ert Rigtering
erlaat SJJO in
)egstgeest
J
loubrugse oudheidkundige vereniging
Otto Cornelis vanHemessen"
ii versterkt en actief aan de slag
Gevarieerd quatre mains spel
Avant-garde
en humor in
concert vanLesko
p^D/REGIO
it
ONGE CL UB GAA T PUBLICEREN,EXPOSEREN,
ÏÏERVIEWEN EN ARCHIEFWERK DOEN
;>f u
LEIDSE COURANT
DONDERDAG 18 DECEMBER 1980 PAGINA 5
I
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgenkussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
Vdi je anderhalf jaar oud
adi nt, heb je over het
;emeen nog niet zo veel
te brengen. Maar voor
n „peuter" gaat deze regel
Iet ker niet op. In de zomer
ft a»n vorig jaar bundelde een
ric ntal Woubrugse en
tert logmadese
idheidlievende krachten
ih en richtte de
weldheidkundige vereniging
acht )tto Cornelis van
vai «messen" op. Een nogal
eze gewone naam voor een
ollefcib die je een Kamer
wetl u kunnen noemen
aar de reeds lang
eo istrscheiden naamgever O.
ïn van Hemessen, in het
n d|ven dorpsveldwachter te
woifoubrugge. kwam van
legheden huize en inspireerde
Idem zoekers naar het dorpse
t h< rieden krachtig. Aan Van
verfmessen, die een
langrijke stoot gaf tot de
idheidkundige
(langstelling, wil men zich
Woubrugge blijven
itrekken. Daarover straks
>g wat meer. Allereerst
il de jonge vereniging
)tto Cornelis van
emessen" meer aan de
eg gaan timmeren, meer
ikendheid geven aan de
Delstelling en propaganda
aken. Zo menen de
loubrugse en Hoogmadese
nateur-oudheidkundigen,
Bt er best nog heel wat
■den bij kunnen. Praatjes
W tien, maar niet ten
irechte.
gen
tW( )aarom gaan we er nu
ig tegenaan om leden te
en", zegt Herman J. C.
ïan, sinds begin
iber voorzitter van de
niging als opvolger van
:k de Boer, die mede-
ichter was maar wegens
*ek naar Koudekerk
nog prille functie moest
irleggen. „We hebben
e"n £n fijne vereniging, maar
lie ongeveer 25 leden, dat is
•vo^atuurlijk veel te weinig",
ng ld us Bosman. „We streven
f beslist niet naar, de
■aou
mai
^grootste vereniging in onze
'gemeente te worden, maar
vijftig tot honderd leden
moet toch mogelijk zijn in
een gemeente met bijna
vijfduizend inwoners. Daar
gaan we nu de komende
maanden zoveel mogelijk
aan doen. Zo zullen er huis
aan huis folders worden
verspreid om de mensen
van Woubrugge en
Hoogmade, verenigd in één
gemeente, attent te maken
op het bestaan van onze
oudheidkundige
vereniging".
Herman Bosman heeft niet
zomaar interesse voor de
plaatselijke
geschiedschrijving, ook de
historie op groter schaal
heeft zijn liefde. Kan ook
niet anders eigenlijk, want
deze Woubruggenaar is
geschiedenis-docent aan een
Amsterdamse school. Daar
is geschiedenis zijn beroep,
thuis koestert hij het
Woubrugse verleden als zijn
hobby. „Toen ik tot
voorzitter werd gekozen
werd het bestuur meteen
versterkt met een vijfde lid.
Dat was Mendelmoet Faber,
die geschiedenis studeert en
de geschiedenis van
Woubrugge ook een warm
hart toedraagt". Een
stevige, bijna professionele
basis dus voor een boeiende
liefhebberij.
Inmiddels is het nog korte
bestaan van de vereniging
van geschiedvorsers niet
zonder vruchten gebleven.
Zo was er korteling een
door haar uitgebrachte
publicatie over de
Hoogmadese Molen. Het
boekje werd gratis en voor
niets uitgereikt aan de
aanwezigen op de eerste
jaarvergadering. Overigens
was deze publikatie een
„boontje uit eigen tuin",
want bestuurslid Jan
Keijzer heeft zowaar in zijn
boerderij aan de Leidse
Slootweg een volledig
geoutilleerde drukkerij
In het museale centrum van Woubrugge gaat oudheidkundige vereniging „Otto
Cornelis van Hemessen" komend voorjaar haar grote voorbeeld en naamgever
met een tentoonstelling herdenken.
ingericht en daar kwam het
boekje ook van de persen.
Een man die werkelijk goud
waard is voor het
gezelschap. De
oudheidkundige vereniging
zal in de toekomst nog wel
vaker een beroep op Jan
Keijzers drukkerij doen, zo
verwacht men. Over niet al
te lange tijd verschijnt
namelijk een tweede
verhandeling die de
befaamde 18e eeuwse
predikant Alexander
Comrie tot onderwerp
heeft. Dominee Comrie
oefende zijn ambt jarenlang
in Woubrugge uit en nog
steeds worden zijn, wellicht
nog niet achterhaalde,
theologische uiteenzettingen
herdrukt vanwege de vraag
„Otto Cornelis van
Hemessen" mag ook
gebruik gaan maken van
het Woubrugse
dorpsmuseum, boven de
brandweergarage aan de
Dokter Lothlaan.
Wethouder Haasbroek, die
als beheerder de sleutel van
het museum op zak heeft,
was er meteen voor te
vinden om volgend voorjaar
gastvrijheid te verlenen aan
de vereniging die er dan
een tentoonstelling wil
inrichten rond de grote
veldwachter Van
Hemessen, die buiten
dienstverband een groot
historicus en minnaar van
de dorpsgeschiedenis is
geweest. Uiteraard zal één
en ander gepaard gaan met
het uitgeven van een
publikatie over de
veldwachter, naar wie in
Woubrugge een museum,
een kade en ook een
vereniging is vernoemd. Als
Van Hemessen, de man met
de martiale snor die heel
wat inwoners nog vrij
levendig voor de geest staat
en straks met een expositie
postuum gehuldigd wordt,
dat allemaal eens had
kunnen weten.
De vereniging, die pas komt
kijken maar toch al blijkt
geeft van een krachtige
dadendrang, heeft nog meer
noten op haar kwieke zang.
Voorzitter Bosman vertelt
daarover: „We lopen ook al
een tijd rond met het idee
van een geluidsarchief. In
Woubrugge en Hoogmade
zouden we graag oudere
bewoners willen
interviewen om ze eens te
laten vertellen over hun
vroegere werk, over hoe
het verenigingsleven er
destijds uitzag en nog meer
van die bijna uit het oog
verloren zaken. Bejaarden
hebben vaak veel te
vertellen. We denken
bijvoorbeeld aan mensen
die jaren terug bij de
brandweer waren, mannen
die eens op een
scheepswwerf hebben
gewerkt. Met dergelijke
bejaarden zouden wij graag
eens willen praten".
En er zit nog meer in het
dynamische vat voor „Otto
Cornelis van Hemessen".
Als het een beetje meezit,
wil men ook met een
bescheiden groepje leden
aan „gericht
archiefonderzoek" gaan
doen. Herman Bosman:
„Heel interessant zou
kunnen zijn, een onderzoek
te verrichten naar
Woubrugge in de Franse
tijd, begin vorige eeuw; of
we zouden kunnen speuren
naar rechtspraak en
misdaad (in Woubrugge) in
de zeventiende eeuw. In
verschillende archieven is
daarover materiaal genoeg
te vinden". In elk geval
kunnen de plaatselijke
liefhebbers op het
historische vlak voorlopig
een eind vooruit. En wie
weet groeit de club van 25
nog eens uit haar jasje.
'/tylGEEST De welzijnswerken* Bert
ing gaat de Stichting Jeugd- en Jonge-
rk Oegstgeest verlaten. Bijna negen
rieden werd hij aangetrokken als
erkleider voor het gereformeerd-her-
Ie jeugdwerk. Hij kwam van Utrecht
"fcgstgeest als opvolger van Wika de
De organisatie waarvoor hij kwam
3 ging nog duidelijk uit van confes-
leen het clubwerk had een open ka-
Toch was de taak die Rigtering toe-
t was in opzet anders dan die van
organgster.
bestond er in Oegstgeest al een commis-
vertegenwoordigers uit drie kerken met
:1 het streven naar een combinatie van
igdwerk. Bert Rigtering deed veel coördi-
1 werk en in 1973, de statuten waren op-
startte de Stichting Jeugd- en Jonge-
"®j|rk Oegstgeest. In feite een interkerkelij-
JJchting waarin vertegenwoordigd waren
Dntjereformeerd-hervormd jeugwerk en de
^Öieke jeugd- en jongerencommissie. Thans
oneert de stichting geheel zelfstandig en
formeel geen binding meer met de ker-
Digtering ziet de stichting „op brede ba-
s „algemeen" en dat laatste wil zeggen
inclusief de kerken.
|n de SJJO werden de afgelopen jaren
litiatieven geboren en uitgewerkt Oor-
lelijk was men gehuisvest in het gemeen-
"um aan de Lijtweg maar later werd Ta-
waarin de Gereformeerd-Hervormde
[raad gehuisvest was als SJJO-gebouw in
'ik genomen. Er waren in het begin 22
lubs, later nam dit aantal af omdat er be
de clubs jeugdcursussen gestart werden
zoals fotografie enzovoort. Toch bereikt men
thans nog nét zoveel kinderen als zes a zeven
iaar geleden. Bert Rigtering blikt met tevreden
heid terug op het bereikte resultaat doch con
stateert dat er in Oegstgeest nog een „witte
vlek" dient te worden ingevuld, namelijk het
sociaal-cultureel werk voor volwassenen. Tus
sen de SJJO en de Stichting Welzijn Ouderen
Oegstgeest (SWOO) gaapt een leegte. Overigens
ziet Rigtering een aparte stichting voor sociaal-
cultureel werk voor volwassenen niet zitten
omdat de middelen er niet zijn. SJJO en SWOO
doen er wel iets aan om de „witte vlek" op te
vullen. Van de jongerensociëteit „Trefpunt" is
bekend dat zij zich beijverd heeft voor het ont
staan van een bewoners vereniging „De Lift" in
het Aart van Nescomplex. Voorts heeft de
SJJO kontakten met de dames van de VOS.
Bert Rigtering heeft zich bij de SJJO gemani
festeerd als een „motor". Ook op het gebied van
het kampwerk en de kindervakantieweek was
hij aktief. Hij legde vele relaties met andere in
stellingen zoals K. en. O. Het aantal vrijwillige
medewerkers groeide van 80 naar ruim 150.
Bert maakte onder meer deel uit van de com
missie welzijnsplanning van de gemeente, was
voorzitter van het Overleg Vrijwilligers Orga
nisatie (OVO) en maakte deel uit van de be
heerscommissie van het centrum „Het Drie
luik" waarin de SJJO, K en O en de Streekmu-
ziekschool zijn gevestigd.
Bijna negen drukke, aktieve en vruchtbare ja
ren heeft Bert Rigtering achter de rug. Rigte
ring gaat naar Venlo waar hij projektleider in
een buurtcentrum wordt. Morgen is er een af
scheidsreceptie in Taberna van half zeven tot
acht uur.
Bert Rigtering: „Motor" achter Stichting Jeugd- en Jongerenwerk Oegstgeest.
LEIDEN Het halfjaar
lijkse optreden van Lesko
betekent één van de weinige
pogingen in Leiden om het
publiek te confronteren met
moderne muziek. Een etiket
waaronder zowel muziek
van een voor velen revolu
tionaire esthetiek kan val
len als werken van deze
eeuw die weinig gespeeld
worden. Beide soorten mu
ziek waren vertegenwoor
digd in het programma dat
gisteren onder leiding van
Yigal Zimmerman werd uit
gevoerd in een verrassend
goed bezet LAK-theater.
Het echte avant-garde-element
was vertegenwoordigd met
werken van Berio en de Griek
Logothetis. Berio's Cinque Va-
riazioni, geschreven in een
vergevorderde seriële tech
niek, betekenden door zijn
complexe ritmen en dynamiek
en door zijn grote intervallen,
een zware technische opgave,
die door Frank Nijhoff met
een voor een amateur verbluf
fende vaardigheid ten gehore
werd gebracht. Een grote pre
cisie en uitstekende op- en af
bouw in spanning zorgden
voor een klankintensiteit die
de muziek ongekend boeiend
deed klinken, ondanks de
handicap van een niet al te
best instrument.
Het tweede avant-garde-werk,
de grafisch genoteerde Odys-
seia van Logothetis, werd uit
gevoerd door drie groepen in
strumenten die hun zwerf
tocht in klank naar eigen vin
ding hadden mogen invullen.
De glissando's, tonale citaten,
lichaamsbewgingen e.d. vorm
den een komische noot die om
in te studeren een enorme op-
.gave moet zijn geweest
Meer vertrouwd klonk Iberts
saxofoonconcertje, met een
virtuoos een zeer muzikaal
blazende Rob Hauser als solist.
Het klankbeeld werd soms
vertroebeld door de soms iel
en onzeker klinkende strijkers
- nog steeds de zwakke zijde
van Lesko - maar juist ver
sterkt door de vast klinkende
blazers. Het was de verdienste
van Yigal Zimmerman om met
rustige maar vaste hand deze
verschillen tot een harmonieus
geheel samen te voegen en de
grote lijnen heel muzikaal te
laten klinken.
Wederom vast en met leven
digheid voerden de blazers
Hindemiths septet uit dat ik
door zijn spannende en humo
ristische harmonische struc
tuur een goede keuze uit zijn
werk vond. Het parodistische
karakter in de zes stukken
van Ives inspireerden tot een
zelfde levendigheid. Evenals
in Ibert slaagde Zimmerman
erin, ondanks de heterogene
orkestratie, het orkest in een
ordelijk en zinnig verband te
laten klinken, waarmee veel
succes geoogst werd.
Het uitvoeringspeil bezat on
miskenbaar kwaliteit en de or
ganisatie, met een informatief
programmaboekje en relevan
te uitleg bij de stukken, droeg
een verzorgd karakter.
DIRK VOOREN
PvdA Woubrugge wil actiever
beleid in energiebesparing
•EN De pianisten.
Ambachtsheer en
de Vries, speelden gis-
in de Kapelzaal een
leerde serie quatre-
waarbij voor de pau-
indacht besteed werd
le Weense grootheden
en Schubert, en na
taze een aantal stukken
ie Franse School aan
bod kwam.
Al na enkele maten uit het
„Tema con variazioni" van
Mozart rees het angstige ver
moeden dat het duo weliswaar
technisch aardig op elkaar ir-
gespeeld was, maar dat, muzi
kaal gezien, ieder er een eigen
stijl op na hield, hetgeen het
geheel verstoorde. Ambachts
heer trachtte de verkrampt-
heid, die haar vooral in het be
gin parten speelde, te maske
ren door te harde en gescan
deerde aanslagen, terwijl De
Vries daarentegen haast timi
de afstak, zij het genuanceer
der. Ook in de daaropvolgende
„Fuga in g-mineur' van de
zelfde componist en in „Fanta
sie in f-mineur" van Schubert
werd enerzijds te drammerig,
anderzijds te aarzelend ge
speeld.
Gelukkig bleek na de pauze
dat goed samenspel wel dege
lijk tot de mogelijkheden be
hoorde. Blijkbaar kon men
zich in de Franse, veelal im-
Eressionistisch getinte werken
eter vinden, en hoewel men,
met name in het technisch pit
tige „Jeux d'enfants" van Bi-
zet, weieens een steekje liet
vallen, werd dit ruimschoots
gecompenseerd door een genu
anceerde sfeertekening.
Ook de „Cinq pièces enfanti-
nes" van Ravel en de „Trois
morceaux en forme de poire"
van Satie werden invoelend
vertolkt, zij het, dat ook dit
keer, mijns inziens, te veel
staccato werd gespeeld. Met
„Souvenirs de Munich" van
Chabrier kon het duo zich ge
heel uitleven in fortissimi en
gepaard aan een perfekte ti
ming maakten ze hiervan .dan
ook een waardig sluitstuk.
Flora Stiemer
WOUBRUGGE De leden
van de Woubrugse afdeling
van de Partij van de Arbeid
zullen binnenkort een be
roep doen op het gemeente
bestuur om te bewerkstelli
gen dat het Energiebedrijf
investeringen in de particu
liere sfeer zal financieren.
Een en ander om de energie
besparing te bevorderen.
Dit probleem kwam gistera
vond aan de orde tijdens de
jaarvergadering van de afde
ling. Aanvankelijk stond een
spreekbeurt van de kandidate
voor de Tweede Kamer, Fran-
coise Hermans, op het pro
gramma. Zij zou spreken over
vrouwenemancipatie, maar
moest vanwege een longont
steking verstek laten gaan.
