Nu zuiniger stoken - met subsidie - in Nederlandse huizen „Hetmeisje met het rode haar": „M/BINNENLAND BESTE FILM OVER HET NEDERLANDSE VERZET aangrijpend voor de generatie die het allemaal heeft meegemaakt PEN HAAG Net als je de moed hebt ■Tppegeven dat er indien er behoefte Kan een echt zuiver beeld over het Kederlands verzet kan worden gegeven. Komt Ben Verbong met zijn eerste Evondvullende film „Het meisje met het ^t)de haar" over verzetsstrijdster Hannie Kchaft Ben Verbong, nota bene geboren I [in 1949 in het Limburgse Tegelen, die de njesetting en het verzet in Nederland al* Teen maar kende uit zwartwit foto's en v£neteen een film, die voor mensen, die sfcet allemaal van zeer nabij hebben mee- ^gemaakt recht in de roos schiet ?Twee jaar heeft Verbong met Pieter de Vos e®aan het scenario gesleuteld zich baserend ii#>P het boek over Hannie Schaft van Theun ;e'pe Vries, die van deze Hannie een verzets strijdster van het communistisch verzet jfjwilde maken. In werkelijk was het zo, dat 3Jwanneer je in die tijd het besluit nam om ddiiet stil te blijven zitten en iets tegen de be- sjzetter wilde ondernemen hoe gering dat rl^andeel ook was je wel een groepering Jkon vinden, die graag van je diensten ge- Hbruik wilde maken. Een werkelijke schei- «ding tussen bijvoorbeeld communistisch of verzet was er niet. Je deed ■kjwat je werd opgedragen zonder te weten iJwie nu eigenlijk je opdrachtgevers waren. Er was maar één vijand en dat was de be- 4zetter. Gezien de vrij harde lijn, die de ver zetsgroep van Hannie volgt er werd vrij snel besloten tot „liquidatie", een vriende- ^lijk woord voor het in koelen bloede uit de weg ruimen van een tegenstander zou je zeggen dat ze tot de meer agressieve zijde van het verzet behoorde, in tegenstellingen tot „knokploegen" die zich meer toelegden op het saboteren van Duise activiteiten zon der tot moord over te gaan tenzij het uit noodweer was. Verbong heeft het politieke element opzet telijk verwaarloosd en zich geconcentreerd op de figuur van Hannie Schaft, een timide studente in de rechten afkomstig uit een beschermd milieu, die tot de conclusie komt dat ze iets moet doen tegen de bezetter. Van het simpele koeriersterswerk en het stelen van persoonsbewijzen uit de cabines van een badhuis „rolt" zij als het ware in de harde actie, zoals zovelen overkomen is in die tijd. Tenslotte, na de gewelddadige dood van haar vriend Hugo, gaat zij op ei gen initiatief tot een wraakoefening over, wat tevens haar ondergang betekent. In een gesprek met Ben Verbong na afloop kwam duidelijk een generatieverschil tot uiting met mijn jongere collega's, die de be zetting en het verzet daartegen niet zélf hadden meegemaakt. Voor hen was niet duidelijk hoe een meisje zo plotseling kon omzwaaien tot een verbeten verzetsstrijd ster en was ook haar ongeïnteresseerdheid aan het slot, de nonchalance die tot haar ar restatie leidt een raadsel. Voor wie het zelf heeft meegemaakt, is het wel allemaal heel verklaarbaar. Je kon ge durende de bezetting als jongere eigenlijk geen enkele kant uit, nadat de vluchtroute naar Engeland was afgesloten. Je kon pas- iief blijven en maar geduldig het eind van de oorlog afwachten, met het risico dat je bij een razzia werd gepakt en in Duitsland ie werk werd gesteld. Je kon letterlijk on derduiken en een „mollenbestaan" leiden bij je moeder onder de vloer, maar je kon ook „iets willen doen". Voor dat laatste koos Hannie Schaft. En van het ook niet geheel risicoloze eenvoudige verzets werk, kwam dan ongemerkt de volgende I fase en zeker na september 1944 toen West- H Nederland zich reeds bevrijd achtte, maar door de Slag bij Arnhem nog een honger- E winter werd voorgeschoteld, kreeg je de mentaliteit van een kamikaze-piloot. Vrienden werden gepakt, verdwenen of -j werden gefusilleerd en je zag het einde van de oorlog niet meer zitten. Nu weten we I dat Nederland in mei 1945 werd bevrijd. Toen leek de bevrijding nog oneindig ver weg en was je met al je twijfels ook al was je helemaal geen heldhaftige figuur, bereid tot het uiterste te gaan. Renèe Soutendijk, zwart geverfd en met ziekenfondsbrilletje om herkenning te voorkomen als Hannie Schaft in „Het meisje met het rode haar". Sedert het einde van de Paul Rotha kwam dichter uit de buurt was) is vol Tweede Wereldoorlog bij de waarheid toen hij komen ongeloofwaardig, hebben diverse filmploe- met „De overval" de regie Uitgaand van de roman gen getracht de bezetting van Bert Haanstra over- veroorloofde Wim Ver en het verzet in Neder- nam, maar over het alge- stappen zich nog een paar land via een speelfilm in meen gaven de films over vrijheden door bijvoor beeld te brengen. In 1954 het Nederlands verzet ge- beeld kersen op de bon te probeerde zelfs een Ame- durende de Duitse be- laten verkopen, waardoor rikaanse équipe onder lei- ztting een volkomen vals iedereen die de bezetting ding van Gottfried Rein- beeld van de omstandig- bewust had meegemaakt hardt dat, met niemand heden uit die tijd. Jaren- de kriebels over de rug minder dan Clark Gable lang beeft men deze epi- liepen. Nog bonter maak- en Lana Turner op een sode uit de vaderlandse te Guido Pieters het met groen tekar gezeten langs geschiedenis met rust ge- zUn verfilming van „Kort de Delftse grachten in de laten, totdat in 1977 Wim Amerikaans". Zijn anti film „Betrayed" en met Verstappen besloot Si- beid was met zijn lange Victor Mature als een Ne- mon Vestdijk's „Pastora- baar in die periode, tenzij derlandse verzetsstrijder, le 1943" te verfilmen, bij van portiek naar por- die tenslotte omdat Vestdijk's roman was, de Uek sloop, niet ver geko- zijn moeder wordt kaal- litteraire kwaliteiten bui- meD en was meteen in geschoren zijn kamera- ten beschouwing gelaten, riJn kraag gepakt en in den verraadt. Het kon verre van accuraat er Duitsland te werk ge- evenmin overtuigen als werden in de eerste 45 pa- steld. De figuratie jon- Max de Haas' vlak na de gina's al drie maandrant- Sf mannen, die zich vrije- oorlog ontstane gespeelde soenen sigaretten opge- lijk over straat bewogen documentaire „LO-LKP" rookt en een directeur was er °°k uaSLr- Paul of Anton Koolhaas' „De van een distributiebu- Verboeven's „Soldaat van dijk is dicht" over het reau, die met een opzichti- Oranje" had overigens bombardement op Wal- ge vermomming zijn ei- met hetzelfde probleem te cberen. gen kantoor berooft kampen. Waar vind je een (meestal gat bij zo'n Up groep figuranten in Ne- door aan een verzetsgroep derland, die in Duits uni- De uit Engeland gelmpor- en maakte hijzelf dat hij form in de maat kunnen teerde documentalist met een stevig alibi ver marcheren LEIDSE COURANT WOENSDAG 16 SEPTEMBER 1981 PAGINA 15 Publikatie van Gasunie (voert het aardgas aan voor industrieën en gasbedrijven) en VEGIN (de Nederlandse gasbedrijven die het aardgas bij u thuis brengen) lepost, die wel over héél goede papieren moet hebben beschikt om niet onmiddellijk naar Duitsland te worden gestuurd. Om over zijn fiets met luchtbanden maar niet te spreken. Maar dat zijn kleine schoonheidsfoutjes in een film, die qua sfeer voortreffelijk het le ven tijdens de Duitse bezetting weergeeft. Verbong zelf hierover Ik kende die perio de alleen maar van zwart-wit foto's, maar omdat het hier over een meisje met rood haar ging, dat zij later zwart verft, was kleur essenciëel. Met cameraman Theo van de Sande hebben we toen bij Cineco geëx- permenteerd om een procédé te vinden, dat bijna tegen het zwart-wit aanzat." Wat on dermeer resulteerde in een schitterend beeld van de stationswachtkamer van Haarlem met een via de overkoepeling on werkelijk licht. Een beeld dat ik echter on middellijk herkende, omdat ik in die tijd daar ook eens onder vrij benauwende om standigheden een klusje moest opknappen. Maar ook voor diegenen, die de bezetting niet zo bewust hebben meegemaakt, is „Het meisje met het rode haar" een intrigerend goede Nederlandse film. Verbong laat, zoals hijzelf zegt „a la Hitchcock" de beelden voor zich spreken. De afspraak tussen Han nie en Hugo krijgen we niet te horen, maar we weten toch waar het over ging. Het do den van de hond krijgen we niet te zien, maar we weten dat het gebeuren gaat. En als Hannie's ouders worden afgevoerd, krij gen we ook dat niet te zien. Allen de SD-er, die het huis doorzoekt met een onafgeruim- de ontbijttafel op de achtergrond, terwijl op de geluidsband te horen is dat er een auto vertrekt. Zulke kleinigheden bestempelen Ben Ver bong tot een van onze meest belovende filmregisseurs, die een minimum aan tekst nodig heeft om heel intensief zijn verhaal te vertellen. We kijken daarom vol span ning uit naar zijn volgende project, dat over wapensmokkel in de jaren twintig en dertig zou moeten gaan. MILO Energiebesparingsactiviteiten en- moge lijkheden worden steeds aantrekkelijker. Begin dit jaar kwam na een initiatief van Gasunie-technici, met medewerking van het VEG-Gasinstituut, een nieuw type verwarmingsketel op de markt, voorzien van het GIVEG-HR-keurmerk. Dit keurmerk wil zeggen dat deze c.v.- ketels naast de normale veiligheidsaspec ten een extra hoog rendement hebben, omdat minimaal 90% van de in gasvorm toegevoerde energie als nuttige warmte wordt geleverd. Dat betekent gemiddeld zo'n 20% besparing op de stookkosten. Bij de huidige gasprijs is dat voor een gemid deld gezin al gauw f300,- per jaar. Gezien het belang van de energiebesparing kent het Ministerie van Economische Zaken een subsidie toe van f250,- op c.v.-ketels, voorzien van het GIVEG-HR-keurmerk. Hoe subsidie te krügen? Nadat de GIVEG-HR-ketel door een erkend installateur is geplaatst, dient de subsidie bij het plaatselijk gasbedrijf/GEB te worden aangevraagd. Zowel het gas bedrijf/GEB, als de erkende installateurs kunnen u vertellen of er voor de plaatsing van een GIVEG-HR-ketel nog speciale voorzieningen in uw woning moeten worden aangebracht Folders over de GIVEG-HR-ketel en de subsidieregeling liggen voor u klaar bij de gasbedrijven/GEB. Een bezoek daaraan is een eerste stap in de goede richting, als u werkelijk energie wilt besparen. Hannie's ontmaskering als men heeft gespoeld. Verbong heeft die gemoedstoestand uitzon derlijk goed aangevoeld voor iemand van zijn leeftijd. Bovendien heeft hij nog een uitstekende film gemaakt met een voortref felijke rol van Renée Soutendijk als „het meisje met het rode haar". Met een minimum aan dialoog, als er Duits wordt gesproken zoals door Adrian Brine als SD-officier is dat niet vertaald in onder titels, laat Verbong overuigend Hannie's transformatie zien van afwachtend meisje, die voelt dat zij iets moet ondernemen tot een doelbewust voor het geweld kiezende vrouw. Met alle frustraties die daarmee ge paard gaan. Onwillekeurig ga je op fouten in de art-di rection letten. Waar is Verbong tóch de mist in gegaan Dat is slechts zelden. Hij heeft zelfs een aantal hele kleine details in gevoegd, die de meesten die deze periode niet hebben meegemaakt gewoon zullen ontgaan. Zo draagt Hannie bij haar eerste opdracht als koerierster een lichtgevend speldje in de vorm van een windmolen. Een speldje van de Winterhulp, wat haar aanwezigheid op straat al minder verdacht maakt omdat zij toch voor het goede (Duit se) doel heeft gestort. Er wordt ook zeer weinig in de film gerookt. Sigaretten waren immers streng gerantsoeneerd en het enig verkrijgbare merk één pakje per week was Consi (ook in beeld). Fouten zijn er natuurlijk ook. De jongen, die Hannie bij haar eerste bezoek aan Hugo op de boerderij vergezelt, rijdt op een fiets zonder wit achterspatbord. Na de hond van de SD-er te hebben geëlimineerd wat we niet te zien krijgen hoeft ze haar pistool niet opnieuw te spannen, tenzij ze het hele magazijn op de hond zou hebben geledigd, wat hoogst onwaarschijnlijk is. In het café, waar Hannie tevergeefs op Hugo wacht, wordt voor die tijd wel heel kwistig met je never omgesprongen en tijdens Hannie's arrestatie staat een jongeman bij de contró- De door Ben Verbong gere gisseerde dramatisch speel film „Het meisje met het rode haar", gebaseerd op de gelijknamige roman van Theun de Vries, gaat don derdag in 35 Nederlandse bioscopen in première. Onze filmrecensent Otto Milo zag de film eerder deze week. Zijn conclusie: Ben Verbong maakte de beste film over het Neder landse verzet tot nog toe. in gevangenschap de zwarte verf uit heur haar

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1981 | | pagina 15