Laatste kans
voor Hertha
p
bomen
beesten
hout
Nestor-raadslid Tasseron: We moeten
het spel maar zo goed mogelijk meespelen
hond
zoekt
huis
-
hortus - rapenburg- leiden
omen, beesten
en hout staan
te kijk in
de Oranjerie
TIEN JAAR WUB; ZESDE UNIVERSITAIRE VERKIEZINGEN
1&D/REGIQ
LEIDSE COURANT
ZATERDAG 30 MEI 1981 PAGINA 5
BEN BOEIENDE
SAMENVATTING
N LEIDSE
HORTUS BOTANICUS
anaf vandaag kan de
itreder van de Leidse
ortus Botanicus, achter
!t Academiegebouw aan
et Rapenburg, tot 28
ptember een nieuw aspect
n zijn bezoek toevoegen,
en kan in deze
etenschappelijk
schermde en
cultiveerde prachtige
uwenoude sier- en
owtuin al genoeg bomen
i hout vinden, maar in de
mermaanden komen daar
in nog ditmaal beesten bij.
jer wordt dan zeer
degen voor gezorgd door
it Rijksmuseum van
atuurlijke Historie aan de
aamsteeg. Daar komen
is de beesten vandaan,
stemd voor de
ntoonstelling „Bomen,
(esten, hout'die ingericht
in de Oranjerie (dat is het
ie eeuwse touwsel, rechts,
aar 's winters de
tasplantjes" van groot
rmaat tot aan het betere
izoen een plaatsje vinden)
in de Hortus. Nu de
timen en andere warmte
ihoevende exotica van
stads plantentuin weer
aar buiten kunnen, is er
limte voor weer 'ns wat
tders, en doorgaans is dat
in bijzondere expositie,
eze keer treft men in de
ranjerie een
coördineerd wereldje aan,
it zoölogisch en botanisch
opgebouwd. Voorwaar
vendige componenten,
et hoofd der Educatieve
ienst van „Natuurlijke
istorie", John J. Staats,
irtelt: „In het botanische
eel wordt uitgelegd wat
out is en welk gebruik de
Aens er van maakt. In het
toölogische gedeelte wordt
een overzicht gegeven van
ie vele soorten van dieren
lie op of in bomen leven".
Sonder onmiddellijk voor
lap te staan, neem ik aan.
daar ze zijn er uiteraard
rel bij. En als er op de
ffiche van de expositie een
;ert bij loofhout op de
itkijk staat, wil dat niet
eggen dat een hoorndrager
e boom in kan, maar wel
romheen.
er verdere informatie en
pstructie: de structuur van
put, het herkennen van
-butsoorten, het bepalen
Bn de leeftijd van bomen
met die ringen en zo
en het bepalen van de
ouderdom van hout (in het
algemeen), zijn
onderwerpen die in de
tentoonstelling op een
attractieve manier
behandeld worden en van
bemerkelijk commentaar
voorzien. Zonder meer
duidelijk is de lering, dat
hout een buitengemeen
veelzijdig natuurprodukt is.
Bij een zorgvuldig gebruik
van de bossen, bijvoorbeeld,
kan hout een
onuitputtelijke bron zijn
voor grondstof en energie.
Maar ja, daar gaat de mens
vaak achteloos aan voorbij.
Op grote schaal wordt door
ons, mensen, roofbouw op
de bestaande bossen
gepleegd. Een medewerker
van de Hortus voegt
hieraan toe, dat er elke dag
over de hele wereld
honderden vierkante
kilometers bos verdijnen.
Bos total loss. Vooral de
vernietiging van het
tropisch regenwoud is
catastrofaal te noemen.
In ons land is tegen die
„afbraak" weinig meer te
doen. Hier verdwenen de
natuurlijke bossen al heel
lang geleden. Er moest
ontgonnen worden.
een tentoonstelling van de hortus botanicus en
het rijksmuseum van natuurlijke historie te leiden
30 mei t/m 27 september 1981
ma t/m za 10.00 - 16.30 u zo 12.30 - 15.30 u
De affiche van de tentoonstelling.
Eigenlijk te laat werd
ingezien, dat iets
onherstelbaars werd
aangericht, en de later
aangeplante bossen, zoals op
de Veluwe en op allerlei
landgoederen ook, zijn
onevenwichtig
samengesteld. Daarom ook
hebben veel insecten, in de
wedren van „ieder voor
zich", de kans gekregen om
d'r-eigen in zulke grote
aantallen te ontwikkelen
dat zij schadelijk zijn voor
onze menselijke belangen.
En u weet het zelf maar al
te goed, nietwaar: ook
binnenshuis moeten we ons
hout, ons niet zelden dure
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
hout, verdedigen tegen
opdringende en
indringende insecten, zoals
daar is, onder andere, het
weke geslacht der
houtwormen.
Specialisatie ook op dit
verderfelijke gebied: een
aantal actieve insecten
heeft zich toegelegd op het
rtlcksichtlos verorberen van
hout. Die vreten hout,
gewoonweg. Waar je bij
staat De onderkruipsels
maken daarbij niet eens
meer onderscheid tussen
bomen en antieke meubels.
Van cultuur trekken deze
naarlingen zich geen nerf
aan. De tentoonstelling laat
ook dit fijntjes zien.
Afgezien van de schadelijke
dieren zijn er nog tal van
andere schepselen die van
en rond bomen leven. Te
veel om op te noemen zelfs.
Iedere boom (en de Hortus
kan het weten) op zich,
vormt een boeiende en
bloeiende
levensgemeenschap,
pakkend genoeg om aan de
boom en zijn bewoners een
tentoonstelling te wijden.
Gaat dat dus zien. In de
Oranjerie kan men van
maandag tot en de zaterdag
terecht van 10 uur tot half
5, en 's zondags van half 1
tot half 4.
LEIDEN De hond van
deze week luistert naar de
naam Hertha. Met een beetje
fantasie kan ervan uitge
gaan worden, dat dj vanaf
vandaag vol verwachting,
maar ook zeer gespannen
wacht op het gerinkel van
de telefoon van het asieL Is
er een dierenliefhebber in
Leiden en omgeving, die
belangstelling voor haar
heeft of niet? Zo niet dan
dreigt het ergste voor Her
tha. Helaas is er dan nog
maar één mogelijkheid: Her
tha moet inslapen.
Er komt een moment, dat het
zelfs voor een asiel niet meer
mogelijk en zinnig is om een
hond onderdak te verlenen. Er
is een grens en wanneer die
wordt gepasseerd, is het ge
beurd met de hond of kat. Hoe
is het allemaal zover gekomen
met de hoofdrolspeler van
deze week?
Hertha is een bastaard herder.
Ze heeft een zwarte vacht, al
leen haar poten zijn bruin. Ze
is gladharig, heeft hangoortjes
en een lange staart Hertha is
pas anderhalf jaar oud, maar
ze heeft al een bewogen leven
achter de rug. In totaal is ze
vier keer uit het asiel gehaald
en ondergebracht bij iemand,
die wel wat in Hertha zag.
Maar het mocht niet baten,
steeds werd ze na korte of lan
ge tijd weer bij het asiel aan
Besjeslaan afgeleverd, omdat
ze niet kon worden gehand
haafd.
De oorzaak van alle ellende
ligt in de manier, waarop met
haar in de eerste maanden van
haar leven is omgesprongen.
Tijdens die eerste maanden
werd ze door haar toenmalige
baas mishandeld. Hertha werd
veelvuldig „afgeblaft", gesla
gen en ondervond op geen en
kele manier waardering of
sympathie. Wat ze ook deed,
nooit was het goed. Het draai
de er uiteindelijk op uit, dat ze
half doodgeslagen in het asiel
terechtkwam. Hertha was toen
pas vier maanden oud. Maar
deze roerige en ellendige pe
riode in haar leven heeft ze
nimmer vergeten en is ze nim
mer teboven gekomen. Dit uit
zich en daar ligt dan ook
het grootste probleem bij Her
tha in grommen, bijten en
een tamelijk zenuwachtig ge
drag. En dat wordt allemaal
ingegeven door de angst om
weer te worden geslagen.
Het merkwaardige en ook las
tige is, dat Hertha zich zeer
sterk aan één baas hecht. Die
baas doet ze geen kwaad, maar
andere huisgenoten krijgen
niet de kans zich op een gezel
lige manier met haar bezig te
houden. Zo ging het ook in
een gezin waar Hertha zat
voordat ze voor de zoveelste
keer in het asiel belandde. De
man in huis kon geen kwaad
doen, maar de overige gezins
leden benaderde ze zeer ach
terdochtig. En zo ging het
steeds met Hertha. Ze hecht
zich in zeer extreme mate aan
Wekelijks verschijnt in de Leidse Courant de rubriek
„Hond zoekt huis". In deze rubriek wordt een hond (of
soms ook wel een kat) beschreven die in het asiel ver
blijft om daar een zekere dood tegemoet te gaan.» tenzij
het dier een goed tehuis vindt De in de rubriek beschre
ven honden zijn óf gevonden, óf door hondenbezitters
naar het asiel gebracht. Ze worden om uiteenlopende re
denen afgestaan, vaak begrijpelijk, maar soms ook vols
lagen onzinnig. De In „hond zoekt huis" beschreven die
ren zijn alle goed gezond, hebben een wormkuur onder
gaan en zijn volledig ingeënt. Tegen betaling van circa 60
gulden ten bate van zwerfdieren zijn ze af te halen.
Adres: Nieuw Leids Dierenasiel, Besjeslaan 6b, Leiden.
Tel.: 411670. Geopend di. t/m vr. 10-12 en 14-17 uur, za. 10
tot 12 en 14-16 uur. Zondag en maandag gesloten.
r
Hertha Is een bastaard-herder met gebruiksaanwijzing.
één persoon, doet die geen
kwaad, integendeel, maar an
dere gezinsleden of bezoek is
wat Hertha betreft taboe.
Daarom zou het het beste zijn,
wanneer Hertha bij een baas
terecht komt, die als alleen
staande door het leven gaat.
De keus wordt misschien wel
erg klein, maar de voorkeur
van Hertha gaat volgens de
Vlekkie
De hond van vorige week
heeft het beter getroffen dan
Hertha. Via familie in Leiden
heeft Vlekkie uiteindelijk een
baas in Delft gevonden.
9*
over de vraag wie zij graag op de 150 zetels
op het Binnenhof zouden willen zien, maar
ook welke mensen de raad van de Leidse
Universiteit moeten gaan vormen: de uni-
versiteits- en faculteitsraadsverkiezingen
zijn in Volle gang. Voor de zesde maal wordt
de hele universiteitsraad „vernieuwd" en
dat gebeurt via stemmen per post Ongeveer
zestienduizend studenten, 2250 man en
vrouw wetenschappelijk en 2600 niet-weten-
schappelijk personeel zijn gerechtigd hun
stem uit te brengen op een van de veertig
kandidaat-raadsleden. De studenten kunnen
bovendien laten weten door welke studen
ten zij het liefst worden vertegenwoordigd
in de (sub)faculteitsraad van hun studie
richting. De veertig zetels van de universi
teitsraad zijn te verdelen over elf studenten,
elf leden van het wetenschappelijk- en elf
van het niet-wetenschappelijk personeel en
zeven zogeheten bullen (buiten universitai
re leden). De bullen vormen een eigen frac
tie en worden na voordracht door raadsle
den benoemd door de Kroon. Zij doen dus
niet mee in de verkiezingsstrijd. De overige
kandidaten zijn verdeeld over vier fracties:
de Unie van Faculteiten en Diensten
(UFD), de Centrum Groepering Leiden
(CGL, alleen bestaande uit studenten), de
Progressieve Partij (PP) en de Leidse Stu-
dentenbond (LSb).
Op 4 juni moeten alle stemformulieren weer te
rug zijn bij het centraal stembureau van de uni
versiteit. De nieuwe raad wordt, voor de duur
van twee jaar, in september geïnstalleerd, com
pleet met nieuw gekozen voorzitter. Althans,
als alles goed gaat. Want anders dan bij de
Tweede Kamerverkiezingen is het bij de uni
versitaire niet zeker of het vereiste opkoms
tpercentage wordt gehaald. Bij de vorige ver
kiezingen bedroeg dat 45 procent en dat is maar
tien boven de benodigde 35 procent. Vandaar
ook het klemmende verzoek van het college
van bestuur aan de kiezers om toch vooral het
stembiljet terug te sturen al is het maar blanco.
Inspraak
Hier ligt al een van de problemen voor de tien
jaar jonge universitaire democratie: de geringe
belangstelling voor de door de minister gebo
den inspraak in de universitaire winkel. Hiero
ver en over andere zaken spraken wij met de
nestor in de universiteitsraad, de heer J.A. Tas
seron van de Progressieve Partij. Wordt hij
herkozen dan gaat hij beginnen aan zijn zesde
raadsperiode. Dat is dan tevens zijn laatste
want in januari aanstaande is hij pensioenge
rechtigd en zal hij het pand Rapenburg 76 in
zijn hoedanigheid als hoofd van de financiële
administratie van de universiteitsbibliotheek de
rug toe draaien. Dan kan hij zich volledig gaan
wijden aan zijn hobby: het verder uitpluizen
van zijn stamboom. Het raadswerk? „Misschien
wel als buiten-universitair lid; daar moet ik nog
eens rustig over nadenken".
De heer Tasseron antwoordt eerst weloverwo
gen, zeer bedachtzaam, maar dan toch voluit en
vaak scherp veroordelend. In tegenstelling tot
velen van zijn collega-raadsleden is hij de man
die weinig woorden nodig heeft om aan degene
die hij toespreekt precies te laten „voelen" wat
hij bedoelt. „Maandagavond in de universiteits
raad heb ik nog wat in petto bij de behandeling
van het agendapunt over instelling van dien
straden", lacht hij schalks. Als personeelslid
van de „dienst" universiteitsbibliotheek steekt
het hem zeer dat de UB nog steeds geen raad
heeft waarin het ongeveer 150 man en vrouw
personeel het beheer en het bestuur zélf kan
regelen. In de ruim tien jaar oude Wet op de
Universitaire Bestuurshervorming (WUB) werd
daarin niet voorzien. Maandag spreekt de uni
versiteitsraad over de wijziging van de WUB
zoals die door de minister is voorgesteld. De
heer Tasseron slaat het betreffende vergader
stuk uit zijn tien jaar lang consciëntieus bijge
houden archief erop na: „in artikel 105 van de
wijziging wordt gezegd dat dienstraden kunnen
worden ingesteld bij beheerseenheden. Dat
geeft hoop". En: „Ik ben ook blij dat het college
van bestuur deze politieke lijn heeft gevolgd.
Een dergelijk onderwerp als dienstraden ligt
toch politiek gezien heel gevoelig
meestal
Welgevallig
Tien jaar functioneert het universitaire bestuur
in de WUB-gedaante, als gevolg van de inter
nationale studentenstrijd om democratisering.
De universiteitsraad en het college van bestuur
regeren volgens „het harmoniemodel". In de
praktijk loopt de bestuursmachine echter niet
zo gesmeerd. Herhaaldelijk botsen deze twee
tijdens de tweewekelijkse vergadering op
maandagavond. Verwijt vanuit de raad: het col
lege stelt de raad vaak voor een reeds voldon
gen feit; of de raad maar even wil instemmen.
De heer Tasseron: „Twee dingen zijn heel wel
gevallig voor het college: in de universiteits-,
raad is het een komen en gaan van leden. De
nieuwelingen zijn niet snel ingewerkt in de
moeilijke materie en zijn dus gemakkelijk te
manipuleren. Het college heeft zodoende ook
ruim de gelegenheid om zich bezig te houden
met de echt belangrijke zaken. Neem bijvoor
beeld de begrotingen. Het college laat de raad
worstelen met het ondoorzichtige cijfermate
riaal en bekvechten over een ton en miljoenen
gaan ondertussen onder de hamer door. Ook
laat het college zich niet graag op de vingers
tikken. Dat hebben we laatst nog gemerkt bij
de behandeling van het innovatiebeleid. Het
college had de contacten met het bedrijfsleven
al gelegd en presenteerde toen het besluit ter
instemming aan de raad. Dat pikte de raad niet
en het college werd boos. Ik erger me nog
steeds aan de toon van die concept-besluiten.
Altijd wordt de raad gevraagd „in te stemmen
met het voornemen van het college". Dat moet
natuurlijk zijn: „de róód besluit dat en dat". He
laas heeft de raad geen vat op dé grote lijnen
van het universitaire gebeuren. Heel jammer,
maar we moeten het spel maar zo goed moge
lijk meespelen".
„Bullen"
Een moeilijk punt in het universitaire bestuur
is verder de plaats van de „bullen". Zeven bui-
ten-universitairen moeten volgens de wet in de
raad zitten voor een „maatschappelijke 'in
breng". De raad doet voordrachten bij de mi
nister. De heer Tasseron: „door onze fractie, de
PP, wordt natuurlijk vaak een progressief per
soon voorgedragen. We hebben al vaker ge
merkt dat de minister ons advies dan niet over
neemt, maar eigenmachtig een ander van het
lijstte aanwijst Dat is van het begin af aan een
spelletje geweest Bij de „bullen" net als bij de
overige fracties en vooral de onze geldt
dat het moelijk blijkt de mensen te blijven mo
tiveren voor het raadslidmaatschap. Ik denk
dat het vooral ligt aan het feit dat de leden een
te lage vergoeding krijgen voor het werk, dat
veel vrije tijd opeist. Bovendien is het nog
steeds zo dat sommige personeelsleden eerst
toestemming aan hun baas moeten gaan vragen
voor zij in een bepaalde commissie zitting mo
gen nemen. Dit zijn allemaal zaken die om ver
betering vragen en waar de raad zich de ko
mende jaren sterk voor moet gaan maken. Ze
ker niet in de laatste plaats moet om de positie
van de studenten in de raad worden gedacht
Die krijgen het met het komende strakke stu
dieschema, de tweefasenstructuur, nog moeilij
ker om zich in te zetten voor bestuurszaken".
