Een nieuw kabinet, (g) een nieuw beleid
Diploma moet
beunhazerij
uitbannen uit
dierenhandel
'lown
Ver kt
an
rootse
Home
Toerisme brengt
half miljard meer op
Passie
agiNNENLAND
LEIDSE COURANT
zaterdag 3 oktober 1981 pagina 9
itim C7
20 et
STskf haag - „Een
vanaiwe lente, een nieuw
jaarjid". Deze beroemde
ik laate regel uit het ge-
nuit „De Mei" van Her-
*erg3 Gorter drukt nog im-
rjjf jai een voor romantici
dan' herkenbaar gevoel
versiDe zin heeft echter
i die universele bete-
JJ- Jjfjs, dat alle dingen die
|w zijn ook daadwer-
iets nieuws uitstra-
ers, als je Gorters
p toepast op de al-
halve romantische
d der politiek, blijkt
nige herkenbaarheid
'elijks sprake te zijn.
nieuw kabinet, een
geluid" is een kreupele
ing. Anders gezegd: het
it er een nieuw kabinet
;dt van een andere poli
samenstelling dan het
wil beslist niet zeggen
jr direct een nieuw beleid
ir is. In de beginperio-
een kabinet is nieuw
zelfs te beschouwen als
aars goed, dat pas in de
|van de regeertermijn rui-
«toorradig wordt.
I in. M van elke nieuwe rege
ringscombinatie is, dat zij on
vermijdelijk te maken krijgt
met de nalatenschap van de
oude coalitie. Die erfenis bevat
vaak zaken die het nieuwe ka
binet liever niet zou willen
overnemen, maar die deson
danks moeilijk en soms zelfs
helemaal niet weg te moffelen
zijn. En zo kan het voorkomen
dat kamerleden, die minister
of staatssecretaris worden,
opeens genoodzaakt zijn beslis
singen te nemen waartegen ze,
toen ze nog in de oppositie za
ten, de allergrootste bezwaren
koesterden.
Collegegelden
Zelfs nu het kabinet-Van Agt-
/Den Uyl/Terlouw nog maar
net drie weken geleden de
boedel van het kabinet-Van
Agt/Wiegel heeft overgeno
men, is al verscheidene malen
op pijnlijke wijze duidelijk ge
worden hoezeer de erfenis uit
het verleden het doen en laten
van de nieuwe regeringsploeg
beïnvloedt. Enkele voorbeel
den kunnen dit illustreren.
Minister Van Kemenade (On
derwijs en Wetenschappen)
verzette zich dit voorjaar als
PvdA-kamerlid krachtig tegen
het plan van de toenmalige
VVD-minister Pais om de col
legegelden voor het hoger be
roepsonderwijs (pedagogische
akademies e.d.) te verhogen.
Als de PvdA aan de regering
zou komen, zou die verhoging
worden teruggedraaid, zo
klonk het ferm vanuit de so
cialistische fractie. Deze week
moest minister Van Kemenade
in de Tweede Kamer echter
tegen zijn zin en met het
schaamrood op de kaken be
kennen, dat hij ondanks eer
dere beloften geen kans zag,
de collegegeldverhoging onge
daan te maken. Hij zat finan
cieel klem. Zijn voorganger
Pais had namelijk een enorm
gat in de onderwijsbegroting
nagelaten en als de collegegel
den niet zouden worden ver
hoogd, zou dat gat nog groter
worden. Het enige dat hij kon
doen, was de HBO-studenten
langer de tijd geven, hun 650
gulden collegegeld te voldoen.
De PvdA-fractie stond voor
het blok en kon niet anders
doen dan het voorstel van Van
Kemenade slikken.
Afgelopen dinsdag moest mi
nister Terlouw (Economische
Zaken) zich in duizend boch
ten wringen om tegenover de
kamercommissie voor het
Waddenzeebeleid aannemelijk
te maken dat het ontginnen
van vijf miljard kubieke meter
aardgas in de duinen op de
oostpunt van Ameland niet
meer lijkt tegen te houden.
Terlouw, die als kamerlid
voorzitter was van de Wad
denzeecommissie, heeft zich
altijd een fel tegenstander van
de aardgaswinning onder
Ameland getoond. Hij liet er
dinsdag trouwens geen mis
verstand over bestaan, dat hij
nog steeds dezelfde mening is
toegedaan. Zijn tragiek was
echter, dat hij zich geplaatst
zag voor een voldongen feit:
het vorige kabinet had in 1979
de Nederlandse Aardoliemaat
schappij (NAM) definitief toe
stemming verleend, het gas
onder het duingebied weg te
halen. Het intrekken van die
toestemming zou theoretisch
nog wel mogelijk zijn, maar
praktisch vrijwel uitgesloten.
Alleen al de schadeclaims van
honderden miljoenen guldens
die de NAM bij de rijksover
heid kan (en ongetwijfeld zal)
indienen als de boringen als
nog worden verboden, vormen
een weinig aanlokkelijk voor
uitzicht voor de positie van
's lands schatkist Ook wierp
Terlouw tegenover de kamer
commissie de vraag op of het
wel zou getuigen van een
rechtvaardig en behoorlijk be- Ziektewet
stuur indien de NAM, die na
tien jaar van procederen en
touwtrekken in 1979 uiteinde
lijk de gevraagde vergunning
had gekregen, opeens weer
met een boorverbod zou wor
den opgescheept.
Openbaar vervoer
Hoe zuur is het voorts, te moe
ten constateren dat de PvdA-
staatssecretaris van verkeer en
waterstaat, Van der Doef,
opeens geen moeite meer
schijnt te hebben met verder
gaande tariefverhogingen voor
het stads- en streekvervoer.
Hoe vaak heeft hij er als ka
merlid niet op gehamerd dat
met tariefstijgingen in het o-
penbaar vervoer de grootst
.mogelijke terughoudendheid
moet worden betracht? Maar
ook Van der Doef is nu, even
als Van Kemenade, als be
windsman geconfronteerd met
de weinig rooskleurige finan
ciële werkelijkheid van zijn
begroting. Je kunt als kamer
lid soms mooie dromen heb
ben. Wordt je als kamerlid
echter tot het ambt van be
windsman geroepen, dan blij-
kea diezelfde dromen vaak
opeens nachtmerries te wor
den.
Ook in de sociaal-economische
sector zijn frappante voorbeel
den te noemen van een
(meestal gedwongen) voortzet
ting van oud beleid door een
nieuw kabinet. Het voorstel
van oud-minister Albeda van
sociale zaken, de staatsuitga
ven ten behoeve van de ziek
tewet te beteugelen (bijvoor
beeld door een aantal ziekte
dagen van werknemers niet
üit te betalen) riep vóór de
verkiezingen grote weerstand
op in PvdA-kring. Op het deze
week gehouden FN V-congres
liet Albeda's opvolger Den Uyl
echter doorschemeren dat, ge
zien de noodzaak tot bezuini
gen, enig gesleutel aan de
ziektewet welhaast onvermij
delijk is. Het idee van Albeda
leek hem trouwens bij nader
inzien niet eens zo gek.
Eveneens op het FNV-congres
moest Den Uyl bekennen, dat
er tussen de minimum-inko
mens en de inkomens van an
derhalf maal modaal {f 52.500)
eigenlijk niet meer zoveel
ruimte zit om te nivelleren.
Een opmerkelijke uitspraak
uit de mond van de man die
tot voor kort nog steeds riep,
dat hij nog volop mogelijkhe
den tot nivellering van inko
mens zag.
Den Uyls partijgenoot minister
Van Thijn (Binnenlandse Za
ken) heeft het al even moeilijk
met de uit te voeren besnoei
ingen in de ambtenarensalaris
sen. Weliswaar heeft hij kort
na zijn beëdiging gezegd, dat
hij de ambtenaren niet extra
wil „pakken" in vergelijking
met de werknemers in het
particuliere bedrijfsleven,
maar anderzijds blijkt Van
Thijn nu toch de noodzaak in
te zien van het door de ambte
narenbonden verfoeide oude
plan van zijn voorganger Wie
gel, om de AOW-uitkeringen
voor ambtenaren verder te
verminderen.
De hier geschetste praktijkge
vallen zijn niet uniek. Voor
alle kabinetten geldt, dat het
in gang gezette beleid van een
voorgaande coalitie meestal
moeilijk terug te draaien valt.
Wel kan een nieuw kabinet
proberen enige koerscorrecties
aan te brengen. Zo heeft mi
nister Terlouw voorgesteld, de
door het vorige kabinet aange
kondigde gasprijsverhoging
van 12 cent per kubieke meter
te verminderen tot 8,25 cent,
een bedrag dat de PvdA eigen
lijk nog te hoog vindt, maar
dat zij door de omstandighe
den gedwongen, toch wel zal
moeten accepteren. Het voor
stel van Terlouw scheelt het
rijk al enkele honderden mil
joenen aan inkomsten. Een
nóg geringere verhoging van
de gasprijs zou dus nóg grotere
tekorten in de rijksbegroting
teweeg brengen.
Een moedige poging om een
beslissing van het vorige kabi
net heleméél terug te draaien
is dezer dagen ondernomen
door PvdA-staatssecretaris
Stemerdink van Defensie. Hij
beval de voorbereidende
werkzaamheden voor de aan
leg van een militair oefenter
rein in het Lauwersmeerge-
bied voorlopig stop te zetten,
in afwachting van de resulta
ten van nader onderzoek naar
alternatieven. Op die manier
wordt niet alleen geld ge
spaard, maar ook een onver
vangbaar natuurgebied. Zijn
besluit biedt weliswaar nog al
lerminst de garantie, dat het
oefenterrein er nooit meer zal
komen, maar het is wèl een
hoopvol teken van nieuw be
leid. Een schaars goed nog,
zoals gezegd.
DICK VAN RIETSCHOTEN
LEIDEN De liefde voor en de bescherming van het
huisdier ga^n verder dan de extra aai, het koekje voor
de hond of het strikje voor de poes op een dag als mor
gen: Werelddierendag. Wetgever en dierenbelangenve
renigingen houden zich al jaren dagelijks met uw huis
dier bezig. Maar misschien wel te grondig, want het
nieuwe Honden- en Kattenbesluit, waarbij het houden
van en handelen in dieren aan strengere regels wordt
gebonden, is voorlopig is voorlopig weer uitgesteld tot
1 januari 1982.
Die strengere wetgeving komt er op initiatief van de dierenbe
scherming in samenwerking met het ministerie van landbouw
en visserij en met het ministerie van crm. Het Honden- en Kat
tenbesluit is in de Tweede Kamer behandeld, daarna door de
Raad van State afgekeurd en vervolgens teruggestuurd naar
CRM om te worden veranderd.
Wanneer het Honden- en Kattenbesluit na 1 januari aanstaande
niet opnieuw wordt uitgesteld, zal eindelijk de handel in dieren
aan banden gelegd worden en de dierenpensions onder controle
gebracht zijn. Niet iedereen kan dan zomaar bijvoorbeeld een
dierenpension beginnen. Elke handelaar in dieren of een ieder
die hen in het groot houdt, moet een examen gaan afleggen. Het
spreekt welhaast vanzelf dat deze maatregel is gekoppeld aan
een dispensatieregeling, opdat bonafide handelaars en pension
houders, die hun vak al lang uitoefenen, zonder onmiddellijke
uitsluiting nog een tijdje door kunnen gaan.
Het examen wordt afgenomen door de stichting Examens Vak
bekwaamheid Honden en Kattenbesluit. Een onuitspreekbare
ambtelijke naam, die wellicht afschrikwekkend werkt voor de
genen die het examen moeten afleggen De „vulling" van de
stichting lijkt echter borg te staan voor kwaliteit: dierenartsen,
vertegenwoordigers van het ministerie van landbouw en visse
rij, crm en de Dierenbescherming.
Enkele instituten zoals de Leidse LOI, de IMEVO in Amsterdam
en de Stichting Dierenbranche uit Brabant, hebben zich opge
worpen om de gegadigden voor het examen op te leiden
Stage
Cursus-coördinator G. Verheul van het LOI:
„Zo'n opleiding is de beste verzekering dat mensen die zich pro
fessioneel met dieren bezighouden, ook bekwaamheid hebben en
weten waar ze mee bezig zijn. Onze cursus geeft schriftelijk les
sen in anatomie, fysiologie, gezondheidsleer en ziekteleer. Daar
naast nog vakken als hygiëne, desinfectie, sterilisatie, ongedier-
tebestrijding enzovoorts. Niet minder belangrijk zijn vakken als
algemene assistentie en EHBO voor huisdieren.
Mensen die met dieren omgaan moeten weten hoe te handelen
als een dier bijvoorbeeld gewond geraakt is bij een verkeerson
geluk, hoe ze bloedingen moeten stelpen en dergelijke. Kortom:
EHBO, maar dan op dierengebied. Ónder algemene assistentie
moet men verstaan de hulp die de dierenarts moet hebben als hij
in het bedrijf komt om dieren te behandelen. Zo'n man kan na
tuurlijk moeilijk z'n assistente meenemen".
Verheul vertelt verder dat voor het volgen van deze schriftelij
ke cursus een stage van minimaal zes weken verplicht is. Drie
weken in een dierenasiel of -pension en drie weken bij een die
renarts om ook de praktische kennis van de problemen die zich
bij dieren kunnen voordoen te vergaren. „Want dat is hard no
dig", aldus Verheul.
Een oplossing voor beunhazerij in de dierenhandel?
„Het nieuwe honden- en kattenbesluit zal zeker gevolgen heb
ben voor de handel in dieren. Tot nog toe kon iedereen met een
hond met een stamboom maar aanfokken en verkopen. Daar
gaat nu een eind aan komen. De mensen die dat willen zullen
ook een diploma nodig hebben. Dat geeft tenminste zekerheid".
GERARD CRONE
DEN HAAG In de eerste zes maanden van dit jaar is er een
half miljard gulden meer verdiend aan buitenlandse toeristen in
ons land dan in dezelfde periode het jaar ervoor.
Het Nationaal Bureau voor Toerisme (NTB) verwacht dat over
het hele jaar gerekend dit bedrag misschien kan oplopen tot één
miljard. Het tekort op de reis- en verkeersbalans is daarmee met
23 procent gedaald, tot 5,5 miljard. Dat Nederland relatief goed
koper is, is volgens het NBT de belangijkste oorzaak van de ge
groeide belangstelling voor ons land.
j ove
rettig
:h licl
l exai
d
d
e
'J
dele
if vo<
ïeegi
beei
ir). D
>zicht
al zijl
alba4
"agejTERDAM Sinds
aflag 25 september 1981
l clown Bassie voor
en voor goed, dat
1 hem op dit onder-
nse niet alle zegen
I boven komt. Tijdens
erste voorstelling van
y^^serie van twintig, die
Circus Bassie en
iaan voor het hoog-
rd publiek in Rotter-
t de zou spelen, verscheen
bloeti de piste met de Gi-
i 's n acht komische acro-
jjjjp, die hem conform
draaiboek vanaf een
)0rbJcukel-trampoline aan
snij staaldraad het plastic
te er»ansel in hesen. Een
iimm<je van een cent, waar-
ir' ingeen enkel risico ver-
dez0len was, want Bassie's
jnwoisemsnelle hemelvaart
naasl immers al 380 keer
e kruoos verlopen.
'fdfns de Rotterdamse pre-
half» ging het echter falie-
i het mis: Bassie schoot tijdens
cortstondige vlucht onder
*enj'rakgespannen kabel van
wordt trapezenummer en de
et we Waar hij aan hing, werd
in sc^ewriht. Een seconde la--
iel het idool van de va-
I er Shdse kinderschare als een
oeterjeen jn <je piste.
mereeg niet eens applaus",
rogen
Bassie met armen vol post op
herinnert hij zich vol afgrij
zen, „sloof je je eens een keer
uit, doe je extra moeilijk en
dan krijg je nog geen hand op
elkaar. Het publiek dacht
waarschijnlijk: Dat hoort er
bij. Dat doet die kleine elke
dag. Pas op het moment, dat
mijn afgang compleet was en
ik half verlamd de tent werd
uitgedragen, ontstond er een
bescheiden paniek. Hier klopt
iets niet, werd er op de tribu
nes gedacht".
Met vier scheuren in zijn bek
ken en drie gekneusde ribben
werd Bassie die avond na een
onderzoek van ruim vijf uur
als een stukgoed geparkeerd in
een vreugdeloze sleuf op de
negende etage van het zieken
huis Dijkzigt, waar hij sinds
dien het samengestroomde
personeel tracteert op stickers
en bekers met zijn konterfeit
sel. De wanden van zijn ker
ker heeft hij versierd met
tientallen tekeningen van
jeugdige fans: „Ik ben ook ver
drietig, dat je in het ziekenhuis
legt. Paul en Barbara Janssen,
Rotterdam". Naast het hoge
bed staan twee plastic vuilnis
zakken met post, die nog door
hem bekeken moet worden.
„Ik heb al zo'n zesduizend
brieven en kaarten gekregen",
heeft hij uitgerekend, „en
daarom ben ik allemachtig
blii ''at ik 's avonds na het be
ur hulp krijg van enige
uames van de zesde etage, die
de enveloppen openscheuren.
ijn ziekbed in Dijkzigt.
Zie je dat vóór je: Sjeik Bassie
temidden van het galstenen-
operakoor"?
Tussen de tientallen geschen
ken bloemstukken, fruit
manden, spiritualiën in ge
schenkverpakking ligt ook
het boekje „Een muis in zee",
dat de auteur Jan Blaaser ij
lings naar zijn platgevallen
collega heeft gezonden. Op het
schutblad heeft hij geschreven:
„Artiesen, die naar boven val
len, dat zijn de echten niet".
„Dat vind ik ontroerend van
die man", zegt Bassie stralend,
„hij heeft er als toegift ook nog
een vers bij gedaan: „De
clown, ligt down. Toch blijft
de spot gericht op zijn gezicht.
Dat is zijn lot. De clown heeft
pijn. Hij lacht met een grimas.
De schijn van het theater
wordt realiteit. Hij heeft geen
spijt. Want het is zijn vak. Wat
een smak".
EEN HELD
Zojuist heeft patiënt Bassie
zich voor het eerst sinds vijf
dagen zonder hulp van verple
ger John Neuschwander ge
wassen. „Ik voel me nou een
held, die naar de maan is ge
weest", stelt hij hoofdschud
dend vast. „Over deformatie
gesproken. Ik heb me ook
weer zelf geschoren. Dat doe
ik al zo'n dertig jaar tot volle
tevredenheid. Maar nou heb ik
wél mijn vrouw gebeld om het
haar stamelend te vertellen:
Kootje, ik heb me zonder hulp
geschoren".
Hij is er overigens heilig van
overtuigd, dat hij op woensdag
7 oktober in Sliedrecht weer
in de piste zal staan. „Des
noods in een rolstoel", roept
hij, „clown Ironside, terug van
weggeweest. Dat vinden de
kinderen waarschijnlijk extra
spannend".
„Ik zal trouwens wel moeten,
want elke dag kost ons twintig
mille. Mijn compagnon Joop
van de Ende zat hier zondag
morgen in dezelfde stoel, waar
jij nou zit. Joop is een gouden
gabber, die met recht de meest
beproefde manager van deze
wereld en omstreken mag
worden genoemd. Ga maar na:
eerst slaat Mary Dresselhuys,
met wie hij een stuk gaat
doen, over de kop. Daarna
rijdt hij zijn Mercedes van der
tig mille total loss. En alsof dat
nog niet genoeg was, valt zijn
compagnon ook nog eens een
keer plat. Toch heeft hij geen
moment gejammerd: „Mijn
broodwinning is naar beneden
gedonderd". Hij heeft brood
nuchter de feiten op een rij ge
zet en gezegd: „Zolang jij er
niet bent, heeft het geen zin
om door te draaien". Weet je,
wat dat betekent? Dat ik de
duurste patiënt ben, die ooit in
een Nederlands ziekenhuis
heeft gelegen. Reken maar uit:
tien dagen Dijkzigt kost ons
tien maal twintig mille. Ik ben
dus straks de Man van twee
ton. Nog afgezien van de hon
derdtwintig mille, die we heb
ben terugbetaald aan de ne
genduizend mensen, die al
kaarten hadden gekocht. Dat
lijkt me voldoende voor een
ereplaats in het Guinness
Book of World Records".
REVALIDATIE
Om de schade binnen de per
ken te houden werkt Bassie nu
koortsachtig aan zijn revalida
tie. Hij krukt blijmoedig door
de lange gangen en maakt die
pe kniebuigingen vanuit zijn
rolstoel. „Als acrobaat heb ik
28 jaar het noodlot getart",
zegt hij, „en in die periode heb
ik één keer een arm gebroken
en één keer een middenhands-
beentje. Het werd dus tijd, dat
ik ook eens een hoofdprijs
kreeg".
„Ik beschouw dat verblijf in
het ziekenhuis maar als een
tussendoortje. Niet prettig,
maar wel een belevenis. Ik
heb nu pas goed gemerkt, dat
ik een nationaal bezit ben. Ie
dereen vindt het zielig, dat uit
gerekend mij zoiets is overko
men. Ik heb overigens ont
dekt, dat 90 van de 100 kinde
ren „zilig" schrijven. Vind je
dat nou niet ontroerend?
TELEVISIESERIE
Achter hem op het bed, ligt
het draaiboek van een nieuwe
televisieserie, die de TROS
vanaf maart 1982 in zeven af
leveringen gaat uitstralen. En
voor de volgende tournee van
Circus Bassie en Adriaan is in
middels al een ton aan waar
borgen voor terreinen gestort
op de rekeningen van Neder
landse gemeenten „Wat
dacht je", „met mijn 1 meter
59 ga ik nog niet voor vier ke
rels van 2 meter opzij. Ik word
momenteel door lieve ver
pleegsters beurs geprikt en
voel me zo langzamerhand net
Japie Edammer, die bij een
kleermaker kan solliciteren
als speldenkussen. Maar dat
gaat voorbij. En reken er op,
dat deze kleine clown straks
weer als een jonge god door de
piste buitelt".
„Zie je daar die rozen bij het
raam. Dat is een geintje. Voor
elke meter, die ik gevallen
ben, hebben ze één roos gege
ven. Als je even de moeite
neemt om ze na te tellen, zie je
dus zeven rozen staan. En geef
toe, dat het een leuker gezicht
is dan zeven aronskelken".
Hij hijst zich uiterst moeizaam
uit de rolstoel en laat er op
volgen: „Kijk nou eens aan
dachtig naar dit prachtige li
chaam. Dat hoort toch zeker
niet onder de groene zoden.
Nee, mij zijn ze voorlopig nog
niet kwijt. Als het tijd wordt
om Bassie door het toilet te
spoelen, zit ik graag zelf aan
de trekker".
LEO THURING
