filwMf
operette
t„De Mascotte"
speelt en zingt voor
leen erg goed doel
oeterwoudse fanfare
\an de saxofoon van
eo van den Akker
og niet missen
\tuziekmanifesta tie „Moet je horen
Mans ion Hous e
Scotch Whisky
Am usan t Belgisch
avondje in Leidse
Schouwburg
•AD/REGIO
LEIDSE COURANT
VRIJDAG 17 OKTOBER 1980 PAGINA 5
VOOR HET EERST KINDEROPERETTE IN LEIDSE
mSTADSGEHOORZAAL
ana
ider
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertél
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
ÉihWTOMHWM
nauwelijks vijf tot zestien
jaar, is een onderdeel van
de Stichting Jeugd- en
Jongerenwerk Oegstgeest.
Het gezelschap bouwde in
vijf jaar tijds een hele
reputatie op onder de
inspirerende leiding van
Johan Looijenstein. Een
paar weken geleden trad
„De Mascotte" met de
Voor de eerste keer zal er
in de Leidse
Stadsgehoorzaal een
ttcinderopereite worden
(opgevoerd. Dat wordt dan,
0 Jop zondagmiddag 2
inovember, „Goudhaartje en
de Troubadour". De
voorstelling wordt verzorgd
door de enige jeugdoperette
die we in de Leidse streek
jiebben: "De Mascotte",
gevestigd in Oegstgeest. De
opbrengst van de
voorstelling is voor een
bijzonder goed doel: het
kinderhuis Buitenzorg, aan
de Hoge Rijndijk in Leiden
waar dubbel gehandicapte
kinderen een onderdak
vinden. „De Mascotte",
bestaande uit een
geestdriftig stel jongens en
meisjes in de leeftijd van
Daarna moet er nog muziek
van gemaakt worden".
De fanfare is Leo v.d. Akker
z'n enige hobby. Hij slaat dan
ook nooit een repetitie over.
Zijn vader speelde ook al in de
fanfare en zijn eigen kinderen
ook. „We hebben hier altijd
veel muziek in huis gehad",
zegt hij. „Wij gingen vroeger
altijd oefenen als mijn vader
z'n middagdutje deed. Als we
met muziek maken ophielden,
werd hij wakker". Ook nu
klinkt er nog elke dag muziek
op de Eloutstraat. Als het niet
Leo v.d. Akker zelf is die oe
fent, dan zijn het wel zijn leer
lingen, die hij de grondbegin
selen van de saxofoon bij
brengt. Al meer dan twintig
jaar leidt hij zijn leerlingen op
tot volwaardige bandleden.
Voor die tijd heeft hij ook nog
ongeveer gedurende vijftien
jaar een bestuursfunctie ver
vuld.
Het 50-jarig lidmaatschap van
Leo van den Akker wordt
morgen gevierd. Van 4 uur tot
half zes is er .een receptie,
's Avonds om acht uur wordt
een concert gegeven in 't Cen
trum. „Van mij hadden ze niet
zo'n drukte hoeven maken",
vindt hij. „Maar dat nu spe
ciaal op mijn verzoek „de
Gouden Bruiloft" weer ge
speeld wordt, vind ik toch wel
leuk. In 1956 hebben we met
dat nummer het hoogste aan
tal punten behaald. Hoewel ik
nog nooit de mist ingegaan
ben, was ik toen wel erg ze
nuwachtig voor de solo die ik
troubadour die Goudhaartje
als levensgezellin krijgt, op
in de aula van het Rijnlands
Lyceum. Het werd weer
eens een grootse operette.
Zo fantastisch, dat er een
langspeelplaat geperst zal
worden als er genoeg
gegadigden voor zijn. Men
zegt ergens, dat „ook
wethouder Van Belle
genoot van de uitvoering",
al valt dat nergens meer na
te trekken.
Enfin, die jeugdoperette
„De Mascotte" doet het
uitstekend. In een beste
kostumering, verzorgd door,
laten we ze maar eens
noemen, de dames Rus,
Kralt en Zijlmans. En met
een prima orkest, onder
leiding van Johan
Looijenstein en versterkt
door leden van het Leidse
studentenorkest „Sempre"
en leerlingen van de
streekmuziekschool Leiden
en Omstreken. Ballet en
decors: uit de kunst. Maar
hoe komt „De Mascotte" nu
zomaar, als
amateurgezelschap zonder
financiële middelen, in de
Stadsgehoorzaal terecht
En waarom is de
bedrijfsleiding van de zaal,
belichaamd in runner Jan
Harland (ja zeker, voor de
tweede keer in een paar
dagen in de publiciteit), zo
Mascotte in actie.
opgetogen, dat hij half
Leiden op 2 november in de
zaal wil zien Dat kwam
eigenlijk zó. Laatstelijk was
Johan Looijenstein voor het
een of ander wissewasje in
de Stadsgehoorzaal.
Guttegut, wat een zaal is
dat toch, dacht hij nog. Daar
liep hij Harland tegen het
lijf, die ook al in gedachten
verdiept was omdat-ie z'n
zaal almaar vol wil hebben
en dan ben je algauw bezig
met potentiële klanten.
„Ha die Jan zei
Looijenstein, en „Hoi Johan
riep Harland waaks en
rook meteen lont. „Man,
Jan, wat heb je toch een
mooie zaal ging Johan
door; „wat zou ik daar
graag een keer met „De
Mascotte" willen optreden.
Ja joh, maar we hebben
geen geld hè". Maar
Harland is in dergelijke
dingen nu ook de
beroerdste weer niet en hij
reageerde vrijwel
onmiddellijk: „Nou, Johan,
dat ritselen we dan wel
even voor je Nu heeft ook
een Harland zo z'n
contacten natuurlijk en hij
kwam alras terecht bij
Henk de Bolster, een
keiharde maar erg aardige
en redelijk in de slappe was
zittende Leidse aannemer;
van de Gebroeders De
Bolster, moest ik maar
zeggen. Henk de Bolster
dan streek al vrij snel over
z'n hart en zei: „Jan, ik ben
echt getroffen. Ook door
dat doel. Buitenzorg zou
met wat geld een
geluidsinstallatie kunnen
aanschaffen. Nou, dat
maken we in orde. Doe het
maar, en stuur me de
rekening van alle kosten en
ik hoop, dat je er nog wat
aan over houdt ook Zo
werd De Bolster sponsor
van een jeugdoperettefestijn
op de zondagmiddag.
Nu zegt Jan Harland,
opgelucht en dankbaar, ook
namens Buitenzorg: „Fijn,
dat we dit kunnen doen,
dankzij meneer De Bolster.
LEIDEN Bent uit België
bespeelde gisteravond de
Leidse Schouwburg, die zich
voor de gelegenheid in een
Belgisch jasje gestoken had.
Er waren een bierpomp, Bel
gische bonbons, een handor
gel met volksmuziek; zelfs
had men een frietentent wil
len opbouwen, maar dit
stuitte op bezwaar bij de
brandweer.
In de hal stond ook de lijkkist
van Papa, die in het stuk „Au
bouillon Beige" zo belangrijk
zou blijken. Papa is namelijk
gestorven, en de verdeling van
de erfenis doet veel stof op
waaien. De drie kinderen, al
lemaal geadopteerd, voeren
verbeten strijd om Papa's café
Au bouillon Beige. Wanneer
het café van iemand anders
blijkt te zijn, gaan ze op zoek
naar het recept van de be
roemde Belgische bouillon. Ze
vinden het echter niet, en
wanneer de voorstelling
eindigt, is hun situatie tamelijk
uitzichtloos. Want tijdens het
stuk treden grote ontluisterin
gen op. Twee van de kinderen
gaat het lang niet zo goed als
ze beweerd hadden; de derde
komt er achter dat hij zich ja
renlang voor niets in het café
heeft uitgesloofd. Om beurten
denken de personages dat ze
de situatie in de hand hebben
en de anderen naar hun pijpen
laten dansen. Evenzo vaak
blijkt dat een misvatting te
zijn. Het is zelfs nog erger: hun
dode vader tart hen door elk
zogenaamd een deel van het
recept na te laten, dat een leeg
stuk papier blijkt te zijn. Ook
levenloze dingen als de tele-
Veiling 'Arti
et Religioni'
LANGERAAR De mu-
ziekvereniging 'Arti et Reli
gioni' houdt morgen een gro
te goederenveiling.
Dit evenement, dat jaarlijk op
touw wordt gezet, wordt dit
maal gehouden in de gemeen
schapsruimte van de basis
school 'Aeresteijn'. De goede
ren die tijdens deze veiling
aan de man gebracht moeten
worden, zijn geschenken van
de plaatselijke middenstand.
De artikelen varieren van eén
meter lange krentebroden tot
een driedelig wandmeubel ter
waarde van 2000 gulden. De
opbrengsten van de veiling
zijn voor de 60-jarige muziek
vereniging. De avond in Lan-
geraar begint om 20.00 uur.
En nu hebben we in de
Stadsgehoorzaal ook ëens
een
kinderoperettegezelschap.
Ik vind, dat er in Leiden
toch al niet te veel
cultureels voor de jeugd
wordt gedaan. Ik had al
gehoord van het daverend
succes in Oegstgeest. Dat is
spel op niveau En dat mag
je heus wel naar de
Stadsgehoorzaal halen. Daar
kunnen we ons best aan
wagen. Maar nou wil ik
ook, dat die zaal helemaal
vol komt. In Oegstgeest was
er een staande ovatie voor
„De Mascotte", en Leiden
mag niet achterblijven.
Trouwens, als Leidenaars
zouden we gerust jaloers
mogen zijn op zo'n
enthousiaste club
„Goudhaartje en de
troubadour" begint op 2
november om half drie en
eindigt rond vijf uur. Dat is
een hele middag
Uitzonderlijk en kleurrijk
vertier. Ook muzikaal zit de
voorstelling zo heb ik me
foon, de deur en de kachel
werken de erfgenamen tegen.
Maar duidelijk wordt dat het
voornamelijk aan de onwil
van de drie personages ligt,
dat zij het niet eens kunnen
worden. Zouden ze echt sa
menwerken, dan konden pro
blemen best overwonnen wor
den. Zo zou het stuk ook de si
tuatie in België kunnen schil
deren, waar verdeeldheid
troef is. (Het stuk ging in Ne
derland in première op de dag
dat het Belgische kabinet
weer viel). De dode een
dracht werd gesymboliseerd
door de lijkkist in de hal van
het theater.
Annelies Vaes, Jo de Meyere
en Willy van Heesvelde speel
den met verve de ruziënde
erfgenamen. Met hun spel
brachten de acteurs vaart in
de voorstelling, en wisten ze
vele komische momenten te
scheppen. Het realistische dé
cor voldeed uitstekend; een
geslaagd Belgisch avondje in
de Schouwburg.
laten vertellen goed in
elkaar. Alle arrangementen
werden geschreven door
Richard van Osta. Aan de
piano zit vaste begeleidster
Astrid Jonker. Jacqueline
Zijlmans maakte van het
ballet iets heel bekoorlijks.
De toegangsprijs is
krankjorum laag: 5 gulden
voor een volwassene en een
onnozele riks voor kinderen
tot 12 jaar. Daar koopje een
belegd broodje voor, maar
geen hele operette
Iedereen kan dus naar de
Stadsgehoorzaal komen, die
middag. Er worden geen
plaatsen besproken. Dat
scheelt ook weer moeite,
moet je maar denken.
Voorverkoop bij de
Stadsgehoorzaal, bij K O,
Oude Vest 45 (dat was ook
al weer zo'n fijne
medewerking) en bij Johan
(die dan opeens, als het
zakelijk wordt, als J. wordt
aangeduid) Looijenstein,
Clematislaan 28, Oegstgeest.
Van harte aanbevolen
Rommelmarkt
in Lisse
LISSE De Lissese Gere
formeerde Kerk houdt mor
gen een rommelmarkt in de
Hobahohallen aan de
Grachtweg.
Op de markt wordt van negen
tot vijf uur een grote hoeveel
heid kleding, platen, boeken,
meubels en curiosa aangebo
den tegen afbraakprijzen. Tus
sen elf en twee uur zal boven
dien de Jazzdansgroep van de
Sportschool Aarts optreden.
De opbrengst van de rommel
markt is bestemd voor een toe
komstige verbouwing en reno
vatie van het kerkgebouw aan
de Heereweg.
Phil Woods
in Alphen
ALPHEN Het Ameri-
kaanse Phil Woods Quartet
treedt vanavond op in het
gebouw Nabij aan het Lau-
raplein in Alphen.
Het Phil Woods Quartet be
staat uit saxofonist Phil
Woods, bassist Steve Gilmore,
drummer Bill Goodwin en pia
nist Mike Melillo. Het optre
den begint om tien uur.
Leo v.d. Akker en zijn saxofoon zijn onafscheidelijk.
moest blazen. Het ging toen
erg goed en nog steeds is dat
concours in Wateringen een
hoogtepunt voor mij. „Ook na
zaterdag zal Leo van den Ak
ker zijn saxofoonpartij mee
'blijven blazen. En dat is maar
goed ook, want de Fanfare
zonder Leo van den Akker,
dat kan gewoon niet, zo moest
Leo onlangs horen, toen een
van de toehoorders bij een au
bade hem tevergeefs onder de
muzikanten zocht, maar hem
daarna tot zijn grote opluch
ting toch met saxofoon en al
ontdekte.
ROB JANSEN
VV
STGEEST Het Comité Mu-
im manifestatie organiseert in sa-
werking met K&O-Oegstgeest,
ichting Jeugd- en Jongerenwerk
pc gemeente morgen voor de vijf-
keer de muziekmanifestatie
nYje horen" in het Gemeentecen-
?lifl aan de Lijtweg in Oegstgeest.
juziekmanifestatie was aanvan-
zi gepland op 21 juni van dit
a *n het bos van kasteel Oud-Poel-
z*> maar kon toen door het slech
te weer geen doorgang vinden.
Een gedeelte van het voor 21 juni vast
gestelde programma wordt op 18 okto
ber alsnog uitgevoerd. De manifestatie
wordt om half twee s 'middags geopend
door burgemeester mr. S.H. Scheenstra
van Oegstgeest. Achtereenvolgens tre
den op: het combo van de jeugdkerk
onder leiding van Bert Osinga; Annere-
nee Overdevest op dwarsfluit en piano;
de clowns De Lakonini's; de spelers die
de jeugdoperette „De Mascotte" opvoe
ren; Nanja Vermond op dwarsfluit en
piano; de zanggroep van Amnesty In
ternational; het blokfluitensemble on
der leiding van Clara Nijkamp; het be
jaardenkoor Viva La Musica; Guy van
Duijnen op flamengo-gitaar; de acroba-
tengroep Lazarus; Hilmar Backer op gi
taar; de klarinetgroep St-Matthias uit
Warmond en tenslotte jong K&G uit
Leiden. De manifestatie wordt om
kwart over vijf door de heer D J. de
Ruyter, voorzitter van de Stichting
Jeugd- en Jongerenwerk Oegstgeest af
gesloten. Aan het gebeuren is tevens
een tentoonstelling gekoppeld van te
keningen en werkstukken van kinde
ren van diverse lagere scholen in de
gemeente. Zij geven hun visie op het
begrip „muziek" en de muziekmanifes
tatie zelf. Ook is het werk te bezichti
gen van vier beeldende kunstenaars, te
weten Joop van Egmond, Aad Hase-
noot. Jan C. van der Heide en Hans
Zandvliet. De entree is gratis.
ltejERWOUDE „Muziek moet je begrijpen. Je moet
vaIh wat je speelt, pas dan kun je er iets in leggen en
t een stuk gespeeld zoals het hoort. Veel jongeren heb-
aar problemen mee en weten niet wat ze in de muziek
COIe?. leggen". Dat zijn de woorden van Leo van den Ak-
"jna 50 jaar lid van de Sint Jan's Fanfare, een man
L. ie het kan weten.
het begin was het bij
llemaal ook erg amateu-
vervolgt hij. „De
irsen waren een echte
insdag met café en flink
letgjen aan het einde van de
Dat is nu wel even an-
Gezellig zijn de concour-
tiog steeds, maar alles is
'oordig tot in de puntjes
?ld. Voor amateuristische
is geen plaats meer. De
dingen zijn erg zwaar,
[uitstekende dirigent is
«ik eerste vereiste. Toch
Jn we ook 50 jaar geleden
kern. Onge-
18 leden hadden we,
[de fanfare klonk als eeni
Siude tijd roept bij Leo van
ftkker r }g heerlijke her-
pgen op. Als 11-jarige
hij als leerling op de
t. Na drie maanden
er een sopraansaxofoon,
ite van de Fanfare. De
ilige dirigent v.d. Berg
het instrument Leo v.d.
in de handen met de
[en: „Zoek het maar uit,
n I ik weet ook niet hoe je
pending moet behandelen",
en' h'j 13 jaar was had hij
instrument goed onder de
[en was hij rijp voor het
werk. Sindsdien zijn
Leo v.d. Akker en zijn saxo
foon onafscheidelijk met el
kaar verbonden. Na ongeveer
30 jaar sopraansax is dat nu
een tenorsax. „De eerste tenor
sax heb ik zelf gekocht. In
Zoetermeer hadden ze me eens
gevraagd of ik eens wilde kij
ken wat er aan een tenorsax,
die ze daar hadden, mankeer
de. Ze konden er gewoon niet
mee overweg, aan het instru
ment mankeerde niets. Ik heb
hem toen voor dertig gulden
kunnen kopen, een echt ge
lukje".
Na'de oorlog is het muzikale
peil van de St. Jan's Fanfare
met sprongen omhoog gegaan.
Vooral toen zo'n jaar of 15 ge
leden Jan Meij dirigent werd,
werd het allemaal veel profes
sioneler bij de fanfare. „Ik
weet nog goed, toen Jan Meij,
afkomstig van de Koninklijke
Militaire Kapel, voor het eerst
kwam luisteren", vertelt Leo
v.d. Akker. „We speelden een
mars voor hem en dachten dat
we het er goed vanaf gebracht
hadden. Toen wilde Meij de
mars nog eens spelen, maar
dan zoals het hoorde. We zijn
de hele avond met oefenen be
zig geweest. Als je de noten
kent, ben je pas halverwege.
...zoals
kenners ïn gÊL'/
het liefst Kiiill
hebben. SSs!
Vliinsjtm Wltiokx
i-rkrijyki.ïr bij nu l öiirjj
OPUjjf ufM-U-knvnk kwaliteit^
slijters, lu-rki-nUiar
Importmeiken met karakter. aait dit Mtthlvt ni.
