Jan Schlagwein dompelt alle
loutsoorten (en
'inder, tot een nieuw leven
Perry en Boeddha: broederliefde
JIO
LODSE COURANT
ZATERDAG 19 SEPTEMBER 1981 PAGINA 5
ji lette wel: het produkt is
jjt los te koop. Anders
ïlen mensen als Jan
ilagwein in vrij korte tijd
Jleloos zijn. Als er geen
ten, stoelen, planken of
(U voor houten zaken ook
>r in het bad gestopt
den worden, kon Jan wel
«takken. Sinds enige tijd
Jllt Leidenaar Jan
«agwein, van huisuit
njselaar-tegelzetter (en wat
(betreft kunnen vrienden
ftiagen nog altijd een
bep op zijn
bekwaamheid en vrije
"(doen, als het bier maar
|d staat), een grote hal tot
beschikking, aan de
"fterwoudse Rijndijk
inover de brouwerij. Dat
ijn eenmansbedrijf; een
lelijk immense ruimte,
uurd door een
pdervestiging in 's-
iveland. Jan is één van
veertien zonen van deze
paden beluste moeder.
)rtien dealers van een
bijtmethode", die bijna
r jaar geleden werd
jrgevlogen vanuit
•rlerika, waar men al meer
vj 15 jaar lang met
hpelbaden elk restje verf
jiout (of gietijzer) doet
■Jdwijnen als sneeuw voor
Kon. Weg verf: „Paintex".
is de vloeistof, waarvan
Samenstelling zou moeten
jen op een toverformule,
juurlijk is het bij lange na
n toverformule, maar een
Vvikkeld foefje, dat de
pteur-afbijter thuis bij het
[•basten van oude
letjes erg veel tijd,
;ite en gezeur kan
l^aren. Jan Schlagwein
z'n slag te kunnen
met zijn Paintex in
isie heeft hij tussen
:t en Lisse het rijk
?n. „Laat ze maar
ien, allemaal; met hun
Iren, kastjes, kapitelen,
idelaars lijsten, louvres
zijn houten luiken waar
issen de latjes door kunt
ten, weet u), stoelen,
Is, hele
lorsteenmantels
jntueel, en ook bootjes, tot
meter lang", wekt Jan
■reen op.
heeft er de ruimte voor.
ils eens in het
lergrondse onderkomen
i de schepper van het
nster van Frankenstein,
zoals ook in de
ondoorgrondelijke keuken
van dr. Jekyll die daar mr.
Hide vandaan haalde, zo
staan bij Jan in de gehuurde
hal drie grote dompelbaden.
Als je daarin zou duvelen,
kwam je er onherkenbaar
uit, vermoed ik. Doet
goedmoedige Jan ook niet;
hij bepaalt zich tot een
behandeling van hout en
enig ander materiaal. Een
hogedrukspuit hoort er ook
bij, want daarmee kan hij
het bijtende proces
afknijpen. En aan een muur
een „oogspoelfles" met
schoon water, voorzien van
het dringende advies
waarna met spoed een arts
gewaarschuwd moet
worden".
Men begrijpe: het bedrijf
van Jan Schlagwein, onder
aanmoediging van de 's-
Gravelandse moeder, is niet
zonder risico. In dit licht
beschouwd moet de
potentiële klant ook worden
voorgehouden: pruts niet
zelf aan uw hout, laat mij
c.q. ons dat doen. Tegen een
redelijke vergoeding, met
meterprijzen die het zout in
de pap niet kunnen kosten.
Alles onder de naam
„Blankhout". Jan reinigt, al
dompelend en spuitend, de
meest afzichtelijk
beschilderde houten
gebruiksvoorwerpen, van
modern tot antiek. Verf,
vernis, politour en waslagen
worden door hem
vernietigd, zonder de kern
der zaak aan te tasten. Hij
kan, tot zijn spijt, niet even
langskomen om in een
herenhuis oude balken van
verflagen te ontdoen en
weer tot leven te wekken.
Hij heeft immers zijn baden
nodig, en die kan hij niet
meenemen.
Niettemin kan „Blankhout"
ach, ik weet het: 't is
commercie, maar met een
ideële inslag, moet u maar
denken een heleboel goed
doen. Eenmaal bij Jan in het
bad geweest, komt het
naturel hout, met zijn
originele patina, snel, veilig
en voordelig weer bij de
cliënt terug. Eigenlijk toch
wel mooi; ik hou wel van die
nauwelijks te peilen
kwalificaties die «en
aanbieding zo interessant
kunnen maken: „speciaal
geconstrueerd dompelbad,
gevuld met Paintex, dat
geen vloeistof op zuur-,
water- of loogbasis is". Wat
dan wel vraag je je af.
Wel, „door haar unieke
samenstelling en
eigenschappen tast zij een
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uür kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou wijlen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
door Ton Pieters
groot spectrum van
afwerkingen aan en lost
deze op. Daarbij tast P. geen
fineer, lijmverbindingen of
metalen aan. Veilig
produkt". Hier is een
copywriter aan het werk
geweest, en niet in eerste
instantie Jan Schlagwein,
die het ook maar van horen
zeggen heeft, maar zich wel
voor honderd procent inzet
om het beoogde resultaat te
kunnen bereiken.
Of Jan al helemaal zo ver is,
weet ik niet, maar moeder
in 's-Graveland biedt zich
aan bij iedereen die wat van
hout, en metaal desnoods,
schoon te maken heeft. Dat
gaat zelfs „met name":
schildersbedrijven (voor wat
er allemaal niet uit de bouw
gedemonteerd kan worden),
antiquairs, scheepswerven
en booteigenaars,
meubelmakers, aannemers
van restauratiewerken, en,
laatst maar niet 't minst, de
particulieren met hun
ontaarde meubels en
huisraad. Na behandeling
kan men weer lustig aan het
opnieuw conserveren
beginnen, met beits, was,
verf, lak, politour. Alles kan.
Je kunt je gereinigde
troetelvoorwerp ook
helegaar blank houden. Ik
moet er ook nog bij
vermelden, dat de
triomfantelijke houtworm
naar de eeuwige jachtvelden
verwezen wordt door een
verf-weg-bad bij Jan en
consorten.
Ik zal verder niet al te veel
op de reinigende finesses
van Blankhout-Jan ingaan.
Neem van mij aan, dat logen
ouderwets is, en
„onherstelbare schade bij
een aantal houtsoorten, ten
aanzien van structuur en
kleur, kan veroorzaken".
Dat doet Jan, in commissie,
dus niet. Trouwens loog, en
ook afbijt, zijn beide niet
ongevaarlijk. Loog
daarenboven kan het hout
doen opzwellen, waarna
kromtrekken bij het drogen
vaak het gevolg is. Nee, het
onderdompelen van uw hout
bij Jan (Blankhout)
Schlagwein, kan de
wedergeboorte van een
leuke oude eethoekstoel, een
voor de kraakwagen
neergezette afgedane
kinderbox (met balletjes
voor het beginnend
rekenen) betekenen. Dan
praten we nog niet eens over
uw zeer kostbare antiek,
zoals daar zijn kabinetten,
secretaires en staande
horloges, afgezien van de uit
AMERIKAANSE ONTWIKKELING
NEEMT DOE-HET-ZELVERS EEN
STUK ELLENDE UIT HANDEN
een samengevoegde kamer
„en suite" verkregen
beeldige kast met ruitjes en
deurtjes. Laat ze dopen bij
Jan, en een nieuw leven is
gegarandeerd.
Jan Schlagwein trekt soms
langs „opslagplaatsen" die
voor het grofhuisvuil
geïnstalleerd zijn. Vaak
komt hij met buit terug:
„onbegrijpelijk, wat
sommige mensen allemaal
afdanken, terwijl de spullen
nog zo prachtig hersteld
kunnen worden. Jong
spinhout: het is in een wip
weer pico bello. En wat men
niet allemaal groen geverfd
heeft. Onbegrijpelijk. Op het
eerste gezicht onooglijke
oude keukenstoelen, maar
veel te mooi voor de
ophaaldienst. Louvres ook,
met tien lagen verf op het
hout. Ik heb hier een
gietijzeren radiator van een
c.v. De verf ging bladderen,
en kinderen hebben de
restanten ervan afgekrabd.
Hartstikke zonde om zoiets
weg te doen. Dat ding wordt
weer als nieuw. Je hebt er
ook ontzettend leuke kastjes
bij; langs de straat staat dat
maar. Enfin, iedereen zou bij
mij met z'n hout schoon
schip kunnen maken". En
daarna maar weer gronden,
lakken, beitsen of verven.
De grote houtschoonmaak:
Jan Schlagwein,
geruggesteund door het
doorbijtende Blankhout,
staat er voor klaar. Nou
echt, daar kun je zelf niet
aan beginnen. Van bruin,
groen, rood of blauw weer
blank worden? Met
ordinaire afbijt? Daar gaat
een zee van tijd in zitten.
Paintex is natuurlijk een
geëvolueerde soort afbijt,
maar dat mag de pret niet
drukken. Neem mezelf
maar: ik laat liever een
onmogelijk verknoeide deur
voor een tientje of zeven bij
Jan in het bad gaan, dan dat
ik er drie vrije zaterdagen
zelf mee bezig ben. Nu ben
ik helemaal niet zo; maar er
zijn ontelbare doe-het-
zelvers die, ongeacht de
economische recessie, elke
vrije minuut onder de auto
liggen, timmeren van 's
ochtends 7 tot 's avonds 10,
die schaven en elektrisch
schuren, die 37 keer
plamuren om de boel glad te
kunnen krijgen, die draadjes
rijgen door buizen,
contactdozen bevestigen na
manoeuvres met pluggen en
doormeters, mensen die
lakken, schuren, opnieuw
lakken en weer schuren en
vervolgens weer aan het
lakken slaan.
Dat alles is en ik hoop,
dat ik medestanders heb
om tureluurs van te worden.
Jan Schlagwein nog even,
die van ganser harte bereid
is om van alles in zijn baden
(van verschillende
samenstellingen het vure-
hout gaat in een soort jus
en met uiteenlopende
temperaturen) te stoppen:
„Afbijt, om daar een hele
zaterdag mee bezig te zijn.
Net zolang tot het
afschrapmes bot wordt,
zodat de onderlaag weer
ingewreven wordt, in plaats
van eraf gehaald te worden.
Nee. En als je gaat schuren,
komt het schuursel weer in
de houtnerf. Nee. Ik had,
vorige week, een mevrouw
bij me, met twee deuren.
Haar man was daar acht
weken, jawel, acht
zaterdagen mee bezig
geweest. Met alle huiselijke
narigheid vandien". Het
hout van die dame is nu bij
Jan in het bad gegaan. Al
die ellende is koren op Jans
molen. Neem nou,
bijvoorbeeld, Madurodam.
Die gemeente heeft moeder
's-Graveland ook al
gevonden; om hele huizen
en complexen tegelijk te
laten onderdompelen. Dat
kan Jan Schlagwein ook: hij
is de oplossing van houten
narigheid; een wederdoper
langs de Oude Rijn, bij een
gunstig tij.
Wekelijks verschijnt in de Leidse Courant do rubriek
„Hond zookt huis". In deze rubriok wordt oon hond (of
soms ook wel een kat) beschreven die in hot asiel vor-
blijft om daar een zekere dood tegemoet te gaan... tenzij
het dier een goed tehuis vindt. Do in do rubriek beschre
ven honden zijn óf gevonden, óf door hondenbezitters
naar het asiel gebracht. Ze worden om uiteenlopende re
denen afgestaan, vaak begrijpelijk, maar soms ook vol
slagen onzinnig. De in „hond zoekt huis" beschreven die
ren zijn alle goed gezond, hebben een wormkuur onder
gaan en zijn volledig ingeënt. Tegen betaling van circa 60
gulden ten bate van zwerfdieren zijn ze af te halen.
Adres: Nieuw Loids Dierenasiel, Bosjeslaan 6b, Lelden.
Tel.: 411670. Geopend di. t/m vr. 10-12 en 14-17 uur, zo. 10
Tot 12 en 14-16 uur. Zondag en maandag gesloten.
wee broers Boeddha en Perry, dicht bij elkaar in een oude bureaula,
LEIDEN Perry en Boeddha zijn de
fraaie namen van de twee hoofdperso
nen van deze week. Twee dit keer. Na
dat een paar wekenr geleden ook al
twee katten deze kolommen sierden,
slaat het kattcnvolk al weer toe. Het
tweetal van de vorige keer was bij el
kaar gezet, omdat er toen erg veel
katten in het asiel zaten. De wat over
belaste hokken zouden weer wat
ruimte krijgen met het vertrek van
meer dan één kat. Dat het er nu weer
twee zijn, heeft een andere reden.
Perry en Boeddha zijn familie van el
kaar. Geen verre neven of een oud
tante en een bet-overgroot vader, die
elkaar niet kunnen luchten of zien,
niets van dit alles. Het tweetal gaat
door het leven als broers.
En wat voor broers. Het is ondenkbaar
dat Perry en Boehdda ruzie krijgen. Het
tweetal kan maar moeilijk scheiden. Een
blik in het hok het in asiel leert, dat zii
broederlijk tegen elkaar aanliggen. Dui
delijk wordt, dat dat veel vaker gebeurt.
Ze hebben het zo naar hun zin en zijn
zozeer aan elkaar gewend, dat ze nauwe
lijks meer buiten elkaar kunnen. Wan
neer ze uit hun hok worden gelaten,
gaan ze wel op onderzoek uit zo duikt
Perry in een kast en tracht Boeddha zich
een weg naar buiten te banen door de
deur heen maar dat wil zeker niet
zeggen, dat ze plotseling genoeg van el
kaar hebben. Integendeel. Op zijn tijd is
een beetje privacy en ontdekkingslust
toch nodig, blijkt.
SU cc rik') I
doen prima ui,.
cn dan ccn wandcim.,
de straat houden ze ook. Zc gcnicicn cr
duidelijk van om aangehaald te worden
en zijn uitermate geschikt om in een ge
zin met kleine kinderen als huiskat aan
wezig te zijn. Ze zijn in het asiel terecht
gekomen, omdat ze zijn afgestaan door
hun voormalige baas. Hij had geen tijd
meer om aandacht aan de de gebroeders
te besteden.
Het tweetal mag dan innerlijk veel van
elkaar weg hebben, uiterlijk heeft het
tweetal uit één nest minder gemeen.
Boeddha is gitzwart van kop tot staart,
terwijl Perry een groot aantal grijze stre
pen over zijn vacht heeft lopen. Dat ze
zo op elkaar zijn gesteld, wil overigens
niet zeggen dat ze per sé bij elkaar moe
ten blijven. Het zou leuk voor ze zijn,
maar twee nieuwe bazen kan natuurlijk
net zo goed. Katten vergeten snel, wordt
wel gezegd.
Ue energieke veteraan van vorige week
was toch teveel veteraan. Zijn leeftijd
van twaalf jaar had tot gevolg dat er nie
mand is komen opdagen, die hem mee
wilde nemen naar huis. Jammer, want
Kees is toch een leuke hond.
