geld gevonden worden door elders te bezuinigen. Dat alles betekende minder uitgeven bij gelijke inkomsten, terwijl vrij wel elke minister, Den Uyl met zijn miljardenplan voor de werkgelegenheid voorop, hun eigen geldverslindende wen sen op tafel legde. Omdat ook de leden van dit kabinet elke gulden maar éénmaal kunnen uitgeven, kon het niet anders dan fout gaan. Tegenvallers Hoe onwerkbaar de voorwaar den en onuitvoerbaar het be leid wel was dat met name de huidige CDA-fractieleidei Lubbers als informateur had uitgedokterd, bleek toen er ook nog een aantal tegenval lers opdoemde. Toen moest met. minder geld juist meer worden gedaan. Zo had het kabinet afgesproken dat de particuliere inkomens en uit keringen er volgend jaar niet meer op achteruit mochten gaan dan vier procent voor de hoogste en één procent voor de laagste inkomens. Maar al leen al de verwachte verho ging van de sociale premies, die volgend jaar nodig is om het snel groeiende leger werk lozen aan een uitkering te hel pen, zorgt er voor dat de laag ste inkomens al méér dan dat éne procentje moeten inleve- Dan is nog helemaal niet ge sproken over de noodzaak van verdergaande loonmatiging, die nog onverminderd aanwe zig is, en de wens om via „in- vesteringsloon" allemaal nog eens wat extra's in te leveren bij minister Den Uyl om zijn werkgelegenheidsplan te beta len. Ook dat plan was immers een wezenlijk onderdeel van het regeerakkoord. Als al dat geld voor premies, het werk gelegenheidsplan en loonmati ging door de werknemers zou zijn opgebracht, zou dat een gi gantische aanslag op de koop kracht hebben betekend. De vakbeweging maakte al gauw duidelijk dat daar absoluut niet over te praten viel en daarmee werden de eerste honderden miljoenen uit het plan van minister Den Uyl ge slagen. Erfenis Andere 'tegenvallers lagen in de erfenis van het vorige kabi net. Dat bleek een veel groter aantal bezuinigingen niet daadwerkelijk te hebben door gevoerd. Hoewel met name de PvdA en in zeker zin ook D'66 tal van die bezuinigingen in hun oppositierol te vuur en te zwaard bestreden hebben, za gen bewindslieden uit deze partijen zich toch genoodzaakt in hun nieuwe verantwoorde lijkheid het snoeimes over te nemen. Toen ervoeren ook zij hoe moeilijk het is daadwerke lijk te bezuinigen. Vlak voor de val van het kabinet moest er in feite nog voor zo'n 2 mil jard gulden aan bezuinigingen concreet worden gemaakt. Doordat zelfs de kampioenen van de bezuinigingen uit het kabinet Van Agt-Wiegel het snoeimes, naar nu bleek, nog onvoldoende hadden gehan teerd, doemde er'een financie ringstekort op van ongeëve naarde hoogte: meer dan 25 miljard gulden kwam minister Van der Stee (Financiën) te kort. Terwijl de bewindslieden er steeds vanuit waren gegaan dat voor een terugdringen van het financieringstekort tot 6,5 procent van het nationaal in komen maar een bezuiniging nodig zou zijn van drie mil jard, bleek die vermindering vorige week plotsklaps zo'n zes miljard te eisen, het dubbe le dus. Intussen was ook al duidelijk geworden dat de berekeningen over extra aardgasopbrengsten moesten worden bijgesteld, na dat de Amerikaanse dollar was gaan zakken en de gulden was gerevalueerd. De aardgasrijk dom die in 1982 zou binnenko men via de expprt bleek maar liefst 1,5 miljard minder te zijn dan was gedacht en ook de op brengst uit het binnenlands verbruik moest naar beneden worden bijgesteld, omdat mi nister Terlouw (Economische Zaken) een streep haalde door het plan van zijn voorganger de prijs per kubieke meter met 12 cent te verhogen. Ook dat kostte de schatkist een half miljard. Al met al constateerde het ka binet in de harde realiteit ope rerend, zo'n zeven tot acht miljard gulden nodig te heb ben om gaten te dekken, te genvallers op te vangen en een begin te maken met nieuw be leid dat in het regeerakkoord was afgesproken. Inderdaad een volstrekt onmogelijke zaak, omdat datzelfde regeer akkoord meteen vrijwel alle mogelijkheden die daartoe zijn (zoals bijvoorbeeld een belas tingverhoging of het groter la ten worden van het overheid stekort) uitsloot. Ruim een maand na hun beë diging kwamen de ministers tot de slotsom dat een van de belangrijkste en moeizaamste klussen uit de kabinetsforma tie, het sociaal-economisch „akkoord", nog maar eens over moet worden gemaakt. De tragiek wil nu dat de wens uit de forrhatieperiode om toch maar vooral snel tot handelen over te gaan, waardoor 1982 voor de bestrijding van de werkloosheid en de economi sche recessie geen verloren jaar zou worden, er nu de oor zaak van is dat we zo'n krach tige aanpak juist extra lang moeten ontberen. Het plan dat nieuwe werkgelegenheid had moeten scheppen dreigt zo als een boemerang te gaan wer ken. ARJEN BROEKHUIZEN Orakeltaal van de ministers Den Uyl en Van Thijn maak te <5p urenlang wachtende journalisten vanmorgen vroeg aanvankelijk niet veel wijzer. Rustig weer Het blijft rustig en koud herfstweer. Achter een de pressie, die gisteren over Frankrijk en Zuid-Duitsland naar het oosten trok, heeft zich over onze omgeving een rug van hoge luchtdruk uitge breid. Doordat de as van deze rug zich dichtbij ons land be vindt is er weinig wind. Net als in voorgaande, is ook in de komende nachten de kans op nachtvorst tamelijk groot. Vannacht is dit vooral het ge val in het midden en noorden van het land. Voor het zuiden is de kans kleiner, omdat de bewolking van een depressie boven de Golf van Biscaye tot boven het zuiden van het land zal doordringen. Deze depres sie brengt morgen in Frank rijk en ook in België regen. De rug van hoge luchtdruk zal zondag nog dichtbij ons land liggen, zodat ook dan rustig en droog weer kan worden ver wacht. n gisteren Max Min Nm«- temp temp «leg Eetöe l.bew. Eindhoven mist Oen Helder l.bew. Ut. R'dam zw bew. Vlissmgen regenb. Frankfort Helsinki Klagenfurt onbew. 20 5 0 rr Kopenhagen onbew. 10 5 0 rr Lissabon onbew. 25 14 Ou Locarno onbew. 18 5 0 rr Londen mist 9 1 2 n Luxemburg zw.bew 3 - n Madrid onbew 28 8 0 n Malaga onbew 24 14 0 n zw.bew. 10 100.4 Casablanca zw.bew. Istanboel n.ontv. Las Palmas l.bew. Beiroet n.ontv. Tel Aviv onbew Z.-limburg Aberdeen Drugs handelaren aangehouden LEIDEN De Leidse politie heeft deze week twee drugs handelaren uit Voorburg en Den Haag aangehouden. Het tweetal is vanmorgen voor geleid aan de officier van justie in Den Haag. Beiden ontkennen iets met de drugs handel te maken te hebben.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1981 | | pagina 13