MacLean gijzelt de Eiffeltoren
DEZE WEEK IN DE BIOSCOPEN
Volwassen tragi-komedie
rond Shirley Maclaine
Jane Fonda en Vanessa Redgrave
in „Julia" aan elkaar gewaagd
#BL
„Villa Muziektheater"
in „Our House"
K&O gaat nieuwe
seizoen in met
sterk gevarieerd
programma
„La viuda" traag
en zwaarmoedig
Inspecteur Zwaargewicht
niet uit het lood te slaan
LEIDSE COURANT
VRIJDAG 26 JUNI 1981 PAGINA
ROELOFARENDSVEEN „Villa Muziektheater"
treedt morgenavond op in Jongerencentrum „Our Hou
se" in Roelofarendsveen. Dit, ter afsluiting van het
goede geslaagde theaterseizoen bij „Our House". De
nieuwe groep „Villa Muziektheater" is ontstaan uit en
kele Haagse rockgroepen, een Leidse theatergroep en
het „Met-Zonder-Met-Kabaret".
Ze vonden elkaar in het idee muziek en theater te vereni
gen, waarbij zowel de muziek als de theatervorm volwaar
dig uitdrukkingsmiddel zou zijn; het één zou daarbij niet
slechts als „versiering" dienen bij het ander. Daarom zijn
de spelers dan ook zoveel mogelijk acteur én muzikant.
Het programma heet: „Het kille ontwaken". Het gaat over
een jongen, die vanaf zijn geboorte in coma heeft gelegen
en in zijn twintigste jaar wordt bijgebracht. Op die leeftijd
zijrf andere mensen al „opgevoed", hebben als bagage en
als ballast al van alles meegekregen en hebben zich aange
past aan en terwille van hun omgeving. De jongen waar
het in dit verhaal om gaat, is nog puur, nog onaangetast,
zeg maar „onaangepast De mensen met wie hij te maken
krijgt, willen hem tonen dat het leven waard is geleefd te
worden als je er een zin aan geeft. Hun zin voor het leven
bijvoorbeeld, hun wereldbeeld dus. Daartegen stelt de jon
gen zich echter teweer; zijn wakker worden wordt voor
hem, maar ook voor zijn omgeving „een kil ontwaken".
De voorstelling begint om half tien. De toegang kost voor
leden 5,-; niet-leden betalen een rijksdaalder meer.
Het Nederlands Dans Theater is gecontracteerd
voor een optreden in de balletserie.
LEIDEN Het programma van Kunst en Ontspan
ning (K&O) voor het komende seizoen wordt meer
dan ooit gekenmerkt door een grote gevarieerdheid.
Een enorme hoeveelheid concerten, theaterprodukties,
kreativiteits- en taalcursussen, excursies en films heeft
K&O op haar programma staan. Een en ander valt te
lezen in het nieuwe jaaroverzicht dat binnenkort ver
schijnt.
Concerten nemen ook dit jaar weer een belangrijke plaats
in. Er komen twee Meesterseries met onder meer het Rot
terdams Philharmonisch Orkest, het Amsterdams Philhar-
monisch Orkest, het Residentie Orkest, het Caecilea Con
sort en het Nationaal Orkest van Venezuela. Het kerstcon
cert wordt weer verzorgd door het Gewestelijk Orkest en
het Toonkunstkoor uit Leiden. Zes koffieconcerten staan
gepland in de Stadsgehoorzaal; de kamermuziekserie be
staat uit zes concerten in de Kapelzaal. De Kapelconcert
serie omvat ongeveer 23 concerten met nationale en inter
nationale gasten. Ook is er dit keer weer een vocale serie
van drie concerten, een Mozart-Beethoven-Brahms-serie,
de internationale cello-serie, de Lokhorstkerkserie en de
Mozart-serie. Zes concerten worden door K&O gehouden
in Katwijk en Leiderdorp staat vier concerten te wachten.
K&O heeft twee series opera's in het programma opgeno
men, evenals een ballet-serie.
Toneel staat uiteraard op het programma. In de Koninklij
ke Schouwburg in Den Haag worden voorstellingen gege
ven waarvoor men in Leiden bij K&O een abonnement
kan aanschaffen. In de Leidse Schouwburg worden meer
dan tachtig produkties gespeeld. De eerste voorstelling van
het seizoen is op 12 september door het Publiekstheater.
Voor Katwijk en Oegstgeest staan ook produkties op stapel,
waarvan in de badplaats onder meer een folkloristische
avond uit de Balkan als ook een optreden van Martine Bijl,
Miel Cools en Henk van der Molen. Seth Gaaikema komt
naar Oegstgeest evenals Josephine van Gasteren.
Cursussen worden gegeven in het kreatief centrum van
K&O KIK in het gebouw aan de Oude Vest 45. Er staan
zoveel verschillende kreativiteits-cursussen op het pro
gramma, dat er voor iedereen wel iets van zijn of haar ga
ding is te vinden. Zo is er boetseren, tekenen, schilderen,
ontwerpen. Maar oook dans, drama, filmen, textiele werk
vormen, bloemschikken, (edel)stenen slijpen, kleding ma
ken, opname-technieken, boekbinden, yoga, etc. Op de
dinsdag- en donderdagochtenden is er een crèche in het
K&O-gebouw ingericht om de peuters van cursisten op te
vangen.
Ook aan taalcursussen in bij K&O geen gebrek met een rij
ke keus aan studiecursussen en gespreksgroepen.
Films zullen het gehele jaar door in de Kapelzaal worden
vertoond, uiteraard met kinderfilms op de woensdagmid
dagen en elke dinsdagavond voor volwassenen.
Excursies worden in groten getale gehouden. Het is de be
doeling het aantal nog verder op te voeren omdat de
belangstelling voor dit onderdeel van de activiteiten steeds
froter wordt.
n de Kapelzaal kan men drie tot vier maal per maand een
lezing bijwonen over verschillende interessante onderwer
pen. Onderwerpen zijn onder meer dromen, de grenzen
van het heelal, een Nederlandse nederzeting in 3500 voor
Chr., jonge chimpansees. Ook zijn er lezingen op het gebied
van kunst en muziek, terwijl voor de liefhebbers een ver
slag van een klim- en trektocht in de Himalaya wordt ge
houden.
Meer informatie over alle activiteiten staan te lezen in het
jaarprogramma van K&O. Inschrijvers krijgen het boekje
automatisch thuisgestuurd. Andere belangstellenden kun
nen het gratis afhalen bij K&O aan de Oude Vest 45.
Een scène uit „Het kille ontwaken".
Peter Fonda op de Eiffeltoren, die zo'n belangrijke rol speelt in Alistair Ma-
cLean's Hostage tower".
De Eiffeltoren is inmid
dels een oude getrouwe in
misdaadfilms. In een Si-
menon-verfilming met
Charles Laughton als Mai-
gret figureerde het ijzeren
gevaarte, in „The Laven
der Hill Mob" (met Alec
Guiness) werden gouden
staven tot mini-Eiffelto-
rentjes omgesmolten.
Thriller-specialist Alistair
MacLean bedacht iets
nieuws rond Eiffel's schep
ping: Een kidnapping van
de complete toren terwijl
daarop ten overvloede de
moeder van de Ameri
kaanse president aanwe
zig is. Een wild idee, dat in
de film van de onbekende
regisseur Claudio Guzman
naar MacLeans boek (net
in vertaling uit bij Else
vier) matig gestalte krijgt.
De gigantische coup wordt
gepleegd door een misdaad
genie, de heer Smith, die
een stel experts zonder
LUXOR: Toren gegijzeld
(12) met Peter Fonda
Maud Adams en
Britt Ekland.
Regie: Claudio
Guzman.
hoogtevrees om zich heen
verzameld voor die opval
lende klus, niet wetend dat
onder hen geheime mede
werkers van de anti-mis
daadbrigade van de UN zijn.
De bende verovert niettemin
de Eiffeltoren plus presi-
dent^moeder in een vloek en
een zucht en houdt de Fran
se „flics" met een nieuw
soort laser-apparatuyur op
afstand. Hoe Smith c.s. weg
wil komen met 30 miljoen
dollar losgeld en hoe dat
verhinderd wordt, hoor je
uit piëteit voor thrillerfana
ten te verzwijgen. Maar laat
ik ze dan wel waarschuwen
dat een aantal grote namen
niet garant hoeven te staan
voor kwaliteit. Peter Fonda
als een ex-CIA wapenexpert
kijkt voortdurend of hij veel
te weinig geslapen heeft,
Douglas Fairbanks jr is een
voornamelijk olijke UN-baas
die de inmiddels overleden
ex-vrouw van Rex Harrison,
Rachel Roberts, als overbo
dige assistente heeft, overbo
dig trouwens als een fletse
Britt Ekland ter versiering
van een houterige Keir Dul-
lea als Mr Smith. Maud
Adams heeft als grote voor
deel dat ze echt aantrekke
lijk is en Billy Dee Williams
is met het grootste gemak
zichzelf. Klungelige vechts
cènes, ongeloofwaardigheid
alom en dialogen om te hui
len. Maar het goedmakertje
komt van Celia (Brief En-
counter) Johnson als presi
dent-moeder die ondanks
haar craquelé-uitvoering
jongere collega's nog altijd
ruimschoots wegspeelt.
BERT JANSMA
LIDO III La viuda de
Montiel (16) met Geraldi-
ne Chaplin en Nelson Vil-
lagra. Regie Miguel Littin.
De film La viuda de Mon
tiel, gebaseerd op een boek
van de schrijver Gabriel
Garcia Marquez, behaalde
in 1980 de juryprijs op het
festival van Biaritz. In de
rolprent van Marquez
draait het allemaal om de
door Geraldine Chaplin ge
speelde weduwe (in het
Spaans het dat viuda) van
Montiel. In de film lopen
heden en verleden door el
kaar heen. In de heden
daagse periode is Montiel,
gespeeld door Nelson Villa-
gra, overleden en ligt opge
baard. In het verleden
wordt het huwelijksleven
van het echtpaar Montiel
belicht. Uit alles bliikt dat
Montiel niet bepaald een
prettig persoon was. Ten
koste van anderen werkte
hij zich op tot de rijkste en
tevens meest gehate man
van het dorp. De bevolking
is dan ook dolblij dat hij
dood is. Anders is het met
de weduwe gesteld. Die
heeft het erg moeilijk met
de dood van haar man,
maakt tenslotte een einde
aan haar leven.
La viuda de Montiel staat
bepaald niet garant voor
een gezellig avondje bios
coopbezoek. Zwaarmoedig,
niet eenvoudig te begrijpen
hodes. Een jonge commissa
ris, correct, uiteraard mager
type, maakt het de goed
moedige zwaargewicht vrij
wel onmogelijk om zijn
werk te doen. De conflicten
die daar uit voortkomen ne
men toe naarmate ernstiger
misdaden bestreden moeten
worden. Een drug-complot
dreigt zelfs onopgelost te
blijven door de overdreven
formele aanpak van de van
mensenkennis gespeende
superieur. Hoe het precies
afloopt laten we in het mid
den. Feit is dat deze uit Ita
lië afkomstige film voldoen
de spanning met zich mee
brengt om de overtrokken
spanningen binnen het poli
tieapparaat in de schaduw
te zetten. Bud Spencer
draagt met zijn gestalte het
leeuwendeel en weet zich
omringd dopor enkele
prqachtige typetjes. Het
voor de camera brengen
van boeventronies is de Ita
liaan wel toevertrouwd. Het
rgrootste bezwaar tegen de
fUm is echter de montage
van de knokscenes die abso
luut ongeloofwaardig over
komen. Ongeacht het aantal
gewapende maffiosi. Plat
voet maakt zich niet dik en
dat is mede gezien zijn pos
tuur toch wel wat onwaar
schijnlijk.
LIDO I: Zij noemden
hem platvoet (14) met
Bud Spencer.
Zwaarlijvigheid is een ei
genschap die vooral door de
daaraan onverbrekelijk ge
koppelde goedmoedigheid
vrijwel onmiddellijk 's men
sen sympathie oproept. Bud
Spencer maakt dan ook van
zijn honderdtwintig kilo
dankbaar gebruik om in
„Zij noemden hem plat
voet" direct het publiek
voor zich in te nemen.
Als puur-menselijk inspec
teur van politie- hij pro
beert onder meer geduren
de de hele film van het ro
ken af te komen wordt
Platvoet geconfronteerd
met de Napolitaanse onder
wereld van hoog tot laag.
De misdadigers worden
door hem op volstrekt on
orthodoxe wijze benaderd
en al naar gelang van de
enrst van hun vergrijpen
meer of minder zachtzinnig
behandeld. Het klassieke
politie-film gegeven wil
vervolgens dat Bud niet zo
maar zijn gang kan gaan,
hoewel een ieder voelt dat
hij het recht aan zijde heeft,
met zijn eigenzinnige met-
TRIANON: „A change of
seasons" (16) met Shirley
MacLalne en Bo Derek.
Regie Richard Lang.
In de jaren dertig zou „A change of
seasons" een zogenaamde „sophistica
ted comedy" zijn geweest. De tijden
zijn veranderd en niet gehinderd door
censuur gaat deze film veel verder en
wordt een herkenbaar tijdsbeeld met
ondanks de uitstekende dialogen toch
een wat wrange nasmaak.
Een 42-jarige professor (Anthony Hop
kins) ruilt de vrouw waar hij al twintig
jaar mee is getrouwd (Shirley MaclAine)
in voor een van zijn leerlingen (Bo De-
rek zonder'vlechtjes). De vrouw vat het
allemaal nogal laconiek op en knoopt
meteen vriendschap aan met een jonge
man, die een boekenkast komt installe
ren. De generatiekloof schijnt overbrugd
te zijn, al zit het de echtgenoot niet lek
ker dat zijn eega zo openhartig zichzelf
een nieuwe vriend aanmeet.
Tijdens een vakantie in Vermont wordt
de zaak nog gecompliceerder als profes
sor en echtgenote met hun nieuwe part
ners daar tegelijk verblijven terwijl hun
dochter even raad komt vragen omdat
zij in de problemen zit met haar nieuwe
vriendje.
Voortreffelijke dialogen, een schitteren
de rol van Shirley MacLaine die op deze
wijze nog jaren kan meegaan en
goed volgehouden tempo maken „A
change of seasons tot een uiterst genoe-
gelijke en misschien helaas voor velen
herkenbare komedie over mensen die
elkaar bijzonder graag mogen maar na
jaren iets anders willen.
Het slot suggereert dat Shirley toch meer
ziet in de vader van de vriendin
haar echtgenoot, die op zijn beurt
ders dan hij gedacht had in de genera
tiekloof te pletter is gevallen.
MILO
LIDO IV: Julia (16) met
Jane Fonda en Vanessa
Redgrave. Regie: Fred
Zinnemann.
Dankzij de goede acteerpres
taties van Jane Fonda en
Vanessa Redgrave is de film
„Julia" hoog uitgetild boven
wat het op het oog lijkt te
zijn: een glad gemaakt, aan
de oppervlakte blijvend da-
mesbladenverhaal. De film
handelt over de jeugdjaren
van de schrijfster Lillian
Hellman, die in het reeds
door nazi-ideeën geïnfil
treerd Europa een dierbare
jeugdvriendin opzoekt.
De film begint wanneer Lil
lian, samenlevend met de
kritisch ingestelde, maar als
schrijver zelf vrijwel uitge
bluste Hammett driftig aan
haar eerste toneelstuk bezig
is. Ingewijden weten dat het
„The children's hour" is dat
op Broadway een fenome
naal maar omstreden succes
zal worden omdat door de
relatie tussen twee vrouwen
allerlei lesbische associaties
worden opgeroepen. Het
stuk werd in 1936 onder de
titel „These three" trouwens
verfilmd maar door de toen
malige geldende Hays-code
zo verminkt dat van het oor
spronkelijke gegeven niets
overbleef.
Lillian's binding met jeugd
vriendin Julia, van rijke ou
ders maar demonstratief Eu
ropa opzoekend om daar
tenslotte in de vooroorlogse
verzetsbeweging tegen het
opkomende nazisme te be
landen, zijn voor Hammett
aanleiding om Lillian aan te
sporen haar vroegere jeugd
vriendin te gaan zoeken.
Lillian, niet op haar mondje
gevallen maar verre van een
heldin, raakt daardoor ver
zeild in een situatie die haar
eigenlijk te machtig is, maar
die zij om wille van een
oude vriendschap tot een
goed einde wil brengen. Zin
nemann weet tijdens de
treinreis naar Berlijn de
spanning knap op te voeren
voor wie daarvóór in „Julia"
alleen maar een wat vrien
delijke vrouwenfilm heeft
willen zien.
Lillian's ontmoeting met de
inmiddels helemaal in de
Verzetsbewegint opgegane
Julia is een scenetje dat in
middels tot de klassieken
voor wat acteerkunst en
spelregie betreft, is gaan ho
ren.
Gebaseerd op een niet meer
dan veertig bladzijden tel
lend verhaal uit Lillian
Jane Fonda
met een stevig
in het verband
zittende Van
essa Redgra
ve in Fred Zin-
nemann's „Ju-,
lia".
Hellman's bundel „Penti-
mento", is „Julia" ook dank
zij Alvin Sorgent's voortref
felijk scenario, een boeiende
film geworden over een
jeugdvrienschap dit keer
tussen twee vrouwen, waar
van de een (Julia) door haar
dominerend karakter het le
ven van de ander gaat bepa
len zonder dat er seksueel
iets tussen beiden ontstaat.
Ook al zou men uit Lillian
Hellman's debuut „The chil
dren's hour" andere gevolg
trekkingen kunnen maken.
MILO
CAMERA Ordinary Peo
ple (a.l) Het debuut van ac
teur Robert Redford als re
gisseur is in Amerika rijke
lijk met Oscars overladen.
En terecht, want Redford
dwingt met zijn eersteling
veel bewondering af. (acht
ste week)
LIDO II Private Benja
min (a.l.) Goldie Hawn in
een wat mager verhaaltje
over een warhoofdige solda
te. Een film die het midden
houdt tussen een komedie
en een suikerzoet verhaal,
(tweede week)
STUDIO The holy grail
(a.l.) Vermakelijke comedie
met Monty Python, (reprise,
derde week)
EUROCINEMA
aan den Rijn)
leen (16) Uiterst gladde film
van regisseur Fassbinder
over nazi-Duitsland. De film
lijkt het nazi-tijdperk te ver
heerlijken, maar is zo onge
loofwaardig, dat niemand er
boos om zal worden (eerste
week)
EUROCINEMA II (Alphen
aan den Rijn) Once upon
a time in the West (12) Een
van de beste westerns ooit
gemaakt, (reprise, vijfde
week)
EUROCINEMA III (Alpen
aan den Rijn) The exter
minator (16) Een gruwelijke
wraakactie van een Vietnam
veteraan op de Amerikaanse
onderwereld, (eerste week)
EUROCINEMA IV (Alphen
aan den Rijn) Jesus
Christ Superstar (12) Spec-
takelstuk over het leven van
Jezus, uitgevoerd als musi
cal. (reprise, eerste week)
