Pedro van
Raamsdonk
en zijn
twijfel over
de toekomst
Topsalarissen doen Zuidamerikaans voetbal de das om
r
SPORT
Na halve eeuw Europees zilver
In 1978 vestigde een voor zijn 17 jaar erg lange jongeman voor het eerst de volle
aandacht op zich door in het weltergewicht het toernooi om de Golden Gloves,
het kampioenschap van Nederland voor junioren, te winnen. Het jaar daarop
mocht hij als senior deelnemen aan de strijd om de seniortitcls en werd, door in
de finale te winnen van de Leidcnaar Chris Lantrok, Nederlands kampioen in
het zwaarweltergewicht. Die titel prolongeerde hij het jaar daarop door de Rot
terdammer John Smit in de finale te verslaan. In 1981 nam hij niet deel aan de
vaderlandse titelstrijd omdat hij te laat uit Amerika vertrok waar hij de bron
zen medaille, inmiddels in het middengewicht, in het Golden Glovestoernooi had
veroverd. Het jaar tevoren had hij daar al het Diamond Belttoernooi gewonnen.
Eenieder in de sportwereld kent, voorzover dat nog niet het geval was, nu de 20-
jarige Pedro van Raamsdonk, die de vorige maand twee opzienbarende successen
boekte: zilver in het middengewicht bij de Europese kampioenschappen in Tam
pere - en het is een halve eeuw geleden dat een Nederlandse amateur, de Ensche-
dëer Henny Quentemeijer, een Europese medaille verwierf - en eveneens zilver in
dat gewicht in het zeer sterk bezette internationale toernooi in Manilla. Pedro
van Raamsdonk is de beste amateurbokser die Nederland bezit, een topsporter
evenwel die moet leven van de „kruimels" die hem worden toegeschoven en zich
zorgen maakt over zijn toekomst
NEDERLANDS BESTE AMATEURBOKSER
AMSTERDAM In de schilderachtige
en tot de Amsterdamse folklore beho
rende Albert Cuypstraat staat een nog
al vervallen, niet meer in gebruik
zijnd, schoolgebouw met een dito als
boks zaal in gebruik zijnde gymnastiek
zaal die als kweekvijver dient voor
kampioenen die de gelijknamige boks
vereniging met de regelmaat van de
klok voortbrengt Er wordt in die volk
se omgeving wat af gelachen. Deze
week nog werd ten faveure van een pi
ratenzender een sketch voor twee heren
opgevoerd met in de hoofdrollen een
kleine, gezette zanger van het lied-f
voor-de-massa, ene André Hazes, en een
fors uit de kluiten gewassen (1.94 m.)
jongeman van 20 jaar, ene Pedro van
Raamsdonk. Zij voerden een „hevige
ruzie" op en volgens het scenario won
de kleine gezette het natuurlijk van de
beste amateurbokser van ons land. Pe
dro van Raamsdonk kan van die scè
nes mateloos genieten maar realiseert
zich terdege dat ze worden geprojec
teerd tegen de achtergrond van een hel
dere bokstoekomst maar een veel don
kerder getinte maatschappelijke.
Pedro van Raamsdonk, een openhartige
Amsterdammer die zorgvuldig een, voor
alsnog uiterst dun, blond snorretje culti
veert: „Ik zal dit jaar toch moeten beslis
sen of ik doorga met boksen. Ik ben al
acht maanden werkloos en omdat ik door
het boksen nogal eens weg ben, kan ik
geen werk krijgen. Ik werkte bij een
schildersbedrijf, waarvan de eigenaar in
Amsterdam bekend staat als de grote
sponsor van topsporters. Toen er minder
werk kwam, ging ik eruit. Sponsor van
topsporters, nou, je ziet het. Maar ik heb
zelf ook een grote fout gemaakt. Ik kreeg
geen uitkering omdat je je dan regelmatig
moet melden en dat had ik nagelaten, ge
woon niet goed gelezen. Zorgeloos, ja, dat
mag je wel zeggen. Maar ik zal in mijn le
ven toch wat moeten gaan doen. Ik wil al
les aanpakken, als ik maar werk heb en
iets kan leren waarvan ik later profijt
heb. Ik zou het liefst een aangepaste baan
hebben, dan kan ik met boksen doorgaan.
Natuurlijk wil ik hele dagen werken maar
ik moet af en toe weg om te boksen en
daarop slaat dat aangepast. Ik zou dan vrij
moeten kunnen krijgen. We gaan met
onze vereniging nog wel eens naar het
buitenland, er zijn boksinterlands en er
zijn de grote internationale toernooien. Ik
was bezig met een horecacursus maar toen
ik examen moest doen, bokste ik in Ma
nilla. Ik had het toch niet gehaald, daar
niet van, want ik had te veel lessen moe
ten verzuimen. Maar zoals ik nu bezig
ben, gaat het fout. Ik ben nog thuis dus
mijn ouders zijn, door me kost en inwo
ning te geven, mijn grootste sponsors. An
ders zou ik dit helemaal niet kunnen
doen. Over mijn sportkleding hoef ik me
geen zorgen te maken. Die krijg ik van
die firma met die drie strepen. Met de
E.k.had ik die kleding aan en ben ik toch
ermee in heel Europa op de t.v.geweest.
Op die manier doe je wat terug maar voor
de rest moet je toch je hand ophouden.
Daar klaag ik niet over maar het geeft je
als topsporter, en zo mag ik me toch wel
noemen, een onbevredigd gevoel. Als ik
naar Amerika ga om aan een groot toer
nooi mee te doën, krijg ik het vliegticket
van Mike Koster, die directeur-Nederland
is van het reisbureau Gefau. Er was een
oud-bokser die me geld gaf om te kunnen
leven en ik ben erg zuinig dus ik kan met
weinig toe. Toen ik naar Manilla ging,
hebben ze op de markt in de Albert Cuyp
straat geld opgehaald. Het blijft toch
scharrelen. Jawel, de NSF doet alles wat
mogelijk is. Daarvan krijg ik af en toe een
onkostenvergoeding. En *ik heb een co
lumn in het Nieuws van de Dag, die ik
echt zelf schrijf. Maar zo kan ik toch niet
doorgaan".
„Ik ben bij elkaar een jaar in Amerika ge
weest, waarvan een keer vijf maanden
achter elkaar, in Los Angeles. Daar heb ik
getraind bij Henry Davis, die ook een tijd
je naar Nederland is 'gekomen om Rudy
Koopmans te coachen. Als ik daar ben, lo
geer ik bij Ed en Ada Cohen. Zij is een
Nederlandse. Het is niet te geloven hoe ik
bij hen terecht ben gekomen. Ik was met
Rudy Koopmans in Los Angeles en we
hadden een paar dagen in een hotel geze
ten maar dat werd te duur. In een over
volle straat vroegen we zo maar aan een
dame of ze misschien een goedkoop ap
partementje voor ons wist. Toen zei ze-
:„Praat maar Nederlands tegen me". Dat
was Ada Cohen en ze hoefde alleen maar
tegen haar man te zeggen dat ze logés
kregen. Hij zit ook in de sport, is trainer
SAO PAULO De belangrijkste Brazi
liaanse en Argentijnse voetbalclubs staan
voor tientallen miljoenen guldens in het
krijt en zijn eigenlijk niet meer in staat de
vette salarissen aan hun topspelers te beta
len. Als niet snel maatregelen worden geno
men, is het onvermijdelijk dat de belang
rijkste Zuidamcrikaanse cracks naar Euro
pese clubs afreizen.
De prijzen voor topvoetballers en hun salaris
sen vliegen de pan uit. De Argentijn Maradona
en de Braziliaan Zico worden geschat op resp.25
en 15 miljoen gulden. Boca Juniors betaalt Die-
go Armando Maradona een salaris van ander
halve ton per maand, terwijl Zico van Flamen-
go een dikke ton per maand vangt. Dat is meer
dan de nettowinst van een thuiswedstrijd van
de clubs te Rio de Janeiro. De wedloop van
prijzen heeft de gezamenlijke waarde van de
vier belangrijkste Argentijnse spelers (Marado
na, doelman Fillol, Passarella en Ardiles) op
ruim vijfenzeventig miijoen gulden gebracht.
De forse loonsverhogingen die de topspelers on
langs afdwongen heeft over de gehele linie de
prijzen in galop gebracht. „Terwijl onze natio
nale inflatie 120 procent per jaar bedraagt, ei
sen de spelers verhogingen van 500 procent. Als
we zo doorgaan moeten wij spoedig het voetbal
opdoeken", aldus de directeur van Internacio-
nal, José Azmur. Ook de leiders van „Sao Pau
lo" klagen, maar maken gelijktijdig bekend dat
zij misschien Johan Neeskens voor een jaar van
Cosmos gaan lenen om hem een minimumloon
van ruim 25.000 gulden per maand te betalen.
Evenveel, of iets minder, verdienen de Brazi
liaanse cracks Reinaldo, Socrates en Serginho.
Zij willen evenwel niet te veel achterblijven bij
Zico en eisen een veelvoud.
De astronomische lonen van de voetballers
staan steeds minder in verhouding tot de club-
Fillol: salaris in dollars.
inkomsten. De meeste verenigingen zitten op
zwart zaad. Leningen worden afgelost met
nieuwe leningen. Boca Juniors heeft een schuld
van 20 miljoen gulden terwijl de traditionele ri
vaal River Plate met 22 miljoen Latijns-Ameri-
ka's koploper is. Hun situatie is ronduit uit
zichtloos, vooral ook omdat een deel van deze
schuld vastligt in dollars terwijl de inkomsten
Argentijnse pesos zijn. Dit jaar is de peso inge
stort. De devaluatie van bijna 120 procent bete
kent dat hun schuldenlast in feite meer dan
verdubbeld is omdat de inkomsten in pesos re
latief weinig zijn gestegen.
Boca leende Maradona van Argentina Juniors
en moet voor de definitieve koop vanaf augus
tus aanstaande nog vier keer een miljoen dol
lars neerleggen. River Plate, dat „natuurlijk"
niet kon achterblijven, kocht van Valencia de
„afmaker" van het WK 1978, Mario Kempes.
Na een eerste betaling van een half miljoen
dollar moet River nu nog twaalf maanden
250.000 dollar aflossen. Tot overmaat van ramp
blijkt Kempes een miskoop te zijn. Volgens me
dische rapporten lijdt Kempes aan een onge-
neesljike blessure. Zijn rendement is nog niet
de helft van zijn WK-optreden. Onder de aan
hang van River zijn stemmen opgegaan om
Kempes terug te sturen naar Spanje en aldus
het verlies te beperken tot 1,3 miljoen gulden.
Rafael Cabrera, president van de „Miljonairs"
zoals de „deftige club" altijd meesmuilend
wordt genoemd, is echter van mening dat River
„een dergelijke vernedering niet kan accepte-
Loterij
Cabrera hoopt de miskoop van 3,5 miljoen dol
lar goed te maken met het organiseren van een
grote loterij. De slechte resultaten van de club
en de economische malaise in het land zijn
evenwel niet bepaald gunstige omstandigheden.
Tot nu toe hebben de spelers van River blijk
gegeven een beter financieel inzicht te hebben
dan de clubleiding. Al geruime tijd geleden za
gen zij de devaluatiegolf aankomen en eisten
daarom inkomsten in dollars. Zo ontvangt Fil
lol een jaarpremie van 250.000 dollar plus een
maandloon van 15.000 dollar. Passarella ligt op
hetzelfde niveau terwijl River aan J.J.Lopez en
Alonso jaarpremies van 150.000 dollar plus
maandlonen van tienduizend dollar betaalt.
Begin juni devalueerde de peso opnieuw met
dertig procent. De situatie Y^n River is uitzicht
loos, vooral ook omdat de resultaten slecht zijn,
de toeschouwersaantallen dalen en de toe
gangsprijzen het plafond reeds hebben bereikt.
Boca staat er iets beter voor. Bestuurslid Do
mingo Corigiliano zegt dat Boca met „wonder
kind" Maradona over de hele wereld vriend
schappelijke wedstrijden gaat spelen, die per
optreden een nettowinst van drie ton moeten
opleveren.
Daarnaast zou een Japanse holding (Toyota-
Sony) voor reclamerechten bijna drie miljoen
gulden gaan betalen. Tenslotte wil Boca de toe
gangskaartjes voor de komende anderhalf jaar
nu al verkopen. Corigiliano hoopt met dat alles
op korte termijn 15 miljoen gulden te verzame
len.
Sceptici beweren dat dit optimisme totaal onge
rechtvaardigd is en waarschijnlijk dient om
schuldeisers koest te houden. Een andere Ar
gentijnse club, Tigre, met nog geen twee ton
schuld, vreest al via een rechterlijk vonnis
zijn installaties aan een van de schuldeisers te
verliezen.
De crisis is algemeen in het Argentijnse betaal
de voetbal en breidt zich ook in Brazilië zeer
snel uit. De ernst van de situatie blijkt uit het
recente bericht dat topclub Gimnasia y Escrima
uit La Plata zijn trainer Eduardo Janin niet
kan ontslaan. De club heeft het geld niet om
Janin bij ontslag de wettige schadeloosstelling
te betalen.
Om de crisis het hoofd te bieden willen de
meeste Argentijnse verenigingen paal en perk
stellen aan de lonen en premies voor de voet
ballers. Ook in Brazilië is dezer dagen opgeroe
pen tot bindende afspraken. Met dit doel voor
ogen kwamen begin deze maand de Argentijnse
voetballeiders reeds bijeen. Resultaten werden
nog niet geboekt. Pas bij de volgende bijeen
komst, op 13 juli, worden concrete voorstellen
verwacht. J0S SCHÜRINK
Maradona: anderhalve tgn per maand.
LEIDSE COURANTZATERDAG 20 JUNI 1981 PAGINA
;3RT
Pedro van Raamsdonk tijden F b
Europese titelstrijd in Tampe teraad
actie tegen de Engelsman J beslooi
Price (rechts) die door hem wer»n de
!g. Dl
;enlijk
malite
wan
enomei
geschakeld.
hapsv
c genu
lieren,
jr het
iden d
vormd
ling)
ressela
CDA
en. Dc
ïog ee
lidige
tnuari
zijn
n direi
Ik boks graagi
Van de boksschool in de Amsterdamse Albert Cuypstraat naar de palmen in Manilla. Pedro van Raamsdonk:„Van
het boksen heb ik in elk geval een flinke mond vol Engels overgehouden".
van de jeugd van een honkbalclub. Het is
mijn tweede thuis geworden, ze behande
len me als hun zoon, maar ik zou Am
sterdam nooit kunnen missen".
Geen tegenstand
„Profbokser wil ik nooit worden. Waarom
niet? Ik weet het niet, kan het niet verkla
ren. Ik voel er niets voor. Maar ik wil wel
graag boksen, als amateur. Daarvoor moet
ik naar het buitenland want het klinkt
misschien opschepperig maar ik heb hier
niet voldoende tegenstanders, eigenlijk
niet een. Als ik in Amerika ben en het
team van Los Angeles zou tegen bijvoor
beeld Mexico boksen, kan ik meteen mee
doen. Daar hebben ze geen moeite mee.
Ze kennen me en niet omdat ik Neder
lands kampioen was twee jaar achter el
kaar. Dit jaar heb ik niet meegedaan. Ik
miste het vliegtuig. Ik had gewoon niet
goed gekeken wanneer het ging en toen
moest ik een week wachten. Ja, dat mag
je ook wel wat zorgeloos noemen. Maar
wat zegt, internationaal, nou helemaal een
Nederlands kampioenschap. Er zitten hier
misschien zeven jongens in je gewicht. In
de States - ik heb intussen goed Engels ge
leerd en dat houd ik er in elk geval aan
over - waren er 36 middengewichten in
het Golden Glovestoernooi. Dan vind ik
dat je je beter daar kunt bewijzen. Ook al
moet je er heus wel moeite voor doen
want als ik bij de Cohens ben, moet ik
elke dag twee uur heen en twee uur terug
reizen met de bus om naar de training te
kunneh. Maar dat heb ik er graag voor
over".
Breder
„Hier verveel ik me. Je kunt moeilijk de
hele dag trainen. Ik roei nu elke dag, met
Paul Hartog, de administrateur van de
boksbond die roeicoach was voor hij die
baan kreeg. Ja, daar zal ik wel breder, en
zwaarder, van worden. Breder word ik
trouwens toch al en het zal er wel van ko
men dat ik eens naar het halfzwaarge-
wicht moet. Nou, dan ga ik toch een ge
wicht hoger boksen. Maar voorlopig heb
ik geen last met mijn gewicht. Ik hoef er
niets voor te doen en niets voor te laten.
Maar je groeit in de breedte en dan word
je natuurlijk zwaarder. Ik boks nu al tien
jaar, van mijn tiende af, steeds bij Albert
Cuyp. Daar ben ik op een vreemde ma
nier terecht gekomen. Ik voetbalde als
jongetje van tien bij DJK. Toen had ik
een nog grotere mond dan ik nu nog heb.
We hadden een nieuw keepertje, die tegen
me riep dat ik zijn strafschopgebied uit
moest toen daar de bal was. Ik riep wat
lelijks terug. Zijn vader was leider van
ons elftal en die bemoeide zich ermee.
Ook hem gaf ik een grote mond en toen
werd ik van DJK getrapt. Een vriend van
mijn vader zei:„Waarom ga je niet boksen
bij Albert Cuyp". Dat heb ik gedaan en
nu ik ben er al tien jaar. Ik heb wat be
reikt, ja toch. Waarom ik uitgerekend in
die twee finales van een Rus heb verloren?
Daar is de begeleiding toch veel beter.
Een half jaar voor het toernooi voor de
Europese titels zaten ze al in een trai
ningskamp. Ik ben twee weken bij mijn
trainer Ruud van der Linden, die ook al
tien jaar bij Albert Cuyp is, in de Bijlmer
geweest. Romeo Kensmill van onze vere
niging is deze week voor een trainingssta
ge naar Amerika gegaan. Hij komt in een
trainingskamp waar Amerikaanse boksers
zich nu al voorbereiden op de Olympische
Spelen van 1984. Daar wordt hier toch
nog lang niet over gedacht".
„Ik verloor in Tampere de finale van Joe-
ri Torbek die zijn drie voorgaande par
tijen aanvallend had gebokst. Tegen mij
niet. Dat was helemaal voor hem uitge
dokterd want ze hadden mij uitgebreid op
de video staan en ze wisten dus dat ik ook
de do
erdedi;
rJtoefen
I en daa
maar zoals ik
I a jorzitte
bezig ben
gaat het fout"\i
oe kui
kan counteren. Op mijn rechtse hoe I*1 ee
die wat minder is, zitten trouweriMa. w
mijn stoten goed. Tegen Torbek h |Jr wa
naar mijn mening een van mijn allei
partijen gebokst. En tegen de Roeme#^"1^
laghi, in hetzelfde toernooi. Die w
dens de Spelen- in Moskou derde g mmmmm
den en hij had de Europese kani
1979 eruit geslagen. In Finland wed*
1 op 5000, jawel vijfduizend, dat ik
verliezen. Maar ik won. lefi
Een hoek
ASSEI
In Manilla, in het president Marcoft fcad
nooi, verloor ik de finale van de
dimir Melmik. Hij had de eerste ron au\y
de tweede en de derde ging ook
Veertig seconden voor het einde kr
een hoek en moet acht tellen rust nf
Ik was nog niet helemaal bij toen
nog een kreeg. Die heb ik helemaa
gezien. Nou, dan ben je dus verl1
Toch tweemaal zilver in mei, in Tan "e*
en in Manilla. Ik heb nu mijn b igdtoei
startboekje. Ik heb 85 wedstrijder daan
bokst, twee onbeslist en acht ver g spe
waarvan drie als adspirant en die tv m tc
Tampere en Manilla er ook bij. I rps va
mooi, maar boksen duurt nietje ht n. Zat
ven. Ik zou graag naar de Olymj een s
Spelen 1984 in Los Angeles gaan. Mi jeugd
zal wel geen geld voor de voorben Wass
zijn. Ik weet het soms niet meer. tehuui
geen werk krijg en ook niemam n je
het mogelijk maakt dat ik een beetji ,j js
genvrij in het buitenland kan bokse r
ik toch moeten uitscheiden, met h< u_ebo
op mijn toekomst. De horeca lijkt mi
wat. Maar niet portier bij een of al,"n
discotheek of zoiets". i-ieae
HERMAN VAN BEB lc,
het I
bri
