f' I Tegenvallende opbrengst veerpont „De Kaagy< hi „Een dier is soms belangrijker dan een mens" Bewoners Beatrixstraat mogen huis niet uitbouwen Vrolijk in Rijnsaterwo enLeimuidei REGIO LEIDSE COURANT DINSDAG 10 FEBRUARI 1981 PAGII AANTAL PASSAGIERS DRASTISCH AFGENOMEN ALKEMADE Hoewel de opbrengst over 1980 van het pont in de Kaag 3,34% hoger was dan die van 1979 is het geheel toch beneden de ver wachtingen gebleven. Werden er in 1979 nog 37.400 kaartjes verkocht, in 1980 is dit aantal gedaald tot 35.800. Ondanks een forse tariefstij ging bracht het pont in 1980 ƒ270.000,- op, slechts ƒ8.000,- meer dan in 1979. Deze teleur stellende mededeling deed wethouder Van Duijkeren gisteravond in een vergadering van de raadscommissie financiën. De wethouder vroeg de raadscommissie positief te adviseren in zake het verlenen van een krediet van 121.000,- ten behoeve van 50 lichtmasten langs een gedeelte van de Leidseweg (vanaf de Boekhorsterweg tot het dorp Oud Ade) en de gehe le Oud Adeselaan. Een andere mogelijkheid is een krediet van ƒ68.000,- voor een beperkte uitvoe ring. Dit tweede plan gaat over 24 lichtmasten vanaf de Boekhorsterweg tot Oud Ade plus 6 licht masten vanaf Rijpwetering tot het Hertogspark. Hierdoor blijft ongeveer 500 meter van de Oud Adeselaan onverlicht. De heer J. W. Kret (V.G.A.) stelde voor met het stukje Leidseweg te wachten totdat bekend is wan neer het aldaar geplande fietspad gerealiseerd zal zijn. Deze suggestie wordt op haar waarde onder zocht en tijdig vóór de eerstkomende raadsverga dering is bekend of het voorstel in deze zin gewij zigd zal worden. Overigens zullen de werkzaamheden pas aanvan gen als er zekerheid is over de subsidie van de pro vincie. Deze aanpak kan aanzienlijke extra rente kosten voorkomen. Voor asfaltering van de Alkemadelaan moest een krediet beschikbaar gesteld worden van niet min der dan 1.360.000,-. Hiervan zal de gemeente Al kemade te zijner tijd 75% in de vorm van subsidie terugkrijgen. Wanneer is echter nog de vraag. In deze tijd van bezuinigingen is niet overal direct geld voor beschikbaar en zolang de subsidie niet binnen is, kost dit de gemeenschap van Alkemade jaarlijks 46.000,- renteverlies. De heer W. P. Klerks (C.D.A.) kan niet geloven dat de asfaltering voor 8 jaar gegarandeerd is met het huidige steeds zwaarder wordende verkeer. „De vorige asfaltlaag is tijdens vochtige weersom standigheden aangebracht, vlak erna ging het vrie zen, met als gevolg dat toen het wegdek ook bin nen de kortste keren vol scheuren en gaten zat", aldus Klerks. De heer Kret weigerde pertinent zijn mi king aan het voorstel. „Dit gaat onze draa(_ ver te boven" zei hij. „Als het rijk het nodij de afslag van de Rijksweg bij Leimuiden ti vervallen, waardoor alle verkeer naar Nieuv nep en de Bollenstreek gedwongen is over kemadelaan te rijden, dan moet het rijk oolp een extra steentje bijdragen in onze hogere houdskosten". Deze redenatie sloeg wel aan bij de overige van de raadscommissie, maar resulteerde het afwijzen van het voorgestelde krediet. De gemeenten Rijnsaterwoude en Leimuiden werden gis bezocht door de commissaris van de Koningin, mr. M. VroF die bij dit werkbezoe vergezeld werd door echtgenote. Zij werdé morgens door de volÊ gemeentebesturen vap beide dorpen in het gemeentehuis van Rijnsaterwoude ontvangen, waarna i heren zich in de raad terugtrokken voor eef'a w vergadering. Diverse rondleidingen werden gegeven door\i Leimuidense bedrijverr' u 1 zoals Autobusonderneming Centraal Nederland, foto is het gezelschap zien bij het vorig jaar gerenoveerde zwembi ,,De Kleine Oase", wa\ door. bestuur en badmeester rondgelei werden. Fancy fair Rijpwetering brengt bijna 34 mille op RIJPWETERING - De bruto opbrengst van de fancy fair te Rijpwetering bedroeg 33.650,-, het leeuwedeel, 17.600,-, was afkomstig van de publiekstrekker, het Rad van Avontuur. Na af trek van alle gemaakte kos ten verwachten de organisa toren de helft van het bruto totaalbedrag, dus zo'n 16.500,-, over te houden. De naam van de pop was: „Cora". Deze naam is door niemand geraden. Prijswin naars bij het schieten waren: 1. John Bouwmeester, 2. Jac ques Straathof en 3. Jacques Bakker. Bij het speerwerpen kwamen achtereenvolgens John Zwetsloot, Rens Borst en Joke Borst als besten uit de bus. Het winnende lot van de aparte lotertj voor de fiets was nr. 986, gekocht door Anton van der GeesJ. Uitslag van de grote loterij: 1. lotnr. 391 - fiets: Jos van der Meer, Roelofarendsveen; 2. lotnr. 1014 - stofzuiger: fam. v.d. Meer. Roelofarendsveen; 3. lotnr. 1937 - kofferset: fam. v.d. Hoorn, Roelofarendsveen; 4. lotnr. 1006 - koffiezetappa raat: dhr. Kara, Leiden; 5. lotnr. 2835 - gourmetstel: Bert v.d. Meer, Rijpwetering; 6. lotnr. 1336 - barbecue: Kees Dongelmans, Rijpwetering; 7. lotnr. 1376 - wekkerradio: P. v. Haestrecht, Rijpwetering; 8. lotnr. 510 - badgarnituur: dhr. Van Es, Roelofarends veen; 9. lotnr. 512 - koffie- pompkan: dhr. De Koning, Roelofarendsveen; 10. lotnr. 1235 - transistorradio: Frans v.d. Berg, Rijpwetering. Alle niet bezorgde prijzen kunnen afgehaald worden aan het Dorpshuis. Bloemen winkeliers in verzet tegen toename verkooppunten LEIDERDORP De Lei- derdorpse bloemenwinke liers zijn in verzet gekomen tegen het toenemende aantal verkooppunten vor bloemen en planten in hun gemeente. Aanleiding hiertqe vormde het voornemen van het colle ge van Ben W een vergun-1 ning te verlenen voor de bouw van een bloemenkiosk aan de heer Rob van Eg- mond op de Voorhoflaan ter hoogte van de Bolderik kamp. In een brief aan het college van B en W hebben de winke liers bescherming gevraagd. Onze bedrijfstak is „vogelvrij", wijzende op het feit, dat in het nieuwe overdekte winkelcen trum Winkelhof de super markten de gevestigde bloem- handel de nodige concurrentie aandoen. „Leiderdorp is over- bewinkeld op het gebied van bloemenverkoop", zo stelde de heer Rasser jr. op de publieke tribune. De commissie Ruimte lijke Ordening en Openbare Werken die gisteravond dit probleem kreeg voorgescho teld kon niets anders doen dan dit door te schuiven naaar de commissie Economische Aan gelegenheden, die overigens vorige week geen bezwaren tegen de komst van een bloe menkiosk in de Voorhoflaan bleek te hebben. De commissie ruimtelijke ordening vond dat er planologisch niets in de weg stond om de heer Van Egmond de gevraagde vergunning té verlenen. Wethouder Meer burg deelde mede, dat het col lege in principe bereid is de nodige medewerking te geven. Snelheidscontrole op Lammenschansweg LEIDEN De politie heeft gistermiddag tijdens een snelheidscontrole op de Lammenschansweg proces, verbaal opgemaakt tegen 31 automobilisten wegens het overschrijden van de maxi mum snelheid van 50 kilo meter per uur. EERSTE HUISDIERENCREMATORIUM IN NEDERLAND STOMP WIJK - Sinds augustus 1979 bestaat er in het Zuidhollandse Stompwijk de gele genheid huisdieren te laten cremeren. Het is het eerste crematorium voor dieren in Ne derland, een tweede zal wellicht binnenkort in Enschede open gaan. Volgens eigenaar A. Van der Made neemt de belangstelling voor het cremeren toe. Momenteel verwerkt de itistelling gemiddeld zeventig dieren per. week. Twee ovens zijn dagelijks in gebruik. Soms begeleiden de eigenaren hun dieren. Dat levert emotionele situaties op. Van der Made: „Een dier is soms belangrijker dan een mens". Dat lijkt een vergaande opmer king, maar de eigenaar van het crematori um maakte tot nu toe ruim vijfendertighon derd keer zo'n afscheid mee. Jaarlijks ster ven er in ons land vierhonderdduizend huis dieren. Even zo veel keer emotie. De service van het crematorium bestrijkt heel Nederland. Iedereen kan zijn huisdier laten af halen. Prijzen die daarvoor worden berekend, variëren van vijfenvijftig gulden in de randstad tot driehonderdvijftig op een van de Waddenei landen. Dag en nacht bellen mensen uit heel het land met de vraag of hun huisdier kan wor den afgehaald. Dat halen is volgens Van der Made niet iets waar hij nu direct veel aan ver dient. Naar zijn zeggen zijn ook de prijzen voor het cremeren zelf niet bijzonder hoog. Kleine dieren (cremeren knaagdieren) kost dertig gul den, een kat of konijn het dubbele. Een kleine hond laten cremeren moet negentig gulden op brengen, oplopend van middelmaat honderd twintig tot groot honderdvijftig gulden. Het zakendoen is uiteraard een bestaansgaran- tie voor Van der Made, die behalve een .crema torium ook een dierenpension drijft. Maar, zo beklemtoont hij, „ik doe het eigenlijk uit een soort van maatschappelijk gevoel, een dienst verlening". Iemand die zijn dier komt brengen en die geen of te weinig geld bij zich heeft, wordt niet geweigerd. Die mag gratis van de dienst gebruik maken. Maar wie er ook zijn dier komt brengen, zo min mogelijk poespas. Afscheid nemen is een onder deel van de ceremonie, maar verder wil Van der Made niet gaan. „Als ik dat doe kan ik wel ophouden. Geen muziek of wat dan ook, hoog stens een kop koffie en een kort gesprek. Je moet onder alle omstandigheden reëel blijven, ik ben geen maatschappelijk werker", aldus van der Made- Luipaard Na de verbranding, die geschiedt bij een tem] ratuur van achthonderd a negenhonderd g den, worden de beenderen vermalen en samj met de as op een speciaal veldje uitgestrooi Soms, maar dat komt gemiddeld slechts twi keer in de week voor, willen de eigenaren de van hun dier in een urn mee naar huis nen En ook dat is mogelijk. De kosten hiervoor dragen gemiddeld vijfendertig gulden. Prijzi die nodig zijn, omdat de installatie hondervij tigduizend gulden heeft gekost en per oven z< tig liter dieselolie per uur wordt verstookt. Geen controle Bij al dat werk krijgt Van der Made geen co trole van overheidsdiensten. Hij heeft zelf co tact gezocht met de ministeries van Landbou en dat van Milieuhygiëne en Volksgezondhei Meer dan de gebruikelijke hinderwetvergui ning was echter niet vereist. De onbekendhe van de wet met crematoria voor dieren spe< JSCP daarbij een belangrijke rol. Van der Made ze Leids echter de hygiëne zelf op de eerste plaats te ze) jaaJ ten, of er nu controle is of niet. De mogelijlvar stank wordt verijdeld door een hoge schoO|ian steen en de mogelijkheid tot naverbrandin „Ik heb nog nooit klachten gehad, krijg ik dan doe ik daar meteen wat aan aldus Vafct, bi der Made. Dieren die niet meteen kunnen wo*s'pla den gecremeerd, worden bewaard in een koetf vo< cel bij een constante temperatuur van drie gr den celcius. deze fringe Stichting Behalve het te verwachten aanbod van hor.den en katten, zijn er soms zeldzamere huisdieren. Zo hebben de ovens in de anderhalf jaar dat ze functioneren bijvoorbeeld al waterschildpad den, papegaaien, een ekster, een lammetje en zelfs een luipaard te verwerken gekregen. Veel verder wil Van der Made niet gaan. „Ik ben niet van plan echt grote beesten te gaan creme ren, die horen in een slachthuis thuis. Maar U moet niet vergeten dat een behoorlijke Sint Bernhard al een goede honderd kilo kan wegen en dat is al meer dan de meeste mensen". Xn september 1980 werd in Amsterdam Stichting Huisdieren Service opgericht, door geheel Nederland dierenbezitters wijst de mogelijkheid een overleden dier te late cremeren. Er bestaat een mogelijkheid bij stichting aan te sluiten en de crematiekost over een periode van achtenveertig maande) gespreid te betalen. Binnen een paar maande volgden er duizenden aanmeldingen. Dat is d enige band die Van der Made met de stichtin heeft. Zijn verdere bekendheid verkrijgt h vooral via dierenartsen. Die stonden in het b& gin wel vreemd tegenover het project, maa- langzamerhand raakt het ingeburgerd. Een ii i stantie die zich formeel nog niet met het ere matorium in verbinding heeft gesteld, is d, Dierenbescherming. Een vreemde zaak volgen Van der Made, want zij zijn wel van het staan van het crematorium op de hoogte. der Made en zijn vier medewerkers, onder wi zijn vrouw, liggen er niet wakker van. De honi derdtwintig honden en zestig katten in het pety sion en het toenemen van de crematie zorge voor werk genoeg. Langzamerhand is het nil vreemd meer om midden in de nacht door ee radeloze oude vrouw uit bed te worden gebeliy( met de vraag of haar overleden hond kan wor den opgehaald. Ook dat is voorzien in een hoefte die soms maar al te groot is. Van Made blijft hier nuchter onder: „Je helpt d mensen en je voorkomt dat zo'n dier naar d industrie wordt afgevoerd. Beter een cremati dan cosmetica, kunstmest of blikvoer". ()m S tfec le e <in RSC ie fii he zi van te s nboi itplei A-wc 'Wier mer nove: A), c LEIDERDORP De raadscommissie ruimtelijke ordening en openbare werken voelt er niets voor de uitbouw van wo ningen op de eerste verdieping in de Oranjewijk mogelijk te maken. Dat bleek gisteravond tijdens een raadscommis sievergadering. De raadscommissie stelde zich daarmee ach ter het college van B en W, dat drie verzoeken van bewo ners uit de Beatrixstraat voor een vergunning wegens strijd met het bestemmingsplan „Oranjewijk" had geweigerd. Volgens dit bestemmingsplan is slechts het aan- en uitbouwen op de begane grond toegestaan. Belangrijkste argument van de raadscommissie was, dat het bestemmingsplan van deze eerste na-oorlogse nieuwbouwwijk in Leiderdorp onlangs opnieuw was vastgesteld. De heer Th. Stuivenberg (VVD) voorzag grote pro blemen in verband met precedentwerking. „Wij gaan een heillo ze weg op. De deur staat wijd open voor willekeur", zo betoogde hij, waarin hij werd bijgevallen door de op de publieke tribune aanwezige bewoners uit de Bernhardstraat en de Emmastraat. De heer Stuivenberg vroeg verder of het college voornemens was een inmiddels zonder vergunning aangebrachte uitbouw op de eerste verdieping ongedaan te maken, waarop overigens wet houder A. H. Meerburg (CDA) het antwoord schuldig bleef. De commissie vond. dat er ook de nodige voorzichtigheid moest worden betracht bij de uitbouw van woningen in het Voorhof. Voor deze nog jonge wijk geldt een globaal bestemmingsplan, dat nog definitief moet worden vastgesteld. De commissie stelde zich op het standpunt dat de bewoners van de wijk bij de uitein delijke vormgeving van de wijk moeten worden betrokken. Aanleiding voor dit bespreekpunt was een verzoek van een vijf tal bewoners van woningen aan het Heelblaadjespad de wonin gen aan de voorzijde te mogen uitbouwen. De commissie, die op zich geen problemen met het verzoek had, adviseerde het colle ge de vergunning aanvraag te publiceren zodat de overige wijk bewoners daarop zouden kunnen inspelen. Het dierencrematorium in Stompwijk.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1981 | | pagina 4