„Men laat mij nooit uitpraten lift l|C: 9 Wat maakt ,de mensen zo kwaad? H ii Drs. J. G. H. Janmaat, fascist of niet, is een man die bepaalde mensen in Neder land duidelijk tégen de haren instrijkt, ge zien bijvoorbeeld de gebeurtenissen afge lopen maandag in Den Haag. Wat maakt ie mensen zo kwaad dat zij keer op keer ergaderingen van de Centrumpartij ver- toren of verijdelen? We vroegen het aan r. A. Constandse, die gezien mag wor- en als een deskundige wanneer het gaat om het herkennen van vormen van racis- e of fascisme. „Het spijt me, maar over die partij kan ik niets zeggen omdat ik er le weinig van weet. Het enige wat ik weet is dat de heer Brookman erbij betrokken is, de man die zo af en toe een partijtje pricht". oor de goede orde zij vermeld dat de entrumpartij een legale politieke partij s, zo goed als de CPN dat is en de NVU an Glimmerveen. Mar' daarmee weten |we nog niet wat de argumenten zijn om e CP een fascistische partij te noemen. „Nederland is overvol" is een fascistische kreet, zo zei een van de actievoerders, maar dat lijkt onvoldoende om zo boos te worden. Wellicht is het de manier van ad verteren van de CP; in de advertenties wordt tamelijk provocerend gevraagd of het mogelijk is om in een land met vrije meningsuiting in het openbaar te verga deren over het onderwerp dat Nederland te vol is. Misschien ook ligt de oorzaak van de irritatie in het program van uit gangspunten van de Centrumpartij. Daar in staat; „Ontwikkelingshulp is onder meer bedoeld voor het verhogen van het welvaartspeil in de ontwikkelingslanden. Het huidige niveau van deze hulp wordt Heen verhoogd als een deel hiervan Iwordt gebruikt voor een gunstige afvloei ingsregeling voor buitenlandse werkne mers en bevordering van vrijwillige remi gratie van vreemdelingen. Deze doelstel lingen houden onder meer in dat ontwik kelingshulp voor een belangrijk deel be steed wordt aan de oplossing van het werkgelegenheidsvraagstuk in de her komstlanden van deze vreemdelingen. Ontwikkelingshulp moet in beginsel wor den onthouden aan landen die de men senrechten schenden". Voorts wil de Centrumpartij het referendum invoeren, vindt zij zeer strenge maatregelen nodig tegen de handel in verdovende middelen. Aan de andere kant wil men ombudsman nen in allerlei sectoren van de samenle ving, rechtswinkels, wetenschapswinkels, streek- dorps- en wijkraden en maatrege len tegen „de méns- en dieronterende bio-industrie". Drs. Janmaat: „Had ik vrouw en kinderen dan zou ik nog vandaag mijn lidmaatschap van de Centrumpartij opzeggen' echter i de fi opstel leken I de Vef et com keer o^AAG De heer J- G- H- Janmaat, doctorandus politicolo- eraar maatschappijleer aan het Sint Jans College in Den n Amejen het Lodewijk Makeblijde College in Rijswijk, in zijn vrije pese «feorzitter van de Centrumpartij, is een fascist, een racist en voorkewtegenwoordigt een partij die zo snel mogelijk verboden Eurodi|worcjen Althans, dat is de mening die een honderdtal de- jan dietranten afgelopen maandag door de hal van Hotel Babyion n ledery, Haag liet schallen. Is de heer Janmaat inderdaad een ra Ety eén fascist? Laten we niet afgaan op wat anderen daaro- -leden feggen, maar Janmaat zelf zijn standpunten uiteen laten zet- apacitej 3l afgejbelangrijkste waar men de Centrumpartij op aanvalt Is het verltflde Wij zijn van mening dat Nederland overvol is. We ko- Bken é£en heleboel woningen te kort. Voor 300.000 mensen is er No|werk- terwijl een nog veel groter aantal in de wao zit. Wij 3d en S1 dat de centrale overheid onverantwoord handelt door bui- at allenders 'n Nederland toe te laten, die niet strikt noodzakelijk je gast10 land we9 moeten. We spreken dan niet over politieke Iuktiec3el'n9en- d'e b'i terugkeer naar hun land de kans lopen de' al |S m^traf te krijgen of gemarteld te worden. Die mensen mag je nercieér''ik n°°'t terugsturen. Maar wij zijn er wel voorstander van rerendP buitenlanders die illegaal in ons land vertoeven, naar hun rd zijn 'land terug te sturen. Geheel anders ligt het met de legale inst prfilanders. Die zijn hier met alle recht. Die mogen van ons zin* ajerust Wijven, mits z'j zich aanpassen aan de Nederlandse krijgt f,ev'n9 Doen zij dat niet. dan zullen zij altijd als buitenlan- i het qals vreemdelingen worden beschouwd en zich geen be- ictormalke P'aats in onze samenleving kunnen verwerven. Velen B situatlen w'"en helemaal niet voor altijd in Nederland blijven. Ze ^n van hun vaderland en zij wachten erop tot de situatie LAAS Gvooc hen beter wordt. Die mensen moeten we helpen. We _en ervoor zorgen dat zij het in hun eigen vaderland beter i dan ze het hadden voordat ze naar Nederland kwamen. |dan moeten we het wél goed doen, en niet op de halfslach- panier waarop Den Uyl en Van Agt dat doen. Buitenlanders die hier gelukkig zijn (en dat zijn meestal diegenen die 'Jnel de Nederlandse taal hebben eigen gemaakt en die zich fen aangepast) mogen van ons gerust in Nederland blijven", gjanmaat. ningen |lechte economische situatie in ons land, de woningnood, de osheid, gevoegd bij het aantal buitenlanders in f land die zich niet willen men aanpassen, leidt nu grote spanningen. De tyanders voelen zich dik- gediscrimineerd en ze de ondergeschovenen ze maatschappij te wor- Als men zo doorgaat, de Nederlandse samen- steeds onrustiger. De iingen zullen, naar ik ern- ees, binnen tien jaar lei- )t een met conflicten ge- samenleving", s drs. Janmaat zouden grenzen moeten sluiten, ijaat daarin overigens niet er geldt inmiddels een Iplicht voor Turken en lergelijke plicht gaat na ivember ook gelden voor mers; de fractievoorzit- de VVD in de Haagse nteraad, Ressenaar, deze week om een mi- nstop en Drees jr. van heeft indertijd nogal wat ing gewekt door iets lijks voor te stelten. aan de andere kant is )k zo, dat als een hele- luitenlanders willen remi- i (of als een heleboel Ne derlanders bereid zijn in een ander land hun geluk te zoeken), als er daardoor weer ruimte komt in ons land, als we daardoor weer voldoende werkgelegenheid hebben, dan zijn voor mij buitenlan ders weer welkom. Maar, en dat moet hun wel van tevoren wor den duidelijk gemaakt, zij moeten wel alle mogelijke moeite doen zich aan de Nederlandse samenleving aan te passen", aldus Jan maat. Rugblessure Hij vindt dat een zeer acceptabel standpunt en is bereid dat te blijven verdedigen. „Maar had ik vrouw en kinderen, dan zou ik nog vandaag mijn lidmaatschap van de Centrumpartij opzeg gen". Hij doelt met die opmerking op de gebeurtenissen afgelo pen maandag in Hotel Babyion en de rugblessure die hij tijdens de schermutselingen opliep toen iemand hem een harde klap verkocht. „Ik zou graag weten wie die man was. Niet om een aanklacht tegen hem in te dienen; ik wil met hem praten, hem uitleggen wat onze standpunten zijn. Maar wij krijgen daartoe niet de kans. Nooit probeert men met ons te argumenteren, te discussiëren en dat maakt mij bang. Men komt nimmer met ar gumenten om ons te bestrijden. Men probeert ons alleen te overschreeuwen zoals maandag in Babyion. Om te kunnen dis cussiëren met tegenstanders beleggen wij juist openbare verga deringen. Men maakt daarvan echter geen gebruik. Men gebruikt geweld. En dat is een angstige ontwikkeling. Wanneer alles waar mee men het niet eens is, onder de grond wordt gestopt met de vermelding „racisme" of „fascisme" en men daarmee de proble men (die echt leven in Nederland en gok steeds groter worden) verdoezelt, dan bereikt men juist het tegendeel van wat men zegt te beogen. Dan gaat het ondergronds gisten met uiteindelijk de roep om een sterke man eri dan zijn we heel ver van huis. Want dat betekent het einde van de democratie. Zo'n sterke man zal overigens niet uit de Centrumpartij komen, want die hebben we niet". „Het gekke is", aldus Janmaat, „dat als wij uitspraken doen als voornoemd, we worden uitgemaakt voor de éngste mensen van Nederland. Maar wanneer de VVD, het CDA of de PvdA stellen .dat er alles aan moet worden gedaan de migratiestroom uit Suri name te stoppen, dat overigens terecht serieus in het par lement wordt besproken". Kan de heer Janmaat begrip hebben voor de beslissing van Ho tel Babyion om de vergadering te annuleren? dK ten. De schermutseling van afgelopen maandag, waarbij Janmaat (geheel links op de foto) een rugblessure opliep. „Ik vind het jammer", luidt zijn aanvankelijke reactie. Maar, zo dringen wij aan, als er een bommelding binnenkomt in een hotel waarin een paar honderd mensen verblijven, als er te lefoontjes komen met de mededeling dat „die fasoist wordt gelyncht indien de vergadering doorgang vindt", kunt u dan echt geen begrip hebben voor de beslissing van Babyion? „Meent u echt dat die dingen ?ijn gebeurd?", vraagt hij enigszins verbijsterd. „Als dat inderdaad zo is, dan begrijp ik die beslis sing best. Maar waarom zeggen ze dat dan niet tegen mij? Ik kreeg van de heer Schuijt, een lid van de directie, alleen maar te horen dat ik discrimineerde. Ik heb hem toen, In het bijzijn van een politieman, gevraagd die woorden direct terug te nemen, omdat hij daarvoor geen enkel bewijs had en dat hij alleen de actievoerders nasprak. Hij heeft die woorden inderdaad terugge nomen, maar toch kon de vergadering niet doorgaan". Volgende vraag: de heer Van Breukelen, voorlichter van MAB- holding waartoe Babyion behoort, heeft ons en de demonstran ten verteld dat hij niet wist dat het om een openbare vergadering ging van de Centrumpartij, dat de zaal was gehuurd onder de hem nietszeggende naam Janmaat. Dat alles werd gezegd nadat u door de politie was weggevoerd en de demonstranten Babyion een fascisten-nest noemden. „Maar ik heb helemaal niet 'onder mijn eigen naam geboekt. Ik heb gezëgd dat het om een openbare vergadering ging van de Centrumpartij, waarop we misschien een dertig leden en sympa thisanten (want we zijn niet groot) verwachtten en nog een aantal belangstellenden. Op de borden in de hal zou worden vermeld dat de vergadering van de Centrumpartij in die en die zaal werd gehouden. Tenminste, zo hebben we dat telefonisch afgespro ken. Maar misschien kan ik het u zwart op wit laten zien". Bevestiging Hij graait in een stapeltje nog ongeopende post en vist daaruit een enveloppe met de opdruk Babyion. „Dat moet de bevesti ging van de zaalhuur zijn. Ik wist dat die zou komen en daarom had ik hem nog niet opengemaakt". Gretig ritst hij met een pot lood de enveloppe open, werpt er een blik op en overhandigt hem enigszins triomfantelijk. Want wat lezen wij? De brief is gea dresseerd aan: Centrumpartij t(!), t.a.v. de heer Janmaat. Hij is gedateerd op 14 november en'bevestigt een gemaakte afspraak op 13 november voor het huren van een zaal voor ongeveer zes tig personen ten behoeve van een vergadering op 17 november. Het geheel was ondertekend door de heer P. J. du Burck, ban quet manager. Op zijn zachtst mag men hier stellen dat de heer Van Breukelen een verkeerde voorstelling van zaken heeft gegeven. Misschien wist hij niet beter, maar hij heeft wel de indruk gewekt dat Jan maat via een achterdeurtje een poging had ondernomen voor zijn partij een zaal te pakken te krijgen. „Ik zal nog wel eens met die mensen gaan praten", aldus Jan maat. „Maar die avond gebeurde er ook nog wel iets leuks, hoor. Terwijl ik, rennend tussen politieagenten, via de achterdeur naar buiten werd gevoerd, kwamen we een aantal betogers tegen, maar ook een meneer die serieus vroeg of de vergadering nog doorging Ach, als je je humor niet behoudt, dan kun je het al lemaal wël vergeten". Misselijk „Want wat daarna gebeurde, was bepaald geen pretje. Eerst werd ik naar een politiebureau vlakbij Babyion gebracht en daar na naar een bureau in de buurt van de spoorlijn, ik geloof daar waar het oude VUC-terrein was. Maar dat weet ik niet helemaal zeker, want het was donker en het ging allemaal zo snel. Daar werd ik tot ongeveer half twaalf 's avonds vastgehouden. Ik denk dat ze het deden omdat ze wisten dat we die avond toch nog zouden vergaderen. In Hotel Bel Air. Dat hadden we van te voren geregeld. Onze openbare vergaderingen, waarin we ieder een willen laten meepraten, zijn al zo vaak verstoord, dat we daarom maar eens besloten hadden onze mensen in een derge lijk geval een alternatief te bieden. We kunnen ze toch niet altijd voor niets laten komen? Er is dus wel degelijk vergaderd, heel rustig in Hotel Bel Air, maar alleen kon ik daar niet bij zijn. Ik werd trouwens wel verschrikkelijk misselijk daar op het politiebu reau. Ik zat namelijk in een cel van ongeveer twee bij twee meter, maar daar had iemand vóór mij overgegeven en geplast en dat stonk ontzettend. Maar ja, ze zeiden dat het voor mijn eigen vei ligheid was en ik heb dus maar niet geklaagd. Ik begrijp alleen niet waarom ze die deur op slot deden. Ik ben toch geen misda diger?" „Ze zeggen van ons ook dat we uit zijn op geweld. Maar echt hoor, als iemand mij zou bellen met de vraag „kom gauw hier met een knokploeg van tien man", dan zou ik bij God niet weten waar ik die vandaan moest halen. Uit de onderwereld misschien, maar daar ken ik niemand". U stelt dus dat u fascist noch racist bent. Maar is het niet zo dat uw programma aantrekkingskracht heeft op mensen die dat wel zijn? „Ja, dat heeft de partij in het verleden uit bittere ervaring ge leerd. Voordat de Centrumpartij bestond, was er de Nationale Centrumpartij (ik was toen overigens nog geen lid). Op een avond vergaderde een groep leden van die partij in een Amster dams café en maakte pannen voor het binnenvallen van de Mo- zes en Aaronkerk in de hoofdstad om daar verblijvende „kerk- marokkanen" een pak slaag te geven. Dat kwam de toenmalige voorzitter Brookman ter ore en die heeft fel tegen die plannen geageerd en geprobeerd ze te verijdelen. Dat is hem niet gelukt. Nog diezelfde nacht heeft hij de NCP qpgehevën en is opnieuw begonnen met de Centrumpartij. Wat kon hij anders doen om die leden kwijt te raken? De Centrumpartij is erkend door de Kies raad en we zijn derhalve een legale partij. We hebben sinds die tijd echter wel een ballotagecommissie. Mensen die sympathise ren met Glimmerveen komen er bij ons niet in. Maar ook een man als Aantjes, om een andere naam te noemen, kan een lid maatschap van de CP wel vergeten. Publikaties De heer Janmaat geeft les aan het LMC en het Sint Jans. Er zijn de laatste tijd nogal wat negatieve publikaties over hem versche nen. Heeft hem dat geen moeilijkheden opgeleverd met het schoolbestuur, met de leerlingen en hun ouders? „Ja, er "was inderdaad die kwestie met de ouders van de leerlin gen van het LMC. Met het bestuur, de rector en de ouders heb ik uitbebreid gesproken en na afloop van dat gesprek ben ik volle dig gerehabiliteerd". We konden dat niet navragen want rector Streng van het LMC had eerder al laten weten dat hij liever niet zag dat de school erbij betrokken werd. Wel spraken we met de heer J. Poels, voorzitter van dë oudervereniging van het Sint Jans College. „Al sinds de zomer toen de eerste publikatie over de heer Jan maat in weekblad De Tijd verscheen, zijn we ermee bezig. De ideeën van de heer Janmaat zijn niet de onze, en daarom heb ben we contact opgenomen met de school. Er bestaan daar ech ter duidelijke regels: Wij kunnen een leraar niet verbieden buiten school wat voor activiteiten dan ook te hebben, zolang hij deze activiteiten niet in zijn lessen betrekt. Ten aanzien van de heer Janmaat is gebleken dat hij zijn Centrumpartij niet in zijn lessen behandelt. Hij houdt zijn werk als leraar en zijn politieke activitei ten striftt gescheiden. Een van mijn kinderen zit bij hem in de klas, dus we zijn goed op de hoogte. Zolang hij zijn werk goed doet en zich niet schuldig maakt aan indoctrinatie of iets van dien aard, is er voor ons geen reden de man zijn werk als leraar onmogelijk te maken". Wanneer we de woning van drs. Janmaat verlaten wordt er net aan de deur gebeld. Het is de buurvrouw van beneden die een en ander voor hem 'heeft schoongemaakt. Zij bemoedert de vrij gezel Janmaat kennelijk een beetje. Ze drukt haar spijt erover uit dat ze de vergadering niet heeft kunnen bijwonen. „Maar als ik de krant lees, ben ik eigenlijk blij dat ik niet kon. Te veel emo ties Zij sympathiseert duidelijk met de ideeën van Janmaat, die er door de maandag inderhaast opgetrommelde demonstran ten van werd beschuldigd een racist te zijn en buitenlanders te discrimineren. De buurvrouw is het blijkbaar niet met hen eens en toch sprak ze met een onmiskenbaar buitenlands accent LONNEKE VAN KOOT

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1980 | | pagina 19