d Wie
is
bang
voor
Winnie
van
lossem?
Schransen en
dansen op gigantische
Finse ijsbreker
JARI
te. Zelf geloof ik ook zeer in het
maken van een kwaliteitsblad".
Een volwassen vrouwenblad rond
alle facetten van het vrouwzijn,
niet bang voor taboes, soms pittig
kritisch en bovenal betrouwbaar.
Zo luidt het credo en gedrevener
zal het opklinken naarmate de in
vloed groter wordt van wat tot
voor kort met licht neusophalen
,,de damesbladen" heette.
Met zichtbare instemming citeert
Winnie van Rossem de oud-hoog
leraar in de leer der communica
tiemiddelen mr.dr. M. Rooy.'
„Sinds de vrouwenbladen zijn
bevrijd uit de omklemming van
een vermomd katholicisme en
geen terughoudendheid meer to
nen voor welk taboe dan ook,
worden ze net zo goed door man
nen gelezen. En zo dragen ze voor
een belangrijk deel bij tot de opi
nievorming op sociaal, cultureel
en maatschappelijk terrein".
Trots
Winnie van Rossem gloeit. „Ik ben
verschrikkelijk trots op die uit
spraak van Rooy. Het betekent
een prima startpunt voor me. De
sfeer van het aanrecht is weg". Ze
raadpleegt opnieuw het rapport
van de marktonderzoekers. „Hier
staat het. We hebben op het
ogenblik 24 procent mannelijke
meelezers. Door dat grote bereik
en door het bewustmakende ka
rakter van veel artikelen dragen
we misschien wel meer bij tot de
opinievorming in Nederland dan
de opiniebladen zelf".
Een mening die gedeeld wordt
door de psycholoog en mediades
kundige dr. J. van Cuilenburg. Hij
heeft vastgesteld: „De algemene
familiebladen besteden 35 procent
van hun inhoud aan politieke en
maatschappelijke kwesties, zoals
abortus, kernenergie, milieu, vre-
desvraagstuken of minderheids
groepen. De bijdrage van Margriet
aan de meningsvormen van de
Nederlandse burger is even groot
als die van Vrij Nederland of Else
vier".
Bovendien: 720.000 abonnees.
Alle wachtkamers en kapsalons
meegerekend een bereik van 3,2
miljoen lezers. Naast de wetge
vende, uitvoerende en rechterlijke
machten (de hooggeprezen Trias
Politicas) worden de media wel de
vierde macht binnen een demo
cratie genoemd. Hoeveel van die
macht heeft Margriet inmiddels
aan zich getrokken? Wie moet
bang zijn voor Winni van Rossem?
Ze weigert in te gaan op die vraag.
„Ik moet nog helemaal groeien in
het besef dat Margriet macht
heeft. Ik ben nog maar net bezig
mijn gedachten daarover uit te
kristalliseren, samen met mijn hele
team natuurlijk, want wat ben ik
meer dan een radertje? Het enige
wat ik kwijt wil is, dat ik mijn uiter
ste best zal doen de kwaliteit van
het blad te handhaven. Goed ge
documenteerde informatie. Begrij
pelijk artikelen. Een brede interes
sesfeer. Er wordt wel eens gezegd
dat grote oplagen bij een blad
vervlakking in de hand werken.
Maar wij streven naar verdieping.
Toen we over het magische getal
van 500.000 abonnees heen waren
geschoten, werd er op de redactie
een geest vaardig van: de kwanti
teit hebben we; nu wordt het tijd
voor de kwaliteit".
Lijfspreuk
„Anton Weehuizen, bouwer en be
zieler van Margriet", staat ge
schreven onder de bronzen beel
tenis van de man die het blad gro
ter maakte dan enig ander ge
drukt medium in Nederland ooit is
geweest. Zijn succesformule luid
de kort en krachtig: „Houd altijd
in de gaten dat we een blad ma
ken voor de grootmoeders van
morgen". Weehuizen overleed in
1970 en Winnie van Rossem blijkt
de lijfspreuk van haar grote voor
ganger niet eens te kennen. Voor
bije tijd.
„Ik zou juist willen zeggen dat we
een blad maken voor de vrouwen
van nu, en wel op basis van volko
men gelijkwaardigheid, niet be
voogdend of betuttelend, ieder
zijn eigen vrije keus. Of het beeld
nog sluimert van de vrouw die
kindjes krijgt en vervolgens klein-
kindjes? Welnee. Voor vrouwen
die om wat voor reden ook geen
kinderen willen, geven we even
goed informatie en begeleiding.
Het is hun zaak. Onze zaak is dat
we het hele terrein bestrijken van
wat mensen tussen opstaan er>
slapen gaan bezig houdt".
Dat damesbladensfeertje is verle
den tijd. Voorgoed? In de studen
tenwereld bijvoorbeeld heerst de
hang om terug te vluchten in de
behoudende schoot van de nog
maar kort geleden verketterde
corpora gezelligheidsverenigin
gen boordevol tradities en taboes.
Niemand had het ooit verwacht.
De grote vertrutting. Bestaat dat
gevaar ook bij vrouwen en hoe
reageert Margriet?
„De vrouwen zijn zo druk bezig
met hun bewustwording dat de
dreiging van vertrutting me ver
weg lijkt", zegt Winnie van Ros
sem.
Emoties
„Natuurlijk, we leven in een tijd
van donder en geweld. Ik begrijp
dat mensen terugvallen op de vei
ligheid van vroeger, op conserva
tisme. Je ziet het in Amerika. Door
de verkiezing van president Rea
gan worden er straks misscien
weer boeken verboden. En de
Amerikaanse bibliotheken krijgen
nu op één dag evenveel klachten
over boeken die ze zouden moe
ten verwijderen, als kort geleden
in een hele week,. Ik vind dat heel
beangstigend en ik hoop dat Ne
derland ervoor gespaard zal blij-
Die roep om vroeger „toen het al
lemaal zo slecht nog niet was",
doet Winnie van Rossem gruwen.
'ANKI
Winnie van Rossem blijkt een
Schorpioen te zijn. Kan ze met
een in het eerste nummer van
Margriet dat onder haar hoofdre
dactionele verantwoordelijkheid
verschenen is, nakijken wat haar
op die nieuwe stoel te wachten
staat. Een greep: „Laat u in .1981
niet meeslepen door uw slechte
eigenschappen, Schorpioen, na
melijk agressiviteit, sarcasme en
zelfs haat, maar laat u leiden
door uw zelfkennis, uw energie
en wilskracht, uw ijver en moed.
Voldoende goede eigenschappen
om u een weg te kunnen vinden
in het nieuwe jaar. U bent echter
een harde werker en als u over
drijft, kunt u overspannen ra
ken1'. Enzovoort. Met tegen het
eind de waarschuwing: „U moet
er rekening mee houden dat u in
1981 nauw betrokken kunt raken
bij een misdrijf".
„Een debiele manier om een inter
view te beginnen, die vraag naar
mijn sterrenbeeld", vindt Winnie
van Rossem. Waarom drukt ze
dan horoscopen af in het blad dat
aan haar kersverse leiding is toe
vertrouwd? „Nou ja, het is natuur
lijk enig om te lezen wat zo'n wi
chelaar over je schrijft. En ik zou
het geen flut durven noemen. Die
karakterschetsen komen soms
best overeen met de werkelijk
heid. Ik vind het dus leuk om zo'n
horoscoop in te kijken, maar dan
leg ik hem naast me neer. Ik hecht
er geen echte waarde aan". Ze
slaat ter rechtvaardiging een rap
port open vol marktonderzoeken.
„Hier, 81 procent van de onder
vraagden leest de horoscoop. En
in de leeftijdsklasse van 16 tot 24
jaar vindt 66 procent hem zeer
goed. Dan mag hij best in je blad.
Maar we relativeren hem wel. Kijk
maar. Margriets dolle dwaze va
kantiehoroscoop. „Sensatie,
Kreeft, dat familiepension in Enge
land is gekraakt door onvervalste
spoken". Met zulke grapjes laat je
zien dat het allemaal erg vrijblij
vend is, dat de mensen de horos
coop met de nodige korrels zout
moeten nemen".
NIEUWE
HOOFDREDACTRICE
VAN VOLWASSEN
VROUWENBLAD
Betrouwbaar
Hanny van den Horst, tot het be
gin van dit jaar voorgangster van
Winnie van Rossem, nu adjunct
directrice bij de VNU, het concern
dat zoveel vrouw in zijn bladen
doet, heeft ooit gezegd: „Het ken
merk van Margriet is zijn geloof
waardigheid". Los van die horos
coop nu even hoe geloofwaar
dig is Margriet?
De nieuwbakken hoofdredactrice
verwisselt stoel voor stokpaard.
„De kwaliteit van ons blad (het
woord kwaliteit zal in de verdere
loop van het gesprek nog vele ma
len vaker vallen) is door de jaren
heen zo goed geworden dat leze
ressen of lezers nauwelijks ooit
klagen ovér een fout. Het komt
maar een doodenkele keer voor.
We controleren alles op zijn be
trouwbaarheid en waarheidsgehal
Wel vindt ze dat een blad als
Margriet onder de huidige om
standigheden warmte moet uit
stralen. „We moeten onze reactie
niet zoeken in vertrutting, maar in
emoties. In intermenselijke rela
ties. Gezondheid, natuur, milieu,
seks in die sfeer valt nog zo
ontzettend veel te doen dat niets
met vertrutting te maken heeft.
Door de welvaart is het welzijn in
de knoei gekomen. Nou, dan moe
ten we het over welzijn gaan heb
ben. Volgens mij zal het ik-tijd-
perk vervangen worden door een
wij-tijdperk. Je kunt niet op ei
landjes leven. En aan dat wij-tijd
perk wil Margriet meewerken",
Volgt, met duidelijke graagte, een
citaat uit de troonrede van konin
gin Beatrix. „We moeten niet den
ken aan de dingen die niet kun
nen, maar aan de dingen die wel
kunnen". Ook de nieuwe wind die
uit de hoofdredactionele hoek van
Margriet waait, zal positief zijn.
Dat stimuleren van huisvrouwen
bijvoorbeeld om er iets bij te gaan
doen, als is het maar een cursus.
Hanny van den Horst noemde het,
toen ze nog hoofdredactrice was,
„de vrouwen een vangnetje ge
ven".
Ontwikkelingsproces
Nu wil de economische weersver
wachting helaas dat er tijdens de
komende buien weinig vlinders te
verschalken zullen zijn. Wat voor
zin heeft het vrouwen aan te spo
ren tot het volgen van cursussen
als ze straks met de behaalde re
sultaten geen kant uit kunnen?
Een tik op de vingers is het ant
woord. „Dat is nou typisch dat
je het probleem weer naar vrou
wen toeschuift. Alsof het voor
mannen niet precies hetzelfde ligt.
Je moet ophouden met dat ge
praat over mannen en vrouwen. Je
moet over mensen praten, want
die toekomst vol werkloosheid
komt op ons allemaal af. Ik vind
dus dat je als blad niet bij voor
baat moet zeggen: vrouwen, blijf
maar lekker thuis, want straks lig
gen er toch geen kansen voor je.
Dan snijd je ze af. Ik vind dat het
ontwikkelingsproces door moet
gaan. Stel dat het arbeidsethos
verandert. Stel dat er een wereld
komt met een werkverdeling tus
sen vrouwen en mannen waarbij
het verwerven van inkomen min
der belangrijk is dan het functio
neren in de maatschappij. Ieder
een gelukkig. Dan zit je toch goed
als vrouw wanneer je gewerkt heb
aan je ontwikkeling? Persoonlijk
vind ik dat het die kant uit moet.
Niemand wordt toch gelukkig door
te gaan zitten navelstaren? Maar
of ik deze gedachte via Margriet
ga uitdragen? Ik weet het nog
niet. Daarvoor heb ik eerst een
veel bredere oriëntatie nodig. En
heel het team moet het er natuur
lijk over eens zijn. Luister: hoe
lang zit ik nou helemaal op deze
stoel?"
PIET SNOEREN
mie van Rossem: niet navelstaren.
Er is weer een nieuwe mogelijkheid bedacht om er in de sombere win
termaanden eens even op uit te trekken. Schransen en dansen op een
gigantische ijsbreker, tevens 's werelds grootste, snelste en modern
ste veerboot: de Finnjet.
„Ferrying in cruising style", noemen de Engelsen het nieuwe verschijn
sel om de internationale veerdiensten in te schakelen voor pleziervaar-
ten die de geneuchten bieden van een echte cruise. De mini-cruise,
een korte spelevaart dus.
De rederij Finnlines te Helsinki presenteert dit gebeuren als een mo
dern winteravondsprookje op de Oostzee. Vanaf eind december slaat
de vorst hier geducht toe. De minicruise-passagiers kunnen er getuige
van zijn, hoe de veerboot zich een weg baant door het kruiende ijs en
de schotsen terzijde werpt als waren het luciferhoutjes.
nieuwe snoepje van
de reismarkt niet
ontgaan.
Zij hebben er een
busreis van circa
650 kilometer voor
over, om zich in te
kunnen schepen
aan de Scandina-
vienkai in Trave-
münde en reizen op
de vijfde dag dezelf
de weg per bus te
rug, met heugenis-
sen aan de pittige
Polar cocktail en
het Skandinavisch
buffet met keuze uit
een vijftigtal warme
en koude gerech
ten, waaronder ren
dierlapjes. „Hyvaa
Ruokahalua", sma
kelijk eten. Met op
de achtergrond het
ruisen van Sibelius wouden en water
vallen en de met puntjes bespikkelde
woorden die hostesses aan de mi
crofoon toevertrouwen.
Drijvend hotel
Finnlines beheert de golven op deze
vaarvakantie van in totaal 2.300 kilo
meter. De passagiers bevolken een
drijvend klassehotel van negen ver
diepingen, met als hoogste de sky-
bar, dertig meter boven de zeespie
gel, met een schitterend uitzicht over
de golven of het ijs, afhankelijk van
het jaargetij.
De vijfdaagse mini-cruise bestaat in
feite uit twee dagen bussen, één dag
De machinekamer van de Finnjet, uitgerust met
straalmotoren, vermogen 75.000 PK, wordt meer
gecontroleerd dan bediend vanuit dit centrum.
markt, met fraai gesneden bordjes
boven de kramen, voegt een toets
van ambachtelijkheid toe aan de
massiviteit van Helsinki. En wereld
beroemde moderne architecten
brachten een lichtere toon in deze
majesteuze symfonie, vol geruis van
zee en wouden. Het parelgrijze Fin-
landiahuis van Alvar Aalto zeilt als
een schip een verre horizon tege
moet.
's Middags worden de passagiers
losgelaten op de boulevards en in
het centrum, waar zij Helsink ervaren
als een razenddrukke metropool, met
als hoofdader de Mannerheimvagen.
Rustpunten zijn de talloze winkels en
showrooms, waarin alles getoond
r de rest varen.
„Deze combinatie voldoet uitste
kend", zegt Tuya van der Klein, de
vlot Nederlands sprekende Finse,
werkzaam op het kantoor van F.A.
Voigt en Co te Amsterdam, agent
van Finnlines in ons land. „Vooral de
Nederlanders zijn opgetogen over de
luxe aan boord". De Finnjet is het vi
sitekaartje van Finland. Een visite
kaartje, ter lengte van 213 meter,
met alle denkbare luxe voorzieningen
ontspanningsmogelijkheden.
Geen van de 1.500 passagiers die bij
volledige bezetting aan boord
zijn, kan zich beklagen over dit aan
bod als hij 's avonds moe maar vol
daan de lift neemt naar de „hotelaf
deling", strikt gescheiden van alles
wat geluidsoverlast kan opleveren.
De „rustzone" heet deze sector in de
brochures.
Monumentaal
In Helsinki staan de bussen klaar
voor een dagexcursie. Standbeelden
vol heroiek, empiregebouwen, espla
nades die naar het water leiden; mo
numentaliteit allerwege, tot in de
grootste boekwinkel, annex waren
huis van het westelijk halfrond:
Stockmann. De prachtige overdekte
uitzonderlijke schoonheid.
Eendagsvliegen
Bengt Pihlström, directeur van het
Nationaal Bureau voor Toerisme in
Finland, toont zich voldaan over de
„eendagsvliegen" van deze mini
cruises. maar nog niet geheel tevre
den. Finland 'verdient méér tijd; zelfs
in Helsinki en omgeving zou men da
gen kunnen doorbrengen. Men is be
zig met een voorlichtingsactie over
de mogelijkheden om in Finland de
wintersportvakantie door te brengen.
In 1979 kwamen er 38.000 Nederlan
ders op bezoek, een toename van 25
procent in vergelijking met het voor
gaande jaar. De ANVR heeft er on
langs een congres gehouden en alle
reisbureau-directeuren keerden en
thousiast terug naar Nederland.
Veel landgenoten maken ook "s zo-
.mers gebruik van de Finnjet, die de
overtocht dan veel sneller maakt, in
22 uur. Het schip vervoerde vorig
jaar 237.000 passagiers van Trave-
münde naar Helsinki v.v. Er worden
's winters aan boord ook veel con
gressen gehouden, alweer een com
binatie van het nuttige met het aan
gename.
LEO J. LEEUWIS
Het uitzonderlijk
luxe vaartuig is na
melijk tevens ge-
klassificeerd als ijs
breker in de hoog-
sie categorie: 1 A-
super in de Finse
ijsklasse. De boeg
legt daar een getui
genis van af, met
extra-versterkingen.
Hoewel de Finnjet
een dienst onder
houdt tussen Trave-
münde en Noord-
Duitsland en Helsin
ki, laten ook Neder
landers zich dit
De mini-cruises met de
Finnjet, welk schip van
eind december tot
maart tevens als een
reusachtige ijsbreker
fungeert, worden door
de rederij Finnlines
aangeboden in samen
werking met o.a. De
Jong In tra tours, die de
busreis naar Trave-
münde verzorgt. De
vijfdaagse reis kost tot
half februari f 395, -,
daarna f 425,- en in
april f 450,-.
Dit zijn „vanaf-prijzen",
met de mogelijkheid
dat men in een vierper-
soonshut terecht komt.
Voor twee eenper
soonshutten worden
toeslagen gevraagd,
variërend van f 50,- tot
f 270,- en na 15 febru
ari f 60,- tot f 300,-.
Maaltijden onderweg
èn aan boord zijn niet
bij de prijs inbegrepen.
Het Scandinavisch buf
fet. zeer overvloedig, is
erg in trek. Men kan er
zoveel eten als men wil
voor f 19,- per per
soon.
Het, eveneens royale,
ontbijt aan boord is wel
bij de prijs inbegrepen,
evenals eenmaal het
gebruik van de sauna
en een rondrit door de
stad, met o.m. een be
zoek aan het Senaats
plein, de universiteit
prachtige bibliotheek)
en de beroemde, in de
rotsen uitgehouwen
Taivallahti-kerk.
's Middags krijgt men
gelegenheid om te
gaan winkelen.
Tussen eind december en eind maart wordt een bijzondere sensatie toege
voegd aan de mini-cruise. Dan fungeert de grootste en modernste veer
boot ter wereld tevens als ijsbreker op de Oostzee. Veel andere vaartuigen
kiezen dankbaar het kielzog van deze voorganger.
