im Spit (FNV)
urft nog best
E'en nieuwe taak aan
1
Veel zeneraals
verdienen meer
dan hun minister
Drinkwater in Nederland
isschoppen hebben
sserve-lijst
iet gereed
Minister Haig vangt bot bij bisschoppen
'M^KBONDSJAREN ZIJN OOK
N SOORT TROPENJAREN
Eerste-Kamerlid Jan Nagel (PvdA)
kerk
wereld
Kerk staat ver van werkende jongeren af
JENLAND
LEIDSE COURANT
DONDERDAG 16 APRIL 1981 PAGINA 9
economische redactie)
fERDAM Het bericht van be-
Bze maand was ronduit opzienba-
QWim Spit (56 jaar), voorzitter
iet NKV en vice-voorzitter van
jïV, kondigde zijn vertrek aan
I vakbeweging, die hij 32 jaar
(net hart en ziel heeft gediend,
S luttele jaren voor zijn pensio-
Wat is daarvan de achter-
ruzie, onbehagen, teleurstel-
Heel nadrukkelijk verzekert
elf: „Er zit helemaal niets achter
re dan dat me een andere job is
boden, die ik als een uitdaging
die ik ook op mijn leeftijd nog
landurf." Die job ligt dan, in-
■4e 1982, in de sfeer van het ont-
ilingswerk in' Indonesië.
■Heens, ik heb nooit voor mezelf als
gezien om tot mijn pensioen bij de
^eging te werken, ik heb nooit de
Kg aangenomen, dat ik bij voorbaat
jou zeggen tegen elke verandering.
Is ik daarover nadacht heb ik al-
1 geweten, wat ik niet wilde. Ik
niet in de politiek, want dat krijg
over het voetlicht naar de achter-
zo'n overstap al snel als carriè-
zou zien. Ik wilde ook geen ma-
Ifunctie in het bedrijfsleven, want
u lijken op ovérlopen naar de te
rtij. Je kunt in deze woelige tijd
n hoop nuttige dingen doen in het
deven, maar toch Ik heb geen
k je oud-collega's opeens aan de an-
tant van de onderhandelingstafel
en kwam, vorig najaar, die reis
Bhoeve van de vakbeweging naar
V Tot het gezelschap behoorde ook
peunis, algemeen secretaris van de
L de Nederlandse organisatie voor
kkelingssamen werking. „Toen
ïde kiem gezaaid voor de nieuwe
lWant hoe gaat dat: een lange vlie-
I van slapen komt niet veel, van
des te meer. En toen bleek, dat de
I in Indonesië iemand nodig had en
Sniet zonder interesse was, hoewel
echt behoefte had om wat anders
doen. En hoe gaat dat daarna als
bij paaltje komt: Je loopt vijfen-
Jg keer om het idee heen, je praat
i anderen over, je vraagt adviezen,
al durf je en denk je het nieuwe
kunnen, het is toch niet niks na al
fen.
)tte is het dan toch 'ja' geworden,'
op grond van toevallige neven-om-
ngheden. In de eerste plaats kreeg
m een half jaar om mijn huidige
li te bouwen en netjes over te dra-
In een opvolger. Voorts kon mijn
Ik samenvallen met het FNV-con-
waar tot de fusie van NVV en
I welke vakcentrales nu nog for-
kelfstandig zijn maar al heel diep-
I federatief samenwerken, zal wor-
?sloten. Bij het bereiken van die
heb ik een belangrijke rol gespeeld
wat dat betreft kan worden ge-
n van de afronding van een taak,
let nalaten van een schone lei.
Wim Spit
Een niet onbelangrijke overweging was
voorts, dat de nieuwe taak toch wel in
het verlengde ligt van wat ik nu doe: mij
op het bestuurlijke vlak inzetten voor de
medemens, voor de minderbedeelden.
Weet je, de Novib heeft in Indonesië een
hele trits projecten lopen. Dat werk
vraagt coördinatie, er zijn contacten no
dig met instanties en met de mensen die
de taken uitvoeren, er moet geëvalueerd
en gerapporteerd worden. Kortom, er is
een brug nodig tussen de Novjb in Ne
derland, die het geld beschikbaar stelt,
en de uitvoerders van de taken, de men
sen in het veld, zoals dat tegenwoordig
heet. Die brug wordt gevormd door een
in Bogor (Buitenzorg) gevestigd team en
daarvan word ik dan de leider. Afge
sproken is voor drie jaren, maar mis
schien zit er daarna nog wel een verlen
ging in."
Geen ruzie dus, geen teleurstellingen als
achtergrond. Spit prijst zelfs heel uitvoe
rig de interne samenwerking van de
vele géledingen binnen de FNV, met
name ook met Wim Kok, wiens voorzit-
ters^toel hij nooit heeft opgeëist. En te
leurstellingen: „Als het daarom was ge
gaan had ik al wel dertig jaar lang moe
ten vertrekken, want in dit werk krijg je
telkens wel bittere pillen te slikken.
Maar als je daar niet tegen kunt, moet je
niet in de vakbeweging gaan werken".
Ook geen verdriet om het definitieve
einde van de katholieke vakcentrale
NKV, straks in het najaar? „Op zichzelf
doet je dat natuurlijk wel wat, maar ik
ben altijd een voorstander geweest van
een samengaan van de vakcentrales en
bovendien is de samenwerking met het
NVV in federatieverband al lang zo in
tensief, dat een eventueel rouwproces al
voltooid is. Maar helemaal zonder emotie
gaat het uiteraard niet".
V erschei denhe i d
Voor Spit is het eigenlijk nooit een pro
bleem geweest, dat samengaan van alle
vakbondsleden. Toen hij eind 1958 voor
zitter werd van de vervoersbond „Sint
Raphaël" bleek hem, dat sommigen al
over fusies dachten en hij was er toen al
helemaal niet door geschokt. „Ik was
toen al zover, dat ik me afvroeg, waarom
men in de vakbeweging gescheiden
moest optrekken, daarvan zag ik de ratio
niet in. Je zag trouwens nergens ter we
reld zo'n verscheidenheid in vakbonds-
land als bij ons. Eventueel is er naast een
algemene nog wel een christelijke vak
beweging, maar daarnaast ook nog een
katholieke, dat niet. Maar dan nóg: het
christen zijn wordt te gemakkelijk als
argument gehanteerd voor een eigen
vakorganisatie, hoewel onder dat woord
'christen' toch ook erg veel stromingen
begrepen worden. Het treft mij telkens
weer, dat een vakbond, die aansluiting
zoekt bij een centrale, de verscheiden
heid van stromingen binnen de FNV wèl
op een goudschaaltje legt, maar van het
CNV alleen maar zegt: die is christelijk."
Als er toch nog sprake mag zijn van te
leurstelling bij Spit, die eigenlijk nooit
geheel is verwerkt, dan is dat het feit,
dat het CNV niet heeft willen meedoen
aan de samenwerkingsfusie. „Ik vind
nog altijd, dat er volstrekt onvoldoende
gronden voor waren. Emotioneel kon ik
het wel begrijpen, maar het zich afzijdig
houden paste helemaal niet in het ont
wikkelingsproces. De werknemers heb
ben, zeker in deze tijd, elkaar meer dan
nodig. Tegenover de politiek en de
werkgevers moeten we ons als een een
heid opstellen, niet gescheiden optrek
ken. Vergeet niet, dat alle georganiseer-
den tezamen en dan veeg ik ze wer
kelijk allemaal bij elkaar nog maar
veertig procent van de werkende bevol
king uitmaken. Er zijn er nog veel te
veel, die zich afzijdig houden of welis
waar het belang van een vakbond wel
inzien maar er zelf niets voor over heb
ben. We willen graag meer leden heb
ben, ook vanwege de contributies, want
goed werk vraagt nu eenmaal een prijs,
zonder geld kunnen we niet. Toch is een
organisatie met een miljoen leden, wat
de FNV is, iets unieks".
Nog een half jaar zal Wim Spit resideren
in het het FN V-bolwerk in Amsterdam.
Niet vegeteren. „Tot aan mijn vertrek
draai ik volledig mee, zoals ik steeds ge
daan heb. Het wordt echt geen freew
heelen tot aan het afscheid, er is nog ge
noeg te doen in deze tijd van sociaal-eco
nomische problemen, van verkiezingen,
van kabinetsformatie en met een groot
FN V-congres in het verschiet. Best nog
een pittige tijd dus. En daarna wordt het
de tropen. Nou ja, ook eigenlijk niets bij
zonders, want bij de vakbeweging ben je
steeds zo intensief en langdurig bezig,
dat wel eens wordt beweerd, dat je dan
eveneens met tropenjaren bezig bent".
DEN HAAG „Veel ge
neraals en hoge marine
officieren in Nederland
verdienen meer dan hun
baas, minister De Geus
van defensie. Weliswaar
krijgen ze iets minder
salaris uitbetaald dan de
bewindsman, die per
maand 13.500 bruto
verdient, maar daar
staat tegenover dat ze
gratis geneeskundige en
tandheelkundige verzor
ging krijgen en dat hun
gezinsleden tegen een
laag tarief medisch ver
zorgd worden. Als daar
bij ook nog de in verge
lijking met burgeramb
tenaren gunstiger uitke-
rings- en pensioenrege
ling van beroepsmilitai
ren wordt geteld, kom je
tot de conclusie dat er
best wat bezuinigd kan
worden op de salarissen
van de topmilitairen".
Dit zegt Eerste-Kamerlid Jan
Nagel, lid van de fractie van
de PvdA, daags na het eergis
teren gehouden debat over de
defensiebegroting in de Se
naat. Tijdens dat debet heeft
Nagel gepleit voor extra bezui
nigingen op de salarissen van
hoge militairen. Volgens hem
kan er in deze sector zeker vijf
a zeshonderd miljoen per jaar
worden bespaard. „Als je de
kosten vergelijkt die het mi
nisterie van defensie jaarlijks
moet betalen aan topmilitairen
en de hoogste burgerambtena
ren, dan kom je tot schrikba
rende verschillen", aldus Na
gel. „De hoogste generaais-
functie in de landmacht kost
het ministerie jaarlijks, inclu
sief pensioenlasten en verdere
faciliteiten, ruim 280.000. De
totale kosten voor een verge
lijkbare burgerfunctie, zoals
directeur-generaal, bedragen
ongeveer 100.000 minder".
Ontslagleeftijd
Volgens Jan Nagel kan al een
belangrijke bezuiniging wor
den verkregen, als de zogehe
ten functionele ontslagleeftijd
van beroepsmilitairen omhoog
gaat. Daardoor zouden de mili
tairen niet meer zo snel gepro
moveerd behoeven te worden,
teneinde vóór hun ontslagleef
tijd hun eindrang te bereiken.
En bovendien zullen de mili
taire topfunctionarissen min
der snel vervangen behoeven
te worden. Sinds 1966 krijgen
beroepsmilitairen uit de mari
ne op hun vijftigste jaar al
functioneel leeftijdsontslag en
beroepsmilitairen uit land- en
luchtmacht op hun vijfenvijf
tigste. Ter vergelijking: in de
meeste andere Europese lan
den, Groot-Brittannië uitge
zonderd, liggen die ontsla
gleeftijden allemaal rond de
zestig jaar. „Die leeftijdsgren
zen kunnen in Nederland zon
der veel problemen een paar
jaar worden opgetrokken",
meent Nagel. „Staatssecretaris
Van Lent heeft gezegd, dat hij
dat wel met me eens is, maar
dat er nog steeds studies gaan
de zijn".
Over de verhoging van het
functioneel leeftijdsontslag is
al heel wat afgestudeerd. In
1976, tijdens het kabinet-Den
Uyl, is er al een werkgroep in
gesteld om deze kwestie te on
derzoeken. Begin 1979 advi
seerde die werkgroep de leef
tijdsgrenzen te verhogen tot 55
voor de marine en 58 voor
land- en luchtmacht. Nagel:
„Het vervelende is nu, dat de
huidige regering daar nog
steeds niets mee gedaan heeft.
Als je deze laksheid vergelijkt
met de snelheid waarmes eind
vorig jaar werd besloten tot
een weddeverlaging voor
dienstplichtigen, dan sta je wel
raar te kijken". Een woord
voerder van het ministerie
van defensie zei desgevraagd,
dat in principe al is besloten
om de hogere ontslagleeftijden
geleidelijk aan per krijgs
machtdeel in te voeren. Op dit
moment wordt volgens hem
over de praktische uitwerking
daarvan in de top van marine,
landmacht en luchtmacht nog
driftig gestudeerd. In septem
ber zullen er definitieve voor
stellen op tafel komen.
Hoge rangen
ADVERTENTIE
De visie van de regering over het
drinkwater in Nederland is neer
gelegd in de Beleidsnota en het
Structuurschema drink- en industrie
watervoorziening. Tot aan het jaar
2010. Een voorlopig plan voor de
langere termijn. Want de regering
wil eerst weten hoe u erover
denkt Wie wil kan dan ook
zijn mening geven. Qp
Bij provincie-, gemeente- O
huizen en bij
bibliotheken kunt u de
plannen bestuderea
Bij de staatsuitgeverij
te koop.
Voor f 35,-. Het is ook mogelijk,
met behulp van de bon uit deze
advertentie, de gratis brochure
„Drinkwater in Nederland" te
bestellea Daarin staan in be
grijpelijke taal de hoofd
zaken uit het Structuur
schema, de inspraak
f/i mogelijkheden
en de in- Jr
spraak- f
termijnen^ gQ^.
Vul deze bon in en
stuur hem in een en-
veloppe met postzegel
naar PKB-Drinkwater in
Nederland, Postbus 51,
lenng Desieuei
7 SWYr
2500 RR Den Haag.
Naam:.
Adres:
Postcode:
Plaats:
Invullen in blokletters
Jan Nagel wil dat er ook be
zuinigd wordt op het aantal
hoge rangen. Nederland heeft
op dit moment ruim 100.000
beroepsmilitairen. Daaronder
bevinden zich maar liefst 112
generaals en 364 kolonels. Dat
is erg veel in vergelijking met
bijvoorbeeld buurland België,
dat maar 39 generaals heeft.
„Tijdens het kabinet-Van Agt
is het aantal topfuncties in het
leger bijzonder snel gestegen",
aldus Nagel. „Alleen al in het
afgelopen jaar zijn er zeven
generaals en twaalf kolonels
bij gekomen. Dit is een onaan
vaardbare wildgroei in top
functies, zeker nu we op van
alles en nog wat moeten bezui
nigen".
Op dit punt bleek staatssecre
taris van Lent het echter be
slist niet met de PvdA-senator
eens te zijn. „Er is beslist geen
sprake van rang-inflatie'zo
zei hij. „Er zijn gewoon de af
gelopen jaren veel generaals-
en kolonelsfuncties bijgeko
men, vooral voor militairen
die ons land moeten vertegen
woordigen in allerlei NAVO-
organen". De staatssecretaris
bleek dan ook niet van plan,
een beetje kalmer aan te doen
bij het benoemen van topmili
tairen. Nagel: „Ach, het maakt
voor hem niet veel meer uit.
Hij is over een poosje staatsse
cretaris-af. Als de PvdA in de
nieuwe regering komt, zal zij
proberen zo veel mogelijk van
de bezuinigingen die ik op het
gebied van militair personeel
heb voorgesteld, waar te ma
ken. En reken maar, dat dat
gebeurt".
DICK VAN RIETSCHOTEN
n.
ederlandse bisschop-
jn er niet in geslaagd
jst op te stellen met
men van priesters die
ichikt achten voor het
lopsambt. Tijdens de
ïaandelijkse vergade-
van de bisschoppen-
rentie, afgelopen da
rn de Emmaus-priorij
arssen, kon dit agen-
it „niet afdoende wor-
>ehandeld, daar ver
ende bisschoppen te
g tijd hadden gehad
et voor te bereiden".
1st zal nu op de vol-
vergadering in juni
a opgesteld. Dit
de voorlichtings
van de rJt. kerkpro-
ginsel moet elke bis-
>enconferentie jaarlijks
Tgelijke lijst maken en
paus sturen. Dat staat
decreet van de Heilige
van 25 maart 1972, een
eisel van het Tweede
anse Concilie. De Ne-
dse bisschoppenconfe-
hoefde zich hier niet
houden krachtens een
ilinge afspraak tussen
aal Alfrink en het Va-
Kortgeleden heeft de
aanse Congregatie voor
•schoppen de wens geuit
e Nederlandse bisschop-
Voortaan ook zo'n lijst
tn indienen.
Volgens het document van
1972 moet een diocesane bis
schop de namen van (seculie
re of reguliere) priesters die
hij waardige kandidaten voor
het bisschopsambt acht, aan
de paus doorgeven. De bis
schoppenconferentie moet
deze namen bespreken en
hen door middel van een
stemming op een lijst plaat
sen. Deze lijst dient via de
nuntius (de ambassadeur van
het Vaticaan) naar Rome ge
zonden te worden. Gedach-
tenwisseling, stemming en
lijst dienen geheim te zijn. De
lijst doet niets af aan het
recht van de paus vrijelijk
bisschoppen te benoemen.
Synode-commissies
De bisschoppenconferentie
heeft een tussentijdse balans
opgemaakt van de synode
commissies over resp. de pas
torale werker en de theologi
sche opleidingen. De eerste
commissie (voorzitter: mgr.
Bluyssen, leden: mgr. Zwart
kruis en mgr. Simonis) heeft
een ontwerprapport over de
plaats en taak van de pasto
rale werker klaar alsook een
ontwerp-basisregeling. Deze
stukken gaan ter discussie
naar de bisdommen en de
Konferentie Nederlandse Re
ligieuzen. Nadat de commis
sie de reacties hiervan heeft
verwerkt, zal de bisschop
penconferentie zich er een
definitief oordeel over vor
men, met het oog op het
overleg met de heilige stoel.
Het werk van de synodecom
missie voor de theologische
opleidingen (voorzitter: mgr.
Ernst, lid: mgr. Möller, sla
pend lid: mgr. Gijsen) is weer
op gang gekomen nadat de
impasse in dit orgaan is door
broken. De centrale beleids
commissie voor deze oplei
dingen zal volgende maand
een vergelijkend overzicht
van de structuren en pro
gramma's voltooien. De bis
schoppen Ernst en Möller
zullen in oktober de theologi
sche hogescholen en het se
minarie Rolduc bezoeken
voor overleg met de besturen
en andere organen. In no
vember zullen zij spreken
met de bisschoppen die ver
antwoordelijk zijn voor de
opleidingen en met de con-
victen.
De topleiding der R.K. Kerk
in de Ver. Staten verzet zich
in toenemende mate tegen de
Amerikaanse politiek in El
Salvador. De Amerikaanse
minister van buitenlandse za
ken Haig Zag zich in ver
band hiermee gedwongen tot
een vertrouwelijk gesprek
met de apostolisch delegaat
in de Ver. Staten, mgr. Pio
Laghi, met aartsbisschop Hic-
key van Washington, verder
bisschop Thomas Kelly en de
president van de universiteit
van Georgetown Thomas
Kelly. Het gesprek heeft
voor Haig geen resultaat op
geleverd.
De omslag bij de Amerikaan
se R.K. bisschoppen kwam
overduidelijk aan het licht,
toen zij begin maart een ver
klaring uitgaven, waarin zij
de regering van El Salvador
verantwoordelijk stelden
voor het geweld in het land.
Zij waarschuwden ook dat de
militaire steun van de Ver.
Staten aan dat land minstens
symbolisch Amerika met de
onderdrukking door de Sal-
vadoriaanse veiligheidstroe
pen identificeert. De kriti
scher houding van de bis
schoppen tegenover de rege
ring is geleidelijk aan ge
groeid sedert de oorlog in
Vietnam. Verzet in die dagen
kwam voornamelijk van de
protestantse kerken en van
een verdwaalde katholiek.
Nu kan de regering van Was
hington zich ook niet meer
blindelings op het r.k. episco
paat verlaten. De dagen van
onvoorwaardelijke steun aan
de regering, zoals die onder
kardinaal Spellman hoogtij
vierde, zijn voorbij.
Dat heeft thans minister
Haig aan den lijve ondervon
den na het gesprek met de
door hem uitgenodigde bis
schoppen. Hij had het zo
mooi gearrangeerd. In feite
was dit vertrouwelijke ge
sprek in Washington vorige
week een geheel katholiek
onderonsje. Aan de ene kant
van de tafel de bisschoppen,
aan de andere kant alleen
maar katholieken, namelijk
minister Haig zelf, verder de
nieuwe ambassadrice bij de
Verenigde Naties, Jeane
Kirckpatrick, en de pas be
noemde staatssecretaris voor
veiligheidsvraagstukken Ja
mes Buckley. Ofschoon Haig
zijn gesprekspartners hoog
vertrouwelijke informaties
verschafte ontmoette hij wei
nig begrip. Vooral de aposto
lisch delegaat, mgr. Pio Lag
hi, die jarenlang in Buenos
Aires werkte, weigerde de
vriendschappelijke omgang
van de Amerikaanse rege
ring onder Reagan met de
Zuidamerikaanse dictaturen
te accepteren. Ook de bis
schoppen hielden hun been
nologie eisten zij van minis
ter Haig, dat er een einde zou
komen aan de Amerikaanse
militaire hulp aan £11 Salva
dor.
Enkele dagen na deze ont
moeting deelde priester J.
Brayn Hehir, die bij het top-
gesprek aanwezig was, aan
de betreffende congrescom
missie mee, dat de R.K. Kerk
van de Ver. Staten de rol van
talrijke priesters en bisschop
pen in El Salvador als „posi
tief en heldhaftig" beoor
deelt De bisschoppen vrees
den ook, dat meer Ameri
kaanse wapenen in El Salva
dor ook meer martelaren zul
len betekenen.
Uit het afhaken van wer
kende en werkloze jonge
ren is de vervreemding van
Actie deken Ge lissen bemoeilijkt werk synodecommissie
De vlugschriftenactie van
deken Gelissen (Gennep)
heeft het werk bemoeilijkt
van de synodecommissie
voor het herstel van de sa
menwerking tussen de bis
schoppen op het gebied van
de missie. Dit heeft de com
missie op de tweemaande
lijkse bisschoppenconfe
rentie te Maarssen gerap
porteerd. De commissie
(Mgr. Bluyssen, voorzitter,
mgr. Möller en mgr. Simo
nis) ontmoet op haar weg
„niet weinig lastige hinder
palen", zo meldt de voor
lichtingsdienst van de rJt.
kerkprovincie.
Deze synodecommissie heeft
reeds gesprekken gevoerd
met de besturen van de Bis
schoppelijke Vastenactie, van
de Pauselijke Missiewerken
Nederland en van de Week
voor de Nederlandse Missio
naris, met het Centraal Mis-
sieberaad Nederlandse Reli
gieuzen en met het Bureau
voor Internationale Solidari
teit. Zij zal binnenkort een
onderhoud hebben met bis
schop Gijsen en eventueel
met medewerkers van zijn
bisdom voor missiezaken.
Bisschop Gijsen zegde in 1976
zijn medewerking aan de
Landelijke Vastenactie op en
stichtte zijn eigen vastenac
tie. Tijdens de bijzondere bis
schoppensynode (januari 1980
te Rome) besloten alle zeven
bisschoppen op het gebied
van de Pausèlijke Missiewer
ken, de Vastenactie en de
Week voor de Nederlandse
Missionaris (zal) herstellen".
Deken Gelissen heeft in Ne
derland de Nederlandse
rooms-katholieken via een
wijd en zijd verspreide folder
opgeroepen de landelijke vas
tenactie de boycotten en uit
sluitend de vastenactie van
het bisdom Roermond te
steunen.
de rooms-katholieke kerk
ten aanzien van het maat-
schappelijk-economisch le
ven af te lezen. Acties ten
gunste van de jongeren ko
men in botsing met de pa
rochiegemeenschap, die
vaak verkeert in een sfeer
van geloof en persoonlijk
bidden.
Dat is een conclusie van drie
jongerenprojecten van de
Stichting Alfrink Fonds"
(SAF), waarvan een rappor
tage is te vinden in de bro
chure „Jullie zijn mooi te
laat". Het boekje zou gisteren
in Utrecht aan kardinaal Al
frink worden aangeboden,
maar dat ging niet door om
dat hij niet wel was.
Henk Burggraaff, coördina
tor van de SAF-projecten
meent, dat de verantwoorde
lijkheid voor pastoraal op
bouwwerk onder werkende
jongeren mede behoort te be
rusten bij de gelovigen uit de
plaatselijke parochies. Burg
graaff vindt dat het pastoraal
opbouwwerk onder werken
de jongeren uitgebreid moet
worden, omdat het zijns in
ziens in het belang van de
kerk is. Daartoe dienen ker
kelijke instanties financiële
armslag te verlenen.
Een andere conclusie van de
projecten is, dat voor wer
kende jongeren de kerk „aan
de andere kant van de streep
staat, waar ook de bazen en
de rijken staan". Volgens de
opbouwwerker van een der
projecten worden werkende
jongeren „in hun inkomen
onbarmhartig gekortwiekt
door de heer Van Agt, zonder
dat de kerk protesteert"
De Stichting Alfrink Fonds
werd in het leven geroepen,
nadat kardinaal Alfrink bij
zijn afscheid als aartsbisschop
van Utrecht in 1976 besloot
een gedeelte van het af
scheidscadeau te besteden
aan het zoeken naar pastora
le contacten met werkende
en werkloze jongeren. Voor
drie jaar werden opbouwpro-
jecten opgezet in Roosendaal,
Asten-Someren en de Oost-
Achterhoek.
De katholieke centra voor le
vensvorming gaan een serie
pastorale werkdagen over de
problematiek van de wer
kende jongeren organiseren.
Deze serie begint met een
landelijke werkdag op 12 juni
in Utrecht voor pastores en
pastoraal werkenden.
