„Jazz on Sunday" is sterk genoeg om elke dixieland-aanval af te slaan De Haas en De Bock van „Groenoord" gaan een culinair hoogtepunt beleven smm. )ruk bezocht orgelconcert duo Brons-Kapaan ,NA STAD/REGIO LEIDSE COURANT WOENSDAG 5 NOVEMBER 1980 PAGINA 5 TED EASTON HAD WEL BETER EVEN KUNNEN OVERLEGGEN, MAAR... "Jazz on Sunday", met een overvol „huis" en (links) een deel van Frits Landes- bergen's Big Band als topper van het seizoen. Voor de tweede keer en met veel enthousiasme heeft het bestuur van „Jazz on Sunday" een boekje opengedaan over een voorbij seizoen vol activiteiten. De club, die op tal van zondagen het restaurant van Hans Menken aan de Boshuizerlaan in Leiden volstopt met swingende hooggekwalificeerde jazzklanken, blijkt waarlijk een zondagskind te zijn geweest in de paar jaar van haar bestaan. De toeloop van leden getuigt van een grote appreciatie van het gebodene: begin van dit jaar was de officiële aanhang al gestegen tot 400 leden. Een nieuw seizoen staat voor de deur en de club blijft op het oude patroon werken: „lekkere informerende jazzmiddagen van drie tot zes uur Het Jazz on Sunday-boekje is een gestencild „geelboek" met tientallen pagina's vol kranteknipsels over de concerten die het jazzpubliek in het bowling- restaurant voorgeschoteld kreeg tussen september 1979 en april 1980 en de toekomst blijft de club toelachen. Toch is er sprake van enige onrust in de clubgelederen. Dit tengevolge van de pogingen van dixieland- autoriteit Ted Easton alias Theo van Es, om in de voormalige „universitair trefcentrum" Pardoeza een eigen jazzsocieteit te vestigen teneinde daar met de regelmaat van de klok sessions te houden en aldus ook Jazz on Sunday het vuur na aan de schenen te leggen. Schrik en wrevel in de Sunday-gelederen, omdat Easton ook zo nodig op 'zondagmiddagen wil opereren. „Ted had beter eerst even contact met ons kunnen opnemen", is het gevoelen van het bestuur van Jazz on Sunday. Ook al is er van een onmiddellijke bedreiging in het geruïneerde „Pardoeza" nog geen sprake (immers de verbouwingsactiviteiten heeft Van Es voorlopig moeten stoppen in verband met het inhouden van vergunningen), toch geven de bestuursleden Henny Op mijn omwegen door stad en land kom ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel len wie u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar toestel 18 vragen. door Ton Pieters Kwik en Frans Montanus in het „geelboek" uiting aan een zeker gevoel van onbehagen. Montanus zegt „er niet van wakker te liggen". De leden lijken ongeruster dan de organisatie van Jazz on Sunday. „Maar wij denken, dat Meerrust in Warmond er meer pijn aan kan krijgen dan wij. Die daar zitten ook in de dixieland- en New Orleans-hoek met hun programma. Een hoop mensen vinden het onsportief dat Easton nu ineens ook zo nodig op de zondagmiddag moet gaan zitten. Maar ja. die man heeft een bedrijf te runnen en we kunnen hem moeilijk zeggen: het is onze zondagmiddag. Enfin, we gaan gewoon ons gangetje. Bovendien is het overgrote deel van onze leden niet zo dixieland-minded. We blijven optimistisch, zo zijn we ook begonnen", aldus Montanus. Henny Kwik, op zijn beurt, vindt het trouwens „een enorme gok om in Leiden een jazzcafé te beginnen. In het verleden zijn er al meer hier gesneuveld. Waar Easton nu zijn jazzcafé wil beginnen, in het oude Pardoeza, was in de jaren zestig Royal. Daar organiseerden wij dansavonden op platen, later werd het een jazz-dancing. Op den duur liet het publiek het afweten. Wat dat betreft is Leiden een moeilijke stad. Wij zijn niet voor niks om de veertien dagen gaan draaien. Als je het elke week doet. is het over. Wij beginnen ook bewust eind september en stoppen er eind maart mee. Ik denk dat we er goed aan doen om het zo te programmeren". Eigenlijk is Kwik daarvan overtuigd. Jazz on Sunday is niet uit het veld te slaan; de zondagse club zit er zelfs geheid in bij de honderden fans, die in hun eigen „sociëteit" telkens weer de grootste jazz-coryfeeën achter hun instrumenten aantreffen. Aan de Boshuizerlaan acht men zich sterk genoeg om elke dixieland-aanval af te slaan Maar toch. Zo hoorde Henny Kwik pas weer, dat Easton, die elders ook al z'n vleugels heeft uitgeslagen, in Zoetermeer zou opereren met „Jazz on Sunday" „Ik kan het niet zogauw natrekken", zegt Kwik, „maar dat zou de limit zijn. Dan moeten wij maar terugbijten met „De enige en echte Jazz on Sunday". In zijn nieuwe zeer ruim zittende jas met een oppervlakte van 80.000 vierkante meter) zal het geweldige veilingcomplex van de coöperatieve Bloemenveiling vereniging „Flora" w.a. Rijnsburg niet alleen de grootste bloemenafslag op de giganten in Aalsmeer en Honselersdijk na van ons land zijn, het begint meteen bij de officiële opening, volgende week vrijdag 14 november, met veel klaroengeschal en „wereldwijde" tamtam aan z'n verdere expansie te werken. Dat gaat gebeuren onder de ogen van duizenden aanwezigen en die van ontelbare belangstellenden tot ver over de grenzen. De door de Tros te maken televisiefilm van het optreden van internationale artiesten, in Nederland uit te zenden de maandag daarop is al door verschillende landen gekocht. Er komen hoge gasten, onder wie prins Bernhard, als voorzitter van het World Wildlife Fund (immers de hele avond staat niet alleen in het teken van jubelende „Flora", ook het Wereld Natuurfonds hoopt er een flink graantje van mee te pikken), en ook lage gasten. Een mengelmoes van geïnteresseerden die niet slechts komen om te kijken, maar die ook nog gevoed en gelaafd willen worden. Wat dit laatste betreft komt het allemaal best voor elkaar. Daar staan Joop de Haas en Cees de Bock met een uitgebreide staf garant voor. Het gloednieuwe Flora- bedrijf is supermodern, maar even super zal de aankleding van de opening worden. Ik sprak daar gisteren over met "het tweemanschap De Haas en De Bock, dat het restaurant Groenoord (naast de Leidse Groenoordhallen) onder z'n beheer heeft. Het is deze knapen, die zich van een scherpe calculatie en veel creatief inzicht bediend hebben, gelukt de opdracht voor een culinaire verpakking van het geheel aan zich te trekken. Daarbij gaven zij grote gerenommeerde catering- instellingen het nakijken. Pot voor de meneren De Haas en De Bock. „Daar zijn wij dan", zei Joop de Haas, met trots in z'n stem; „men weet ons te vinden. Wij doen het vrij aardig, hier in „Groenoord" met name dit jaar wordt geweldig gedraaid en we gooien ons helemaal op zo'n project, OPENING NIEUWE VEILING „FLORA" WORDT EEN SUCCES De opstelling van de tafels met de schier eindeloze rijen schotels. daar doen we ons uiterste best voor". Het florissante Flora krijgt volgende week aardig wat te verstouwen en Joop en Cees mogen daaraan volop meedoen. „Ja, dit wordt een super-evenement", voorzag vlugge Joop de Haas. „Voor ons is er sprake van een erg vererende opdracht; dit wordt het mooiste dat we ooit gemaakt hebben en dan zijn we hier in de Groenoordhallen toch echt wel wat gewend op het gebied van grote toestanden. Nou, om een uur of vier 's middags komen er ongeveer 400 VIP's, Erg Belangrijke Personen. Die krijgen een rondleiding over die hele immense oppervlakte met alle bijbehorende snufjes en wonderen der techniek. Daarna worden de Very Important Persons naar boven geleid, waar in een zaal het aperitief gebruikt zal worden. Daar serveren wij ook een koud buffet, plus de wijnen. Ons bekende koud buffet: dat is een feest apart. Ik hoop, dat prins Bernhard daar ook dan bij zal zijn". Inderdaad: wie zal willen tornen aan de vertederende aanblik en de exquise smaak van een visschotel a la De Haas, in Noorse stijl opgebouwd? Onderwijl staat beneden de "theaterzaal", geaccommodeerd voor 5000 mensen, klaar om die toegestroomde menigte en tientallen met naam en faam bekend staande klinkende kunstenaars op Ampex te kunnen vastleggen in een Tros-produktie; inblikken voor maandag. Ik neem aan, dat De Haas en De Bock weinig tijd zullen hebben om alle verrichtingen van die artiesten uit Israel, Australië, Japan, Duitsland en zelfs Russen en anderen gade te kunnen slaan. Voor hun staat dan iets hogers op het spel. Tegen tien uur „komt ons pakkie an", vertelde Joop de Haas. „Dan staat de feestzaal gereed om 5000 mensen culinair op te vangen, met verlichting en de muziek van een orkest en van alles in een grootse entourage". Dat zal Flora en misschien ook zullen De Haas en De Bock en hun consorten iets dergelijks nooit meer beleven. Joop alleen al zag dit voorlopig als zijn „levenswerk" Alles bediend vanuit een mobiele keuken, met in de zaal tien grote tappunten voor de drankdistributie. Daar zal ook het „uitgebreid bittergarnituur" geoffreerd worden in wat De Haas noemde, „buffet-stijl". Ach, laat hij het zelf maar vertellen. „Het wordt een expositie van 25.000 opgemaakte dingetjes, versierde snacks of, zoals wij dat noemen, „frivolité-tjes". Twaalf verschillende soorten frivolité's, in „afpak- systeem". Vijf feestelijke snacks de man, is berekend. Paling, haring, tartaar, aubergines, ananassen, artisjokken, kaas en druiven, gember en mandarijnen. Dat is afsteken met eetbare componenten. Vijf ton sinaasappelboompjes zal voor de opluistering vanuit Israel worden overgevlogen Er komt een groot, vast middenbuffet met een opbouw als een kasteel, waarin het vignet van Flora zal floreren: een blauwe F, blauw omkranst. Het vignet wordt uitgevoerd in blauwe druiven. Bovenop een uit België overgekomen opgezet everzwijn van behoorlijke afmetingen en met een gewicht van 50 kilo, met een enorme, valse kop met slagtanden, je weet wel". Rondom nog meer zwijnenkoppen; niet zozeer oogstrelend, maar wel indrukwekkend. Dan zijn er vier verrijdbare buffetten, gebouwd op praalwagens en ontworpen door reclamebureau Joop Visser, waarvoor Herman Roedoe tegenwoordig tekent. Voor elke buffetwagen een elektrokarretje met een goed- en hooggemutste kok erop om de met frivoliteitjes opgetaste praalwagens gladjes en voorzichtig weg te kunnen trekken naar de vier hoeken van de uitbundige zaal. Per buffet dus ongeveer duizend man gretige klandizie. Dat worden dan tevens kleurrijke eilanden, want de pralende buffetten zullen verder zijn afgestoken met prachtige herfstbloemen, Flora's eigen (zorgen)kinderen zogezegd. Een ongetwijfeld erg mooi kleurengeheel, met die bloemen en met een scala van rijke schalen vol snacks. En maar uitzien naar die ham mousse, de paté mousse en de kaas farce. Nee, dan moet je geen peultjes meer! In de feest-eetzaal zal het half zit, half loop zijn, met tafeltjes gedekt met dieprode lakens, „voor de sfeer in het grote stalen skelet waar je in werkt", aldus De Haas. Men zal zich intussen hebben kunnen afvragen: zei De Bock dan niks, gisteren Nou, De Bock zei wel degelijk wat, maar z'n spreekbuis is nu eenmaal De Haas, de geboren en van de tongriem gesneden culinaire bereider van feestelijke opzetjes. En wie De Haas hoort, hoort ook De Bock; al een jaar of zeven, acht lang, in een hechte samenwerking en gemeenschappelijke inspanning. Vooral Joop de Haas, die je niet met een kluitje in het riet kunt sturen, zag zich staan aan de vooravond van het hoogstbereikbare. „Dit is de vervolmaking van het vak, het mooiste dat je kunt verwezenlijken. Het blijft alles welbeschouwd gewoon een „bittergarnituur", maar de heel aparte vorm ervan zal niet gemakkelijk geëvenaard kunnen worden". Het is het consumptieve „credo" van een stralende horeca ondernemer, wiens aureool niet verstoord wordt door het friet-mèt-ritme van alledag. Grote evenementen: Joop en Cees en de hunnen (en dan De Haas en De Bock... denken we niet aan de grote volksverhuizing) zijn er in de Groenoordhallen gewend aan geraakt. Maar dit, in Rijnsburg. wordt het toppunt. Men houdt er zonder meer rekening mee (de aan te leggen voorraden zullen schier onuitputtelijk zijn), dat de Rijnsburgers en Katwijkers de tappunten tot na middernacht bezet zullen houden. Maakt niets uit; men gaat z'n gang maar. „Groenoord" blijft ook bij Flora rechtovereind. Fantasie en bekwaamheid zijn gewaarborgd door de eigen keukenbrigade, versterkt met twaalf meesterkoks uit het hele land, voor het handwerk. Dat zijn creatieve vakjongens die een hele week aan de culinaire glorie van een avondje Flora gaan werken. Deze specialisten zullen terzijde worden gestaan door dertig buffettisten, drie man voor elk der tien buffetten. Daarbij zullen zich voegen acht lieden in algemene dienst, als aan- en afvoertroepen, transportmensen, kortom zowat zeventig medewerkers en medewerksters om de vijfduizend liefhebbers van lekkere hapjes te kunnen bevredigen, althans om aan de lekkere honger een eindweegs tegemoet te komen. Getallen en bijna verblindende vooruitzichten. Als het feest voorbij gespoeld is, zullen „de mannen van Rijnsburg" allang weer met hun berekeningen en te maken risico's bij de afzet zitten. Want „Flora" klinkt dan wel mooi, maar er zal brood op de plank moeten blijven komen. Er is nauwelijks een schoner manier te bedenken dan het bereiken van winst via bloemen, maar de tachtig miljoen die in de nieuwe veilinghallen en al dat adequate gedoe daaromheen gestoken zijn, zullen er ook een keer uit gered moeten worden. Met alle respect voor het Wereld Natuurfonds en de prins die daarvan nauwelijks meer los te denken was. Een avond competitie tussen bloemen en het pandabeertje. De bloemen zullen het winnen, maar het bedreigde wild binnen en buiten de natuurparken zal er volgende week vrijdag ook garen bij kunnen spinnen. Daar zijn de „baten" goed voor. Uiteindelijk wil Flora, Rijnsburg, Holland, zich in de handen kunnen wrijven; vliegen vangen, dat laten de Rijnsburgers liever anderen doen. Zo denken ook Joop de Haas en partner Cees de Bock erover. De Flora opening wordt een opus, dat bij De Haas en De Bock nog lang zal naklinken en waarop de potentiële opdrachtgevers af kunnen komen. Het tweetal zal er „hoogachtend" .inmiddels, voor verblijven. EIDEN Een aanzienlijk aantal efhebbers had de kou getrotseerd om '^t laatste in de reeks orgelconcerten beluisteren die de afgelopen maan- :n in de Hooglandse kerk werd gege- ïn. Naast Joop Brons trad Han Ka- .tan op die in een drietal werken de Dbopartij vervulde. Terwijl ik de re- ertoirekeuze op de diverse concerten iet altijd boeiend vond, behoorde nu a. de hobosonate van C. Ph. E. Bach >t de mogelijkheden die de moeite van et beluisteren meer dan waard was, ree hedendaagse composities, beide iet een opvallende diepgang. Voor de verzorgde en genuanceerde toon *'an Han Kapaan waarin hij een uiterst muzikale accentuering en wendingen leg de, niets dan lof. Joop Brons liet een be scheiden volume horen in de begeleiding, volgde de hobo alert, maar had zijn toon wat scherper kunnen omlijnen. Onder zijn soli bevonden zich boeiende werken, zoals de twee liedvariaties van Sweelinck, een Dialogue van Marchant en twee werken van Bach, die, zoals op zo veel orgelconcerten, als een climax werkt. Brons toonde zich in het technische vlak op zijn sterkst en wist daar een grote ze kerheid en kracht te laten doorklinken. Helaas ging dit niet altijd gepaard aan een heldere toon - het euvel dat al opdook in zijn begeleidingen - en daarmee samen hangend, een grootse en vloeiende karak terisering. Rustiger werken als van Lan- glais en Alain kregen meer gloed en be zieling mee. In de toccata en fuga van Bach bereikte Brons een bevredigende helderheid en trok daar, ook emotioneel gezien, de regis-, ters verder open. De muziek klonk nu met een momumentaal élan en een wel overwogen op- en afbouw in expressie, kortom, vanuit een sluitende en intern sa menhangende muzikale overtuiging. Dirk Vooren BURGERLIJKE STAND LEIOEN Geboren: Susanna Maria. dv. J. F. W. Beerentenger en J. Lens; Ynze Koe nes. zv. K. Y. de Haan en P. J. Ver- dugl; Mar|on, dv. A. van Ingen en S. C. M. Beekman; Aafke Elize, dv. H. C. Beekhof en C. C. Kruyff; Thomas, zv. S. VaJkema en J. van den Haak; Clai re. dv. L. N. Groenink en H. M. Glbbs; Daniel, zv. J. N. van Duijn en G. de Hoop; Eline Emelie. dv. J. H. S. Tim merman en M. C. A. T. Duijnhoven; Joris Pieter. zv. P. J. Vogelaar en R. J. Koole; Hendrik Theodorus. zv. Th. A. P. Dutvesteijn en G. A. Chrispijn; ChantaJ, dv. J. J. Toren en T. van Dijk; Jacobine. dv. J. Parlevliet en J. de Best; Marcel, zv. H. Ph. H. Kerk vliet en P. E. van Haalem; Kelly. dv. J. H. Touw en G. Oudshoorn; Sanne, dv. J. M. Bisschops en H. Bosscher; Mar tin. zv. R. J. W. Falter en Y. Klom; Mi chel. zv. E. C. van Elk en M. Koppert; Leonardus Jacobus Everardus. zv. M. J. M. Mensch en C. A. M. van der Zon; Iris, dv. H. J. Zirkzee en J. C. de Jong; Marcel, zv. P. Filemon en E. G. Sloos; Robert, zv. P. Filemon en E. G. Sloos; Piëta Maria, dv. E. C. R. M. Keijser en M. E. Berkhout; Janine Ge- rarda. dv. E. C. R. M. Keijser en M. E. Berkhout; Mike, zv. J. L. G. Zonne veld en J. P. M. van der Ploeg; Ewine Anne Paulien, dv. E. N. H. W. Smits en J. W. J. M. van Dam; Michiel. zv. M. Beemster en M. A. Vredenburg; Cornelia Johannes Mattheus Maria, zv. C. L. J. M. van Steijn en P. F. M. Kortekaas; Cornelia Gertruda Maria, dv. J. Benning en M. C. van Swieten; Pauline, dv. A. Kuyvenhoven en N. P. Brouwer; Patrick, zv. H. A. L. Righart van Gelder en M. van der Vos; Leo nard. zv. G. J. J. van den Nleuwendijk en S. Stormer; Erik Michiel, zv. H. Be- kooij en W. H. M. de Vroege; Herma- nus Hendrikus. zv. H. G. Groenewoud en N. A. van Tricht; Marinus Pieter. zv. D. Noort en G. M. van Veelen; Arie Cornelis. zv. A. de Knegt en A. Lagendijk; Marcel Willem Louis. zv. D. Hazenoot en G. A. I. Binkhorst: Dirk, zv. D. Hazenoot en G. A. I. Binkhorst. Overleden: E. Huisman, geb. 19-11- 1891, vrl.; I. Arioldus, geb. 2-4-1901, man; N. van Dijk. geb. 2-7-1980, man; M. J. de Jong. geb. 2-8-1908. man; W. H. Meursing. geb. 22-11- 1895, man; L. van Werkhoven, geb. 18-11-1915. man; J. Passchier. geb. 7-1-1915, vrl. echtg. van J. A. Scheepmaker; F. K. L. Schmitz, geb. 27-11-1952, man; C. P Swaanen- burg, geb. 13-7-1892, vrl., geh. gew. met J. van Schoonderwoerd den Be- zemer; P. M. van de Moosdijk, geb. 4-10-1929. man; A. Rietkerk, geb. 2- 7-1898, man; J. Boom, geb. 18-3- 1902, man; C. A. Velberg. geb. 18-11- 1961, vrl.; T. Hoek. geb. 6-1-1906. vrl.. geh. gew. met A. de Vreugd; W. J. E. Albers. geb. 8-11-1927. man F. IJ. A. Sassen, geb. 26-6-1903, man. Gehuwd: J. H. Albracht en M. A. van Peet, R. E. Minke en M. van Drie. C B. H. M. J. Kortmann en M. Th. Bak ker, C. J. M. Driessen en M. M. Jan sen, G. J. van Es en C. Hoppers. F. A. Riphagen en T. A M. Nieuwendi/k. F. V. Buschman en M. A. van der Bult.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1980 | | pagina 5