Jazz-Ted maakt in Pardoeza plaats voor Chez Kok Kruidenman Kiuuk Walenkamp zette tariefsverhogingen op exploderende kerstboom I hond zoekt huis _i Caesar weet geen raad met zichzelf GINA <1 TAD/REGIO LEIDSE COURANT ZATERDAG 3 JANUARI 1981 PAGINA 5 Op mijn omwegen dóór stad en land kom ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel len wie u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar toestel 18 vragen. door Ton Pieters Het aards jazzparadijs van Ted Easton in het voormalige Pardoeza aan de Doezastraat in Leiden gaat niet door. Ted Easton voor de burgerlijke stand Theo van Est is een gerenommeerd bandleider en eigenaar van onder meer een grote jazzclub in Den Haag, maar hij wilde ook iets dergelijks op touw zetten in de Sleutelstad. Hij ontwierp daartoe grootse plannen voor een club in Pardoeza dat uiterlijk en innerlijk een metamorfose zou moeten ondergaan. Met voortvarendheid ging men ruim een half jaar geleden aan de slag, maar toen er buiten in de muren gehakt ging worden stokten plotseling de activiteiten. De gemeente had er een stokje voor gestoken. Nu blijkt, dat er nooit -- dixielandklanken uif het bouwsel zullen opstijgen. Over enige tijd zal men er Chez Kok kunnen eten en drinken. Maar ook daar kan muziek in zitten. Ted Easton stuurde ons eind vorig jaar een briefje met de mededeling, dat hij de plannen voor een jazzclub in het oude Pardoeza niet zal kunnen verwerkelijken. „Tegen een verbouwing zoals door mij bedacht, werd bezwaar gemaakt door de welstandscommissie. Misschien was het plan te rigoureus of misschien werd het karakter van het gebouw te veel aangetast. Belangrijk voor mij was, dat vooral ook de buitenkant aantrekkelijk gemaakt moest worden voor de jazzliefhebber". Dit was de welstandscommissie waarschijnlijk te gortig. „De gewijzigde bouwtekeningen die nu voorliggen en wel goedgekeurd werden, ofschoon het aanvangstijdstip voor de verbouwing nog zou moeten worden goedgekeurd, zijn voor mij niet acceptabel. Om een jazzclub renderend te doen zijn, moet deze er ook als een jazzclub uitzien", aldus Ted Ea§ton, die het jammer vindt voor zijn orkest en de Leidse jazzliefhebber, „want we hadden elkaar beslist gevonden in Pardoeza, een goed punt voor dergelijke activiteiten die kostenloos toch een steentje hadden bijgedragen aan het Leidse culturele leven..." Ted Easton dus af. Jongens zoals die van „Jazz on Sunday" treuren niet om het wegblijven (ook op zondag) van de Haagse jazz- mochol. „Overigens zaten we om een eventuele jazzclub van Van Est niet in zak en as, want Easton laat heel andere muziek horen dan die wij gewend zijn te brengen", reageerde bestuurslid Henny Kwik. Niet zogauw had Ted Easton uit Pardoeza zijn hielen gelicht, of Kok Holverda (die in Leiden van de ene vestiging naar de apdere draaft) stortte zich erop om er een bar- bistro te beginnen. Maar Kok zal wel eerst z'n pui behoorlijk opknappen, want op het ogenblik krijg je de indruk, dat er een gooi- en smijttent aan het verrijzen is, onder patronage van andere De buitenkant van het pand wordt drastisch opgeknapt. Een Leidse dwgist, die doorgaans op de winkelpromenade van de Haarlemmerstraat tot op de straatstenen in het oog lopend aan een soort kruidologie doet en voor zowat elk kwaaltje een thee aan te bieden heeft die naar meer doet verlangen, heeft tegen het einde van het afgelopen jaar een kunstzinnige oprisping gehad. Op een moment, dat hij zich waarschijnlijk stierlijk zat te vervelen (maar ik weet niet of dat nou thuis is geweest of op de zaak), ontwierp deze kruiden- en drogerijenman een late kerstkaart hij z'n clientèle voorspoedig 1981 wilde Ik kan de naam van deze vindingrijke verkondiger en heilsprofeet best noemen; het is Ludovicus Gerardus Maria Walenkamp, die bij een onnoemelijk aantal vrienden en magen bekend is als Kiuuk. „Ja, Kiuuk, zo noemen ze me nu eenmaal. Nou, dat met die kaart is niet zo vreemd. Om te beginnen zat ik me niet stierlijk te vervelen. Zoiets doe ik nooit, thuis noch op de zaak, of de klanten zouden moeten wegblijven; maar er wordt nog zo veel gehoest en gekucht en er zijn nog zo veel onschuldige pijntjes die ze via mij kunnen verdrijven dat het een komen en gaan is. Dat is dus nonsens, wat u de mensen in de krant vertelt. En kunstzinnig? Ach, weet ik veel. Misschien. Ik ontwerp al twintig jaar lang tegen het eind van het jaar heilwensen op kaart. Veelal in een oplaag van een paar honderd, want ik heb heel wat kennissen die allemaal zo'n kaart van me hebben gekregen. God, hoe ik er op kom; ja het is denken, denken en denken en dan komt er weer wat uit. M'n opzet is, dat ik die allemaal sterkte hè. Ik wil de aandacht op iets vestigen, maar ze niet ontmoedigen. Dat kun je ook niet doen, als je iemand een voorspoedig nieuw jaar toewenst. Voor 1978, bijvoorbeeld, maakte ik een kaart met vijf wereldbollen en bomen erop. Mijn wens was toen: Wees zuinig op de wereld; we hebben er maar Op de valreep van 1980 had Kiuuk Walenkamp een explosie in de vorm van een kerstboom op z'n wenskaart gezet. Weliswaar een boom met kaarsjes en gouden ballen, maar de hoofdversiering zijn tien vakjes met vuurrode grafieken. Opvallend is, dat De 'boom' van Kiuuk Walenkamp. al die tien grafieken een behoorlijk stijgende lijn vertonen. Bij elk grafiekje moet Kiuuk ai ai ai geroepen hebben, want hij voelde de pijn die ervan uitging. Zo laat hij (op de reproduktie is daarvan natuurlijk niets te lezen, maar u moet me geloven) zien wat er in 1980 allemaal, „omhoog" is gegaan: gas, alcohol, BTW, huur, hypotheek, licht, water, trein, benzine en vakantie... „Dat is nog maar een fractie van de totale ellende; ik moest hiermee volstaan, anders was de boom veel te groot geworden. Ach arm, wat een toestand was het!" LEIDEN Geboren: Johnny z.v. J. Mol en L. Kuijt; Justin Robert z.v. R. W. Davis en E. J. A. M. van den Berg; Thierry Seraphin Wilhelmus Petrus z.v. P. J. W. Th. Caspers en M. C. Martinez; René Cornelis z.v. C. J. Landman en L. Star; Abraham Ruben z.v. F. A. de Wolff en D. Rouendaal: Remco z.v. A. du Pré en C. E. Ver hoef!; Karlijn Marije Ineke d.v. P. P. G. M. Spoek en C. S. J. Tunderman; Corinda Elizabeth d.v. W. J. Schonen berg en A. J. van der Bent; Vincent z.v. J. J. Sloos en L. Boot; Hendrika Wilhelmina d.v. A. Imthorn en H. W. de Jong; Fabian Gary z.v. D. G. Ree der en R. D. Gunther; Santoucha Car- milla d.v. D. G. Reeder en R. D. Gun ther; Jessica d.v. J. van Duivenboden J. Th. de Jager; Antonie z.v. A. de Mooij en W. Gravekamp; Sabina d.v. R. M. Wansink en J. den Outer; Hay- dee d.v. G. J. van den Berg en M. Walde; Maxim z.v. W. P. de Ruijter en J. Schaap; Teunis z Meijers; Hendrika d.v. W. J. van Ros- sum en T. Boezaard; George z.v. E. J. L. van Zanten en C. v.d. Nieuwendijk; Wit; Janine d.v. G. F. M. Schimmel en G. J. Siebert; Natalie Margreta Maria Maria Helena d.v. D. Ouwehand en van Duljn; Guido Michiel z.v. M. Beck en M. de Jonge; Michel Alex; Mhanni en M. Velthuijzen; Tim z.v. T. Swarthoff en H. P. J. Kerkvliet; Erik Martin z.v. H. S. M. Bouwens en J. C. M. Hoogendoorn; Wesley z.v. J. L. F. Buijn en A. P. de Wagenaar; Nese d.v. H. Aydin en N. Yildrim; Marijn z.v. E. J. van Beek en R. de Graaf; Anne Roos Marieke d.v. L. Jonker en M. Th. B. de Rijk; Hendrik Cornelis Pie- ter z.v. H. van den Eijkel en M. C. G. van Zuijlen; Kim d.v. C. J. M. Dona en J. Zuurmond; Helena Adriana d.v. J. A. Duivenvoorden en W. H. van der Wiel; Jenny d.v. J. R. M. Augustinus i J. M. E. Ladan. Overleden: W. G. M. Boshoff geb. in; J. R. Often 12 i. C. Eggink 28 jul. 1898, 1936, man; A. van Leeu wen 7 aug. 1914 e.v. A. C. Kleijn; M. Nieuwenburg 19 apr. 1893 e.v. W. geb. 29-8-1898 man; G. van Slingerland geb. 7-8-1898 man; M. M. J. van der Steen, geb. 5-4- 1927 vr. echtg. van P. van der Linden; A. Onderwater, geb. 15-2-1919 vr.; P. Pieterse, geb. 16-12-1906 man; H. R. P. Rijks, geb. 4-6-1936 man; A. J. Heijnen, geb. 19-1-1931 vr. echtg. van J. de Wit; E. H. L. M. van Deun. geb. 24-8-1964 man; W. Hollebeek. geb. 6-11-1894 vr. geh. gew. Schreuder. geb. 19-5-1894 man; A. van der Reijden, geb. 7-2- 1913 man; A. van Wijk. geb. 2-11- 1912 man; R. Hartevelt, geb. 12-8- 1922 vr. echtg. van P. Ouwehand; M. Mulder, geb. 28-4-1896 vr. echtg. van Kaaij, geb. 22-1-1907 r boon geb. 9-4-1904 vr. geh. gew. met A. Segaar; J. M. Vijlbrief geb. 6-2- 1905 man; H. Chaudron, geb. 20-1- 1917 vr. echtg. van J. van der Steen; Post, geb. 31-12-1912 man; P. 1-1967 vr.; H. Varkevisser geb. 7-10- 1903 vr. geh, gew. met C. Jonker; A. Corts, geb. 20-8-1901 man; A. Vreug- r Wekelijks verschijnt in de Leidse Courant de rubriek „Hond zoekt huis". In deze rubriek wordt een hond (of soms ook wel een kat) beschreven die in het asiel ver blijft om daar een zekere dood tegemoet te gaan... tenzij het dier een goed tehuis vindt. De in de rubriek beschre ven honden zijn óf gevonden, óf door hondenbezitters naar het asiel gebracht. Ze worden om uiteenlopende re denen afgestaan, vaak begrijpelijk, maar soms ook vols lagen onzinnig. De in „hond zoekt huis" beschreven die ren zijn alle goed gezond, hebben een wormkuur onder gaan en zijn volledig ingeënt. Tegen betaling van circa 60 •gulden ten bate van zwerfdieren zijn ze af te halen. Adres; Nieuw Leids Dierenasiel, Besjeslaan 6b, Leiden. Tel.: 411670. Geopend di. t/m vr. 10-12 en 14-17 uur, za. 10 tot 12 en 14-16 uur. Zondag en maandag gesloten. I l 1 I I I ng) j LEIDEN De Ierse Setter Caesar is behept met talen ten van op z'n zachtst gezegd „twijfelachtige aard". Het dier heeft in de sloperswe reld heel wat baanbrekend onderzoek verricht en als schilder heeft Caesaf even eens furore gemaakt. Spijtig is alleen, dat hij als schilder van abstracte voorstellingen wel erg natuurlijke materia len ter hand neemt... Zoals zoveel, kunstenaars ligt de dartele jongeling (acht maanden) met zichzelf in de knoop. Een beetje aandacht van menselijke vrienden is echter voldoende om de Ier weer uit de knoop te halen. Toen Caesar vier maanden oud was, maakte hij voor het eerst kennis met het Leidse dierenasiel. Het echtpaar, dat Caesar in het gezinsleven had ibpgenomen, was niet over dacht te werk gegaan. De pup- pie werd groter hoewel de betrekkelijke 'ouderdom' bij Caesar niet met gebreken kwam en na verloop van tijd bleek het hebben van een hond toch een te zware belas ting voor beide werkende ech telieden te zijn. Daarna ont fermde een gezin met kinde ren zich over de jonge hond. Na enige tijd werd de rood bruine jachthond echter weer teruggebracht. Met de weten schap, dat als de mensen van huis waren, het dier zich in zijn zenuwachtigheid onledig hield met het slopen van de huisraad, kon de familie niet leven. Maar drie dagen later stonden de betraande familie leden weer op de stoep van het asiel. Zonder Caesar was niet meer te leven: het ging van „zo lief voor de kinderen" tot „gezelligheid in huis". Caesar dus weer dolblij mee. Twee maanden later werd de schei ding echter definitief vastge steld. De familie leverde Cae sar in en kan zodoende geen aanspraak meer op de hond maken. Een asiel is per slot van rekening geen ruilbeurs. En nu zit de gekooide Ier da nig in de problemen. Het juve niele dier gedraagt zich als een dartel veulen in een weidse weide. Als Caesar onder bege leiding een blokje omloopt, trekt hij aan de honderiem en, maakt de meest onmogelijke bokkesprongen. Eenmaal te rug achter de tralies, is Caesar alhaast even onbehouwen. En dat heeft tot resultaat, dat hij enthousiastin zijn eigen vuil staat te springen. Een oudere hond loopt doorgaans om de hoopjes heen, ruikt er hoog stens even aan. maar zal er niet in stappen (mensen wel!). Het kleurtje, dat het hok van Caesar krijgt, is eigenlijk best artistiek, maar toch... Voor de goede orde moet gezegd wor den, dat Caesar dergelijke fratsen in een huiskamer nooit zal uithalen. Alleen het asiel werkt activerend op de creati viteit van het schrandere dier. Als er echter vreemden in de buurt zijn, kruipt de hond ang stig in zijn schulp. In een hoekje begint de snelle jacht hond aandoenlijk te trillen en stopt het dynamisch gespring. Als het vertrouwen eenmaal gewonnen is doorgaans een kwestie van enkele minuten is de kameraadschap defini tief bezegeld. Om het kort te maken: Caesar is een goedaardige, enthousias te hond, die af en toe moet kunnen rennen en die welge meende aandacht nodig heeft. Dat is nou eenmaal de aard van het beestje. De elegante jachthond moet zijn snelheid afS en toe kunnen bewijzen. Roxy, de hond van vorige Kinderen kunnen bij Caesar week, heeft nog geen nieuw Caesar heeft behoefte aan het vertrouwen van de mensen. thuis kunnen vinden. Astrid .Leiderdorp gevonden. De omdat hij biefstukken van de daarentegen, de ontzagwek- nieuwe bazin van Astrid, heeft kostelijk gedekte dis griste. De kende herder, die voor Roxy zich in het verleden al ont- nieuwe bazin beseft kennelijk, in het nieuws kwam, heeft een fervid over een herder die el- d&t honden soms niets mense uitstekend onderkomen in ders niet te handhaven was, lijks vreemd is.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1981 | | pagina 5