Jannie Enter beweegt zich als
ambachtsvrouwe door het
700-jarige Hazerswoude
itadsvernieuwing en stedebouw
ip foto's in Waaggebouw
iconomisch wel en wee
brieven
Veel hoogtepun ten
in Langzaam
haasten99
agiSTAD/REGIO
LEIDSE COURANT
VRIJDAG 6 MAART 1981
Groe
est. li
bla,
j et pi
Thom
ribbon
n Ma
iten J
IN HET GEBA TIKTE PAARS VAN EIGEN KEUZE
EN BEWUST VAN HAAR HISTORISCHE AMBT
Allé, het moest er toch van
komen. Per slot waren er
maar twee kandidaten voor
het bekleden van het hoge
ambt en aanstaande
schoondochter (als enige
mededingster) had een
week vóór de verkiezingen
gezegd: „Mam, ik wil niet
dat je voor niks een jurk
voor me maakt, want als
het feest niet doorgaat („en
daar heeft het even naar
uitgezien", vertelde mam
later) is alle moeite voor
tr Vr niets geweest; ik doe niet
Ie ja* mee Nou, toen is mam
ran 0 het maar geworden:
mevrouw Jannie Enter-
Fraterman nog even 39
werd zaterdagavond
uitgeroepen tot
ambachtsvrouwe van
leidii Hazerswoude. Vrouwe
sie. D Caroline van Wassenaar de
Tweede; de eerste Caroline
roerde zich in de 18e eeuw
en die was ook al
ambachtsvrouwe. Waarom
heet Jannie opeens
trig b Caroline, als ze die
'reide zelfgemaakte paarse
ze coi aantrekt Wel, omdat
s in
\kelei
k in
ten. D
en mi
mlari
loen.
nigii
tlezin
Hazerswoude net zoals
zoveel andere oorden in ons
land in deze laatste
decennia van de 20ste eeuw
700 iaar bestaat. Dat is
uitgerekend. Niet zo
uzikai moeilijk uit te zoeken ook,
de /a/j want de graven van
Holland waren in de 12e en
13e eeuw vrij kwistig met
het verlenen van allerlei
rechten aan stellen boeren
die in een vlek bij elkaar
woonden en waarover dan
weer iemand hoger werd
aangesteld om de
penningen en belastingen in
natura te innen en om recht
te spreken ook, in naam
van de graaf.
Hazerswoude dus ook zö'n
ieier. Op 16 maart start de
feestvreugde officieel. Dan
zal Caroline zich moeten
uitdossen voor de opening.
Verder wacht ze maar af.
„Ik verwacht, dat eind
augustus, als ook de
jaarmarkt voorbii is, de boel
wel zal zijn afgelopen. Ik
zal misschien een eerste bal
moeten aftrappen en de
eerste kogel bij jeu de
boules moeten werpen. We
zien wel. Best leuk zo".
Jannie Enter woont pas een
jaar of vijf in Hazerswoude.
Ze is in hart en nieren een
Twentse, die in Enschede
groot groeide. Ze is nu
redelijk ingeburgerd in het
Rijnlandse. En uitgerekend
zij moest ambachtsvrouwe
worden, als
„vreemdelinge". „Er was
weinig belangstelling voor
de verkiezing tot
ambachtsvrouwe. Dat snap
ik wel: er heeft pas laat in
ons plaatselijke krantje iets
over gestaan en we hebben
in dit dtel van
Hazerswoude trouwens ook
veel import van buiten. De
mensen hier moeten echt
wel even warmlopen voor
ze zich aan zoiets wagen. In
het oosten is het veel
gauwer van huppekee,
rommelen maar met die
handel Maar met de
jaarmarkt in augustus
willen ze wel meedoen".
Jannie Enter voelt als
ambachtsvrouwe Caroline
van Wassenaar wel iets van
waardigheid. Die kon bijna
ook niet aan haar neus
voorbijgaan, want ze had
tijdig de spullen klaar en ze
had geen concurrentie te
duchten. Laat die anderen
maar lachen en zeggen: mij
niet gezien, in zo'n toestand.
Jannie vindt het zelfs
mieters, ze is niet zo van dat
benauwde. „Nee, ik vind
het helemaal niet zo gek om
ambachtsvrouwe te wezen
voor een tijdje. Overigens is
het een overgeërfde titel;
misschien dat een
kleindochter van mij daar
ooit nog eens van kan
profiteren. Ja, een
ambachtsheer had je
vroeger hè, of een vrouwe.
Het was een soort
graafschap, dacht ik, een
edele die het gedaan heeft.
Ik heb het een beetje
uitgezocht, want als je aan
zoiets begint moet je toch
enigszins beslagen ten ijs
komen, nietwaar Nee
hoor, het is echt niet zo
maar wat. De burgemeester
zei nog tegen me, zaterdag:
„Uwe heerlijkheid (en de
adjudant Kamminga van de
rijkspolitie zei iets
dergelijks), uwe
heerlijkheid, ik ben uw
dienaar". Nou, als de
burgemeester van die
dingen debiteert, moet het
vroeger wel iets hoogs
geweest zijn..."
Als Jannie nu vóór het
napoleontische tijdperk
geleefd en geheerst had, zou
ze als Caroline de zoveelste
recht hebben mogen
spreken. „Het lang-recht
hadden ze ook, die
ambachtsheren. Napoleon
heeft daar een eind aan
gemaakt. Daar had hij
toendertijd het recht toe.
Overigens heb je nog steeds
een ambachtsheer van
Hazerswoude. Dat is een
jonkheer van Roëll of zo.
Die is aangeschreven en
uitgenodigd voor de 16e
maart. De echte
ambachtsheer zal niet in
mijn vaarwater zitten: ik
ben het nu, en hij woont
ergens in Noord-Holland.
Ja, je ziet 't: ik wil wel even
weten waar ik mee bezig
ben".
Het kostuum heeft Jannie
zelf gemaakt. Bijna in een
wip. Nou ja, een wip; ze is
er avonden mee bezig
geweest. Ze kon kiezen uit
Ambachtsvrouwe Caroline nog even in cognito.
oude tekeningen die in het
krantje gepubliceerd
werden: allerlei
middeleeuwse drachten,
waaruit ze een 13e eeuws
gewaad koos. Het werd, na
enig wikken en wegen, een
paarse robe, wijdvallend,
met gouddraad afgezet en
verlevendigd. Dan het
kapje: twee bijna
fonkelende diademen met
lovertjes, een doormidden
geknipte sjaal, met
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
goudkatoenen haakwerkje.
Een samenstel dat door de
vrouwe een „visnet" wordt
genoemd, om het korte,
reeds grijze haar wat in te
dammen. Cape en tas: alles
in paarse tinten. „Zelfs m'n
onderrok hier, kijk maar
in 36 stroken van oude
lakens. Ik heb alles in de
paarse batik-verf gegooid".
Dwars overlangs, tenslotte,
de gele sjerp met opschrift
„Ambachtsvrouwe 1981",
Caroline omgehangen door
de burgemeester, haar
dienaar in heerlijkheid.
Laat-20ste eeuws geschoeid,
maar daar zie je niets van
als de vrouwe staat.
De ambachtsvrouwe kon
zelf alles zo vakkundig
vervaardigen, omdat ze
(moeder van vier kinderen
en bijna akelig actief) tot de
hoogste sport van de
creatieve handvaardigheid
is genaderd; ze zit, als
aankomend
bezigheidstherapeute, voor
een graad bij de Stichting
Kadercursussen in Leiden,
en ze liep enige tijd stage bij
Lolita Schaepman in haar
Ambachtsschuur in
Zoeterwoude-Dorp. „Mijn
grootste wens is, nog eens
zelf een ambachtshoeve,
waar allerlei creatieve
cursussen worden gegeven,
te bezitten".
Weinig problemen dus, voor
Caroline van Wassenaar de
Tweede, die niet voor één
gaatje te vangen is.
„Eigenlijk ben ik zo trots als
een aap, met dat vrouwe
schap. Ik, met m'n bijna 40
jaar; wie redt dat nog, op
die leeftijd Ik ben geen
hippie van 20 meer, maar
het wezen van een
ambachtsvrouwe vergt iets
meer wijsheid, geloof ik, in
sommige situaties. Hoe
moest een kind van 18 (dat
is vroeger voorgekomen)
nou in 's hemelsnaam
rechtspreken Wat wist
zo'n wicht daar nou
helemaal van Mijn
ambtsperiode zal in elk
geval worden opgevrolijkt
door een weekendje op
Ameland. Dat reisje is me
aangeboden, van de zomer,
door het blad De
Amelander. De Rabobank
betaalt de reis. Mijn idee
Daar zal adjudant
Kamminga achter gezeten
hebben; die heeft een jaar
of dertien of zo als
politieman op Ameland
gewerkt en hij is er nog
geheel en al hoteldebotel
van. Jofel hoor, een paar
dagen Ameland; maar als
het in onze vakantie valt,
laat ik het wel mooi
schieten. Mijn man heeft
een jaar hard gewerkt en
hij heeft z'n drie weken vrij
best verdiend en met de
vakantie trekken we er op
uit
Een eerste onderscheiding
viel de ambachtsvrouwe
van Hazerswoude al ten
deel, toen ze zaterdagavond
onder de drup van de
blikjesregen der
Blauwkousen (het was
immers toen carnavalsbal in
Het Anker) stond. En daar
zal nog wel wat bijkomen,
eer men feestelijk met
zeven eeuwen verleden
heeft afgerekend. Intussen
zal ambachtsvrouwe
Caroline van Wassenaar de
Tweede geheel
Hazerswoude enkele
maanden, tot en met het
t 18**
hoogseizoen, warm
omklemmen en aan haar
gemoed drukken: het is
haar Ambacht en ze zal de
dorpelingen van '81 zien
mee te krijgen in het
dragen van middeleeuwse
kledij, al kijken ze in die
bevolkte oase temidden van
polders ook nog zo lang de
kat uit de historische boom.
Ze wil best haar roeping in
daden omzetten en de
Hazerswoudse dames en
heren, die de eeuwen in
kleding willen uitdrukken
en met lapjes stof bij haar
langs komen, van advies
dienen. „Maar liever toch
maar niet het hele dorp,
want ik heb het tot 18 mei
(dan moet ik examen doen)
behoorlijk druk".
De ambachtsvrouwe zal
buiten de hoogtepunten die
het eeuwfeest haar oplegt
incognito haar
ambtsmaanden slijten aan
de Breitnerlaan, waar de
buren nu al bijna gewend
zijn aan het „uitrukken"
van Caroline, als die weer
eens de pers op bezoek
heeft en er foto's gemaakt
moeten worden. Dan gaat
de cape weer om de
schouders die heel wat
weelde dragen kunnen.
Poseren op het natte gras
en toch even lachen. „Denk
maar even aan Ameland",
riep de fotograaf. Toen de
plaat gemaakt was bekende
de vrouwe me, dat ze
gedacht had aan de
tolgelden en belastingen die
ze niet meer kan innen.
Daarvoor is ze veel te laat
in de geschiedenis geboren,
en daar helpt geen enkel
gebatikt middeleeuws
kostuum meer aan.
Wethouder C. Waal op de
tentoonstelling in de Waag.
1IDEN Het aantrekke-
|k maken van een stad en
.vernieuwing zijn de
ïma's van een foto-ten-
tnstelling die vanaf van*
tg te zien is in het Waag-
ouw aan de Aalmarkt.
:n kan er gratis binnenlo-
om een beeld te krijgen
het moois dat Neerlands
lenbouw te bieden heeft,
oplettende bezoeker zal
ïrken dat er ook buiten-
idse gebouwen te zien zijn
dat klopt, want deze
ridse expositie maakt deel
van de „Europese Stads-
nieuwingscampagne".
trig jaar is deze gestart om
inen Europa over dit on-
'erp ideëen uit te wisse-
In het Leidse Waaggebouw
wordt de tentoonstelling ver
zorgd door de gemeentelijke
afdeling voorlichting. Op grote
panelen met foto's wordt aan
de ene kant aandacht gegeven
aan bijzonderheden die een
stad haar speciale karakter
kunnen geven zoals kunstzin
nige lantaarnpalen, typisch ge
bouwde hoekhuizen, ruiten in
verschillende vormen en ma
ten en enkele fraaie staaltjes
architectuur. Aan de andere
kant is er aandacht voor stads
vernieuwing in Nederland.
Renovatiegebieden in ver
scheidene steden, waaronder
in Leiden, zijn uitvoerig gefo
tografeerd. De gemeentelijke
voorlichting heeft een beschei
den bijdrage geleverd uit eigen
collectie met foto's in kleur
van enkele mooie plekjes in
oud-Leiden.
Naast de tentoonstelling is er,
waarschijnlijk vanaf volgende
week, ook een film te zien
over de Leidse stadsvernieu
wing. Deze is gemaakt door de
amateurfilmgroep „Tiem".
Gisteravond bij de opening
van de tentoonstelling bleek
dat de projector defect was en
de voorstelling moest worden
uitgesteld. Wethouder Waal
die de expositie opende stak
daarop de hand in eigen en in
Rijk's boezem door te zeggen
dat hij wat dat betreft „wel
wat gewend" is omdat uitstel
in de stadsvernieuwing ook
een gewoon verschijnsel is. Bij
de Leidse campagne hoort tot
slot ook een wandeling door
stadsvernieuwingsgebieden in
het centrum. In ongeveer een
uur kan men, nu eens niet
langs gebaande toeristenwe
gen, aan de hand van een rou
tebeschrijving gaan kijken hoe
het met die renovatie toegaat.
De stadsvernieuwingscampag
ne is vorig jaar begonnen door
de Raad van Europa, op initia
tief van Nederland. De toen
malige staatssecretaris van
volkshuisvesting Schaefer
vond na afloop van het Monu
mentenjaar in 1976 dat er in
plaats van aan gebouwen nu
eens aandacht moest worden
besteed aan de mensen in een
stad en daartoe wordt nu in
Europees verband een poging
gedaan. Er zijn films beschik
baar over stadsvernieuwing, er
ligt informatiemateriaal klaar
voor het voortgezet onderwijs
en internationale congressen
en studiedagen worden belegd
voor Kamerleden, burgemees
ters en anderen die betrokken
zijn bij stadsvernieuwing. De
vijf miljoen gulden kostende
campagne in Nederland, die
tot februari volgend jaar
duurt, wordt geheel gefinan
cierd door het ministerie van
volkshuisvesting. Volgens de
projectleider voor de campag
ne in Nederland C.J.M.Jans
sen is het doel van de campag
ne „nationaal en internatio
naal uitwisselen van ervarin
gen en ideëen" maar vooral
ook het warm houden van de
belangstelling van de overhe
den: „We proberen de interes
se voor het behoud van stads
gebieden vast te houden. Juist
in deze tijd van bezuinigen is
het zaak dat de aandacht daar
voor niet verslapt. Gebeurt dat
wel dan komt er minder geld
beschikbaar voor de stadsver
nieuwing".
De tentoonstelling in het
Waaggebouw is geopend tot en
met 19 maart, dagelijks van
tien tot vijf uur (behalve 's
zondags) en op koopavonden
van zeven tot negen uur.
Surgerlijke
{tand
DEN; Geboren: Maijolijn Yolan-
Maria dv E. R. M. van der Som-
G P. E. M. van Acker; Djon
t G. M. Di Benedetto en J. M.
khof; Mark Erik zv G. J. Kra-
iburg en M. C. de Water, Carolina
A. M. M. Said en E. J. C. van Duij-
ivoorde; Samantha Johanna dv
Bergman en J. M. van der
Johan-Frederik zv A. Stelling
en G. Huber; Suzanne dv
J. van Winsen en W. J. M. van
Assem; Michael zv W. F. van
>p en R. de Jongh; Edward Jo-
zv J. C. Groot en J. G. Krul; Jo-
i dv A. van Dijk en G. D. van
lijn; Joost zv A. F. Ballering en
M. Luteijn; Jacob Marinus Jacobus
J. de Vink en M. de Jong; Ti-
Ithy Nicolas zv F. M. van der Valk
J. Kraaijenoord; Henrietta Corne-
zv J. van der Panne en A. H.
emskerk; Michiel Leo Petrus zv
A.J. van der Meer en W. M. J.
nhaanen; Masja zv J. Verver en
A. Boere; Clasina Carolien dv E.
iwehand en C. Ju; Désirée dv M.
Duijn en J. M. L. van der Zwaan;
endy Margaretha Maria dv
A. M. van den Berg en J. M. A.
Huig Pieter Cornells zv W.
n den Eijkcl en K. van Duijn; Au-
st Constantijn zv C. Broeksema en
J. Slot.
verleden: P. van der Deijl. geb. 9-
,Br'7 man; J. van Staden, geb. 15-3-
man; E. de Boer, geb. 1-12-1915
C. Verkerk, geb. 16-6-1905 man;
J. Blangé, geb. 30-11-1902 man; P.
n Dijk. geb. 15-4-1910 man; W. J.
eenis, geb. 26-3-1956 vrl. echtg. van
Droer M. Uijttewaal; J. van Huis, geb.
*2-1917 vrl. echtg. van H. van den
jPvel: C. van Leeuwen, geb. 4-7-
I man; P. J. van der Walle, geb.
•5-1903 man; C.C. Puijt. geb. 17-6-
lds»( V
nmer ®4 vrl. geh. gew. met M. J. Breu-
jit at P® N. J. A. Holtzheuser, geb. 27-2-
14 vrl. geh. gew. met H. Pieters; R.
>s*en (er. geb 16-9-1925 man; G. C. H.
de >nga. geb. 20-8-1936 vrl. geh. gew.
vel tt J. Th. M. Peters; C. Kleer, geb.
- en ^-1901 man; S. Brouwer, geb. 11-8-
man; S. A. van Leeuwen, geb.
1905 man; H. C. J. Steenvoorden,
19-9-1909 vrl. geh. gew. met
F. Wijnands.
De winkel in bloemen „Het Leidse Bloemenhuis" aan de Steen
straat 19, is opgeheven.
Aan de Stille Mare 10 is de tandartspraktijk van M. A. M. Wit-
kam-Le Feber gevestigd.
Het aan de Hooigracht 72 gevestigde Sauna-instituut, tevens
schoonheidssalon, is opgeheven.
Aan de Lammermarkt 35 zal in een eerder leeggekomen win
kelruimte de Leidse Kunstuitleen (het tegen een vergoeding uit
lenen van schilderijen, beeldhouwwerk, wandkleden) worden
geopend.
De naam van de winkel in Surinaamse, Indische en Chinese
groenten e.d., „Toko Kouna" aan de Hogewoerd 19, is gewijzigd
in Tropen Centrum „Jenny".
De poelierswinkel van Fr. Borsboom aan de Rosmolen 32, is op
geheven.
De Levensmiddelenwinkel van J. Matze aan de Nieuwe Rijn 91,
wordt gesloten.
Het notariskantoor van J. van Ameijden aan de Boerhaavelaan
31, is overgenomen-en voortgezet door mr. J. Brouwer.
Het zaakadres van de groothandel in naam- en reclameplaten
„Denos industriële producten", is verplaatst van de G. v.d.
Veenstraat 67 naar de G. v.d. Veenstraat 55-57.
In het v.m. café „Pardoeza" aan de Doezastraat 43. wordt na het
gereedkomen van de verbouwingswerkzaamheden, de bistro
„Chez Kok" gevestigd.
Het bureau van de vertrouwensman van de Rijks Universiteit, is
verplaatst van het Rapenburg 4-6 naar de Maresingel 3.
Aan de Janvossensteeg 8 is in een eerder leeggekomen bedrijfs
ruimte het restaurant „Olimpiyat" gevestigd.
In de „Heilig Hartschool" aan de Os en Paardenlaan 2, is in een
4-tal lokalen het Internationaal Kinderdagverblijf geopend.
Aan de Hogewoerd 18 is in een eerder leeggekomen bedrijfs
ruimte het restaurant „Odessa Rood" gevestigd.
Aan de Borneostraat 30 is „Kesteren Service", het leveren aan
grootverbruikers van montagewanden en -plafonds alsmede het
uitvoeren van timmerwerken van niet bouwkundige aard, ge
vestigd.
In een eerder leeggekomen bedrijfsruimte is aan de Breestraat
3b de lunchroom „Lotus" gevestigd.
De rijwielzaak van J. van Benten aan de Doezastraat 15 is op
geheven.
Het aan de Schubertlaan 19 gevestigde bedrijf „Info Vastgoed
Francia" is opgeheven.
Aan de Agaatlaan 417 is het zaakadres van de amb.handel in
sportkleding van A. D. Bink-Herurer gevestigd.
Aan de Steenstraat 19 is in een eerder leeggekomen winkel
ruimte het Italiaans restaurantbedrijf „Pizzeria Napoli" (filiaal
van vestiging aan de Haarlemmerstraat 4) gevestigd.
Aan de Topaaslaan 192 is het zaakadres van het technisch ser
vice bureau „All Inn", het installeren van alarmsystemen van
A. M. Mank gevestigd.
In een eerder leeggekomen bedrijfsruimte aan de v.d. Werf-
straat 36 is de Coöp. Vereniging „De Kaashal" u.a., de beharti
ging van de econ. sociale en andere stoffelijke belangen van
haar leden gevestigd.
Het notariskantoor van Mr. H. D. Teenstra (voorheen notaris
F. K. Lagerwey) is verplaatst van de Hooigracht 76 naar de Wit
te Singel 41.
Aan de Maredijk 7 is in een eerder leeggekomen snackbar
ruimte sinds korte de snackbar-cafetaria „De Maredijk" geves
tigd.
In het gezondheidscentrum aan het Bevrijdingsplein 60 is
thans de praktijk van de fysiotherapeuten F. C. M. van Blijswijk
en M. van Blijswijk-Zwart gevestigd.
De slagerswinkels van de Vleesmeesters aan de Rosmolen 30
en aan de Steenstraat 18 zijn door de „Vleesmarkt" overgeno
men en worden door de nieuwe eigenaar op respectievelijk 21
en 28 januari 1981 heropend.
Het aannemingsbedrijf van timmerwerken van J. C. Turk aan
de Lage Rijndijk 11 is opgeheven.
Aan de Stationsweg 21 is de grill-bar „De Kiboets" van M. Es-
hak gevestigd.
Aan de Haven 38b is in een eerder leeggekomen pand „Saray-
li", import en groothandel in levensmiddelen alsmede het ver
vaardigen van en groothandel in bonbons gevestigd.
Aan de Aalmarkt 4 is in een eerder leeggekomen winkelruim
te de „Leidse-Strip-Shop", winkel in boeken en tijdschriften van
W. van Dijk gevestigd.
Aan de Kaarsemakersstraat 7 is de uitgeverij van periodieken
H. van den Broek gevestigd.
Het pand Stationsweg 30 waarin het Chinees-Ind. restaurant
„Kota Radja" is gevestigd wordt incl. bovenwoning voor een
vraagprijs van 475.000.- k.k. te koop aangeboden.
Het leegstaand winkelpand aan de Nieuwe Beestenmarkt 21-23
(65 m2 winkelruimte) wordt voor 18.000.- per jaar te huur aan
geboden.
De makelaardij en assurantiekantoor van Goedhart aan de
Steenstraat 3 zal binnenkort worden verplaatst naar Rijnsater-
woude.
LEIDEN Peter Faber is in de eerste en tweede plaats een
toneelkunstenaar, en pas op de derde plaats een film- of te
levisie acteur. Faber heeft de zaal nodig in zijn spel om te
betrekken. Het publiek wordt deelgenoot van zijn gehei
men, mag mee op reis door het innerlijk van de acteur.
Maar anders dan bijvoorbeeld Freek de Jonge, geeft Faber
zijn emoties niet bloot. Hij houdt een filosofische afstand
tot zijn eigen gevoelens, en geeft een rosekleurig beeld ten
behoeve van de toeschouwers.
In het programma „Langzaam haasten", gisteravond in de
Schouwburg, onthult Faber het kind in hem. En dat doet hij let
terlijk door zichzelf te baren: een pracht vondst. Voordat dat ge
beurt, heeft hij het publiek al de inhoud van de griezelfilm ver
teld die hij gezien heeft; door zijn verteltrant wordt het publiek
helemaal opgenomen in Fabers belevingswereld, en ziet het de
film door zijn ogen. Vervolgens verandert de toeschouwer sa
men met Faber in een potlood, een deurknop, een flesje Spa, en
tenslotte een sigaret. Grandioos wordt dat laatste uitgewerkt; de
sigaret wordt gevolgd op zijn tocht uit het doosje, in de mond,
door de longen naar de asbak.
Ook de in oranje gehulde wereldverbeteraar ontbreekt niet; de
zo voor de handliggende clichés worden echter omzeild, waar
door ook dit een prachtig nummer wordt. Terloops demonstreer
Faber nog zijn jongleursvaardigheden, die inderdaad goed ont
wikkeld zijn. Hij jongleert moeiteloos met tennisrackets, voet
ballen, houten ringen en sinaasappels. De eenwieler berijdt hij
zonder problemen. Na de pauze zakt het programma wat in el
kaar. Fabers uitstraling is kleiner, de teksten zijn minder oor
spronkelijk. Het jongleren is nu teveel op effect gericht.
„Langzaam haasten" is een programma met veel hoogtepunten
Het rijk geschakeerde eerste gedeelte doet het tweede verble
ken, maar alles bij elkaar biedt Faber een uitstekend program
ma.
JACQUELINE MAHIEU
Brieven graag kort en
duidelijk geschreven. De
redactie behoudt zich
het recht voor ingezon
den stukken te bekorten.
Lyrisch proza"
Hoewel ik mij meestal kan
vinden in de kritieken van uw
recensent Dirk Vooren, voel
ik mij dit maal geroepen enige
kanttekeningen te plaatsen bij
zijn „lyrisch proza' n.a.v. het
concert in de Lokhorstkerk
(L.C. maandag). Het ensemble
Praetorius wist slechts weinige
momenten het publiek te
boeien door de vlakke toon en
het bijna structurele gebrek
aan expressie waarmee de
stukken ten gehore werden
gebracht.
De heer Vooren mag dan wel
iswaar spreken van een homo
geen en zuiver samenspel en
een vrijwel foutloos uitvoeren
van de partituren, nimmer
heeft dit echter geleid tot een
evenwichtig en genuanceerd
spel. Een hechte greep op de
muziek had men zeker mogen
verwachten bij werken die
technisch vrij toegankelijk
zijn.
Rekening houdend met de
amateurstatus van het gezel
schap heeft Praetorius toch in
de persoon van uw recensent
een té gewillig criticus gevon
den. ROB KNOPPER
LEIDEN
