Crisis
binnen
universiteits
bestuur
Na Mientje Zuur en haar
galant kreeg Machiel de
ruimte voorz'n eentjes
en tweetjes
Muzikale intentie
Sempre" overtuigt
'AD/REGIO
Boete voor dronken automobilist
Keurige uitvoering
Saint Lazare
PAG
LEIDSE COURANT
VRIJDAG 8 MEI 1981 PAGINA S
BERNSEN, LEIDEN, KOOKTEN SERVEERTAL 90 JAAR LANG
ncta 1
voor
won
t
yekers
'O COQ
t. 317)
la Mai
van E
raard
De
Waarom zou je ook nog
morg ien lange jaren wachten
wand im als culinair zakenman
van lan eindelijk een
dan o ieuwoude vreugde la
.Dee/igarte te kunnen serveren;
iegentig jaar is al mooi
noeg om over zoveel
wreikte resultaten de
aeter: bazuin te steken met
aantrekkelijke
aanbi
week
euchai eetgelegenheid Bernsen
traat. un de Leidse Breestraat
>or Pa |e negen kruisjes gehaald.
nVan lunchroom, kokerij,
uitzending van diners, het
Maison, restaurant, de
earoom, tot het Restorant
g wa vandaag. Onder de
De voortdurende zorgen van
Come joe generaties Bernsen,
«n geslacht dat in
rroeger tijdem vanuit het
oasca candinavische noorden
laar het meerbelovende
iolland moet zijn
tfgezakt. We gaan voor
het Leidse relaas terug
Uphei 1891, toen Machiel
0 fin ^°^annes Bernsen in de
)iefsteeg een koek- en
iaa'^h ^ketbakkerij begon,
maar al gauw, onder
etwat behoeftige
omstandigheden en
vanwege de delicate
gezondheid van zijn
vrouw, moest bijspijkeren
net het rondbrengen van
DAaltiiden. Ik teken één
me, en ander op uit de mond
pr_.. van zijn kleinzoon Jan
Machiel, de huidige
p 14, regerende eigenaar, die
ng ic^daartoe zijn eigenlijke
it 210 domein: „achter, met de
i éém keuken" even verlaten
ond w heelt en in „de zaak" met
de spiegels (die Bernsen
?en extra dimensie geven)
co/fie met superieur
ippelgebak laat
penbi anrukken.
reek e Jan Machiel die, in
>rden soksuitmonstering, over
-engsfÏMachiel Jan vertelt.
oltaiMevrouw Bernsen schuift
aan en laat een koopakte
uit 1899 zien. Hieruit
maak ik op, dat „Bernsen"
aan de Breestraat
dmat gevestigd is op de naween
terloivan de Franse tijd. Er is
Boflimmers tegenover
èwtaris mr. J. A. F.
Coebergh sprake van
;ne Wühelmina Apollonia
Zuur die zich met hart en
ziel had verslingerd aan
orgaijJoseph Albert Valot,
Zoetipfficier bij het Fransche
Spindeger, wonende te Parijs.
focAÏ Idientje Zuur huwde met
tgerei ^alot en wilde haar huis
meivefean de Breestraat nommer
157 graag kwijt. Welnu,
koek- en banketbakker
P^P -lachiel kon zich
p| nmiddels, dankzij die
1 1 evering van Diners vanaf
0,80, 1,00 en hooger,
■Beter roeren en kocht het
H^>and van Mien en de
-weledelgestrenge Joseph
p..voor de som van
Kljfechtduizend gulden.
Waarvan akte; in minuut
ipgemaakt.
lernsen zat toen gebeiteld
an de Breestraat, in het
^iden dat toen nog
elefoonnummers met drie
;ijfers had. Je belde maar
i§3 en het kwam voor de
bakker: de warme schotels
waren al zo goed als
onderweg. Het woonhuis
Was verbouwd tot
winkelpand, met kokerij
rnnex chocolaterie. „Mijn
'ader, Jan Arnoldus,
swam in 1923 in de zaak,
naakte er later een
unchroom van en
landhaafde de kokerij en
le uitzending. Hij noemde
iet toen Maison Bernsen.
liet zelden gingen er op
én avond honderd
.eentje en tweetjes" (voor
én of twee personen dus)
>p de motorbakfiets de
leur uit. Al vóór de oorlog
at het bij ons vol Indische
sters, meest studenten van
|oede kom-af, die boven
•ich te goed deden aan de
ndische Rijsttafel. Voor
vier gerechten betaalden
zeventig cent en per
abonnement 60 cent. Zes
[erechten gingen naar
'innen voor een gulden.
Vader kookte die
rijsttafels fantastisch. Er
waren trouwens in 1933
diners met vlees, groente
in aardappelen vanaf
zeven dubbeltjes en voor
een gulden en vijftien cent
at je je ongans aan een
Mud voorgerecht, soep,
croquet, vlees, groente,
Bernsen, Jan Machiel
en z'n bedrijf, anno
1981.
Breestraat nommer
157: startplaats van 90
jaar koken en uitzen
den bij Bernsen.
aardappelen en dessert",
zo laat Jan Machiel
Bernsen aan de hand van,
door vader Jan Arnoldus
beleefd aanbevolen,
„Verlaagde Diner-prijzen"
zien.
„Zelf kwam ik in 1954 in
de zaak bij vader en in '58
nam ik het bedrijf van
hem over. Ik haalde toen
dat Maison-er weer af; het
had altijd gewoon Bernsen
geheten. In '59 werd de
lunchroom verbouwd;
eerst boven, toen beneden.
In 1966 ging de keuken
radicaal om en de laatste
verbouwing in '76 was
helemaal een succes: de
zaak werd intern
onherkenbaar veranderd.
Kijk maar eens om je
heen: zo gaat het nou de
hele dag. 's Morgens de
koffie- met hopen gebak
klanten. Dat had je
vroeger niet. Na de lunch
was het afgelopen, tot een
uur of 5. Nu heb je de hele
middag aanloop voor thee,
gebak, snacks,
pannekoeken; vooral die
kleine hapjes gaan enorm.
En grote hoeveelheden
koud buffet hè; tot voor
een paar honderd mensen
toe, overal door ons
bezorgd. Dat is én van de
grote pijlers van de zaak
de laatste jaren. En als
enig restaurant in Leiden
serveren we het Tourist
Menu, waar veel
vreemdelingen op
afkomen: voorgerecht,
hoofdschotel en dessert
voor 14,25, een
landelijke prik".
Vernieuwde zaak met een
oude klank. De recorder
permanent
reproducerend heeft
een band met 24 uur
rustige, beschaafde
dinermuziek die non-stop
het verorberen der
gerechten begeleidt.
Bernsen drijft voor een
deel op slijtvaste klanten.
„Die zie je twee, of drie
keer in de week, of elke
dag. Sommmige al dertig
jaar lang. Er zijn gasten bij
die ie niet meer weg kunt
denken. Alle categorieën
zowat zijn
vertegenwoordigd:
vrijgezellen (weinig of
geen studenten meer),
kamerbewoners,
echtparen, ook met
kinderen, buitenlanders
het hele jaar door dat
merken we weer aan de
vreemde valuta in de
kassa, 's Middags duiken
de zakenmensen op,
kantoorpersoneel, van het
stadhuis ook: er zijn bijna
symbolen onder, die
gegarandeerd een paar
minuten na klokslag
twaalf de deur
binnenkomen. Nee, we
hebben er een fijne zaak
aan over gehouden.
Twaalf man vast
personeel en tijdens de
Eiekuren (zoals op de
oopavonden en 's
zaterdags) nog een stel
hulpen erbij".
Volgende week laat
Bernsen eetbaar merken,
dat het Restaurant of
Restorant door elkaar
heen gebruikt, want
helaas zijn veel
Nederlanders niet
spellinggevoelig en
dobberen mee op de zee
der taainivellering aan
het achttiende lustrum toe
is. Zeven dagen feest met
bloemen, en de
consumpties, groot en
klein, dragen het stempel
90. Het jubilerende
etablissement gaat zich
geducht weren met
aanbiedingen en attracties.
Jan Machiel Bernsen: „Ik
heb een aardige attentie
voor m'n menu-klanten".
Maar afgezien daarvan, lik
je je vingers bij voorbaat
al af bij de gedachte aan
de voorziene gerookte kip
en de gebraden ossehaas.
En de tweede kop koffie
gratis. Dat is ook al zo'n
beproefde trekker onder
boeren, burgers en
buitenlui.
Kortweg Bernsen in de
gloria; misschien ook op
weg naar de vierde
generatie. „Maar dat
moeten we nog even
afwachten", zegt vader
Jan, wiens zoon is
doorgedrongen tot het
koksleven: „laat hem eerst
maar een tijdje onder
vreemden werken en z'n
eindexamen
restaurantkok doen. Hij
komt voorlopig goed
onder de pannen in
Bennebroek, bij De oude
geleerde man".
RAADSLEDEN VERLATEN VERGADERZAAL:
LEIDEN Aan de vooravond van de uni
versitaire verkiezingen die eind mei worden
gehouden, is een kleine „bestuurscrisis" ont
staan. Dat gebeurde gisteravond toen tij
dens de vergadering van de universiteits
raad achtereenvolgens de volledige fracties
van de Uhie van Faculteiten en Diensten, de
Leidse Studentenbond en een lid van de pro
gressieve Partij demonstratief de vergader
zaal verlieten. Aanleiding was een geschil
tussen het College van Bestuur en de raad
over de besluitvorming rond het agenda
punt „Uitwerking innovatienota". Na ruim
tweëeneenhalf uur bekvechten over en weer
kon universiteitsraadsvoorzitter F.van der
Meer niets anders doen dan de beraadslagin
gen over het agendapunt te verschuiven
naar de volgende vergadering op 18 mei en
de vergadering abrupt te beëindigen.
Aanleiding tot de ruzie was het aannemen door
de raad van een alternatief concept-besluit over
de Innovatienota. In deze nota wordt voorge
steld om aan de universiteit een nieuwe instel
ling te verbinden die onderzoek moet gaan ver
richten voor en contacten moet gaan leggen
met het bedrijfsleven. Dit in het kader van het
beter op elkaar afstemmen van universiteit en
maatschappij. Deze instelling zou bij de Leidse
universiteit moeten worden ondergebracht of
anders zou er een gezamenlijk punt moeten ko
men voor de Technische Hogeschool in Delft
samen met Leiden, eventueel aangevuld met de
universiteit van Rotterdam. Het College van
Bestuur deelde gisteravond mee dat al enige
tijd besprekingen worden gevoerd met Rotter
dam, Delft en de Kamers van Koophandel in
dit gedeelte van de Randstad om een beeld te
krijgen van vraag en aanbod binnen de univer
siteiten en het bedrijfsleven. Het College had
nu in een concept-besluit goedkeuring willen
vragen aan de raad om officieel deel te kunnen
gaan nemen aan het tot stand brengen van een
dergelijke instelling.
De raad koos echter vrij onverwacht voor het
„alternatieve" besluit van de LSb dat inhoudt
„het College te verzoeken eerst een breed sa
mengestelde commissie in te stellen". Die com
missie moet precies gaan bekijken welke be
hoefte het bedrijfsleven heeft aan universitaire
hulp bij het komen tot verbeterde technieken.
Ook vindt de LSb het noodzakelijk dat eerst bij
de faculteiten wordt nagegaan welke mogelijk
heden zij hebben om onderzoek te gaan doen
voor de industrie. Tot slot wees de LSb erop dat
de universiteit zich nuttig moet maken voor het
midden- en kleinbedrijf en wel in de Leidse re
gio.
Het aannemen van het alternatieve besluit was
voor het College een niet te verteren zaak. De
voorzitter van het College de heer Cath: „Als
de commissie er komt die de LSb voorstelt
wordt het ons onmogelijk gemaakt om verder
beleid voor te bereiden. Het betekent wéér uit
stel van daden en dat wordt de universiteiten
nu juist altijd verweten door het bedrijfsleven".
Het College nam daarop het bestuursreglement
van de universiteit ter hand en kwam tot de
uitspraak „moeite" te hebben met het door de
raad aangenomen besluit. Hiermee legde het
College het raadsbesluit naast zich neer, heel
reglementair, maar niet gebruikelijk. De raad
heeft in zaken als deze wettelijk het laatste
woord en het College kan dit alleen vernietigen
door in beroep te gaan bij de Kroon.
De driekoppige LSb-fractie stapte daarop op,
gevolgd door de heer Tigges van de Progressie
ve Partij. Een half uur eerder was hen de vol
tallige UFD-fractie voorgegaan. Zij echter met
een ander doel, namelijk om een eventueel nog
volgende stemming over dit onderwerp onmo
gelijk te maken door een te klein aantal aanwe
zige stemgemachtigden.
DEN HAAG/LEIDEN De
Haagse rechtbank heeft,
overeenkomstig de eis van
de officier van justitie, een
22-jarige Leidenaar veroor
deeld tot zes weken gevange
nisstraf en een jaar en zes
maanden intrekking van het
rijbewijs. De man werd
schuldig bevonden aan ver
oorzaken van zwaar licha
melijk letsel door schuld.
Terwijl hij onder invloed van
alcohol verkeerde, reed de
Leidenaar op 19 oktober vorig
jaar met zijn auto over de
Leidse weg in Voorschoten. Hij
slingerede zodanig dat zijn
auto over een afscheidingsta
lud reed en tegen een boom
botste. Een inzittende van de
auto liep hierdoor een zware
hersenschudding op. De bloed
proef wees uit dat het alcchol-
promilage van de automobilist
1,29 bedroeg.
LEIDEN In een programma met muziek
van onder andere Rossini, Fauré en Schu
mann presenteerde Sempre Crescendo zich
dit keer in de Foyer van de Stadsgehoorzaal.
Mijns inziens een ongelukkige gekozen
ruimte, die te klein was om het koor en or
kest van Minerva met voldoende glans te la
ten klinken.
Wat zonneklaar op deze avond naar voren
kwam was dat Sempre onder deskundige lei
ding sta«ït. Bastiaan Blomhert dirigeert met een
rechtstreeks en zeer functioneel gebaar en wist
uit de vaak door onbeholpenheid getekende
klank een overtuigende muzikale samenhang
te toveren, waaruit veel begrip sprak voor de
intentie van de componist.
Rossini's ouverture tot de opera „De barbier
van Sevilla" kreeg volop de allure mee van een
luchthartige uitsmijter. Ook in een andere stijl,
die van Mozarts toneelmuziek „Thamos", werd
een deels geslaagde poging gedaan tot een pas
sende nuancering. Daar Mozart zich groten
deels tot muzikale clichés beperkt, was de grof-
fe klank van het orkest en de omfloerste mat
heid van het koor toe te schrijven aan een wel
voorstelbare ongeïnspireerdheid.
De symfonisch opgezette orkeststukken van
Schumann, waarin het sterk aankomt op tech
nische uitvoeringskwaliteiten, vielen Sempre in
het algemeen te zwaar. De zwakheden op dit
gebied tastten de grote melodische lijn te hoor
baar aan.
Faurés toneelmuziek en „Steppenschets'Van
Borodin waarin het primair om sfeertekening
gaat, die vooral fantasie en overgave vereist,
klonken dan ook het beste. Sempre Crescendo
toonde in muzikale emotie zich van zijn sterk
ste kant.
DIRK VOOREN
de vakgroep Nederlanc
(weer?) een eigen toneelgroepje, Saint Lazare, dat gistera
vond in het LAK vijf éénacters van Rene de Obaldia bracht
onder de titel „Impromptus a loisir".
De Fransen hebben het geheel niet met de Franse slag, maar
met een Franse stijl in scène gebracht. Het spel, de aankleding,
de tekstzegging, de aankondiging van de verschillende éénac
ters, het décor simpel maar doeltreffend en het program
ma waren keurig en met smaak verzorgd zonder daardoor op
zichtig te worden.
De Obaldia's stukken zijn absurd. Waar schrijvers als Beckett en
Ionesco het vooral in de absurde combinatie van teksten en situ
atie zoeken, zit De Obaldia's absurdisme vooral in de tekst, als
men tenminste een beul die zijn zoon als zijn opvolger poogt in
te wijden (Le sacrifice du bourreau) en een meisje dat een twee
ling tot vriend dreigt te krijgen (Les jumeaux etincelants) op
zichzelf nog niet al te absurd vindt. Bovendien lijkt De Obaldia's
absurdisme meer te willen zeggen dan alleen maar „deze wereld
is absurd".
In ieder geval is De Obaldia's humor heel verbaal. Saint Lazare
had er erg veel aan gedaan om aan die verbale kant een mimi
sche toe te voegen. Men deed dat door in het spel licht te over
drijven. De personages waren door deze niet natuurlijke speel
wijze dan ook niet realistisch, maar enigszins gemaakt, zonder
echter te veel types te worden. Opvallend was het constante ni
veau van heel de troupe. Niemand sprong er echt negatief of
positief uit
Saint Lazare heeft met „Impromptus loisir" een keurige thea-
terproduktie neergezet. De in grote getale opgekomen leden van
de vakgroep Frans zaten in ieder geval duidelijk te genieten.
- f Paul van der plank
BURGERLIJKE
STAND
SASSENHEIM Geboren: Judith
E., d.v. Slootheer P. J. en Straathof J.
A. M.; Bernice M. M., d.v. Bergman
M. C. en Bijlsma M. W. J.; Anousc-
hka R„ d.v. van der Zwart D. W. en
van de Plas A; Edwind, tv. Loerak
ker M. P. M. en Streng C. A.; Bart
z.v. van der Hoorn C. G. J. en van
Duin E. J. M.; Daniël J. Y. z.v. Gasmi
E.; Sliha, d.v. Aouladsellam M. en
Youssoufi O; Walter, z.v. Heijne R.
W. J. E. en van Gessel A. M Niela.
z.v. van Ruiten C. M. T. en Rekelhof
M. J. T.
Huwelijk: Witteman A. N. J. en Boa
M.; Kaptijn B. H. J. en Hoogervoret J.
P. H.; Boon P. R. en Fokker M. J.;
van de Water H. J. A. en van der
Geest J. C. M.; de Vos F. G. P. en
van Tol H. C.; Currie L. en Rewijk S.
C. W.; van Duijvenbode D. en van
Zundert M. M.
Overleden: Schrijvers J. J.; Ólst-
hoorn G. W.; Postma J. L.; van
Werkhoven P. A.; Schoen J. C.; van
Niekerk C A.
Gnn krant ontvangen? Bel
tutten 18.00 en 10.00 uur
nummer 071-122248 en par
epeclale koerier wordt da
krant altnog nabezorgd.
