AZ'67 buit driemaal „open plek uit Feyenoord met noodoplossing vlak voor tijd winnaar Twente vangt absenties beter op dan Utrecht SCHUT NIET ENIGE ZONDEBOK BIJ PSV i\vn\ OVEN Met min of Waste trots meldde gnmmablad van PSV ndi A2*87 In het sei- •65-1979 deelnam aan nvtsle in eigen stadion r tegen die ploeg was d en de Alkmaarders nederlagen hadden en in Eindhoven ijslijke spelen hadden >pt Dat gebeurde roepen 1977-1978 (0- PSV op zijn sterkst pioen en winnaar UEFA-beker) en in B0 (1-1). Aan die naakte AZ'67 zater- id op voor PSV bla- e wijze een eind. Zo slijk rolde de aan- kampioen - welke can deze robotachtig 1e formatie nog af- - In een teleurstel- >pper PSV na de rust IZHff meer kreeg dan het mikte. Een pun- ig was voor de Alk- anoeg geweest >en PSV, met een defensie en een fa- aanval, de kansen ikte AZ het presentje de handen aan. Piet ut, tweemaal fatend er Pier Tol, werd als schuldige aangewe- ar zijn trainer, Thijs i. verheelde niet dat waren die hadden Namen noemde hij dat had hij best doen: Stevens, Willy van de Kerkhof, Jan der Kuijlen. Doordat lelft, ze- was en op de Inge- na de waren ver werd een moeilijk toch nog op wijze geklaard, moet zich In- om Europees voetbal Een zege op AZ In de goede rlch- Maar het deze confrontatie, aan de Illusie de Alk- de eerste nederlaag - tot nu toe FC Twente een - had- de spe- duel Het enige excuus 'den aangevoerd, isentie van Van ster. Llbregts had middenveld ge- In feite slechts opge- Poortvllet, v.d.Kulj- «alke bij Alkmaarse n. Maar er was één le- »t mancp bij PSV. rechterzijde bleek de Kerkhof meer id dan defensief Inge- omdat René van de het meeverdedigen verwaarloosde, ont- an die kant een open larvan AZ na de rust il profiteerde. '67 stak niet In blaken- 89.00 79.00 99.00 FC Utrecht had Wim van Hanegem hard nodig tegen FC Twente. Hij maakte eerst gelijk (11) en voorzag Carbo van de pass waaruit Utrecht voor de tweede maal op gelijke voet met Twente kon komen. Op de foto Van Hanegems (tweede van links) gelijkmaker. siever. De onrust sloop In de gelederen van PSV dat steeds onsamenhangerder ging spe len. En binnen drie minuten was de strijd beslist. Jan Pe ters stuurde de bal In de rich ting van Tol -„tot dan toe had ik vast gezeten want ik kan op' zo'n zwaar veld niet uit de voeten en ik heb ook nog last van mijn knie" - Wildschut liet het leer onder zijn voet door lopen, trachtte zich te herstel len, gleed uit en Tol had een vrij veld: 0-1. Drie minuten la ter glipte Tol op kinderlijk eenvoudige wijze langs Wild schut, verreweg de zwakste in de Elndhovense verdediging, omspeelde Doesburg en legde de bal treiterend langzaam in het net: 0-2. Dat deed de evenzeer falende Stevens in woede ontsteken en hij trapte Tol finaal de touwen in. Er leek een handgemeen te ont staan maar de zaak werd ge sust. Zonder een kaart overi gens die scheidsrechter Oor ver wel al na vijf minuten aan Brandts had getoond toen hij Peters „pakte" en na de rust aan Jonker, die Valke te hard handig stuitte. AZ voelde zich geheel en al zeker, ook trainer Georg Kessler die niettemin vond dat de voorsprong te laat op het scorebord was gekomen. Hij gunde Tol rust en verving hem door Welzl terwijl op hetzelfde moment Llbregts een aanval ler, Huh, inzette voor een ver dediger, Wildschut. Deze rep te zich na afloop vliegensvlug naar huis. „Ik heb helemaal niets te zeggen", riep hij. Li- bregts:„Een prof die gewoon gefaald heeft". De bankzitter Welzl - hij zou best eens naast Tol kunnen staan in plaats van Kist - gleed al meteen pal voor doel langs de bal maar legde die even later nog wel panklaar voor Jonker neer, weer aan die rechterkant waar niemand stond om de AZ-speler te hin deren: 0-3. Dat Poortvliet nog vla de lat over had gekopt, was niet van belang, ook al stond het toen pas 0-2. PSV speelde te ongeordend om alsnog een beter resultaat te kunnen behalen. „Ach", relativeerde Kessler,,, we hebben gewonnen, al was het door persoonlijke fouten van PSV'ers". Zijn werkgever Klaas Molenaar kon dik tevre den zijn. HIJ heeft altijd uitge roepen dat eens zijn AZ kam pioen zou worden en had daarvoor miljoenen over om spelers te kopen. Welnu, die titel zal hij binnen afzienbare tijd hebben, gekocht hebben zo men wil. Hoe dan ook, dit seizoen Is AZ de ploeg wie het kampioenschap volledig toe komt. Er is geen betere. HERMAN VAN BERGEM Scoreverloop: 68.T0I 0-1, 71.Tol 0-2, 83. Jonker 0-3. Scheidsrechter: Cor- ver. Toeschouwers:26.000 (uitver kocht). P8V: Doesburg: Wildschut (Huh), Stevens, Brandts, Poortvliet; W.v.d.Kerkhof, v.d.Kuljlen, Jansen. Valke; R.v.d. Kerkhof, Postuma. AZ*87: TreIJtel; v.d.Meer. Spelbos, Metgod, Hovenkamp; Amtz, Peters, Jonker, Nygaard; Kist, Tol (Welzl). UTRECHT In het begin van dit voor deel neming aan het Europese voetbal zo be langrijke duel tussen FC Utrecht en FC Twente was wel duidelijk dat het in de Utrechtse achterhoede door een aantal noodzakelijke omzettingen niet liep. Van der Lem was geblesseerd, Flight had griep en Du Chatinier is geschorst. Twente miste Jol en Scheve, maar die absentie werd be ter dan bij Utrecht opgevangen. Voor de rust was FC Twente iets gevaarlijker. Wouters had veel moeite met Thoresen, waar door Twente herhaaldelijk gevaarlijk werd. De Utrechtse achterhoede, waarin Tervoort als laatste man fungeerde en Wildbret voorstop per speelde, kwam nogal eens in moeilijkhe den. Ook aanvallend liep het bij FC Utrecht niet zoals het moest, mede veroorzaakt door dat Leo van Veen met een vormcrisis kampt. Het meeste gevaar kwam dan ook van Jan Monster, die met zijn ongrijpbare bewegingen de defensie van Twente zorgen baarde. Na een fout van Wouters kwam Sanchez Tor res vrij voor Van Breukelen, die tegen het har de schot geen verweer had (01). Utrecht ging fanatiek in de aanval en nadat Tervoort net naast had geschoten, De Kruyk een inzet op de voeten van Van Gerven had geplaatst. Van Veen op de doellijn staande had gemist, zorgde Van Hanegem voor de gelijkmaker uit een vrije trap (11). In de tweede helft was Kruijs bij Utrecht ver vangen door Adelaar, waardoor er met iets meer overleg werd gespeeld. Twente nam echter opnieuw de leiding toen Thoresen slor dig verdedigen uitbuitte en Rode in stelling bracht (12). Utrecht ging toen voluit in de aanval en Carbo rondde met een fraaie om haal een scherpe pass van Van Hanegem doeltreffend af (22). In de slotfase kreeg Van Hanegem een gele kaart, wat in de eerste helft Sanchez Torres reeds was overkomen. Scoreverloop 23. Sanchez Torres 0-1, 34. Van Hanegem .1-1, 64. Rode 1-2, 71. Carbo 2-2. Scheldsréchter: Ram. Toe schouwers: 12.000. FC Utrecht: Van Breukelen; Wouters, Tervoort, Wildbret (Gruters), Van Tamelen; Kruys (Ade laar), De Kruyk. Van Hanegem; Carbo, Van Veen, Mon ster. FC Twente: Van Gerven; Dilling, Grit- ter. Overweg, Zondervan; Kila, Otto, Bos; Sanchez Tor res (Bleuming), Rohde, Thoresen. TILBURG Niet zonder fortuin heeft Feye- noord zijn handicap dat het bij Willem II door schorsingen en blessures gehavend moest aantreden, overwonnen. Vijf minuten voor het einde hielp De Leeuw zijn ploeg aan de volle winst, maar Willem II had op een gelijkspel aanspraak mogen maken. BIJ Feyenoord debuteerde Notten als vrije verdediger goed. Typische vleugelspelers als Budding en De Leeuw stonden op het mid denveld. Een noodoplossing door de afwezig heid van de geblesseerde Nielsen en de ge schorste Van Deinsen en Stafleu. Willem II mist slechts de zieke Van de Ven, maar boek te een forse tegenvaller doordat Broeken al na vier minuten wegens een spierscheuring het veld moest ruimen voor Bijsterveld. Dat alles stond echter een boeiende wedstrijd niet In de weg, al kwam de aantrekkings kracht van het duel meer voort uit de werklust dan uit de kwaliteit van de ploegen. Feyenoord kwam het eerst aan bod met scho ten van Vermeulen en Peters, die door de uit stekende doelman Verkerk onschadelijk wer den gemaakt. Willem II nam de leiding na een rraale combinatie tussen Roemgens, Van Mlerlo en Calderwood, waarna Hoyer doel man Hiele passeerde. Hiele speelde een uit stekende wedstrijd, vooral door zijn attent uit lopen waarmee hij Hoyer en Van Mierlo van meer Tilburgse doelpunten afhield. Feyenoord had na de rust minder balverlies dan in de eerste periode en dat leidde al snel tot succes. Na een voorzet van Vermeulen sprong de bal uit een groep van spelers voor de voeten van de matig spelende Jakobsen, die voor de gelijkmaker tekende: 11. Alle risico's negerend wierpen beide ploegen zich.daarna beurtelings in de aanval, waarbij aan weerszijden een handvol mogelijkheden ongebruikt bleef. Tot De Leeuw vijf minuten voor het einde uit een vrije trap alsnog scoor de. Scoreverloop: 17. Hoyer 1—0, 49. Jakobsen 1—1, 85. De Leeuw 12. Scheidsrechter: Thocnas. Toeschou wers: 9000. Willem II: Verkerk; Broeks, Roemgens. Huybregts, Ha- vermans; Van Gestel. Hoyer, Calderwood; Broeken (Bij sterveld), Raeven, Van Mierlo. Feyenoord: Hiele; Wijnstekers. Notten, Troost, Brard; Budding, Van Til, De Leeuw; Vermeulen, Peters, Jakob sen (Groenendijk). Uiteindelijk was de bult hon- leer dan waarop waa gehoopt, wenste FC Den Haag gisteren tegen Eicelaior te bewerfcstel- voorsprong op de in de geve- verkerende Rotterdammers in ieder kleiner zou worden. Daarop had van Vlanen zijn strijdplan ge- een versterkt middenveld en Lang, heel lang heeft dit tacti- niet of nauwelijks rendement opge- de twaalfde minuut van de tweede Haagse dank overigens aan doel- Vermunt van Excelsior. Deze doel- I bijna een uur totaal niets te doen de onmacht van FC Tempelaar bij één van offensieve acties de bal pan- hoofd van Chris Treling legde en anderhalve meter afstand slechts te knikken, omdat Vermunt op Deze treffer vormde de Inleiding voor tien minu ten behoorlijk veldspel van FC Den Haag, dat hieruit zelfs een tweede treffer destilleerde. Fred Goemans, na zijn goede optreden zaterdagmid dag In het C-team waard bevonden om op de reservebank plaats te nemen, was nog maar net ©en minuut In het veld als vervanger van de ziek aan het duel begonnen Ahmet Keloglu of hij de poneerde de bal in het Rotterdamse doel. Waarbij opnieuw Vermunt niet vrijuit ging. De schuiver van Goemans, gelanceerd door een verre trap van collega-invaller John Jansen (voor de aan de enkel geblesseerd geraakte Arie van der Zwan), huppelde binnen zijn bereik over de lijn: 2-0 voor FC Den Haag. Een onge kende weelde voor de Haagse ploeg die dit sei zoen pas twee overwinningen in uitwedstrijden (NEC en MVV) had gerealiseerd, maar wél In strijd met de veldverhouding. Want FC Den Haag had tót de openingstreffer uitermate pover geacteerd. Zo voorzichtig en in zulk een laag tempo schroefden de Hagenaars hun combinaties in elkaar dat Excelsior er geen moment de wenkbrauwen voor behoefde op te trekken. Maar terwijl de Rotterdammers door de behoudendheid van hun tegenstanders veel lin balbezit waren werd er uit dit overwicht een droevig rendement getrokken. Slechts een paar afstandsschoten konden op het conto van de Woudesteiners worden geschreven. Maar dat was nog vele malen produktiever dan FC Den Haag, dat zich koesterde in de egelstelling, mede waardoor de wedstrijd als kijkspel het aanzien niet waard was. Onverdroten Excelsior ging na de pauze op onverdroten wij ze voort op de ingeslagen weg: aanvallen zon der echte pressie, maar tegelijkertijd precisie en geduld uit het oog verliezend. Zodat FC Den Haag alsnog kon toeslaan. De openingstreffer van Treling zette het sein voor het offensief van de Rotterdammers helemaal op groen. De ploeg van Van Vlanen kon door de plotseling ont staande zeeën van ruimte ettelijke keren opruk ken naar Vermunt, maar slechts de actie van Goemans leverde een treffer op. Gebrek aan koelbloedigheid en inzicht deden mogelijkheden van Melis verzanden, waardoor de score mede door het onmachtige optreden van Excelsior op 2-0 bepaald bleef. Waarmee FC Den Haag zich ietwat verwijderde uit de onderste regionen en Excelsior nadrukkelijker in de problemen be landde. Waar de Rotterdammers gezien hun steriele spel wel eens niet meer bovenuit zou den kunnen klimmen. FRANK WERKMAN scoreverloop: 57. Treling 0-1; 60. Goemans 0-1; scheids rechter: Van der Laar; toeschouwers: 3.000. Excelsior: Vermunt; Waslman, Van Vliet. Ouwehand (Ru- tjes), Ridderhof; Pattinama, Struis, Van Tour; Ernst. Van Daele (Nljssen), Piasmans. FC Den Haag: Havenaar; Tempelaar, Mansveld, Wickel, Korevaar; Van der Zwan (Jansen), Wetzel, Keloglu (Goe mans); Melis, Treling, Van Oelft. Driemaal Tol de vorm en zo ontstond een eerste helft waarin foutieve passes en misverstanden aan belde zijden hoogtij vierder). Nochtans domineerde AZ, on danks het slome opbouwen van Metgod en Spelbos en het feit dat ook daar niemand was die met Individuele acties zijn stempel op het duel kon druk ken. Een trieste constatering, we tend dat het stadion van PSV volgestouwd was met interna tionals, ex-Nederlands elftal- PSV mag nog van ge luk spreken dat Pier Tol, volgens ei gen zeggen, zo lang „vast zat". Na de rust besliste hij in drie minu ten het duel voor AZ'67. Op de bo venste foto heeft hij de falende Wildschut gepasseerd en scoort 1—0. Op de middelste foto heeft hij Wildschut al ^achter zich gelaten, glijdt langs Doesburg en zal op nogal demonstra tieve wijze de bal in het doel schui ven: 02. Dat deed de links toelo pende Ste vens in woe de ontste ken, waarna hij Tol finaal van de sok ken schopte. Rood was terecht ge weest, maar er volgde zelfs geen geel. Wel een klein relletje (der de foto), waarbij Kist ploeggenoot Tol afhoudt van de nog steeds nijdig kijkende Stevens. spelers en pseudo-internatio- nals. Er was er niet een die een overheersende, noch uit blinkende, rol vertolkte. Niettemin bleek toen al dat-AZ de aanvallen soepeler, geor- dender en intelligenter opzet te, waardoor kansen ontston den. Peters, de pas na de rust 'met scherpe passes opvallen de Nygaard en Kist richtten evenwel te onzuiver. Het eer ste echte schot kwam pas na een half uur van de voet van René v.d.Kerkhof, die trou wens nadien de beste kans kreeg toen TreIJtel zeer ver zijn doel was uitgelopen om een aanval te onderbreken en .de Eindhovenaar van ver op het verlaten doel kon mikken: naast evenwel. En Doesburg had geluk toen de bal van de ene paal naar de andere ca ramboleerde en bij toeval in zijn handen terecht kwam. Drie minuten AZ speelde na de rust agres-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1981 | | pagina 11