Cortina d'Ampezzi
bevestigt reputatii
gebrek aan kracht ten onder
Bettine
Vriesekoop door
Brabants
feestje na zege Ton Lar
Incidenten met tijdrege!
SPORTTRIBUNE
BOBSLEEER NA OMSLAAN VERONGELUKT
VREUGDE EN VERDRIET HAND IN HAND IN MIDWINTERMARATHON
Omstanders helpen de zwaar gewonde Tim Morgan op een brancard.
LEIDSE COURANT
MAANDAG 9 FEBRUARI 1981 PAGINA
CORTINA D'AMPEZZO Een dodelijk
ongeval heeft de strijd om de wereldtitel
vierpersoons bobslee gisteren in Cortina
d'Ampezzo overschaduwd. Op het stuk
naar de finish sloeg de slee van de eer
ste Amerikaanse equipe om. Daarbij
werd de keel van de 33-jarige Tim Mor
gan doorgesneden en brak hij een hals
wervel. In een ziekenhuis kon slechts de
dood worden geconstateerd.
Voor de derde keer in zestien jaar heeft de
bobsleepiste in Cortina d'Ampezzo de
twijfelachtige reputatie als „piste van de
dood" bevestigd door het ongeluk in de
derde omloop van de strijd om het wereld
kampioenschap viermansbob. Niet onder
de indruk >van het verschrikkelijke gebeu
ren zette de Italiaanse organisatie het
evenement onverdroten voort. De titel
strijd eindigde met de overwinning van de
DDR I
Op 5 februari 1966 vond de 25-jarige
Westduitser Toni Pensberqer als eerste
bobber de dood op de piste van Cortina.
Drie jaar later onderging de Italiaan Renzo
Navilott hetzelfde lot tijdens nationale
wedstrijden. Op dat tijdstip was de baan
door de internationale organisatie te ge
vaarlijk bevonden voor meerlandenwed
strijden.
Het bobsleeseizoen van 1980/81 had een
bijzonder ongelukige start met de dood
van Giuseppe Soravia. De 33-jarige Ita
liaan overleed aan zijn verwondingen, op
gelopen na het omslaan van de tweemans
slee in het Oostenrijkse Igls bij Innsbruck.
De 33-jarige Morgan uit Lake Placid werd
het tweede slachtoffer in deze jaargang. In
de laatste bocht stuurde Morgan zijn slee
met een snelheid van boven de 130 kilo
meter per uur te veel omhoog, waardoor
de bob bij het uitkomen van de curve om
sloeg. Morgan raakte bekneld tussen slee
en rail en sloeg meermalen met zijn be-
helmde hoofd tegen de ijswand.
Dat het wereldtoernooi in Cortina
toe slechts een slachtoffer heeft
mag een wonder heten. Valpartijen en
slaan zijn op de Italiaanse ijspiste
daagse gebeurtenissen, die kennelijk
mands verontrusting wekken. De Ai
kaan Rushlaw liep zaterdag slechts
lichte hersenschudding op toen zijn
USA II omsloeg in de kristalbocht i
meermalen met zijn hoofd, voorziei
helm, tegen de wand sloeg. In de
mansbob sloeg de slee van Taiwan
eerste bocht om. Met grote snelheid
de slee op zijn kop verder zonder da
mand kon ingrijpen. Remmer Hwan
raakte bewusteloos maar kwam er af
kneuzingen en hoofdleisel.
Bij de
manssleeën haalden de USA II, de S<
Unie II en Japan eveneens het einde n
de normale stand. Slechts lichte ven
dingen vielen de drie bemanningen
deel.
3RANE
53-jarig
lag de
beroer
ialey i
irande
ikaansf
eden. H
jingsgrc
in wen
ordt alj
cember
ptreder
ien hen
,i irlijke
6: Bill
MISKOLC Wil Bottine Vrie-
oekoop ooit écht de Europese
top halen dan zal het voor
haar zaak Zijn dat de Engelse
Jill Hammersley van het tafel-
tennistoneel verdwijnt. Giste
ren wist de 30-jarige Ham
mersley voor de derde maal
Vriesekoop van de Top
Twaalf-titel af te houden. In
een zenuwslopende finale
bleek de taaie Hammersley
de 19-jarige Vriesekoop de
baas. De tweede plaats was
net ais tijdens de edities van
78 en '80 weer voor Bottine
Vriesekoop.
Na een door de bank genomen
goed gespeeld toernooi (Vrie
sekoop verloor slechts van de
Hongaarse speelsters Olah en
Magos), stond in de finale de
Engelse Hammersley (met
eveneens acht zeges op haar
conduitestaat) weer tegenover
de Nederlandse. Een goede
start leverde Vriesekoop in de
eerste game een voorsprong
van 11-3 op, die echter weer
grotendeels verloren ging. De
Nederlandse wist zich behoed
zaam manoeuvrerend tegen de
verdedigend ingestelde Ham
mersley naar een voorsprong
van 20-16 te spelen, maar de
vier gamepoints op rij werden
weggegeven. Toen bij 22-23 in
het voordeel van Hammersley
(Van onze verslaggever)
MISKOLC Juist tijdens de finales van de
Top Twaalf in Miskolc vielen de incidenten
als rijpe appelen van de boom. In de eerste
game van de partij Vriesekoop-Hammersley
pakte de Engelse bij de stand 22-21 in haar
voordeel plotseling tijdens de rally de bal
uit de lucht om vervolgens bij de Hongaarse
arbiters te informeren naar de reden van het
tellen van de scores, iets wat uitsluitend na
het ingaan van de tijdregel gebruikelijk is.
Bettine Vriesekoop noch Jill Hammersley had
begrepen dat de tijdregel, die normaal na vijf
tien minuten wordt toegepast, al was inge
gaan. Na veel heen en weer gepraat, waaraan
zelfs een tolk te pas kwam, werd er verder ge
speeld. Met toepassing van de tijdregel. Ech
ter wel bij de stand 22-23, het reglementaire
punt werd niet aan Bettine toegekend. Iro
nisch genoeg scoorde Bejtine daarna twee
keer op rij en dat had haar normaliter de ga-
mewinst opgeleverd. Nu echter niet. Ham
mersley wist toch met 26-24 te winnen. Betti
ne Vriesekoop over het gewraakte punt: „Ik
heb dat niet in de gaten gehad". En Jill Ham
mersley over de tijdregel: „Het ingaan van die
tijdregel, waarbij je binnen dertien slagen wis
selingen dient te scoren, was zeker in mijn
voordeel. Bettine is geen snelle scorer. Zij
moest zich nu forceren". Volgens tijdwaarne-
mers waren overigens de gewraakte 15 minu
ten in de eerste game nog lang niet verstre
ken. De meesten hielden het op 13 minuten
en zelfs 12 minuten „zuivere" speeltijd.
Bij de heren barstte de bom tijdens de finale
tussen de Hongaar Klampar en de Zweed
Bengtsson. Bij de stand 19-16 in de beslis
sende game wilde Klampar problemen maken
over een natte plek op het batje van Stellan
Bengtsson, die extra effect zou opleveren. De
Zweed toverde daarop eigenhandig de stand
20-15 voor Klampar op het bord. Ds heren
bleven elkaar zeer vijandig bejegenen en uit
dagen met ellenlange pauzes. Bengtsson
kreeg een geweldig fluitconcert over zich heen
en de kinderachtige Klampar pakte tenslotte
toch de winst voor het thuisland: 21-19.
een incident rond de tijdsover
schrijding veel consternatie
wekte, bleek de meeste routine
toch aan de zijde van Ham
mersley. Met 26-24 pakte ze
de eerste game. Verrassend
genoeg, met name coach Ge
rard Bakker gaf weinig meer
voor haar kansen, wist Bettine
Vriesekoop de tweede game,
waarin nu door het in werking
treden van de tijdregel om
beurten geserveerd diende te
worden, wèl te winnen: 21-18.
De derde game gaf al snel de
beslissing te zien. Hammersley
.gooide er een aantal uitsteken
de backhandsmashes tegen
aan en daar was Vriesekoop
niet tegen opgewassen. Via 1-8
en 6-12 werd het nog wel 16-
19, maar Hammersley maakte
geen fouten meer: 21-17.
Kracht ontbreekt
De Engelse wilde na afloop wel
even aangeven, waarom Vrie
sekoop niet die „winner" is als
zij. „Bettine is mentaal en
technisch een geweldige speel
ster, die zich al goed heeft ont
wikkeld, maar het ontbreekt
haar aan kracht. Haar spinbal-
len zijn voor mij gemakkelijk te
retourneren. Er zit te weinig ef
fect aan. En ze smasht slecht.
Daarvoor heeft zij kracht no
dig. Zo lang die niet aanwezig
is, zal het voor haar moeilijk
worden ooit een evenement als
dit te winnen".
Coach Gerard Bakker', dé man
die sportieve zaken altijd
tracht te relativeren met de
kreet „Morgen is het weer
maandag", kon wel meegaan
met de gedachtegang van Jill.
„Inderdaad ontbreekt het Bet
tine aan kracht. Voor haar trip
naar China deden we aan
krachttraining, maar daar heb
ben we de laatste maanden
geen enkele gelegenheid voor
gehad. Ik was al lang blij dat
Bettine weer tafeltennist. Als je
weet, in wat voor toestand zij
uit dat land gekomen is, dan
Bettine Vriesekoop geconcentreerd in actie.
dien je eigenlijk verbaasd te
staan dat zij hier zo ver geko
men is. Ik heb ook momenten
gedacht van: „Nou is het voor
bij", maar ze is overeind ge
bleven".
Gebrek aan kracht mag dus
als hoofdschuldige aangewe
zen worden voor het steeds
maar uitblijven van een volledi
ge bevestiging van Vriesekoop
in Europa. Kracht, die nodig is
om een spel te ontwikkelen,
waarmee routiniers als Ham
mersley naar het tweede plan
verwezen kunnen worden.
Voordat die rollen omgekeerd
zullen zijn kan er nog wel ge
ruime tijd overheen gaan. De
Engelse speelt, nu de Roe
meense Maria Alexandru niet
meer op de Europese ranglijst
te vindén 'is, als enige van de
top van ons werelddeel een
sterk defensief getint spel.
Slechts een enkeling is in staat
hier afdoende weerwerk tegen
te leveren. Perkucin, Magos en
Palatinus hebben een killers-
klap in de armen en kunnen
geduld opbrengen met het
plaatsen daarvan. Ook Vriese
koop kan het Hammersley
vooral door haar vastheid en
taaiheid moeilijk maken. Met
de overige zeven uit de huidige
Top Twaalf van Europa is het
veel slechter gesteld.
Gerard Bakker onderkent dat
al jaren: „Europa's top kan ge
woon niet tegen Hammersley
spelen. Die wint zeven partijen
op één been. Bettine moet er
..elk keer keihard tegenaan eri
Ton Larmit passeert de Belg Jan Sebille en dat betekent de aanzet voor zijn zege
In Apeldoorn.
(VE
DEN
nade
gen i
hogii
pleit
comi
Kan
for»
haar concentratie mag
verslappen. Tegen haar
nen ze allemaal spelen
scheelt wel een stuk
Voor mij is Bettine de
van Europa, maar wint
mersley dit soort
altijd, omdat ze
heel toernooi veel
krijgt".
En Bettine Vriesekoop za
vanaf nu wel met extra
dacht en inzet op
ning storten. Het moet
een kwartfinaleplaats
de WK (in april) in het
Slavische Novi Sad ki
brengen. En volgend
en daar zal zij meer
brand zijn, eindelijk
Europese kroon vóór
mersley. JOHN
APELDOORN De kleine goed ge
mutste Brabander Ton Larmit heeft
zaterdag onder uitstekende weersom
standigheden de achtste midwinter
marathon op zijn naam gebracht. De
29-jarige marktkoopman in verlich
tingsartikelen uit Reusel, een klein
dorpje in het schilderachtige Kempen-
land, pakte in Apeldoorn de hoofdprijs
in 2 uur 24 minuten, 38 en dankte zijn
zege vooral aan een sterke eindsprint.
De laatste vijf kilometer perste hij al
les uit zijn tengere borstkas en liep hij
door een haag van mensen steeds
verder weg van zijn concurrenten.
Dolblij liet hij zich aan de finish op
vangen door zijn talrijke supporters,
die onmiddellijk een klein Brabants
feestje bouwden en alvast een voor
schot namen op het naderende carna
valsfeest.
Vreugde en verdriet ging tijdens deze
achtste marathon hand in hand. Want
vierden de Brabanders een eindje ver
derop een flink feest rond het kleine
manneke uit Reusel, groot was het ver
driet in het Apeldoornse kamp. Wim Ze
gers, de plaatselijke 27-jarige favoriet
liep op de Veluwse wegen de wedstrijd
van zijn leven. In gezelschap van de la
tere winnaar koersterde hij kilometers
lang de hoop op een klassering tenmin
ste bij de eerste vijf. Samen met Larmit
bleef hij de koploper van dat moment,
de Belg Jan Sebille (29) in het oog hou
den en het enthousiasme van het Apel
doornse publiek kende haast geen
grenzen. Echter na ongeveer 35 kilome
ter kreeg de kleine Zegers last van
kramp in zijn linkerbovenbeen en moest
Larmit laten gaan. Volledig gedesillusio
neerd ging Zegers als 24ste wandelend
door de finish, opgevangen door zijn
ernstig bezorgde vrouw.
Hoofdrolspeler
Al heeft Larmit dan de zege gepakt, de
hoofdrolspeler in Apeldoorn was onge-
twijfeld Jan Sebille uit Brussel. In een aan de Zaan) weruon opgerold en al- zijn vrolijke, maar onbezorgde
uitstekende vorm en in een fraaie stijl lesn de Duitser Frense bleek in staat wel nooit in slagen om een echte t
draafde de zuiderling over de Veluwse om Verhoef en Irmen te volgen. De te wórden
wegen. Dan weer met ruime voorsprong
op Larmit en Zegers en dan weer met
dit tweetal op de hielen. Steeds raad
pleegde hij zijn horloge om te kijken
hoe het er voorstond met het schema.
Zou voor het eerst in het bestaan van
de midwintermarathon een buitenland
se loper er in slagen de wedstrijd te
winnen? Nee, want na precies 37 kilo-
arme Zegers werd haast door iedereen
voorbij gelopen. Cees Verhoef pakte
door zijn sterke eindsprint de derde
plaats in 2.26.03 en de Duitse veteraan
Vrolijkt Frans
De Belg Jan Sebille is ook al zo'n
ke Frans, maar hij leeft in ieder g«
Frense werd vierde in 2.27.57. De béste veel meer voor zijn sport. Hij heeft g
Nederlandse veteraan was Wim Ree- vast werk en leeft van hetgeen I
JMr. ,„nrH« 'ladlS
lofs, die op een negende plaats eindig
de in 2.30.00. Opvallend was overigens
ook dat hij de eerste vijftig zich dertien
meter besloot Ton Larmit, die in zijn veteranen konden klasseren. De hoofd
eentje de jacht op de Belg had geo
pend, een einde te maken aan de
droom van de Belg. Hij draafde over
hem heen en deelde daarbij een flinke
mentale tik uit. Een ogenblik leek het er
op dat Sebille Ton Larmit zou volgen,
maar de Brabander ging onweerstaan
baar door in een niet fraaie, maar wel
prijs ging dus naar een landgenoot
maar de troostprijzen kwamen allen te
recht bij buitenlandse lopers. De twee
de plaats was voor Sebille en de eerste
plaats bij de veteranen voor Frense. De
snelste dame was een Belgische loop
ster, Denise Alfoet (45) eindigde haar
vierde marathon in- 2.58.00, hetgeen
effectieve stijl. In een mum van tijd was een bijzonder knappe prestatie is.
hij uit het oog verdwenen, uitstekend
gecoacht door de geblesseerde Am
sterdamse selectieloper Co van der
Weyden. Omgeven door een cordon
van fietsers liep Larmit de laatste vijf ki
lometer zoals hij eerder in de week ge
droomd had. Aan de finish kwam Sebil
le 1.17 minuten te kort. Hij finishte in
2.25.55.
door de sport in de schoot wordt
worpen. Hij is pas weer veertien da
thuis, nadat hij een poos als skilei
heeft gewerkt. „Ik ben hier voor de 2
de keer; vorig jaar liep ik ook voc1
maar toen moest ik afhaken, om
mijn trainingsbroek te zwaar werd
het water. Ik heb hem toen uitgev
gen, omdat ik geen vervangende I
bij me had. Daardoor heb ik toen
tijd verloren. Volgend jaar kom ik
ter terug om te winnen", zei de Belg
chend. Maar niettemin klinkt er -
vastberaden ondertoon in zijn sternen k<
"keila
ajdmoU
Felle strijd
Achterin het veld was de strijd ont
brand om de andere ereplaatsen. Daar
moesten de Nederlandse lopers felle
strijd leveren met de sterke buitenland
se concurrentie. Cees Verhoef uit
Utrecht, op de 20 kilometer nog in acht
ste positie, werkte zich sterk naar vo
ren. Samen met de Westduitser Wilfried
Irmen uit Duisburg stormde hij naar het
front en ontmoette daar Horst Frense,
die gedurende de hele wedstrijd voorin
heeft gestreden.
Van Miltenburg (Utrecht), Frans Verber-
ne (Wageningen) en Wim Roelofs (Koog
Pilsjes
In de kantine van de Willem III kazerne
was al spoedig te merken dat een Bra- |f|Cid0llt
bander de race had gewonnen. Tussen Ifkpg
zijn supporters had Larmit inmiddels Tijdens de prijsuitreiking in de kan
enkele pilsjes gepakt en er stonden er van de Willem III kazerne deed zich
nog meer op het programma. Hij maak- incident voor. Bij het in ontvangst
te er geen geheim van dat hij inderdaad men van de derde prijs nam Cees V
een liefhebber is van het biertje. hoef de microfoon en dankte allerei
Over de wedstrijd vertelde hij: „Ik ben de organiserende vereniging voor
nu drie keer voor Sebille geëindigd. Hij 'prima organisatie. „Het evenement
gaat in het begin altijd veel te hard en wederom een groot succes geword
dat wist ik. Toen ik van Harm Hendriks Toch is er een aantal smetten; allere "no
hoorde dat de Belg kapot zat en dat Co de insinuaties ten aanzien van de to|
van der Weyden me aanspoorde er een leten. Er werd namelijk door een lid
schepje bovenop te doen, ben ik naar het organisatiecomité beweerd dat
hem toe gelopen. Eigenlijk had ik toen topatleten hier niet wilden komen,
nog even bij moeten blijven of keihard dat ze geen startgelden zouden krijg
over hem heen moeten gaan. Dat was Co van der Weyden zou hebben geb
eigenlijk een tactische fout. Want Sebil-
Ie kon me zelfs een ogenblik volgen".
of er startgelden betaald zouden w
den. Deze atleet is al twee jaar get"
De Brabander houdt er een niet zo ver- seerd en heeft niet gebeld", aldus
schrikkelijk serieuze levensstijl op na. hoef, die zich voor de microfoon ov
Hij is inmiddels wel lid geworden van de gens ook beklaagde over de hoge
nationale B-selectie, maar zal er met schrijfgelden In Apeldoorn.
