Expositie Klein en Blickman
in gemeentehuis Leiderdorp
i|
■■■II
Miou I\/liou als su,di°La femme m°
politievrouw
Ank van der Moer
speelt tijdelijk
bij „Nijinski"
Schilderijen
van
Henricus Rol
in
De Lakenhal
Leidse kunst in
Haags warenhuis
Darmen uit het vuistje
GRAFIEK EN SIERADEN
DEZE WEEK IN DE BIOSCOPEN
En
Verder
PAGINA 6
LEIDSE COURANT
VRIJDAG 6 FEBRUARI iRE
LUXOR: Zombie holo
caust (16) met lan McCul-
loch en Alexandra Delli
Colli. Regie: Frank Mar
tin.
- Na de spaghetti-western
schijnt het thans de beurt te
zijn aan de spaghetti-zombie,
gruwelijke griezelfilms waar
in veel bloed vloeit met lan
McCulloch in de rol van
Clint Eastwoord, oftewel de
man die het allemaal over
leeft en niet wordt opgege
ten.
Maakte enkele weken gele
den Lucio Fulci er met
„Zombies 2" al een potje van
door de via voodoo-drums uit
hun graf opgetrommelde le
vend-doden tot kannibalisti
sche smikkelaars te promo
veren, wat ene Frank Martin
in „Zombie holocaust" doet is
ongelooflijk.
In een New Yorks zieken
huis worden handen van lij
ken afgezaagd en de uitge
sneden harten van overlede
nen met smaak verorberd.
Allemaal door ziekenhuisper
soneel afkomstig van het
Zuid-Azisch eiland Kito.
Reden genoeg om er eens een
kijkje te nemen. Daar treffen
we ene dokter Obero aan, die
a la H. G. Wells' Dr. Moreau
experimenteert op de kanni
balistische inboorlingen, die
hij de schedel licht en ze zo
tot gehoorzame zombies
maakt. Dank zij de blonde,
verveeld kijkende antropolo
ge Laurie, in wie de kanniba
len tenslotte een godin zien,
komt er een einde aan de
duistere praktijken van Obe
ro, die levend wordt opge
peuzeld. Vergeleken bij Mar
tin's „Zombies holocaust" is
zelfs Fulci's film een mees
terwerkje. Een film, die een
smakelijk etentje in de stad
uitspaart en ook een om van
de grootste kannibaal een ve
getariër te maken. U mot zelf
maar zien of u deze slecht ge
maakte gruwelfilm wilt be
kijken. Het helpt als u op
diëet wilt. Al was het alleen
maar om de tafelmanieren
van de kannibalen.
MILO
LI DO I Dressed to kill
(16) Spannende thriller van
Brian de Palma, die weieens
terecht de opvolger van Al
fred Hitchcock wordt ge
noemd. De hoofdrol wordt
gespeeld door Angie Dickin
son (bekend van de televisie
serie „Pepper"/ als de gefru
streerde vrouw die het
slachtoffer wordt van haar
erotische fantasieën, (derde
week).
LIDO II Smokey and the
bandit II (a.l.) Vervolg op de
gelijknamige film waarin
honderden auto's tot wrak
ken werden getransfor
meerd. Regisseur Hal Need-
ham is erin geslaagd een leu
ker vervolg te maken, waar
in behalve een veldslag tus
sen politieauto's en vracht
wagens ook nog een olifant
ten tonele wordt gevoerd,
(vierde week)
LIDO III The blues bro
thers (a.l.) Doldwaze musical
vol actie van regisseur John
Landis (maker van Kentucky
fried movie) en National
Lampoon Animal House).
Een super-slapstick film.
(dertiende week)
TRIANON Het verboden
bacchanaal (16) Redelijke
speelfilm van Wim Verstap
pen naar het boek van Simon
Vestdijk, (tweede week)
REX Clarice, klaar is ze
(16) Pornofilm.
EUROCINEMA III (Alphen)
Brubaker (16) Roberd
Redford als gevangenisdirec
teur die verbeteringen wil
doorvoeren, (eerste week)
EUROCINEMA IV (Alphen)
A star is born (12) Mu
ziekfilm rond Barbra Strei
sand (eerste week)
GREENWAY THEATER
(Voorschoten) Xanadu
(a.l.) Nieuwste film van Oli
via Newton John. Ook:
Being there (16) Peter Sel
lers in een fraaie vertolking
van de tuinman die in het
Witte Huis terecht komt, om
dat hij toevallig op de presi
dent lijkt.
LEIDERDORP In het kader van het streven
om van het gemeentehuis van Leiderdorp een
Open Huis te maken, passen ook de exposities,
die er regelmatig worden gehouden. Deze week
opende wethouder mevrouw I. Gehner-Ellenber-
ger een tentoonstelling van grafiek van Trees
Klein en sieraden van Sylvia Blickman.
Trees Klein werd 37 jaar geleden geboren in Voor
schoten. Zij woont en werkt nu in Leiderdorp.
Trees Klein heeft zich gespecialiseerd in grafiek,
fotografie en projectkunst. Zij volgde een opleiding
aan de Rietveldacademie en bezocht verder nog een
aantal instituten voor kunst in Australië, een land
waar zij ook exposeerde. Trees Klein houdt ervan
om met de techniek van het etsen te experimente
ren. „Mijn etsen zijn meestal een weergave van be
paalde ideeën en images die ik eerst in tekening
verwerk. Ik gebruik specifieke vormen en voor
werpen als een uiting van mijn ideeën en gevoe
lens. Het is een soort persoonlijke iconografie.
Ruimte en textuur zijn eveneens erg belangrijk in
mijn werk. Het maken van een ets is een proces
waarbij de uiteindelijke afdruk vertelt op wat voor
manier de etsplaat is bewerkt. De traditionele me
thode is om een editie van elke ets te maken. Mijn
filosofie is om zoveel mogelijk te experimenteren.
Zodoende ontstaan er tussendrukken en zijn er
meerdere proefdrukken naast enkele exemplaren
van de eindversie", aldus de kunstenares over haar
eigen werk. Trees Klein voltooide in januar een sé
rie van 24 etsen die zij nu exposeert. De etsen kos
ten 200 gulden per stuk.
Sylvia Blickman
De 31-jarige Sylvia Blickman is Leidse van geboor
te, maar woont en werkt alweer enige tijd in Haar
lem. Zij volgde haar opleiding ^/eneens aan de
Rietveld Academie in Amsterdam en verder bij.de
Vakschool goud- en zilversmede in Schoonhoven,
zodat ze zich nu edelsmid mag noemen. Aanvanke
lijk werkte ze voornamelijk in goud en zilver en
hadden haar sieraden een decoratief karakter. Mo
menteel gebruikt de kunstenares naast zilver ver
schillende onedele metalen die ze verwerkt volgens
.-.v
Een beeld van de tentoonstelling.
een geheel nieuw idee. Zij heeft gekozen voor het
maken van broches, .omdat zij meent dat haar ont
werpen daarin het best tot hun récht komen. Haar
collectie in deze expositie bestaat uit 32 broches,
steeds in kleine series bij elkaar passend. Sylvia
Bickman noemt haar sieraden „Lagen Broches",
omdat iedere broche bestaat uit meerdere dunne
laagjes (of plaatjes) op elkaar. De kunstenares benut
de kleuren van de metalen en laat ze zoveel moge
lijk tot hun recht komen. Hoewel de ingreep in de
verschillende lagen altijd klein is is het effect groot
vanwege kleurgebruik en lichtspel. Het sieraad
vraagt grote aandacht en komt het best tot zijn
recht wanneer de ondergrond eenvoudig is. De prij
zen van de broches variëren van 150 tot 300 gulden.
De expositie duurt tot en met 13 maart en is op
werkdagen open van acht tot vijf uur, op donder
dag ook van zeven tot negen uur.
De nu 75-jarige kunstenaar werd in Amsterdam geboren
maar verhuistte reeds dp jonge leeftijd naar Den Haag. Daar
genoot hij ook zijn opleiding aan de koninklijke academie
voor beeldende kunsten. Tot 1940 schilderde Rol voorname
lijk stillevens, daarna richtte hij zich op portretten en land
schappen. Rol is bovendien één van de weinige schilders die
portret-miniaturen heeft geschilderd. Van al deze genres
zijn voorbeelden in de tentoontelling opgenomen. Daarpaast
vindt men ontwerpen voor de vele Verkade-albums die hij
geïllustreerd heeft en andere voorbeelden van toegepast
werk. De tentoonstelling wordt begeleid door een dia-pre
sentatie en een vouwblad. De Lakenhal (Oude Singel 28-32)
is dagelijks geopend van 10-17 uur en op zon- en feestdagen
van 13-17 uur.
CAMERA Twee door het
dolle heen (12) Bud Spencer
en Terence Hill borduren
weer samen voort op het Tri-
nity-recept. Dit keer in Flori
da. (tweede week)
v "Wil -w V^l (16) met - Miou Miou en
B Jean Marc Thibault. Re-
Regisseur Yves Boisset is een strijder tegen
het onrecht in deze maatschappij, waarin po
litici de macht hebben de autoriteiten zo te
manipuleren, dat zij behaalde kwalijke zaken
waarin hooggeplaatste figuren betrokken
dreigen te raken geruisloos in de doofpot
stoppen, zodat het vele speurwerk van de in
tegere ondergeschikte voor niets is geweest
en deze zelfs een vlotte kans loopt van hoger
hand te worden geliquideerd. Dat lot hangt
ook Miou Miou boven het hoofd aan het open
einde van „La femme flic". Zij is in Boisset's
film een 28-jarige politie-inspectrice, die om
dat zij een vrouw is niet alleen door haar col
lega's een beetje meewarig wordt bekeken,
maar ook door de delinquenten waarmee zij
in aanraking komt. Achter haar timide uiter
lijk gaat echter een kleine doorzetter schuil,
die meteen in het begin al met haar superieu
ren in conflict komt als zij de neef van de
burgemeester op een handel in drugs betrapt.
Het gevolg voor haar is overplaatsing naar
een mijnwerkersstad, waar zij aanvankelijk
alleen nog maar bureauwerk mag verrichten,
maar al spoedig in een op het eerste gezicht
eenvoudig op te lossen moordzaak betrokken
wordt. Alles wijst er op dat een gehate zon
derling, bovendien nog destijds collaborateur
met de Duitse bezettér, de moordenaar van
een twaalfjarig meisje is. Maar na enige ver
trouwelijke gesprekken met het evenoude
vriendinnetje van het slachtoffer komt de po
litie-inspectrice er achter, dat het hier om een
heel complot gaat van een bende, die mijn
werkerskinderen door ze met cadeautjes vol
te stoppen voor jeugdpornofoto's gebruikt, die
naar Amerika worden doorverkocht en voor
jeugdprostitutie. Maar aangezien aan het
hoofd van deze bende de rechterhand van de
mijneigenaar Schuier, die vrijwel de hele stad
bezit, staat, terwijl Schuler's schoonzoon een
van de vaste klanten is, herhaalt zich de- ge
schiedenis. Miou Miou wordt weer overge
plaatst, maar neemt dit keer ontslag. Ze be
sluit haar strijd in de burgermaatschappij
voort te zetten, maar de bende is haar al op
het spoor. Yves Boisset bouwt zijn benauwen
de situatie zorgvuldig op, met knap getroffen
typetjes in kleine bijrollen en zonder overda
dig op de perverse details in te gaan. Een
sfeervolle, rustige politiethriller.
MILO
EUROCINEMA I (Alphen)
Het verboden baccha
naal (16) Zie Trianon
EUROCINEMA Ui (Alphen)
Smokey and the bandit
II (a.l.) Zie Lido II.
LEIDEN Aktrice Ank van der Moer is
tijdelijk bij theatergroep Nijinski geko
men, om tezamen enkele produkties te ma
ken. De eerste is „Afscheid", geschreven
door Bart Kiene dat morgenavond in het
Lak speelt. Door de samenwerking hopen
Ank van der Moer en Nijinski van elkaar
te leren en nieuwe dingen te ontdekken.
„Afscheid" geeft ze daartoe echter weinig
gelegenheid. Het stuk bevat vele onuitJ
spreekbare en onspeelbare zinnen, die vaak
ongeloofwaardig overkomen.
Een dochter heeft liefdes(?) verdriet om haar
vriend, die het uitstekend met de moeder
blijkt te kunnen vinden. De kinderen vinden
het ongehoord, onsmakelijk en ongeoorloofd.-
In de ruzies die uitbreken komen de meest
vreemde argumenten naar voren, die door de
moeder en de vriend lachend afgewimpeld
worden. De bewoordingen van de argumenten
en tegenargumenten, en de psychologie die er
achter ligt zijn knullig en clichématig. Ik hoop
dat de auteur het ironisch bedoeld heeft, maar
vrees dat hij serieus het thema emancipatie,
hier van de oudere vrouw en van de homosek
suele jongeling, probeert te behandelen. Hoe
wel Nijinski, spreektoneel wil maken, is de
tekstzegging vaak niet overtuigend. De spelers
houden zich in; op de momenten dat er ruzie
'ontstaat gooien ze echter alles eruit, zonder er
naar toegewerkt te hebben. Maar zelfs de ru
zies komen niet helemaal uit de verf door de
spreektechnische terkortkomingen van drie
van de vijf spelers.
Waarom zou men „Afscheid" gaan zien?
Hoofdzakelijk om Ank van der Moer te aan
schouwen in een andere omgeving, en in een
strijdbare rol die haar goed past. Van der Moer
is de laatste tijd aan het experimenteren met
verschillende soorten toneel: ze speelde in
„Gelukkige tijden" van de absurdist Beckett,
bracht een Shakespeare-collage en had een ko
mische rol in een vrije produktie. Haar in haar
experimenteren te volgen kan heel boeiend
zijn.
Zelfportret van H. Rol.
Ank van der Moer als de moeder en Arend Bulder als de vriend in „Afscheid"
LEIDEN In de benedenzaal van het stedelijk mu
seum De Lakenhal wordt tot en met 15 maart een ten
toonstelling gehouden van de Haagse schilder Henricus
Rol
Miou Miou als de kordate politievrouw in „La femme flic*
Dit is een roestvrijstalen
plastiek van de Leidse kun
stenaar Fredy Wolf Wubben.
Deze Leidenaar exposeert
tot en met 23 februari zijn
werk in het warenhuis De
Bijenkorf in Den Haag.'
Fredy Wolf Wubben toont in;
Den Haag veertien roest-
vrijstaal-plastieken, waar
van sommige zijn samenge
steld met rubber en leer. De
werken zijn in de galerie te
bewonderen gedurende de
openingstijden van het wa
renhuis aan de Haagse Gro
te Marktstraat.
