Leidschendamse kunstenaars
beschreven In een brochure
Spookhuis wordt
gruwelijke nachtmerrie
Second Chapter of Acts
in Stadsgehoorzaal
SS
DEZE WEEK IN DE BIOSCOPEN
Textiele figuren
van Kea Tan in
Auberge De Kieviet
Wassenaar
Zeefdruk en
keramiek met
buitenlandse
*0
Vriendelijke oerang-oetang
zet Clint Eastwood voor aap
inspiratiebronnen
in galerie
de'Oude Rijn'
Mixed-Up Band in Voorhout
Atie Krumperman exposeert
in Oude Raadhuis Warmond
En Verder
LEIDSE COURANT
VRIJDAG 12 JUNI 1981 PAGI
Jar
irdec
ovir
ïterv
voudse
t voor
ens hei
LEIDSCHENDAM Het onlangs
opgerichte Leidschendamse Kun
stenaars Kollektief (LKK) heeft
het gemeentebestuur vierduizend
gulden subsidie gevraagd voor een
brochure waarin gegevens te vin
den zullen zijn over Leidschendam
se beeldende kunstenaars en hun
werk. De brochure zou bij gemeen
telijke instellingen en op scholen
ter inzage moeten komen te liggen.
Het LKK is opgericht, aldus voor
zitter Hugo Vermeulen, om Leid
schendamse kunstenaars gelegen
heid te geven gezamenlijk naar bui
ten te treden, maar ook voor onder
ling contact.
Dat contact, uitwisseling van ideeën,
kan bevruchtend werken terwijl het
elkaar tonen van werk een goede wis
selwerking tot gevolg kan hebben. Tot
op heden waren in Leidschendam
nauwelijks adressen van professioneel
werkende kunstenaars bekend. Hier
aan is nu een eind gekomen zodat, net
als in Den Haag, het gemeentebestuur
in staat is een meer doelgerichter
kunstbeleid te gaan voeren. Behalve
het laten drukken van een brochure
wil het Kollektief meewerken aan ak-
tiviteiten van de gemeente en samen
werken met verenigingen die het cul
turele leven bevorderen. Eventueel
wil het LKK op scholen ook demon
straties geven en lezingen met dia's ei
atelierbezoeken arrangeren. De bro
chure zou binnen de welzijnssectoi
een bijdrage aan de gemeenschaj
kunnen betekenen. Het LKK telt mo
menteel elf Leidschendamse leden
vijf Haagse, één uit Delft en één
Voorschoten. De norm voor toelatinj
is die van de Bond van Beeldend)
Kunstenaars, namelijk die van be>
roepsmatigheid.
rn luid-"
2£J»J
LIDO I Funhouse (16)
met Elizabeth Berridge en
Cooper Huckabee. Regie:
Tobe Hooper
To be Hooper bouwde als
regisseur een zekere du
bieuze reputatie op met
de recht-voor-zijn-raap op
griezel- en shock-effecten
gemaakte „The Texas
chainsaw massacre" over
een aantal jeugdige lifters,
die in een wegrestaurant
annex benzinestation let
terlijk in de gehaktmolen
terechtkomen. Ook de film,
waarin een aantal onnozele
toeristen in een hotelletje
midden in het moeras aan
de krokodillen wordt ge
voerd, had geen enkele an
dere pretentie dan de toe
schouwer de stuipen op het
lijf te jagen.
Anders ligt het met „The
funhouse" waarin Hooper
naar het voorbeeld van Brian
de Palma en John Carpenter
met zijn griezelfilm óók nog
op de meer artistieke toer wil
gaan. Het gegeven is weer ui
terst simpel. Een viertal tie
ners besluit na een bezoek
aan de kermis de nacht door
te brengen in het spookhuis.
Daar zijn zij er getuige van
dat de „portier", die gehuld
in het masker van het mon
ster van Frankenstein hen
eerder grommend ontving,
een waarzegster vermoordt.
De portier blijkt de mismaak
te zoon van de eigenaar te
zijn, die als hij het viertal
ontdekt vastbesloten is de
moord „in de familie" te hou
den en alle getuigen te elimi-
Bloed vloeit overvloedig in „Funhouse".
neren. Wat dan volgt is be
doeld als een nachtmerrie.
Vier in het griezel-labyrinth
opgesloten teeners achter
volgd door een verbeten va
der en diens zwakzinnige
zoon.
Met behulp van veel bizarre
shock-effecten, artistiekerige
fotografie en Dolby stereo
geluid de donderslagen lij
ken soms uit de filmcabine
op je nek neer te komen
tracht Tobe Hooper zijn toe
schouwer bij het gebeuren te
betrekken. Maar het resul
taat is zo gekunsteld dat je
meer het idee hebt naar een
kermisshow te kijken dan
naar een echte bloedstollende
film.
Vergeleken bij even onsma
kelijke films als bijvoorbeeld
Sean Cunningham's „Vrijdag
de dertiende" is Tobe Hoop
er's „The funhouse" eigenlijk
een lachertje, vol voorspelba
re kermisachtige grappen na
een van Hitchcock's „Psy
cho" schaamteloos gestolen
douche-celscène.
MILO
;nt J;
jaren
volgelii
tst enl
gaan
ens v«
inklijk
rvan d
kt. H
extra
rachter
een
id be
al. Hei
fanf
uit dal
is dan
foers er
niddaj
Ie No
waa
Jan:
Second Chapter of Acts.
LEIDEN De vermaarde Amerikaanse
groep Second Chapter of Acts, die na zes
jaar weer aan een tournee is begonnen,
concerteert zaterdag 13 juni om acht uur
in de Stadsgehoorzaal.
De muziek van de groep heeft door de jaren
heen het eigen karakter behouden. Toch
blijft het ten gehore gebrachte fris en steeds
als nieuw. Het geluid wordt gekenmerkt door
een sterke binding met hun grootste inspira
tiebron, de religie. Dat heeft tot gevolg, dat
naast prima muzikale activiteiten ook tekstu
eel doorlopend interessante dingen gebeuren.
Begin 1975 bewezen de leden van de groep
geen eendagsvliegen te zijn. De toen uitge-
brachte langspeelplaat 'In The Volume Of
The Book' was wederom een bundeling van
muzikale hoogstandjes. De plaat vond gretig
aftrek. Met die lp was Michael Omartian
weer aanwezig, als kunstenaar op de diverse
soorten keyboards. Maar de belangrijkste fi
guur in de groep is de soliste Anne Herring,
die het merendeel van de Second Chapter of
Acts-songs heeft gecomponeerd. Met haar
broer Matthew en zus Nellie komt ze tot een
eindprodukt, waarbij de sfeervolle close har
mony steeds weer een belangrijke troef is.
WASSENAAR In de tex
tiele figuren van de Haagse
kunstenares Kea Tan is de
invloed van Indonesië
sterk aanwezig. De kunste
nares werd sterk beïnvloed
door de voorstellingen en
spelen die zij bijwoonde op
haar reizen door de Gordel
van Smaragd. Ook is zij ge
trouwd met een in Indone
sië geboren socioloog. Het
werk van Kea Tan is van
21 juni tot en met 13 augus
tus te zien in Auberge De
Kievit aan de Stoeplaan 27
in Wassenaar.
Kea Tan maakte aanvanke
lijk min of meer naturalisti
sche poppen, maar ging zich
onder invloed van de ooster
se mystiek meer en meer toe
leggen op voornamelijk geba
tikte wandornamenten in
een abstracte vormgeving.
Door het gebruik van kleuri
ge stoffen en de toepassing
van niet-textiele materialen
(bijvoorbeeld metaal) komt
Kea Tan tot exotische resul-
uiting
eop h
taten. Poppen maakt de kun- aichtl
stenares echter ook nog e.
steeds. Zij begon daarmee al m
op jeugdige leeftijd. Kea Tai
heeft een boekje geschrevei
over poppenmaken dat in het
Nederlands en het Duits
de markt zal worden
bracht.
Kea Tan werd geboren in
Amsterdam op 2 juni 1929. Ze
vlgde tekenlessen aan de
Rietveld Academie in Am
sterdam en de Jan van Eyck
Academie in Maastricht. De
kunstenares heeft in de looj
der jaren een indrukwel
kend aantal werkstukken
maakt, die onder meer
zien zijn geweest in galerii
in Rijswijk, Leidschendai
Voorschoten en in de Haa^
Bijenkorf. Zij werkt op regel'
matig in opdracht, waarbij
vormgeving en kleurenpalet
van haar werk worden aan-
gepast aan de ruimten waar
voor haar textiele figuren be
stemd zijn. Ook geeft ze
sussen in het vervaardigen
van sieraden en wandkleden.
Orang Oe-
tang Clyde
met me
despelers
onder wie
Eastwood
en Locke. If tt
LUXOR Recht voor z'n raap (12) met
Clint Eastwood en Sondra Locke. Re
gie: Buddy van Horn.
Dieren en kinderen zijn de grootste riva
len voor een gevestigd acteur heeft Char
les Chaplin eens gezegd. Clint Eastwood is
niet zo bang uitgevallen. Na het succes
met de zeer goed getrainde oerang-oetang
Clyde in „Any which way you can" maak
te Clint nog de film „Bronco Billy" sa
men met zijn inmiddels vaste tegenspeel
ster Sondra Locke, maar zonder de ontwa
penend primitief reagerende Clyde
doch de recettes waren van dien aard, dat
hij met Sondra en het doldwaze Cholla en
zijn overjarige Heli's Angels bende maar
meteen een vervolg op „Any which way
you go" construeerde met de oerang-oe
tang Clyde als duidelijke „scene-stealer".
Clyde krijgt zelfs zo nu en dan zoveel gek
ke scènes, dat hij de gerenommeerde har
de actie-man Eastwood voor aap zet.
Eastwood als de keiharde „bare-knuckle
fighter" Philo Beddoe mag dan nog zo'n spec
taculair vuistgevecht met rivaal en inmid
dels ook boezemvriend Jack Wilson alias
William Smith, op touw zetten, Clyde met
zijn rechtse directe, het slopen van auto's al
of niet met bestuurder, steelt de show. East-
wood-Beddoe versiert zelfs een vriendinnetje
voor hem uit de dierentuin. Kortom, als het
een serie wordt en dat zit er dik in gaan
de apen de show stelen.
Uit het bovenstaande blijkt dat er ook dit
maal helemaal op de gulle lachers wordt ge
speeld, die ook nog wel een paar fraai gefilm
de vuistgevechten willen zien. Op de toe
schouwers, die niet zo'n diepzinnig verhaal
verwachten, maar actie en een stel zeer gek
ke typetjes aan het werk willen zien zoals de
op geld beluste „ma" gespeeld door het dui-
velsaanbiddertje uit Polanski's „Rosemary's
babyRuth Gordon en een stel slapstick
freaks op de motor, die het telkens weer te
gen Beddoe-Eastwood moeten afleggen.
Regisseur van deze zich op gelijk niveau
voortbewegende herhaling van „Any
which way you can" was een zekere
Buddy van Horn, al jaren stunt-coördinatotor
van de Clint Eastwood-films en volkomen in
staat om hetzelfde tempo te handhaven. Wat
Sondra Locke betreft, triest voor haar maar
ze wordt helemaal van het doek gespeeld
door de formidabele Clyde.
MILO
LEIDEN De kunstena
ressen Doris Groeneveld en
Mariet Schedler vinden
hun inspiratiebronnen mo
menteel over de grenzen.
De eerste heeft zich met
haar zeefdrukken laten in
spireren door de Ierse west
kust, terwijl Mariet Sched
ler momenteel zeer geïnte
resseerd is in Japanse
dichtvormen, die zij in
haar keramische werkstuk
ken tot uitdrukking tracht
te brengen. Beiden expose
ren tot en met 15 juli in het
'Art Tea House De Oude
Rijn' aan de Stille Mare.
Met 'eenvoudige' middelen
weet Doris Groeneveld het
Ierse landschap op verrassen
de wijze uit te beelden. De
landschappen zijn terugge
bracht tot de essentie. In de
zachte pasteltinten en het
subtiele lijnenspel huist een
suggestieve kracht, die een
dromerige sfeer oproept.
Rotsblokken bedekken
glooiende hellingen en poe
len, de bergen schijnen veelal
in nevel gehuld te zijn en
zeeën spiegelen uitdagend.
Als typisch Iers zijn de
muurtjes herkenbaaar, die
afscheidingen tussen de ak
kers vormen.
Van 'Ierse landschappen' zijn
twee mappen verkrijgbaar,
elk met vijf zeefdrukken.
Keramiek
Mariet Schedler is momen
teel gelnteresserd in de Ja
panse dichtvormen haiku en
raku. Haiku handelt vaak
over eenvoudige onderwer
pen en hebben een symbo
lische betekenis. De kunste
nares beeldt haiku uit in dis
cusachtige sculpturen. In de
buitenkant staat een tekst ge
krast, terwijl door een ope
ning in de discus de corres
ponderende voorstelling te
zien is. Zoals de tekst „verge
ten vogels vergeefs naar de
zon reikend in gouden
kooien"; achter het gat in de
discus bevinden zich twee
duiven, die echter niet kun
nen uitvliegen, doordat gou
den tralies de weg versper
ren. De keramiste is niet uit
gegaan van bestaande ge
dichten, omdat ze die niet
persoonlijk genoeg vindt. Te
vens maakt Mariet Schedler
ellips-vormige figuurtjes. De
potten en bakjes zijn geba
seerd op raku, dat vrijheid,
vreugde of ongedwongenheid
betekent.
De Leidse formatie Mixed-Up Band treedt maken. In Voorhout treedt de Leidse groep
voorlopig voor de laatste maal op. In de ko- vanavond op in 't Hok op invitatie van stich-
mende maanden gaat zanger/gitarist Paul ting Kontakt en morgenavond staat men in
Solleveld naar Engeland om met wat Britse Augustinus in Leiden aan het Rapenburg,
en Nederlandse collega's plaatopnamen te
WARMOND De Oegstgeester kunstena
res Atie Krumperman exposeert deze
maand in het Oude Raadhuis aan de
Dorpsstraat 36 in Warmond met aquarel
len, werken in acryl en portretten. Atie
Krumperman woont en werkt in Oegst-
geest en Dwingeloo. De kunstenares vindt
dat tekenen en schilderen vanzelf moeten
gaan, op de manier zoals een kind speelt,
intens, spontaan en ernstig.
De kunstenares bezocht de academie voor
beeldende kunsten in Den Haag. Ze heeft ook
zelf lesgegeven. Ze had eerder tentoonstellin
gen in Voorburg, Groningen, de Nederlandse
Antillen, Oegstgeest, Leiden, Delden en Lei
derdorp. Ook maakte zij een portret in op
dracht van het ministerie van Onderwijs en
Wetenschappen.
De expositie duurt tot en met 24 juni en is op
dinsdag van 19.00 tot 2100 uur geopend, op
woensdag en donderdag van 14.00 tot 16.0C
uur, op zaterdag van 11.00 tot 16.00 uur en op
zondag van 14.00 tot 16.00 uur.
CAMERA Ordinary Peo
ple (a.l) Het debuut van ac
teur Robert Redford als re
gisseur is in Amerika rijke
lijk met Oscars overladen. En
terecht, want Redford dwingt
met zijn eersteling veel be
wondering af. (zesde week)
LIDO II Nighthawks (12)
Het geslaagde Amerikaanse
filmdebuut van Rutger Hau-
wer in een aantrekkelijke
thriller vol vaart, (zesde
week)
LIDO III The elephant
man (16) Een wat weke ver
filming van het leven van
een mismaakt mens in Enge
land ten tijde van Koningin
Victoria, (derde week)
LIDO IV Mc Vigar (16)
Goede vertolking van Roger
Daltry als de beroepsmisdadi
ger Mc Vigar, wie het lukte
tot tweemaal toe uit de best
bewaakte gevangenis van het
Verenigd Koninkrijk te ont
snappen (vierde week)
STUDIO The holy grail
(a.l.) Vermakelijke comedie
met Monty Python, (reprise,
eerste week)
TRIANON Lili Marleen
(16) Uiterst gladde film van
regisseur Fassbinder over
nazi-Duitsland. De film lijkt
het nazi-tijdperk te verheer
lijken, maar is zo ongeloof
waardig dat niemand er boos
om zal worden, (derde week)
EUROCINEMA I (Alphen
aan den Rijn) Night
hawks (12) Zie Lido II
EUROCINEMA II (Alphen
aan den Rijn) Nine tot
five (a.l.) Amusante comedie
(eerste week)
EUROCINEMA III (Alphen
aan den Rijn) Once upon
a time in the West (12) Een
van de beste westerns ooit
gemaakt. (reprise, derde
week)
EUROCINEMA IV (Alphen
aan den Rijn) Azen zijn
troef (12) (reprise, tweede
week)
