Aanvaring in De Zijl te
wijten aan laksheid"
Informatie-avond
herindeling
Maredijkbuurt
IERGELUKING PRUSPEIL
EVENSMIDDELEN
X
TIJDENS
RECHTS
ZITTING
BLIJKT:
Trouwgaragebedrijf aan Leidse Boommarkt
bereikte hoogste punt boven antieke cab's
mm
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
UlMMt
LEIDEN Eind deze zomer begint de dienst gemeentewer
ken met het vernieuwen van de riolering in de Maredijk
buurt. In verband hiermee wordt ook het wegdek van een
aantal straten opnieuw ingedeeld. Vanavond houdt de ge
meente hierover een een informatiebijeenkomst in het ge
bouw van speeltuinvereniging aan de Maredijk.
Aan de orde komt dan de manier waarop de straten worden in
gedeeld. Het gaat over het plaatsen van fietsenklemmen, de
plaats waar parkeervakken aangelegd worden, het aantal par
keervakken en dergelijke. De gemeente zal haar plannen voor
leggen en ter discussie stellen. De bewoners van de Piet Hein-
straat zijn om half acht welkom, de bewoners van de Maredijk
tussen de Aloëlaan en de speeltuin en van de Poelgeeststraat zijn
om half negen aan de beurt.
advertentie
NIEUWSTE ONDERZOEK
prijspeil medio februari 1)
%S
bedrijf of 3*
tb <5* '<e>
organisatie:
e4
Dirk van den Broek/
Bas van der Heijden
100
100
Jac. Hermans Prijsslag
102
2)
102
102
Edah
103
100
Maxis-Trefcenter
105
102
Albert Heijn
107
101
Hoogvliet
108
101
De Boer
108
103
Konmar
109
101
Fred v.d. Werff
110
104
Vendet
111
103
Simon
111
110
V&O
113
107
Profimarkt (Zu«iHoii»nd)
117
102
Profimarkt (Gio«nwoudi)
117
108
Centra
117
109
Vivo 1
120
112
4-6
120
112
Végé
121
109
Spar
122
111
Co-op
122
113
A 0 2000
126
111
Kroon/K-markt
128
114
1) 100 bij goedkoopste der onderzochte bedrijven
2) te weinig gevraagde merken in het assortiment
Voor verdere gegevens:
Zie Consumentengids april '81
PA^A
D/ REGIO LEIDSE COURANT
DINSDAG 7 APRIL 1981 PAGINA 5
„Leiden bekijk
het maar!"
In de Leidse Waag wordt
deze maand de fototentoon
stelling „Leiden bekijk het
maar!" gehouden. De wet
houder van maatschappelijke
aanlegenheden en volksge
zondheid P.H. Schoute (twee
de van rechts) opende gister
avond de tentoonstelling.
Een gedeelte van de exposi
tie is ingeruimd voor de deel
nemers aan een fotowed
strijd van amateurfotografen.
Leden van de LAFV (Leidse
Amateur Fotografen Vereni
ging) hebben voor deze ten
toonstelling een groot aantal
foto's gemaakt van en over
Leiden, de inwoners, de pro
blemen en karakteristieke
punten. Het fotofeest in de
Waag is financieel mogelijk
gemaakt door een subsidie
van de gemeente. De ten
toonstelling is tot 26 april te
bezichtigen van twee tot vijf
uur, zaterdag en zondag van
twaalf uur tot vijf uur en op
koopavonden van zeven uur
tot half tien.
LEIDEN De aanvaring, die enige
tijd geleden in De Zijl plaatshad, is
te wijten aan laksheid van de huur
der van de losgeslagen dekschuit,
een 35-jarige inwoner van Haarlem.
Dit meent de officier van justitie De
Vos Van Steenwijk. De kapitein van
het schip dat tegen de losgeslagen
dekschuit voer en vervolgens mid
den in het vaarwater zonk, werd gis
teren door de kantonrechter vrijge
sproken. Door de aanvaring is de
Zijl gedurende enige dagen voor het
scheepvaartverkeer gestremd ge
weest.
De aanvaring gebeurde 's avonds, ter
wijl er nog enig zicht was. Een met ijze
ren damwanden beladen dekschuit was
midden op het vaarwater komen te lig
gen. Een binnenvaartschipper merkte
het obstakel niet tijdig op, waardoor de
aanvaring ontstond. Een deel van de
zware vracht stortte in het water. Door
de plotselinge drukvermindering
kwam de dekschuit omhoog en sloeg op
het dek van het binnenvaartschip, dat
averij kreeg. De schade was dermate
groot, dat het schip (163 ton) langzaam
maar zeker onder water verdween.
De schipper van het binnenvaartschip
werd ervan beschuldigd, dat hij er niet
alles aan gedaan heeft om een aanva
ring te voorkomen en dat zijn handel
wijze in strijd is met goed zeemanschap.
De huurder van de dekschuit werd
verweten, dat de dekschuit niet goed
vast zat en dat op het schip geen lich
ten ontstoken waren.
Een passerende schipper had de ver
dachte Haarlemmer erop geattendeerd,
dat de landvasten, waarmee hij het
schip aan de wal vastmaakte veel te
dun waren en dat er ongelukken van
zouden komen. „Dat was tijdelijk. La
ter heb ik de liinen vervangen door
goede landvasten aldus de verdachte.
Diens raadsman beriep zich op een pas
sage uit het wetboek waarin staat, dat
een schip niet verlicht hoeft te worden
als het vaartuig een verlichte ligplaats
heeft. „Maar dan hebben we het na
tuurlijk niet over straatverlichting, wat
hier wel het geval is geweest", aldus de
officier, die de verdachte schuldig acht
te en een boete eiste van in totaal 220
gulden of acht dagen hechtenis. De
kantonrechter doet te zijner tijd schrif
telijk uitspraak.
„Ik heb het schip niet op kunnen mer
ken. Dat komt ook omdat ik net onder
de brug vandaan kwam en het obstakel
juist in een bocht lag. Een donkere
massa tegen een donkere achtergrond.
Bovendien heeft de brugwachter mijns
inziens verkeerd gehandeld door de
losgeraakte schuit weer vast te gaan
maken., Hij had in plaats daarvan de
brug moeten versperren", aldus de an
dere verdachte, de schipper van het
binnenvaartschip. Op het laatste mo
ment had de kapitein de motor op „vol
le kracht achteruit" gezet, maar het
mocht niet meer baten. De officier van
justitie achtte het ten laste gelegde wel
wettig, maar niet overtuigend bewezen
en vroeg zodoende vrijspraak voor de
binnenvaartschipper. De kantonrechter
vonniste conform de eis. Overigens
heeft de schipper al aanzienlijke „straf"
achter de rug. Het schip was rijp voor
de sloop. Met zijn pogingen een nieuw
schip op de kop te tikken, waren negen
weken zonder derving van inkomsten
gemoeid.
doei
•ger, to
het
is de
ctweek
i musei
jouda
:onven
n het
rdt er
bezoe
eilige
e betr<
Co
Hoogi
en onaangename plek
|om te bouwen; daar aan
de kant van de
[flessehals in de Leidse
oommarkt, maar het
noest toch gebeuren.
Terwijl stenen en het
pannebier op palets
naar boven werden
gehesen, was de
uitrukkende
brandweer, met blauwe
zwaailichten en
I onharmonieus
■samengaande sirenes, er
tot stilstaan gedoemd.
En zo ging dat nu
eigenlijk al een maand
of acht door, „omdat
men er niets voor voelt
die stomme ouwe
rotschool aan de
overkant weg te
slopen", zei oude baas
De Jong, die zich begin
vorig jaar uit de
rijdende business
terugtrok om alles
verder aan z'n zonen
Ron en Ed over te
laten, ofschoon hij als
zwalkende, bedrijvige
figuur in lange zwarte
regenjas en met de
eeuwenoude hoed op
het hoofd nog dagelijks
te zien is tussen het
glanzend lakwerk dat
feestelijke trouwstoeten
opluistert.
chei
en de
derinj
nderh
igen d
iepen.
inderd
Nu wordt er dan toch de
laatste hand gelegd aan de
commerciële parel die de
opgepoetste kroon van zijn,
door hem verlaten, bedrijf
siert. De jongere generatie
staat er nog met vier benen
midden in en allemaal
keken ze gistermiddag naar
het hoogste punt dat bereikt
ol con was. Daar wapperde
gisteren de vlag die de
lading dekte van een
werkej staaltje ondernemingsdurf,
verkfl Hier wordt in beton en
metselwerk, met spanten en
binten, cement en hout het
aangename (het verplaatsen
van bruidsparen) met het
nuttige (het straks verhuren
van kantoor- en
woonruimte) verenigd:
Ed de Jong voor de in de steigers staande garage aan de Boommarkt.
beneden rijden de
limousines blinkend af en
aan om trouwlustigen en
hun verwanten naar de
oorden van ernstig en
nadien vrolijk samenzijn op
de voorziene hoogtijdag te
brengen; boven werken de
mannen van de veel
aannemende Jan van Rhijn
en Zn. uit Katwijk zich de
rambam om alles voor „de
bouwvak" klaar te kunnen
krijgen.
Echt feest; met dat hoogste
punt in de wind en zo
„Ach nee; met dit
vastzittende verkeer om je
heen, krijg je eerder de
zenuwen", mopperde De
Jong senior, met de vetrand
onder z'n hoedlint; terwijl
de gehelmde
brandweerlieden, geklemd
tussen bussen en ander
wegvervoer, hun gesperde
tijd zaten te verbeiden,
totdat de kolossale
kraanwagen z'n
bouwmaterialen gelost zou
hebben. „En Leiden maar
branden": mompelde men
rondom; terwijl De Jong,
contractueel, voortging met
bouwen. Leiden op z'n
smalst, zou je kunnen
zeggen. Ron de Jong, later:
„Hoe kun je nou zo'n stad
promoten; met Leiden
Modestad, Leiden
Bloemenstad, Leiden
huppeldepup? Dat doen ze
nou wel, de laatste tijd;
maar dat is hetzelfde als een
doodzieke patiënt nu en dan
zuurstof toedienen; redden
doet het toch niet! Die
fleurige therapie is voor
Leiden, met al het
gekrakeel van inspraak
hebbende groeperingen,
clubjes van niets anders om
handen hebbende
gefrusteerde lieden, niet
voldoende".
Ik klauterde desondanks
gistermiddag, met de dood
in m'n schoenen (en onder
de besmettelijke witte
„bouwvegen"), het ene na
het andere laddertje op en
daarna weer af. Alsof de
Satan me had uitgedaagd,
z'n rijk te komen overzien.
Met op de hoge achtergrond
de grillige en soms dubieuze
contouren van de
binnenstad. Ik stond vlak
onder de trotse driekleur
van het traditionele
pannebier, terwijl boven me
door balancerende
bouwlieden, nog verre van
beneveld, ijskoud een
smeedijzeren constructie
werd gevlochten die het
overkoepelende dak zal
moeten schragen als de tijd
op weg naar de eerste
oplevering daarvoor rijp
is. Enfin, ik zal het nu
eindelijk maar vertellen:
gespecialiseerd
trouwautobedrijf en old
timer-verhuur De Jong
heeft, temidden van de
bliksemflitsen der
economische recessie, bijna
de vaste wal van de
inmiddels zuurpruimende
toekomst bereikt. Aan de
Boommarkt. En dat zegt
toch wel wat.
DEN Burgemeester C.
koop, die donderdag na
aanrijding in het zieken-
5 moest worden opgeno-
n, is gisteren uit het Aca-
nisch Ziekenhuis ontsla-
zal nog twee weken volle-
rust moeten houden,
rdat hij weer aan het werk
De eerste paar weken zal
leer Goekoop daarna voor
te dagen aan de slag gaan.
Leidse gemeenteraad heeft
burgervader gisteren via
telegram beterschap ge-
ist.
jokverbod aan
ïiversiteit
IDEN Roken blijft let-
lijk en figuurlijk een
■e" zaak. Discussies over
al dan niet toestaan van
en in gebouwen zijn
k op het emotionele af.
ook in de universiteits-
d gisteravond, die echter
eindelijk toch, zij het met
geringe meerderheid, in-
nde met een algemeen
kverbod in openbare
mten. In de universitaire
liotheken, vergaderzalen,
en en gangen wordt ro-
i taboe. Wie daar toch een
aret of ander rookwaar
teekt, loopt het risico
n een boete.
aan de wensen van rokers
h tegemoet te kunnen ko-
n moeten speciale rooklo-
en worden gecreëerd. De
itandkoming van het rook-
bod is uitvloeisel van een
•lie, die is ingediend door
raadslid mevrouw C.A. de
oot waarin zij erop wijst dat
universiteitsraad wel een
'tie heeft aangenomen
arin wordt gepleit voor be-
rking van het gebruik van
nkerverwekkende stoffen
de laboratoria, maar dat de
ad het gevaar van de overal
orkomende tabaksrook
oit heeft ingezien.
voorzitter van het college
n bestuur, de heer Cath, was
»en een rookverbod omdat,
meende hij, er nog geen
ittelijke bepalingen zijn die
t roken kunnen verbieden,
'er de veiligheid dan wel
veiligheid van het rook uit-
azen in de omgeving van de
et-roker is de discussie nog
volle gang. Mevrouw De
r°ot vond echter „veiligheid
1 welzijn zeer dicht bij elkaar
«en". J
In augustus '80 ging de
eerste paal soppend in een
klein stukje kaalslag.
Heidens werk volgde
daarop, aan de
Marktenroute, waar
dagelijks behoorlijk wat
locaal ingesteld
randstadverkeer z'n
alternatieve (dus omgeleide)
weg moet vinden. Ron de
Jong, 37 jaar en een maand
of zeven getrouwd („als
laatbloeier"), is nog lang
niet uitgeblust, maar zou
iets dergelijks als hij het
eerder geweten had nooit
hebben gedaan. Hij runt,
samen met enkele jaren
jongere broer Ed,
voornamelijk de old-
timerverhuur. En dan is er
nog zus Loes die het
onroerende en wasgoed
beheert. Beproefd
familiebeheer. Samen doen
ze nog „Samantha's", in de
horecasfeer. Ook daarover
vallen, in het kader van de
hinderwet en de bepalingen
inzake nachtvergunningen
en omwonenden en
Pieterswijk-hobbyisten,
boekdelen in folio-formaat
te schrijven.
Dan maar liever terug naar
de mobiele, ronkende
trouwerij-voorziening. Al
loopt die
verenigingsliefhebberij-op-
langere-termijn enigszins
terug, toch zien de De Jongs
er nog aardig wat
broodbelegging in. Ze
hebben al „lijnen" opgesteld
staan: de zwarte en de
blauwe lijn. Dat gaat over
Amerikaanse sleeën in de
showroom beneden, en over
de bijeengekochte London
Cabs, de Engelse taxi's die
in Londen zijn uitgeboerd
maar het op het vaste land
nog steeds erg goed doen. In
het geheel zwart, of met
flinke streken lichtblauw er
doorheen. Ron de Jong is
daar terecht erg trots op. Hij
onderhield al jarenlang
stevige connecties met het
geïsoleerde Britain en kocht
op. De kansen stegen
naarmate op het eiland de
behoefte aan liquide
middelen steeg.
Dubbeldekkers kwamen
„from over there" naar
Rotterdam en doorstonden
een continentale keuring.
Hetzelfde gold voor de
„cabs", de taxi's, en de
wagens van hoge klasse,
zoals Rolls Royce's en
Bentley's, Jaguar's en zo
meer. Ron haalde ze naar
Leiden. En nu zit hij in
Zuid-Holland gebakken,
met de grootste collectie
antieke trouwauto's.
Ouwe auto's zijn Ron's
enige hobby. Hij
adverteerde een half jaar,
elke week, in Engelands
grootste autoblad. „En nu
pas heb ik de hand kunnen
leggen op twee antieke FX-
drietjes met drie deuren
dus Austin. Ik heb er nu
één, een „high loader", een
hoog-lader, met een
imperialtje: die reed van
London Airport, Heathrow,
naar de stad, en niet meer.
Op en neer; dat is een soort
„Schiphol-taxi". Made in de
jaren '50. Cabjes om te
zoenen. Onverwoestbaar.
Uiteraard; want het is
Engels. Klop maar eens op
dat spatbord: staal hè
Maar het raakt steeds
schaarser. Bij toeval, via
via, kan ik waarschijnlijk
de hand leggen op een echte
„pre-war cab", een
vooroorlogse Engelse taxi,
die ook „open" kan; een
soort Landauette dus. Een
puur museumstuk (anno
1933), dat zelfs in Engeland
bijna niet meer te vinden is.
Daar heb ik nu een jaar of
vier naar gezocht".
De Jong in plaatwerk.
Onverveerd. Maar de
belegging schiep ook andere
mogelijkheden. Naast de
nieuwe garage aan de
Boommarkt staat een van
decennium tot decennium
vernieuwd pand, in bezit
van De Jong, dat, van bar
tot bar gaande, nu een
bestemming als origineel
Italiaans restaurant krijgt.
Un certo Dino krijgt daar
over enige weken de
handen vrij. Een Italiaan
die, samen met z'n vrouw,
al ruim 20 jaar in
Zwitserland en Frankrijk
volop smaakbepalende
ervaringen heeft opgedaan.
Je kunt er, na de opening,
geen pizza krijgen; want het
heet geen pizzeria. Maar het
wordt zonder meer
„qualité". Voor ongeveer 40
personen. En dan: in De
Jongs oude, afgedankte
garage aan de Garenmarkt
wordt over enige tijd een
(vermoedelijk) Hollands
bistro-restaurant gevestigd;
„Op één van de meest
gunstige plekken van de
binnenstad", vindt Ron de
Jong.
