Bezoek aan Leiden zou
alleen maar uitlopen in
„discussieloze drinkgelagen
Meningsvrijheid journalist afhankelijk van
opvattingen individuele rechter
iuwen
;en tegen
rtuswet
STUDENTENSTOP VOORLOPIG ALLEEN VOOR GENEESKUNDE
1 I/REGIO
LEIDSE COURANT
DINSDAG 24 MAART 1981 PAGINA 5
„OXFORD-LEIDEN" VERONTWAARDIGD OVER
AANTIJGINGEN VAN LABOöR-RAADSüD
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
ding
irerdiei
raël ei
hop
5*3 nationale stakings-
vOr vrouwen op 30
'Pii*!,Iire staking is tijdens
'nationale Vrouwen-
I* 8 maart uitgeroepen
n«.valj dienen als protest
:enhel<t abortuswet die on-
•or de Tweede Ka-
c Bare£en ab°rtusre6e*
'1 Avi^16" vrouwen n°g
980 tolta' Punten als reden
stakingsdag. Zo vin-
de plannen van het
Paului kamerlid Van der
katholfVDA) om de sociale
activif>en aan te pakken
ioliekePdat deze volgens hen
te stekelig voor de vrouw
irbij aierken- Ook vinden ze
ries, dfe omgangsregeling na
itersclfding. de slechte posi-
ersiteil vrouwen op de ar-
n ever^L de plannen van de
edragëndsraad om deeltijd-
ofstonjU'1 de ziekenfondsen
aan", i1 en het inschakelen
kathóliwilligers op plaatsen
het al£a'd zouden moeten
i om bijvoorbeeld in de ge-
iedem(kzorg. een slechte
ïn, da£ Rooie vrouwen me-
?n, deidoor deze regelingen
an Ch|e van de vrouw nog
1 verslechteren,
uwelijke werknemers
^^Xeidsc universiteit zal,
als ze willen deelnemen aan
deze stakingsdag, geen stro
breed in de weg worden ge
legd. Dit deelde het college
van bestuur bij monde van zijn
voorzitter mr. K.J. CatH gis
teravond tijdens een vergade
ring van de universiteitsraad
mee. De fractie van de Leidse
Studentenbond had het college
van bestuur gevraagd wat het
van plan was te gaan doen. De
LSB vreesde namelijk dat het
universiteitsbestuur zou over
wegen de 'stakende vragen te
ontslaan.
Ook de vrouwelijke gemeen
teambtenaren zullen onvoor
waardelijk in staat worden ge
steld hun mening met deelna
me aan deze stakingsdag uit te
dragen. Dit deelde wethouder
mevrouw J. Fase gisteravond
mee tijdens de vergadering
van de gemeenteraad. Offi
cieel is het aan ambtenaren
niet toegestaan te staken.
Mevrouw Fase stelde in ant
woord op een interpellatie van
het PvdA-raadslid mevrouw
H. van Dongen over dit onder
werp, dat zij er begrip voor
had dat vrouwen er behoefte
aan hadden hun mening ken
baar te maken. Voor de sta
kers zou de mogelijkheid be
staan een vakantie- of snip
perdag op te nemen of, indien
gewenst, de verloren tijd op
een ander moment in te halen
of niet uitbetaald te krijgen.
Solidair meestakende mannen
zouden net zo behandeld wor
den.
Voor een aantal raadsleden
was de interpellatie van Van
Dongen overbodig. CDA en
VVD zagen het nut van de in
terpellatie niet in terwijl Van
Oosten (PPR) niet begreep
waarom een vrouwenstaking
anders is dan een andere poli
tieke actie.
PVDA FRACTIEVOORZITTER J. PETERSIN PROEFSCHRIFT:
LEIDEN Een journalist
is voor zijn vrijheid van
meningsuiting geheel af
hankelijk van de rechter
die hij treft. Dat schrijft
mr. J.A. Peters, fractie
voorzitter van de PvdA in
de gemeenteraad, in zijn
proefschrift „Het primaat
van de vrijheid van me
ningsuiting" waarop hij
morgen hoopt te promove
ren tot doctor in de rechts
geleerdheid. Peters is we
tenschappelijk medewer
ker Staatsrecht aan de fa
culteit Rechtsgeleerdheid
van de Rijksuniversiteit.
Naar aanleiding van de zaak
Kalma de Rotterdamse poli-
tie-agent, die in conflict kwam
met zijn superieuren en colle
ga's in verband met zijn kri
tiek op een schietpartij tussen
de politie en Duitse extremis
ten in Amsterdam bepaalt
Peters in zijn proefschrift de
vrijheid van meningsuiting
van ambtenaren. Deze zaak is
nu weer actueel. Zo werd op 4
maart de hoofdagent uit Ren-
kum J. de Goede geschorst in
verband met zijn kritiek op
het optreden van de mobiele
eenheid in Nijmegen en werd
een ontslagprocedure tegen De
Goede in werking gezet.
Idi Amin
Peters merkt op, dat de jour
nalist geringe bescherming in
zijn dagelijks werk geniet. On
zekerheid bestaat over wat de
journalist moet bewijzen. Moet
hij de volledige waarheid van
een bewering bewijzen of
hoeft hij deze slechts aanne
melijk te maken? Bovendien
gaat de rechter na of uitlatin
gen niet „onnodig grievend"
zijn. Het probleem is om te be
palen wat „onnodig grievend"
is. Peters geeft voorbeelden:
„De burgemeester van Sluis
vergelijken met Idi Amin mag,
maar een omroepbaas een
gangster noemen of spreken
over een „duistere onderne
ming" mag niet. Het waar
schuwen voor fascistische ten-
denzen kan zeer riskant zijn
voor de pers." Een onderzoek
naar Nederlandse rechtspraak
in zaken van belediging of
smaad leidt Peters tot deze
conclusies
De PvdA-fractievoorzitter
pleit voor het toegankelijker
maken van de massamedia,
omdat „het probleem in onze
samenleving niet is dat men
zijn mening niet mag uiten,
maar dat men niet die groepen
kan bereiken, die men wil be
reiken." De overheid zou dit
toegankelijker maken op zich
moeten nemen „middels bij
voorbeeld éen recht op weder
woord om feitelijke onjuisthe
den recht te zetten". Boven
dien moeten volgens Peters al
ternatieve uitingsmogelijkhe
den (demonstraties, verbran
den van vlaggen, gooien van
sinaasappelen naar een land
kaart van Zuid-Afrika) posi
tief gewaardeerd worden, mits
ze geen geweldadig karakter
hebben. „Meningsuiting ver
vult juist zijn functie, wanneer
het provoceert, tot tegen
spraak oproept, schokt en
reacties teweeg brengt", vindt
Peters.
Mr. J.A. Peters.
LEIDEN Alleen voor de rich
ting geneeskunde aan de Leidse
universiteit is voorlopig voor het
komend studiejaar een studenten
stop ingesteld. Een zogeheten
plaatsingscommissie komt er voor
de richtingen: biologie, farmacie,
Spaans en psychologie. De Leidse
universiteitsraad heeft gistera
vond besloten om deze adviezen
uit te brengen aan de Academische
Raad die 27 maart vergadert.
De faculteit rechtsgeleerdheid stelde
de universiteitsraad voor problemen.
Gezien de blijvend grote belangstel
ling voor deze studierichting werd
besloten te bekijken of het mogelijk
is 125 extra plaatsen te creëren. Dit
mag van de universiteitsraad alleen
gebeuren als het gefinancierd kan
worden volgens de regelingen, neer
gelegd in de meerjarenafspraken. Bo
vendien moeten dan ook de onder
wijsruimtes aan de rechtenfaculteit
worden aangepast. Als de uitbreiding
van het aantal studenten mogelijk
blijkt dan is instelling van een plaat
singscommissie voldoende. Mocht' de
uitbreiding volgens de faculteit van
rechtsgeleerdheid niet lukken, dan
zal ook deze studie niet aan een stu
dentenstop of „numerus fixus" ont
komen. De rechtenfaculteit had zelf
al berekend dat zij 1,1 miljoen gulden
nodig zou hebben voor de extra eer
stejaars en stelde een studentenstop
voor. De raad wilde zeer voorzichtig
zijn met het instellen van numeri
fixi, omdat deze in feite een beper
king in het recht op onderwijs bete
kenen. De rechtenfaculteit moet
daarover zeer snel, namelijk voor 27
maart, overeenstemming niet de uni
versiteit zien te bereiken.
Het is overigens voor het eerst sinds
lange tijd dat er zo weinig verzoeken
tot aanvragen van numeri fixi en
plaatsingscommissies werden inge
diend. Een van de oorzaken is onge
twijfeld het teruglopend kindertal,
dat reeds dit studiejaar voor een stag
natie in het aantal studerenden in
Leiden heeft gezorgd.
afgelopen
lagmiddag vele
Q-M ftlen gasten uit
jd met bussen van
nol tot bij het
loordhalrestaurant
(n aangevoerd, voor
idergaan van een
»erlijk en hartelijk
im, zullen er maar
g Leidse deelnemers
viering van 35 jaar
keling Leiden-
geweest zijn, die op
^'bgte waren van de
I die in de zuster-
»nte overzee zowaar
!>me affairs" enigszins
lden jverstoord. Deze week
vond zj in de „tweeling-
hierovtvan Oxford met
Jten neifj activiteiten het
de lustrumfeest van
t van tderzijdse uitstekende
1 ,kfgra^kingen opgeluisterd.
1 ®ra^aan de boorden van
'leems, die in Oxford
betekei en breed langs
lar erf des en niet te betreden
voor h> weiden stroomt,
- 10 jaai enl8® l'Jd ?,clede"
de niPten ronde' dat de
iet toerfkingen tussen de
de kerke'den en de City of
nde r.k.'d vertroebeld waren.
>m van pebeld door de drank,
grond en bezoeken", zo
;lte zal hier en daar
inte woimpeld, „loopt uit in
wijl aliiippartij". Waarvoor
door ustheren dan
chof ve^twoordelijk zouden
■terrein
■keerter
It aangek, ergernis en
itwaardiging bij
ntal befd-mensen die sinds 35
iar kan fel beter weten. John
kt dat Ins. voorzitter van
oeterwoTA (Anglo-Netherlands
s van Is and Cultural
etreft diation) Oxford-
'bondenjn Link dus (die ze,
ochie, mijn smaak, weieens
pgraverurger van Leiden
gedeelfn mogen maken,
wordtt wellicht geen Brit
•aven. Bo voor de Sleutelstad
t uit een vreemde uitslooft), en
zschat t>rd Mayor, mr. Gordon
igen peiward, die president
ien in ANSCA is, ze klommen
ien de .etters to the editor",
een slui Lezers schrijven, in de
•og zullim elke blaam af te
mogelij jen. Maar het hoge
bij ded was al gesproken. Of
ente Lf: geschreven. Het was
een ur-raadslid Patrick
de befis (misschien wel ter
ieente tse rooie Pat genoemd)'
;teld vich bewust iets had
e bepal ontvallen: „Toen ik in
1 een f£n was, werd het elke
noet opd een drinkgelag; just a
g-up. Zelfs onze
leren klaagden erover,
■r te veel nadruk werd
VOGd op de gezelligheid.
tr dan te praten over
I~)Otognjker kwesties".
^-Te-Labour-raadslid
[can Bowie deed ook een
imige duit in het zakje:
ir van nelage-betrekkingen
foorlojen nooit uitlopen in
loten rnationale fuifjes",
tje vocelfde zou gelden voor
de Veti, waarmee Oxford
tusteens een uitwisseling
ie rijklrhoudt. Een dag of wat
temd te ontboezeming van
compltn" Adams, kwam,
ens de Link, de eerste
;ie in één van de
bestuurirdse kranten. John
80,— bns hoogwaardig
len. Oijournalist en een
in eeijnale publicistische
sjekome-iteit toonde afschuw
lad al tl de kop „Leiden trip
in 30 na booze-up". En hij
r de e erop in: „Die kop was
Nu ahorpen om zo veel
e exploelijk schade te
knelptkkenen aan een
èging die voeding geeft
een heilzame relatie
Lange tafels waren gistermiddag in het Waaggebouw opgesteld voor de panne-
koekenmaaltijd, die de Leiden-gangers zich, met hier en daar een glaasje alco
hol, goed lieten smaken.
tussen burgers van onze
twee steden. Dat is vooral te
betreuren, nu we in het
35ste jaar van de
uitwisseling tussen Oxford
en Leiden zijn beland. Het is
ook ongelukkig, dat Coun
Adams heeft ""nagelaten te
vertellen welke Leiden-trip
hij bedoelt. We kunnen
alleen aannemen, dat zijn
commentaar
gezelligheidactiviteiten
betreft gedurende een
bezoek dat raadsleden
onlangs aan Leiden hebben
gebracht, en daarover heeft
onze organisatie geen
controle".
„Sinds 1946", zo ging
Parsons verder, „hebben
ongeveer 2500 Oxonians,
onder auspiciën van
ANSCA, deelgenomen aan
de uitwisselingsbezoeken
aan Leiden, en geheel op
eigen kosten. Talloze
individuele betrekkingen
die sindsdien onderhouden
zijn, getuigen van het succes
van een beproefde en
vertrouwde formule
waarmee groepen met
overeenkomstige sport-
interesses en hobby's ideeën
uitwisselen en wedijveren op
vriendschappelijke basis als
ze bij elkaar over de vloer
zijn".
Nu moet ik ook nog
vertellen, dat Labour-
raadsleden zoals Adams en
Bowie voorstanders zijn van
betrekkingen tussen Oxford
en de Poolse stad Lodz
(waarbij Bowie beweert, dat
hij geen relatie wenst met
„Poolse Stalinisten"; „de
nadruk zou moeten liggen
op contacten met Poolse
academici, dissidenten,
evenals gewone werkers").
Parsons: „En dat terwijl
Bowie gelooft, dat hij en z'n
vrienden „een heleboel
zouden kunnen leren" van
de betrekkingen met
Nederland en Duitsland
(Bonn). Eén van de meest
belangrijke dingen die wij in
ANSCA hen zouden kunnen
leren is, dat een groot deel
van ons succes te danken is
aan het feit die we niet
informeren, of onze
Hollandse vrienden liberaal
of socialistisch zijn, of zelfs
calvinist of rooms-katholiek.
Wij, van de Link, wensen
Adams en Bowie en hun
vrienden elk succes met de
voorgestelde betrekkingen
met hun communistische
broeders, en we beloven, dat
we ze niet zullen
bekritiseren als hun
„discussies over Belangrijke
Kwesties" toevallig
besproeid zouden worden
met wodka.."
Toch zijn dat leuke dingen
voor de mensen. Wij, in
Leiden, zullen er niet
wakker van liggen; en ook
onze goede vriend John
Parsons weet wat hij aan
zijn bloedeigen Leidse mede-
linkgenoten heeft. Adams
rr«!
Na afloop van de maaltijd werd de speciaal ter gelegenheid van het Engelse bezoek Ingerichte
tentoonstelling bezichtigd.
kwam overigens nog even
terug, na de tegenaanval van
Parsons: „Zeker, bij de
uitwisseling tussen
raadsleden en ambtenaren
in Leiden, liet het geweldig
goed georganiseerde
plezierige programma
weinig tijd over voor echt
politieke discussies een
punt, dat mijn gastheer en ik
in de toekomst graag zouden
veranderd zien. Dat neemt
een waardevolle ervaring
niet weg: we hebben
prachtige Leidse recreatie
mogelijkheden gezien,
fietsroutes en andere
voorzieningen, die Oxford
allemaal beschaamd doen
staan. Het echte punt echter
is, dat het eerste doel van
jumelage het bevorderen is
van vrede en begrip tussen
de landen. En als wij een
uitgebreider en aanvullend
contact zouden kunnen
hebben met een
Oosteuropese stad, zou veel
gewonnen kunnen worden
door eenvoudigweg dit
eerste doel na te streven".
Wat Adams blijkbaar wilde
zeggen was: jullie, in de
Link, met je culturele en
sportieve bindingen, doen
maar een eind weg. Maar
wij, op het politieke front,
wensen alleen spijkers met
koppen te slaan en geen
gezuip verder eromheen.
Dat mag dan gezellig wezen,
maar we schieten er geen
snars mee op. Dan kunnen
we het beter maar eens met
de Polen proberen. Echter,
het is net zoals John Parsons
voorziet: Polen zijn ook geen
geheelonthouders. En om
ook de Lord Mayor (volgend
jaar is hij toch weer van zijn
ambt af) aan het woord te
laten: „die uitdrukking
booze-up betekent wel een
onverantwoorde smet op
onze naam en op de
gastvrijheid die onze
gastheren in het buitenland
zo overvloedig bieden. Ik
vond de opmerkingen van
raadslid Adams erg
beledigend, omdat ze
gewoon inhouden, dat wij,
die allemaal hebben
deelgenomen aan de
uitwisselingen met Leiden
en Bonn, niets anders
gedaan zouden hebben dan
tijdens onzë bezoeken
doordrinken. Het zou dwaas
zijn, te beweren dat die
gelegenheden voorbij
zouden gaan zonder een
drankje, maar netzogoed
betreur ik de beschuldiging,
dat de bezoeken alleen maar
een drinkgelag zijn".
In elk geval gaat het
jubileumfeest in Leiden deze
week ongestoord door, zoals
men het gewend is onder
een grote groep van
vrienden. Men is gewoon blij
elkaar weer terug te zien.
En als daar een keer, na een
dagprogramma, op
gedronken moet worden,
valt elke verplichte discussie
weg. Dan willen ze niets
meer „leren". Mocht het
hier en daar, nu en dan, een
glaasje teveel zijn, dan kan
ik alleen maar verwijzen
naar de statistieken; die zijn
in Oxford en Leiden, links
en rechts, ongeveer
hetzelfde, althans ze zullen
in het midden liggen.
Volgende week is „the party
over". Dan lopen die
Leiden-gangers weer door
Cornmarket Street, over de
„High", of richting Banbury
Road (en John Parsons blijft,
volgens mij, heel symbolisch
wonen aan de parkachtige
Linkside Avenue), maar dan
zullen weinigen of geen het
betreuren, dat ze zeven
dagen genoten hebben van
„going Dutch"; ook al zijn ze
gestruikeld over elke
verkeershindernis die
Leiden in deze dagen
inwoner en bezoeker te
bieden heeft.
