Leidse Courant | 1981 | 2 maart 1981 | pagina 16

Raas onweerstaanbaar in Omloop hetVofc

Fred Eefting geeft kleur aan
winterkampioenschappen

Luxemburgse debutant spot
met biljartreputaties

NK

schaken
volledig
open

Handbalheren:
gedegradeerd en
meteen weer terug

SPORTTRIBUNE

Stamsnijder
zesde
tijdens
revanche

Vette premie
voor
De Rooij

m

LEIDSE COURANT

MAANDAG 2 MAART 1981 PAGINA 16

BH

GENT Net over de top van de Volkegein-
berg, toen er nog ruim 25 kilometer van de
Omloop het Volk voor de wielen lagen, over
zag Jan Raas het slagveld, dat hijzelf met
steun van vooral Henk Lubberding, Johan
van de Velde en Cees Priem had aangericht.
In de neergutsende, ijskoude regen, die de
renners de hele, lange dag al had geteisterd,
kreunde het naar het einde smachtende pe
loton.

Slag

ZURICH Hennie Stams
nijder heeft gisteren in
Lau8en bij Zürich, tijdens
de revanche van het
wereldkampioenschap
yeldrijden, zijn prestatie
van Tolosa niet herhaald.
De Nederlandse wereld
kampioen kwam als zes
de, op ruim anderhalve
minuut van de door hem
onttroonde wereldkam
pioen Roland Liboton,
binnen.

Bij een van de laatste veld-
ritten van het seizoen
maakten de profs er. na
het incasseren van hun
startgelden, niet al te veel
werk van. De Zwitsers
Frischknecht en Zweifel
vormden met Liboton ei
genlijk de enige uitzonde
ring. Frischknecht sloeg
het eerste gat en kreeg de
andere twee mee. Volgen
de aanvallen hielpen hem
niets en drie ronden voor
het einde reed en liep Li
boton van de twee Zwit
sers weg.

Maar toch was de heerser der
klassiekers nog niet tevreden,
want in zijn direkte nabijheid
vertoefden nog tien coureurs,
van wie met name Roger de
Vlaeminck, William Tackaert
en Hennie Kuiper (alle drie van
de ploeg-Fred Debruijne), de
rappe Franse sprinter Jacques
Bossis en de sterke tempobeu-
len Ductos-Lasalle en Vanden
Broucke niet te vertrouwen
waren. Bovendien dreigden
enige andere concurrenten
toch weer aansluiting te krijgen
met de kop van het veld.

De conclusie van Raas was
snel getrokken: hij zette aan
voor een ferme aanval, waarop
alle overgebleven direkte con
currenten het antwoord schul
dig bleven. Pas toen Raas al
een behoorlijk gat had gesla
gen,-vonden Duclos-Lasalle en
Vanden Broucke elkaar in een
eendrachtige en geslaagde
jacht op de ontvluchte Raas.
Maar ze bleven niet met z'n
tweeën, want Frank Hoste, de
enige helper van Raas in de
kopgroep, sloop met hen mee.

De opmerkelijk sterk koersen
de Wies van Dongen had net
niet voldoende kracht en erva
ring om de „oversteek" te ha
len, maar wel slaagde de Bra
bander er toch het einde van
de wedstrijd in buiten bereik te
blijven van de achtervolgers,
van wie vooral Roger de Vlae
minck een zware nederlaag
reed.

De Vlaeminck wist zich om
ringd door twee krachtige ge
zellen (Tackart en Kuiper),
deed traditioneel geen trap te
veel en kende de specifieke
moeilijkheden die het Vlaamse
boerenland voor wielrenners In
petto heeft. Maar desondanks^,
miste De Vlaeminck de slag
volkomen.

Slim gebruik makend van de
zuigkracht van een volgmotor
maakte De Vlaeminck wel een
gedeelte van de achterstand
op Raas, Duclos-Lasalle, Van-
den Broucke en Hoste goed,
maar toen het op eigen kracht
aankwam, moest de Belg capi
tuleren. En met hem de hele
ploeg die vorige week nog zo
uitbundig de wereldtitel veldrij
den van Hennie Stamsnijder
had gevierd.

Waar Roger de Vlaeminck defi
nitief buiten gevecht gesteld
werd, bouwde Jan Raas aan
zijn zevende triomf van dit nog
amper begonnen seizoen en
de eerste Nederlandse zege in
de Omloop het Volk sinds
1966, toen mede-Zeeuw Jo de
Roo won.

Ondanks de steun van Frank
Hoste, de wetenschap dat
aartsrivaal De Vleaminck was
verslagen en dat Duclos-Lasal
le en Vanden Broucke niet tot
de meest gevreesde sprinters
behoren, was Raas er toch niet
helemaal zeker van dat hij na
twee keer tweede, een keer
derde en een vierde klassering,
nu eerste zou worden. Tot drie
keer toe probeerde de troef
van Peter Post er alleen tusse
nuit te knijpen, maar evenzo-
vele malen werd hij bijge-
beend.

Jan Raas, bijna onherkenbaar zonder bril, spreidt de armen kort voordat hij als winnaar de finishlijn pas
seert. Duclos-Lassale heeft het al opgegeven.

voldoende was om toch met
Duclos-Lasalle en Vanden
Broucke af te rekenen: „Ik heb
een paar keer een demarrage
geplaatst, omdat ik wilde voor
komen dat ik in de sprint werd
verrast. Tenslotte was me dat
al vaker overkomen in de Om
loop het Volk. Daar kwam bij
dat Vanden Broucke op mij
een sterke indruk maakte en

dat Duclos-Lasalle zo goed
reed dat ik hem op de Muur
van Geraardsbergen niet eens
kon volgen".

Raas verder: „Ik wilde voorko
men dat het hele veld na de
beklimming van de Volkegem-
berg toch weer bij elkaar zou
komen. Na de demarrage ben
ik trouwens niet voluit doorge
reden, omdat ik van plan was

een nieuwe aanval te doen op
het moment dat ik zou worden
achterhaald. Meestal heeft dat
succes omdat degenen die je
terugpakken, even op adem
willen komen. Maar toen ik
achterom keek en zag, dat er
een renner van onze ploeg
(Hoste, red.) met Vanden
Broucke en Duclos-Lasalle
meekwam, heb ik rustig op

hen gewacht".

Jan Raas kan nu met een be
trekkelijk rustig gevoel de ko
mende weken afwachten. De
wetenschap een klassieker te
moeten winnen, omdat de fi
nanciële en fysieke inspannin
gen van sponsor en ploegge
noten eenvoudig niet zonder
rendement mogen blijven,
drukt na deze zege niet meer

GENT Theo de Rooij
heeft in de Omloop het
Volk (voor zijn ploeg)
30.000 Belg.frs. (tweedui
zend gulden) verdiend.
De tegenwoordig in Lim
burg wonende ex-Utrech-
ter haalde de vetste pre
mie van de dag binnen
door als eerste de top van
de Muur van Geraards
bergen te bereiken.
De Rooij, die dit seizoen
wel eens het kopman
schap van Daniël Willems
aan het wankelen zou
kunnen brengen, ging na
zijn overigens niet serieus
bedoelde ontsnapping op
de Muur een paar kilome
ter alleen door, maar
werd daarna ingelopen
door het peloton, waarna
hem de taak wachtte de
belangen van Willem te
verdedigen.

op z'n schouders.
„De Omloop het Volk staat
weliswaar niet te boek als een
topklassieker, maar er ver
schenen wel veel grote namen
aan de start, het parcours was
lastig en het- weer was slecht.

Al met al waren dat omstan-
digheden een klassieker waar
dig", aldus de rappe Zeeuw.

HARRY BRINK

Wa
ïni

ANNEMARIE
VERSTAPPENEN
HANSKROES
BELOFTEN VOOR
TOEKOMST

Fred Eefting bij de start van zijn 100 meter rugslag
waarin hij het nationale record zou verbetren.

HARDERWIJK Met zijn vermagerde,
maar nog altijd imposante gestalte
heeft Fred Eefting kleur gegeven aan
de nationale winterkampioenschappen
in het 25-meterbad De Drie Wellen te
Harderwijk. Voortgedreven door de
angst af te gaan, greep de Utrechtse
zwemmer twee nationale records, de
helft van de totale senioren-produktie.
Slechts Wilma van Velsen op de 200
meter vlinderslag en het Heemsteedse
talent Hans Kroes deden nog mee aan
de recordjacht.

Uit het verschil tussen de recordoogst van vorig
jaar (17) en nu (4) mag worden afgeleid hoe zeer
In het na-Olympisch jaar de trainingsarbeid bij
de verenigingen Is teruggenomen. Slechts de
zes adspirantenrecords van opnieuw Hans
Kroes (drie in totaal), Annemarie Verstappen
(twee) en Connie van Bentum geven enig per
spectief voor de toekomst.

Voor het overige stonden de winterkampioen
schappen in het teken van twee routiniers. De
één, de Olympische vlinderslagfinalist Kees
Vervoorn, kwam niet eens aan de finale toe. De
keerpunt-commissarissen meenden dat in de
totaal onbelangrijke serie zijn hand bij het der
de keerpunt langs de aantikplaat was gegleden

en diskwalificeerden hem daarom. Het gevolg
was een totaal oninteressante finale, waarin de
sterk naar voren komende Edward Maasdijk
alle concurrentie moest ontberen.

Wie zich wel in alle glorie manifesteerde was
Fred Eefting. Een wat lang uitgevallen na-Olym
pisch vakantie-vertier en als gevolg daarvan ru
zie met zijn trainster Marian Heemskerk hadden
zijn vorm, zoals bleek in Antibes en Amersfoort,
zo zeer om zeep geholpen dat Eefting er zelf
van was geschrokken. „Door al die toestanden
voelde ik mij geweldig onzeker. Steeds kwam
de vraag terug: zal ik afgaan, of niet", erkende
Eefting gisteren loyaal. Die angst bleek een ex
tra motivatie. Normaal zeg ik: „zwemmen is
veertig procent conditie en zestig procent gees
telijke inspanning. In dit geval denk Ik dat Fred
geestelijk meer dan honderd procent heeft ge
geven, want er is natuurlijk geen'sprake van dat
ik hem in de korte tijd, die ons nog restte, heel
zwaar heb kunnen belasten", meende zijn nieu
we trainer Ton van Klooster van het Gooise De
Otters.

Dat was pal voor het begin van de finale op de
100 meter rugslag. Eefting ging zo ongemeen
snel rond, dat een tijdwaarnemer bang was te
laat te komen. Hij boog zich voorover en kwam
met zijn voet op de bovenkant van de aantik
plaat terecht. De elektronische tijdwaarneming

bleef door deze ingreep stilstaan op 56,82. Die
tijd werd officieel als record omgeroepen, maar
leidde later toch tot enige duscussie. Fred Eef
ting zou dan de laatste 25 meter in nog geen
dertien seconden hebben overmeesterd. Boven
dien zou hij er op de internationale winter-sei-
zoenranglijsten de vierde plaats mee hebben
bezet. Een wat al te ongeloofwaardige prestatie
voor een zwemmer die geheel uit vorm heet te
zijn.

De handtijden werden er, ter vergelijking, bijge
haald en bleken respectievelijk 56,9; 54,4 en
57,5 te bedragen. Op grond daarvan werd be
sloten het gemiddelde aan te houden: 57,4. Eef
ting had inmiddels al weer een nieuwe proeve
van zijn herwonnen vechtlust afgelegd door de
200 meter wisselslag af te raffelen in de nieuwe
nationale recordtijd van 2.06,28. „Wanneer je
eenmaal het gevoel hebt dat het gaat, voel je je
beresterk", aldus de wispelturige Utrechtse

Opvolgsters

Met die apotheose werd nog veel recht gezet bij
deze duf begonnen titelstrijd. Opvolgsters van
Enith Brigitha en Wijda Mazereeuw, die drieë
neenhalf jaar geleden de eerste steen legden
voor het gezellige badje In Harderwijk, stonden
niet te dringen. Connie van Bentum prijkte uit

eindelijk met een aspirantenrecord van 56,82 op
de hoogste trede bij de huldiging van de 100
meter vrije slag. Haar voornaamste concurrente
Wilma van Velsen week uit naar de vlinderslag
en vestigde daar met 2.15,88 een nationaal
cord. Van Bentum (twee keer), Jolanda van
Meer, Maritzka van der Linden en de rugslag-
specialistes Jolanda de Rover en Monique Bos'
ga waren de enigen die op de 25-meterbaan
binnen de limieten bleven, die Bert Sitters bij de
zomerkampioenschappen op de 50-meterbanen
wil hanteren als selectiecriterium voor de Euro
pese kampioenschappen van eind augustus
Split.

Bij de heren zijn dat Fred Eefting (drie keer).
Hans Kroes (twee keer), Edward Maasdijk (twee
keer) en Peter Drost.

Bij die kandidaten zijn twee nieuwe gezichten:
Annemarie Verstappen en Hans Kroes. Beiden
zijn vijftien jaar. De één is bezig in het Brabant
se de veelzijdigheidstraditie van José Damen
over te nemen, de ander is sinds een jaar of
drie onder de hoede van kampioenenkweker
Wim Geurtsen. Kroes, die bij HPC vijfenvijftig
kilometer per week vermaalt, is de eerste typi
sche herensprinter, die Nederland sinds decen
nia bezit. Zijn 100 meter ging alweer beduidend
sneller dan veertien dagen geleden bij de adspi-
rantenkampioenschappen in Apeldoorn (51,20
tegen 51,75).

tengp

heer
ip to
itvaa

morj
il ge
huis

MOYEUVRE Debutant Fonsy Grethen
heeft gespot met de reputaties van de Eu
ropese topkadristen. Dankzij het gemeen
schappelijk falen van de vedetten, ver
overde de twintigjarige Luxemburger in
Moyeuvre de 22e Europese titel in het an
ker-kader 47/1 in een van de 'zwakste'
toernooien van de laatste jaren. Illustratief
voor het magere gehalte was de finale
waarin Grethen in 19 beurten een andere
outsider, Tini Wijnen, versloeg.

Hans Vultink aan wie in de Franse mijnstad
een voorname rol was toegedacht, eindigde
op een magere zesde plaats.

Fonsy Grethen is een produkt van de Belgi
sche biljartschool. Toen Grethen veertien
jaar was. herkende Leo Corin zijn talent. Hij
maakte zijn leergierige pupil vertrouwd met
de kneepjes van het kader- en vrije spel.
Resultaten bleven niet uit. In de aanloop
naar de biljarttop behaalde de in de Luxem
burgse hoofdstad geboren Grethen vier Eu-
ropsese jeugdtitels, gelijkelijk verdeeld over
het 47/2 en het Libre. In eigen land stond
hij toen al in alle spelsoorten op eenzame
hoogte, hetgeen tot nu tot zestien nationale
titels opleverde.

De mogelijkheden van Grethen waren niet
onopgemerkt gebleven voor de Luxemburg
se overheid. Twee jaar geleden stelde het

hertogdom bankemployé Grethen In staat
twaalf extra betaalde verlofdagen op te ne
men om zijn talenten té ontwikkelen voor de
grote evenementen. Die Investering wierp In
Moyeuvre onverwacht snel rendement af.
Aan de hand van titelhouder Dielis. die zijn
vorming in het bandstoten en het drieban
den op zich heeft genomen, scoorde Gre
then een (toevals)treffer van allure.

De hulp van Diells was hierbij onontbeerlijk.
De wereldkampioen in het driebanden hield
op de achtergrond de touwtjes strak in han
den. Zelfs nauwelijks geïnteresseerd in een
derde internationale titel op rij regisseerde
hij de machtsovername van Grethen vakbe
kwaam. Dat begon met zijn nederlaag In het
onderlinge duel in de eerste ronde. Daarna
bepaalde hij hoogstpersoonlijk het droeve
lot (vijfde plaats) van Francis Connesson, de
wereldkampioen In het 6en-stootskader en
tenslotte zette Dielis zaterdagavond Tini
Wijnen weer met beide benen op de grond,
300 tegen 213 In negen beurten.

Grethen zelf nam de laatste twee hindernis
sen. Thomas Wildförster, die Hans Vultink
zaterdagmiddag pijnlijk had afgestraft (300
om 75 in acht beurten) en hem bulten de fi
naleronde zette en Tini Wijnen werden ach
tereenvolgens gedegen en zonder franje on
der de duim gehouden.

LEEUWARDEN Na vier
ronden is er in het toernooi
om het Nederlands schaak
kampioenschap te Leeuwar
den nog geen duidelijke
kanshebber aan te wijzen.
Ligterink, Timman en Van
der Wiel bleven ongeslagen
en voeren de ranglijst aan,
maar moesten toch door
twee remisepartijen al een
'punt inleveren. De directe
achtervolgers zijn Donner en
Langeweg met 2$ punt na
drie remises en één overwin
ning (Donner op Grooten en
Langeweg op Boersma).

Timman en Van der Wiel sta
len zaterdag de show. Er ont
stond een Pruisisch duel.
zoals dat nog nauwelijks In
grote toernooien voorkomt.
Timman kon in de opening
gunstig spel verwerven, doch
wilde forceren. Dat kwam hem
duur te staan. Met een reeks
briljante aanvalszetten kreeg
Van der Wiel de overhand. Hij
kon In die fase afwikkelen
naar een vrijwel gewonnen
eindspel. Van der Wiel ver
koos echter op mat te spelen,
hetgeen op een finesse mis
lukte. De opwindende botsing
verzandde na vijf uur in eeu
wig schaak.

Hans Ree, die zwart had tegen
Böhm, moest op winst spelen
om de aansluiting niet geheel

te verliezen. Dat deed hij ver
dienstelijk. Met een score van
vijftig procent en een punt
achter de leiders kan Ree de
klim nog maken. Eenzelfde
prestatie leverde Hartoch met
wit tegen Grooten. Laatstge
noemde Is nog steeds punt
loos. Paul Boersma is duidelijk
van slag. Na zijn gedegen
overwinningen In de eerste
twee ronden op Van der Ster
ren en Kuyf, volgden er even
zoveel verliespartijen tegen
Van der Wiel en op vrij een

voudige wijze tegen Lange
weg, die daarmee zijn eerste
overwinning boekte. Ook Van
der Sterren had een slechte
dag. Hij leed een nederlaag
tegen Stehouwer, die daar
door op vijftig procent kwam.

De partij tussen Van der Wiel
en Timman had het volgende
verloop:

Wit: Van der Wiel.

Zwart: Timman.

1. e2—«4, e7—e5; 2. Pg1—f3,
Pb8c6; 3. Lf1—c4. Pg8—f6;
4. Pf3g5, d7—d5; 5. e4xd5.
Pc6—a5; 6. Lc4—b5f, C7—c6;
7. d5xc6, b7xc6; 8. Dd1—f3.
Ta8b8; 9. LbS-d3, h7—h6;
10. Pg5—«4. Pf6—d5; 11.
b2b3, g7—g6; 12. Df3—g3,
Pd5—f4; 13. Lc1—b2. Lfö—
g7; 14. Lb2—a3. Pa5—b7; 15.
Pb1—c3. f7—f5; 16. Pc3—e2,

S6—g5; 17. Pe2xf4, e5xf4; 18.
g3—f3, Dd8a5; bekend is

het idee 18h5; 19. Pe4—

d6f, Pb7xd6; 20. Df3xc6t.
Ke8—f7; 21. La3xd6, Th8—
e8f; 22. Ke1—d1, Lg7xa1; 23.
Ld3—c4f, na 23. Lb8:
heeft wit een gunstig eindspel

voor de boeg; 23Lc8e6;

24. Th1—e1, Le6xc4; 25.
Dc6xc4f, Kf7—g6; 26.
Ld6xb8, Te8xb8; 27. c2—c3,
Da5xa2; 28. Te1e6f, Kg6
h5; 29. Te6xh6f, remise.
Wit forceert eeuwig schaak.

PARIJS Nederland kan worden beschouwd als de boe
merang van de handbalwereld. Weggespeeld uit de mon
diale middenmoot heeft de ploeg van bondscoach Jan
Kecskemethy zich onmiddellijk weer verzekerd van een
plaats in het volgende toernooi om het B-kampioen
schap. De tiende plaats in het wereldtiteltoernooi te
Frankrijk betekende degradatie naar de C-klasse, het
laagste niveau waarop internationaal wordt gehandbald.
Als gastheer van het vierde toernooi om de B-titel ia Ne
derland in 1983 In elk geval weer vertegenwoordigd.

Waar de handballers faalden, daar slaagden de mannen
achter de groene tafel. Het volgend jaar in België af te
werken toernooi om het C-kampioenschap zal derhalve
automatische promotie inhouden.

In de slotwedstrijd van de Franse handbalnegendaagse te-
gen Bulgarije kwam de uitgebluste Nederlandse ploeg tot
eigen verbazing In de laatste seconden naast de tegenstan
der (1818). De verlenging bewees wat tijdens de reguliere
speeltijd niet in doelpunten was uitgedrukt. Het als enigeLaoa
Oosteuropese land gedegradeerde Bulgarije incasseerde
de winst (2520) en daarmee de negende plaats in het
twaalf ploegen tellende deelnemersveld..

Kecskemethy toonde zich een oprechte amateur. Hij com*
pllmenteerde zijn formatie en verklaarde tevreden te zijn.
Een raadselachtige houding voor iemand wiens doel (be*
houd van de B-status) niet door de spelers werd verwezen*
lijkt. „Zes wedstrijden in acht dagen is te veel voor deze
ploeg. De jongens hebben de kracht gewoon niet. Gelukkig
zijn wij in geen enkele wedstrijd afgegaan", aldus de zuinig
kijkende Tsjech..

De prognose van Jan Kecskemethy bleek Juist. De trainef l
van het Nederlandse zaalhandbalteam tipte Polen als win*
naar van het toernooi om het wereldkampioenschap voot
B-landen. Polen zegevierde gisteren in Parijs Inderdaad
met 2316 over Tsjechoslowakije.

rer

tD ER

•ton

BS/