8
Europees
Parlement
blijft
met geld
smijten
Sorry,
maarkunt
udesneeuw
nog even
aanzetten?"
w
BRUSSEL Hst Europee* Parle
ment I* in opspraak. Niet als gevolg
van verhitte debatten of ingrijpende
besluiten, maar vanwege het ge-
smijt met geld door de 430 parle
mentsleden uit de tien EG-lidsta-
ten. Sinds het Euro-parlement (EP)
in het voorjaar van 1979 voor het
eerst rechtstreeks door de Europe
se stemgerechtigden werd geko
zen, hebben die stemmers nog
maar weinig vernomen van hun
volksvertegenwoordiging. Wat zij
wel vernamen ging over de proble
men van de Europese begroting,
over de Egyptische president Sadat
die eens een keer is komen spre
ken en.over het vorstelijke leven
dat de dames en heren parlementa
riërs zich kunnen veroorloven dank
zij hoge salarissen, talloze vergoe
dingen en vele anoepreizen. Mel
dingen van het laatste soort zijn
ongetwijfeld in brede kiezerskring
het best blijven hangen. Hoe zou
het anders kunnen? De crisis woe
kert door Europa en soberheid zou
dus zeker ook de vertegenwoordi
gers van een veelal zwaar getroffen
volk passen.
Kritiek op de hoge bedrijfskosten
van een parlementair stelsel wordt
nogal eens ingegeven door anti-de
mocratische gevoelens, maar In het
geval van het Euro-parlement geldt
eerder het omgekeerde. De meest
oprechte democraten willen niet lan
ger zwijgen over de reusachtige geld
verspilling van het EP. Ze vrezen zulk
kwaad bloed bij de bevolking dat de
volgende Europèse verkiezingen
over drie jaar stuk zullen lopen op
een ware stemmersstaking. Ophef
fing van het parlement, einde dus
van een democratisch experiment,
zal dan onvermijdelijk zijn:
Ongerust over dat gevaar buigen nu
ook de parlementariërs zelf zich over
hun eigen duurte. Onder meer over
de zeer kostbare omstandigheid dat
het EP sinds de oprichting van de
Europese Gemeenschap In 1957
geen vaste woon- of verblijfplaats
heeft. Niet aflatende prestigegevech
ten tussen de partnerianden, met
name Frankrijk en de rest. hebben
daarvoor gezorgd. Het 430 man/
vrouw sterke EP vergadert eenmaal
per maand gedurende een week. De
onvoorstelbare praktijk van de laat
ste jaren is dat zulks afwisselend ge
beurt in Straatsburg (een fraaie his
torische stad in de Elzas) en in de
„neutrale stad Luxemburg" waar ook
het permanente secretariaat is ge
vestigd. Tussendoor, bijna dagelijks,
zijn er vergaderingen van de fracties
en van de vaste commissies in Brus
sel. Een en ander betekent een
voortdurende massale mobilisatie,
want behalve de parlementariërs zelf
zijn er de ruim 200 personeelsleden
(tolken, vertalers, secretaressen, po
litieke medewerkers, bodes, voorlich
ters, etc.) die voor het overgrote deel
telkens meereisen. Het circus maakt
gebruik van treinen, particuliere
auto's en dienstauto's, kleine vlieg
tuigjes en vrachtwagens vol docu
menten.
Het wachten is op een meerderheidsbesliasing van het Europees parlement om de dure gebouwen en de aangename omgeving van Straatsburg in te wisselen voor een vestiging in Brussel.
Vast staat intussen wel, dat Frankrijk faliekant tegen is en blijft.
Limousine
Op de EG-begroting van 1981 belo
pen de kosten van het functioneren
van het Euro-parlement 530 miljoen
gulden. Een van de twaalf vice-voor-
zitters, de Nederlandse socialist Piet
Dankert, heeft becijferd dat alleen al
de vaststelling van een permanente
vergaderplaats een besparing zou
opleveren van 200 miljoen gulden
per jaar. Dezelfde Dankert heeft vo
rig jaar een voorstel van parlements
voorzitter mevrouw Slmone Veil verij
deld om alle vice-voorzitters een
glanzende limousine met chauffeur
ter beschikking te stellen. „Ik zou er
nooit mee thuis in Edam durven ko
men. Ze vinden daar mijn eigen auto
al te groot voor een socialist", aldus
de Nederlandse Europeaan.
In een bijna unaniem aanvaarde re
solutie heeft het EP eind vorig jaar
geëist dat de Europese Raad van Mi
nisters (In feite de tien regeringen
van de EG-lldstaten tezamen) vóór 1
Juli van dit jaar beslist voor een defi
nitieve vestiging van het Euro-parle
ment. Komt de ministerraad, die vol
gens het EG-verdrag ter zake be
voegd Is, plet tot een besluit dan zal
het parlement zelf de knoop door
hakken als zijnde „een regeling van
de eigen werkzaamheden" en met
het argument dat de ministerraad na
bijna 25 Jaar besluiteloosheid zijn
recht heeft verspeeld.
Sceptische EG-waarnemers geloven
geenszins in een plotselinge besluit
vaardigheid van de ministerraad, ook
al wordt hij dit half jaar krachtig ge
leid door het hoofd van Neerlands di
plomatie, dr. Chris van der Klaauw.
Frankrijk zal, zo Is de opvatting, nog
liever de EG verlaten dan dat het in
stemt met het vertrek van het Euro
parlement uit Straatsburg. En
Luxemburg Is te klein om een vuist
te maken.
De vraag Is of het Europees parle
ment dan zijn eigen zin doorzet, ge
steld dat het zal weten wat het wil.
Zeker is dat Brussel, waar immers
ook de Europese Commissie (het da
gelijks bestuur van de EG) zetelt en
de ministers hun raden houden, bij
de meeste parlementsleden een „za
kelijke" voorkeur geniet. Maar het is
lang niet zeker dat het EP, gecon
fronteerd met fel verzet van een min
derheid en van veel personeelsleden,
tot een meerderheidsbeslissing komt
om daadwerkelijk de dure gebouwen
en de aangename omgeving in. de El
zas en in Luxemburg in te wisselen
voor de troosteloze glas- en beton-
jungles van het Europese kwartier in
Brussel. In die stad zal bovendien
nog een vergaderzaal moeten wor
den gebouwd.
Asperges
De meeste van de 25 Nederlandse
EP-leden hebben In een brief aan mi
nister Van der Klaauw gevraagd een
besluit ten gunste van Brussel in de
EG-minlsterraad te forceren. Niet on
dertekend hebben de WD'ers en 3
CDA-mensen. Tot die CDA'ers be
hoort Euro-parlementariër Janssen
Van Raaij, de man die ooit In een ho
telbar In Staatsburg een glazen as
bak naar het hoofd geslingerd kreeg
door Europees commissaris Henk
Vredeling (PvdA). Hij meent dat In
elk geval de officiële zetel van het EP
In Staatsburg moet blijven. „Staats
burg, aan de grens met Duitsland en
In de geschiedenis herhaaldelijk In
Duitse handen, Is het symbool van
de Frans-Duitse verzoening. Ik geloof
In symbolen. Het EP naar Brussel Is
een anti-Franse daad net nu in
Frankrijk het Europeanisme ont
luikt".
Johan van Minnen (socialistische
fractie): „Het Is Janssen van Raaij
vooral om de asperges te doen die In
Straatsburg zo lekker zijn en om de
onmogelijkheid In Brussel met een
prlvè-vliegtulg te landen. Die Frans-
Duitse Gymnasiumargumenten zijn
onzin. Natuurlijk moeten we In Brus
sel gaan vergaderen; zo dicht moge-'
lijk bij de raad, bij de commissie en
bij de honderden Europese Journalis
ten die daar gevestigd zijn. Voor mijn
part komen ze bijeen in het Brussel
se Zuid-Station".
Kees Berkhouwer (liberale fractie):
„In de politiek is alles politiek. Je
l(unt niet zeggen: omdat ik betere
politiek wil bedrijven wil ik naar Brus
sel. 't Feit dat we in Straatsburg ver
gaderen Is ook politiek. Vergeet nou
maar dat we de komende jaren uit
Straatsburg wegkomen. Sterker nog
als we daar blijven, dan kunnen ook
de Europese Commissie en de minis
terraden naar Straatsburg komen,
eventueel In een soort Europees
Washington DC, een gebied dat aan
beide zijden van de Rijn op Franse
en Westduitse grond ligt met
Straatsburg en Kehl als centra".
Jean Penders (christendemocraat):
„We zullen onze strijd om meer par
lementaire bevoegdheden nooit win
nen als we op de Mokerhei van
Straatsburg blijven zitten. Eventueel
kunnen we Straatsburg tot officiële
zetel maken, daar de jaarlijkse ope
ningsvergadering houden en de rest
In Brussel doen. Zetel en vergader
plaats hoeven niet dezelfde te zijn.
De ministerraad beslist over de eer
ste, wij zelf over de tweede".
Bouke Beumer (christendemocraat):
„Ik heb met Berkhouwer gewed om
een kist champagne dat we voor
Kerstmis 1982 minstens eenmaal
plenair in Brussel hebben verga
derd".
Wim Vergeer (christendemocraat):
„Burgemeester Pflimlin van Straats
burg is ons allemaal te slim af ge
weest. Door die luxe appartemen
tenflat die hij heeft laten bouwen en
waarin 430 leden een kamer hebben,
Is de meerderheid nu voor Straats
burg".
Zelfopoffering
Aldus botsen de zeer genuanceerde
hartstochten over wat een onderge
schikt vraagje van orde zou moeten
zijn, met als antwoord natuurlijk:
Brussel. Maar zo eenvoudig gaat dat
niet In het Europees Parlement. Wie
zou ook eenvoud verwachten van
volksvertegenwoordigers die, afhan
kelijk van de koppeling aan de natio
nale parlementaire salarissen, al
gauw aan de 170.000 guldon per Jaar
komen (zij het niet geheel belasting
vrij). Een Nederlandse EP'er haalt
dat uit zijn basisloon van zo'n kleine
100.000 gulden per jaar, zijn maxi
maal 2500 gulden per maand secre
tariaatstoelage (voor telefoon, papier
8tmon* Vsil wilde alle vlce-voorzit-
ters een glanzende limousine met
chauffeur geven, maar dat plan
werd verijdeld.
Johan van Minnen: „Natuurlijk moe
ten wij in Brussel gaan vergade
ren".
Jean Penders: „We moeten niet op
de Mokerhei van Straatsburg blij
ven zitten".
Plet Dankert: „Een perpianente ver
gaderplaats levert een besparing
op van 200 miljoen gulden per
jaar".
etc.), zijn gulden (I) per kilometer
reiskostenvergoeding en zijn 250 gul
den presentiegeld per vergaderdag.
Voor een persoonlijk assistent heeft
Iedere EP'er dan nog eens 60.000
gulden per jaar tot zijn beschikking.
Alweer verontrust door het toene
mend gemor hierover in de media,
heeft het Euro-parlement een eerste
daad van zelfopoffering gesteld: het
heeft een commissie benoemd. Die
zal met name bezien of de diverse
schadeloosstellingen in bepaalde ge
vallen niet al te profijtelijk kunnen
uitvallen.
Blijft het vraagstuk van de nationale
verschillen. Een Engels parlementslid
heeft bijvoorbeeld maar zo'n 40.000
gulden per jaar als basisvergoeding.
Voor de gezamenlijke fractievoorzit
ters was dat vorig jaar aanleiding tot
het voorstel om alle parlementaire in
komens dan maar gelijk te trekken
en natuurlijk naar het niveau van de
hoogsten: de Fransen met 110.000
gulden als „basis". Dat is dank zij
alarmerende perspublikaties niet
doorgegaan.
Bij dit alles is er ook nog het ver
schijnsel van de hoge ambtelijke sa
larissen In de ÈG. Ook bij het Euro
pees parlement lopen Jonge „Euro-
craten" rond, die royaal boven de
anderhalve ton per jaar belastingvrij
verdienen (althans krijgen). Dat Is
een gevolg van jarenlange cao-aan
passingen aan de meest gunstige re
gelingen die In de diverse EG- lidsta
ten bestaan en aan de hoge inflatie
ritmes in een deel van Europa.
De jongste „praktijken" die ophef
veroorzaken zijn de bulten-Europese
reizen. Deze week verblijft een dele
gatie van niet minder dan 61 parle
mentsleden In het warme Sierra Leo
ne voor een vergadering met Afri
kaanse collega's. Hun gevolg bestaat
uit 74 ambtenaren, onder wie bodes
(voor het overbrengen van een brief
je naar een deelnemer aan de andere
kant van de zaal) en uiteraard.een
kassier voor het dagelijks uitbetalen
van het presentiegeld.
Toen de eerder genoemde Johan van
Minnen vorig Jaar als enige Neder
lander eens meereisde naar Bogota,
belde voorzitter Veil hem In een
spaarzame bui op met de vraag of hij
„het Nederlands zou willen thuisla
ten", hetgeen zoveel betekende als
afzien van assistentie van de hem
rechtens toekomende tolken en ver
talers. Het zou voor dat ene reisje
70.000 gulden besparen.
Tegen de reislust Is nu ook geprotes
teerd door de Engelse ex-premier
Harold Wilson. Die heeft uitgerekend
dat 16 niet altijd even onontbeerlijke
trips die EP'ers de komende maan
den In de wereld willen gaan maken,
de Europese gemeenschap op 3 mil
joen Engelse ponden komen te
staan. In een toelichting zei Wilson:
„Een parlementariër moet, om zijn
superonregelmatlge werk goed te
doen en veel mensen te kunnen ont
moeten, een zeer behoorlijke finan
ciële armslag hebben. Maar de grens
ligt dan ook bij het onbehoorlijke".
MARC DE KONINCK
WASHINGTON
weggetje kronkelt zk
het westen van de
Virginia door de Api
chen, de bergketen
het Amerikaanse c
van noord naar
doorsnijdt Het Is
en droog. Sneeuw
de verste verte nt
bekennen. Brulngi
wlntertlnten beha
het landschap. A\
met ski's op het dal
ken In elk geval ee
dwaalde Indruk. Mi
nog een van de
bochten, ontvouwt
een merkwaardig vi
zicht. Een zijde van
fraaie berghelling Is
dekt met wat er u
als een impo<
sneeuwlaag. Bomei
zelfs enkele hulzen
rijk besneeuwd. Een
llge speling van de
tuur? In het geheel
Een skiër suist vai
helling, doet zijn ski
en loopt naar een
toorgebouwtje. „i
maar kunt u de sin
nog even aanzette
vraagt hij. De a
bocht van de oosh
afdaling Is volgens
wat al te Ijzig gewoi
Twintig minuten
sneeuwt het op de
telljke afdaling. Een
lawaai laat weten, d
machines aan het
zijn. Uit een tiental k
kanonnen lijkende e
raten langs
komt sneeuw.
Het wil ook In het z
lijk deel van de Ap\
chen 's winters no^
eens flink koud
Sneeuw is er ook
ongewoon, maar
weersomstandlghi
zijn te grillig om er
rende ski-oorden c
te houden. Totdat //j
tleve Amerlki
ski-enthousiasten
Jaar of vijftien gt
een betrekkelijk ei
dig procédé onti
om kunstsneeuw ti
ken. Het procédé
veel water en vreet
wat energie, maar
ondanks bevinden
alleen al In een
kelljk klein gebled\
sen het zuiden
Pennsylvanlë
noorden van North
Una zo'n 30 skigebh
waarvan de meeste
lucratief zijn. Trou
ook In de erkende s
bieden In het noorc
ten en In de fl-
Mountains versd
steeds meer „sneety;
nonnen", al was hi iM «mi
leen maar om hl&„
daar Ijzig gewe*
plekken van een nl
sneeuwlaag te vooi^^™
De Olympische Si
vorig Jaar In Lake Pftttc m
zouden voor wat d£ jn j.
nummers betreft, u»#
schljn van kans htuu,t
gemaakt als niet »i|nc|#r
batterij sneeuwkano*.
voor handen was -Jh
weest.
Om de kunstsneeif -j.»
kunnen maken /7>«g
de temperaturen nl
hoog oplopen. W! lh>lu
wordt de sn
nachts gemaakti
dens de vorige w,a
die In het hele oosté d
zacht was, zijn de ik
te van deze skigebr
vrijwel onafgebrLx Q
open geweest, son z
van begin decembi unnP,-
verin maart. GlgantT™°*
bergreuzen zijn e/JT!"
voor nodig. De Affö. g
chen reiken bijna
gens boven de 200C
ter. De meeste skid
den doen het met u.'
ten, die niet ultgaaL
ven-de Ardennen, d
Harz en soms zelfs «.d' d
Limburg. SknibertF™
een goed uur van ET-.,.,
hlngton D.C., heet
top van 361 mettmumi
zijn acht afdalingen
stoeltjesliften). Op
Ie daarvan kunnen1^!?
de meer doorgewin ri(V.r
skiërs best aardig u T?'
voeten. Enkele skl& .'rtn
den bieden ook tan chaaiJ
parcoursen met g. q.
sneeuw. Een zeer b ró£en
dere attractie, die j^et exi
na overal vindt, /-met d€
avondskiën In eeni jejs k
sprookjesachtige vfLt u ga
tlng. Hoewel de sk m
den In de Appall
ook skivakanties ^an
den, moeten ze het (|un je
al hebben van }g Qr
endskiërs en dagjei leide_
sen. Voor het beten
noordoosten en
Rocky Mountains va_
riet. Maar voor w/«tjea
daar Is uitgekeken
lange rijen bij de s^et d
en met 'skiërs ge »e
hellingen, is er Aüien
een nieuwe attract*
llkoptersklën. Op
plaatsen In de Can 'KOm
Rocky Mountains ik aan
den groepen skiën bereik
geleld door twee j >t waa
per helikopter 0«gaest€
op plekken, waar nu
skilift Je zou Er zi
toffellj
er is
•at. r€
we ni
eten in
DICK ^ett
korte
