oetbalkoorts ror
id Holland-België s
•tijgt j
Ik heb de
vaam nu
enmaal,
aar met die
gemeenheid
ffalt het
a>est mee
Rekening hoeft niet
meer vereffend voor
Wilfried van Moer
IGO HO VENKAMP:
Nederland sterker
MONUMENT BELGISCH VOETBAL KAN
MAAR WIL NIET SPELEN TEGEN ORANJE
3RT
LE3DSE COURANT
ZATERDAG 10 OKTOBER 1981 PAGINA 11
dt
V
ts b\
■ocei
DEN HAAG Nederland kwam 111 maal tegen België in
het veld en won daarvan 51 keer; 37 wedstrijden gingen ver
loren en 23 keer kwamen beide partijen een gelijkspel over
een. De doelcijfers zijn met 257-200 in het voordeel van de
Oranje-klanten.
Het overzicht van de uit- en thuiswedstrijden na de oorlog
ziet er als volgt uit:
1946
Amsterdam
Nederland - België
6-3
1946
Antwerpen
België - Nederland
2-2
1947
Amsterdam
Nederland - België
2-1
1947
Antwerpen
België - Nederland
1-2
1948
Antwerpen
België - Nederland
1-1
1948
Rotterdam
Nederland - België
2-2
1948
Antwerpen
België - Nederland
1-1
1949
Amsterdam
Nederland - België
3-3
1949
Rotterdam
Nederland - België
0-1
1950
Antwerpen
België - Nederland
2-0
1950
Antwerpen
België - Nederland
7-2
1951
Amsterdam
Nederland - België
5-4
1951
Rotterdam
Nederland - België
6-7
1952
Antwerpen
België - Nederland
4-2
1952
Antwerpen
België - Nederland
2-1
1953
Amsterdam
Nederland - België
0-2
1953
Rotterdam
Nederland - België
1-0
1954
Antwerpen
België - Nederland
4-0
1954
Antwerpen
België - Nederland
4-3
1955
Amsterdam
Nederland - België
1-0
1955
1956
1956
1957
1957
1958
1958
1959
1959
1960
1960
1961
1961
1962
1962
1963
1963
1964
1964
1966
1967
1968
1972
1973
1975
1976
1976
1977
1977
1979
Rotterdam
Antwerpen
Antwerpen
Amsterdam
Rotterdam
Antwerpen
Antwerpen
Amsterdam
Rotterdam
Antwerpen
Antwerpen
Rotterdam
Amsterdam
Antwerpen
Antwerpen
Rotterdam
Amsterdam
Antwerpen
Antwerpen
Rotterdam
Antwerpen
Amsterdam
Antwerpen
Amsterdam
Antwerpen
Rotterdam
Brussel
Antwerpen
Amsterdam
Amsterdam
Brussel
Nederland - België
België - Nederland
België - Nederland
Nederland - België
Nederland - België
België - Nederland
België - Nederland
Nederland - België
Nederland - België
België - Nederland
België - Nederland
Nederland België
Nederland - België
België - Nederland
België - Nederland
Nederland - België
Nederland - België
België - Nederland
België - Nederland
Nederland - België
België - Nederland
Nederland - België
België - Nederland
Nederland - België
België - Nederland
Nederland - België
België - Nederland
België - Nederland
Nederland - België
Nederland - België
België - Nederland
»ndAAR De voet-
hetis rond de derby
d*j landen is de laat-
nbu%n al aardig geste-
l/7 jlland-België is een
roedid met speciale
reke, Dat geldt zeker
|ugo Hovenkamp,
in week 31 jaar
n en die volgende
zfoensdag in Rotter-
ich waarschijnlijk aan
mda interland begint.
fesP$7-aanvoerder ves
ten zijn rePutatie
,bbet 1 van Deurne door
n z^ische buitenspeler
Hurian Gooi in de eer-
er Ajten van de wed-
£,e\iiten de lijnen te
^5. Het was zijn
t hinterland en vanaf
ren. hent kreeg Hoven-
sen% naam een ordi-
"doppertje te zijn.
Iayar sloeg de vlam
xn gië-Nederland op-
jordn de pan. In het
ae Heizel-stadion
jkue rde Hovenkamp
?ldet Gerets al in een
vroeg stadium. De hele
natie sprak er schande
van, maar Hugo lapte de
kritiek aan zijn laars en
ontkent zelfs dat hij Van
Gooi ooit geraakt heeft.
„Ik was helemaal niet in de
buurt. Willy v.d.Kerkhof blok
te hem, waarna Van Gooi
doorschoot en een meniscus
blessure opliep. Dat gevalletje
met Gerets ligt inderdaad iets
anders. Ik heb hem wel ge
raakt. Niet overdreven hard,
hoor. Hij heeft nog een tijd
achter me aan gelopen en is
toen tegen de vlakte gegaan.
Daarvoor heb ik een gele
kaart gekregen. De enige in 27
interlands. Dus met die ge
meenheid van mij valt het wel
mee. Ach, ik heb de naam nu
eenmaal, daar kom ik nooit
vanaf. Ook al zou ik nu vier
jaar helemaal niets doen en in
het vijfde jaar zou er weer iets
voorvallen, wijzen ze allemaal
met de vinger naar mij".
Zo gespannen
Naarmate de interland tegen
België nadert beginnen de
spanningen zich in Hoven-
Hugo Hovenkamp: „Kort voor de wedstrijd moeten ze
niet tegen me aanpraten".
ik een keuze maken. Bij AZ'67
blijven of ergens anders on
derdak zoeken. Ik zou bijvoor
beeld een seizoen in Hongkong
willen spelen, of zo. Gewoon
op avontuur. Maar ach, mis
schien speel ik over vier jaar
nog in Alkmaar. En hopelijk
nog in het Nederlands Elftal,
want ik blijf dat een eer vin
den".
kamps buikholte samen te
trekken. „Ik leef zo gespannen
voor belangrijke duels, dat het
mezelf soms benauwt. Ze moe
ten ook nooit tegen me zeggen
dat er zo veel van die wed
strijd afhangt. Dat werkt
slecht bij mij door. Daar kan
ik absoluut niet tegen. Ze kun
nen beter niets tegen me zeg
gen. Thuis wil ik ook geen ge
zeur aan mijn kop hebben. Ik
zou het liefst een eind wande
len op het strand bij mijn
woonplaats Callantsoog en het
hele weekend op zee vissen.
De spanning valt pas van me
af als ik het sportcentrum van
Zeist binnenstap. Want daar
zijn we als zenuwenlijders on
der elkaar. In de kleedkamer
komt die spanning dan weer
in alle hevigheid opzetten. Ik
ben ook ontzettend druk voor
een wedstrijd. Verwissel mijn
zwachtels een paar keer en
blijf maar lopen. Dat duurt tot
en met het spelen van het
volkslied. Daarna is alles voor
bij".
„Het wereldkampioenschap is
mijn grote doel. Maar mochten
we dat onverhoopt niet halen,
dan ga ik rustig bij AZ'67 ver
der. Over twee jaar ben ik
trouwens weer vrij. Dan moet
Oude garde
Hovenkamp behoort tot de
oude garde die alleen voor het
Nederlands elftal in aanmer
king blijft komen zo lang
Oranje nog niet definitief is
uitgeschakeld voor het
wereldkampioenschap in
Spanje volgend jaar. Maar
even leek het erop of aan zijn
interland-carrière al vroegtij
dig een einde zou komen. Voor
de vriendschappelijke wed
strijd tegen Zwitserland werd
hij samen met clubgenoot Jan
Peters gepasseerd door bonds
coach Rijvers. Oranje verloor
en zijn concurrent Willy v.d.
Kerkhof faalde aan alle kan
ten, waardoor Hovenkamp op
nieuw in beeld kwam voor de
wedstrijd tegen Ierland.
Enkele dagen voor de inter
land overleed Hugo's vader,
waardoor Rijvers opnieuw
geen beroep op hem deed. Ho
venkamp; „Zwitserland was
een grote teleurstelling, maar
die werd verzacht doordat ik
bij de 22 van Ierland zou zijn
geweest. Die toezegging had ik
van Rijvers. Mijn geluk is ge
weest dat Willy v.d. Kerkhof
in Zürich slecht heeft ge
speeld. Daarom was ik er te
gen Ierland weer bij. Ik had in
Rotterdam ook wel willen spe
len, maar Rivers vond het on
der de gegev&n omstandighe
den beter dat ik niet mee zou
doen. Daar had ik alle begrip
voor. Ik ben wel als toeschou
wer gegaan. Dan vergeet je de
sores een beetje. Ik heb geno
ten van die entourage. Daar
ben ik erg gevoelig voor. Ik
herinner me mijn eerste inter
land op het Wembley stad ion
tegen Engeland met 100 000
toeschouwers. Met Cruijfl c;r
nog bij. Dat was een team dat
slecht kon spelen, maar nooit
kon verliezen. Cruijff heeft
me er doorheen gesleept. Hij
praatte je door de wedstrijd.
Dat heeft ie twee keer gedaan.
Daarna vond ie het niet meer
nodig".
Identieke rol
Als aanvoerder van AZ'67
wordt hem een identieke rol
in het veld toebedeeld. Maar
er is een andere generatie
voetballers. „Ze willen niets
meer van je aannemen. Dat
steekt me, ja. Kijk, in het veld
gaat het ecnt niet van: zeg lie
verd, zou je de bal misschien
direct willen spelen, 't Is nou
eenmaal de ene vloek na de
andere. Maar ik doe het in het
belang van de spelers zelf. Ik
weet dat mijn zelfbeheersing
mijn zwakste punt is".
„Toen ik door de groep tot
aanvoerder werd gekozen heb
ben ze ook vaak vreemd opge
keken. Vooral scheidsrechter
Egbert Mulder bijvoorbeeld.
Die ligt mij helemaal niet. An
dersom ook. Ik hoefde in het
verleden maar naar hem te
kijken of ik had de gele kaart
te pakken. Misschien omdat
we beiden Groningers zijn. In
een interview heeft hij eens
gezegd, dat Dick Nanninga
van Roda JC (ook een Gronin
ger; red.) en ik de grootste et
terbakken van het Nederland
se voetbal zijn. Omdat we als
Groningers alles tegen hem
dachten te kunnen zeggen.
Wat een onzin. Vijfmaal geel
heb ik van hem gekregen. Nu
gaat het wat beter tussen ons,
maar er is een tijd geweest, dat
ik hem weigerde een hand te
geven na afloop. Met Beek en
Bosman heb ik geen enkel
probleem. Die katten me ge
woon terug. Dat respecteer ik.
Tegen Bosman zei ik op een
keer: Wat maak je me nou.
Waarop hij zei: Voetbal jij dan
zo goed? Kijk, dan ben ik
overtroefd. En dat kan ik best
hebben".
Andere boeg
„In de wedstrijd doe ik ook
dingen waarvan ik later zeg,
moest dat nou? Vooral wan
neer het slecht gaat. Dan wil
ik het wel eens over een ande
re boeg gooien. Het opkomen
van mij gaat dan met geweld,
omdat ik daarmee ook de an
dere jongens probeer te stimu
leren. Vaak lukt het, soms ook
niet. Bij de laatste Europa
Cupwedstrijd tegen Start Kris-
tiansand zaten er 3.500 toe
schouwers op de tribune. En
dan is het muisstil, dat maakt
me nerveus. Dan wil ik gefor
ceerd dingen doen om die ban
te doorbreken. En dat lukt
niet Het is toch bedroevend
hoe gering de belangstelling
voor het betaald voetbal is.
Zondag staan er bij WKE-Em-
men 10.000 mensen langs de
lijn en bij ons zijn er nog geen
5.000, terwijl er meer doelpun
ten in het betaald voetbal val
len dan ooit".
Te impulsief
Niet alleen in het veld, maar
ook daarbuiten reageert Hugo
Hovenkamp soms wat al te
impulsief. Na de afgang van
het Europees kampioenschap
in Italië leverde hij openlijk
kritiek op de toenmalige
bondscoach Jan Zwartkruis,
die hem vervolgens uit de se
lectie verbande. Over die pe
riode wil Hovenkamp het niet
meer hebben.
„Iedereen komt zichzelf een
keer tegen. Vroeger had ik al
tijd bonje met bestuursleden,
dat is nu minder. Ik weet nog,
toen AZ'67, trainer Jan Noter-
mans ontsloeg. Hij zou niet
met manager Hans Kraay
kunnen werken. Ik zat met
Oranje in Zeist. Werd door een
journalist opgebeld om com
mentaar te geven. Het eerste
wat ik zei was: Dan moeten ze
die Kraay ook maar een schop
geven. En dat, terwijl ik Hans
Kraay één van de beste trai
ners vind die ik ooit heb ge
had. Die stond met het schuim
op zijn mond te trainen. Hij
deed alles in wedstrijdvorm en
met de bal. Ik ging altijd met
plezier naar de training toe.
Notermans heeft altijd gedacht
dat Wim van Hanegem en ik
hem er uit hadden willen wer
ken. Alsof wij enige invloed
op het bestuur zouden hebben.
Ik zou ook graag onder Barry
Hughes willen trainen. Een
unieke man. Wat hij allemaal
aan de lijn flikt, houd je niet
voor mogelijk. Maar het hoort
er bij. Het is show. Maar denk
erom dat Hughes ook met zijn
vak bezig is. Ik heb hem een
paar keer gesproken. Je wordt
stapelgek door hem gemaakt".
Stabiliteit
Wat Hovenkamp in de huidige
bondscoach Kees Rijvers aan
spreekt is de stabiliteit in zijn
beleid. „Voor de interlands die
hij heeft geleid zijn praktisch
steeds dezelfde spelers ge
bruikt. Dan weet je waar je
aan toe bent. In het verleden
is het wel eens anders geweest.
Niet dat ik Zwartkruis slecht
vond, die man wist overal wat
van af. hij had altijd, stapels
papieren bij zich".
Van Zwartkruis is bekend, dat
hij voor de belangrijke uitwed
strijd tegen Ierland een be
spreking hield door middel
van een verslag in Sport Zü
rich over een referaat van
Luis Ceesar Menotti, de Ar
gentijnse bondscoach. Zwart-
kruis las het artikel voor de
groep in zijn geheel voor en....
in het Duits.
HENK WAGEMAN
n de grote markt een
reldfo horeca-bedrijf
\g ^EN Precies op
cTjngesproken tijdstip
va ter uur in de klets
en Hmiddag, draait hij
de ^edes de parkeer-
het stadionnetje
'eren op, vergewist
ik nan dat hij met een
jitwtider te doen heeft
±en^t vervolgens met
st?,bele beweging van
J^Jalende hoofd, dat
duur beter plaatsje om
•schan weet. Hij zet
j wajaar een modaal
^erblijf in Beveren.
sttdre(^e ^u^s' kij
rose wanneer het niet
sc/rfte loont een re-
ifen.laar Hasselt te on-
de ffcn, de stad waar
t,"m#rt. Het slechts
ete smetteloos wit
i een-je opvallende op-
roe* levestigt het beeld,
1 ziel je vantevoren
•n van Moer
can £n vedette zijn,
nde i de daarbij vaak
or tijide nare ver
en o(en. JJij is gewoon
Neeper gebleven tij-
Ujksfintie jaren top-
tien di
)rsint
Ifried van Moer, 36
I, is het levende mo-
althian het huidige Belgi-
Vodbal. In Rotterdam is
o bijnde week woensdag,
ic/afeland de laatste stro-
uud Jobeert te pakken,
?ns o het zich nog kan
er eden om zich toch nog
naketi voor de eindronde
?en 5 toernooi om het
eruginpioenschap van
ts debanje, de grote afwe-
jlij m elgië zich al voor dat
vil d leeft gekwalificeerd,
feels wezigheid van Van
een e Rode Duivels geen
ie ai meer. Want hij had
iet pipelen tegen Oranje.
de vtolessure die hem ook
'es, ten bij Beveren uit de
p bij 1, is inmiddels gene-
il der van Wilfried van
zljnit het allemaal niet
balwl meer. Zelfs niet om
ierd ieve afrekening met
van I te vereffenen.
illeetl de imposante loop-
irom, de gelouterde mid-
s colt' die driemaal tot
n rosier van zijn land werd
'aderten tot vier keer toe
slijk tegde rentree vierde,
imbeKhterbeente hebben
ugdet toch een' opmerke-
Uitt
mblie
TSL. i
Wilfried van Moer (vierde van links) stond centraal in het eerste, keiharde duel vorig
jaar met Nederland dat de Belgen met 1-0 wonnen. Van Moer zou er volgende
week bij kunnen zijn in Rotterdam, zijn spierblessure is genezen, maar hij verkiest
nu Belgie zich al van plaatsing voor Spanje heeft verzekerd een jongere op zijn
plaats.
lijk hiaat vertoont. Hij heeft
namelijk door blessures nog
nooit Oranje op Nederlandse
bodem bestreden. En het zal
niet meer gebeuren ook.
Het is trouwens niet voor het
eerst, dat hij zijn bondscoach
Guy Thijs verzocht voor hem
maar een ander te kiezen. Al
na de nederlaag met 3-2 tegen
Frankrijk in Parijs, zijn 49ste
interland, leek de carrière van
Van Moer als international
voorbij. Hij zwoer plechtig, dat
het beter was dat de jeugd zijn
plaats innam, maar zwichtte
tenslotte voor de bede van
Thijs, toen de Fransen in Bel
gië op bezoek kwamen. Van
Moer was een zeer belangrijke
schakel in de als hechte een
heid optredende ploeg. België
won met 2-0 en stelde daarmee
plaatsing voor Spanje veilig.
Van Moer gaat er ondertussen
van uit, dat zijn aktieve loop
baan aan het eind van dit sei
zoen ten einde zal zijn. Guy
Thijs meldt desgevraagd dat
hij de nestor, indien in de
vorm van dit moment, zonder
meer als een van de 22 gese
lecteerden mee wil nemen
naar Spanje.
Van Moer: „Het is niet zo, dat
ik de poort voor het Belgisch
elftal volledig afsluit, de moge
lijkheid van naar Spanje te
gaan zit er nog altijd in. Eerst
zal ik nog zes maanden compe
titie spelen. Ben ik fysisch in
orde en niet gekwetst, dan valt
er natuurlijk over te praten.
Het mee te maken, zou heel
speciaal zijn, een schitterende
afsluiting voor mij, maar het is
nog zo ver weg dat ik er liever
nog niet aan denk. Het is te
gek om te gaan als ik niet goed
meer zou zijn. Bovendien hoef
ik niet naar Spanje om mezelf
belachelijk te laten maken. En
als ik gekozen word, dan wil
ik ook spelen. Daarom heb ik
ook tegen Thijs gezegd, dat hij
me tegen Nederland beter niet
mee kon laten doen. Ik ben
twee weken uit de competitie
geweest als gevolg van een
spierblessure. Niets bijzonders
voor mij, daar heb ik elk jaar
twee of drie keer last van.
Komt doordat ik bij kermissen
en op feestdagen zelf moet bij
springen in mijn zaak. Dan
staat ge van 's morgens negen
tot 's nachts twaalf onder de
toog en als ge dan terug moet
trainen, dan breekt het u op.
Een beetje mijn eigen fout,
maar ja, zo nu en dan moet ik
natuurlijk wel meewerken in
mijn eigen bedrijf. Wat ik wil
aanduiden is, dat momenteel
toch het ritme mankeert. Te
gen Frankrijk uit heb ik wel
gespeeld, hoewel ik enkele
weken uitgeschakeld was ge
weest; dat wil ik niet weer
meemaken. Kijk, als ge me
drie jaar geleden had ge
vraagd, of ik mee zou gaan
naar Spanje, dan was het niet
zo moeilijk geweest ja te zeg
gen. Nu zeg ik: laten we ons
bezinnen als de tijd er is. Want
veel hangt natuurlijk af van
hoe het nu tegen Nederland
gaat, zonder Ludo Coeck en
mij. Verliest België, dan zal
men misschien nog een keer
om Van Moer roepen; winnen
we, dan heb ik het gehad. Ik
denk eigenlijk, dat de afwezig
heid van Coeck en mij het
voor Thijs gewoon een stukske
makkelijker maakt. Voor
Ludo Coeck komt René Van-
dereyeken terug, die er tegen
Frankrijk niet bij was en voor
mij zet hij een jongere speler
neer."
Gewone wedstrijd
Voor Wilfried van Moer is de
botsing tussen Oranje en Bel
gië, die in het recente verle
den steeds een frontaal karak
ter had, dan ook niet meer of
minder dan een „gewone"
wedstrijd. Daarover: „Oké, we
spelen voor te winnen en het
zal ook alleszins niet vriend
schappelijk gaan. Daar zal Ne
derland ook wel een beetje
schuld aan hebben. Als ge op
oe benen krijgt, dan gaat ge
toch iets terug doen, hè? In
Brussel was het vorig jaar een
stampwedstrijd. Misschien, dat
de Belgen nu Spanje zeker is
rapper de voeten zullen terug
trekken. Maar ze zullen zich
toch niet belachelijk laten ma
ken. Zeker en vast niet."
En hij gaat vervolgens serieus
in op de opmerking, dat de
Belgen in Rotterdam definitief
met een brok frustratie kun
nen afrekenen. „Zo moogt ge
dat niet zien", stelt hij gedeci
deerd, „want de Belg is van
nature altijd al gefrustreerd,
ook in het gewone leven en op
politiek gebied. Belgen leiden
een simpel leven, hebben een
heel andere mentaliteit dan de
Ollanders, die veel vrijer zijn.
Al moet ik zeggen, dat het
verandert. Tegen Nederland
zien we niet meer zo op. Maar
het is niet zo, dat we juist in
deze wedstrijd willen preste
ren. De voldoening was óók
groot, toen we drie punten van
de Ieren pakten en toen we
Frankrijk versloegen nadat we
in Parijs nog waren wegge
speeld."
Stuk positiever
Het kan niet worden ontkend,
dat de ontwikkeling van het
Belgische elftal de laatste jaren
een stuk positiever is verlopen
dan die van Oranje. De plaat
sing voor de eindronde van
het toernooi om het Europees
kampioenschap in Italië was
nog een daverende verrassing,
omdat daarvoor landen als
Schotland en Portugal dienden
te worden geëlimineerd. Maar
de suprise in Italië zelf was
nog groter. Op een tweede
plaats van de Belgen, schle
mielig verliezer in de eind
strijd, toen Horst Hrubesch
West-Duitsland op de valreep
naar de titel kopte, had vrijwel
geen mens gerekend.
Wilfried van Moer: „België
heeft een rare ploeg. Natuur
lijk hebben we bepaalde grote
namen, zoals Jan Ceulemans,
Erwin Vandenbergh en Eric
Gerets. Maar die zijn aange
vuld met goede spelers, die
buiten België zeker geen be
kende klank hadden. Maar be
langrijk is, dat er nu mensen
op het plein staan, die hard
willen werken, ook voor el
kaar. Collectief is België sterk.
Misschien komt dat wel omdat
we elkaar maar een keer of
acht tot tien per jaar zien. In
de competitie moet ge vieren
dertig keer met elkander op
trekken, kent ge eikaars pro
blemen en als het dan een
keer minder gaat, dan komt er
al gauw wrijving. Dat ligt bij
ht Belgisch elftal wat gemak
kelijker. We zijn nooit veel in
afzondering, trainen en lachen
wat, eten dan eens, spelen
onze match en zien mekaar
weer voor een maand niet. De
stemming is prima. Komt ook
door de trainer, die ons in veel
dingen vrij laat. Nee, er zijn
nooit problemen. Ik denk, dat
in Italië iedereen zich toch een
«tje op die vr
heeft miskeken".
Best aardig
Wilfried van Moer is blij, dat
hij er aan heeft kunnen mee
werken België naar de eind
ronde van het komende
wereldtiteltocrnooi te loodsen
en zou het best aardig vinden
als hij zelf in Spanje present
zou kunnen zijn, maar is rea
list genoeg om zich op het ein
de van zijn loopbaan voor te
bereiden. De man, die vijftig
interlands voor België speelde
en achtereenvolgens sinds zijn
zestiende jaar uitkwam voor
Beveren, Antwerp FC, Stan
dard Luik, Beringen en (sinds
vorig jaar) opnieuw Beveren,
valt het dan ook niet zwaar te
rug te blikken.
„Als ge zo ver terug moet kij
ken als ik, dan weet ge dat ge
zo ongeveer versleten zijt. Ik
ben er tevreden mee, dat ik
voetballer geworden ben want
ik heb er de kost mee vec-
diend en een eigen zaak kun
nen opbouwen. Voor mij is
voetbal in de loop der jaren
gewoon werk geworden, dat je
de ene keer met veel en de an
dere maal met minder of hele
maal geen goesting doet. Ik zal
straks geen moeite hebben met
de stap terug. Ik weet dat ge
de ene keer aan de kop staat
en dat ze u morgen de put in
kunnen trappen. Als ge uzelf
daar boven zet, daarmee kunt
leven, dan is het geen pro
bleem er afstand van te doen.
Ik moet trouwens zeggen, dat
ik erg blij ben, dat ik die zaak
heb kunnen van de grond krij
gen. Toen ik zesentwintig was,
werd mijn been voor de eerste
keer opengestampt. In totaal
heb ik hem dus vier keer ge
broken en op een gegeven mo
ment gaat ge dan toch denken
dat ge aftakelt en zult moeten
stoppen. Ik was in die tijd to
taal profspeler, had niets er
naast. Ge zijt dan getrouwd,
hebt kinderen, en dus bent ge
uw gezin iets verplicht. Na de
derde beenbreuk heb ik ge
zegd: Wilfried, ge zijt nog re
delijk jong, ge moet er iets bij
zoeken. Misschien is dat wel
een geluk bij alle ongelukken
rond die blessure geweest, dat
ik toen die zaak ben begonnen.
Want ge hebt er genoeg, die
niet buiten het voetbal kun
nen, een schoon leven gewend
zijn en pas voor ietske gaan
zoeken als ze zijn .uitgespeeld.
Maar dan zijn ze wel te laat."
Niet te laat
Te laat is het voor Nederland
nog altijd niet om Spanje alsog
te bereiken. Alle krachten zijn
gemobiliseerd, weet ook Wil
fried van Moer, die het begrij
pelijk zegt te vinden, dat
bondscoach Kees Rijvers Jo-
han Neeskens naar Zeist heeft
geroepen. Wilfried van Moer:
„Nederland zal alles proberen
om toch nog Spanje te halen
en Neeskens kan in zo'n ploeg
gewoon wat brengen, voor te
bréken zeker. Thijs heeft ook
ooit gegokt door mij weer op te
halen en het is meegevallen.
Neeskens zal óók wat willen
bewijzen, dat kan Nederland
veel goeds geven. Maar als het
hem tegenslaagt, dan is hij af
geschreven, daar moogt ge van
uitgaan."
Wilfried van Moer zelf houdt
zich woensdag verre van Ne-
derland-België. „Eerst heb ik
gedacht van toch te gaan,
maar ik denk dat ik woensdag
de televisie ook maar uitlaat
en ergens op mijn gemakske
ga eten." Wilfried van Moer
went al vast aan de periode
zonder voetbal, al wil hij vol
gend jaar best ergens als trai
ner aan de slag. Eén ding is ze
ker België zal hem missen.
WILLEM PFEIFFER
