Jannes van der Wal:
Ik word gek
als ik een baantje
moet nemen99
Ik ben
een idealist
maar ik
wil
mi jn idealen
wel
verwezenlijkt
zien,,
Het is
mijn
hobbyniet
mijn
boterham
AAD WESTERLAKEN: EEN VAN DE VIER BOKSPROMOTORS as
}rof-
ammen
•geen
etpot
nig beroepsboksers, te weinig grote pugi
listen. Met de amateurs zitten we beter.
Daar is het peil behoorlijk. Er komen
evenwel te weinig profs uit voort. Als ik
mijn licentie als manager krijg, wil ik zelf
ook jongens onder contract nemen. En ik
ga ook een cursus voor instructeur vol
gen". Dan kan hij zelf bokslessen geven.
Vorig jaar september heeft hij daarop al
een voorschot genomen door de boks
school van Schilperoord aan de Mathenes-
serlaan ovef te nemen en, vakman als hij
is, te renoveren zodat er een verfijnde,
hypermoderne accommodatie tot stand
kwam.
Aad Westerlaken is, met zijn 45 jaar, nog
al wat van plan. Nog meer hooi op zijn
vork om zijn grote hartstocht te kunnen
uitleven en zijn steun te verlenen om het
boksen in ons land, zowel op het profes
sionele- als amateurvlak omhoog te stu
wen. Hij twijfelt geen moment aan het
welslagen daarvan. „We hebben maar één
echte sportarena in ons land en dat is het
sportpaleis „Ahoy". Ik vind dat je daar be
tere en grotere programma's kunt geven
dan elders. Ja, de Menkenhal in Rotter
dam is ook uitstekend geschikt maar daar
ligt van september af ijs in en dan begint
net het boksseizoen. Jammer, want dat
scheelt nogal wat aan huur". En de huur
breekt promotors dikwijls de nek omdat
die een forse hap uit het budget voor een
profboksavond doet.
Het drukke baasje Aad Westerlaken ziet,
als het voor het boksen is, nergens tegen
op. Maar in een ogenblik van diepe bezin
ning merkt hij wel op:„Ik hoop dat in de
toekomst mijn zoon het bouwbedrijf over
kan nemen". Die zoon is 23 jaar, heeft een
kortstondige boksloopbaan als amateur
achter de rug maar traint nog wel steeds,
bij de vereniging Crooswijk. Dat eist na
dere toelichting: pa een eigen boksschool
met bevoegde instructeurs, pa traint zelf
bij Huizenaar en de zoon bjj Crooswijk.
Een ongelovige blik in de ogen van Aad
Westerlaken. „Waarom niet Ik weet ook
wel dat er dikwijls geen optimale onder
linge verhouding tussen de clubs is. Maar
daarvan mogen de boksers nooit de dupe
worden. Als er wat is, moeten de besturen
dat maar onderling uitvechten maar niet
over de ruggen van de amateurs. Dat
brengt de sport alleen maar schade toe en
daarvoor geven we tenslotte allemaal onze
S'd niet".
et is duidelijk: Aad Westerlaken streeft
naar het optimale, heeft daarvoor - alles
over en zet er desnoods zichzelf voor opzij.
Aad Westerlaken:„Ik ben een idealist
maar ik wil mijn idealen wel vervezen-
lijkt zien".
HERMAN VAN BERGEM
LEIDSE COURANT
ZATERDAG 16 MEI 1981 PAGINA 15
ORT
SCHUITENDIEP Op de deurpost van
Schuitendiep 70 is een kartonnetje vastge
prikt: Jannes van der Wal. De woonruimte
van 5 m2 wordt grotendeels in beslag geno
men door een piano. Van der Wal leeft ma-
cro-biotisch, maar er mag gerookt worden.
Gedronken wordt ponlpelmoentje of victo-
riawater. De bewoner vertelt: „De nationale
titel is een mijlpaal, maar ik vind niet dat
ik de sterkste speler ben. Ik heb nog veel te
leren, maar wil wel proberen een keer
wereldkampioen te worden".
Zo'n wereldtitel zou zijn enige bron van inkomsten, het
dammen, bepaald geen kwaad doen. Toch verlangt Jan
nes van der Wal niet naar Dallas-achtige rijkdom. „De
omstandigheden waaronder ik nu leef zijn misschien
niet het einddoel, maar ik hoef geen duurder huis of
een auto. Aan luxe hecht ik geen waarde. Ik ben nu vijf
jaar prof en heb er nog geen moment spijt van gehad.
De hele dag ben ik met dammen bezig. Ik schrijf een
boek, analyseer partijen enzovoorts. Ik zou best willen
dat er wat meer wedstrijden waren. De eerste officiële
wedstrijd is pas in juni. Tegen Rusland in Minsk. Af en
toe zijn er ééndagstoernooien met hoofdprijzen van
rond de tweehonderd gulden. Dammen is mijn toe
komst. Maar misschien word ik nog eens een keer een
groot concertpianist, ha, ha".
Van der Wal vervolgt: „Ik vind dammers over het alge
meen aardige mensen. Ik voel mij thuis in hun wereld.
Ik heb zeer bewust voor dit leven gekozen. Geen zor
gen hebben, lekker vrij en met een spel bezig zijn
waarin ik me volledig kan uitleven. Als er geen klok
naast het dambord stond, zou ik hele dagen helemaal in
mijn berekeningen kunnen verzinken. Soms kom ik in
een gemakkelijke partij in tijdnood, gewoon omdat ik
toch voor de lol de sterkste zet wil vinden".
Kunst
Het is geen wonder dat Jannes van der Wal, dol op alle
abstracte spelletjes en geboren in de damprovicie bij
uitstek. Friesland, voor de edele kunst van het schui
ven heeft gekozen. „Dammen is inderdaad een kunst
en een wetenschap. Maandenlang schrijven over een
toernooi dat al voorbij is, is toch een vorm van kunst,
frreatief bezig zijn", merkt de profdammer op.
Over het gerief en het gemak van de moderne maat
schappij kan Van der Wal kort zijn: „Tegen de gewone
maatschappij zet ik mij niet af, maar ik ga gewoon mijn
eigen gang. Voor mij mag het treinenstelsel vertienvou
digd worden en de autowegen afgebroken. Soms is au
torijden onvermijdelijk. Als ik in een auto zit, zie ik
voortdurend dode katten langs de weg, allerlei gevaar
tes die de auto voorbij moet, vogels die opgeschrikt
worden. Zullen we het maar weer over dammen heb
ben?"
„Er wordt publicitair misschien meer aandacht besteed
aan de damsport, steeds minder bedrijven hebben zin
om een toernooi te sponsoren. Zelfs dit laatste Neder
landse kampioenschap werd niet gesponsord. Dat bete
kent dus weinig geld voor veel inspanning. Toernooien
zijn vermoeiend, vooral als je op kop gaat. Daarom leef
ik gezond en slaap ik veel. Maar speciaal aan conditie
training doe ik niet. Een stille zaal inspireert mij. Als er
een asbak van de tafel valt, leidt dat wel af, maar na
een minuut is zoiets weer .vergeten. Er zijn wel eens
momenten dat ik wat anders doe, maar dat betekent
dan niet dat ik het dammen beu ben. Schaatsenrijders
bijvoorbeeld zijn hun sport wel eens moe, hoewel dat
niet is te vergelijken met onze situatie. Zij sporten in
een ongemakkelijke houding, dammers zitten in een
lekkere stoel in een verwarmde ruimte".
Het grote risico van een zelfstandige is een langdurige
ziekte, wat dan? Jannes van der Wal: „Nou, dat is dan
jammer. Hoe ik dan in mijn onderhoud zou moeten
voorzien, weet ik niet. Daar sta ik ook niet bij stil. Toe
vallig ben ik laatst uit de verzekering gezet, omdat ik
niet betaald heb. Dat maak ik echter wel weer in orde.
Het klinkt allemaal lichtzinning, maar ik weet geen al
ternatief. Je kunt gemakkelijk zeggen: neem een baan
tje en kom je financiële verplichtingen na. Onmogelijk.
Ik word gek als ik een baan moet nemen. Mij breekt
het angstzweet uit als ik eraan denk, dat ik morgen om
acht uur moet opstaan om te gaan werken. Ik zou het
gewoon niet kunnen".
JAN J. RITZEMA
m op
jelen.
t staa
ist t
lijkhet
xe6 fx
Dh5 n
13. .0
Dxe6 1
b7*W
was r
15.
g6+
Koopmans is de
trekpleister van
het programma
maandag
brengt.
RDAM Met enige regel-
d nuf neemt hij het vliegtuig en
zich naar Londen, Parijs,
in of elders om bokswed-
:n bij te wonen. Dat doet hij
:n en nu pas blijkt dat het
leen ging om toe te geven
jn passie, het boksen in al
ledingen. Aad Westerlaken
ikte zijn buitenlandse trips
l, a4jom connecties te kweken, re-
Kop te doen en zich in te wer-
j>& in de ingewikkelde interna-
'olgf je profbokswereld waarin
)7 T, Is weinigen het voor het zeg-
.17 hebben. Zes jaar deed Aad
Khi erlaken erover om van de
|i-g5 rlandse Boksbond een licen-
ls promotor los te weken en
i een kleine twee jaar be-
l hij tot het exclusieve clubje
rlanders dat wedstrijden
organiseren. Aad Westerla-
bevindt zich in het illustere
schap van de alomtegen-
dige Henk Ruhling wiens
ïeweb van bemoeienissen tot
luiten Europa reikt, de nu al
rolgn idarische Theo Huizenaar die
aats tijn 81 jaar nog midden in het
voor gebeuren staat en, net als hij-
de „youngster" Ben Zwezerij-
egr0 lie na zijn actieve loopbaan
ke rr ucteur werd en regelmatig in
gen tht organiseert. Aad Wester-
dan 1 ondergaat op maandag 18
andi ijjn vuurdoop als hij voor het
earn a's zeMstandig promotor -
kaak ^t 'n samenwerking met
ijl ga >y" - een groot boksgala orga-
fcrt, met alle risico's vandien.
een apart vak, bokspromotor. Wie
wijdvertakte relaties heeft, kan geen
imma maken. Onbekenden in de
van de pugilistiek komen niet aan
itukje bij beetje moeten de relaties
!n opgebouwd om tot het samenstel-
fan een verantwoord programma te
in komen. Aad Westerlaken is daar-
betrekkelijk korte tijd geslaagd,
er zit geen boterham in, het is een
waaraan je geen weerstand kunt
laat hij met een milde lach in een
■rbrand gezicht weten. Henk Ruh-
i, ten dele, Theo Huizenaar kunnen
leven, hoewel de Zandvoortse
ker en promotor Ruhling immer
dat zijn verdiensten niet in eigen
maar in het buitenland liggen. Hij
vele boksers onder contract en van
irtij die zijn discipelen boksen, ont-
hij een percentage van de beurs.
Westerlaken is zo ver nog niet, hij
jn°g) geen licentie als manager
-Westerlaken is een rijzige figuur, die
^gelijks brood verdient als eigenaar
rw w'jd en bekend staand met-
dn ^en rasecbte Rotterdammer,
erzot 's °P boksen en alles wat erom
V<nZ l^an8f- -Toen ik een jongetje was, zat
en jn geboUW Zuid aan de Doklaan naar
lK boksen te kijken. Ik heb de sport zelf
kunnen beoefenen want toen ik na
mijn schooltijd als krullenjongen werkte,
zaagde ik een pink af. Ik hield er ook nog
een stijve ringvinger aan over en dan kun
je niet boksen". Niettemin begeeft Aad
Westerlaken zich nog enige malen per
week naar de boksschool van Theo Huize
naar om zijn lichamelijke conditie op peil
te houden om de druk van een razend be
zet leven te kunnen weerstaan.
Vijf uur op
„Ik sta elke morgen om vijf uur op en ui
terlijk om zes uur zit ik op mijn kantoor.
Dan bespreek ik met de bedrijfsleider en
mijn uitvoerders de werken, die ik in de
loop van de dag ook nog eens afga. Ik
maak de administratie in orde en stop de
rest van mijn tijd in mijn hobby, het bok
sen. Daarvoor heb ik alles over. Ik zet er
ook alles voor opzij. Als ik naar het ama-
teurboksen ga. en ik sla geen programma
over, laat ik rustig een verjaardag thuis
schieten. Jawel, dat vinden ze goed. Mijn
vrouw steunt me in mijn hobby, die na
tuurlijk niet Zo ver mag gaan dat ik mijn
bedrijf erdoor verwaarloos".
Een wonderlijke man, die Aad Westerla
ken. Zijn pezige lichaam verwerkt het
drukke bestaan zonder enige klacht en
terwijl anderen almaar doende zijn hun
schaapjes op het droge te trekken, neemt
Aad Westerlaken glimlachend het risico
van het organiseren van profgala's. „Ik
heb er zelfs enige tijd nog wat horecabe
drijven bij gehad. Dat ging niet meer, niet
alleen omdat het te druk werd maar ook
omdat ik fiscale moeilijkheden kreeg.
Weg ermee, heb ik toen besloten". Het
heeft hem geen pijn gedaan. Hij kende
zijn eigen tap alleen van het zien. Aad
Westerlaken rookt niet en drinkt niet -
„op een goed glas witte wijn na op zijn
tijd" - en werkt constant aan zijn conditie,
die hij nodig heeft om van de vroege och
tend tot de late avond in de weer te kun
nen zijn.
Ervaring
„Van Theo Huizenaar heb ik enorm veel
geleerd en steek ik nog steeds wat op. Die
man heeft een ervaring, onvoorstelbaar".
Niettemin heeft Aad Westerlaken met or
ganiseren enige keren zijn neus gestoten.
Vandaar zijn opmerking:„Er zit geen bo
terham in". Desondanks houdt hij stug
vol, eerst als „compagnon", op maandag
de 18e mei als „zelfstandige". Zijn uitleg-
:„Het boksgebeuren is aan het veranderen
maar ik ben van mening dat het moet blij
ven en beter moet worden. Hoewel het
met de profs in ons land armoe is, te wei-
metiêr van de
is de beroeps-
r gemeengoed
den. Wie in een
Ide tak tot de
tking komt
tief verder te
dan de modale
naar, meet zich
id een profsta-
in. In de hunke-
an de hobby een
te maken
evenwel vaak
ïtzinnig voorbij
n aan de secun-
consequenties
e overstap. Het
itzicht in je on-
ud te mogen
en met bezighe-
j e tot dan je lief-
i rij waren, is
jls zó aantrek-
dat tal van on-
erlijke maat-
elijke zekerhe-
chteloos over-
worden gezet,
pss porters die
op de loonlijst
bij een werkge-
rallen onder het
„zelfstandigen".
iudt in, dat zij
mlijk dienen te
voor eeh ac-
lele sociale rug-
ig. Het is een
:hting die aan-
et bfjke financiële
vergt. Er zijn
weinig profes-
sporlbedrij-
wier inkomen
hoog genoeg is om
moeiteloos de noodza
kelijke premies te
fourneren.
Ook de Nederlandse
Dambond telt een
aantal profsporters.
De bekendste twee
zijn natuurlijk Ton
Sijbrands en Harm
Wiersma. Hun reputa
tie staat borg voor
voldoende inkomsten
om in hun eigen on
derhoud te kunnen
voorzien. De Friese
oud-wereldkampioen
Wiersma zit dubbel
goed, omdat hij als
trainer-coach in vaste
dienst is bij de
KNDB. Een arbeids
overeenkomst die
eveneens Rob Clerc
en Swami Nikihilan-
da (de vroegere Jan
de Ruiter, die na zijn
overgang naar de
Baghwan-sekte een
andere naam aan
nam) bezitten.
Jannes van der Wal,
de nieuwe Nederland
se kampioen, is nog
niet zo ver. Hij is be
roepsdammer voor ei
gen rekening en risi
co. Het betekent een
kommervol bestaan.
De ex-student wis
kunde knoopt de end
jes met de grootste
moeite aan elkaar. De
nationale titel bracht
300 gulden in de knip.
Daarvoor zat hij wel
tien dagen achter het
geblokte veld. Ergo:
een dagvergoeding
van drie tientjes. De
bond kan echter niet
iedere dammer in
dienst nemen en de
maatschappelijke be
geleiding van de Ne
derlandse Sport Fede
ratie is ook onderhe
vig aan de trend van
bezuinigen en inleve
ren. In het bescheiden
onderkomen van Jan
nes van der Wal, in
het Groningse Schui
tendiep, vinden we
nergens iets van de
glamour behorend bij
een vaderlandse
sportvedette. Het
minst bij bij de kam
pioen zelf.
